පසුගිය සියවසේ මිනිස් ශිෂ්ටාචාරය මුහුණ පෑ ප්‍රධාන මාරක අභියෝග තුන වුයේ වසංගත, සාගත හා සංග්‍රාම යි. ඒ සියවස තුළ ඒවායින් මියැදුණ සංඛ්‍යාව මිලියන දෙතුන් සියයක් නොව ඇතැම්විට මිලියන දහස ඉක්මවන්නට ඇත.
පසුගිය සියවස යනු මිනිස් ඉතිහාසයේ නූතනත්වයට එළඹී එනම් පුනරුද යුගය පසුකොට සියවස් 4-5 කට පසු එළැඹුණු යුගයකි. එනම් ඉතා මෑත අතීතයයි. එහෙත් ඒ යුගය පවා කෙතරම් ව්‍යසනකාරී අවදියක් වීද යන්න සසඳා බැලීම වටින්නේ, විද්‍යාවේ ජයග්‍රහණයන් කෙතරම් ද යන්න තේරුම් ගැනීම පහසු කරවනු පිණිසය.
පසුගිය සියවසට සාපේක්ෂව අද ලෝකය බරපතළ වසංගත රෝග හෝ බෝවන රෝග නිසා මිනිසුන් සිය දහස් ගණනින් මිය යන්නේ නැත. සාගත තත්වයන් නිසා මිනිසුන් ලක්ෂ ගණනින් මියයන්නේ නැත. මහා යුද්ධ නිසා මිනිසුන් මිලියන ගණනින් මිය යන්නේ ද නැත. පසුගිය සියවසේ සිදු වූ වසංගත හා සාගත තත්වයන් කෙටි කලක් තුළදී මැඩලීමට,ගත් තැත වෛද්‍ය විද්‍යාවේ සෞඛ්‍ය සේවාවන්ගේ දියුණුව හා කෘෂිකාර්මික පලදායිතාවය නිසා බොහෝදුරට සාර්ථක ප්‍රතිඵල අත්කර දී ඇත. තාක්ෂණික හා ඉංජිනේරුමය මෙවලම් හේතුවෙන් මේ දේවල් පිමි ලෙසින් වර්ධනය වුණි.
සිවිල් යුද්ධ හා රටවල් අතර යුද්ධ තවමත් මුළුමනින්ම නිමාවී නැතත් නූතන ගෝලීය සන්දර්භය තුළ යුද්ධ යනු තවදුරටත් එහි නියැලෙන පාර්ශ්වවලට පමණක් විනාශය ගෙනදෙන එකක් නොවන බැවින් එනම් ලෝකයම එහි ප්‍රතිවිපාකවලට ගොදුරුවන බැවින් එවන් යුද්ධවලට ඇති විභවය බෙහෙවින් හීන වෙමින් පවතී. දේශපාලන අරමුණු වෙනුවෙන් සන්නද්ධ අරගලවල නියැලෙන ව්‍යාපාර වේගයෙන් හැකිලෙමින් ඇත. අද අවි දරන්නේ ආගමික උන්මත්තකයින් පිරිසක් පමණි. ආගමික උමතුව නිසා Delusion හෙවත් මායාව නම් තත්වයට ගොදුරුවූ පිරිසක් හා ඔවුනට එකතු වූ පරපීඩන කාමී වියරු, මානසික ආබාධ තත්ත්වයන් සහිත පිරිසක් හැරුණුවිට අනාගත ලෝකය සංග්‍රාමික අවදානම අඩු ලෝකයක් වනු ඇත.
ලෝකයේ දුප්පතුන් සංඛ්‍යාව වේගයෙන් අඩුවෙමින් ඇත. ජීවිත සුරක්ෂිතතාව පසුගිය සියවසට වඩා යහපත් කොට ඇත්තේ විද්‍යාවේ ජයග්‍රහණ විසිනි.
ඉහත කී ප්‍රධාන ව්‍යසන තුනට අමතරව ස්වභාවික විපත්වලින් පවා පසුගිය සියවසේ මිනිසුන් ලක්ෂ ගණනින් මියගොස් ඇත. පසුගිය සියවස මුලදී චීනයේ ඇතිවූ බරපතළ ගංවතුර තත්වයකින් පවා එසේ දස-දහස් ගණනින් මිනිස්සු මියගියහ. මේ සියවසේ ලක්ෂ 3 කට ආසන්න ජීවිත ගොදුරු කරගත් එවන් බරපතළ ස්වභාවික ව්‍යසනයක් ලෙස තවම අප මුහුණ දී ඇත්තේ 2004 වසරේ ඇතිවූ සුනාමි ව්‍යසනයටය. ඉදිරියේදී සුනාමි ව්‍යසනයකින් වියහැකි ජීවිත හානිය අවම කරගැනීමට විද්‍යාව විසින් අනතුරු ඇඟවීමේ මෙවලම් අපට තනා දී ඇත. අපට බරපතළ, දුර අනාගත ව්‍යසනයක් ලෙස ඇති අවදානම වන්නේ, හරිතාගාර වායු විමෝචනය හේතුවෙන් ගෝලීය උෂ්ණත්වය ඉහළ ගොස් ධ්‍රැව ප්‍රදේශවල අයිස් කඳු දියවීමේ ගැටලුවයි. මීට අදාළ ගෝලීය ඒකාබද්ධ ආරක්ෂණ ක්‍රියා මාර්ග පමා වී ඇත්තේ අමෙරිකානු නායක ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප්ගේ මුග්ධ අදහස් හේතුවෙනි.
නූතන දියුණුවේ එක් ප්‍රතිඵලයක් ලෙස මිනිසාගේ ආයු කාලය වැඩිවෙමින් ඇති අතර ජපානයේ අවුරුදු 100 ඉක්මවූ පුද්ගලයින්ගේ සංඛ්‍යාව අද වනවිට මීට වසර 10 කට පෙර තිබු සංඛ්‍යාව මෙන් සිවු ගුණයකින් වර්ධනය වී ඇත. චීනයේ අද දවසේ තත්ත්වය ගත්විට අවුරුදු 100 ඉක්මවූ පුද්ගලයින්ගේ සංඛ්‍යාව 10,000 පමණ වන බවට වාර්තා වන අතර වසර 2050 වනවිට එම සංඛ්‍යාව 4,50,000 තරම් විශාල අගයක් වේ යැයි ඇස්තමේන්තු කොට ඇත. ලෝකය ඉදිරියට යන්නේ එපරිද්දෙනි.
ඇත්තෙන්ම විද්‍යාවේ ජයග්‍රහණ නිසා සමාජ යුක්තිය විෂයයේ ප්‍රගතියක් අත්කරගෙන ඇති අතර සමාජ සාධාරණත්වය උදෙසා ලේ හලන විප්ලව අවශ්‍ය නොවන සන්දර්භයක නිර්මාණය වී ඇත. නුදුරු කාලයේදීම කෘෂිකාර්මික විප්ලව, කාර්මික,තාක්ෂණික විප්ලව, හරිත විප්ලව හා නැනෝ විප්ලව විසින් ඉදිරි සියවස විශ්මය ජනක ලෙස වෙනස් කරනු ඇත. මෙයට බාධා පමුණුවන ජාතිවාදී හා ආගම්වාදී පසුගාමිත්වයන් පරාජය කිරීම පමණක් දේශපාලන ලෝකයෙන් අපි අපේක්ෂා කරමු.