Quantcast
Channel: විශේෂාංග
Viewing all 10762 articles
Browse latest View live

කටකතා බොරු: උතුරේ ආරක්ෂාව සාමකාමීයි

$
0
0
ඔක්‌ 3, 2018 01:00
විජයානි එදිරිසිංහ

මස්තයක් වශයෙන් මේ රටේ පොලිසිය අපරාධ විසඳීමේ ප්‍රතිශතය සියයට හැත්තෑවකට වැඩි ප්‍රමාණයකින් ඉහළ යද්දී උතුරේ අපරාධ විසඳීමේ ප්‍රතිශතය පසුගිය වසරේ සියයට අසු දෙකකින් සහ පසුගිය මාස නවය තුළ පමණක් එම අපරාධ විසඳීමේ ප්‍රතිශතය සියයට හැත්තෑහත දක්වා ඉහළ ගොස් ඇති බව වාර්තාවලින් පෙන්වා දෙයි.

මේ සම්බන්ධයෙන් අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා පෙරේදා වනාතවිල්ලුව ප්‍රදේශයේ නව පොලිස් ගොඩනැගිල්ල විවෘත කරමින් පොලිසිය රටේ අපරාධ විසඳීම සම්බන්ධයෙන් කරන කැපවීම පිළිබඳව කතා කරමින් පොලිස්පති පුජිත් ජයසුන්දර මහතා ප්‍රමඛ සමස්ත පොලිසියටම ස්තූති කරනු ලැබුවේ මේ ආකාරයෙන් රටේ අපරාධ විසඳීමේ ප්‍රතිශතය බලාපොරොත්තු වුවාටත් වඩා ඉහළ මට්ටමකට ගොස් තිබීම නිසාම වෙයි.

රටක අපරාධ සිදුවීම සාමාන්‍යයෙන් සිදුවන දෙයක් පොලිසිය කැපවන්නේ එම අපරාධ තවදුරටත් සිදු වීමට ඉඩ නොදි එම අපරාධවලට සම්බන්ධ අපරාධකරුවන් සෙවීමටයි.

විශේෂයෙන් සංවිධානාත්මක අපරාධ ජාවාරම් මත්ද්‍රව්‍ය කොල්ලකෑම් විවිධ ආකාරයේ කුමන්ත්‍රණ හරහා පවත්නා රජයට හෝ ජනතාවට රටේ ජාතික ආරක්ෂාවට බාධාවන ආකාරයේ විවිධ දේ සිදු කිරීම ආදි වශයෙන් සහ අනතර්ජාලය හරහා සිදුවන අපරාධ සමාජ මාධ්‍ය වෙබ් අඩවි ෆේස් බුක් සයිබර් අප‍රාධ ඇතුළු ආදිය හරහා සිදුවන අපරාධ විශාල ප්‍රමාණයක් පසුගිය කාලය තුළ සිදුවුණා.

පොලිසිය පොලිස් බුද්ධි අංශ ඇතුළු විවිධ අපරාධ මෙහෙයුම් අංශ මගින් මේ අපරාධ කොටු කර ගැනීම ඒවායේ සුල මුල හෙළිකර ගැනීම සහ එම අපරාධවලට සම්බන්ධවුවන් අත්අඩංගුවට ගැනීම විශාල වශයෙන් සිදුකළා.මේ හරහා විශාල ප්‍රගතියක් ලබා ගැනීමට පොලිසිය සමත් වු බවද කිව යුතුය.

මේ අතර උතුරේ ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් විවිධ මති මතාන්තර මේ වන විට විවිධ මාධ්‍ය ඔස්සේ ප්‍රචාරයට පත්වෙයි. ඒ අතර ආවා නැමැති කල්ලිය පුම්බා තැබීමේ මහා කර්තව්‍යයක්ද සිදු වෙයි. මේ ආවා කල්ලිය යනු සාමාජිකයන් සියයකටවත් වඩා අඩු ප්‍රමාණයකින් සමන්විත කල්ලියකි. මේ කල්ලියේ ප්‍රමාණයට එහි ක්‍රියාකාරකම්වලට වඩා වැඩි ප්‍රචාරයක් ලබාදීම සිදු කරන්නේ විවිධ පුද්ගලයන් සහ මාධ්‍ය විසින්ය.

ආවා කල්ලිය යනු මීට වසර දෙක තුනකට පෙර ‍උතුරේ පොලිස් කොට්ඨාසයක් කේන්ද්‍ර කොට ගනිමින් පොලිසි හතරක් තුළ බිහිවු ඉතා බොළඳ ගණයේ කල්ලියකි .

මොවුන් සතුව අඩුම වශයෙන් ගිනි අවියක් හෝ නොමැත.ජාත්‍යන්තර හෝ මේ රටේ වෙනත් පළාත්වල හෝ කිසිදු සම්බන්ධතාවක් නොමැති ආවා නැමැති කල්ලිය සාමාන්‍යයෙන් කඩු කිනිසි වැනි කුඩා අවි ආයුධ ඇතිව සිටින කල්ලියකි.

පසුගිය කාලය පුරා එම සංවිධානයට සාමාජිකයන් සොයා එම පොලිසි හතරක ප්‍රදේශය පුරා සංවිධාන කටයුතු කර ගැනීමට උත්සාහ කළත් ඔවුන්ට එකතු කර ගැනීමට හැකි වී තිබුණේ සාමාජිකයන් පස් දෙනකු පමණි. මේ ආකාරයෙන් කටයුතු කරන ආවා කල්ලියට වත්කම් වශයෙන් බැංකු ගිණුමක් හෝ නොමැති‍ ආදායම් වශයෙන් කිසිදු වත්කමක් නොමැති මොවුන්ට එම කල්ලියට ආධාර උපකාර කරන ලෙස යම් අයගෙන් මුදල් ඉල්ලා සිටියත් එම පොලිසි හතරට අයත් ප්‍රදේශවල ජනතාව සාමාන්‍යයෙන් සලකන්නේ මේ කල්ලිය කොල්ල කන කල්ලියක් ලෙසය

මේ වන විට කිසිදු මිනීමැරුමක් ‍කර නොමැති මේ කල්ලිය විසින් විටින් විට පහරදීම් සිදු කර ඇත්තේ ඔවුනොවුන්ගේම සාමාජිකයන්ටය. විශේෂයෙන් පොලිසිය මේ කල්ලියේ සමාජිකයන් අත්අඩංගුවට ගැනීම පිණිස සිදු කළ වැටලිම්වලින් පසුගිය කාලය තුළ සාමාජිකයන් පනස් හය දෙනකු පමණ අත් අඩංගුවට ගනු ලැබිණි. ඉන්ද හතළිස් හයක් පමණ ඇප පිට නිදහස් කරනු ලැබිණි. රිමාන්ඩ් බාරයට පත්වී ඇත්තේ දාහතර දෙනකු පමණක් බව මේ කල්ලියේ

සත්‍ය තත්ත්වය හෙළිදරව් කරන උතුරු ප්‍රදේශය බාර ජ්‍යෙෂ්ඨ නියෝජය පොලිස්පති රොෂාන් ප්‍රනාන්දු මහතා පවසයි.

තවද නියෝජ්‍ය පොලිස්පතිවරයා මෙසේ කියා සිටියි. මේ ආවා කල්ලිය උතුරේ පමණක් නොව සමස්ත ජාතික ආරක්ෂාවටම බලපාන දෙයක් බවට ඇතැම් (මෙහි සත්‍ය තත්ත්වය නොදන්නා )පිරිස් විවිධ ආකාරයෙන් ප්‍රචාරය කරනවා .මෙහි සත්‍ය තත්ත්වය නම් ආවා කල්ලිය කියන්නේ ඉහත සඳහන් පරිදි උතුරේ පොලිසි හතරක් ආවාරණය වන ප‍රිදි ක්‍රියාත්මක වන ඉතා සුළු කල්ලියක් .මේ කල්ලියට කල්ලිය කියන වචනය පවා යෙදීමට තරම් ප්‍රබල එකක් නොවේ. මේ වන විට මේ කල්ලියේ සාමාජිකයන් අත් අඩංගුවට ගෙන තවත් අත්අඩංගුවට ගැනීමට තරම් දෙයක් නැති තරම් වෙනවා .එහෙත් මේ සම්බන්ධයෙන් බොහෝ මාධ්‍යයන් පවා කියා සිටින්නේ මේ කල්ලිය මර්දනය කර උතුරේ ආරක්ෂාව තහවුරු කරන්නේ නැති බවයි.

මේ සම්බන්ධයෙන් ඇත්ත තත්ත්වය නොදන්නා අයට මම මේ සත්‍ය ලෙස පෙන්වා දෙන්නේ ආවා කල්ලිය කියන්නේ උතුරේ හෝ වෙනත් ප්‍රදේශයක හෝ් ආරක්ෂාවට කිසිදු ආකාරයකින් බාධාවක් වී ඇති කල්ලියක් නොවෙයි .අපි මේ කල්ලියේ පිරිස අත්අඩංගුවට ගෙන අධිකරණයට ඉදිරිපත් කරනු ලබන්නේ ප්‍රදේශයේ කල්ලි ගැසී ඇන කොටා ගැනීම් කොල්ලකෑම් එසේත් නොමැති නම් වෙනත් එවැනි ආකාරයේ විවිධ වැරදි සම්බන්ධයෙනුයි. උතුරේ පොලිසි පනස් තුනක් තියෙනවා. ඒ පොලිසි පනස් තුන අතරින් පොලිසි හතරක් ආවරණය වන ජරිදි ඉතා කුඩා ප්‍රදේශයක මේ ආවා කල්ලිය ක්‍රියාත්මක වෙනවා. තවද උතුරු ප්‍රදේශයේ ආරක්ෂාවට පොලිසියේ පමණක් පොලිස් නිලධාරීන් යොමුකර සිටිනවා. ඊට අමතරව පොලිස් බුද්ධි අංශ මෙන්ම තවත් ආරක්ෂක විධි විධාන ක්‍රියාත්මක වෙනවා .මට කියන්න තියෙන්නේ ආවා කල්ලිය ඔය කියන තරමට ප්‍රබල වුණා නම් මේ පොලිසි නිකම් බලා ඉන්නවාද. නැහැනේ. මෙතරම් පොලිස් නිලධාරින් පිරිසක් යොදා මැඩ පවත්වන්න තරම් ආවා කල්ලිය හෝ වෙනත් ආරක්ෂාවට බාධාවක් වන පිරිසක් උතුරේ නැහැ. උතුර ගැන විවේචනය කරන පිරිස කියා සිටින්නේ මේ වාගේ වැඩකට නොමැති කල්ලියක් මර්දනය කරන්න කියලා. උතුරේ ඉන්න සියලුම පොලිස් නිලධාරින් යොදවල ඒ පළාතේ සිටින ජනතාවගේ සාමාන්‍ය ජීවිතයට බාධා වන පරිදි කටයුතු කරන්න කියලද ‍එහෙම කර මිනිසුන් විසින් පොලිසිය සම්බන්ධයෙන් තියාගෙන තියෙන විශ්වාසය නැති කරන්න කියලද? මේ රටේ නීතියක් කියල දෙයක් තියෙනවා. ඒ නීතියට පිටින් කටයුතු කරන්න අපට බැහැ. රටේ ආරක්ෂාවට බාධාවන ආකාරයෙන් යම් පිරිසක් කටයුතු කළොත් ඒ අය අත්අඩංගුවට ගන්නවා. එහෙමත් නොමැති නම් දේපොළ සොරකම් කිරීම් අරගල ඇති කර ගැනීම් කපා කොටා ගෙන අඩදබර ඇති කරගැනීම් ඇතුළු විවිධ ආකාරයේ අපරාධ ක්‍රියා සිදු කළහොත් ඒ අය අත්අඩංගුවට ගෙන අධිකරණයට ඉදිරිපත් කර නීතිය ක්‍රියාත්මක කරනවා. ඒ ආකාරයෙන් ආවා නැමැති කල්ලියේ සාමාජිකයනුත් අත් අඩංගුවට ගෙන අධිකරණයට ඉදිරිපත් කර තිබෙනවා. ඔවුන්ට එල්ල වී ඇති චෝදනා සම්බන්ධයෙන් අධිකරණය නීතිය ක්‍රියාත්මක කරනවා. බොහෝ විට අප දකින දෙයක් තමයි. මේ ආකාරයෙන් අධිකරණයට ඉදිරිපත් කළාට පසුව එම සාමාජිකයා එම කල්ලියෙන් ඉවත් වු පසු සෙසු පිරිස ඔහුට පහර දෙනවා .ගැටුම් ඇති කර ගන්නවා. මේ වන විට එසේ කල්ලියෙන් ඉවත් වු පිරිස සහ තවදුරටත් සිටිනවා යැයි කියන පිරිස අතර ගැටුමක් තිබෙනවා. ඔවුනොවුන් කපා කොටා ගැනීම තමයි දැනට පසුගිය දිනවල සිදු වුණේ යනුවෙන් රොෂාන් ප්‍රනාන්දු ජ්‍යෙෂ්ඨ නියෝජ්‍ය පොලිස්පතිවරයා පවසයි.

2008-2009 කාලයේ උතුරේ පැවැතියේ දරුණු යුදමය වාතාවරණයකි. එම කාලයේදි යාපනයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ පොලිස් අධිකාරිවරයා වශයෙන් කටයුතු කළ රොෂාන් ප්‍රනාන්දු මහතා ඊට පෙර කාලවලද උතුරේ විවිධ ප්‍රදේශවල විවිධ තනතුරු දරමින් කටයුතු කර ඇත. එසේ විටින් විට උතුරේ ආරක්ෂාව පිළිබඳව මනා දැනුමක් ඇති රොෂාන් ප්‍රනාන්දු මහතා මේ වන විට උතුරු ප්‍රදේශය බාර ජ්‍යෙෂ්ඨ නියෝජ්‍ය පොලිස්පතිවරයා වශයෙන් කටයුතු කරන්නේ එම ප්‍රදේශයේ ආරක්ෂාව පිළිබඳව මනා දැනුමක් අවබෝධයක් ඇතිවය. ඒ පිළිබඳව නොදත් විවිධ පුද්ගලයන් මේ පොලිස් නිලධාරියාගේ සේවය පවා විවේචනය කරති. මේ සම්බන්ධයෙන් ඔහුගෙන් විමසා සිටි අවස්ථාවේ ඔහු කියා සිටියේ දශක ගණනාවක් තිස්සේ උතුරේ ජනතාව මෙන්ම ආරක්ෂක අංශත් සමස්තයක් වශයෙන් රටේ සියලුම ජනතාවත් යුද්ධයෙන් පිඩා වින්දා .යුද්ධය අවසානයත් සමඟම සමස්ත රටටම නිදහස ලැබුණා. රටේ ජනතාව අතරින් ‍උතුරේ ජනතාව කොටි ප්‍රශ්නය නිසා පිඩා වින්දා. ඔවුන් ඒ කාලයේ සිටියේ සිරකරුවන් ලෙසයි .ඔවුන්ට නිදහසේ හුස්ම ගන්නවත් ඉඩක් තිබුණේ නැහැ. යම් පිරිසක් නිදහසේ සිටියානම් ඒ හමුදාව යටතේ තිබුණ ප්‍රදේශවල සිටි අයයි. යුද්ධය අවසානයත් සමඟ මේ වන විට උතුරේ ජනතාව දැන් පුදුම නිදහසකින් කටයුතු කරනවා ඔවුන් පොලිසිය සහ හමුදාව සම්බන්ධයෙන් තබා ඇත්තේ දැඩි විශ්වාසයක් ඒ බව දන්නේ උතුරේ සිටින පිරිස මිස එම පළාත ගැන නොදන්නා අය නොවෙයි. උතුරේ පොලිසිවල වැඩි පිරිසක් කටයුතු කරන්නේ සිංහල පොලිස් නිලධාරින්. සියයට දොළහක පමණ පිරිසක් තමයි දමිළ පොලිස් නිලධාරින් සිටින්නේ.මේ පිරිස උතුරේ ජන ජිවිතය නීතිය සාමය ආරක්ෂාව සම්බන්ධයෙන් දැඩි කැපවීමකින් කටයුතු කරනවා. අද උතුර දෙස හරියට හරි දැක්මකින් බලනවා නම් මේ පළාතේ යුද්ධයක් තිබුණා දැයි කියා කියන්නවත් බැහැ. යුද්ධය අවසානයත් සමඟම කොටි සංවිධානයේ සියලු ක්‍රියාකාරකම් අද වන තෙක් වත් දක්නට නැහැ. හිටපු කොටි සාමාජිකයන් පුනරුත්ථාපනය වී අද වන විට එදිනෙදා රාජකාරි ගොවිතැන් බත් ඇතුළු දේ කරගෙන බොහෝම සාමදානයෙන් සිටිනවා. ඒ වගේම ඔවුන් අදවන විට ඔවුන්ගේ අනාගතය දරුවන්ගේ අනාගතය ගැන දැඩි අවධානයක් යොමු කරගෙන සිටින බවත් ඒ අනුව කටයුතු කරන බවත් අපට පැහැදිලිවම දක්නට ලැබෙන බවද නියෝජ්‍ය පොලිස්පතිවරයා කියා සිටියි.

යුද්ධය අවසන් වී වසර දහයක් ගියා .ඒත් තවම උතුරේ ආරක්ෂාව ඉතාමත් හොදඳතත්ත්වයක පවතින අතර එම අවුරුදු දහය පුරාම කිසිම තැනක බෝම්බ සද්දයක් හෝ වෙනත් එවැනි ක්‍රියාකාරකම් සිදු වුයේ නැහැ. සාමාන්‍ය ජනතාව උතුරටම පමණක් සිමා වී කටයුතු කරන්නේ නැහැ. ඔවුන් දැකුණ සමඟ දැඩි සම්බන්ධතාවක් ගොඩ නගා ගෙන තිබෙනවා .සාමාන්‍යයෙන් බලන්න දකුණේ විශ්ව විද්‍යාල කීයක විවිධ ආකාරයේ ප්‍රශ්න ඇති කර ගන්නවාද ඒත් කියන්න සතුටුයි. යාපනය විශ්ව විද්‍යාලය තුළ පවතින්නේ ඉතාමත් සාමකාමි වාතාවරණයක් අඩුම වශයෙන් එම විශ්ව විද්‍යාලය තුළ රැග් එක පවා දරුණුව සිදු වන්නේ නැහැ. එහි සිංහල සිසු සිසුවියන් විශාල පිරිසක් සිටිනවා . ඒ ආකාරයෙන් ව්‍යාපාරික ජනතාව විදේශීය සංචාරකයන් දේශීය සංචාරකයන් ආදි වශයෙන් විවිධ පිරිස් අද උතුර තිබෙන තත්ත්වය ගැන ඉතාමත් සතුටට පත්වෙනවා .රජයක් වශයෙන් උතුර දියුණු කරන්න බොහෝ දේ සිදු කරද්දි උතුරේ ආරක්ෂාව සියයට සියයක් තහවුරුව තිබියදී ඇතැම් පිරිස් කියන්නේ කාලයක් තිස්සේ යුද්ධයෙන් පිඩා විඳ අද වන විට පවතින මේ සාමකාමි වාතාවරණය ආවා කියන බොළඳ කල්ලියක් පුම්බා තබමින් එම සාමකාමි වතාවරණය නැති කර ගන්න කියලද?

රටේ ඕනෑම තැනක සාමාන්‍ය සිදුවීම් සිදු වෙනවා. ඒ අතර පසුගිය මාස කිහිපයකට පෙර උතුරේ තරුණ ගැබිනියක් ඝාතනය කර තිබුණා .ඇය ඇඟලුම් කම්හලක ආරක්ෂක සේවයේ නියුතුව සිටි තරුණියක්. මේ ඝාතනය වී දවස් තුනක් ගත විමටත් පෙර එම තරුණිය ඝාතනය කර තිබු එම ආරක්ෂක සේවයේ වැඩ මුර බාර නිලධාරියා අත්අඩංගුවට ගෙන අධිකරණයට ඉදිරිපත් කර නීතිය ක්‍රියාත්මක කළා .ඔහු හිටපු ‍කොටි සාමාජිකයෙක් බවද තහවුරු වුණා. ඒ අතර පසුගිය සති‍යේ උතුරේ මුල්‍ය ආයතනය ලක්ෂ ගණනාවක කොල්ලයක් සිදු වුණා. එම කොල්ලය සිදු කර තිබුණේ එම මුල්‍ය ආයතනයේ කළමනාකාරිනිය විසින් ඒ ආකාරයෙන් ඇය අත්අඩංගුවට ගෙන එම අපරාධයේ සියලු තොරතුරු හෙළි කරගෙන සැකකරුවන් නීතිය හමුවට ඉදිරිපත් කළා. මේ ආකාරයෙන් පොලිසිය කටයුතු කරන ආකාරයක් තිබෙනවා .පොලිසිය වු පමණින් හෝ වෙනත් ආරක්ෂක අංශයක් වු පමණින් නීතියට පටහැනිව කටයුතු කළ නොහැකියි .අවශ්‍ය තැනදී අවශ්‍ය ආකාරයට නීතිය ක්‍රියාත්මක කරනවා. කවුරු කීවත් නීතියට පිටින් ඊට පටහැනිව මා කටයුතු කිරීමට පොලිසියට උපදෙස් දෙන්නේ නැහැ. දශක ගණනාවක් අපරාධ අතින් ඉතා ඉහළම තැනක සිටි උතුරු ප්‍රදේශයේ පවතින තත්ත්වය සම්බන්ධයෙන් අද සතුටට පත්විය යුතු බවද රොෂාන් ප්‍රනාන්දු ජ්‍යෙෂ්ඨ නියෝජ්‍ය පොලිස්පතිවරයා දිනමිණ කළ විමසුම් සම්බන්ධයෙන් පිළිතුරු දෙමින් කියා සිටියේ උතුරේ පවතින සත්‍ය තත්ත්වය පිළිබඳව මෙතෙක් මේ රටේ ජනතාව නොදත් කරුණු විශාල ප්‍රමාණයක්ද හෙළි දරව් කරමිනි.

තවද උතුරු ප්‍රදේශයේ නීතිය සාමය ආරක්ෂා කිරීම වෙනුවෙන් පොලිසියේ හයදහසකට වැඩි පිරිසක් කටයුතු කරද්දි උතුරු පළාතට නියෝජ්‍ය පොලිස්පති කොට්ඨාස තුනක් ඇත. වවුනියා කිලිනොච්චිය සහ යාපනය වශයෙන් එම කොට්ඨාස වෙයි. ඊට අමතරව පොලිස් අධිකාරිවරුන් හයක් සහ ජ්‍යෙෂ්ඨ පොලිස් අධිකාරිවරු හයදෙනකුද වෙයි. මේ සියල්ල නිරතුරුවම උතුරේ ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් දැඩි අවධානයක් යොමු කර ඇත.

තවද වර්තමාන රජය විසින් උතුරේ පොලිසි ගණනාවක් අලුතින් ස්ථාපිත කරනු ලැබිණි. අද වන විට රටේ සමස්ත පොලිසි ප්‍රමාණය හාරසියය ඉක්මවා ගොස් ඇත්තේ උතුරේ පොලිසි ප්‍රමාණය වැඩි කිරිම නිසාය.

උ‍තුරේ හමුදා කඳරු ඉවත් කර ගන්නවා යැයි පවසන ඇතැම් පිරිස් විසින් උතුරේ මෙතරම් පොලිසි ප්‍රමාණයක් ඇති කර මේ ආකාරයෙන් පහසුකම් ලබාදී ජන ජිවිතය ආරක්ෂා කිරීමට කටයුතු කරන්නේ ඇයි දැයි නොවිමසා සිටිම ගැනද මෙහිදි අපට අවධානය යොමු වෙයි. උතුරේ පොලිසිවලට දමිළ තරුණයන් තරුණියන් බඳවා ගැනීමට අයැදුම්පත් කැඳවීමද නිරතුරුවම සිදුවෙයි.

උතුරේ ජනතාවගේ ආරක්ෂාව නීතිය සාමය ආරක්ෂා කිරිමට පොලිසිය මෙන්ම හමුදාවද කටයුතු කරන ආකාරය සම්බන්ධයෙන් උතුරේ ජනතාව ‍පොලිසියටත් ජනතාවටත් ප්‍රශංසා කළ අවස්ථා බොහෝය. පොලිස් නිලධාරියකු ගමකට ආවිට ඉතා ඈත යුගයේ උතුරේ සිංහල සහ දමිළ ජනතාව අතර තිබු බැදිම යළි සිහිපත්කරන ආකාරයේ සුහද ශිලි සිදුවිම් බොහෝ විට සිදුවෙයි. එ වගේම පසුගිය කාලයේ සිදු වු විවිධ අපරාධ සිද්ධින් සම්බන්ධයෙන් පොලිසිය පරීක්ෂණ මෙහෙයවා සැකකරුවන් අත්අඩංගුවට ගෙන නීතිය හමුවට පමුණුව නඩු මෙහෙයවු ආකාරය පිළිබඳවද උතුරේ ජනතාව පොලිසිය කෙරේ ඇත්තේ දැඩි විශ්වාසයකි.

අද වන විට එම විශ්වාසය කොයි තරම් දුරට වර්ධනය වි තිබේද කිවහොත් පොලිසියේ හෝ වේවා හමුදාවේ හෝ වේවා ඔවුන්ගේ ජන ජිවිතයට සම්බන්ධ වී කටයුතු කරන ඔවුන්ගේ දුක දැක ඒ සම්බන්ධව කටයුතු කරන නිලධාරියකු සිය සේවා කාලය අවසන් වි එම පළාතින් පිටව යන්නේද එම දමිළ ජනතාව එම වෙන්වීම වියෝවක් ලෙස සලකා කටයුතු කරන තරමට සංවේදී සිදුවිම් නිරතුරුවම සිදු වෙයි. මේ හරහා සත්‍ය වශයෙන්ම පෙන්නුම් කරන්නේ කුමක්ද යන්න මේ රටේ ජනතාවට තේරුම් ගැනීමට අපහසු නැත.

එසේම හමුදාවත් පොලිසියත් උතුරේ ජනතාව වෙනුවෙන් විවිධ සද්කාර්යයන් සිදු කරති. ඒ අතර නිවාස නොමැති පිරිසට විවිධ ආකාරයෙන් ආධාර එකතු කර නිවාස තනාදීම සිදු කරන අතර ජ්‍යෙෂ්ඨ නියෝජ්‍ය පොලිස්පති රොෂාන් ප්‍රනාන්දු මහතා විසින් මිට මාසයකට පමණ පෙර නිවසක් නොමැති යුද්ධයෙන් පියා අහිමිව සිටි මවකට සහ දියණියක් වෙනුවෙන් සහ තවත් සිඟිති දරුවන් දෙදෙනකු වෙනුවෙන් නිවසක් තනාදීම උතුරේ ජනතාවගේ තවත් ප්‍රශංසාවට ලක්වු සංවේදි සිද්ධියක් විය. මේ තරුණිය පොලිසිය බඳවා රැකියාවද ලබා දී අනතුරුව නිවසක්ද ලබාදි අසරණව සිටි එම පවුල ගොඩ ගත්තේ පොලිසියයි. ඒ ආකාරයෙන් මේ වන විට එවැනිම තවත් අසරණ පවුල් ගණනාවක් වෙනුවෙන් නිවාස ඉදි කරදීම සහ ඔවුන්ගේ ජිවිතවලට ඇති විවිධ ගැටලුවලට විසඳුම් ලබාදී ඔවුන්ගේ ජිවිත ගොඩගැනීමට රොෂාන් ප්‍රනාන්දු ජ්‍යෙෂ්ඨ නියෝජ්‍ය පොලිස්පතිවරයා ඇතුළු පොලිසිය විසින් කරගෙන යන එම සද්කාර්යයන් අගය කළ යුතු වෙයි. ඒ ආකාරයෙන් ඉතාමත් සුබදායක වාතාවරණයක් ඇති උතුරු ප්‍රදේශය මේ ආකාරයෙන් තවදුරටත් කැපවීමෙන් ආරක්ෂා කරගෙන ගියහොත් යළිත් වසර සියයකටවත් ත්‍රස්තවාදයක් ඇති නොවන බව ස්ථිරය.


මම සම්මාන ඉල්ලන්නේ නෑ

$
0
0
ඔක්‌ 3, 2018 01:00
අනුසාර මාහිංගොඩ
ප්‍රවීණ පරිවර්තක සේනාරත්න වීරසිංහ

ශ්‍රී ලංකාව ලෝකයට විවෘත වුණා. හැබැයි වෙන රටවල් එහෙම විවෘත වෙනකොට, බුද්ධිමය ක්ෂේත්‍රයත් එහාට යනවා. ඒත්, ශ්‍රී ලංකාව භෞතික දේ, භාණ්ඩ , පිටරට ඇඳුම් - පැලඳුම්, කන්ඩ බොන්න ගෙන්න ගන්න තමයි විවෘත වුණේ. විඥානය පැත්තට, ඥානය පැත්තට විවෘත වෙලා තිබ්බේ නෑ.

ප්‍රකට පරිවර්තකයකු වන සේනාරත්න වීරසිංහගේ නවතම පරිවර්තනය, "දුගී සිත්තරාගේ ආදරවන්තිය"මෙරට පාඨකයා ඉදිරියේ තබා ඇත. අමෙරිකානු යථාර්ථවාදී නවකතා සාහිත්‍යයේ බිහි වූ උසස් රොමාන්තික නව සම්භාව්‍ය කෘතියක් ලෙසින් හැඟෙන "portrait of Jennie"හි සිංහල පරිවර්තනය වන මේ කෘතිය, අමෙරිකානු ලේඛක රොබට් නේදන්ගේ නවකතාවකි.

ඔබ නවකතා, කෙටි කතා, ශාස්ත්‍රීය කෘති පරිවර්තකයෙක්. මෙරට සාහිත්‍යයට හසු නොවුණු තැන් ඔබගේ පරිවර්තන කාර්යයේදී හසුකර ගන්නවා. ඔබ පරිවර්තනයට පමණක් නැඹුරු වන්නේ ඇයි?

පුංචි කාලේ ඉඳන් මම හරියට පොත් කියවපු කෙනෙක්. බෙහෝවිට කියෙව්වේ පරිවර්තන කෘති. සමහර රටවල පරිවර්තන කෘති අපේ නවකතා සාහිත්‍යයට අහුවෙලා නෑ. උදාහරණයක් විදිහට අනූව දශකය අරන් බැලුවහම, බොහෝම සීමිත කොටසක් ඇවිල්ලා තියෙන්නේ. රුසියානු සාහිත්‍යයේ කෘති කීපයකුයි, ඉන්දියානු සාහිත්‍යයේ කෘති කීපයකුයි, ප්‍රංශ සාහිත්‍යයේ කෘති කීපයකුයි විතරයි. සිරිල් සී. පෙරේරා , ‍කේ.ජී. කරුණාතිලක කියන ලේඛකයන්ගේ පොත් කීපයක් විතරයි ඇවිල්ලා තියෙන්නේ. පරිවර්තනයේදී විවිධ වූ ක්ෂේත්‍ර ඉස්මතුවෙලා තිබුණේ නෑ. පස්සේ මට තේරුණා, තව පරිවර්තනය විය යුතුයි කියලා. පරිවර්තන සාහිත්‍ය ලෝකය බොහොම පුළුල් ක්ෂේත්‍රයක්. ඒත් ඒක ඇවිල්ලා නෑ‍නේ. ඒකට හේතුව අපි අත්දැකීම් ලබන්නේ පොතක් කියවලානේ. පරිවර්තන කෘතියක් කියවලා ලබන ඇත්දැකීමෙන් අපිම පූර්ණත්වයට පත් වෙනවා. ඒක පාඨකයාට ලැ‍බෙන ක්‍රමයක් සොයන එක තුළ තමයි, පරිවර්තනය පැත්තට නැඹුරු වුණේ.

අසූව ගණන්වල පුළුල් සම්පූර්ණ විනෝදාත්මක සාහිත්‍ය කලාවක් තිබුණේ. ආණ්ඩු වෙනස් වෙලා. සැහැල්ලු දිවිපෙවෙතකට පත්වෙලා. අප අර කිව්වේ,"ගෑනුන්ටත් සිදාදියේ නටන්න ලැබුණේ"කියලා. වැඩවසම් වගේ තිබ්බ බැමි තත්ත්වය විවෘත ආර්ථික තත්ත්වයකට බිඳුණා. බිඳිලා, ශ්‍රී ලංකාව ලෝකයට විවෘත වුණා. හැබැයි වෙන රටවල් එහෙම විවෘත වෙනකොට, බුද්ධිමය ක්ෂේත්‍රයත් එහාට යනවා. ඒත්, ශ්‍රී ලංකාව භෞතික දේ, භාණ්ඩ , පිටරට ඇඳුම් - පැලඳුම්, කන්ඩ බොන්න ගෙන්න ගන්න තමයි විවෘත වුණේ. විඥානය පැත්තට, ඥානය පැත්තට විවෘත වෙලා තිබ්බේ නෑ.

අමෙරිකානු යථාර්ථවාදී නවකතා සාහිත්‍යයේ බිහිවූ රොමාන්තික නවකතාවක් වූ "portrait of Jennie"මෙවර ඔබ පාඨකයා ඉදිරියේ තබනවා. ඔබ, මේ කෘතිය පරිවර්තනය කරන්න විශේෂ වූ කාරණාවක් තියෙනවාද?

අමෙරිකානු නවකතා සාහිත්‍ය අවුරුදු 150 හෝ 200ක් තුළ තමයි වැඩුණේ. අපේ සාහිත්‍ය කලාව හා සමාන කාල සීමාවක් තුළ තමයි නවකතාව ඉහළ ම තත්ත්වයට පත් වුණේ. එහි තිබුණු යම් යම් සාහිත්‍ය මතවාද, විචාර මතවාද තමයි අමෙරිකානු නවකතාව, ඉංග්‍රීසි නවකතාවත් එක්ක සමාන්තරව වැඩීමට හේතු වුණේ. අමෙරිකාව කියන්නේ යුරෝපීය ජාතීන් ගිහින් පදිංචි වුණු රටක්නේ. මූලික සංස්කෘතියක් නෑ. මූලික සාහිත්‍ය සංස්කෘතියක් වුණේ බ්‍රිතාන්‍ය සාහිත්‍යය. ඒත්, ඒ අයට ඕන වුණා වෙනම වැඩීමක්. ඒ කියන්නේ තමන්ගේ අනන්‍යතාව ගොඩනැංවෙන සාහිත්‍යයක්.

ඔවුන්, තමන් අවට සමාජය, අමෙරිකානු සමාජය එළිපෙහෙළි කරගෙන, ගොවිතැන් කරගෙන, දුෂ්කර ජීවිතයක් ගත කරපු එක පැත්තකින් සාකච්ඡා කළා. පැරැණි මිනිස්සු එක්ක තිබ්බ සමාජ ගැටුම් , අලුතින් පදිංචි වුණු මිනිස්සුත් එක්ක තිබ්බ සමාජ ගැටුම් තව පැත්තකින් සාකච්ඡා කළා. ඊට පස්සේ එක් එක් ආර්ථික බලවේගවලට, ආර්ථික හා දේශපාලන කුණාටුවලට මුහුණ දීමේදී, මිනිස්සුන්ට සිදුවන සාධාරණකම්, අසාධාරණකම්, දේශපාලන කතා කරන එක සමහර සාහිත්‍යකරුවන් සාකච්ඡා කළා. සමහරු අපරාධ කතා, ත්‍රාසජනක කතා, කව්බෝයි කතා ගැන සාකච්ඡා කරන්න පටන් ගත්තා. විවිධ ප්‍රවණතා තුළ කතා කිරීමේදී, යථාර්ථවාදී නවකතා ගැන කතා කිරීම එක ප්‍රවණතාවක්. මීට කලින් තිබ්බේ, ත්‍රාසජනක කතා, පරණ අත්දැකීම් පිළිබඳ කතා. ඊට පස්සේ අමෙරිකාවේ ප්‍රදේශවලට ගිහින් වවාගෙන, අස්වද්දාගෙන ජීවත්වුණු හැටි ගැන කියන කතා. ඒ වගේ ප්‍රාදේශීයව දියුණු වීම ගැන ලියපු කතා තමයි තිබුණේ.

අමෙරිකාව තුළ , විවිධ ජාතීන් පදිංචි වෙනවා. විශේෂයෙන්ම කැලිෆෝනියා ප්‍රාන්තයේ තමයි මේ දේ වෙලා තියෙන්නේ. ඒ ප්‍රාන්තයට විවිධ ජාතීන් එනවා. ඇවිල්ලා පදිංචි වෙනවා. යුරෝපීයන් එනවා. ආසියානුවන් එනවා. ඔවුන් සාකච්ඡා කරනවා. නවකතාව යථාර්ථවාදී පදනමකට ගන්න ඕන නම්, කරන්න ඕනේ මොකක්ද? කියන එක. එතැනදි, සාහිත්‍ය ගැන කතා කරන අයගෙන්ම විචාරකයෝ බිහිවෙලා තියෙනවා.

හිපි වගේ සංස්කෘතියක්. හිපි කියන්නේ සොයායෑම පිළිබඳ සංස්කෘතියක්. එතකොට චීනය පැත්තෙන් ඉඳන් ආපු සෙන් දහම පිළිබඳ දෘෂ්ටිවාදයක් එහෙම ගොඩනැ‍‍ඟෙන්නේ, පිටින් ගිහින් අමෙරිකාවේ ප්‍රාන්ත කිහිපයක පදිංචි වෙන පිරිස් නිසයි.

රොබට් නේදන් පිට කෙනෙක් නෙමෙයි. අමෙරිකානු සම්බන්ධයක් තියෙන නවකතාකරුවෙක්. ඒත්, ඔහු මේ අත්දැකීම් ආශ්‍රය කරගෙන තමයි "Portrait of Jennie"නවකතාව ලියන්නේ. අ‍මෙරිකාව 1930 ගණන්වලදී ආර්ථික අවපාතයකට මුහුණ දෙනවා. සමහරු අමෙරිකාව අතහැරලා ගිහින් ප්‍රංශයේ පදිංචි වෙනවා. ඔය ව‍ගේ නොයෙකුත් දේ සිද්ධ වෙනවා. මේ නවකතාකරුවා එවැනි පසුබිමක ජීවත් වන චිත්‍ර ශිල්පියෙක් පාදක කරගෙන තමයි, මේ නවකතාව ගොඩනගන්නේ. ඉබන් ඇඩම්ස් කියන මේ චිත්‍ර ශිල්පියාගේ, ඒ වෙනකොට ඔහුගේ සම්ප්‍රදාය වෙලා තිබුණේ සාමාන්‍ය ස්වභාවික දේ ටික පින්තාරු කිරීම විතරයි. මිනිස්සුන්ගේ අධ්‍යාත්මය සිතුවමකින් පෙන්නන්න කැඩපතක් තනා ගන්න, රූපයකින් ඒ චරිතය හඳුන්වා දීම වගේ, පෝට්රේට් එකක්නේ කරන්නේ. ආලේඛ්‍ය චිත්‍රය විශාල වෙනසක් කරනවා. චිත්‍ර කලාවේ ඒ පැත්තට මේ චිත්‍ර ශිල්පියා ඇදිලා යනවා. ඒ නිසා, ඔහුගේ චිත්‍ර කලා සම්ප්‍රදායකුත් ගොඩනැ‍ගෙනවා. මේ සම්ප්‍රදාය උඩ එක පැත්තකින් යථාර්ථය ගැන කතා කරන ගමන්ම, චිත්‍ර කලා සම්ප්‍රදායකුත් යථාර්ථයට සම්බන්ධව ගොඩනැ‍ගෙනවා. එතෙක් ගොඩනැගිලි පින්තාරු කරමින්, භූමි දර්ශන සිතුවම් අඳිමින්, ස්වභාවික දර්ශන අඳිමින් තමයි ඉබන් ඇඩම්ස් කාලය ගත කරන්නේ.

මෙවැනි වර්ගයේ නවකතා මහාචාර්ය එදිරිවීර සරච්චන්ද්‍ර පවා නොසලකා හැරියා. රොබට් නේදන්ගේ මේ නවකතාව හරහා ඔබ පාඨකයාට ප්‍රකාශ කරන්නේ කුමක්ද?

මේ කතාව, ප්‍රේම කතාවක්. ප්‍රේම කතා, අද්භූත කතා කියන වර්ගය මෙරට විචාර කලාවේ ආරම්භයේ පුරෝගාමියෝ අතර සිටි එදිරිවීර සරච්චන්ද්‍ර මහතා පවා හෑල්ලුවෙන් සලකලා තියෙන්නේ. එහෙම නවකතා වැඩක් නෑ. ඒවා බොහෝම විනෝදයට ලියවෙච්චි නවකතා කියන මතයක් තමයි සාහිත්‍ය විචාරය තුළ අවුරුදු හැට හැත්තෑවක පමණ කාල සීමාවක් තුළ වපුරලා තිබුණේ. රොමැන්තික සාහිත්‍යය කියන එක එ‍හෙම එකක් නෙමෙයි. "වදරින් හයිට්ස්"නවකතාව අරගෙන බලපුවහම, මෙරට ඉංග්‍රීසි අංශයේ මහාචාර්යවරයෙක් කියා තිබුණා, මේ වගේ නවකතාවක් ජීවිතයට ආයේ ලියැවෙන්නේ නෑ කියලා. ලෝක සාහිත්‍යයේ අති විශිෂ්ට නවකතාවක් "වදරින් හයිට්ස්"කියන්නේ. ඒ වගේ නවකතාවක් අගය කළ යුතුයි. ඒත්, එහෙම අගය කරලා නෑ. "වදරින් හයිට්ස්"ලෝකයේ විශිෂ්ට නවකතාවක් විදිහට තමයි දැන් සැලකෙන්නේ.

අපේ රටෙත් දේශීය පසුබිමක් බිහි කරගෙන, දේශීය සමාජ සත්වයන් උඩින් ආපු නවකතා බොහොමයක් තිබුණා. අපි ඒවා ගණන් ගත්තේ නෑ. උදාහරණයක් වශයෙන් කරුණාසේන ජයලත් අරන් බලන්න. එයා කියන කතා. ඒවා පැහැදිලියි. ඒත්, අපි මේවා කෘත්‍රිමව ගොඩනගපු මිනිස් ආධ්‍යාත්මය විවරණය කරනවා කියන අදහස උඩ, මිනිස්සුන්ගේ පෞද්ගලික වාර්තා පෞද්ගලික දින සටහන් ආශ්‍රිතව ලියන පුද්ගල චරිත පාදක කතා අගය කළා. සරච්චන්ද්‍ර මහත්තයා ලිව්ව "මළගිය ඇත්තෝ"එවැනි කතාවක්. ඒකේ ඒ තරම් ලොකු අත්දැකීමක් කතා කළේ නෑ. එවැනි කතා ඇතුළත් නවකතා මෝස්තරයක් විදිහට යුරෝපයේ තිබුණා. සරච්චන්ද්‍රලා මේවා ලියපුවහම, මෙවැනි කතා ඒගොල්ලන්ගෙම විචාර රැල්ල ඒවා උඩ දැම්මා. මේවා අමුතු ජාතියේ ප්‍රේමය ගැන අමුතුවෙන් කියලා තියනවා කියලා. මෙහේ මෙවැනි කතා තිබු‍ණේ නෑනේ. ඒත්, මෙවැනි නවකතා යුරෝපයේ පට්ට ගහලා තිබුණේ.

පුද්ගලික චරිතය පාදක කරගෙන, මම කියන ආඛ්‍යානයෙන් ලියපු නවකතා, කාලෙකදී ඉතාම ජනප්‍රිය වුණා. මේවා සඳහා විචාර සම්ප්‍රදායක් පවා බිහි වුණා. මේ නවකතා පමණක් නෙමෙයි, විචාර සම්ප්‍රදාය පවා බිඳ වැටුණා. නවකතා ලියපු රචකයන් විනාශ වෙලා ගියා. උදාහරණයක් වශයෙන් ගත්තොත්, ලෙනාඩ් වුල්ෆ් අරන් බැලුවොත්, ඔහු ලිව්ව "විලේජ් ඉන් ද ජංගල්"නවකතාවට පසුව රචනා කරපු "සික්ස් වර්ජින්"නැත්නම් "කන්‍යාවියන් සයදෙනා"කියන නවකතාව. ඒක, පුද්ගලික චරිත පාදක කරගෙන රචනා වූවක්. මේ නවකතාව රචකයාට කොතරම් බලපෑම් කළාද කිව්වොත්, වුල්ෆ්ගේ නෝනා ඔහුගෙන් දික්කසාද වෙන්න උත්සාහ කළා. ඔහුගේ පවුලේ සහෝදරියන් පවුලෙන් වෙන් වෙන්න පටන් ගත්තා. අම්මා චෝදනා කළා, වුල්ෆ් වැරැදි ආඛ්‍යානයක් කරන්නේ, අපේ ජීවිත ගැන ඔහු වැරැදි සිතුවමක් මවන්නේ කියලා. ඒ නිසා, ලෙනාඩ් වුල්ෆ් නවකතාව ලිව්වට පස්සේ, විචාරකයන් කියන්න පටන් ගත්තා, ඔහු කරන්න යන්නේ ඔටු වෙළෙඳාමක් කියලා. මේ කරන්නේ මස් වෙළෙඳාමක් කියලා. ඒ තරමටම පෞද්ගලිකත්වය එළියට දාන තරම් නවකතාවක්. මීට පස්සේ නවකතා ලියන්නේ නෑ කියලා ඔහු පස්සේ ප්‍රකාශ කළා. වුල්ෆ් "සික්ස් වර්ජින්"නවකතාවෙන් පස්සේ ලිව්වේ නෑ.

සරච්චන්ද්‍රත් කරන්නේ ඒ වගේ දෙයක්නේ. "මළගිය ඇත්තෝ"නවකතාවෙන් ඔහු කළේ සිත්තරෙක් බුදිය ගත්ත හැටියි, කෑව බිව්ව හැටියි, ඇවිද්ද හැටියි කිව්ව එකනේ. ඒ අත්දැකීම් ඔහුට අනුව නිවැරැදි ඇති. ඒත්, පෞද්ගලිකත්වය සාධාරණීයකරණයක් වෙන්නේ නෑ.

මෙරට නවකතාව, ගොඩනැගී එන සමයක "මළගිය ඇත්තෝ"විශිෂ්ට කෘතියක් කියලා උඩ දාපුවහම, නවකතා ලියන කට්ටිය ලියන්න බයයි. මොකද නවකතාවක් කියලා හඳුන්වන්නේ මේවා. විශ්වවිද්‍යාලවල නවකතාකරණය කියලා උගන්වන්නේ , සාහිත්‍ය කියලා උගන්වන්නේ, "මළගිය ඇත්තෝ", "මළවුන්ගේ අවුරුදුදා" .එක අතකින් අපේ ස්වීය රචකයන්ගේ නවකතා බිහි වීම ඇනහිටින්නට හේතු වුණා.

මම, මේ පරිවර්තන නවකතා කළේ මේවා තමයි නවකතා, මෙන්න ජනතාවගේ සැබෑ නවකතා කියන එක දනවන්න. පුද්ගලික චරිත සමඟ සමාජ යථාර්ථයක් නිරූපණය කරගෙන, පාඨකයාට යම් කිසි වැදගත් දෙයක්, වැදගත් ලක්ෂණ ඉස්මතු කිරීමෙන් නවකතාවක් හැටියට පෙන්නලා දෙන්න තමයි "දුගී සිත්තරාගේ ආදරවන්තිය"නවකතාව කළේ. ඒ කියන්නේ මිනිසාගේ ශ්‍රේෂ්ඨත්වය ගැන කියන්නයි.

ඔබගේ පරිවර්තනයට විවිධ වූ අනුභූති හසු කරගෙන තියෙනවා. ඔබ වඩාත් පොලඹවන්නේ කුමන වර්ගයේ නවකතාද?

විවිධ දේ පරිවර්තනය කර තියෙනවා. තිර නාටක, කෙටිකතා, දේශපාලනය සම්බන්ධ අත්දැකීම් සහිත කෘති, නවකතා පරිවර්තනය කර තියෙනවා. අපේ සාහිත්‍ය නවකතාකරුවන් අතගසා නැති පැති විවරණය කරන්න තමයි මම උත්සාහ කරන්නේ. ඒත්, එතැනදී පොඩි ගැටලුවක් තියෙනවා. ඔබ සමහරවිට අසාවි ලතින් අමෙරිකානු නවකතා පරිවර්තනය නොකරන්නේ ඇයි කියලා? ලතින් ඇමෙරිකානු සංස්කෘතිය සහ අපේ රටේ සංස්කෘතිය අතර පොඩි පොඩි පරස්පරතා තියෙනවා. ඒකේ දේශපාලනය මතුවීම හරි වැදගත්. මට එහි පොඩි ගැටලුවක් තියනවා. මම කරන්නේ ඊට වඩා සෞන්දර්යාත්මක පැත්ත එක්ක ජීවිතය විවරණය කිරීමක්. ඒ වගේම, මිනිසාගේ ශ්‍රේෂ්ඨත්වය කියන එක. ඒක යටපත් කරන්න බෑ‍නේ. මිනිසාගේ දුර්වලකම් තියෙන්න පුළුවන්. ඒ දුර්වලකම් කියලා යට කරන්න හොඳ නෑ. මිනිසා තමයි ඉතිහාසය සහ ශිෂ්ටාචාරය ගොඩනගලා තියෙන්නේ. ඒ නිසා, මිනිසා උතුම් තැනක තියලා ලියැවෙන නවකතා තමයි මම පරිවර්තනය සඳහා තෝරා ගන්නේ.

සාහිත්‍ය සම්මාන උණුසුම මේ දිනවල පවතිනවා. මෙරට පවත්වන සාහිත්‍ය උළෙල පිළිබඳ ඔබගේ අදහස කුමක්ද?

සම්මාන උ‍ළෙල හැම රටකම වාගේ තියෙනවා. උ‍ළෙල පවත්වන එක හොඳයි. එයින් ලේඛකයන්ට ධෛර්යයක් ලැබෙනවා. හැබැයි ඒ දේ හරියාකාරවම වෙනවද කියන එක ගැටලුවක්. මේ රටේ සෑම සම්මාන උළෙලකම ඉන්නේ, එක ම විනිශ්චය මණ්ඩලයක්. සමහරු ඩී. ඒ. එස්. කරලා, ලේකම් තනතුරු දාලා, අමාත්‍යංශවල ඉඳලා ඇවිත් සාහිත්‍ය කරනවා. ඒ එක කට්ටියක්. විශ්වවිද්‍යාලවලින් පිට ගුරු වෘත්තිය පුරුදු පුහුණු වෙලා, ඒවායින් විශ්‍රාම අරගෙන විනිශ්චයකරුවන් හැටියට ඉන්න තව කොටසක් ඉන්නවා. ඔය වගේ විවිධ පැතිවලින් කට්ටිය ඇවිල්ලා තියනවා. ඒත්, එම කට්ටිය සාහිත්‍ය ගැන බොහෝ දේ දන්නේ නෑ. සමහරු නවකතා ලියලා ලියලා අසාර්ථක වෙච්චි තැන, නවකතා ලිවීම අත්හැරපු අය. ඒ අයත් ඉන්නවා. ඒත්, මම කියන්නේ, විවිධ චරිත විනිශ්චයට එන්න ඕනේ කියලයි. ඒත්, ඒ අයගේ මූලික කාරණය සාහිත්‍ය කුමක්දැයි කියලා දැනගෙන තියෙන්න ඕනේ. ඒ රටවල් සාහිත්‍ය ගොඩනැංවීම්, ආඛ්‍යාන විලාශ ගොඩනැගිච්ච හැටි, එහි තියෙන පරිමාව පළල්තාව ගැන අවබෝධයක් තියෙන්න ඕනැ.

පරිවර්තන නවකතාව ගැන කොහොමටත් ඒ අයට නම් අවබෝධයක් නෑ. බොහෝ අය ඉංග්‍රීසි පොතේ මුල් කෘතියවත් කියවලා නෑ. මුල් කෘති අධ්‍යයනය කරලා නෑ. ඒ තමයි ඒ අයගේ තියෙන දුර්වලතා. ඒ නිසා, සාහිත්‍ය සම්මාන උ‍ළලේ තියෙන ගෞරවය නැතුව යනවා.

ඉන්දියාවේ සාහිත්‍ය උ‍ළෙල ගැන කතා කිරීමේදී, විනිශ්චය මණ්ඩලයට විෂය ක්ෂේත්‍රය පිළිබඳ හොඳ අවබෝධයක් තියෙනවා. අපි කියමු පරණ සාහිත්‍ය ගැන කියලා. අපි කියමු ෂේක්ස්පියර් යුගය ගැන කියලා. ඒ යුගය ගැන දන්න දක්ෂයෝ ඉන්නවා. ක්ෂේක්ස්පියර් යුගය ගැන දන්න අය මොඩර්න් යුගය ගැන කතා කරන්නේ නෑ. මෙහිදී වෙන්නේ ක්ෂේස්පියර් යුගය ගැන කතා කරන අයම තමයි මොඩර්න් නවකතා ගැනත් කතා කරන්නේ.

මම කවදාවත් විනිශ්චය මණ්ඩලයකට පොතක් ඉදිරිපත් කර නෑ. මොකද ඒක අපේ කාර්යය නෙමෙයි. සම්මාන දෙන්න කියා ඉල්ලන්න මම පොතක් කිසි ම උ‍ළෙලකට ඉදිරිපත් කරන්නේ නෑ. මට එහෙම වුවමනාවකුත් නෑ. හැම උ‍ළෙලකම විනිශ්චය මණ්ඩලය ගැන ගැටලුවක් තියෙනවා. ඉතිහාසය පුරාම තිබ්බා. රාජ්‍ය සාහිත්‍ය උත්සවයේ නම් තාම තියෙනවා. ඒකට හේතුව, ඔතන විනිශ්චය මණ්ඩලයට එන්නේ දේශපාලන පත් වීමකින් වන නිසයි.

මෙරට තුළ අන් කවරදාකටවත් වඩා සාහිත්‍ය පිළිබඳ කතාබහ කරන වටපිටාවක් ඇතිවෙලා. මේ ඇතුළේ පාඨකයා තුළ සාහිත්‍ය පිබිදීමක් ඇතිවෙලා කියලා ඔබ හිතනවද?

ආණ්ඩුවෙන් පාසල් පුස්තකාලවට පොත් දෙනවා. පොත් කියවන්නේ නැති ගුරුවරු පොත් තෝරන්න ඇවිත්, වැඩක් නැති පොත් ගෙනිහින් පුස්තකාලවල කබඩ් පුරවනවා. කොමිස් වැඩිය දෙන පොත් අරගෙන, ඒ හම්බවෙන කොමිස් මුදලින් පොත් අරගෙන, ඒ ගොල්ලන්ගේ රාජකාරිය කරනවා.

මම අවුරුදු දෙකකට කලින් මුහුණු පොතේ සටහනක් තිබ්බා, "මේ ක්‍රමයෙන් වැඩක් වෙන්නේ නෑ. මේකෙන් වෙන්නේ කසිකබල් පොත්වලින් පුස්තකාලවල කබඩ් පිරෙන එක විතරයි, හැමදාමත් ඔවුන් කරන්නේ, ඒ දේමයි"කියලා. ඊට පස්සේ ආණ්ඩුව ඒ ක්‍රමය වෙනස් කළා. මිලදී ගත යුතු පොත් නිර්දේශ කරන්න අධ්‍යාපන අමාත්‍යංශයෙන් කමිටුවක් පත් කරලා, ඒ නිර්දේශ පොත් අරගන්න කියලා කිව්වා. ඒක ටිකක් හොඳයි. එක තැනකින් ගන්න තියෙනවා නම් පොත් ගන්නවා මිසක්, පොත් සාප්පු කීපයකට ගිහින් පොත් ගැනීමක් නෑ. ඒක දුර්වලකමක්. රසඥතාව ගොඩනැ‍ගෙන්න ඕනේ විශ්වවිද්‍යාලවලින් නෙමෙයි, පාසල්වලින්. අපි ගොඩනැගුණේ එහෙමයි. පාසල් ගුරුවරු, සාහිත්‍ය හා සමාජය පිළිබඳ ලියැවුණු පොත් කියවන්න ඕනේ. විචාර පොත්පත් කියවන්න ඕනේ. ගුරුවරු තමන් විඳි රසය ලියන්න පුළුවන් වෙන විදිහට ළමයින් දිරිගන්වන්න ඕනේ. එහෙම කෙරෙන්නේ නෑ. ඒ නිසා, කාලයක් ගියාම, මිනිස්සු වෙන වෙන සාහිත්‍ය කියවලා, තමන්ගේම රසඥතාවක් හදාගන්නවා. උදාහරණයක් විදිහට කිව්වොත්, ශ්‍රී ලංකාවේ බොහෝ දෙනෙක් කියවන්නේ, සිංහල සාහිත්‍ය ඉගෙනගත් කට්ටිය නෙමෙයි. භෞතික විද්‍යාව, රසායන විද්‍යාව, වගේ විෂය කරපු, නීතීඥ වගේ වෘත්තීන්වල නිරත කට්ටිය. එහෙම නැත්නම්, ව්‍යාපාර පරිපාලනය වැනි විෂයයක් ඉගෙන ගත්තු කට්ටිය තමයි දැන් මුහුණු පොත බලපුවහම පොත් රස විඳින්න, පොත් ගැන කෙටි විවරණ ලබා දෙන්න, පොත් ගැන අවබෝධයක් ලබා දෙන්න ඉදිරිපත් වෙලා තියෙන්නේ.

මම ලේක්හවුස් ආයතනයේ සිළුමිණ පුවත්තට "මැද මිදුල"කියලා සාහිත්‍ය විචාර පිළිබඳ ලිව්වා. පොත් විකිණෙන්නේ නෑ කියලා කිව්ව කාලෙක, පොත් රසඥතාවක් නෑ කියලා කිව්ව කාලෙක, "මැද මිදුල"පොත මුද්‍රණ දෙකක් පළමු වැනි අවුරුද්දේ මුද්‍රණය කළා.

ඔහු කොහොමද සමාජය තුළ ලේඛකයෙක් වශයෙන් නැගී සිටියේ කියලා, දොස්තොව්ස්කි ගැන මම ස්වයං අධ්‍යයනයක් කළා."මගේ ස්වාමිපුරුෂයා හෙවත් දොස්තොව්ස්කි සොයායෑම"පොතේ නම. මේ පොත් දෙකම සෑහෙන පාඨක ප්‍රතිචාර ලැබුණා. ඉදිරියටත් මා මෙවැනි පොත් මුද්‍රණය කරනවා. මොකද, රසඥතාව ගොඩනගන්න ඕනේ. හොඳ පොතුත් හොයලා දෙන්න ඕනැ. ඔය දෙකම කෙරෙන්න ඕනේ. නැත්නම් පොත් අරන් ගිහින් පුස්තකාල පුරවලා, අපේ පුස්තකාලයේ මෙච්චර පොත් තියනවා කියලා කිව්වාට ඇති වැඩක් නෑ. පොත් කියවලා තියෙන්න ඕනේ.

පරිවර්තනයෙන් මිදිලා, ස්වීය නවකතා රචනයට එලැඹෙන්න අදහසක් නැද්ද?

ශ්‍රී ලංකාව පුරා ස්වීය රචකයෝ බොහෝ දෙනෙක් ඉන්නවා. ඔවුන් දක්ෂයි. විවිධ තේමා පරිශීලනය කරනවා. ඉස්සර රචනා කළේ ඒකාකාරී ගම පිළිබඳයි. ගමෙන් ඉගෙන ගෙන, නගරයට ගිහින්, නගරයේදී මුහුණ දෙන ගැටලු පිළිබඳ කතායි. දැන් ඊට වඩා ගැඹුරු නවකතා රචනා වෙනවා. මට වඩා දක්ෂයෝ ඉන්නකොට, මම මොකටද ස්වීය නවකතා රචනා කරන්නේ?

මාධ්‍යවේදියෙක් වෙන්න උණක් තියෙන්න ඕනැ

$
0
0
ඔක්‌ 3, 2018 01:00
ජ්‍යෙෂ්ඨ පුවත්පත් කලාවේදී චන්න දොළපිහිල්ල

ජ්‍යෙෂ්ඨ පුවත්පත් කලාවේදියකු වන චන්න දොළපිහිල්ල මහතා, සිය දීර්ඝ මාධ්‍ය ජීවිතය තුළ, දවස , ලංකාදීප සහ දිනමිණ පුවත්පත්වල උපකර්තෘවරයකු, ප්‍රධාන උපකර්තෘවරයකු සහ මාධ්‍යවේදියකු ලෙස සේවය කර ඇත. එම කාලයේදී ඔහු ලැබූ රසවත් අත්දැකීම් පාදක කර ගනිමින් “සුන්දර පත්තර මතක“ පොත රචනා කර තිබේ. මේ ඒ පිළිබඳ කළ කතාබහකි.

පුවත්පත් කලාවේ සුන්දර තැන් සිහිපත් කරන මෙවැනි පොතක් ලිවීමට අදහස් කළේ ඇයි?

පත්තර රස්සාව කියන්නේ, වෙනත් රැකියා එක්ක සසඳන්න පුළුවන් එකක් නෙමෙයි. මේ රැකියාවෙන් වෙනම ආත්ම තෘප්තියක් ලබා ගන්න පුළුවන්. එදා කෙනෙක් පුවත්පත් කලාවේදියකු බවට පත් වෙන්නේ, පත්තර උණ තියෙනවා නම් විතරයි. මාත් කුඩා කාලෙ ඉඳන්ම පුවත්පත් කලාවට කැමැති වුණා. ආදරය කළා. ඒ කැමැත්ත නිසා මම එදා රටේ තිබ්බ ප්‍රබලම පුවත්පතක් වු දවස පත්තරේට සම්බන්ධ වෙන්න හැකි වුණා. එතැනින් පැමිණි ගමන, ලංකාදීපය හරහා ලේක්හවුසියටත් , නැවත ලංකාදීපය දක්වාත් ගමන් කළා.

ඒ කාලයේදී ඔබ විවිධ යුග පසු කළා නේද?

ඔව්. ඊයම් අකුරු යුගයේ සිට නූතන නව මාධ්‍ය යුගය දක්වා මගේ පත්තර ජීවිතය පැතිරුණා. මේ කාලයේදී රසවත් සිදුවීම් රැසක් සිදු වුණා. ඒ හැම දෙයක්ම තමයි මේ පොතට කැටිකර තියෙන්නේ. මේ පොත කියවද්දි කෙනකුට රස වින්දනයක්, මිහිරක් ලබන්න පුළුවන්. ඒත් එක්කම, පුවත්පත් කාර්යාලවල තියෙන රසය, එකමුතුකම වගේ දේ ගැන අලුත් පරපුරට අදහසක් ලැබෙනවා.

එදා පත්තර කන්තෝරුවක සහ අද කන්තෝරුවක වෙනස ගැන මෙහි කියැවෙනවා?

එදා අද කියලා නැහැ. පුවත්පත් කන්තෝරුවක ක්‍රියාවලිය සමානයි. ඒත්, පුවත්පතක් නිර්මාණය කරන එක, අද වෙද්දි එදාට වඩා පහසු වෙලා තියෙනවා. එදා වෙහෙස කර දෙයක් වු පිටු සැකැසුම, අද වෙද්දි පරිගණක තිරයක් ඉදිරිපසට වෙලා කරන දෙයක් වෙලා. එදා මේ කාර්ය ඉතාමත් වෙහෙසකර සහ දුෂ්කර දෙයක්. මම මේ සියලු යුග පසුකර පැමිණි පුවත්පත් කලාවේදියකු නිසා, මට මේ අතීතය හොඳට මතකයි. එදා රස ගුලාවක් බවට පත් වුණේ මේ වගේ පිටු සැකැසුම් කරන ස්ථානයි. කර්තෘ මණ්ඩලය තුළත්, විවිධ රසවත් දේ සිදු වුණා. මේ හැම දෙයක් ම නිසා , අපට කිසියම් වින්දනයක් වගේම ,තෘප්තියක් ලබන්න පුළුවන් වුණා.

මෙය තීරු ලිපි එකතුවක්?

තීරු ලිපි එකතුවක් විදිහට ලියු මේ පොතේ අරමුණ වෙලා තියෙන්නෙ, පාඨකයාට බරපතළ දෙයක් ලබා දෙන්න නෙමෙයි. සරල රසයක් ලබා දීමයි. එහි අරමුණ මට සපුරා ගැනීමට පුළුවන් වෙලා තියෙනවා. අද රාජකාරී රටාව තුළ යම් සංකීර්ණතාවක් තිබෙනවා . එදා සහ අද වෙනස ගැන මේ පොත පරිශීලනයෙන් පැහැදිලි කර ගන්න පුළුවන්.

මේ පොතට මොන විදිහෙ ප්‍රතිචාරයක්ද ලැබෙන්නේ?

පොත පළකර තාමත් ලොකු කාලයක් නැහැ. ඒත්, ඒ කාලය තුළ මේ පොතට යම් ප්‍රතිචාරයක් ලැබෙන බව දැනෙනවා. පොත කියැවු පාඨකයන් රැසක් මට ප්‍රතිචාර දක්වා තියෙනවා. ඒ ගැන සතුටක් , ආත්ම තෘප්තියක් තියෙනවා.

ඔබ අවුරුදු තිස් පහක අත්දැකීම් ඇති ජ්‍යෙෂ්ඨ මාධ්‍යවේදියෙක් විදිහට, අද සහ එදා අතර වෙනස දකින්නේ කොහොමද?

එදා හොඳයි අද නරකයි කියලා මම කියන්නේ නැහැ. එහෙම කියනවා නම්, ඒක වැරැදියි.අද මාධ්‍ය අංශයේ ලොකු තාක්ෂණික දියුණුවක් තියෙනවා. අවශ්‍ය වෙන්නේ, ප්‍රවීණයන්ගේ මඟ පෙන්වීම සහ අත දීම විතරයි. ඒ ආකාරයට කටයුතු කිරීම තුළ, තාක්ෂණික දැනුම සහ වෘත්තීය භාවය යන තුන් අංගයෙන්ම අගතැන්පත් මාධ්‍ය කලාවක් ඇති කරන්න පුළුවන්.

ඔබ ලියු පැරැණි පොත් සහ අනාගත බලාපොරොත්තු මොනවාද?

මම 2007 වර්ෂයේදී කෙටි නිර්මාණ නමින් පොතක් පළ කළා. ජීවිතයයි ආදරයයි නමින් චීන බොදු කතා පෙළක් පළ කළා. එයට අමතරව මකරාගේ මාලිගාව නමින් තවත් පොතක් 2014 වසරේදී ප්‍රකාශයට පත් කළා. නුදුරේදීම තවත් පරිවර්තන කෘතියක් කිරීමට බලාපොරොත්තු වෙනවා.

උදිත ගුණවර්ධන

පොත් ගොඩක් ලියන්න කැමැත්තක් නෑ

$
0
0
ඔක්‌ 3, 2018 01:00
අනෝමා ගංගොඩ

“රෝස අසපුව” , “දම්සාරි” වැනි සොඳුරු අත්දැකීම් රැගත් නවකතා සමඟින් පාඨක හදවතට ළෙන්ගතු වූ අනෝමා ගංගොඩ විසින් රචිත “අනන්ත වසන්තය” නවකතාව, මේ වනවිට පාඨක දෝතට තිළිණ වී හමාර ය. මේ එම කෘතිය පිළිබඳ ඇය හා කෙරුණු සංවාදයකි.

“අනන්ත වසන්තය” ලියන්නට මුල් වූ වස්තු බීජය කුමක්ද?

මේ වස්තු බීජය මගේ පෞද්ගලික අත්දැකීමක් නෙමෙයි. යම්කිසි නිර්මාණයක් බිහි කිරීමේදී පාදක වන හේතුව හැම විටම නිර්මාණකරුවාගේ පෞද්ගලික අත්දැකීමක් වෙන්නේ නැහැ. මෙයත් මා කලකට ඉහත ඇසූ ප්‍රවෘත්තියකින් ගොඩනැගුණු වස්තු බීජයක්. සමාජය හා නිරන්තරයෙන් ගැටෙමින්, කිසියම් පෙරළියක් කිරීමට උත්සාහ කරන චරිත හැම විටම සමාජ අවධානයට හා ආකර්ෂණයට ලක් වෙනවා. “සංඛ” කියන තරුණ ගුරුවරයාගේ චරිතයත් එවැන්නක්. ඔහුගේ චරිතය පාදක කරගෙන කතාවක් ගොඩනැගීමට මට අදහසක් ඇති වුණේ ඒ නිසයි.

මේ නවකතාවේ අන්තර්ගතය පිළිබඳ කිව හැක්කේ කුමක්ද?

“අනන්ත වසන්තය” නවකතාව තුළ අන්තර්ගත වෙන්නේ රජරට දුෂ්කර ප්‍රදේශයක පාසලකට මුල්ම පත්වීම ලබා ගිය තරුණ ගුරුවරයකු, සිය ජීවිතයේ මුහුණ දෙන කිසියම් අත්දැකීම් පෙළක් පිළිබඳයි. මේ අත්දැකීම් සමූහය කෙනකුගේ හදවතට සමීප වෙන්නත් පුළුවන්. නොවෙන්නත් පුළුවන්. ඒත්, පොත කියවන ඕනෑම කෙනකුගේ රස වින්දනයට ඉන් කිසිදු බාධාවක් වෙන්නේ නෑ. මේ තරුණ ගුරුවරයාගේ ජීවන අත්දැකීම, තමාගේ අත්දැකීමක් තරමට පාඨක හදවතට දැනෙන බව මට විශ්වාසයි.

“අනන්ත වසන්තය” යම්කිසි කෙළවරකට පැමිණීමට මත්තෙන්, ඔබ විසින් එය අවසන් කරන්නේ, දෙවැනි කොටසකින් පාඨකයා හමුවට එන පොරොන්දුව පිටයි. එහි දෙවැනි කොටසින් පාඨකයා බලාපොරොත්තු වන අන්දමේ අවසානයකට පැමිණිය හැකි වේවිද?

අනන්ත වසන්තය මා පොතකට ලියූ කතාවක් නෙමෙයි. එය සති අන්ත ජාතික පුවත්පතක් සඳහා ලියූ නවකතාවක්. පුවත් පතකට කොටස් වශයෙන් ලියූ නවකතාවක් නිසා මෙය එක පොතකට ගොනු කරන්න අපහසු වුණා. හේතුව පොත ප්‍රමාණයෙන් විශාල වන විට පොතේ මිල ගණන ද වැඩි වෙනවා. මෙය පොතක් මිලදී ගන්නා පාඨකයාට ප්‍රශ්නයක්. ඒ නිසා , ප්‍රකාශකයා කැමති නෑ පොත විශාල වැඩි වෙනවට. මේ පොත කොටස් වශයෙන් මුද්‍රණය වන්නේ ඒ නිසයි. කෙසේ වුවත් “අනන්ත වසන්තය” පොත් තුනකට ගොනු කරන්න මට සිද්ධ වුණා. ඒත්, ඒ තුළ පාඨක රුචිය පහත හෙළීමේ අවදානමක් ඇති වෙන්නේ නැහැ. පාඨකයා බලාපොරොත්තු වන අන්දමේ අවසානයක් මේ තුළ තිබෙනවා.

නවකතාවකින් ගෙන එන්නේ ජීවිත විවරණයක්. මෙහි එන චරිත යොදා ගනිමින් ඔබ ජීවිතය විවරණය කිරීමට ගත් උත්සාහය ගැන කිව හැක්කේ කුමක්ද?

නවකතාවකින්, කෙටි කතාවකින්, නාට්‍යයකින් හෝ වෙනත් එවැනි නිර්මාණයකින් අපට හමුවන්නේ අප අතරම තිබෙන චරිත. එදිනෙදා ජීවිතයේ අප හා ගැටෙන චරිත. මේ චරිත විවිධාකාරයි. එකිනෙකට වෙනස්. එකිනෙකා ජීවිතය දකින විදිහ හා ඊට මුහුණ දෙන විදිහ වෙනස්. මේ අතරින් සමාජයේ ආන්දෝලනයට ලක්වන චරිත තිබෙනවා. සමාජය වෙනස් කරන, උඩුගං බලා පීනන චරිත තිබෙනවා. මේ චරිත ආකර්ෂණීයයි. සමාජය තුළ යම්කිසි යහපත් වෙනසක් කරන චරිත, එසේ කරන්නට නොබියව ඉදිරිපත් වන චරිත ගැන කතා කරන්නට, එවැනි චරිත ඇසුරු කරන්නට මිනිසුන් කැමැතියි. එය පොතක් හෝ වෙනයම් නිර්මාණයක් තුළින් හෝ බිහිවන චරිතයක් වුව විය හැකියි. එවැනි චරිතයක ජීවිත විවරණය පාඨක හදවතට ඉතාමත් ළෙන්ගතු ලෙස සමීප වෙනවා. “අනන්ත වසන්තයේ” කතා නායකයාගේ චරිතය එවැන්නක්. ඔහුගේ චරිතය විවරණය වන්නේ පාඨක හදවතට ඉතා ළෙන්ගතු වන ආකාරයටයි.

සාර්ථක නවකතාවක සිටිය හැක්කේ කළු චරිත හෝ සුදු චරිත නොව, කළුසුදු චරිතයි. එම රීතියට මෙම නවකතාව අනුගත වන්නේ කෙසේද?

ඕනෑම නිර්මාණයක් ඉදිරියට ගලා යන්නේ එහි ජීවත් වන චරිත සමඟයි. මේ චරිත අතර කළු චරිත, සුදු චරිත වගේම කළු සුදු චරිතත් තිබෙනවා. පොදුවේ හැම චරිතයක්ම හොඳ හෝ නරක දෙකෙන් එක් අන්තයකටම සීමා වෙන්නේ නෑ. ඕනෑම මිනිසකු තුළ හොඳ හා නරක අඩු වැඩි වශයෙන් තිබිය හැකියි. එහෙත්, මගේ කෘති තුළින් මා වඩාත් උනන්දු වන්නේ පුද්ගල චරිතයක ඇති මනුෂ්‍යත්වය සහ ඔහුගේ චරිතයේ වටිනාකම් ඉස්මතු කර පෙන්වීමටයි. නිර්මාණයක් මඟින් අප කියන්නට උත්සාහ ගන්නා පණිවිඩය පාඨකයාට දැනෙන්නේ එහි ජීවත් වන චරිත පාඨක හදවතට ළෙන්ගතු වූ තරමටයි. ඔවුන් වෛර කරන චරිතයකින් එවැන්නක් සිදු නොවිය හැකියි. මගේ නිර්මාණ තුළ තිබෙන්නේ සුදු හා කළු චරිත පමණක්ය යන්න ඉන් අදහස් වන්නේ නෑ. කළු, සුදු සහ කළු සුදු යන චරිත තුනම එකිනෙකට සාපේක්ෂව මගේ කතා තුළත් අන්තර්ගත වෙනවා.

නවකතා රචනයේ දී ලේඛිකාවක හෝ ලේඛකයකු විසින් සැලකිලිමත් විය යුත්තේ කුමන අංශ පිළිබඳවද?

ලේඛකයකු හෝ ලේඛිකාවක විසින් නවකතාවක් නිර්මාණයේදී තමා පවසන්නට අදහස් කරන දේ පාඨකයාට දැනෙන ආකාරයට පැහැදිලිව, නිරවුල්ව ඉදිරිපත් කළ යුතුයි. ඒ වාගේම එම වස්තු බීජය නවතාවයකින් ඉදිරිපත් කිරීමට දක්ෂ විය යුතුයි. එයින් මා අදහස් කරන්නේ, කොතැනකවත් නැති අලුත්ම වස්තු බීජයක් සොයා ගත යුතුයි යන්න නෙවෙයි. තමා ඉදිරිපත් කරන කුමන හෝ වස්තු බීජය තුළ නැවුම් බවක් තිබිය යුතුයි. අනෙක් කරුණ නම් ලිවීමේ කලාව තුළ දැඩි සංයමයක් තිබිය යුතුයි. අවස්ථා නිරූපණයේදී කිසිම හිරිකිතයක් නැතුව වචන පාවිච්චි කළ යුතු නෑ. ව්‍යංගයෙන් පවසන දෑ තුළ අපූරු සුන්දරත්වයක් තිබෙනවා. ඕනෑම නිර්මාණයකදී සංයමය හරිම වැදගත්.

ඔබ අතින් මින් පෙර ලියවුණු කෘති ගැනත් යමක් කිවවොත්?

මා අතින් ලියැවී ඇති නවකතා ගණන ඉතාම සීමිතයි. එකම කතාව විවිධ අතට පෙරළමින් පොත් ගොඩක් ලියා පාඨකයා අතරට යෑමේ අරමුණක් මට නැහැ. එහෙත් මා පාසල් අවධියේ සිටම ලියූ කෙනෙක්. ඒවා බොහෝ විට බෙදාහැරුණේ මගේ පාසලේ සිසු සිසුවියන් හා ගුරුවරුන් අතර පමණයි. “රෝස අසපුව” තමයි මුද්‍රණයෙන් පිට වූ මගේ මුල්ම නවකතාව. ඉන්පසු සති අන්ත ජාතික පුවත්පතක පළවූ “දම්සාරි” නවකතාව කොටස් හතරකින් මුද්‍රණය වුණා. එය පාඨකයන් අතර ඉතාමත් ජනප්‍රිය වූ නවකතාවක්. ඉන් පසු දැන් අලුත්ම නවකතාව “අනන්ත වසන්තය” පළමු වැනි කොටස පිට වී තිබෙනවා.

ලේඛිකාවක වශයෙන් ඔබේ ඉදිරි ඉලක්කය කුමක්ද?

ඕනෑම නිර්මාණකරුවකු තමාගේ නිර්මාණයක් පිළිබඳ පූර්ණ තෘප්තියකට පත් වන්නේ නැහැ. එහි බොහෝ අඩුලුහුඬුතා ඔහු පසුව දකිනවා. මා වුණත් එසේමයි. මගේ මුල්ම නවකතාවේ බොහෝ අඩුපාඩු සහ දුර්වලකම් අද මා දකිනවා. ඉතිං ඒ සියලු අඩුපාඩු මඟහරවා හොඳ නිර්මාණ බිහි කිරීමයි මගේ බලාපොරොත්තුව. එසේම වෙනස් මඟක් ගත් වස්තු බීජයක් ඔස්සේ අලුත්ම නවකතාවක් ලිවීමටත් ඉදිරියේදී මා බලාපොරොත්තු වෙනවා.

කාංචනා සිරිවර්ධන

දේසේ හැටියට වාසේ

$
0
0
ඔක්‌ 3, 2018 01:00

වාසයට ගෙයක් තැනීම මිනිසුන්ට පමණක් නොව සතුන්ට ද පොදු මූලික අවශ්‍යතාවකි. පක්ෂීන් ආදී සතුන් නිවාස තනන්නට සුදුසු තැන් සොයා ගන්නා හැටි මෙන් ම ඉතා දක්ෂ ලෙස ගෙය සාදා නිම කරන හැටිත් අප නොයෙක් විට දැක තිබේ. උන් ඒ සඳහා සුදුසු ම තැන තෝරා ගන්නේ සහජ ඉව උපයෝගී කර ගෙන ය. එහෙත් මිනිසාට එතරම් ම තියුණු ඉවක් නැති නිසා ගෙයක් සඳහා තැනක් තෝරා ගන්නේ දැනුම සහ අත්දැකීම් භාවිතයට ගනිමිනි.

පුරාණයේ සිට පැවතෙන ජ්‍යොතිෂ - වාස්තු නීතී යනු මිනිසාගේ අත්දැකීම් මත පදනම් වූ ප්‍රත්‍යක්ෂ දැනුම් පද්ධතියකි. කොතෙක් සාර සොබාවට ගෙයක් තැනූවත් එය පිහිටි භූමිය අසාර නම් නිවැසියන්ගේ ජීවිත ද නොයෙක් දුක්ඛ දෝමනස්සවලට ගොදුරු වේ. ගෙයක් තැනීමට හොඳ ඉඩමක් තෝරා ගත යුත්තේ ඒ නිසා ය. මුලින් ම ඉඩමේ පස පරීක්ෂා කළ යුතු ය.

ඒ සඳහා ඇති වාස්තු විද්‍යා නීති කිහිපයක් හැකිතාක් සරලව මෙසේ ඉදිරිපත් කරමු.

ගොහොරු මඩ සහිත භූමිය සහ පහත් බෑවුම් නිවාස තැනීමට නුසුදුසු ය. ඉඩම සාපේක්ෂව උස් භූමියක පිහිටීම ඉතා සුදුසු ය. මෙකල පහත්බිම් ගොඩකර අළෙවි කරන වෙන්දේසි ඉඩම් බහුල ය. උළු ගඩොල් ආදිය සඳහා පස් කැපූ ගැඹුරු වළවල් සහිත තැන් ද ගොඩකර විකුණනු කොතෙකුත් දක්නට ලැබේ. මෙවැනි නැවත ගොඩකළ ඉඩම් බැලූ බැල්මට උස් හෝ සමතලා ලෙස පෙනෙන්නට තිබෙන මුත් ඒවා නිවාස තැනීම සඳහා කිසිසේත් සුදුසු නොවේ. එවැනි වෙන්දේසි ඉඩම්වල තැනින් තැන කාලට බාගෙට සහ තුන් කාලට බිත්ති නංවා තිබෙන අතර ඉන් එහාට යා නො හැකිව තිබෙන අවස්ථා කොතෙකුත් දක්නට ලැබේ. ඒවා ඈතට දිස්වන්නේ නූතන නටබුන් ජනපද වශයෙනි. මේ නිසා අද කාලයේ නම් ඉඩමක් මිලට ගැනීමේදී මතුපිටින් පෙනෙන දේ හාරා අවුස්සා බැලීමට හෝ ඉඩමේ පැටිකිරිය සොයා බැලීමට අමතක නො කළ යුතු ය.

"නිම්නං නින්දිතමුච්චන්තු ප්‍රශස්තං වාස්තුකර්මණි

ප්‍රාගුදක් ප්‍රවණස්ථානං නිත්‍යං වෘද්ධිකරම්භවෙත් "

( ගෙවල් තැනීම සඳහා පහත් භූමිය නින්දිත ය. උස් භූමිය ප්‍රශස්ත ය. නැඟෙනහිරට හෝ උතුරට නතු වූ බිම් නිරන්තරයෙන් පොහොසත් බව ඇති කරන්නේ ය. යනුවෙන් දෛවඥකාමධේනුව කියයි.)

ඒ වාස්තු නීතිය අදටත් වලංගුවන අතර එය උල්ලංඝනය වූ අවස්ථාවලදී ලැබී ඇති කටුක විපාක කොතෙකුත් දක්නට ලැබේ.

කිසියම් ඉඩමක කරමැටි - තුඹස් - ආදිය දක්නට ලැබේද එම භූමිය නිවාස සෑදීම සඳහා සුදුසු නොවේ යැයි පුරාණ වාස්තු විද්‍යාවේ ඉගැන්වේ. මේ කියන්නේ කුමක් දැයි ඔබට පැහැදිලිවිය යුතු ය. එහෙත් අද කාලයේ නම් ජනාකීර්ණ ඉඩම්වල තුඹස් දක්නට නො ලැබේ. අනෙක් අතට විකුණන ඉඩමක නම් එවැන්නක් කිසිසේත් ඉතිරි වන්නේ ද නැත. එහෙත් එය කරමැටි සහිත භූමියක් ද යන්න සොයා ගැනීම නම් අසීරු නොවේ. කරමැටි බහුල ඉඩමක නිවෙසක් ඉදි කිරීම යනු වැල්ලේ වැලි මාළිගාවක් තැනීම බඳු වැඩකි. එම නිවස ඉදි කළත් වැඩිකල් පවතින්නේ නැත.

කිසියම් ඉඩමක ගල් හා වැලි බහුල වන්නේ ද පොළොව මතුපිට සහ පස් යට සතුන්ගේ ඇට කටු ආදිය දක්නට ලැබෙන්නේ ද මෙවැනි භූමියක නිවාස තැනීම සුදුසු නොවේ. ඉදි කිරීමට යන නිවෙසේ වැඩ වරින්වර බිඳ වැටෙනවා පමණක් නොව නොයෙකුත් ආරාවුල් සහ අලාභහානි ආදියට මුහුණ දීමට ද සිදුවේ. ගැටුම් සහ රෝග සතුරු බිය රජ කරන අසාර භූමියකි.

කිසියම් ඉඩමක වාතාශ්‍රය දුගඳ සහිත වන්නේ ද ඉඩමේ පස් මිටක් අතට ගත් විට අප්‍රසන්න හෝ සාමාන්‍ය නොවූ ගන්ධයක් වහනය වන්නේ ද මේ භූමියේ නිවාස තැනීම සුදුසු නොවේ. ධනහානි, කායික සහ මානසික පීඩා බහුලවන අතර නිවැසියෝ පරාජිත බවට පත්වෙති. ඔවුන්ගේ සිත් තුළ නිතර බිය සහ සැකය රජ කරයි. කිසියම් මූසල අඳුරක් හාත්පස පැතිරේ. ඔවුන් ජීවත් වන්නේ මළවුන් පරිද්දෙනි.

කිසියම් ඉඩමක පස් බුරුල් ද බෙලසුල් ගතියෙන් ද යුක්ත වන්නේ නම් එකී ඉඩම ද නිවාස තැනීමට සුදුසු නොවේ. මෙවැනි ඉඩමක නිවෙසක් ඉදි කිරීම ගඟට ඉණි කැපීම වැනි අනුවණ ක්‍රියාවකි. එය මුදල් නාස්තියක් බවට පත්වේ. කිසිදා එහි නිවෙසක් ඉදිකැර පදිංචි විය නො හැකිය. නවීන කොන්ක්‍රීට් තාක්ෂණය යොදා නිවෙසක් ඉදි කරනු ලැබූවත් එය වැඩිකල් පවතින්නේ නැත. මෙවැනි අසාර්ථක නිවාස කොතෙකුත් අපට දක්නට ලැබේ.

කිසියම් ඉඩමක සාර අසාර බව සෙවීමට පස් පරීක්ෂා කිරීමේදී එය නිසි ලෙස ම කිරීමට නම් තෝරා ගත් තැනක අඩුම තරමින් රියනක් වත් ගැඹුරට පසා හාරා බැලිය යුතු ය. රියනක් යට හමුවන පස තද ගතියෙන් යුක්ත වන්නේ නම් එය සුදුසු භූමියක් ලෙස තීරණය කළ හැකිය. හැකියාවක් තිබේ නම් රියන් දෙකක් හෝ තුනක් දක්වා හාරා බැලීම ඉතා ප්‍රශස්ත වේ.

මෙසේ ඉඩමේ හෑරූ වළෙන් ඉවතට ගත් පස්වලින් එම වළ නැවත පිරවීමේදී කිසියම් පස් ප්‍රමාණයක් ඉතිරි වූයේ නම් එම ඉඩම සාරවත් ය. එහි නිවෙසක් ඉදි කිරීමෙන් සෞභාග්‍යය උදාවේ. යම් හෙයකින් එකී වළ වසා දැමීමට පමණක් ප්‍රමාණවත් පස් තිබුණේ නම් එයින් සමඵල ද කිසියම් හෙයකින් වළ මුළුමණින් වසා දැමීමට පස් ප්‍රමාණවත් නොවූයේ නම් එය අසාර ඉඩමක් ලෙස සැලකිය යුතු බවත් පුරාණ වාස්තු විද්‍යා මතයකි.

පස් පරීක්ෂාව සඳහා වළ හෑරීමේදී ගෝනුසු සර්ප මැඩි ආදී සතෙකු පස් අතරින් මතුවුවහොත් එය නුසුදුසු ඉඩමකි. අළු, අස්ථි කොටස් හෝ දඬු මුල් ආදිය එහි තිබුණොත් එකී භූමියේ නිවෙස ඉදි නොකළ යුතු බවත් පුරාණ වාස්තු විද්‍යාවේ සඳහන් වේ.

කේ. සී. ජේ. රත්නායක

ඇගේ කේන්දරේ

$
0
0
ඔක්‌ 3, 2018 01:00

තරුණියකගේ කේන්ද්‍රයේ 7 වැන්නෙන් තෙවැන්න, එනම් නව වැන්නෙන් ඇයට ලැබෙන සහෝදරයන් හඳුනාගත හැක. රාහු කුජ ශනි කේතුගේ යම් සම්බන්ධයක් ඇත්තම් නිතර නැන්දම්මා, ලේලි අතර ගැටුම් හට ගනී.

උපන්දා සිට මව්පිය රැකවරණය යටතේ සිටින යුවතියක විවාහ වු පසු ඇයට බොහෝ විට තම උපන්ගම, මව්පියන්, මෙතෙක් කල් ඇසුරු කළ නෑදැ හිත මිතුරන්ගෙන් දුරස්වී අලුත්ම නෑදැ හිතවතුන් පිරිසක් ඇසුරු කිරීමට සිදුවේවි. මෙසේ විවාහයෙන් පසු ලැබෙන නෑදැයන්, හිතවතුන් පිළිබඳ කලින් අවබෝධයක් ලබා ගත හැකිනම් කෙතරම් අගනේද?

යමකු සමඟ අවබෝධයෙන් තොරව කටයුතු කිරීම ගැටලුවලට හේතුවේ. විශේෂයෙන්ම නැන්දම්මා, ලේලි නෑනලා අතර ගැටලු ඇතිවේ. මෙය වළක්වා ගැනීමට කලින්ම අවබෝධ කරගැනීම වඩාත් යහපත් නොවන්නේද?

ජන්ම පත්‍ර පරීක්ෂා කර බලා තමාට ලැබෙන බිරිය, ස්වාමියා, නෑදැයන් කොයි වගේද කියා අවබෝධ කරගත හැක. ස්වාමියා ගැන ස්ත්‍රී කේන්දරයක 7 වැන්න සැලකිය යුතුය. හත්වැන්නට ලැබෙන ග්‍රහ දෘෂ්ටි, බල දුබලතා මත ස්වාමියාගේ ගති ලක්ෂණ පෙන්වයි. යම් ජන්ම පත්‍රයක හත්වැන්නේ කිසිවකු නොසිටින්න ඉඩ ඇත. එවිට හත අධිපතියා සිටින රාශිය බලා එතනට ලැබෙන දෘෂ්ටි සංයෝග පරීක්ෂා කර ලැබෙන ස්වාමියා පිළිබඳ තීරණය කළ හැකි.

මේෂ , වෘශ්චික ලග්නවලට හත අධිපතියා සිකුරුය. වෘෂභ. තුලා ලග්නවලට හත අධිපතියා කුජ ය . මිථුන , කන්‍ය ගුරුය. කටක සිංහ ලග්නවලට හත අධිපති ශනිය. ධනු, මීන , ලග්න දෙකට බුධ මකර රාශියට චන්ද්‍රයාද චන්ද්‍රයා කුම්භයට රවි හත අධිපතියා වේ.

හත්වැන්නාධිපතියාට විවිධ ග්‍රහ සංයෝග ඇතිවිය හැකිය. රවි - කුජ, කුජ-ශනි , රාහු - කුජ, රවි - රාහු වැනි සංයෝග විවාහයට එතරම් ශුභ නොවේ. එය ස්වාමියාගේ චරිතයට, අදහස්වලට සෘජුවම බලපෑම් කරයි.

තරුණියකගේ කේන්ද්‍රයේ7 වැන්නෙන් තෙවැන්න, එනම් නව වැන්නෙන් ඇයට ලැබෙන සහෝදරයන් ගැන හඳුනාගත හැක. ලැබෙන නෑනලා මස්සිනාලා ගැන කියැවේ.

යම් ලෙසකින් ඇගේ 9 වැන්නේ පාපි ග්‍රහයන් පිහිටීමෙන් දෘෂ්ටි ලැබීම ගැටුම්වලට හේතුවේ නම වැන්නේ කේතු සිටීම නිසා ලැබෙන මස්සිනාලා කිසිඳු ප්‍රයෝජනයක් නැති අය වෙති. රවී සඳු ,බුධ,සිකුරු, ගුරු වැනි ග්‍රහයකුගේ දෘෂ්ටියක් ලැබීම හෝ නවවැන්නේ වීම ඇයට උසස් රැකියා කරන නෑනලා , මස්සිනාලා ලැබේ.

නැන්දම්මා පිළිබඳ 6 වැන්න කියයි. රාහු කුජ ශනි කේතුගේ යම් සම්බන්ධයන් ඇත්තම් නිතර නැන්දම්මා, ලේලි අතර ගැටුම් වෙති. 6 අධිපතියා 10 අධිපතියා සමඟ පරිවර්ථනය වී ඇත්නම් ලැබෙන නැන්දම්මා ඉතා යහපත් වනු ඇත.

හත අධිපතියාට අනුව විවාහයට ලැබෙන සහකරු කුමන දිසාවකදැයි තීරණය කළ හැකිය. ජන්ම පත්‍රයේ 7 වැන්නාධිපති. හෝ තැන්පත් ග්‍රහයා හෝ 7 වැන්නාට දෘෂ්ටි හෙලන ග්‍රහයන්ගේ බලවත් කාලයේදී විවාහය සිදුවෙයි.

ඉතා නිවැරදිව කාල නිර්ණය කර ගැනීමට මහ දශාව, අතුරු දශාව, විදශාව, දශාව දක්වා පරීක්ෂා කළ යුතුය.7 වැන්න අධිපතියා මෙන්ම එහි ඇති අනෙක් ග්‍රහයන් හා ලැබෙන දෘෂ්ටි ආදිය සලකා බලා විවාහය සිදු වන කාලය සොයා ගත හැකිය.

සෑම ලග්න හිමියෙකු‍‍ගේම 7 සිටින ග්‍රහයාගේ දශාව හෝ අතුරු දශාවේ විවාහය සුදුසු වෙයි. හතෙහි ග්‍රහයන් කිහිප දෙනෙකු සිටි විට කවර ග්‍රහයාගේ කාලයේ විවාහය සිදුවේද යන්න සැලකිය යුතුය. එහි වඩා බලවත් ග්‍රහයාගේ කාලයේදි විවාහය සිදුවෙයි. හත්වැන්නේ ග්‍රහයන් නොමැති කල 7 වැන්න අධිපති සිටින තැන හා ලැබෙන දෘෂ්ටි ආදිය සලකා තීරණයක් ගත හැක. ශනි, කේතු , රවි .ගුරු වැනි ග්‍රහයන් 7 වැන්න සම්බන්ධ වීම විවාහය ප්‍රමාදවීමට හේතු වෙයි .බුධ, කුජ ශුක්‍ර, රාහු යන ග්‍රහයන් සම්බන්ධ වු විට විවාහය ඉක්මන් වේ.

යමෙකුට විවාහය ප්‍රමාද වන්නේ නම් ඒ සඳහා ජ්‍යොතිෂයේ පිළියම්ද ඇත්තේය. එමෙන්ම කෙනෙකුගේ ජන්ම පත්‍රය මැනවින් හඳුනාගත යුතුය. ඒ අනුව යම් ගැටලු ඇත්නම් එයට පිළියම් කර ගැනීම සාර්ථක විවාහයක පදනම වනු ඇත.

ජ්‍යොතිෂවේදිනී
රමණි මංගලිකා

මේ සතිය ඔබට කොහොමද?

$
0
0
ඔක්‌ 3, 2018 01:00

ඔක්තෝබර් මස 03 සිට ඔක්තෝබර් මස 10 දක්වා

මේෂ
අධ්‍යාපනයට සුබයි

වෘත්තීමය පරිපාලන බලය ඇත. රැකියා කටයුතු නිතර වෙනස්වීම්වලට භාජනය වේ. අපේක්ෂා කරන විදේශ ගමන් බිමන් යා හැකිය. උසස් අධ්‍යාපනයට හිතකරය. සෞන්දර්ය, කලා ක්ෂ්ත්‍රවල නිරතවූවන් යම් යම් පසුබෑම්වලට ලක්වේ. තම සේවා ස්ථානයේ නායකත්වය ගනී. හැලහැප්පීම්වල ද යෙදේ. මුදල් හිරවීම් ඇතිවේ. මංගල යෝජනා තවත් දිග්ගැස්සෙයි. උදරාබාධ, සෙම ආදිය ඉස්මතුවිය හැක.

වෘෂභ
දුර බැහැර ගමන්

සාර්ථක සතියක් නොවේ. කල්යෑම්, ප්‍රමාදවීම්වලට භාජනය විය හැක. හදිසි ධන වාසි පෙන්වයි. උසස් අධ්‍යාපනය ප්‍රගතිය හීනවේ. විදේශ ගමන්වලට බාධා ඇනහිටීම් ඇත. එහෙත් දුර බැහැර හදිසි ගමන් සිදුවිය හැක. ව්‍යාපාරවලට ආයෝජන යොදවයි. වාසස්ථාන මාරු කිරීම්වලට ඉඩ ඇත. ගමනාගමන කටයුතු නිසා පාඩුලබයි. පෙම්වතුන්ට සුබ කාලයක් නොවේ. නීති ගැටලුවලට මුහුණ දීමට සිදුවේ. දියවැඩියාව ඇතිවිය හැක.

මිථුන
හදිසි අනතුරු

ව්‍යාපාරවල යෙදෙන්නන්ට සුබ සතියකි. ප්‍රවාහන වියදම් අධිකවේ. සුඛෝපභෝගී දෑ වෙනුවෙන් අනවශ්‍ය විසඳුම් කරයි. ඉඩම් ගැටලු ඇතිවේ. එහෙත් තමාට අවාසි නොවේ. ප්‍රතිවාදීන් අභිබවයි. හදිසි අනතුරු සිදුවිය හැකි බැවින් ප්‍රවේශම් වීම වැදගත්ය. පාසල් අධ්‍යාපනයට හිතකර කාලයකි. උසස් අධ්‍යාපනයට අවහිරතා බාධක ඇතිවිය හැක. යුග දිවියේ අසමගිතා තවත් වර්ධනය වේ. හවුල් ව්‍යාපාරය මිතුරන් හා ගැටුම් ඇතිවිය හැක. ලේ විෂවීම් ඇතිවිය හැක.

කටක
යුග දිවි ගැටුම්

ඉඩකඩම් ගැටලු ඇතිවේ. ගැටුම් ද ඇතිවිය හැක. මංගල කාරණාවලට එතරම් හිතකර කාලයක් නොවේ. ප්‍රවාහන කටයුතු සම්බන්ධයෙන් අපහසුතාවන්ට මුහුණදීමට සිදුවේ. හදිසි ගමන් යෙදේ. එම ගමන් වෙහෙසකර සේම අලාභ ලබ න ගමන් ද වේ. නව නිවාස බලාපොරොත්තුවන්නන්ට හිතකර කාලයකි. අපේක්ෂිත විදේශ ගමන් යා හැක. අධ්‍යාපනය සුබ කාලය. යුගදිවියේ විරසකතා ඇතිවේ. දෛනිකව වැටුප් ලබන්නන්ට වාසිදායක තත්ත්වයකි. ව්‍යාපාරවල නිරතවූවන්ටද එසේය. උදරාබාධ ඇතිවේ.

සිංහ
පෙම්වතුන්ට බාධා

හදිසි දුර බැහැර ගමන් ඇතිවේ. හදිසි මුදල් වියදම් ද සිදුවේ. ඉඩම් ගැටලු සම්බන්ධයෙන් වියදම් ඇත. යම් යම් රෝග තත්ත්ව නිසා රෝහල් ගතවීමක් පෙන්වයි. විදේශ මූලාශ්‍රවලින් වාසි ඇතිවේ. එය මේ සතියේදී ඇතිවිය හැක. කලාවේ නිරතවව්ට මේ සතිය සුබදායක නැත. ප්‍රවාහනයේදී අධික මුදලක් වැයවේ. පෙම්වතුන්ට බාධා ඇත. දෛනික වැඩකටයුතු පිළිවෙළ වෙනස්වීම්වලට භාජනය විය හැක. ගුප්ත රෝග තත්ත්වයක් ඇතිවේ.

කන්‍යා
අභියෝග එල්ල වේ

පුද්ගලයන් හා හැල හැප්පිලි ඇතිවේ. අභියෝග එල්ල වෙන සතියකි. අපේක්ෂිත ආදායම් ප්‍රමාදයට භාජනය විය හැක. සුඛෝපභෝගී දෑ මිලදී ගැනීමට අනවශ්‍ය ලෙස වියදම් කරයි. එම වියදම් පිරිමසා ගැනීම මඟින් අය පක්ෂය වර්ධනය කරගත හැක. නිර්මාණ ශක්තිය ඉස්මතු වේ. සුළු සුළු වශයෙන් හදිසි මුදල් වාසිද ලැබිය හැක. මංගල කාරණා සාර්ථකය. පාසල් අධ්‍යාපනයට බාධා ඇත. හදවත් රෝග ඉස්මතු වේ.

තුලා
වෘත්තීය වෙනස්කම්

ප්‍රවාහන කටයුතු අඩාල වේ. සෞන්දර්ය, කලා ක්ෂේත්‍රවල නිරතවූවන් පසුබෑම්වලට ලක්වෙයි. උසස් අධ්‍යාපනය සඳහා වියදම් අධිකය. වෘත්තීය වෙනස්කම් ඇතිවේ. ආයෝජන යෙදීම සිදු කරයි. ඉඩම් විකිණීමේ ගනදෙනුවලට අවතීර්ණ විය හැක. ස්ත්‍රීන්ගෙන් අපවාද එල්ලවේ. හවුල් ව්‍යාපාරවලදී යම් යම් වාසි ඇතිවිය හැක. වන්දනා ගමන් යෙදේ. ණය මුදල් ලබාගැනීමට සුබ සතියකි. අධි රුධිර පීඩනය ඉස්මතු විය හැක.

වෘෂභ
පුණ්‍ය කටයුතු

හදිසි දුර බැහැර සංචාර ඇතිවේ. හදිසි ණය මුදල් ගනී. දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනික කටයුතු වෙනුවෙන්ද අමතර මුදල් වැයවේ. පුණ්‍ය කටයුතු, සුබ සාධනය වෙනුවෙන්ද මුදල් වියදම් කරයි. වෘත්තිමය වශයෙන් ඉහළ යෑමකට නිර්දේශ විය හැක. සැළසුම් කරන ලද දුර බැහැර ගමන් ප්‍රමාද ප්‍රමාද වේ. හිමිවිය යුතු මුදල් ලැබේ. රුධිර දෝෂ ආදිය ඇතිවේ.

ධනු
මුදල් වියදම්

බොහෝ කාරණා ස්වෝත්සාහයෙන් ඉෂ්ට කරගත හැක. පාසල් අධ්‍යාපනයට ඉතා හිතකර කාලයකි. උසස් අධ්‍යාපනයට බාධක ඇතිවේ. වෘත්තීය වශයෙන් හදිසි වෙනස්කම්වලට භාජනය විය හැක. මුදල් නාස්තිය අවම කරගැනීමේ හැකියාවක් ඇත. දුරබැහැර ගමන් ඇතිවේ. මෙය වෘත්තීමය වශයෙන්ද සිදුවියට හැක. පසුගිය සතියට සාපේක්ෂව මේ සතියේ ගමනා ගමන පහසුකම් නැත. වගකීම් සහගත භාරකාරත්වයක් ඇතිවේ. දියවැඩියා රෝගය ඉස්මතුවේ.

මකර
නව සබඳතා

වියදම් අඩුකර ගැනීමේ වාසිය ඇත. විදේශ ගතවීම් යෙදේ. පැරණි ව්‍යාපාර සගයන් හමුවී ඔවුන් හා නව සබඳතා ඇතිකර ගනී. මංගල කාරණාවලට සුබ කාලයකි. හදිසියේ මතුවන මංගල යෝජනා ඵලදරයි. වෘත්තිමය වශයෙන් සහභාගිවන විදේශ ගමන් යෙදේ. අධ්‍යාපනයට හොඳයි. ළය පීනස ඇතිවිය හැක.

කුම්භ
රෝහල් ගතවීමක්

පර්යේෂණ කටයුත සඳහා උචිත කාලයකි. යෙදූ ආයෝජනවල ප්‍රතිලාභ ලැබේ. රෝහල්ගතවීමක් පෙන්වයි. විදේශීය මූලාශවලින් ආදායම් ලබන්නන්ට හිතකරය. උසස් අධ්‍යාපනයට සුබයි. අපේක්ෂිත විදේශ ගමන් යා හැක. හවුල් ව්‍යාපාර ක්ෂේත්‍රයට සුබ කාලයකි. ප්‍රවාහන කටයුතු අඩාල විය හැක. පෙම්වතුන්ට හිතකර සතියක් නොවේ. සගයන් හා ගැටුම් ඇතිවිය හැක. කලාවේ නිරතවූවන් යම් යම් පසුබෑම්වලට ලක්වේ. ළය පීනස ඉස්මතු විය හැක.

මීන
ප්‍රභූන්ගෙන් උදව්

වෘත්තීමය කටයුතු බොහෝ සෙයින් සාර්ථකය. උසස්වීම් පවා ලැබිය හැක. ප්‍රවාහන කටයුතු අඩාල වේ. පෙම්වතුන්ට සුබ නැත. අපවාද අවලාද ලබයි. විදේශීය මූලාශ්‍රවලින් උපකාර ලබයි. අධ්‍යාපන ක්ෂේත්‍රයේ ප්‍රගතියක් පෙන්වයි. යුග දිවියේ සුහදතාව බි‍‍‍ඳේ. ප්‍රභූන්ගන් සහෝදරයන්ගෙන්, පූජකයන්ගෙන් උපකාර ලබයි. උදරාබාධ ඇතිවේ.

ප්‍රවීණ ජ්‍යොතිෂවේදී
පානදුරේ රෝහන් වීරරත්න

කැන්බරා නුවර සමාජ ජීවිතය

$
0
0
ඔක්‌ 3, 2018 01:00

මඟ හැරුණු මිනිසා 88

මේ කාලයේ තමන්ට මුණගැසුණ අමතක නොවන චරිතයක් සහිත සරණාගතයෙක් ගැන අදටත් බෝපගේට සිහිපත් වෙයි. ඔහු සෝමාලියාවේ වසර හයක් හුදකලා දේශපාලන සිරකරුවකු ව සිටි ආචාර්ය යූසෆ් ඔමාර් අහ්මෙඩ් අල් අෂාරි මහතා ය. ඔහුගේ බිරිය සෝමාලි අගමැතිවරයකුගේ දියණියක වූ අතර, ඇමෙරිකාවේ සෝමාලියානු තානාපති ලෙසද ජර්මනියේ තානාපති නිලධාරියකු ලෙසද කටයුතු කර තිබේ. පැවැති රජයේ දූෂණ කටයුතු ගැන ඔහු බෝපගේ සමඟ කතා බහ කොට ඇත.

ලයනල් බෝපගේ ගේ ඔස්ට්‍රේලියානු ප්‍රජා මැදිහත් වීම් ඇරඹෙන්නේ 1991 වර්ෂයේ මුල් කාලයේ කැන්බරා නුවර දීයි. ඒ ඔහු ඔස්ට්‍රේලියා අගනගර ප්‍රදේශයේ වධහිංසා පුනරුත්ථාපනය සහ හා ජාලගත සේවාවේ (Torture Rehabilitation and Network Services ACT) විධායක කමිටු සාමාජිකයකු වශයෙන් තේරී පත් වීමෙනි. ට‍්‍රාන්සැක්ට් (TRANSACT) යන කෙටි නමින් ජනප්‍රිය වූ මෙම සංවිධානයේ විධායක අධ්‍යක්ෂකවරිය වූයේ OAM නාමධාරී මිචෙල් හැරිස් ය. වධ හිංසාවට භාජනය වීමෙන් හෝ යුද්ධවලට ගොදුරු වීමෙන් තම රටවල දී මනෝ සමාජීය ආතතීන්ට, පශ්චාත් ව්‍යසන ක්ලමථ අක්‍රමතාවන්ට ලක්ව සරණාගතව පැමිණ ඔස්ට්‍රේලියා අගනගර ප්‍රදේශයේ වාසය කළ පුද්ගලයන් සඳහා අවශ්‍ය සේවාවන් ‌ෆෙඩරල් සහ ප්‍රාන්ත ආණ්ඩුවල ද සහාය ඇතිව සපයා දෙන්නට ක්‍රියාත්මක ව උදව් කළේ බෝපගේ ඇතුළු මෙම සංවිධානයේ විධායක කමිටුව යි.

ඔවුන්ගේ සංවිධානය වෛද්‍ය හා මනෝ චිකිත්සක සායන සහ උපදේශක සේවා සෘජු ලෙසම ලබා දුන්නේය. ඉංග්‍රීසි භාෂාව ඉගැන්වීමේ සහ කතා කිරීමට පුහුණු කිරීමේ පංති පවත්වමින් විපතට පත් වූ ප්‍රජාවන්ගේ දරුවන් උදෙසා පූර්ව මැදිහත් කිරීමේ වැඩ සටහන් ද දියත් කළේය. එම පවුල්වලට නිවාස, ඇඳුම් පැලඳුම් ඇතුළු අනෙකුත් සේවාවන් ලබා දෙන්නට ද ක්‍රියා කළේය. 1996 අග භාගයේ දී ඔස්ට්‍රේලියානු අගනගර ප්‍රදේශයේ ප්‍රධාන අමාත්‍යවරිය ව සිටි කේට් කාර්නෙල් විසින් ඒ සංවිධානය නිමවන ලද “ගවේෂණයේ සහායකයෝ” (Companions In The Search) නමැති බහු ශික්ෂා අත්පොත දියත් කරන ලදි. මේ වන විට බෝපගේ ට්‍රාන්සැක්ට් සංවිධානයේ විධායක කමිටුවේ සභාපති වශයෙන් කටයුතු ක‍ළේය.

ට්‍රාන්සැක්ට් සංවිධානය වෙනුවෙන් බෝපගේ ගේ අවසන් මැදිහත් වීම සිදු වූයේ 1998 දී මොන්ටිනෙග්රෝ හා සර්බියානු හමුදාත් කොසොවෝ විමුක්ති හමුදාව යනුවෙන් හැඳින්වූ කොසොවෝ ඇල්බේනියානු කැරලි කණ්ඩායමත් අතර කොසොවෝ යුද්ධ‍යේ දී වධහිංසාවට ලක් වූ කොසොවෝ සරණාගතයන් පුනරුත්ථාපනය කිරීම සම්බන්ධයෙනි. ඒ ඕබ්රි වොඩොංගා ප්‍රදේශයේ පිහිටි බන්ඩියානා ආරක්ෂිත ස්ථානයේ දී ය. මේ වැඩ කටයුතුවල දී බෝපගේට ශ්‍රී ලංකාවේ අත්දැකීම් සිහියට නැඟුණි. එම අත්දැකීම ඔහුට පසක් කර දුන්නේ වධහිංසාවට භාජනය වීම හේතුවෙන් මානසික ආතතියෙන් සහ පශ්චාත් ව්‍යසන ක්ලමථ අක්‍රමතාවයන්ගෙන් පෙළෙන අය පුනරුත්ථාපනය වන්නට උත්සාහ දැරීමේ අගය යි ; ඔවුන් මානසික ව කඩා වැටුණු පුද්ගලයන් ලෙස නොව ගෞරවයට පාත්‍ර වන්නට වටිනා අභිමානවත් මනුෂ්‍යයන් ලෙස සැලකීමේ වටිනාකම යි.

1996 අග භාගයේ ඔස්ට්‍රේලියානු පාර්ලිමේන්තු මන්දිරයේ දී සෞඛ්‍ය සහ පවුල් සේවා පිළිබඳ අමාත්‍ය වෛද්‍ය මයිකල් වූල්ඩ්‍රිජ් මහතා විසින් ‘ඔස්ට්‍රේලියාවේ වධ හිංසාවෙන් හා ක්ලමථයෙන් දිවි ගලවා ගත් අය උදෙසා වන ජාතික සංසදයේ’ (National Forum of Services for Survivors of Torture and Trauma) ප්‍රථම ජාතික වාර්තාව දියත් කිරීමේ දී, ට්‍රාන්සැක්ට් සංවිධානයේ සභාපති වශයෙන් ප්‍රධාන දේශනය කළ බෝපගේ මෙම කරුණ අවධාරණයෙන් පෙන්වා දුන්නේය:

“වධ හිංසාවන්ට ලක් වීම දරා ගත නොහැකි දෙයක්. එය සමාජමය වශ‍යෙන් හා දේශපාලනිකව බලය යොදා ප්‍රජාවන් බියවැද්දීමේ මාර්ගයක් වශයෙන් කෲර අය විසින් යොදා ගෙන තියෙනවා. වධ හිංසාවට හා අතවරවලට ලක් වීම, වධකයන් අතින් ශාරීරික සහ මානසික ව තුවාල ලැබීම, සිවිල් යුද්ධ, අභ්‍යන්තර සටන් හා වාර්ගික ගැටුම් නිසා පවුලේ සාමාජිකයන් අහිමි වීම මොන වගේ ද කියල තේරුම් ගන්න එක, ඔස්ට්‍රේලියානු ප්‍රජාවට බොහොම දුෂ්කර දෙයක්. වධ හිංසනය අපේ ජීවිත කාලය පුරාවට කැළැල් ඇති කරනවා. අප ව්‍යාකුල බවට පත්ව ඇති නිසා, ඇතැම් විට ලැජ්ජාව නිසා, අපි නිර්නාමික ව මුළු ගැන්විලා ඉන්න බලනවා. විශේෂඥ සේවාවල අවබෝධයත් දක්ෂතාවයනුත් මඟින් පමණයි පුනරුත්ථාපනය සිදු වන්නේත් නව සමාජයක කොටස්කරුවන් වෙන්නට අප බොහෝ දෙනෙකුට අවශ්‍ය කරන පාලම් ගොඩ නඟා දෙන්නේත්” යනුවෙන් ඔහු එහි දී පැවසිය.

මේ කාලයේ තමන්ට මුණ ගැසුණ අමතක නොවන චරිතයක් සහිත සරණාගතයෙක් ගැන අදටත් බෝපගේට සිහිපත් වෙයි. ඔහු සෝමාලියාවේ වසර හයක් හුදකලා දේශපාලන සිරකරුවකු ව සිටි ආචාර්ය යූසෆ් ඔමාර් අහ්මෙඩ් අල් අෂාරි මහතා ය. ඔහුගේ බිරිය සෝමාලි අගමැතිවරයකුගේ දියණියක වූ අතර, ඇමෙරිකාවේ සෝමාලියානු තානාපති ලෙසද ජර්මනියේ තානාපති නිලධාරියකු ලෙසද කටයුතු කර තිබේ. පැවැති රජයේ දූෂණ කටයුතු ගැන ඔහු බෝපගේ සමඟ කතා බහ කොට ඇත. 1969 දී ජෙනරාල් මොහමඩ් සියාද් බාරෙ සෝවියට් ආධාර සහිතව කරන ලද කුමන්ත්‍රණයකින් සෝමාලියාවේ බලය අල්ලා ගත්තේය. ජෙනරාල් මොහමඩ් සියාද් බාරෙ හදුන්වන්නේ ‘අප්‍රිකාවේ සිංහයා’නමිනි.

බාරෙ රජය විසින් ටික කලක් සිරගත කොට තබා ගන්නා ලද අල් අෂාරි මහතා පසුව නයිජීරියාවේ තානාපති ලෙස පත් කර යවන ලදි.

එහෙත් එහි සිටිය දී නයිජීරියාවට පැමිණි සෝවියට් නියෝජිත මණ්ඩලයක විශාලත්වය ගැන ප්‍රශ්න කිරීම නිසා ඔහුට හය වසරක් ශාරීරික හා මානසික වධ වේදනාවන්ට ලක් වෙන්නට සිදු විය. දින 48 ක් තිස්සේ එක දිගට මාංචු දමා සිටිය දී සතුන් කා එක් අතක් කුණු වී කපා දමන්නට නියමිත ව තිබිය දී තමන්ගේම වෙර වෑයමෙන් ඒ අත බේරා ගන්නට කටයුතු කළ හැටි ඔහු බෝපගේට විස්තර ක‍ළේය. ආර්ථික වියවුල් මෙන්ම දරිද්‍රතාව හේතුවෙන් ඇතිවූ සිවිල් යුද්ධයකින් පසුව 1991 දී මාක්ස්වාදී යයි කියා ගන්නා සියාද් බාරෙ ගේ රජය පෙරලා දමන ලද අතර සියලු දේශපාලන සිරකරුවන් ද නිදහස් කරන ලදි. සියාද් බාරෙ නයිජීරියාවට පැන ගියේය. අල් අෂාරි මහතා සෝමාලි රජයේ නියෝජිතයකු වශයෙන් ලේගොස් නගරයට ගිය අවස්ථාවක බාරෙ සමඟ මුහුණට මුහුණ හමු වී ඔහුට සමාව දී ඇත. බෝපගේ අවසන් වරට අල් අෂාරි මහතා පිළිබදව ලද තොරතුර වුයේ ඔහු මව් රටට ගොස් සාමය හා සංහිඳියාව ගොඩනඟන්නට මැදිහත් වෙමින් සිටි බවයි. ඒ අතරම ආචාර්ය යූසෆ් ඔමාර් අහ්මෙඩ් අල් අෂාරි මහතා සෝමාලි ‌ෆෙඩරල් ආණ්ඩුවේ ජනාධිපති උපදේශකයක් ලෙස කලක් ඔහු කටයුතු කළ බවත් බෝපගේට දන ගන්නට ලැබිණි.

1999 වර්ෂයේ ඔස්ට්‍රේලියානු අගනගර ප්‍රදේශ ආණ්ඩුව, කැන්බරා නුවර අධිවේග ෆයිබර් ඔප්ටික් සන්නිවේදන ජාලයක් සංවර්ධනය කිරීමට සැලසුම් කරමින් සිටියේය. බෝපෙගේ සිටි ‘ට්‍රාන්සැක්ට්’ ආරම්භ කර වසර ගණනාවක ඇවෑමෙන් එය ප්‍රසිද්ධ සංවිධානයක් බවට පත්ව තිබුණි. අධිවේග ෆයිබර් ඔප්ටික් සන්නිවේදන ජාලය සඳහා ලියා පදිංචි කළ සමාගමට ද ‘ට්‍රාන්සැක්ට්’ යන නාමය ලබා ගැනීමට අවශ්‍ය විය. ලයනල් බෝපගේ සහ විධායකය ඊට විරෝධය පා සිටියහ‍. ඔස්ට්‍රේලියානු අගනගර ප්‍රදේශයේ ආණ්ඩුව සහ අධිවේග ෆයිබර් ඔප්ටික් සමාගම අතර මෙම සාකච්ඡා පැවැත්වෙද් දී, ප්‍රධාන අමාත්‍ය කේට් කාර්නෙල්ගෙන් ලයනල් බෝපගේ ට දුරකතන ඇමතුමක් ලැබුණි. ‘ඔබ මේ නම් වෙනස් කිරීමට එකඟ විය යුතුයි, නැතහොත්…’ යනුවෙන් ඇය ඉන් අනතුරු ඇඟවූවා ය. ‘ට්‍රාන්සැක්ට්’ යන කෙටි නම පවත්වාගෙන යන්නට බෝපෙගේ සිටි සංවිධානයට නීතිමය පදනමක් තිබුණේ නැත. එහෙයින් සාකච්ඡා කිහිපයකින් පසුව අලුත් සමාගමට ට්‍රාන්සැක්ට් යන නම ලබා දුන්නොත් බෝපෙගේ සිටි සංවිධානය පවත්වන උත්සවවලින් එකකට හා එහි ක්‍රියාකාරකම් සමහරකට වාර්ෂිකව අනුග්‍රහ දැක්වීමට ට්‍රාන්සැක්ට් නම ගන්නා අලුත් සංවිධානය එකඟ විය. පැරණි ට‍්‍රාන්සැක්ට් එහි නම ‘වධ හිංසා සහ ක්ෂතියෙන් පීඩා විඳින්නන්ට සහායක නිවස්නය’ යනුවෙන් වෙනස් කෙරුණි. එය කෙටියෙන් ‘සහායක නිවස්නය’ (Companion House) යනුවෙන් හැඳින්වුණි.

“අපි කැන්බරාවල ජීවත් වූ කාලයේ විදේශගත විවිධ ලාංකික ජන කොටස් අතරෙ එකමුතු කමක් ඇති කරන්න උත්සාහ කළා. ඒත් ඒක බොහොම අමාරු කාරණයක්. මා දන්නා අන්දමට අදත් ඒ තත්ත්වය වෙනස් වී නැහැ. දැනට කැන්බරා නුවර ඉන්න ලංකා මහ කොමසාරිස්වරයා මෙම තත්ත්වය වෙනස් කරන්නට උත්සාහ ගන්නා බව පෙනෙනවා. නමුත් මීට කලින් කැන්බරා නුවර හිටපු ලංකා මහ කොමසාරිස්වරුන් වැඩි දෙනෙක් ගැන එහෙම කියන්න අමාරුයි. ඔවුන් පටු පෞද්ගලික අවශ්‍යතා ඇති කණ්ඩායම් සමහරක දාම් ඉත්තත් බවට පත්ව කටයුතු කළ බවයි මම කල්පනා කරන්නේ.”

බෝපගේ කැන්බරා නුවරට පැමිණෙන විට එහි විසූ අනේවාසික ශ්‍රී ලාංකිකයන් ගේ සංවිධාන කිහිපයක් පැවතුණි.

“කැන්බරාවල විසූ ශ්‍රී ලාංකිකයන් අතරෙ බහුතරය වු‍ණේ සිංහල සහ දෙමළ ප්‍රජාවන්. තරමක බර්ගර් ජන කොටසකුත් මුස්ලිම් පවුල් කිහිපයකුත් හිටියා. ඒ ප්‍රජා විවිධත්වය නියෝජනය කළ සංවිධානය විදියට පැවතු‍ණේ ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා සංගමය’. ලංකාවේ 1983 ජූලි කලබල සම්බන්ධයෙන් සංගමය තුළ ප්‍රශ්න ඇති වුණා. ඒ ප්‍රශ්න හේතුවෙන් කලින් ඒ සංගමයට සම්බන්ධව සිටි දෙමළ සාමාජිකයෝ අති බහුතරයක් සංගමයෙන් අත හැර ගොස් ‘කැන්බරා දෙමළ සංගමය’ නමින් වෙනම සංවිධානයක් හදා ගත්ත බව මට දැන ගන්නට ලැබුණා.”

“1983 ජූලිවල ලංකාවෙ දෙමළ ජනයාට කරන ලද වධහිංසා, විනාශය හා සංහාරය ගැන ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා සංගමය’ නිහඬ පිළිවෙතක් අනුගමනය කරපු එක ඊට හේතු වුණ බව මට කිව්වෙ මුලින් ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා සංගමයෙ ඉඳල, වෙන්ව ගොස් ‘කැන්බරා දෙමළ සංගමය’ හදන්නට මූලික වුණු දෙමළ ප්‍රජා නායකයෝ කිහිප දෙනෙක්. මගේ අත්දැකීම අනුවත් මට පෙනු‍ණේ 1983 ජූලි කලබලවල දී දෙමළ ප්‍රජාවට මුහුණ පාන්නට සිදු වූ විනාශය හා සංහාරය පිළිබඳව ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා සංගමයේ’ සිංහල සාමාජිකයන් වැඩි දෙනෙක් කිසිඳු සංවේදී භාවයක් නො දක්වන බව. ඔවුන්ගේ ආකල්පය වු‍ණේ ‘උන්ට ඊට වඩා දෙයක් වුණා නම් හොඳයි’ වැනි එකක්.”

“අනූ ගණන්වල මැද ලංකා ආණ්ඩුවත් එල්. ටී. ටී. ඊ. සංවිධානයත් අතර පැවැත්වූ සාම සාකච්ඡා බිඳ වැටු‍ණෙත් මේ කාලේමයි. ඒ වෙන කොට කැන්බරාවල පමණක් නෙවෙයි මුළු ඔස්ට්‍රේලියාව පුරා හිටපු බොහෝ සිංහල සහ දෙමළ ජන කොටස් අතර දැඩි ආතතියක් පැවතුණා. ලාංකිකයන් ගේ සංස්කෘතික විවිධත්වය පෙන්නුම් කරන ප්‍රජා උත්සව පවත්වනවාට ඇතැම් සිංහල බෞද්ධයන් විරුද්ධ බවත් අපට පෙනුණා. මේ නිසා ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා සංගමය’ පවත්වපු සිංහල-දෙමළ අවුරුදු උත්සව වැනි උත්සවවලට බොහෝ විට දෙමළ ජන කොටස් ඔවුන්ගෙන් කිහිප දෙනෙක් හැරෙන්නට සහභාගි වු‍ණේ නැහැ. සිංහලයන් පමණක් ම සහභාගී වෙන ඒක-සංස්කෘතික උත්සවයක් ව‍ගේ තත්ත්වයකට අවුරුදු උත්සවය පත් වෙලා තිබුණා.”

සිසිර යාපා

‍හෙට - අරගල මැද පොදු වැඩවල


පින්නටත් යටවෙන අකුරණ

$
0
0
ඔක්‌ 3, 2018 01:00
අසේල කුරුළුවංශ

* ඒ-09 පාරටත් වතුරෙන් හානි
* හේතුව අනවසර ඉදිකිරීම්
* ස්ථිර විසඳුමකට නිලධාරීන් ප්‍රමාදයි

මහවැලි ගංඟාවේ ශාඛාවක් වන පිඟාඔය මහවැලිය හා එක්වන්නේ කටුගස්තොටිනි. එහි ඉහළ කොටස අංකුඹුර ප්‍රදේශයෙන් ආරම්භ වන ඕවිලිකන්ද ඇළෙනුත් අකුරණ ප්‍රදේශයෙන් සම්බන්ධ වන බලකඩු ඇළ හා දුනුවිල ඇළෙනුත් අඹතැන්න ප්‍රදේශයෙන් එකතු වන හුන්නං ඔයෙනුත් පෝෂණය වන නිසා පිඟාඔය ඔස්සේ සැලකිය යුතු ජල ප්‍රමාණයක් මහවැලියට ගලා යයි.

පසුගිය 29 දින මහනුවර හා ඒ අවට ප්‍රදේශවලට ඇද හැළුණු ධාරානිපාත වර්ෂාවත් සමඟ පිඟාඔයේ ජල කඳ අකුරණ නගරයෙන් ඒ-09 ප්‍රධාන මාර්ගයට පිවිසුණි. ඒ ජලය ගලා බැසීමට තිබූ මාර්ගය ස්ථාන ගණනාවකින් අහුරා තිබීම හේතුවෙනි. ව්‍යාපාරික නගරයක් ලෙස ප්‍රචලිත අකුරණ නගර මධ්‍යයේ වූ සෑම වෙළෙඳ සලක් වෙතම ඇදී ගිය පිඟාඔයේ ජල කඳ ඒවාහි රුපියල් කෝටි ගණනක් භාණ්ඩ විනාශ කර දැමුවේ පැය කිහිපයක් අතරතුරය. වැස්සත් සමඟ සිදුවන මෙම ක්‍රියාවලිය අකුරණ ජනතාවට දැන් අරුමයක් නොවන්නේ අවස්ථා ගණනාවකදී ඔවුන් මෙම අත්දැකීම ලබා තිබෙන නිසාය.

ඇළ මාර්ගය හරස් කර අනවසර ඉදිකිරීම් කිරීමේ එක් අතුරුපලයක් ලෙස අත්විඳින්නට සිදුව තිබෙන මෙම ව්‍යසනයෙන් කටුගස්තොට සිට මාතලේ දක්වා ඒ-09 මාර්ගය භාවිතා කරන පිරිසටද බැට කන්නට සිදුව තිබේ. අකුරණ නගරය අඩි 08ක පමණ උසකට ජලයෙන් යටවීම නිසා මෙදින එම මාර්ගයේ ගමන් ගත් පිරිසට පැය හයක පමණ කාලයක් එකම ස්ථානයක කොටු වී ඉන්නට සිදුවූයේ විකල්ප මාර්ගද ගස් හා පස් කඳු කඩා වැටී අවහිරව තිබූ බැවිනි.

ඔය පිටාර ගැලීමෙන් අකුරණ නගරයේ ව්‍යාපාරික ස්ථාන 350කට පමණද, නිවාස 50කට පමණද, වාහන 40කට පමණද අලාභ හානි සිදුව තිබෙන බව අකුරණ ප්‍රාදේශීය සභාවේ සභාපති එම්.අයි.එම්. ඉස්තිහාර් මහතා පවසයි. මින් සිදුවූ අලාභය ලිපිය ලියන මොහොත වන විටත් නිශ්චිතව තක්සේරු කර නොතිබූ අතර සාමාන්‍යයෙන් එය රුපියල් කෝටි 25 ඉක්මවන බව සභාපතිවරයාගේ අදහසය.

අසූව දශකය ආරම්භ වන විට අකුරණ පැවතියේ උඩරට ගැමි ජනතාවගේ භෝග වෙළෙඳාම් කෙරෙන මධ්‍යස්ථානයක් ලෙසිනි. විවෘත ආර්ථිකය හඳුන්වාදීමත් සමඟ අකුරණ ජනතාව වැඩි වශයෙන් විදේශගතව මුදල් උපයා මෙරටට පැමිණ ව්‍යාපාර ආරම්භ කිරීමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස අනූව දශකය ආරම්භයත් සමඟ ව්‍යාපාරික නගරයක් ලෙස අකුරණ ශීඝ්‍රයෙන් දියුණු වන්නට විය. කඩසාප්පු හා නිවාස එකකට එකක් ආසන්නයේ ඉදිවීමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස අද වන විට ලංකාවේ ජන ඝනත්වය වැඩිම නගර අතරින් අකුරණ දෙවැනි වන්නේ කාත්තන්කුඩියට පමණක් බව පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ භුගෝල විද්‍යා අංශයේ ආචාර්ය ලලිතා දිසානායක මහත්මිය පවසයි.

ලංකාවේ ගංඟා ආශ්‍රිතව දශක දෙකක පමණ කාලයක් තිස්සේ පරීක්ෂණ පවත්වමින් දත්ත එක්රැස් කරන ලලිතා දිසානායක මහත්මිය පිඟාඔයේ හැසිරීම සම්බන්ධයෙන් මෙසේ පැවසුවා. "අලවතුගොඩ සිට අඹතැන්න අතර අකුරණ නගරය කේන්ද්‍රීයව පවතින කිලෝමීටර දෙකක පමණ දුර ප්‍රමාණය තුළ පිඟාඔයේ ගමන්මඟ අවහිර කරමින් ඉදිකර තිබෙන ගොඩනැඟිලි නිරීක්ෂණය කිරීමේදී ප්‍රාදේශීය සභාව, භු විද්‍යා හා පතල් කාර්යාංශය, මධ්‍යම පරිසර අධිකාරිය නිදා සිටියදී මේවා ඉදි කළේද යන සැකය කාට වුණත් ඇති වෙනවා. 1935 අංක 19 දරණ පනත යටතේ ජල රක්ෂිත වෙන් කරලා තිබෙනවා. ඒකට අනුව ගලා යන ජල පහරේ පළල මීටර 4.6කට අඩු නම් එහි දෙපස මීටර 20 බැගින් රක්ෂිත කොටසක් පැවතිය යුතුයි. මෙම පළල මීටර 4.6 ඉක්මවනවා නම් වෙන් කළ යුතු කොටස මීටර 40ක් වෙනවා. අකුරණ නගරය පිඟාඔයේ රක්ෂිතයෙන් 80%ක් ආක්‍රමණය කරලා ඉදිකිරීම් සිදුකර තිබෙන බව පැහැදිලිව පෙනෙනවා. පිඟාඔය පෝෂණය කරන ඇළ මාර්ග මැද ගොඩනැඟිලිවල කණු ඉදිකර තිබෙනවා. අලවතුගොඩ සිට අඹතැන්න ප්‍රදේශයට ඔය දිගේ ආවොත් සිදුව තිබෙන විනාශය දැක ගන්න පුළුවන්.

කිලෝමීටර දෙකක පමණ දුරක් තුළ ඔය හරහට පාලම් විතරක් 50කට වැඩිය තිබෙනවා. ජල පෝෂක ප්‍රදේශවල පැවැති තුරු ආවරණ දැන් නැති වෙලා. ඒ වෙනුවට නිවාස හා පාරවල් ඉදි වෙලා. පොළොවට වැටෙන ජලය උරා ගන්න ක්‍රමයක් නැහැ. මේ නිසා වර්ෂා වෙලාවෙදි වතුර කෙළින්ම කානු දිගේ ඇළ මාර්ගවලට එනවා. වෙනදට වඩා ජල පහරක් ඇළ දිගේ පැමිණ ඔයට එකතු වීමත්, ඔය හරස් කර ඉදිකිරීම් සිදුකර තිබීමත් යන කාරණා දෙකම අකුරණ නගරය ජලයෙන් යටවීමට බලපානවා. ජලය බැස ගිය පසුව කළ නිරීක්ෂණයේදී නගරය පුරා ඝන අපද්‍රව්‍ය විසිරී තිබෙන අයුරු දැක ගන්න ලැබුණා. පොලිතීන් සහ ප්ලාස්ටික් වැනි ද්‍රව්‍ය අවධිමත් ලෙස පරිසරයට කොතරම් මුදා හැර තිබෙනවාද කියන කාරණය මේ ජල ගැලීමත් සමඟ කාටත් තේරුම් ගන්න පුළුවන්. අකුරණ නගරයේ ජනතාව ව්‍යාපාර කරනවා වගේම තමන්ගේ ආරක්ෂාව ගැනත් මීට වඩා සැලකිලිමත් වෙන්න ඕන. තමන් වපුරපු දේවල් තමයි අස්වැන්න විදිහට ලැබෙන්නේ. දේශපාලන හිතවත්කම් පදනම් කර ගනිමින් ඒ මොහොතේ පරිසර අණ පනත්වලට පිටින් ගොස් ව්‍යාපාරික ස්ථාන ආරම්භ කළාට ඒවායේ ප්‍රතිඵල අහිතකර බව අපි තේරුම් ගන්න ඕන. ස්වභාවික විපතක් වුණත් මම හිතන්නේ අනවසර ඉදිකිරීම්වලට වන්දි ගෙවීමේදී ප්‍රශ්න ඇති වෙනවා."

අකුරණ ප්‍රාදේශීය සභාවේ සභාපති එම්.අයි.එම්. ඉස්තිහාර් මහතා. "පිඟාඔය පිටාර ගැලීම නිසා මෙවර අති විශාල හානියක් අකුරණ නගරයට සිදුවුණා. අනවසර ඉදිකිරීම් මෙම ව්‍යසනයට එක් හේතුවක් පමණයි. මම සභාපති ධුරයට පත් වුණාට පස්සේ නීත්‍යානුකූල නොවන අයුරින් සිදු කෙරන කිසිදු ඉදිකිරීමකට අවසර දුන්නේ නැහැ. මම දිස්ත්‍රික් ආපදා කළමනාකරණ මධ්‍යස්ථානයෙන් මේ සම්බන්ධව වාර්තාවක් ඉල්ලා තිබෙනවා."

හාරිස්පත්තුව එජාප සංවිධායක, මහනුවර දිස්ත්‍රික් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී තැපැල් හා විදුලි සංදේශ ඇමැති එම්.එච්.එම්. හලීම් මහතා - "පිඟාඔය මීට පෙර අවස්ථා ගණනාවකදී පිටාර ගැලුවත් මේ පාර තරම් ජල පහරක් ටවුමට ආවේ නැහැ. නගරයේ ව්‍යාපාරිකයින්ට මේ නිසා අති විශාල පාඩුවක් සිදුව තිබෙනවා. මම අගමැතිතුමාවත් මේ සම්බන්ධව දැනුවත් කළා. අනවසර ඉදිකිරීම් නිසා ජලය ගමන් කරන මාර්ග අවහිරව තිබෙනවා. ඒකත් මේ තත්ත්වයට හේතුවක්. අපි මේ ප්‍රශ්නයට කඩිනමින් විසඳුමක් ලබා දිය යුතුව තිබෙනවා. මොකද දැන් සුළු වැස්සකටත් අකුරණ ජලයෙන් යට වෙනවා. මේ තත්ත්වය තුළ ව්‍යාපාරිකයින් ලොකු අවදානමකට ලක් වෙනවා."

පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ හිටපු උපකුලපති, භූගෝල විද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුවේ මහාචාර්ය අතුල සේනාරත්න මහතා - "පිඟාඔය සම්බන්ධයෙන් පරීක්ෂණයක් කරන්න ගියත් අකුරණ ව්‍යාපාරිකයින් විරෝධය දක්වනවා. මොකද ඔවුන් කරලා තියෙන වරද ගැන ඒ අය දන්නවා. අද එහි ප්‍රතිඵල තමයි ඔවුන් විඳින්නේ. මේ නිසා අපි නොහිතන තවත් විශාල ගැටලුවක් ඇති වෙනවා. පිඟාඔයේ ජල කඳට යන්න ප්‍රමාණවත් ඉඩක් නැති වුණාම ජල කඳ ඉහළට එසවෙනවා. මේ ඔය දෙපස තිබෙන්නේ ඒ-09 මාර්ගයයි. ජල පහරට නිරන්තරව මේ මාර්ගයේ ඔයට යාබද කොටස පෙඟීමකට ලක් වෙනවා. මෙහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ඔයේ ඉවුරත් සමඟ මාර්ගයේ කොටස්ද කඩා ගෙන යනවා. අද කටුගස්තොට ඉඳලා මේ මාර්ගයේ ස්ථාන කීයකින් කැඩිලා තිබෙනවාද. අනිත් කාරණය නිතර අකුරණ නගරය ජලයෙන් යට වුණාම ව්‍යාපාරිකයින්ට වන්දි ගෙවන්න අති විශාල මුදලක් වැය කරන්න සිදු වෙනවා. මේවා රටේ මහජන මුදල්. ඇයි මේ මහජන මුදල් නිස්කාරණේ නාස්ති වෙන්න ඉඩ හරින්නේ. රටේ ඉදිකිරීම් සම්බන්ධ නීති තාමත් හරියට ක්‍රියාත්මක වන්නේ නැහැ. කොතනින් වරදක් කළත් අවසානයේ ඒවාට වන්දි ගෙවන්න ඕන මේ රටේ දුප්පත් ජනතාවයි.

පිඟාඔය මෙවර පිටාර ගැලුවේ ප්‍රථම අවස්ථාවට නොවන්නා සේම අවසන් අවස්ථාවද නොවන්නේය. බලධාරීන් බොහොමයක් අකුරණ ජලයෙන් යටවීමේ සිද්ධිය සම්බන්ධයෙන් ක්‍රියා කරනුයේ අතීසාරයට අමුඩ ගසනා න්‍යායෙනි. දිනෙන් දින පිඟාඔය අකුරණ නගරයට එබිකම් කරන වාර ගණන මෙන්ම ප්‍රමාණයද වැඩිවෙමින් තිබේ. මෙවර හෝ මේ සම්බන්ධයෙන් ස්ථිර විසඳුමක් ලබා දීමට බලධාරීන් උත්සාහ නොකළහොත් ඊළඟ වාරයේ දේපළ පමණක් නොව ජීවිතවලටද හානි වීමට පුළුවන. එය වළක්වා ගැනීම පිණිස කටයුතු කරන නිලධාරීන්ට සහායදීම අකුරණ ජනතාවගේද වගකීමකි.

කසළ නෙවෙයි සල්ලි

$
0
0
ඔක්‌ 3, 2018 01:00

ලොව පුරා මෙන්ම ශ්‍රි ලංකාවේද පරිසර ගැටලුවක්ව ඇත්තේ දෛනිකව එක්රැස් වන කසළවලට කුමක් කරන්නේද යන්නයි. කලින් කල, වරින්වර මේ සඳහා විවිධ උපාය, උපක්‍රම සහ ක්‍රමවේද සකස් කරති. ලංකාවේ නිවාසවලින් හා ආයතනවලින් ඉවත ලන දෑ එක්රැස් කර පරිසරය පිරිසුදු කිරීමේ වගකීම පැවරී ඇත්තේ පළාත් පාලන ආයතනවලටය. එනම් මහ නගර සභා, නගර සභා සහ ප්‍රාදේශීය සභා යන ආයතනවලටය. එම ආයතන තමන් සතු සම්පත් මනාව කළමනාකරණය කර ගනිමින් මෙම සේවාව දෛනිකව සිදු කරති. එම කසළ සමහර පළාත් පාලන ආයතනවලට උසුලාගත නොහැකි තරමේ ප්‍රශ්නයක්ව පවතී. ඒවා කඳු ලෙස ගොඩ ගැසෙන්නේ මේ නිසාය. ඒවා කඩා වැටී ජීවිත හා දේපළ හානි වූ අවස්ථා මෑත අතීතයේ අසන්නට දකින්නට ලැබිණි.

අප කතා කරන්නට යන්නේ එම කසළ සම්පතක් කොට ගනිමින් එයට මිලක් සාදන පිරිසක් පිළිබඳවය. මෙම ආයතනය වීරකැටිය ප්‍රාදේශීය සභාවයි. එහි පිළිසරු ව්‍යාපෘතිය මෙම වැඩසටහන ඉතාමත් සාර්ථකව කරගෙන යනු ලබයි.

මෙම සේවක පිරිසගේ කැපවීම කාලීන සේවය පිළිබඳව සොයන්නට අප එම ස්ථානයට ගියෙමු. අක්කර හයක පමණ භූමි භාගයක සැලසුම් සහගතව සකස් කළ මෙම ස්ථානයට විරකැටිය ප්‍රාදේශීය සභා බල ප්‍රදේශයට අයත් ග්‍රාම නිලධාරී වසම් එකසිය දොළහකට අයත් ජනතාව හා ආයතන ඉවත දමන කසළ එක් රැස් වේ. එමෙන්ම වලස්මුල්ල හා වීරකැටිය නගර දෙකෙහිමද සති පොළ කිහිපයක ඉවත දමන කසළද මෙම ස්ථානයට ගෙනැවිත් දමනු ලබයි. එසේ වුවද මෙම පිළිසරු ව්‍යාපෘතිය ඉතාමත් පිරිසුදුව තබාගෙන මෙම කාර්යය කිරිම අගය කළ යුත්තකි.

මෙහි සේවක පිරිස අටකි. ස්ථාන භාර නිලධාරී ලෙස කටයුතු කරන්නේ ඩබ්ලිව්. එම්. දයාවංශ මහතාය. ඒ මහතාගේ අධීක්ෂණය මත මෙම සේවක පිරිස දෛනිකව රැගෙන එන කසළ පොහොර බවට පෙරළන්නට දරන වෙහෙස ඉමහත්ය.

අප මේ පිළිබඳව ස්ථාන භාර නිලධාරී දයාවංශ මහතාගෙන් විමසුවෙමු. "වලස්මුල්ල වීරකැටිය නගරයේ හා පොළවල්වල එක්රැස් වන කසළ සභාවට අයත් ට්‍රැක්ටර් වලින් දිනපතාම මෙම ස්ථානයට රැගෙන එනවා. මෙහි සේවක පිරිස හතක් පමණ සිටිනවා. එම අය කරන්නේ මෙම ස්ථානයට ගෙනෙන කසළ තේරීමයි. එහි විවිධ ද්‍රව්‍ය තියෙනවා. වීදුරු බෝතල්, ප්ලාස්ටික්, කඩදාසි, කාඩ්බෝඩ් සහ පොලිතීන් වැනි නොදිරණ ද්‍රව්‍ය හා දිරාපත් වන ද්‍රව්‍ය. අප ඒවා තෝරා වෙන් කරනවා. පසුව දිරාපත් වන එළවළු කොටස් සහ කොළ වගේ දේවල් කොම්පෝස්ට් සැකසීම සඳහා ගන්නවා. මුලින්ම ඒවා කොටස්වලට වෙන් කරලා කඳු වගේ හදල සති දෙකෙන් දෙකට වගේ පෙරළමින් කොම්පෝස්ට් බවට පත් කරනවා. අනෙකුත් දේවල් අපි අලෙවි කරනවා. කොම්පෝස්වලට විශාල ඉල්ලුමක් තියෙනවා. අපි හදන ප්‍රමාණය ඉල්ලන ප්‍රමාණයට දෙන්න මදි. මෙහි සේවය කරන අය කියන්නේ ගන්න වැටුපට අපි ණය නැහැ කියලයි. මේ ඉන්නෙත් මිනිස්සු. මේ අය අතගාන අපද්‍රව්‍ය දැක්ක නම් ජනතාව ඒ වගේ දේවල් පාරට දාන්නෙ නැහැ. ගෙවල්වල වළකට දාලා වහන්න පුළුවන් ඉතාම අප්‍රසන්න දේවල් පවා මේ සේවක මහත්වරුන්ට අතගාන්න දාලා තියනවා. ජනතාව මේ ගැනත් හිතනව නම් ගොඩක් හොඳයි.

අපි ආදර්ශයක් විදියට මෙම ස්ථානයෙත් එළවළු, පලතුරු වවලා තියෙනවා. ඒවා ඉතාම සරුවට වැවිලා තියෙනවා. අපි කියන්නේ වසවිසවලින් තොර එළවළු පලතුරු ටිකක් ගෙවත්තෙන්ම හදා ගන්න මේ කොම්පෝස්ට් ටිකක් අරන් යන්න කියලා. අපි මෙම ස්ථානයෙන් සභාවට ආදායමක් ලබාදෙනවා. සභාපතිතුමා සහ මන්ත්‍රීවරුන් අපට සහාය ලබාදෙනවා. ඒ වගේම මේ ගැන අවබෝධයක් තියෙන මහත්වරුන් මේ සේවක පිරිස ඇගයීමට ලක් කරනවා. ඒවා ඉතාම වටින වැඩ. සමාජයට විශාල යහපත් සේවයක් කරන මේ අය කොන් කරන්නෙ නැතිව අගය කිරීම තෑගි ලබාදීම ඉතාම හොඳ දෙයක්."

මෙම ස්ථානයේ සේවය කරන කාන්තාවෝ ඉතාම කාර්යශූර ලෙස කාර්යයේ නිරතවෙමින් පිරිමින් පරදන ලෙස කටයුතු කරන අයුරු දක්නට ලැබිණි. කසළ පිරි බිමක් වුවද එහි අප්‍රසන්න දුගඳක් නොමැත. සියල්ල මැනවින් අසුරා ඇත. එහි සේවක පිරිසෙන් සමහරුන් පැවසූවේ තමන් මෙම ස්ථානයේ කරන කාර්යය අගයන්නට නොව බලන්නටවත් නොආ පිරිස් සභාවේ සිටින බවය.

සැබවින්ම මෙම පිරිස ඇගයීමට ප්‍රශංසාවට ලක් කළ යුතු පිරිසකි. කසළ එක් රැස් කර නගරය පිරිසුදු කිරීම එකකි. එම කසළ පොහොර බවට පත්කර මිලක් අගයක් එක්කිරීම තවත් එකකි. ඒ නිසා මෙම පිරිස කෙරෙහි ජනතා අවධානය යොමු විය යුතුය.

එච්.ඒ.පී. සමරවික්‍රම
මැදමුලන සමූහ

අපේ­ක­මට සළුව වියන කුවේ­ණි­යගෙ නෑයෝ

$
0
0
ඔක්‌ 4, 2018 01:00

ශ්‍රී ලංකාව තුළ ඇති අත්යන්ත්‍ර කර්මා­න්තය සිය­වස් ගණ­නා­වක් ඈතට දිව­යයි. මීට වසර 3000කට පෙර ඉති­හාස කථා තුළද අත්යන්ත්‍ර කර්මා­න්තය පිළි­බ­ඳව සඳ­හන් වේ. ඉති­හා­සයේ තම්බ­ප­න්නි­යට නොහොත් වර්ත­මා­නයේ මන්නා­රම ආශ්‍රිත ප්‍රදේ­ශ­යට ඉන්දි­යාවේ සිට විජය රජු සංක්‍ර­ම­ණය වන අව­ස්ථා­වේදී කුවේ­ණිය අත්යන්ත්‍ර ආශ්‍රිත කර්මා­න්ත­යක නියැ­ළුණු බව ඉති­හාස කථා­වෙන්ද කියැවේ.

පූජා­ව­ලිය, මහා­වං­ශය ඇතුළු අටුවා පොත්වල මෙම අත්යන්ත්‍ර කර්මා­න්තය ගැන සඳ­හන් වේ. එදා මෙදා තුර පැවත එන මෙම කර්මා­න්තය දැනට දශක හත­ර­කට අධික කාල­යක සිට අද­ටත් සාර්ථ­කව පවත්වා ගෙන යන අත්යන්ත්‍ර ආය­ත­න­යක් දකුණු ලකේ ගාල්ල දිස්ත්‍රි­ක්කයේ පිහිටා ඇත.

දක්ෂිණ අධි­වේගී පිවි­සුම් මාර්ගයේ පින්න­දූව සිට 500m පමණ ඈතින් ඉතා පහ­සු­වෙන් ළඟා විය හැකි තැනක පිහිටා ඇති මෙම ආය­ත­නය නමින් ‘සූරි­ය­ වීවින් මිල්ස්’ නම් වේ. මෙම ව්‍යාපා­රයේ නිර්මා­තෘ­ව­රයා දිවං­ගත සී. සූරි­ය­ආ­රච්චි මහ­තාය. ඔහුගේ ඇවෑ­මෙන් මේ වන විට මෙම ව්‍යාපා­රය සාර්ථ­කව ඉදි­රි­යට පවත්වා ගෙන යනු ලබන්නේ ඔහුගේ බිරි­යත්, පුත්‍ර­යාත්ය.

අත්යන්ත්‍ර කර්මාන්ත නිෂ්පා­දන ක්‍රියා­ව­ලි­යේදී ස්වාභා­වික cotton නූල ඒ අයු­රින් වර්ණ ගැන්වීම සිදු­කළ නොහැ­කිවේ. එහි ස්වභා­ව­යෙන්ම සැල­කිය යුතු මට්ට­මක ඉටි (Wax) හා ස්වාභා­වික අප­ද්‍රව්‍ය අඩංගු වේ. එය ඉවත් කිරීම සඳහා සබන් මිශ්‍ර ජලයේ පැය 24ක් පෙඟෙ­න්නට තබනු ලබන අතර, ඉන්පසු එය හොඳින් සෝදා ස්වාභා­වි­කව වර්ණ ගැන්වීම සිදු කරයි. මෙම කුියා­ව­ලිය සිදු කරනු ලබන්නේ දර දහ­නය ඉන්ධන ලෙස භාවිත කර­මින් ඒ සඳහා තනන ලද විශාල ලිප් මඟිනි. එය සම්පූ­ර්ණ­යෙන් මිනිස් ශ්‍රමය යොදා ගනි­මින් කරනු ලබන ක්‍රියා­ව­ලි­යකි.

මෙසේ වර්ණ ගන්වනු ලබන නූල් කැරලි ස්වාභා­වික වාතා­ශ්‍රය මගින් වියලා ගෙන නැවත කුඩා ප්‍රමා­ණයේ නූල් රෝද නොහොත් (Yarn corn)වෙත ඔතා ගැනේ. ජන­ප්‍ර­වා­දයේ දැක්වෙන පරිදි විජය කුමරු ලංකා­වට පැමි­ණෙන විට කුවේ­ණිය විසින් සිදු කර­මින් සිටියා යැයි පැව­සෙන්නේ මෙම ක්‍රියා­ව­ලි­යයි.

පසුව, මෙම නූල් රෝද නොහොත් yarn corn සියල්ල එක් තැන­කට ගෙන එක විශාල නුල් කට්ටු­වක් ලෙස විශාල බැර­ල­ය­කට ඔතා ගනු ලැබේ. “වෝප් දැමීම “ වශ­යෙන් හඳු­න්වනු ලබන්නේ මෙම ක්‍රියා­ව­ලි­යයි. මෙසේ සකසා ගත් නූල් කට්ටුව අත් යන්ත්‍ර­යට ගැට ගසනු ලැබේ.

මෙම නූල් සියල්ල දික් අතට පිහිටා ඇත. විය­ම­නක් සම්පූර්ණ වීමට දික් අතට පිහිටා ඇති නූල් කට්ටු­වක් මඟින් හරස් අතට නූල් ගමන් කර­විය යුතුය. මෙය සිදු කරන්නේ නිෂ්පා­ද­නයේ අව­සන් ක්‍රියා­ව­ලිය ලෙසය. මෙසේ නිප­දවා ගත් රෙදි ආශ්‍ර­යෙන් මූලික වශ­යෙන් ඇඳ ඇති­රිලි, කුෂන් කවර, කොට්ට උර, මේස රෙදි, අත් පිස්නා, සාරි, සරොන්, මෘදුව සක­සන ලද සෙල්ලම් බඩු (Soft Toys) සහ බෑග් නිප­ද­වනු ලැබේ.

කොළඹ, ගම්පහ, නුවර, ගාල්ල හා මාතර දිස්ත්‍රි­ක්ක­වල විශාල සාප්පු සංකීර්ණ ජාල­වල මෙම භාණ්ඩ අලෙවි කෙරේ. එම ආය­ත­න­ය­න්වල මෙම භාණ්ඩ සඳහා අධික ඉල්ලු­මක් පවතී. මෙම නිෂ්පා­දන ක්‍රියා­ව­ලියේ විශේ­ෂ­ත්වය වන්නේ මෙම කර්මාන්ත ශ‍ාලාවේ ඇති වර්ණ හා මෝස්තර ලංකාව තුළ පම­ණක් නොව ලොව කිසිම තැන­කි­න්වත් සපයා ගත නොහැකි වීමයි. හේතුව එහි ඇති වර්ණ සංයෝ­ජන හා මෝස්තර නිර්මා­ණය එහි හිමි­කා­රී­ත්වය විසින් ඔවු­නට ආවේ­ණික ක්‍රම­ය­කට සිදු කිරී­මයි.

මෙහි ඇති තවත් විශේ­ෂ­ත්ව­යක් වන්නේ පාරි­භෝ­ගි­ක­යාට අවශ්‍ය වර්ණ­යන්ට සහ ප්‍රමා­ණ­යට සරි­ලන නිෂ්පා­දන පෙර ඇණ­වු­මක් මඟින් ලබා ගත හැකි වීමත්ය. අමු නූලේ සිට අව­සන් නිෂ්පා­දන දක්වා දකුණු ලකේ තරු­පහේ සංචා­රක හෝටල් විශාල ප්‍රමා­ණ­යක් ඔවුන් හරහා තමන්ගේ අව­ශ්‍යතා සිදු කර ගනිති. මෙහි ඇති තවත් විශේ­ෂ­ත්ව­යක් වන්නේ ඕනෑම ස්වදේ­ශි­ක­ය­කු­ටද ලබා ගත හැකි ආකා­රයේ පහසු මිල ගණ­න්ව­ලට ඔවුන් තම නිෂ්පා­දන අලෙවි කිරී­මයි.

සේවක සේවි­කා­වන් හත­ළිස් පහක් පමණ ආය­ත­න­යෙහි සේවය කරන අතර, ඇඳ ඇති­රිලි දෙපස නිම කිරීම, ටසල් ගැට ගැසීම, මේස රෙදි මැසීම ආදී වක්‍ර රැකි­යා­වල නියුතු පිරිස පහ­ළො­ව­කට ආසන්නය.

මෙම ස්ථාන­යට යන ඕනෑම අය­කුට අවර්ණ නූලක් වර්ණ ගැන්වී, අව­සා­නයේ අලං­කාර නිමි ද්‍රව්‍ය­යක් වන ඇඳ ඇති­රිලි හෝ මේස රෙදි හෝ ඒ ආශ්‍රිත නිෂ්පා­දන බවට පත් වන ආකා­රය නොමි­ලේම දැක­බලා ගත හැකිය. එහි සේවක මණ්ඩ­ලය විසින් එහි ඇති නිෂ්පා­දන ක්‍රියා­ව­ලිය ඉතා හොඳින් පැහැ­දිලි කර දෙනු ලැබේ.

කම්හල නැර­ඹීම සඳහා විදේ­ශීය සංචා­ර­ක­යන් විශාල පිරි­සක් පැමි­ණෙන අතර, ඔවුන්ගේ අද­හස් සට­හන් කරන ලොව ප්‍රමු­ඛ­තම web ජාල­යක් වන (TripAdviser) සම්බ­න්ධ­තා­ව­යද මෙහි ඇත. එසේම ගාල්ල දිස්ත්‍රි­ක්කය තුළ නැර­ඹිය යුතු ස්ථාන අතර, පළමු දහය අත­රට ඔවුන් මෙම ආය­ත­නය රැගෙන විත් තිබීම තවත් විශේ­ෂ­ත්ව­යකි. සම­හර විදේ­ශි­ක­යන් මෙහි නැවතී සිට කෙටි කාලීන පුහු­ණු­වක් ලබා ගත් අව­ස්ථාද තිබේ.

‘සූරිය වීවින් මිල්ස්’ හි වත්මන් භාර­කා­ර­ත්වය දරන චන්දන සූරි­ය­ආ­රච්චි මහතා - "මගේ පියා මිය ගියේ ගිය අවු­රුද්දේ. එදා ඉඳලා මගේ අම්මත්, මමත් මේ ව්‍යාපා­රය තාත්තා කර­ගෙන ආපු විදි­ය­ටම ඉදි­රි­යට කර­ගෙන යනවා. අද වන විට සමා­ජයේ මේ වගේ කර්මාන්ත කරන අය බොහොම අඩුයි. ඒ සඳහා යොමු වන්න උනන්දු වෙන්නෙත් නැහැ. අපි මේ සියල්ල නිෂ්පා­ද­නය කරන්නේ දේශී­ය­ත්ව­යට අනුව. ඒ නිසා අප ආය­ත­නයේ 100% කොට්න් (cotton) නූල් පිරි­සිදු කිරීම වර්ණ ගැන්වීම, නූල් එතීම, වෝප් කිරිම, අත්යන්ත්‍ර ආධා­ර­යෙන් රෙදි විවීම යන සියල්ල සිදු කර­නවා. ඒ වගේම මම සතුටු වෙනවා දකුණු පළාතේ අත් යන්ත්‍ර ආධා­ර­යෙන් නුල් වර්ණ ගැන්වීමේ ඉඳලා රෙදි නිෂ්පා­දන ක්‍රියා­ව­ලිය අව­සන් වන තුරු සිදු කරන විශා­ල­තම කර්මාන්ත ශාලාව මෙය විම ගැන. ඒ වගේම ලංකාවේ රෙදි විවීමේ කර්මාන්ත ශාලා අතර පළමු පහ අතර පැව­තී­මත් තවත් විශේ­ෂ­ත්ව­යක්.

ලංකාවේ කොට්න් (cotton)වගා කරන්නේ නැති නිසා අපි නූල් ගේන්නේ ඉන්දි­යා­වෙන්. ඊට පස්සේ දැව අත් යන්ත්‍ර හරහා තමයි මෙම නිෂ්පා­දන සියල්ල සිදු කරන්නේ. මේ තුළින් 100% කොට්න් වර්ගයේ සාරි, මේස රෙදි, අත් පිස්නා, ඇඳ ඇති­රිලි, ඒ හා ආශ්‍රිත නිෂ්පා­දන සිදු කර­නවා. මුලින්ම අපේ මේ වල­හ­න්දූව කර්මාන්ත ශාලා­වේදී පම­ණක් අලෙවි කළද මේ වන විට ගාල්ල ටැල්බට් ටවුමේ අලෙවි ප්‍රද­ර්ශන ආය­ත­න­යක් ඇති කර­න්නට අපට හැකි වුණා.

මේ සියල්ල අපිට කරන්න හැකි වුණේ දේශි­ය­ත්ව­යට මුල් තැන දීපු නිසයි. ඒ වගේම අපේ සමා­ජ­යෙන් ගිලිහී යන දීර්ඝ ඉති­හා­ස­යක් ඇති අත් යන්ත්‍ර කර්මා­න්තය රැක ගැනී­මට දායක වීම අපිට ලොකු සතු­ටක්."

බට­හිර පන්න­යට හැඩ­ගැ­සෙන සමා­ජ­යක දේශී­ය­ත්ව­යට ගරු කර­මින් අපේ­කම ඉස්මතු කර­න්නට වෙර දරන සූරිය විවින් මිල්ස් ආය­ත­නය දේශී­ය­ත්ව­යට මහඟු ආඩ­ම්බ­ර­යකි.

ප්‍රභාත් විතා­නාච්චි
දකුණු පළාත් විශේෂ

ගැහැනුනි අපි ගොදුරු නොවෙමු

$
0
0
ඔක්‌ 4, 2018 01:05

තමන්ගේ දේහය පාලනය කරගැනීමේ අයිතිය ගැහැනියකට තිබෙන බව මම හැම විටම විශ්වාස කරමි. ඇගේ කිසියම් දේහ කොටසකට ස්ථිර ලෙසම වෙනස්කමක් සිදු කෙරෙන්නේ නම් එය කළ යුත්තේ ඇගේ අනුමැතිය ඇතිවය

කාන්තා සුන්නත්කරණය සම්බන්ධයෙන් මාධ්‍ය තුළ විවිධ අදහස් පළව ඇත. ඉන්සමහරක් අදහස් පළ වී තිබුණේ නිර්නාමිකවය. තවත් ඇතැම් අදහස් පළ වී තිබුණේ ව්‍යාජ නාම සහිතවය. එවැනි ලිපි මා ලියන ලදැයි කියා සමහර පාඨකයන් සිතූ අවස්ථාත් තිබිණ. කාන්තා සුන්නත්කරණය සම්බන්ධයෙන් මගේ අදහස් මාධ්‍යයෙන් මා පළ කරන එකම අවස්ථාව මෙය බව පළමුවෙන්ම සඳහන් කළ යුතුය.

ශ්‍රී ලංකාවේ මා ජීවත් වන මුස්ලිම් ප්‍රජාව තුළ, කාන්තා සුන්නත්කරණය සිදුවන බව මා මුල්වරට දැන ගත්තේ මට වයස අවුරුදු 24ක් තරම් කාලයේදීය. ඒ පුවත ඇසීමත් සමඟම මම එකල මහත් කම්පනයකටත්, තැති ගැනීමකටත් පත් වීමි. එයට පළමුව මා එවැනි දෙයක් අසා නැත්තේ මන්ද කියන පුදුමයත් මා තුළ ඇති විය. ඒ කාරණයට පිළිතුර ඉතා සරලය.

ගැහැනියගේ අයිතිය

ඉස්ලාමික සමාජය තුළ පිරිමි ළමුන් සුන්නතකරණයට ලක් කෙරෙන්න, එක්කෝ වසර කිහිපයක් වයසැති දරුවන් බවට පත් වූ විටදීය; එහෙමත් නැත්නම් ඔවුන් ළදරුවන් සමයේදීමය. එය ඇතැම් විට සමාන වන්නේ යුදෙව් පිරිමි ළමුන්, ළදරුවන් සමයේදීම සුන්නත්කරණයට ලක්වීමටය. වයස අවුරුදු හත පමණ වන වයස් සීමාවට ළඟා වන පිරිමි ළමුන් සුන්නත්කරණයට ලක් කිරීම මේ වනවිට මෙහි වැඩිවෙමින් තිබෙන බව සැබෑවකි. එසේ වුවත් තවත් බොහෝ මවුපියන් පිරිමි ළමුන්ව සුන්නත්කරණයට ලක් කරන්නේ ඒ දරුවන් ළදරුවන් සමයේදීම ය. පිරිමි ළමුන්ගේ සුන්නත්කරණය උත්සවකාරයෙන් සැමරේ. ඒවා ඉතා ඉහළ මට්ටමෙන් ගන්නා උත්සව වන අතර සමහර උත්සව සතියක් පුරා පැවැත්වෙන අවස්ථාත් ඇත. අවුරුදු හතක් පමණ වන දරුවකු සුන්නත්කරණයට ලක් කළ විට ඔහුට තෑගී බෝග දීම, ඒ දරුවා සියලු දෙනාගේ අවධානය මධ්‍යයෙහි රඳවා තබා ගැනීම සමාන්‍ය සම්ප්‍රදායයි. එසේ වුවත් වසර කිහිපයක් වයසැති දැරියක හෝ ළදරියක හෝ සුන්නත්කරණයට ලක් කෙරෙන්නේ හැම විටම ඉතාමත් රහසිගතවය. මේ නිසා කාන්තා සුන්නත්කරණය ගැන තොරතුරු සමාජය තුළ පතළ වන්නේ නැත. මා ජීවත් වන මගේ ප්‍රජාව අතරේ කාන්තා සුන්නත්කරණය සිදුවන බව දිගු කලක් යන තුරු මට දැනගන්නට නොලැබුණේ ද මේ සම්ප්‍රදායන් හේතුවෙනි.

දැරියකගේ සුන්නත්කරණය සම්බන්ධයෙන් හැම විටම තීරණ ගන්නේ එම දැරියගේ මවුපියන් නොවේ. එපමණක් නොව ඇය සුන්නත්කරණයට ලක්වන අවස්ථාවේදී ඒ කාමරය තුළ ඇගේ මවුපියන් සිටින්නේ ද නැත. ඇය සුන්නත්කරණයට ලක්වන ක්‍රියාවලියේ කටයුතු සොයා බැලෙන්නේ දැරියගේ අත්තම්මා හෝ පවුලේ නැන්දම්මා හෝ පවුලේ වැඩිමහලු කාන්තාවක හෝ විසිනි. සුන්නත්කරණයට ලක් කෙරෙන ගැහැනු ළමයාගේ දේහයේ රෝම ඉවත් කරන්නේ වැඩිමහලු ගැහැනියකි. මගේ විශ්වාසයේ හැටියට, මෙය බොහෝ විට සිදු කෙරෙන්නේ දැරිය උපත ලබා දින 40ක් ඉක්ම යෑමෙන් පසුවයි. කෙසේ වුවත් මේ ක්‍රියාවලිය හරියටම කෙරෙන්නේ කෙසේද යන කාරණය ගැන මා තුළ අදටත් ඇත්තේ අපැහැදිලි චිත්‍රයකි. සුන්නත්කරණ ක්‍රියාවලියේදී ඉවත් කරන්නේ කුමක්ද?, සඟවනු ලබන්නේ කුමක්ද? කුමන අන්දමේ මෙවලම් ඒ සඳහා භාවිත කරන්නේද? ඒ සඳහා කොපමණ කාලයක් ගත වන්නේද? එය සිදු කෙරෙන්නේ කවර තැනෙකද? ආදී කාරණා මට තවමත් නිරවුල් නැත. ඔබට ඇත්තම කිවහොත් ඒ ගැන හරියටම මා දන්නේ ද නැත. කාන්තා සුන්නත්කරණය මේ තරම්ම වසන් කරගෙන සිදු කරන්නේ කවර හේතුවක් නිසා ද කියන ගැටලුව මටත් තිබේ. ඒ සම්බන්ධයෙන් මා තුළ ඇත්තේ දැඩි විරෝධයකි.

තමන්ගේ දේහය පාලනය කරගැනීමේ අයිතිය ගැහැනියකට තිබෙන බව මම හැම විටම විශ්වාස කරමි. ඇගේ කිසියම් දේහ කොටසකට ස්ථිර ලෙසම වෙනස්කමක් සිදු කෙරෙන්නේ නම් එය කළ යුත්තේ ඇගේ අනුමැතිය ඇතිවය යන්න එයින් අදහස් කෙරේ. එසේ වුවත් ප්‍රජාව අප වෙත උගන්වා ඇත්තේ කාන්තා සුන්නත්කරණය ආගමික වශයෙන් අවශ්‍යයෙන්ම කරගත යුතු දෙයක්ය කියාය. ඔබ සුන්නත්කරණයට ලක්ව නැත්නම් ඔබ ඉස්ලාමික භක්තිකයකු නොවන බව ඒ ප්‍රජාවේ සාමාජිකයෝ ඔබට දන්වා සිටිති. මෙය, මුස්ලිම් සමාජයේ ජීවත් වන කාන්තාවකට මුහුණ දෙන්නට සිදුවන මහා භයංකාර තර්ජනය දෙකකි. මේ නිසා ගැහැනියකට තම දියණිය සුන්නත්කරණයට ඉඩදී බලා සිටින්නට සිදුවීම හැර වෙනත් දෙයක් නැත. සුන්නත් කරගැනීමට ආගමික වශයෙන් බැඳී සිටින බව කියැවේ. ඒ විශ්වාසය පසුපස ඇති කාරණා මොනවාදැයි කියා අප විමසා බැලිය යුතුය.

ෙගා්ත්‍රික ව්‍යවහාර

කාන්තා සුන්නත්කරණය ගැන ශුද්ධ වූ කුරාණයේ කිසිවක් සඳහන් නොවේ. කාන්තා සුන්නත්කරණයට සම්බන්ධ කාරණා සඳහන් වන්නේ හාඩිත්හිය (hadith) නැත්නම් ශුද්ධ වූ ශාස්තෘවරයාණන්ගේ ආඛ්‍යානයන්හි ය. එකී ආඛ්‍යානයන් හෙවත් හාඩිත් සමාජ ගත වන අන්දම පිළිබඳ තිබෙන්නේ අපරිචිත බවකි. එම ආඛ්‍යානයන් ලියැවුණේ ශුද්ධ වූ ශාස්තෘවරයාණන්ගේ අභාවයෙන් වසර 200කට පසුව බව සඳහන් වේ. එතෙක් ඒවා පැවත ගෙන ආවේ මුඛ පරම්පරාගතව ය. හාඩිත්, දුර්වල හාඩිත් (weak hadiths) සහ ප්‍රබල හාඩිත් (strong hadiths) වශයෙන් දෙකොටසකි. බොරුවට ප්‍රබන්ධ කරන ලද හාඩිත් ලයිස්තුවකුත් ඇත. කාන්තා සුන්නත්කරණය සම්බන්ධයෙන් කියැවෙන හාඩිත් තුනක් හෝ හතරක් හෝ එහි තිබේ. ඒ සියල්ලක්ම ගණන් ගැනෙන්නේ දුර්වල හාඩිත් වශයෙනි. කාන්තා සුන්නත්කරණය ඉස්ලාමික දහම තුළ අනිවාර්යය අංගයක් නම් ඉස්ලාමික රාජ්‍ය විශාල සංඛ්‍යාවක් එය සිදු නොකරන්නේ මන්ද යන ගැටලුව පැන නැඟේ. ඉස්ලාමික නොවන අප්‍රිකා රාජ්‍ය තුළ කාන්තා සුන්නත්කරණය ගෝත්‍රික ව්‍යවහාරයක් බවට පත්ව තිබෙන්නේ මන්ද කියන ගැටලුවත් ඇත. කාන්තා සුන්නත්කරණය සම්බන්ධයෙන් ඇති ලිපි ලේඛන සහ දැනුම අතිශයින්ම දුලබ බැවින් එය ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණියේ කවර අවධියකදීද?, ඒ තුළ සිදුවන්නේ කුමක්ද? යන්න ගැන අප කිසිවකුට කිසිදු පැහැදිලි අවබෝධයක් නැත.

ශ්‍රී ලංකාවේ මුස්ලිම්වරුන් කාන්තා සුන්නත්කරණය පවත්වාගෙන යන්නට වෙනස්ම හේතුවක් තිබේ. මෙමඟින් සිදු කෙරෙන්නේ කාන්තා ලිංගිකත්වය පාලනයකැයි මම මගේ පවුලේ වැඩිහිටි කාන්තාවන්ගෙන් උගෙන ඇත්තෙමි. ඒ නිසා සුන්නත්කරණයට ලක් වූ කතක් තෘප්තියට එළඹෙන්නේ ඇගේ සැමියාගෙන් පමණි. එවැනි කාන්තාවකට පමණ ඉක්මවා ලිංගික ආශාවන් සන්තර්පණය කර ගැනීමේ හෝ ඒ අරභයා "දඩාවතේ"යන්නට හෝ වුවමණාවක් නැත. එය කාන්තාවගේ ලිංගිකත්වය පාලනය සඳහා යොදාගෙන ඇති අශෝභන උත්සාහයක් බව මේ කාරණයෙන් සක්සුදක් සේ පැහැදිලිය.

කෙසේ වුවද අද අප ජීවත් වන්නේ ඉතා ඉක්මනින් තොරතුරුවලට පිවිසිය හැකි සමාජයකය. එබැවින් සමානාත්මතාවය පිළිබඳ විශ්වීය මට්ටමෙන් සාකච්ඡා කෙරෙනු දක්නට පුළුවන. මේ නිසා කාන්තා සුන්නත්කරණය පිළිබඳ කතාබහක් ඇති වී තිබේ. කාන්තා සුන්නත්කරණය කෙරෙන්නේ කාන්තාවගේ ලිංගිකත්වය පාලනය කිරීමකැයි කියා තව දුරටත් කිව යුතු නැත. එබැවින් කාන්තා සුන්නත්කරණය පිළිබඳ කතාව අංශක 180ට හැරී තිබේ. ඒ නිසා ඔවුන් දැන් කියන්නේ කාන්තා සුන්නත්කරණය, කාන්තාවකට සෞඛ්‍යමය වශයෙන් වැදගත් දෙයකැයි කියාය. එමෙන්ම කාන්තා සුන්නත්කරණය කාන්තාවකට ලිංගික වශයෙන් වාසි අත්කර දෙන්නක් බවත් ඔවුහු පෙන්වා දෙති.

කාන්තා සුන්නත්කරණය සෞඛ්‍යමය වශයෙන් වැදගත් නම් මුස්ලිම් ප්‍රජාවේ කාන්තාවන් පමණක් එය සිදු කරගන්නේ මන්ද යන ප්‍රශ්නය නිරන්තරයෙන්ම මා පුදුමයට පත් කරයි. ඒ කියන තරම් සෞඛ්‍ය සම්පන්න ක්‍රියාවලියක් නම් සුන්නත්කරණය මේ තරම් රහසිගතව කෙරෙන්නේ ඇයි?. රතියෙන් ලබන සන්තෝෂය එමඟින් වැඩි වේ නම් තමන් සුන්නත්කරණයට ලක්ව ඇති බව මුස්ලිම් කාන්තාවන් නොකියන්නේ මන්ද යන ගැටලුවත් මතු වේ. මුස්ලිම් කතුන්ගේ ජීවිත හැම අතින්ම දැඩි පාලනයකට ලක් කර ඇති බව පැවසුවහොත් එය අසත්‍ය නොවේ. ඇඳුමෙන් පැලඳුමෙන්, හැසිරීමෙන් ඔවුන්ව පාලනයකට ලක් කර ඇත. විවාහයට පෙර පාරිශුද්ධත්වය රැකිය යුතු යැයි කියන බුද්ධි ශෝධනය ලබා දී තිබේ. එමෙන්ම පළමු ලිංගික සංතෘෂ්ටියෙන් පසු කාන්තාවක් වරදෙහි බැඳෙන්නේ යැයි කියන කාරණයත් සිත්වලට තදින්ම කා වද්දවා ඇත.

කාන්තා සුන්නත්කරණයෙන් පසුව ලිංගික තෘප්තිය ඉහළ මට්ටමක පවතින්නේ ද යන්න ගැන කිසිවකු දන්නේ නැත. ඒ ගැන කිසිවකු තහවුරුවක් ලබා දී ඇත්තේ ද නැත. සුන්නත්කරණයට පසු සහ පෙර ලිංගික තෘප්තිමත්භාවය කෙසේද? ඒ අවස්ථා දෙක අතර වෙනස කෙබඳු ද යන්න ගැන කිසිවකුට කිසිවක් පැවසිය නොහැකිය. සුන්නත් කිරීමෙන් පසු ඉහළ ලිංගික තෘප්තියක් ලැබෙන්නේ නම්, කාන්තා අප සුන්නත්කරණයට පෙළඹවීම සඳහා සුන්නත්කරණයට ලක් වූ එම කාන්තාවන් පෙළ නොගැහෙන්නේ මන්ද යන ගැටලුව මා තුළ ඇත. එයට හේතුව ලිංගිකත්වය මානසික පෙළඹවීමෙන් ඇවිලිය හැකි බැවිනි. එසේ වවත් සියලු දෙනාටම දැනෙන සත්‍යයක් තිබේ. එනම් සුන්නත්කරණයට ලක් වූ කාන්තාවන්ට ලිංගික ක්‍රියාවලිය තුළදී කිසියම් වේදනාවක් විඳින්නට සිදුවන බවයි. එය සිදුවන්නේ භගමනියෙහි ආරක්ෂක වැස්ම සුන්නත්කරණ ක්‍රියාවලියේදී ඉවත් කිරීම හේතුවෙනි. ඍජුවම උත්තේජන දැනීම, වේදනාවන් ඇතිවන්නට හේතුවක් වන්නට පුළුවන. භගමනියේ වැස්ම ඉවත් කිරීමෙන් පෘෂ්ඨීය ස්නායුවලට ස්ථිර ලෙසම හානි පැමිණේ. අලංකරණය පිණිස කාන්තා ශරීරයේ භගමනියේ වැස්ම අඩු කිරීම හෝ එම වැස්ම ඉවත් කිරීම හෝ ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය හඳුන්වන්නේ 1A මාදිලියේ ජනනේන්ද්‍රිය විච්ඡේදනයක් හැටියටය. කිසියම් කාන්තාවක යට කී අන්දමේ ශල්‍යකර්මයකට භාජනය වන්නේ නම්, එමඟින් ඇතිවිය හැකි අවදානම් සහගත තත්ත්වය සම්බන්ධයෙන් ඇයව දැනුම්වත් කළයුතු බව ප්‍රසව හා නාරිවේදය පිළිබඳ ඇමෙරිකා කොලීජිය නිර්දේශ කර තිබේ. ආසාදන ඇතිවීම, ස්නායුවලට හානි පැමිණීමෙන් අධික සංවේදී බවක් ඇතිවීම, ස්නායු හානි නිසා යෝනි මුඛය ආශ්‍රිත පෙදෙස්වල සංවේදී බව නැත්තටම නැති වී යෑම , සංසර්ගයේදී වේදනාවක් ඇතිවීම සහ කැළැල් ඇතිවීම එවැනි ශල්‍යකර්මවල ප්‍රතිඵල බව සඳහන් වේ.

ප්‍රතිවිපාක

බිළිඳියක හෝ වයස වුරුදු හතක, අටක හෝ දැරියක සුන්නත්කරණයට ලක් කරන විට කරන්නට යන දෙය ගැන ඇයට අවබෝධයක් ලබා දෙන්නට පුළුවන්කමක් නැත. එමෙන්ම සුන්නත්කරණයේ ප්‍රතිවිපාක ගැන ඇයට අවබෝධ කරවන්නටත් හැකියාවක් නැත. කාන්තා සුන්නත්කරණය සම්බන්ධයෙන් මේ ප්‍රජාවේ සිටින අය ගෙනහැර පාන සියල්ලක් ම සත්‍ය නම් කාන්තා සුන්නත්කරණය වයස අවුරුදු 18 සම්පූර්ණ වූ ගැහැනු ළමයි අරභයා සිදු කළ යුතුයැයි කියා වෙනසක් ඇති නොකරන්නේ මන්ද?. මේ සම්ප්‍රදාය රකින සියලු දෙනාම ඒ සම්බන්ධයෙන් දන්නා සත්‍යයක් ඇත. එනම්, ගැහැනු ළමයකු වයස අවුරුදු 18ට ළඟා වන විට ආගමික කාරණා පිළිබඳවත්, වෛද්‍යමය කාරණා පිළිබඳත් කියවා දැනුම රැස් කරගෙන සිටින බවය. එවැනි තැනකට ළඟා වූ ගැහැනු ළමයින් අතින් කාන්තා සුන්නත්කරණය ප්‍රතික්ෂේප වේ. ඉතින් දැනට ක්‍රියාත්මක තත්ත්වය, ළමා අපයෝජනයක් නොවේයැයි කියා ඔබ තවත් සිතනවා ද?.

කාන්තා සුන්නත්කරණය පිළිබඳව සමාජය තුළ හඬක් නැඟීම මුස්ලිම් ගැහැනුන්ට බෙහෙවින්ම අසීරු ක්‍රියාවකි. අවංකකම රැකීමට සිදුව තිබීම, ඒ ගැන කතා කිරීමේදී ලැජ්ජාව මතුවීම වැනි කාරණා නිසා මුස්ලිම් ගැහැනුන්ට ඒ ගැන හඬක් නැඟීම දුෂ්කර වී තිබේ. අප ඒ ගැන දිගින් දිගටම කතා නොකළහොත් අපේ බිළිඳියන් සහ කුඩා දැරියන් මේ අවාසනාවන්ත තත්ත්වයට අඛණ්ඩවම බිලිවන්නට පුළුවන. එහෙත්, කාන්තා සුන්නත්කරණයට එරෙහිව ඉදිරියට පැමිණිය යුතු වන්නේ නිහඬ කරනු ලැබ ඇති මුස්ලිම් ගැහැනුන්ම ය. එවැනි විවේචනයන් හරහා මුස්ලිම් විවාහ නීතිය සහ දික්කසාද නීතියත් ප්‍රතිසංස්කරණය විය යුතුව තිබේ.

මේ ඍජු අයැදුම මගේ ඉස්ලාමික සොයුර සොයුරියන් වෙතයි. අවදිවව්! මෙය ඔබ සම්බන්ධයෙන් ක්‍රියාත්මක වන්නකි. අපට තව දුරටත් මෙයට බිලි විය නොහැකිය. මුස්ලිම් නොවන සමාජයෙන් මේ සඳහා ක්‍රියාකාරීමය සහයෝගයක් බලාපොරොත්තු වීම ද තරමක් දුෂ්කරය. රජයන්ගෙන් මෙයට විසඳුමක් බලාපොරොත්තු වන්නත් පුළුවන්කමක් නැත. දේශපාලනඥයන් කටයුතු කරනු ඇත්තේ ඔවුන්ගේ ඡන්ද පදනම ආරක්ෂා කරගැනීමේ අරමුණෙනි. ඒ නිසා මුස්ලිම් ගැහැනුන් සහ පිරිමින් එකට එක්ව නිවැරදිව සිතා බලමින් හඬක් නැඟිය යුතුව තිබේ. නිහඬව සිටියහොත් වෙනසක් සිදු නොවනු ඇත. වෙනසක් සිදු නොවුණහොත් අපේ ඊළඟ පරම්පරාවල බිළිඳියන් සහ ගැහැනු දරුවන් සුන්නත්කරණයෙන් පීඩාවට පත්වනු නිසැකය.

2018.10.02 වැනි දින ඩේලි නිවුස් පුවත්පතේ පළ කර තිබුණු අමීනා හුසේන් රචිත "we cannot act like passive victims"නැමැති ලිපියේ සිංහල අනුවාදයයි.

පරිවර්තනය මංජුලා විජයරත්න

මඟියා දකිනකොට විදිහ කියන්න පුළුවන්

$
0
0
ඔක්‌ 4, 2018 01:00

රාගම තේවත්ත ත්‍රීවීල්

මෙතැන වැඩ කරන කිසිම රියැදුරකුට බැහැ වැරදි වැඩ කරන්න. දුම්බීම තහනම්. සුරා පානය බැහැ. ගැහැනු ළමුන්ට විහිළු තහළු කිරීම් බැහැ. මේ වැරදි කළොත් වැඩ තහනම් කරනවා. විනීතව හැසිරෙන තරමට තමා අපට හයරුත් ලැබෙන්නෙ. නිවැරදි දේ කරන අයට දේව මෑණියොත් බලනවා

ඓතිහාසික ‘ලංකා අප ස්වාමි දුවගේ’ ජාතික බැසිලිකා දේවස්ථානය රාගම තේවත්තේ පිහිටා ඇත. එම ස්ථානයේ රෝගීන් ආසිරිගැන්වීමේ දිව්‍ය මංගල්‍යය පසුගි දා පැවැත්විණි. එම උත්සවයට සහභාගිවීම සඳහා දිවයිනේ සතර දිග් භාගයෙන්ම ඇදී ආ කිතුනු බැතිමතුන්ගෙන් නගරය පිරී පැවතිණි. මෙම දේවස්ථානය පිහිටා ඇති පුදබිම අක්කර 05 කින් පමණ යුක්ත ය. එම කාලයට මේ පූජා බිමේ තැනින් තැන කූඩාරම් ගසාගෙන සති ගණන් රැඳී සිටිමින් දෙවි සමිඳුන්ගේ ආශිර්වාදය පතන බැතිමතුන් සිටිති. රාගම තේවත්ත බැසිලිකා දේවස්ථානය කරා පිය නගන්නන්ට 'බෝයිස් ටවුන්'නමැති ළමා නගරය පසුකර පැමිණිය යුතුය. මෙම ළමා නගරය පාලනය කරන්නේද සහෝදරතුමන්ලා විසින්ය. බැසිලිකාවට පිවිසෙන කුරුස හන්දිය දිව්‍ය මංගල්‍ය සඳහා කොඩි ආදියෙන් වර්ණවත් කර තිබූ අයුරු අදත් එහි පැමිණෙන්නන්ට දැකගත හැකිය. මෙම කුරුස හන්දියේ සිට කඩවත දෙසටත්, දකුණු දෙසට වල්පොළ හරහා බටුවත්ත දෙසටත්, වම් පැත්තට රාගම නගරයටත් ළඟාවිය හැකිය. කිතුනු බැතිමතුන්ගෙන් හා ජනී ජනයාගෙන් පිරී පවතින මෙම ප්‍රදේශයේ මගතොට මිතුරන්ගෙන් අඩුවක් නැත. මෙම ප්‍රදේශයට ඉතා ආසන්නව පිහිටි කරුණාරත්න කනිෂ්ඨ විද්‍යාලයත්, පූජනීය ස්ථානයක් වන නාරංගොඩපාළුව විහාරස්ථානයත්, අම්බලම හන්දිය ශාසනෝදය විහාරයත්, ඉහළගම පුරාණ විහාරයත් පිහිටා තිබීම නිසා මෙහි ගැවසෙන මඟතොට මිතුරන්ගේ අ‍විවේකී බවක් දක්නට හැකිය.

ඩබ්ලිව්. ප්‍රේමදාස මහතා

"මම ත්‍රීවීල් රස්සාව කරන්න පටන් අරන් අවුරුදු 30 ක් විතර වෙනවා. එදා මම පළවෙනි ත්‍රීවීල් එක මිලදී ගත්තාට වඩා හත් අට ගුණයකින් මිල වැඩිවෙලා. එදා ටියුබ් එක ගත්තෙ රුපියල් 125 ට. ටයර් එක රුපියල් 225 ට. අද ටයර් එක රුපියල් 2500 යි. ටියුබ් එක 750 යි. ඇත්ත වශයෙන්ම කියනවා නම් ත්‍රීවීල් රස්සාව හොඳ රස්සාවක්. මේක කරල ලක්ෂ 10 ක විතර ගෙයක් හදලා තියෙනවා. දරුවො තුන්දෙනාටම හොඳට ඉගැන්නුවා. තුන්දෙනාගෙම මඟුල් ජයටම ගත්තා. හැබැයි දැන් මගෙ වයසෙ හැටියට ඉදිරියට මේ රස්සාව කරන්න අමාරුවක් තමයි පේන්නේ. සමහර දවසකට රුපියල් 1000 වත් හොයන්න අමාරුයි. එදයි අදයි අතරෙ ලොකු වෙනසක්. මේ රස්සාව කරන අයට මුහුණ දෙන්නට වෙන සිදුවීම් මඟියා දන්නෙ නැහැ . දවසක් කට්ටියක් මගේ වාහනයට නැග්ග කුරුණෑගල යන්න කියලා. මඟදී ආයුධ පෙන්නලා වාහනේ පැහැර ගන්න හැදුවා. ඒ 1990 ගණන්වල. මම ඒ අයත් එක්ක පොර බදලා වාහනේ බේරගෙන බේරිලා ආවා. දැනට තුන් අවුරුද්දකට කලින් මම හයර් එකක් යන අතරෙ මගෙ බෙල්ලට පිහියක් තියල මගේ පවුම් 3ක මුද්ද ගලවගෙන දිව්වා. මම පොලිසි උසාවි ගානේ ගියා. නඩු වාර කීපයකට පස්සෙ හොරුන්ට දඬුවම් ලැබුණා. අන්තිමේ මුද්ද මට ලැබුණා. ඔන්න ඔය වගේ දේවලටත් අපට මුහුණ දෙන්න වෙනවා"

"මම හයර් නොගිය පළාතක් නැහැ. මම රිය අනතුරකටත් මුහුණ දුන්නා. ඒ රෑ යද්දී පාරෙ මැද්දේ හිටිය හ‍රකකුගේ ඇ‍ඟේ හැප්පිලා. ඒකෙන් මගෙ කකුල කැඩුණා. ශල්‍යකර්ම කීපයක්ම කරලා හරි ගියේ. මේ පසුගිය වැහිදාක මගෙ වාහ‍නේ ගිය මහත්තයකුගේ රුපියල් ලක්ෂ ගාණක් වටිනා බ්‍රේස්ලට් එකක් වැටිලා තිබුණා. ඒ මහත්තය අහන්නත් ඉස්සරවෙලා මම ඒක එයාට බාරදුන්නා. මම හදවතට එකඟවයි මේ රස්සාව කරන්නෙ. ඒ වැඩෙන් පස්සෙ හැම මඟියෙක්ම මට ප්‍රශංසා කළා. ඒ අය මම ගැන හරියට පැහැදිලා. ගාල්ල, මාතර, හික්කඩුව වැනි පළාත්වලට යන්න දැන් මට දුර හයරුත් එනවා. අපි හරි නම් අපට කිසි දිනක වරදින්නේ නැහැ"‍‍

තිලක් ලක්සිරි මහතා

"දැන් රස්සාව කරන එක හරිම අමාරුයි. රජයේ ආයතනවල රාජකාරී කරලා හවසට ගෙදර යන අය අපේ පාර්ක් අයිනෙ ගහගෙන ඉඳලා හයර් ඩැහැ ගන්නවා. අපි පොලීසියටත් පැමිණිලි කළා. ඒ මහත්වරු කියන්නෙ අපට කරන්න දෙයක් නැහැ. ඔයගොල්ල කතාබහ කරගෙන රස්සාව කරන්නලු. මොනවා කරන්නද? අපි ඒ වෙලාවට අසරණ වෙනවා. මේ මිනිස්සුන්ට වෙන ආදායමක් නැහැ නේද කියලා ඒ අය මොහොතකටවත් හිතන්නේ නැහැ. අනේ ඉතින් අපි කන කටුව දන්නෙ උඩ ඉන්න දෙවියො විතරයි"

රුවන් මහතා

"මේ දේවස්ථානය ඉස්සරහ රස්සාව කරන්න අරන් අවුරුදු 18 ක් විතර වෙනවා. ඕනෑම මඟියෙක් එනකොට කියන්න පුළුවන් මෙයා මොන විදියේ අයෙක්ද කියලා. පසුගිය දේව මංගල්‍යය දවසෙ හයර් දුවන්න තරම්වත් ඉඩක් තිබුණේ නැහැ. ඒ තරමට මේ පළාත පිරෙන්න සෙනඟ. පාරේ ඇවිදගෙන යන්නත් අමාරුයි. අපට පැමිණිලි නැහැ. මෙතැන වැඩ කරන කිසිම රියැදුරකුට බැහැ වැරදි වැඩ කරන්න. දුම්බීම තහනම්. සුරා පානය බැහැ. ගැහැනු ළමුන්ට විහිළු තහළු කිරීම් බැහැ. මේ වැරදි කළොත් වැඩ තහනම් කරනවා. විනීතව හැසිරෙන තරමට තමා අපට හයරුත් ලැබෙන්නෙ. නිවැරදි දේ කරන අයට දේව මෑණියොත් බලනවා"

‍‍වසන්ත මහතා

"මම රස්සාව කරන්නෙ 1992 ඉඳලා. මීටරය නැතිව පරණ මිලට දුවනව නම් මඟියා කැමතියි. නමුත් අපට හයර් නම් අඩු කරන්න බැහැ. අපි මේ කරන්නෙ සමාජ සේවයක්. ඒ අස්සෙ සමහර අය බීගෙන එනවා. කියන තැනට ගෙනිහින් බැස්සුවට හයර් එක ලැබෙන්නෙ නැහැ. ඒ ගෙවල්වල අයගෙන් අපටත් බැණුම් අහන්න වෙනවා. කරන්න දෙයක් නැහැ. එන විදියකට මුහුණ දෙනවා"

ප්‍රියන්ත මහතා

"මම මේ රස්සාව කරන්න අරන් දැනට අවුරුදු 22 ක් වෙනවා. මේ රස්සාව හරියන්නෙ අඩුම වශයෙන් අවුරුදු 35 ක් වත් පසු කළ අයට. තරුණ අයට වෘත්තීය පුහුණුවලට යොමුවුණාම රැකියා තියෙනවා"

අජිත් ‍හේවාපන්න මහතා

"අපි මගී ජනතාවගේ විශ්වාසය දිනගෙන වැඩ කරන මිනිස්සු. අ‍පේ පාර්ක් එකට ගැහැනු ළමයි එනවා රෑ 10-12 ට වැඩමුර අවසන් වෙලා. අපි ඒ දරුවො ආරක්ෂා ඇතිව ගෙවල්වලට ඇරලනවා. ඒ අයගෙන් අපට කිසිම දවසක පැමිණිලි නැහැ. වැහි දවස්වලට පාරෙ යන්න අමාරුයි. මේ පාරවල කාපට් නැහැ. වළවල් ඒ මදිමට දැන් මීටර් ප්‍රශ්නයකුත් ඇවිත්. මේ වාගේ පළාත්වල දුවන අපට ටිකට් නිකුත් කරන මීටරය දාගෙන දුවන්න අපහසුයි. මෙහෙ නිතරම පාර පනින මඟීන් අනතුරුවලට ලක්වෙනවා. හැප්පෙන්නෙ ලොකු ලොක්කන්ගේ වාහනවල. ඒ අයවත් රෝහලට ගෙනියන්න වෙන්නේ අපිට තමා .

ලොකු මහත්වරුන්ගේ වාහනවල ලේ ගෑවෙන නිසා එහෙම අය පටවන්නෙ නැහැ. සමහර අවස්ථාවල රෝගියාගේ බාරකරු සේ පෙනී සිටින්නෙත් අපිමයි. මේ විදියට බලනකොට අපෙන් මොන තරම් සේවයක් වෙනවද? නමුත් මේ වනතුරු කිසිම රජයක් ත්‍රීවීල් රථ රියැදුරන් ගැන ඇහැක් ඇරලා බලලා නැහැ. අපට කිසිම සහනයකුත් නැහැ. අපි හැමදාම අසරණයි. ඔහේ දුවනවා"

රෝහිත මහතා

"ත්‍රීවීල් රස්සාව නම් හොඳයි. නමුත් දැන් නම් මේක කරගෙන කන්න බැරිම තැනට ඇවිල්ල. ඊට ප්‍රධාන හේතුව තමා පිටින් ඇවිත් අපේ ත්‍රීවීල් ගාලට ආසන්නයේ පාර්ක් කරගෙන ඉන්න ත්‍රීවීල් රියදුරන්. ඒ අය ‍කොහොමහරි හොරෙන් අපේ හයර් ටික ඩැහැ ගන්නවා. අපි මෙතැනට වෙලා බලාගෙන ඉන්නවා. උදේ ඉඳන් සවස 8-9 වෙනතුරු ඉඳලා සොච්චම් මුදලක් හොයාගෙන ගෙදරට අවශ්‍ය කළමනා ටිකත් අරගෙන කොහොම හරි යනවා. අපට අතේ පොඩි ගාණක්වත් ඉතුරු කරගන්න අමාරුයි. දැන් අලුතින් බිහිවන තරුණයින්ට රැකියා නැතිකම නිසා වැඩිදුර අධ්‍යාපනයක් නොලබාම මේ වෘත්තිය තෝර ගන්නවා. අපිට කරන්න දෙයක් නෑ"

සටහන හා ඡායාරූප සිරිපාල හල්වල

දුම්රිය ගාස්තුව

$
0
0
ඔක්‌ 4, 2018 01:00

වසර කීපයකට පසු දුම්රිය ගාස්තු ඉහළ ගොස් ඇත. ඒ සම්බන්ධයෙන් මගී ජනතාව, වෘත්තීය සමිති හා ප්‍රධානීන් මෙන්ම විද්වතුන් පවසන්නේ කුමක්ද? අද දේශපාලන කොලෝසියම වෙන්නේ ඔවුන් දක්වන අදහස් වෙනුවෙනි.

ඉදිරියේදී වැඩි පහසුකම් දෙනවා
- දුම්රිය නියෝජ්‍ය වාණිජ අධිකාරි
එන්. ජේ. ඉඳිපොළගේ

දුම්රිය ගාස්තු වැඩි වෙනවා කිව්වෙ 15%කින්, ඒ වුණාට 15% සිට 60%ක් පමණ දක්වා ගාස්තු වැඩිවෙලා තියෙනවා. ඇහැ වහලා ගාස්තු වැඩි කරලා වගෙයි?

ගාස්තු වැඩි කෙළේ 15% කියන පදනමේම නෙමෙයි. මේ ගැන අපි කලින්ම කිව්වා. දුර අනුවත් ගාස්තු වෙනස්වන බව කිව්වා. ඒ වගේම ගාස්තුව රුපියල් 5ට හා රුපියල් 10ට ගාස්තු වටයන්නත් වෙනවා. ගාස්තු වැඩි කිරීම සිදු වුණේ ඒ විදිහටයි. ඒ වගේම අවම ගාස්තුවේ වෙනසක් වුණෙත් නැහැ.

ඒ වුණත් රුපියල් 600ක් මිලට තිබුණු වාර ප්‍රවේශ පත්‍රයක මිල රුපියල් 960ක් වැනි 60%කින් පමණ ඉහළ යාම නිසා 15% ක ගාස්තු වැඩිවීමක් බලාපොරොත්තු වුණු ජනතාව කබෙලන් ළිපට වැටෙනවා නේද?

කලින් කිව්වා වගේ දුර අනුවයි එම වැඩිවීම් සිදුව ඇත්තේ. කොහාම වුණත්, මගීන් නිසි පරිදි දැනුවත් නොකිරීම අපේ පැත්තෙනුන් වුණු යම් දුර්වලතාවයක්. 15% සිට ඉහළට ගාස්තු වැඩි වනවා යන පණිවුඩය නිසි පරිදි මගී ජනතාව වෙත ගියේ නැහැ. ඔවුන් බලාපොරොත්තු වුණේ 15%ක් පමණයි. දුර අනුව ගාස්තු ඉහළ යාම ගැන ඔවුන් සිතුවේම නැහැ. කොහොම වුණත් දුම්රිය ගාස්තු තවමත් තියෙන්නෙ බස් ගාස්තුවට වඩා අඩුවෙන්.

නගරාසන්න මෙන්ම දුර බැහැර ප්‍රදේශවලට ගාස්තු වැඩි වුණත් කොළඹ සිට කිළිනොච්චිය දක්වා අය කළ රුපියල් 300ක ගාස්තුව වෙනස් වෙලා නැහැ නේද?

කිළිනොච්චියට දුම්රිය සේවාව ආරම්භ කළ අවස්ථාවේදී බස් රථ හා දුම්රිය ගාස්තු අතර සැලකිය යුතු වෙනසක් තිබුණා. ඒ අවස්ථාවේදී හිටපු ජනාධිපතිතුමා දුම්රිය ගාස්තුව බස් ගාස්තුව ආසන්නයට ගෙන එන ලෙස පැවසුවා. අප ඒ අවස්ථාවේදී දුම්රිය ගාස්තුව තරමක් ඉහළ අගයකින් තැබුවා. අවුරුදු විසි තිස් ගණනකින් එහි දුම්රිය ධාවනය වී තිබුණේ නැති නිසා ඒ වැඩි කිරීම ගැන කාටවත් දැනුණේ නැහැ. ඒ වැඩි කිරීම නිසා මෙවර ගාස්තු වැඩි කිරීමේදී දුර අනුව ගාස්තු වැඩි වන විට එම ගාස්තුවේ වැඩි කිරීමක් අවශ්‍ය වුණේ නැහැ.

ගාස්තුව වැඩි වුණත් මගී පහසුකම් කිසිවක් වැඩි වී නොමැති බව පැවසෙනවා?

පසුගිය කාලයේ දුම්රිය මැදිරි එන්ජින් ආනයනය කළත් ඊට පෙර වසර ගණනාවක්ම දුම්රිය ආනයන කටයුතු වුණේ නැහැ. එම නිසා යම් යම් අඩපාඩු දැනෙන්නට ඇති. නමුත් මේ වන විට ඉන්දියාවෙන් දුම්රිය මැදිරි 160ක් ඇමරිකාවෙන් දුම්රිය එන්ජින් මෙන්ම චීනයෙන් නව බලවේග දුම්රිය ආනයනය කටයුතු යොදා තියෙනවා. ඒ දුම්රිය ලැබුණු පසු මඟී ජනතාවට උපරිම පහසුකම් සපයන්න හැකියාව ලැබේවි.

එපමණක් නෙමෙයි මේ වන විට පෞද්ගලික අංශයත් සම්බන්ධ කරගෙන බලවේග මැදිරි 60ක් හා දුම්රිය මැදිරි 160ක් සම්පූර්ණයෙන්ම නවීකරණය කරන්න කටයුතු යොදා තිබෙනවා. අලුත්වැඩියා කළ එම දුම්රිය මැදිරි මේ වන විට මහනුවර හා මාතර අතර දුම්රියවලට යොදවා තිබෙනවා. එමෙන්ම මේ වන වට දුම්රිය ස්ථාන නවීකරණය කරනවා. වේදිකා උසින් වැඩි කරනවා.

දුම්රිය සේවකයන් තම රාජකාරි නිසි පරිදි සිදු නොකරන බවටත් ඇතැම් අය නිකරුණේ කාලය ගෙත කරන බවටත් චෝදනා නැඟෙනවා?

එවැනි සිදුවීම් ගැන නම් දැන ගන්නට නැහැ. ඇතැම් සේවකයන්ට කාර්යයන් ලැබෙන්නේ හදිසි අවස්ථාවලදී පමණයි. නිලධාරීන් රාජකාරිය නිසි පරිදි සිදු නොකළහොත් දුම්රිය ධාවනය ප්‍රමාද වීම හෝ අවලංගු වෙන්නට පුළුවන්. එවිට ඒ සඳහා බල පැවැත්වූ සියලු හේතු සාධක වාර්තා වෙනවා. ඒ අය දඬුවමට යටත් වෙනවා. දුම්රිය ස්ථානාධිපති, නියාමක රියැදුරු, පාලකවරුන්, අංගනවල සේවකයන් මේ එක් අයකු හෝ සේවාව අතපසු කළොත් දුම්රිය ධාවනය නිසි පරිදි සිදු කරන්නට බැහැ. දුම්රිය මැදිරි පරීක්ෂක දුම්රිය ස්ථානවල විදුලි කාර්මිකයින් වැනි අයගේ සේවාව අවශ්‍ය වන්නේ හදිසි අවශ්‍යතාවකදී පමණයි. කොහොමත් මගීන්ට යම් දෙයක් ගැන දැන ගන්නට තියෙනවා නම් පැමිණිලි කළ හැකියි.

දුම්රිය පරීක්ෂා නිසි පරිදි සිදු නොකිරීම නිසා මඟී ජනතාව අපහසුතාවට පත් වන බවක් වාර්තා වෙනවා?

දුම්රිය පරීක්ෂකවරුන්ගේ හිඟයක් පවතිනවා. ඉදිරියේදී නව බඳවා ගැනීම් කරන්න කටයුතු කර තිබෙන්නේ. දැනට හැකි උපරිම ලෙසින් පරීක්ෂා කිරීම් කරනවා.

දුම්රිය ආසන වෙන් කිරීමේ පහසුකම් අවශ්‍යම දුම්රිය ස්ථානවල පහසුකම් නොමැති බවට චෝදනා නැඟෙනවා.

අපි ඒ ගැන අවධානය යොමු කර තිබෙනවා. ඉදිරියේදී මීගමුව දුම්රිය ස්ථානයේ මෙන්ම කැලණිවැලි දුම්රිය මාර්ගයේත් ආසන වෙන් කිරීමේ පහසුකම් ලබා දීමට කටයුතු කරනවා.

සාධාරණ විදියට ගාස්තු නංවන්න
- රක්ෂණ නිලධාරී (දුම්රිය මගී-පොල්ගහවෙල)
ලක්ෂ්මන් ප්‍රනාන්දු

දුම්රිය ගාස්තු ඉහළ යාම ගැන මගියකු ලෙස ඔබේ අදහස මොන වගේද?

ඇත්තෙන්ම පසුගිය කාලයේදී බස් ගාස්තු, ආහාර ද්‍රව්‍ය ඇතුළු සෑම දෙයකම මිල ඉහළ ගියා. මේ හැම දේ නිසාම සාමාන්‍ය ජනතාව විදිහට අපි පීඩනයට පත් වුණා. ඒත් රාජ්‍ය සේවයේ පුද්ගලික අංශයේ සේවයට යන සාමාන්‍ය සේවකයාට මේ සැම අතර තිබූ එකම විකල්ප සහනය වෙලා තිබුණේ දුම්රිය ගාස්තුව පමණයි. අද වන විට ඒ සහනයත් සාමාන්‍ය මිනිහට අහිමි වෙලා.

අවුරුදු ගණනකින් දුම්රිය ගාස්තු ඉහළ යාමක් වුණේ නැහැ. මේ තත්ත්වය තුළ දුම්රිය ගාස්තු අවමය සියයට පහළොවකින් ඉහළ යාම එතරම් අසාධාරණ දෙයක් නොවෙයි නේද?

සියයට පහළොවකින් ඉහළ ගියා නම් එහි සාධාරණයක් තියෙනවා. ඒත් දුම්රිය ගාස්තු ඉහළ දැමීමේදි මෙම ප්‍රමිතිය කෙතෙක් දුරට ආරක්ෂා වෙලා තියෙනවද කියල සලකා බැලිය යුතුයි. උදාහරණයකට රුපියල් සියයක ගාස්තුවක් තිබුණා නම් එය වැඩි විය යුත්තේ රුපියල් එකසිය පහළොවකට. නමුත් එහෙම වෙලා නෑ. ඒ වෙනුවට සමහර තැන්වල රුපියල් එකසිය විසි පහක්. නැතිනම් එකසිය තිහක් වෙලා. ඇත්තෙන්ම රුපියල් තුන්දහස් පන්සියයක මාසික ප්‍රවේශ පත්‍රය රුපියල් හාරදහස් හත්සියය වැනි ඉහළ ගණන්වලින් ඉහළ ගිහින් තිබෙනවා

ඔබ දුම්රිය මගියකු විදිහට ඉල්ලා සිටින්නේ මොනවගේ සහනක්ද?

දුම්රිය ගාස්තු ඉහළ දමන්න එපා කියලා අපි කියන්නේ නැහැ. සාධාරණ විදිහට දුම්රිය ගාස්තු ඉහළ දැම්මට ප්‍රශ්නයක් නෑ. අනික දුම්රිය මගියා ගමන් යාමක් නොවෙයි කරන්නේ යුද්ධයක්. පහසුකම් නොවෙයි අඩුම තරමේ ජීවිත ආරක්ෂාව ඇතිව ගමනාන්තය වෙත යාමේ විශ්වාසය පවා අද වන විට අහිමි වෙලා. ජනේලයක් අරින්න බැහැ. ඇරියොත් වහන්න බැහැ. ෆෑන් එකක් නැහැ. වෙලාවට කෝච්චි යන්නේ එන්නේ නෑ. ස්ට්‍රයික් ආවම දුක් විඳින්නෙත් අපි. ඒ විදිහේ තත්ත්වයක් තුළ තමයි ඉහළ ගාස්තුවක් ගෙවන්න වෙලා තියෙන්නේ.

කාර්යක්ෂමතාව ගැන අවධානය මදි
- මොරටුව විශ්වවිද්‍යාලයේ ප්‍රවාහන හා සැපයුම් කළමනාකරණ අධ්‍යනාංශයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය, ආචාර්ය මහින්ද බණ්ඩාර

15%කින් වැඩි වෙනවා යැයි කියූ, දුම්රිය ගාස්තු සංශෝධනය 35%කින් වැඩි කර ඇතැයි දුම්රිය මගීන් මැසිවිලි නඟනවා. දුම්රිය මගීන් මුහුණ දී ඇති මේ තත්ත්වය ඔබ දකින්නේ කොහොමද?

ලංකාවේ ක්‍රියාත්මක කරගෙන යමින් තිබූ, ප්‍රවාහන ක්ෂේත්‍රයට අදාළ ව්‍යාපෘති අතරමඟ නවතා දැමීම නිසා ඇති වෙලා තියෙන මේ අර්බුද කවදා, කොහොම විසඳෙයි ද කියන එක අවිනිශ්චිතයි. දුම්රිය ගාස්තු විතරක් නෙවෙයි, මේ ඇති වෙලා තියෙන ආර්ථික තත්ත්වයට මුහුණ දීමට, රජය හෝ ඒ ඒ ආයතන තමන්ගේ පාඩු සහ වියදම් පියවා ගැනීමට, සේවා හා ගාස්තු ඉහළ දැමීම අසාධාරණ තත්ත්වයක්. රටේ ජනතාවගේ දෛනික වියදම් ඉහළ දැමීම නිසා ඔවුන්ගේ අවම අවශ්‍යතා හෝ ඉටුකර ගැනීමේ අර්බුදයක් නිර්මාණය වීම ස්වභාවිකයි. ඊට හේතුව පසුගිය මාස දෙක තුන තුළ, සාර්ව ආර්ථිකයේ අඩුපාඩු හේතුවෙන් රටේ විනිමය අනුපාතයට දැඩි බලපෑමක් එල්ල වීමයි.

අද වෙනකොට රුපියල අවප්‍රමාණය වීමේ වේගය වැඩි වෙලා. අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ විශාල ප්‍රමාණයක් ආනයනය කරන රටක ආර්ථිකයට විනිමය අනුපාතය ඉහළ යාම දැඩිව බලපානවා. එපමණක් නොවෙයි, අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ පරිභෝජනය කරන රටේ පුරවැසියන්ගේ ආර්ථිකයටත් විශාල පීඩනයක් එල්ල කරනවා. මූලික වශයෙන් පුරවැසියන්ගේ ආදායමෙන් වැඩි කොටසක්, අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ හා සේවාවලට යොමු කිරීමට සිදුවෙලා තියෙනවා. ආනයනික භාණ්ඩවල මිල ඉහළ යාම නිසා එහි වැඩි බරක් ජනතාවට දරන්න සිදු වෙලා. මේ කියන කාරණා අතරතුර ජනතාවගේ දෛනික කාර්යයන්වලට අවශ්‍යම ප්‍රවාහන ක්ෂේත්‍රයේ ගාස්තු ඉහළ දැමීම, ජනතාවට පීඩාවක්.

ආර්ථික තුලනය සඳහා විදෙස් රටවලට ඇදෙන විනිමය පාලනයක් අවශ්‍යයි කියන එකයි රජයේ මතය. එහෙම වුණොත් ජනතාවට ප්‍රවාහන ගාස්තු ඇතුළු අනෙක් වියදම් සඳහා සහන ලැබෙයිද?

එහෙම බාධක දාලා වාහන මිල ගණන් ඉහළ දාලා තියෙනවා. වාහන මිල ගණන් ඉහළ දැමීමෙන් සමස්ත වෙළඳ ව්‍යාපාරික ජාලයටම ගැටලුවක් මතු වෙනවා. අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ හා සේවා ප්‍රවාහනයට බාධා එල්ල වුණාට පස්සේ, සියලුම අතශව්‍යශ්‍ය සේවා හා භාණ්ඩවල මිල ගණන් ඉහළ යනවා. ඒ ආකාරයට මිල ගණන් ඉහළ යාම, පාරිභෝගිකයාගේ කරමත අධි වියදමක් පැටවීමක්.

නමුත් මේ ගාස්තු වැඩිවීම කරන්නේ කාලයකට පසුව නේද?

කාලයකට පසුව වුවත් එය ජනතාවට දැනෙනවා. දුම්රියේ කාර්යක්ෂමතාව, විධිමත්භාවය යනාදී ප්‍රවාහන ක්ෂේත්‍ර යේ දියුණු කළ යුතු අංශ පිළිබඳත් ආණ්ඩුව ප්‍රමාණවත් අවධානයන් යොමු කරලා නෑ.

ජනතාවට ප්‍රවාහන පහසුකම්වලට ඉහළ මිලක් දරන්න සිදු වෙලා, අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩවල මිල ඉහළ යාම නිසා ඔවුන්ගේ දෛනික කාර්යයේ ප්‍රධාන අවශ්‍යතාවය වන ප්‍රවාහනයටත්, අධික මිලක් දරන්න සිදුවෙලා. ස්ථාවර ආදායම් රටාවක් ඇති මේ රටේ ජනතාවට, දිනෙන් දින ඉහළ යන අධි වියදම් දරා ගැනීමේ හැකියාවක් නෑ. එහෙම වුණාම, ජනතාවට තියෙන අවම අවශ්‍යතා හෝ සපුරා ගැනීමේ අර්බුදයක් මතු වීම නිරායාසයෙන් සිදුවෙනවා. අද වෙනකොට ජනතාව ජීවත් වෙන්නෙ විශාල පීඩාවකින්. ඔවුන්ගේ මාසික ආදායමට වඩා ජීවන වියදම් ඉහළ ගිහින්, වෙනත් අවශ්‍යතා, එහෙමත් නැත්නම්, තමන් කැමැති ජීවන තත්ත්වයේ ඉහළ අගයක් අත්කර ගැනීමේ හැකියාව ජනතාවට අහිමි වෙලා තියෙනවා. පවුල් ඒකකයක් ගත්තොත්, ඒ පවුල තුළ මව්පියන්, දරු මිනිපිරියන්ගේ අවශ්‍යතා වෙනුවෙන් වැය කරන්න තියෙන මුදල්, අත්‍යවශ්‍ය කාරණාවලට අධික ලෙස වැය කිරීමට සිදුවෙලා. මේ තත්ත්වය පවුල් ඒකකයක් දරන විශාල ආවස්ථික පිරිවැයක්. එමගින් පවුල් ඒකකයේ ගුණාත්මක භාවය ඉහළ නංවාගැනීමට තිබූ අවස්ථාවත් ජනතාවට අහිමි වෙලා තියෙනවා.

මැති ඇමැතිවරුන්ට හා බලපත්‍රලාභීන්ට ගෙන එන රථ වාහන නවතා දැමීමට පියවර ගන්නවා යැයි රජය නිවේදනය කළා. එහෙම කරන්නේ, මෙරට තුළ විදේශ විනිමය රඳවා ගැනීමට නේද?

මැති ඇමැතිවරුන්ට හෝ රජයේ සේවකයින්ට රථ වාහන බලපත්‍ර ලබා දීමෙන් විදෙස් විනිමය විතැන් වන්නේ, ප්‍රතිශතයක් විදිහට බොහොම සුළු ප්‍රමාණයක්. මේක රටේ ජනතාව රැවැටීමට කළ ප්‍රකාශයක්. මේ රටේ විදේශ විනිමය වියදම් 99%ක්ම තියෙන්නේ, අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ ගෙන්වීමට යන වියදම්. ඒ තත්ත්වය පාලනය කරන්න නම්, මේ රටේ දේශීය නිෂ්පාදන ධාරිතාවය ඉහළ නැංවිය යුතුයි. දේශීය නිෂ්පාදනය කියලා කියන්නේ මේ රටේ හැමදේම නිපදවන්න ඕන කියන එක නෙවෙයි, විදෙස් ආයෝජකයන්ට මේ රටේ ආයෝජනය කිරීමේ පරිසරය නිර්මාණය කරන්න ඕන. ඔවුන් දිරිමත් කරන්න ඕන. ඒ අනුව මේ රටේ ආර්ථික කළමනාකරණය කරන්න පාලකයෝ දක්ෂ වෙන්න ඕන. එහෙම නැතිව රාජ්‍යයේ වියදම් ජනතාවගේ කරමත පැටවීමට පාලකයෝ අවශ්‍ය නෑ.

මගීන් වෙනුවෙන් අපට කරන්න දෙයක් නෑ
- දුම්රිය සේවා වෘත්තීය සමිති ඒකාබද්ධ පෙරමුණේ ලේකම් සම්පත් රාජිත

දුම්රිය ගාස්තු වැඩිවීම, මගීන් මත පැටවුණු විශාල බරක් බවයි ඔවුන් පවසන්නේ. ඒ පිළිබඳ ඔබේ අදහස කුමක්ද?

මේ වෙනකොට ඇත්ත වශයෙන්ම දුම්රිය ගාස්තු වැඩිවීම සම්බන්ධයෙන් රට තුළ යම් ගැටලුවක් උද්ගත වෙලා තියෙනවා. මේ විදිහට දුම්රිය ගාස්තු වැඩිවීමක් වුණේ වසර ගණනාවකට පස්සෙ. නමුත් ගැටලුව වෙලා තියෙන්නෙ දුම්රිය ගාස්තු වැඩි කරන්න කලින් දුම්රිය මගීන්ගේ පහසුකම් සපයලා ඉන්න ඕනෙ. මගීන්ට සපයා තිබෙන පහසුකම් ගැන සෑහීමකට පත්වෙන්න බෑ. වැස්සොත් දුම්රිය මැදිරිවල වතුර. මිනිස්සුන්ට යන්න එන්න විදිහක් නෑ. පහුගිය දවස්වල වැඩ වර්ජන කිහිපයක් පැවැත්වුණා. ඒවායෙනුත් දුම්රිය මගීන් දැඩි ලෙස අපහසුතාවට පත් වුණා. එවැනි තත්ත්වයක් යටතේ දුම්රිය ගාස්තු වැඩි කිරීම එතරම් සුදුසු නෑ. මගීන්ට යහපත් මට්ටමේ පහසුකම් සපයලා දුම්රිය ගාස්තු වැඩි කරන්න ඕනෙ. නමුත් ඒකට සුදුසු අවස්ථාව මේක නෙවෙයි කියලයි මට නම් කියන්න තියෙන්නෙ.

මගීන් විසින් දෝෂාරෝපණය කරන්නේ මේ ආකාරයෙන් දුම්රිය දෙපාර්තමේන්තුව විසින් දුම්රිය ගාස්තු වැඩි කළත් අවම වශයෙන් දුම්රිය සේවකයින්ගෙන් කාර්යක්ෂම සේවයක්වත් ලැබෙන්නේ නැති බව කියමින්. ඒ පිළිබඳ කිව හැක්කේ කුමක්ද?

දුම්රිය සේවකයන් වැඩ කරනවා. ඒක වෙනම කාරණයක්. ගාස්තු වැඩි කිරීම ආණ්ඩුවේ තීරණයක්. ඒ සම්බන්ධයෙන් දුම්රිය සේවකයින්ට කළ හැකි යමක් නෑ. දුම්රිය සේවයක් වශයෙන් අපි අපේ වැඩ කොටස කරනවා. ඒ වැඩ කරන්නෙත් දුම්රිය සේවයේ විවිධ ශ්‍රේණීන්වල තුන්දාහක් පමණ පුරප්පාඩු තියාගෙනයි. ඒ අතරතුර දුම්රිය මගීන්ට පහසුකම් සපයන්න ඕනෙ කියන ස්ථාවරයේ අපි ඉන්නවා. නමුත් හැම භාණ්ඩයකම මිල වැඩි වෙලා. දුම්රිය ගාස්තු 15%කින් විතරක් නෙවෙයි සමහර තැන්වල 20%කින් 25%කින් වැඩි වෙලා තියෙනවා. මගීන් මේ හේතුවෙන් තරමක අපහසුතාවකට පත්වෙනවා තමයි. නමුත් එක පැත්තකින් දුම්රිය සේවය නඟාසිටුවීමේ අවශ්‍යතාවකුත් තියෙනවානෙ. එහෙම නැත්නම් ආණ්ඩුව සහනයක් ලබාදෙන්න ඕනෙ දුම්රිය දෙපාර්තමේන්තුවට. ඩොලරය රු.170 වෙනකල් ඉහළ යෑමත් ඉන්ධනත් අපට විශාල ප්‍රශ්නයක්. අපිටත් දෙපැත්ත ගැනම බලන්න වෙලා තියෙනවා. නමුත් මේ අවස්ථාවේ ගාස්තු වැඩි කිරීම එතරම් සුදුසු නෑ. ඒ වගේම අවසන් වරට දුම්රිය ගාස්තු වැඩිවීමක් සිදු වෙලා තියෙන්නෙ මීට අවුරුදු 10කටත් උඩදි. ඒ ගැනත් හිතන්න ඕනෙ.

නමුත් මේ වන විට ඒ තිබුණු පහසුකම්වත් භුක්ති විඳින්න මගීන්ට හැකියාවක් නෑ. දුම්රිය මැදිරිවල ජනෙල් කැඩිලා. විදුලිපංකා ක්‍රියාවිරහිතයි. වැසිකිළි අපිරිසිඳුයි ?

ඔව්. සමහර වෙලාවට වැසිකිළි පිරිසිඳු කරන්නෙ නැතුව දුගඳ හමනකොට විදෙස් සංචාරකයෝ නහය වහගෙන යනවා. අපටත් ඒක ලැජ්ජාවට කරුණක්. හිතන්න අනුරාධපුරේ ඉඳන් කෝච්චියක් එනවා කියලා මාතරට. එතකොට කීදෙනෙක් දුම්රියේ වැසිකිළිය පාවිච්චි කරනවද? අඩුතරමේ කොළඹ කොටුවෙදිවත් පිරිසිඳු කරන්න ඕනෙනෙ. එහෙම නැතුව අපි කෙලින්ම ඒ දුම්රිය එවනවා මාතරට. ඉතිං මගීන් අපහසුතාවට ලක්වෙනවා. පිරිසිඳු කරලා, ඒ පහසුකම් සපයලා තමයි දුම්රිය ගාස්තු වැඩි කරන්න ඕනෙ.

දුම්රිය සේවකයින්ගේ සේවය ගැන සෑහීමකට පත්විය හැකිද?

ඔව්. අපි අපිට තියෙන පහසුකම් මත උපරිම සේවයක් ලබා දුන්න නිසා තමයි මේ විදිහට හරි දුම්රිය ධාවනය කරන්නෙ. නැත්තම් ඔය විදිහටවත් දුම්රිය ධාවනය කරන්න වෙන්නෙ නෑ. දුම්රිය සේවයේ පුරප්පාඩු පුරවලා නෑ. දුම්රිය සේවකයින්ට උසස්වීම් දීලා නෑ. 3000ක් පමණ සේවකයින්ගේ රැකියා ස්ථීර කරලා නෑ, අවුරුදු හතරක් පහක් තිස්සෙ. ඔය වගේ විවිධ ප්‍රශ්න මධ්‍යයේ තමයි දුම්රිය සේවකයින් රාජකාරි කටයුතු කරන්නෙ.

එසේනම් මගීන්ට සිදුවන අපහසුතාවලට වගකිව යුත්තේ කවුද? මේ දෝෂාරෝපණයන් එල්ල විය යුත්තේ කාටද?

දුම්රිය මගීන්ට යම් යම් අපහසුතාවන් ඇති වෙනවා නම් ඒ අපහසුතාවන් මඟහරවන්න ආණ්ඩුව වගකියන්න ඕනෙ. ආණ්ඩුව මැදිහත් වෙලා අමතර දුම්රිය මැදිරි යොදන්න ඕනෙ. දුම්රිය ගමන් වාර වැඩි කරන්න ඕනෙ. පහසුකම් වැඩි කරන්න ඕනෙ.

වෘත්තීය සමිති වශයෙන් ඔබේ අයිතීන් දිනාගන්නා ගමන්ම තම සේවයේ ගුණාත්මකතාව වැඩි කිරීමට ඉදිරියේදී ගත යුත්තේ කෙබඳු ක්‍රියාමාර්ගද?

අපි නම් යෝජනා කරන්නෙ වැඩිපුර දුම්රිය ගෙන්නන්න ඕනෙ. අමතර කොටස් අපට කලට වේලාවට ලැබෙන්න ඕනෙ. දුම්රිය සේවයේ පුරප්පාඩු පුරවා,සේවකයෝ ස්ථීර කරන්න කටයුතු කරන්න ඕනෙ. ඒ අනුව තමයි දුම්රිය සේවය නඟාසිටුවිය හැකි වන්නෙ.

වෘත්තීය සමිති වශයෙන් යම් යම් අවස්ථාවලදී ඔබලාගේ වැටුප් වැඩිකිරීම් හා වෙනත් ඉල්ලීම් වෙනුවෙන් වැඩ වර්ජනයන් සිදු කරන ආකාරයෙන්ම මගීන් වෙනුවෙන් වගකිව යුත්තන්ගෙන් කළ හැකි ඉල්ලීම් මොනවාද?

දුම්රිය වැඩ වර්ජනය පහුගිය දවස්වල උණුසුම්ව පැවැත්වුණා. දුම්රිය ශ්‍රේණි හතරක් තමයි ඒ වැඩ වර්ජනය ක්‍රියාත්මක කළේ. හැමෝම වැඩ වර්ජනයට සහභාගි වුණේ නෑ. ඒ වගේම දුම්රිය සේවකයන්ගෙන් වැඩි පිරිසක් හිටියේ දුම්රිය මගීන්ගේ පැත්තෙ. ඒ කියන්නෙ අපි හිටියේ දුම්රිය ධාවනය කරන්න ඕනෙයි කියන මතයේ. කොහොම නමුත් රියදුරුවරුන් සහ ගාඩ්වරුන් වැඩ වර්ජනය කරපු ගමන් දුම්රිය ධාවනය ඇණ හිටිනවා. ඒක වැටුප් විෂමතාවක් මුල් කරගෙන සිද්ධ වුණු වැඩ වර්ජනයක්. ආණ්ඩුව මේ වෙනකොට වැටුප් විෂමතාව නිරවුල් කරන්න කමිටුවක් පත් කරලා, මාස දෙකක් ඇතුළත විසඳුමක් දෙන්න කටයුතු යොදලා තියෙනවා. බොහෝ දුරට ඉදිරියේදී සුබවාදී තත්ත්වයක් ඇති වෙයි කියලා අපි විශ්වාස කරනවා. එහෙම වෙන්නෙ කවුරු හරි ඒ වෙනුවෙන් හඬක් නඟපු නිසානෙ. මගීන් වෙනුවෙන් අපි ඉල්ලීම් කළ යුතු නෑ. මගීන්ට කියන්න තියෙන්නෙ, නිතරම සංවිධානය විය යුතුයි. දුම්රියේ ගමන් කිරීමට ඔවුන්ට ඇති අයිතිය වෙනුවෙන් පෙරට එන්න කියලා තමයි. නිහඬව හිටියොත් ලැබෙන දෙයක් නෑ. මිනිස්සු කෝච්චිවල තෙරපිලා, එල්ලිලා යන විදිහ කෙතරම් අනතුරුදායකද? අනාරක්ෂිත දුම්රිය හරස් මාර්ගවල කෙතරම් අනතුරු සිදු වෙනවාද? ඉතින් සමිති සංගම් පිහිටුවාගෙන තමන්ගේ අතිවාසිකම් වෙනුවෙන් සටන් කරන්න ඕනෙ කියලා තමයි කියන්න තියෙන්නෙ. මගීන් බලන් ඉන්නෙ හැම විටම තමන් වෙනුවෙන් වෙන කිසිවෙකු හඬ නඟනකම්. ඔවුන් සංවිධානය වන තරමට තමයි ඔවුන්ගේ අයිතීන් දිනාගන්න පුළුවන් වෙන්නෙ. නමුත් ඔවුන් අඩුපාඩුකම් සේරම දරාගෙන, හැමදාම මැසිවිලි නඟ නඟා දුම්රියේ යනවා මිසක බලධාරීන්ට අදහස්, යෝජනා හා ඉල්ලීම් ඉදිරිපත් කරලා, ඒ වෙනුවෙන් පියවරක් ගන්න ඉදිරිපත් වෙන්නෙ නෑ. එතනයි වරද තියෙන්නෙ.

තාරක වික්‍රමසේකර, කාංචනා සිරිවර්ධන, උදිත ගුණවර්ධන, දුමින්ද අලුත්ගෙදර

අරගල මැද පොදු වැඩවල

$
0
0
ඔක්‌ 4, 2018 01:00

මඟ හැරුණු මිනිසා 89

“මා ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා සංගමයේ’ ප්‍රශ්නයට මැදිහත් වූයේ සංගමයේ තනතුරු බලාපොරොත්තුවෙන් නොවෙයි. එහෙත් සංගමයේ සභාපති තනතුර භාර ගන්නා ලෙස බහුතරයක් ඉල්ලා සිටියා. අවසානයේ දී මා ලේකම් තනතුර භාර ගෙන ඔස්ට්‍රේලියානු ජාතික විශ්වවිද්‍යාලයේ කථිකාචාර්ය ආචාර්ය තිස්ස රාජපතිරණ මහතා සභාපති තනතුරට යෝජනා කළා. ආචාර්ය තිස්ස රාජපතිරණ මහතා පසු කාලයක නැවතත් මා සභාපති තනතුරට යෝජනා කළා. ශ්‍රී ලංකා ප්‍රජාවේ වැඩි දෙනාගේ මතය වුණේ ඒ වසරේ කැන්බරා නුවර ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා සංගම්’ ඉතිහාසයේ ඉතාමත් සාර්ථක ලෙස වැඩ කටයුතු කෙරුණු බව. මේ වෙන කොට මා අනෙකුත් බොහෝ දෙනකු සමඟ කැන්බරා නුවර තවත් ප්‍රජා සංවිධාන ගණනාවක කටයුතු කරමින් සිටියා.

“1975 දී ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා සංගමය’ (ASLA) ගොඩනඟා තිබුණේ ඔස්ට්‍රේලියානු ජාතික විශ්වවිද්‍යාලයේ Graduate House එකේ පදිංචි ශ්‍රී ලාංකික සිසුන් සහ කැන්බරාවල වාසය කළ ශ්‍රී ලාංකික සම්භවයක් ඇති ඔස්ට්‍රේලියානු ජාතිකයන්ගේ මූලිකත්වයෙන්. 1993 මුල් කාලෙ ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා සංගමය’ කොටස් දෙකකට කැඩිල සිංහල බෞද්ධයෝ වෙනම කමිටුවක් හදා ගැනීම හේතුවෙන් කමිටු දෙකක් අතර සංගමයේ නමත් සංගමයෙ බැංකු ගිණුමත් අයිති කර ගන්න ලොකු ආරවුලක් ඇති වෙලා තිබුණා. සිංහල බෞද්ධයන්ගෙන් සමන්විත කමිටුවේ විරෝධය පෑම නිසා මට මතක අන්දමට ඇඩ්වාන්ස් බැංකුව (Advance Bank) සංගමයේ බැංකු ගිණුම අක්‍රීය කරල තිබුණේ. එක දවසක් බැංකුවේ යහළුවෙක් මගෙන් මේ පලහිලව්ව ගැන ඇහැව්වා. එතකොට මම කල්පනා කළා, මේක කැන්බරාවල ඉන්න ශ්‍රී ලංකා ප්‍රජාවේම මූණේ දැලි ගාලා වගේ වැඩක්, ඒ නිසා මැදිහත් වෙලා මේ අවුල සමථයකට පත් කරන්න ඕනෑ කියල. දෙපැත්තෙම අයත් එක්ක සති කිහිපයක් තිස්සේ කරපු දුෂ්කර සාකච්ඡා වටයකින් පසුව, ප්‍රශ්නය සමථයකට පත් කරන්න පුළුවන් වුණා. එතැනදී ඇත්තටම අතීතයේ දී පක්ෂයේ සහ මගේ වෘත්තීයමය ජීවිතයේත් ප්‍රශ්න විසඳන්න මැදිහත් වීමෙන් ලබාගත් අත්දැකීම් යොදා ගත්තා.

“මම කෙටුම්පතක් යොදා ගෙන කමිටු දෙකේම අය එකඟත්වයකට ගන්නට පුළුවන් වුණා. මට මතක අන්දමට දෙදෙනෙක් පමණ ඊට අත්සන් කළේ නැහැ. නමුත් ඒ අය ඊට විරුද්ධ වුණෙත් නැහැ. මේ කටයුත්තේ දී අමාරුම දේ වුණේ මෙම අවුලට ප්‍රධාන වශයෙන් හේතු සාධක වී තිබුණ කාරණයක් ගැන නිහඬ පිළිවෙතක් අනුගමනය කිරීම. කමිටුවක හිටපු ප්‍රධාන චරිතයක් ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා සංගමයේ’ රැස්වීම් වාර්තා සටහන් පොතේ තිබුණු වාර්තාවක් වුවමනාවෙන් වෙනස් කොට තිබුණා. වෙනස් කළේ කවුද කියා මා දැන හිටියත් ඔහු කවුදැයි හෙළිදරව් කළොත් ඇති විය හැකි හානිය ගැන සළකා බලා මට ඒ ගැන නිහඬව ඉන්නට සිද්ධ වුණා. කෙසේ වුණත් ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා සංගමයේ’ මුල් කමිටුව පිළිගන්නටත් බැංකු ගිණුම යළි ක්‍රියාත්මක කරන්නටත් ඒ ව්‍යායාමය නිසා පුළුවන් වුණා.

“නැවත සංගමයේ කටයුතු ආරම්භ කිරීමත් සමඟම එහි ව්‍යවස්ථාව සංශෝධනය කරන්නට මා ගෙන ආ යෝජනාවක් කමිටුවේ ඒකමතිකව සම්මත වුණා. ඒ සඳහා අනු කමිටුවක් පත් කළා. ඒ අනුකමිටුවේ සභාපති ධුරය දැරුවේ ඔස්ට්‍රේලියානු නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවේ ජ්‍යෙෂ්ඨ තනතුරක් දැරූ බ්‍රයන් ෆනැන්ඩු මහතා. සභාපතිවරයෙක් සහ අනෙක් ශ්‍රී ලාංකික ප්‍රජාවන් නියෝජනය කරන අන්දමට උප සභාපතිවරුන් තිදෙනෙක් පත් කරන්නට මා ඉදිරිපත් කළ සංශෝධනය නොපිළිගන්නට හේතු වූයේ කැන්බරා නුවර ශ්‍රී ලංකා මහ කොමසාරිස් කාර්යාලය ඒ පිළිබඳව දැක්වූ විරෝධතාවය හේතුවෙන් බව පසුව බ්‍රයන් මට පැහැදිලි කළා. ඒ අවස්ථාවේ මහ කොමසාරිස් කාර්යාලයේ මේ අනිසි මැදිහත් වීම ගැන මා දැඩි කනස්සල්ලට පත්ව සිටියා. සංගමය හෝ කමිටුව කිසිදු දේශපාලන කටයුත්තකට සම්බන්ධ නොවිය යුතු බවට වගන්තියක් ද ව්‍යවස්ථාවට අඩංගු කර තිබුණා. සංගමය හෝ එහි කටයුතු දේශපාලනයට යොදා ගන්නට මගේ බලාපොරොත්තුවක් නොවූ නිසා මා ඒ ගැන විරෝධයක් දැක්වූයේ නැහැ.

“මා ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා සංගමයේ’ ප්‍රශ්නයට මැදිහත් වූයේ සංගමයේ තනතුරු බලාපොරොත්තුවෙන් නොවෙයි. එහෙත් මට සංගමයේ සභාපති තනතුර භාර ගන්නා ලෙස බහුතරයක් ඉල්ලා සිටියා. අවසානයේ දී මා ලේකම් තනතුර භාර ගෙන ඔස්ට්‍රේලියානු ජාතික විශ්වවිද්‍යාලයේ කථිකාචාර්ය ආචාර්ය තිස්ස රාජපතිරණ මහතා සභාපති තනතුරට යෝජනා කළා. ආචාර්ය තිස්ස රාජපතිරණ මහතා පසු කාලයක නැවතත් මා සභාපති තනතුරට යෝජනා කළා. ශ්‍රී ලංකා ප්‍රජාවේ වැඩි දෙනාගේ මතය වුණේ ඒ වසරේ කැන්බරා නුවර ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා සංගම්’ ඉතිහාසයේ ඉතාමත් සාර්ථක ලෙස වැඩ කටයුතු කෙරුණු බව. මේ වෙන කොට මා අනෙකුත් බොහෝ දෙනෙක් සමඟ කැන්බරා නුවර තවත් ප්‍රජා සංවිධාන ගණනාවක කටයුතු කරමින් සිටියා. 1991 කාලයේ සිටම කැන්බරා නුවර ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා බෞද්ධ සංගමයේ’, කැම්බරා බෞද්ධ විහාරස්ථානයේ, කැන්බරා ශ්‍රී ලංකා නාට්‍ය පාසලේ, පෙරදිග හා අපරදිග සංගීත ප්‍රවර්ධන උදෙසා වන ඔස්ට්‍රැලේසියානු සංගමයේ, ඔස්ට්‍රේලියා අගනගර ප්‍රදේශ බහු සංස්කෘතික සංගමයේ, ඔස්ට්‍රේලියා අගනගර ප්‍රදේශයේ ප්‍රධාන ඇමතිවරයාගේ බහු සංස්කෘතික උපදේශක සභාවේ වැනි සංගම් බොහොමයක ආරම්භක සාමාජිකයෙක් වශයෙන් මා කටයුතු කළා.

“වසර ගණනාවකට පසුව සංගමයේ නිලධාරි මණ්ඩලයට ප්‍රජාවේ බහු සංස්කෘතික ස්වභාවය වඩා හොඳින් නියෝජනය කරන තත්වයට පත් කරන්නට පුළුවන් වුණා. කැන්බරා ශ්‍රී ලාංකික ප්‍රජාවෙන් බ්‍රයන් ෆනැන්ඩු මහතා සහ විශ්‍රාමික ටෙරි විල්සන් මහතා වැනි බර්ගර් ජාතිකයන්, ඔස්ට්‍රේලියා අගනගර ප්‍රදේශ රජයේ ගණකාධිවරයකු වශයෙන් සේවය කළ සිවා නේදන් මහතා වැනි දෙමළ ජාතිකයන්, මොහමඩ් මසූඩ් මහතා සහ අහ්මඩ් ෆානම් මහතා වැනි මුසුල්මානුවන්, ඔස්ට්‍රේලියානු ජාතික විශ්වවිද්‍යාලයේ කථිකාචාර්ය ආචාර්ය බ්‍රෑස් කෝල්ඩ්වෙල් සහ කොලන් කිෂ් වැනි ඔස්ට්‍රේලියන් ජාතිකයන් කමිටු සාමාජිකයන් වශයෙන් තෝරා පත් කර ගන්නට අපට පුළුවන් වුණා.

“කලින් සංගමයේ රැස්වීම්වල දී කතා කරන්න වුණේ ඉංග්‍රීසි බසින් පමණයි. නමුත් ප්‍රජාවේ සියලු කොටස්වල සුබසෙත සඳහා සිංහල සහ දෙමළ භාෂා යොදා ගැනීම ආරම්භ කරන්නට කටයුතු කළා. කැන්බරා දෙමළ සංගමය සංවිධානය කළ උත්සවවලට ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා සංගමයේ’ නියෝජිතයන් ලෙස මමත් තවත් කමිටු සාමාජිකයනුත් සහභාගි වෙන්නට පටන් ගත්තා. නමුත් මේ පියවර සිංහල සහ දෙමළ දෙපැත්තේම සිටි අන්ත ජාතිකවාදීන්ගේ විරෝධයට ලක් වුණා. මට මතක අන්දමට 1998 දී ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා සංගමය’ සංවිධානය කළ සිංහල හා දෙමළ අලුත් අවුරුදු උත්සවයට සහභාගි වෙන ලෙස අප ආරාධනා කළා. ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා බෞද්ධ සංගමයටත් කැන්බරා දෙමළ සංගමයටත්. ඔවුන් ඒ උත්සවයට සහභාගි වුණා. මා පෞද්ගලිකවම මැදිහත් වෙලා දෙමළ ජාතිකයන් විසි දෙනෙක් පමණ ඒ වතාවේ අවුරුදු උත්සවයට සහභාගි කරවා ගත්තා.

“කැන්බරා සිංහල ප්‍රජාවේ ජ්‍යේෂ්ඨතම සාමාජිකයකුගේ බිරිය අවුරුදු උත්සවයේ දී චිත්‍රාගෙන් ‘මෙදා අවුරුදු උත්සවය දෙමළ ගඳයි නේද’ කියා අසා තිබුණා. 1991 අපි කැන්බරා නුවරට ආපු අවධියේ ඔස්ට්‍රේලියා අගනගර ප්‍රදේශයේ රජය, කැන්බරා නුවරට අලුතෙන් පැමිණෙන අප වගේ අයට නිවාසාධාර ලබා දෙමින් තිබුණා. දිනක් චිත්‍රා මේ ගැන හොයන්න වෝඩන් පෙදෙසේ රජයේ කාර්යාලයකට ගියා. චිත්‍රාට ඉහත සඳහන් කළ කාන්තාව මුලින්ම හමු වී තිබුණේ එදා. ඒ කාර්යාලයේ නිලධාරිනියක් ලෙස ඇය චිත්‍රාට බොහොම රළු අන්දමට කතා කරලා රජය ඒ වගේ ආධාර දෙන්නෙ නැහැ කියල තිබුණා. නමුත් ප්‍රධාන කාර්යාලයට ගොස් ඒ කටයුත්ත කර ගන්න චිත්‍රාට පුළුවන් වුණා. ඒ අවුරුදු උත්සවයේදීම බෞද්ධ සංගමයේ ප්‍රධාන නිලයක් හෙබ වූ අයකුගේ දරුවෙක් උත්සවයට පැමිණ සිටි කාන්තාවක් සිටි ආසනයට යාබද අසුනේ වාඩි වී සිටියා. ඒ කාන්තාව දෙමළ කෙනෙක් බව දැනුණාම ඒ දරුවාගේ අම්මා දරුවාව ඈතක තිබුණු වෙනත් ආසනයකට ගෙන ගියා. ඒ විදියට ගත්තම උත්සවය සාර්ථක අන්දමින් නිමා කළත් ඊට එරෙහිව ප්‍රචාරක කටයුතු පටන් ගෙන තිබුණේ උත්සවය අවස්ථාවේ දී මයි.

“ජාතික ප්‍රශ්නය සම්බන්ධයෙන් මා දැරූ දේශපාලන ස්ථාවරය සමඟ එකඟ නොවූ අය මා ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා සංගමයේ’ සභාපති ලෙස කටයුතු කරන කාලයේ දී ඒ සංගමයේ කටයුතු කඩාකප්පල් කරන්නට නොයෙක් ආකාරයේ යටි උගුල් මානන බව මට තේරුණා. සංගමය දෙකඩ වී පැවති කාලයේ ඒ දෙකඩ වීම පවත්වා ගෙන යන්නට උත්සාහ කළ අයත් ඊට විරුද්ධව මා සමඟ ඒ ආරවුල සමථයකට පත් කරන්නට උදව් වුණා. සමහර දෙනෙකුත් එකතු වී දෙමළ විරෝධයක් ඉදිරියට ගන්නට කටයුතු කරමින් සිටින බව මට තේරුණා. මේ වෙනකොට ලංකාවේ ජනවාර්ගික ගැටුම උත්සන්න වෙමින් පැවතුණා. මේ අනුව කටයුතු කළ සමහර දෙනකුට සිංහල සංස්කෘතික සංවිධානයක් හදන්නට අවශ්‍ය වුණා. ලංකාවේ ජෙනරාල් රොහාන් දළුවත්ත මහතාගේ සහෝදරයෙක් වුණ අපේ කමිටුවේ හිටපු සාමාජිකයෙක් මේ සඳහා ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා සංගමයේ’ අනුමැතිය ද ඇතිව කටයුතු කළා.මේ සඳහා ප්‍රජාව එක් රැස් කර ගන්නට ඔවුන් යොදා ගත්තේ මටත් සංගමයටත් එරෙහිව ගෙන ගිය අමූලික පච ප්‍රචාර.

“1991 කැන්බරා නුවර ‘ඔස්ට්‍රේලියා ශ්‍රී ලංකා බෞද්ධ සංගමය’ කැම්බා බෞද්ධ විහාරස්ථානය හදන්නට සැලසුම් කරන ලද කාලයේ සිටම මම ඒ සංගමයේ සාමාජිකත්වයත් පසුව එහි කාරක මණ්ඩලයේත් හිටියා. විහාරස්ථානය ඉදි කරන්නටත් පවත්වා ගෙන යන්නටත් කායික මෙන්ම මූල්‍ය වශයෙන් ද ආධාර කළා. 1996 පන්සල විවෘත කරන අවස්ථාවට සහභාගි වෙන කොට පන්සල් ගොඩනැඟිල්ලට ඇතුළු වෙන දොරටුවේ ඔස්ට්‍රේලියාවේ අන්ත ජාතිකවාදය පතුරවන සංවිධානයක සඟරාවක් බෙදනවා. මම දැක්කා, එතෙක් බෞද්ධ සංගමයේ කටයුතු කෙරුණේ දේශපාලන භේදයකින් තොරව. පන්සල දේශපාලන අතකොළුවක් බවට පත් කර ගන්නට ඉඩ නොදිය යුතු බව මම කාරක මණ්ඩලයට කිව්වා.”

සිසිර යාපා

හෙට - මඩ කතා බොරු කතා චෝදනා


පච ආර්ථික විද්‍යාව

$
0
0
ඔක්‌ 4, 2018 01:00

වත්මන් රජය ප්‍රකාශ කොට ඇත්තේ සංවර්ධනයේ වෙනත් මාවතකි. එක්තරා මැද මාවතකි. එනම් සමාජ වෙළෙඳ පොළ ආර්ථිකය යන්නයි. එනම් වෙළෙඳ පොළ ක්‍රමයක් ක්‍රියාත්මක කරන අතරම එහි ප්‍රතිලාභ ලබාගත හැකිවන ලෙස මහජනයා ශක්තිමත් කිරීමයි. එමෙන්ම මහජනයාගේ අමාරු අවස්ථාවල පිහිටවීමයි. එන්ටර්ප්‍රයිස් ශ්‍රී ලංකා ඒ සඳහා වූ ප්‍රධාන ව්‍යාපෘතියකි. එමෙන්ම දහතුන් වසරක අනිවාර්ය අධ්‍යාපනය, වෘත්තීය පුහුණුව වැනි ක්‍රම මඟින් මහජනයා සවිබල ගැන්වීම සිදුවෙයි. ස්වභාවික විපත්වලට එරෙහිව දැන් මෙරට සියලු ජනයාට ලක්ෂ දහයක රක්ෂණයක් හිමිය.

විපක්ෂයට දැන් ඇතිව තිබෙන්නේ පුදුම තදියමකි. ඒ මේ ආණ්ඩුව ඉක්මනින් ගෙදර යවන්නටය. ආණ්ඩුවේ වැඩපිළිවෙළ තව ටික කලක් ක්‍රියාත්මක වුවහොත් තමන්ට යන්න එන්න අතක් නැතිවන බව ඔවුහු දනිති. ඒ නිසා අවශ්‍යව තිබෙන්නේ ඉක්මනින්ම ආණ්ඩු විරෝධයක් හදන්නටය. ඒ සඳහා ලොවම දන්න දේ ගැන පවා පට්ටපල් බොරු කියන්නටද මොවුන් මැළිවන්නේ නැත. ඒ කියන්නේ තමන් සියල්ල දත් පණ්ඩිතයන් යැයි පෙන්වමිනි. එසේ වුවද සිදුවන්නේ යමක් දන්නා උදවිය ඉදිරියේ හෑල්ලුවට ලක්වීමය. ලෝකය ඉදිරියේ ලැජ්ජා නැතිකම ප්‍රදර්ශනය වීමය. බන්දුල ගුණවර්ධනලාගේ උදය ගම්මන්පිලලාගේ හා මහින්ද රාජපක්ෂලාගේ මේ වනවිට තත්ත්වය ඒකය.

ඩොලරය ඉහළ යන්නේ ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප් ජනාධිපතිවරයාගේ හිතුවක්කාර ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති නිසා බව ලොවම දන්නා කාරණයකි. ලොවම කරන්නේ එම තත්ත්වය පිළ‍ිගෙන එහි ප්‍රතිවිපාක තේරුම්ගෙන එයට මුහුණදීමට ක්‍රමවේද සකස් කිරීමයි. එසේ වුවද බන්දුල ගුණවර්ධන කියන්නේ ඩොලරය නගිනවා නොව රුපියල වැටෙන බවයි. ඒ මෙම ආණ්ඩුවේ ලිබරල්වාදී ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති නිසා බවයි. මෙය ආර්ථිකය කඩාවැටිමක් බවද ඔහු කියයි. ලෝකයේ වැඩිම ආර්ථික වර්ධනයක් ඇති චීනයේ හා ඉන්දියාවේ මුදල් ඒකක අවප්‍රමාණ වන්නේ ඇයි දැයි ඔහු කියන්නේ නැත. එම ආර්ථිකයන්ද කඩා වැටී ඇතැයි ඔහු සිතනවා විය හැකිය.

ආයෝජකයන් එළවා ගැනීම

ආර්ථිකය ලිබරල් කිරීම ගැන බන්දුලගේ එක් උදාහරණයක් නම් කොටස් වෙළෙඳ පොළේ ආයෝජන ආපසු රැගෙන යන්නට නීතියෙන් ඉඩදී තිබීමයි. ඔහු කියන හැටියට නම් එම ඩොලර් ආපසු ගෙන යන්නට බැරිවන ලෙස නීති තදින් තියාගත යුතුව තිබිණි. එලෙස තමන් කැමැති විටෙක මුදල් ඉවත්කරගත නොහැකි තැනක කිසිදු විදේශිකයකු මුදල් ආයෝජනය නොකරන බව මේ පණ්ඩිතයාට තේරෙන්නේ නැත. මෙරට කොටස් වෙළෙඳ පොළට ඉතිහාසයේ වාර්තාගත විදෙස් ආයෝජන ප්‍රමාණය ලැබුණේ පසුගිය වසරේය. මේ වස‍ෙර් මුල් මාසවලද එම වර්ධනය දක්නට ලැබිණි. ඒ නිදහසේ ආයෝජනය කරන්න ඉඩ සලසා තිබූ නිසාය.

තමන්ගේ මුදල් ආපසු ගන්න අපහසු තැනක ආයෝජනය කරන්න කිසිවකු කැමැති වන්නේ නැත. බැංකුවක, මූල්‍ය සමාගමක තැන්පතු ගැන වුවද කතාන්දරය ඒකය. ආයෝජන ගෙන යන එක සීමා කළහොත් ඩොලර් එන්නේම නැත. එවිට ආපසු යාමක් ද සිදුනොවන බව ඇත්තකි. විපක්ෂයේ ආර්ථික ඔස්තාර්ලාගේ ආර්ථික කළමනාකරණ උපදෙස්වල ප්‍රතිඵලය ඒකය.

ආර්ථික ලිබරල්කරණය ගැන අනෙක් උදාහරණය දී තිබුණේ විදේශීය වෙළෙඳාම සම්බන්ධයෙනි. ආණ්ඩුව ඉදිරිපත්කොට ඇති ජාතික වෙළෙඳ ප්‍රතිපත්තියේ ඇති කරුණක් සම්බන්ධයෙනි. එනම් ආනයනවලට බදු පැනවීම අපනයනවලට බදු පැනවීමක් යන්නයි. මේ කියන්නේද ආනයනවලට බදු පනවා තහංචි දමා සීමා කළ යුතු බවයි. මෙය ආර්ථික විද්‍යාඥයන්ගේ නොව ග්‍රාම්‍ය ජනතාවගේ ආර්ථික විද්‍යාවයි. එවැනි ක්‍රියාවල ප්‍රතිඵල ගැන ආර්ථික විද්‍යාඥයෝ දනිති. බන්දුල ගුණවර්ධන මහතාද නොදන්නවා නොවේ. ඔහු කරන්නේ ආණ්ඩුවට වරද පටවන්නට බොරුකීමයි.

ආනයන හැකිතාක් නිදහස් කරන්නේ අපනයන සඳහා අමුද්‍රව්‍ය ආදිය පහසුවෙන් ගෙන්වාගැනීම සඳහාය. එහි ප්‍රතිඵල දැන් අපි ලබමින් සිටිමු. ඩොලර් බිලියන 12 ක වාර්තාගත උපරිම අපනයනය පසුගිය වසරේ මෙරටට ලැබිණි. මේ වසරේ ඉලක්කය ඩොලර් බිලියන 15 කි. ඒ මෙම ප්‍රතිපත්තියේ ප්‍රතිලාභයි.

මේ වනවිට අප රටේ අානයන ප්‍රමාණය ඩොලර් බිලියන 20 ක් පමණ වෙයි. එයින් සියයට 55 ක් අප රටේ නිෂ්පාදන සඳහා අවශ්‍ය වන අර්ධ නිමි භාණ්ඩයි. ඇඟලුම් සඳහා අවශ්‍ය රෙදිපිළි ආදිය වැනි දෑයි. ඒවාට බදු ගැසීම හෝ තහංචි දැමිම නොකළ යුතු බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත. තවත් සියයට 23 ක ප්‍රමාණයක් ප්‍රාග්ධන භාණ්ඩයි. එනම් රටේ නිෂ්පාදනය වර්ධනය කිරීමට අවශ්‍ය යන්ත්‍ර සූත්‍ර ආදියයි. එබැවින් මේවා නැවැත්වීමට හෝ සීමාකිරීමට සැරසීම ආර්ථික වර්ධනය අඩාළ කිරීමකි. ඇත්ත වශයෙන්ම කළ යුතුව ඇත්තේ මෙම භාණ්ඩ ගෙන්වීමට දැනට ඇති අපහසුතා බඳු හා ප්‍රමාදයන්ද අවම කිරීමට කටයුතු කිරීමයි. එනම් තවත් නිදහස් කිරීමයි.

මෙලෙස ගණන් බැලූවිට පාරිභෝගික භාණ්ඩ ලෙස ආනයනය කෙරෙන්නේ සියයට 22 ක ප්‍රමාණයකි. ඩොලර් මිලියන 4.5 ක පමණ භාණ්ඩ ප්‍රමාණයකි. ඒවා අතරද ඖෂධ, වෛද්‍ය උපකරණ, අත්‍යවශ්‍ය ආහාර ආදිය ඉවත් කළ විට ඉතිරිවන්නේ ඩොලර් බිලියනයක පමණ භාණ්ඩ ප්‍රමාණයකි. එයින් බොහොමයකට දැනටමත් ආනයන බදු පනවා ක්‍රියාත්මක කොට ඇත. එනම් සියයට පහක තරම් ප්‍රමාණයකි. ආණ්ඩුව පසුගියදා කළේ එම සොච්චම් ප්‍රමාණයෙන් යම් සීමා කිරීමකටය. එයද හදිසි තත්ත්වය සලකමින් කෙටි කාලයක් සඳහාය.

වෙළෙඳ ගිවිසුම් මගින්ද කරන්නේ තීරුබදු අඩුකොට වෙළෙඳ පොළ විවෘත කිරීම බව බන්දුල ගුණවර්ධන කියා තිබිණි. වෙළෙඳ ගිවිසුම් මඟින් තෝරාගත් ක්ෂේත්‍ර අනුව එලෙස තීරුබදු අඩු කරන්නේ අපේ වෙළෙඳ පොළ ලිබරල් ලෙස නිදහස් කොට නැති නිසා බව මොවුන්ට තේරෙන්නේ නැතුවා විය හැකිය.

සිංගප්පූරු වෙළෙඳ ගිවිසුම ගැන වෘත්තියවේදීන් කළ අධ්‍යයනයක් යැයි කියන ලියැවිල්ලක් කියවනවිට දැනන්නට ලැබුණේ එහි නැවත නැවත එකම කාරණයක් ගැන සඳහන්ව ඇති බවයි. එය නම් සිංගප්පූරුව ඒකපාර්ශ්විකව තීරුබදු ඉවත් කළ රටක් බවයි. ඔවුන් කියා තිබුණේ ඒ නිසා තීරුබදු වාසියක් අප රටට නැති බවයි. නමුත් සිංගප්පූරුව ඒක පාර්ශ්විකව තීරුබදු ඉවත්කොට ලබාගත් වාසිය ගැන ඔවුනට අවබෝධයක් හෝ හැඟීමක් තිබු බවක් එම ලිපියෙන් දැකගන්න නොලැබුණි. එය නම් ඔවුන්ගේ ආර්ථිකය තරගකාරී බවට පත්කරගැනීමයි. ඉහළම කාර්යක්ෂමතාවයෙන් යුතු ආර්ථිකයක් බවට පත්කරගැනීමයි. තුන්වැනි ලෝකයේ රටක්ව සිටි සිංගප්පූරුව කෙටිකලෙකින් පළමුවන ලෝකයට ගියේ එහෙමය. අපේ ආර්ථික ඔස්තාර්ලාට මේවා තේරෙන්නේ නැත. එය ඇත්ත ලිබරල්වාදයයි. අපේ රටවල තවම ක්‍රියාත්මක වන්නේ ඊට ඉඳුරාම වෙනස් ප්‍රතිපත්ති මාලාවකි.

මෙහිදී බොහෝ වාමාංශිකයන් හා ජාතිකවාදින් කියන්නට හදන කාරණයක් නම් අප රටේ පාලකයන් ලිබරල්වාදය වැළඳගෙන ඇති බව හා එය මහා අනතුරක් බවයි. ඇත්ත කරුණු පරීක්ෂා කරනවිට පෙනී යන්නේ මෙම කරුණු දෙකම වැරදි බවයි. එනම් අප රටේ පාලකයන් ලිබරල්වාදය වැලඳගෙන නැති අතර ලිබරල්වාදය භයානක දර්ශනයක්ද නොවන බවයි.

නව ලිබරල්වාදය

ලිබරල්වාදී ආර්ථික දර්ශනය පසුගිය සියවසේදී ඉදිරිපත් වූයේ නව ලිබරල්වාදී දර්ශනය වශයෙනි. එහි ප්‍රධාන ප්‍රකාශකයා වූයේ ෆෙච්රික් වොන් හායෙක් නම් ආර්ථික විද්‍යාඥයාය. ඔහුගේ විවේචනය ප්‍රධාන වශයෙන්ම එල්ල වූයේ සමාජවාදී හා නාසිවාදී ආර්ථික ක්‍රමවලට එරෙහිවය. එනම් රජය මඟින් ආර්ථිකය සැලසුම් කිරීම ගැන ය. ඔහු කීවේ මෙය කිසිදාක සාර්ථක කරගත නොහැකි ක්‍රමයක් බවයි. එය ඔහු කීවේ සෝවියට් දේශය හා සමාජවාදී ලෝකය බිඳ වැටෙන්නට බොහෝ පෙර 1944 තරම් කාලයේදීය.

ඔහුගේ තවත් දැඩි විවේචනයක් එල්ල වූයේ ඒ 1930 න් පසු කාලයේ ලෝකයේ බලවත් වූ තවත් ආර්ථික දර්ශනයකට එරෙහිවය. එනම් ජෝන් මේනාඩ් කේන්ස් ඉදිරිපත් කළ ආර්ථික දර්ශනයයි.

නවසිය තිස් ගණන්වල ඇති වූ ලෝක ආර්ථික අර්බුදයට පිළියම් ලෙස කේන්ස් ඉදිරිපත් කළේ රජය වියදම් කරමින් ආර්ථිකය ගොඩගත යුතු බවයි. ඔහු කීවේ අගලක් කැපීමට ජනතාව යොදවා එයට ගෙවීම් කරන්න. ඉන්පසුව එය වහන්න ජනතාව යොදවා ගෙවන්න. එවිට එම මුදලින් මහජනයා භාණ්ඩ මිලදී ගන්නා බවත් එම ක්‍රමයෙන් භාණ්ඩ සඳහා ඉල්ලුම ඉහළ ගොස් නිෂ්පාදනය ඉහළ යන බවත්ය. අර්බුද කාලවලට පමණක් නොව සාමාන්‍ය ආර්ථික කළමනාකරණය සඳහාද ඔහු මේ ක්‍රමය නිර්දේශ කළේය.

කේන්ස්ගේ අදහස වූයේ රජය ණයට ගෙන වියදම් කිරීමෙන් ආර්ථික සංවර්ධනය ඇති කළ හැකි බවයි. ඔහු කීවේ රටකට වඩා යහපත් වන්නේ නොපිය වූ අය වැය බවයි. රජය ණයට ගෙන වියදම් කිරීම බවයි. එනම් රටේ සමස්ත ඉල්ලුම ඉහළ දැමීමෙන් ඇතිකරන ආර්ථික සංවර්ධනයකට පදනම් දැමීමයි.

පසුකාලීනව ලෝකයේ ප්‍රධාන ආර්ථික විද්‍යා විවාදය සිදුවන්නේ මෙම මතවාදී ප්‍රවාහයන් දෙක අතරය. එනම් කේන්ස්වාදය හා හායෙක් වාදය නැතහොත් නව ලිබරල්වාදය අතරය. නව ලිබරල්වාදීන් කියන්නේ කේන්ස්වාදි ක්‍රම ප්‍රශ්නයට සැබෑ විසඳුමක් නොවන බවයි. දිගුකාලීන හා ස්ථාවර ආර්ථිකයක් ගොඩනැගීම සඳහා රජය ආර්ථික කටයුතුවලින් හැකිතාක් නිදහස් විය යුතු බවයි.

නව ලිබරල්වාදීන් කියන්නේ සැලසුම්කරණයකින් තොර විය යුතු බව නොවේ. ඔවුන් කියන්නේ සියලු ජනයා ස්වේච්ඡාවෙන් සම්බන්ධ වන ස්වයං සිද්ධ සැලසුම් කරණයක් වෙළෙඳ පොළ ක්‍රමය තුළ ඇති බවයි. ඔවුන්ට අනුව ඉල්ලුම, සැපයුම, මිල ආදිය තොරතුරු හුවමාරුවක් බවයි. මහජනයා විවිධ භාණ්ඩ තෝරාගෙන මිලදී ගත් විට එම භාණ්ඩවලට ඉල්ලුම නිර්මාණය වන බවයි. එවිට තව කෙනෙක් එය නිෂ්පාදනය කිරීමට පෙළඹෙන බවයි.

ස්වයංසිද්ධ සැලසුම්කරණය මෙහි ප්‍රධාන අදහසකි. එයින් කියැවෙන්නේ මිනිස් සමාජයේ බොහෝ දේ සිදුවන්නේ එම ක්‍රමය අනුව බවය. අපේ භාෂා සැලසුම් කළේ කවුද? මධ්‍යගත කණ්ඩායමක්ද? විශේෂඥ පිරිසක්ද? නැතහොත් ජන කණ්ඩායම් ස්වයං සිද්ධ ලෙස සම්බන්ධ වෙමින් දැයි ඔවුහු ප්‍රශ්න කරති. සංස්කෘතිය, සිරිත් විරිත්, කලාව, සංගීතය මේ සියල්ල ස්වයං සිද්ධ සැලසුම්කරණයේ ප්‍රතිඵල වෙයි. එහිදී මිනිසුන්ට නිර්මාණකරණයේ අවස්ථාවද නිදහසද හිමිවෙයි.

නව ලිබරල්වාදීන් ප්‍රශ්න කරන්නේ මෙතරම් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී නිදහස් නිර්මාණාත්මක ක්‍රමයක් තිබියදී, අකාර්යක්ෂම, දූෂිත හා පීඩාකාරී රාජ්‍ය මැදිහත්වීම් යොදාගත්තේ ඇයි? යනුවෙනි.

බොහෝ වාමාංශිකයෝ සිතන්නේ බටහිර රටවල් නව ලිබරල්වාදය හිස් මුදුනින් වැලඳගෙන ක්‍රියාත්මක කරන බවයි. එයද වැරදි අදහසකි. අමෙරිකාවේ අදත් විශාල රාජ්‍ය අංශයක් ක්‍රියාත්මකය. දළ ජාතික නිෂ්පාදනයෙන් සියයට හතළිහක් වියදම් කරන්නේ රජයයි. අනෙක් රටවලද තත්ත්වය එබඳුය. එම නිසා නව ලිබරල්වාදී ආර්ථික විද්‍යාඥයන්ට කරන්නට සිදුව තිබෙන්නේ දිගු මතවදී සටනකි.

ඕනෑම රටක දේශපාලනඥයන්ටත්, ජනතාවටත් අවශ්‍ය වන්නේ ඉක්මන් ප්‍රතිඵලය. එමෙන්ම රජය විශාල ලෙස පවත්වාගෙන යාමත්, රජයෙන් විශාල වියදමක් කිරීමත් දේශපාලනඥයන්ගේ අවශ්‍යතාවයකි. එමෙන්ම වසර පහක හෝ හයක ඡන්ද චක්‍රය තුළ ප්‍රතිඵල පෙන්වීම අවශ්‍යය. ජනතාවත් බලා සිටින්නේ රජය කරන වැඩ ගැනයි. ඒ නිසා දේශපාලනඥයන්ටත්, ජනතාවටත් වඩා ආකර්ෂණීය වන්නේ කේන්ස්වාදී ක්‍රමයයි. නව ලිබරල්වාදී ක්‍රමයකින් ප්‍රතිඵල ගැනීමට කාලයක් ගතවන අතර කෙටිකාලීනව පීඩාකාරී තත්ත්වයන්ද ඇතිවෙයි.

සමාජ වෙළෙඳ පොළ ක්‍රමය

ජේ. ආර්. නව ලිබරල්වාදියෙකැයි වාමාංශිකයෝ කියති. ඒ ඔහු විවෘත ආර්ථික ක්‍රමය හඳුන්වා දුන් නිසාය. රාජ්‍ය අංශයේ ආයතන පෞද්ගලිකකරණය කළ නිසාය. එසේ වුවද ජේ. ආර්. ආණ්ඩුවේ ප්‍රධාන ආර්ථික ව්‍යාපෘති ලෙස ක්‍රියාත්මක කළ මහවැලි ව්‍යාපාරය, කෝට්ටේ අගනුවර කිරීමේ ව්‍යාපෘතිය ආදිය සැලකිය හැක්කේ කේන්ස්වාදී ව්‍යාපෘති වශයෙනි. එමෙන්ම එම ආණ්ඩුවද කළේ ලෝකයෙන් ණය ගෙන වියදම් කිරීමයි. එයද කේන්සියානු දර්ශනයට එකඟය.

මහ බැංකුවේ හිටපු අධිපති ඩබ්ලිව්. ඒ. විජේවර්ධන මහතා පසුගියදා ලියූ ලිපියක පෙන්වා දී ඇත්තේ අතිරික්තයක් ඇති අය වැය ඉදිරිපත් කළ මේ රටේ සිටි එකම එක මුදල් ඇමැතිවරයා එම්. ඩී. එච්. ජයවර්ධන මහතා බවයි. ඔහු ඉදිරිපත් කළ 1954 හා 55 අය වැය දෙකම අතිරික්ත පෙන්නුම් කළ අය වැය බවයි. අනෙක් හැම මුදල් ඇමැතිවරයකුම කළේ නොපිය වූ අය වැය ඉදිරිපත් කිරීමයි.

රජය ආර්ථික ක්‍රියාවලියට මැදිහත් වුවද වෙළෙඳ පොළ ක්‍රියාවලිය පාලනය කිරීම කේන්ස්වාදය තුළද අනුමත නොකරන බවද තේරුම්ගත යුතු ය. එම මැදිහත්වීමද සීමාසහිත විය යුතුය. වත්මන් රජය ප්‍රකාශ කොට ඇත්තේ සංවර්ධනයේ වෙනත් මාවතකි. එක්තරා මැද මාවතකි. එනම් සමාජ වෙළෙඳපොළ ආර්ථිකය යන්නයි. එනම් වෙළෙඳ පොළ ක්‍රමයක් ක්‍රියාත්මක කරන අතරම එහි ප්‍රතිලාභ ලබාගත හැකිවන ලෙස මහජනයා ශක්තිමත් කිරීමයි. එමෙන්ම මහජනයාගේ අමාරු අවස්ථාවල පිහිටවීමයි. එන්ටර්ප්‍රයිස් ශ්‍රී ලංකා ඒ සඳහා වූ ප්‍රධාන ව්‍යාපෘතියකි. එමෙන්ම දහතුන් වසරක අනිවාර්ය අධ්‍යාපනය, වෘත්තීය පුහුණුව වැනි ක්‍රම මඟින් මහජනයා සවිබල ගැන්වීම සිදුවෙයි. ස්වභාවික විපත්වලට එරෙහිව දැන් මෙරට සියලු ජනයාට ලක්ෂ දහයක රක්ෂණයක් හිමිය. ධීවරයෙක් මියගියවිට 2015 ට පෙර ගෙව්වේ රුපියල් දස දහසකි. දැන් ලක්ෂ දහයකි. පාසල් සිසුන්ට සෞඛ්‍ය රක්ෂණයත්, කෘෂි භෝග හතරකට රක්ෂණ ක්‍රම ලබාදී ඇත. මේ සියල්ල රජයේ වියදමිනි. ආණ්ඩුව මෙබඳු තව බොහෝ දේ සිදුකොට ඇත. සමාජ වෙළෙඳ පොළ ක්‍රමයක් කියන්නේ ඒකය. ඒ සියල්ල වසන්කොට ලිබරල් ලේබලයක් අලවන්නට යෑම වංචනික ක්‍රියාවක් මෙන්ම තක්කඩිකමකි.

 

මාර්ෂල් ආර්ට් කියන්නෙ මගේ ජීවිතේ

$
0
0
ඔක්‌ 4, 2018 01:00

- ඔසඳ සමන් බණ්ඩාර

සටන් ගුරුවරයකු, පුහුණුකරුවකු සේම දක්ෂ සටන් අධ්‍යක්ෂවරයකු ලෙස ක්ෂේත්‍රයේ නොමැකෙන නමක් රැන්ඳු ඔසඳ සමන් බණ්ඩාර නම් ඔහු, ජීවිතය දිනන්නට හැක්කේ තම වීර්යයෙන් හා කැපවීමෙන් බව ක්‍රියාවෙන් පසක් කළ චරිතයකි. ජීවිතයේදී හමුවන බාධක හා සටන් කරන්නේ කෙසේද යන වග ඔහු ලොවට කියන්නේ මෙසේය.

ඔබේ පවුල් පසුබිම ගැන යමක් කිව්වොත්?

මට ඉන්නෙ මගේ අම්මයි සහෝදරියෝ තුන්දෙනකුයි. මගේ අම්මා මේට්‍රන් කෙනෙක්. අප්පච්චි ජීවිතයට සමුදුන්නේ මං පුංචි කාලෙදිමයි. මම දැන් විවාහක අවුරුදු එකහාමාරක පුතෙක් ඉන්න තාත්තා කෙනෙක්.

ඔබේ කුඩා කාලය ගත වුණේ කොයි විදිහටද?

පුංචි කාලේ ඉඳන් හැදී වැඩුණෙ නුගේගොඩ. ඉගෙන ගත්තේ නුගේගොඩ ශාන්ත ජෝන්ස් විද්‍යාලයේ. ඒ කාලේ හරියට දඟ වැඩ කළා. අප්පච්චි නැති වුණේ ඇදුම රෝගයෙන්. පුංචි කාලේ මටත් ඇදුම රෝගය තිබුණා. මට ඇදුම රෝගය තිබුණු නිසා හාර්ඩ් එක්සර්සයිසස් හරි පිහිනීම හරි කරන්න කියලා වෛද්‍යවරු නිර්දේශ කළා. ඒ නිසා අම්මා මාව පුංචි කාලෙදිම මාර්ෂල් ආර්ට්ස්වලට යොමු කළා.

ඇයි ඔබ වුෂූ සටන් කලාවම තෝරා ගත්තෙ?

අම්මා ඉස්සෙල්ලම මාව එක්කං ගියේ කරාටේ ක්ලාස් එකකට. මං ඒ ඇඳුමට කැමති වුණේ නෑ. සපත්තු දාලා තිබුණෙ නෑ. පොඩි කාලේදි අපි ගොඩක් බලන්නෙ ලස්සනනේ. ඔය අතරේ මගේ මාමා කෙනෙක් මාව “බිග් බොස්” කියලා බෘස්ලිගේ ෆිල්ම් එකක් බලන්න එක්ක ගියා. ඒ ඇඳුම්වලට, ෆයිට් කරන විදිහට මටත් ආස හිතුණා. ඉතිං අම්මා මාව කරාටේ ක්ලාස් එකට ගෙනිච්චම ඒ මං ආස කරපු දේ එතන තිබුණෙ නෑ. දවසක් ඉස්කෝලෙ යනකොට අහම්බෙන් දැක්ක වුෂූ ක්ලාස් එකකට ගියා වුෂූ ඉගෙනගන්න. ගොඩක් අය දන්නෙ නැති වුණාට කුන්ෆු කියන්නෙත් වුෂූවලට. චයිනීස් මාර්ෂල් ආර්ට්ස් කුන්ෆු සහ වුෂූ කියලා පාවිච්චි වෙනවා. චීනෙදි ගොඩක් වෙලාවට විෂූ කියන එක තමයි භාවිත වෙන්නේ, එහි තේරුම “ආර්ට් ඔෆ් වෝ” යන්නයි.

සටන් කලාවක් තෝරා ගන්න හිතුවේ ආත්මාරක්ෂාව ගැන තිබුණු ගැටලුවක් හින්දද?

මට පොඩි කාලෙදි ආරක්ෂාව පිළිබඳ පොඩි ප්‍රශ්නයක් තිබුණා. මම ඒ කාලේ ශාරීරිකව හා මානසිකව හරි දුර්වලයි. ඇදුම රෝගයත් ඊට හේතුවක් වුණා. පිරිමි ඉස්කෝලවල දඟ වැඩ වැඩියිනේ.

අම්මා වැඩට යනවා. කාලයක් ඇය රටත් හිටියා. ඉතිං රණ්ඩුවක් වුණොත් අනිත් ළමයින්ට වගේ මට එක්ක යන්න කෙනෙක් හිටියෙ නෑ. ඒ නිසායි මං හිතුවේ මගේ ආරක්ෂාව මමම සපයගන්න ඕනේ කියලා. අනිත් එක අවුරුදු දෙකක් වගේ පොඩි කාලයක් වුෂූ කරන කොට මට තිබුණු ඇදුම රෝගය හොඳ වුණා. ශාරීරිකව වගේම මානසිකව මම හොඳ මට්ටමකට ආවා.

මේ සටන් කලාව විශේෂ වෙන්නෙ කොහොමද?

මම කිසිම සටන් කලාවක් අවතක්සේරු කරන්නෙ නෑ. කන්දක් මුදුනට යන්න එක එක්කෙනාගේ කැමැත්ත අකමැත්ත අනුව අපිට පාරවල් ගොඩක් පාවිච්චි කරන්න පුළුවන්. මම තෝරගන්නෙ වුෂූ. ඒ මගේ තේරීම.

සටන් කලාව හැදෑරීමෙන් බය නැති වෙනවද?

එහෙම නෑ. දැන් මම බය මගෙන් කාට හරි කරදරයක් වෙයි කියලයි. මාර්ෂල් ආර්ට් කරන කෙනෙක් බොහෝ විට ෆයිට් එකකට මැදිහත් නොවන්නේ ඔහු දන්නවා තමන් කොච්චර දුරට පුහුණු වෙලා තියෙනවද කියලා. අපි සටන්කරුවකු වෙනකොට අපේ අතපය හතර ආයුධ වෙනවා. තව කෙනෙක්ට හානියක් වෙන්න පුළුවන් නිසා අපි සටනකට මැදිහත් වෙන්නේ කිසිඳු විකල්පයක් නැති අවස්ථාවකදි විතරයි. මාර්ෂල් ආර්ට් හරියට ඉගෙන ගත්ත කෙනකුට ස්වයං විනයක් තියෙනවා. බැරිම වෙලාවක තම ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් සටන් කලාව පාවිච්චි කරනවා වගේම අනෙක් කෙනාගේ ආරක්ෂාව වෙනුවෙනුත් අපි බැඳිලා ඉන්නවා.

සටන් කලාව ඔබේ වෘත්තිය කරගන්නේ ඇයි?

වූෂු හදාරන්න චීනෙට යන්න අවස්ථාව ලැබෙනවා. ඊට පස්සෙ ශ්‍රී ලංකා වුෂූ සම්මේලනයේ සහය පුහුණුකරුවෙක් සහ ජාතික පුහුණුකරුවෙක් විදිහට වැඩ කරන්නත් ඉඩ ලැබෙනවා. ඒ අතරේ විනිසුරු හා තරග තීරක වැනි තවත් භූමිකාවල කටයුතු කරනවා. ශ්‍රී ලංකා නාවික හමුදාවේ වුෂූ පුහුණුකරු විදිහට අවුරුදු 5ක් වැඩ කළා. ඒ වකවානුවෙදි දකුණු ආසියාවේ මාර්ෂල් ආර්ට්ස් නොකරන එකම රට වුණු මාලදිවයිනට වුෂූ හඳුන්වා දෙන්න එවකට වූෂූ සම්මේලනයේ හිටපු ලේකම් මානෙල් ධර්මකීර්ති මහතා මාව යවනවා මාලදිවයිනට. දිගින් දිගටම මට ලැබුණු අවස්ථා ඔස්සේ එය මගේ වෘත්තිය බවට පත් වුණා.

සිනමාව හා ටෙලිනාට්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ සටන් අධ්‍යක්ෂවරයකු ලෙස ඔබේ භූමිකාව පිළිබඳ කතා කළොත්?

“ගිනිඅවි සහ ගිනිකෙළි” ටෙලි නාට්‍යයෙන් තමයි මම සටන් අධ්‍යක්ෂකවරයෙක් විදිහට එළියට එන්නෙ. එහි චරිත නිරූපණයකුත් කළා. චරිත් කොතලාවල තමයි මාව සාරංග මෙන්ඩිස්ට හඳුන්වා දෙන්නේ. ඉන් පසු දිගටම චිත්‍රපටවල වැඩ කරන්න ආරාධනා ලැබුණා. ප්‍රදීප් ධර්මදාසගේ “අයිස්ක්‍රීම්”, ප්‍රියන්ත කොළඹගේ ගේ “දේදුනු ආකාසේ‍්”, දේවින්ද කෝන්ගහගේගේ “ගිරිවැසි පුර” කියන චිත්‍රපටවල වැඩ කළා. “දෙවෙනි ඉනිම” ටෙලි නාට්‍යයේ සටන් අධ්‍යක්ෂක විදිහට මම මුල ඉඳලම කටයුතු කරනවා. දෙවෙනි ඉනිම පළවෙනිම ෆයිට් එකට යූ ටියුබ් එකට මිලියනය ඉක්මවා වීව්ස් තිබුණා. එය වාර්තාවක්. දෙවැනි ෆයිට් එකේදී මගේ පළවෙනි රෙකෝඩ් එක කඩලා වීව්ස් අරන් තිබුණා. අභව්‍ය විදිහට සටන් නිර්මාණය කරන්න මම කැමති නෑ.

ෆයිට් කියලා අපේ අය බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ රියල් දේ. මම උත්සාහ කරන්නෙත් අන්න ඒ දේ දෙන්න. මේ වෙද්දි සාරංග මෙන්ඩිස් අලුත් ටෙලි නාට්‍යයේ වැඩ එක්ක සම්බන්ධ වෙලා ඉන්නවා.

මේ සටන් කලාව ඇතුළෙ ඔබ ඔබව දකින්නේ?

ගොඩක් වෙලාවට ලංකාවේ සටන් අධ්‍යක්ෂකවරු රඟපානවා. ප්‍රධාන නළුවගෙන් ගුටිකන්න වෙනවා. ප්‍රතිපත්තියක් විදිහට මම එහෙම යන්නෙ නෑ. සටන් කලා ගුරුවරයෙක් විදිහට මම හදාගත්ත ප්‍රතිරූපයක් තියෙනවා. සමාජය මාව දැන හඳුන ගත්ත විදිහක් තියෙනවා. ඒ ප්‍රතිරූපය රැක ගත යුතුයි. මගේ ලොකු කමක් නෙමෙයි. මම මාව සටන් අධ්‍යක්ෂකවරයෙක් විදිහට දකින්නේ දෙවැනියට. පළමු දේ මම මාර්ෂල් ආර්ටිස් කෙනෙක්. කවුරු වුණත් මාව මාර්ෂල් ආර්ටිස්ට් කෙනෙක් විදිහට හඳුන්වනවටයි කැමති.

ඔබ මේ සටන් කලාව ඉගෙන ගත්තේ කාගෙන්ද?

සීවලී වික්‍රමආරච්චි කියලා ගුරු කුලයක් තියෙනවා. එහි ගුරුවරු තුන් හතර දෙනෙක් යටතේ මේ සටන් කලාව ඉගෙන ගත්තා. මට ගොඩක් අවස්ථා ලබා දීලා මගේ පිටිපස්සෙන් හිටපු කෙනෙක් තමයි වුෂූ සම්මේලනයේ ඉන්න වත්මන් සභාපති, මානෙල් ධර්මකීර්ති මහත්මයා. ඒ වගේම වුෂූ සම්මේලනයට ස්තූතිවන්ත වෙන්න ඕනෙ.

මෙම සටන් කලාව නිසා ඔබට සිදුවූ අනතුරු ?

ක්ලබ් ටූනමන්ට්වලට නම් ගොඩක් සහභාගි වුණා. චීනෙට ගිහින් ආවට පස්සෙ මං ඉල්ලුවේ ක්‍රීඩකයෙක් වෙන්න අවස්ථාවක්. නමුත් අවස්ථාවක් ලැබෙන්නෙ කොර්ච් කෙනෙක් වෙන්න. ඉතිං මට ජාතික මට්ටමේ තරගාවලි මග හැරෙනවා. ඒ නිසා එහෙම මතක හිටින විදිහෙ අනතුරකුත් නෑ.

ඔබ ලබපු ජයග්‍රහණයන් ගැන කිව්වොත්?

මේ සටන් කලාවෙන් ලබපු ලොකුම ජයග්‍රහණය මට මගේ ජීවිතය ලැබීමයි. ජීවිතය කියන නාස්ති නොවී, කාටත් කරදරයක් නොකර ඉතාම හොඳින් ජීවත් වෙන්නෙ කොහොමද කියලා මං තුළින්ම දැක්ක එක තමයි මට ලැබුණු ලොකුම ජයග්‍රහණය.

ඔබෙ ඉලක්කය ?

මාර්ෂල් ආර්ට් හරි විදිහට සිනමාවට ගේන්න පුළුවන් කමක් තියෙනවා නම් එතන තමයි මගේ ඉලක්කය. මගේ නම දකින්නේ නැතිව, කවුරු හරි චිත්‍රපටයක් බලලා ෆයිට්ස් දැකලා, මේක අහවලා කරන්න ඇති කියලා මගේ නම කිව්වොත් අන්න ඒකයි මගේ සාර්ථකත්වය .

මේ සටන් කලාව තුළින් ඔබ ජීවිතයට උගත් පාඩම් මොනවාද?

සටන් කලාව ප්‍රගුණ කරන්නේ ටූනමන්ට් එකක් දිනලා මෙඩ්ල් එකක් බෙල්ලට දාගන්නම නෙවෙයි. මාර්ෂල් ආර්ට් කරන කෙනකුයි ෆයිටර් කෙනකුයි කියන්නෙ දෙන්නෙක්. එය පටලවා ගන්න හොඳ නෑ. ෆයිටර් කෙනෙක් ටූනමන්ට් ඉලක්ක කරගෙන හදන්නෙ. නමුත් මාර්ෂල් ආර්ටිස්ට් කෙනෙක් කියන්නෙ රණශූරයෙක්. එයාගේ ජීවිතේ තමයි ඒක. මාර්ෂල් ආර්ට් කියලා කියන්නෙ මොකක්ද කියලා ඇහුවොත් මම කියන්නෙ ඒක මගේ ජීවිතේ කියලා.

මේ සටන්කලාවට ලංකාවේ තියෙන තැන?

මාර්ෂල් ආර්ට් එකට තැනක් තියෙනවා. නමුත් එහි වටිනාකම දැන් ඉන්න ළමයි සහ දෙමාපියන් තේරුම් අරන් නැහැ. දැන් දරුවන් ගේ තාක්ෂණික දැනුම ඉහළයි. නමුත් තරුණ වියේදි පවා සමහරු ශාරීරිකව හරිම දුර්වලයි. විනය බොහොම පහළට වැටිලා. බොහෝ අයට තමන්ව අත්හැරිලා.

මේ වගේ දෙයක් වෘත්තිය කරගෙන ජීවත් වෙන්න පුළුවන්ද?

මූල්‍යමය ශක්තියක් නැතුව ජීවත් වෙන්න බෑ. මම සටන් අධ්‍යක්ෂවරයෙක්, පුහුණුකරුවෙක් වගේම ගුරුවරයෙක්. ලොකු ප්‍රචාරයක් දෙන්නේ නැතත් කාගෙන් හෝ දැනගෙන පංතිය හොයා ගෙන එන අය ඉන්නවා. ඉතිං මට මේ සටන් කලාවෙන් ආදායමක්,ආත්ම තෘප්තියක් ඇතුළු තවත් බොහෝ දේ ලැබෙනවා.

සටන් අධ්‍යක්ෂණයේදී ඔබට මුණගැසුණු හොඳම රංගන ශිල්පියා කවුද?

හේමාල්, උද්ධික, සාරංග, කලණ ගුණසේකර වගේ ජනප්‍රිය නළුවො එක්ක මම වැඩ කළා. ගොඩක් ආඩම්බරෙන් කියන්න පුළුවන්, ඔවුන්ගේ විශාල කැපවීමක් තියෙනවා. සටන් පුහුණුවීමේදී ඒ දේ හොඳින් දකින්න පුළුවන්. මං දන්න විදිහට හේමාල් වගේම කලණ යම් සටන් කලාවක් හදාරපු අය. තව එහෙම අය ඉන්නවා. නමුත් නිර්මාණ තුළ මේ දේ මතු වෙන්න ඉඩ දීලා නෑ.

කාංචනා සිරිවර්ධන

හැටන් පැත්තෙන් රටට ප්‍රශ්න

$
0
0
ඔක්‌ 4, 2018 15:55

ආහාර ඇඳුම් නිවාස යන මුලික මිනිස් අව­ශ්‍ය­තා­ව­යන් යටතේ නාමි­කව ප්‍රකාශ නොවු­ණත් ජලය යනු මිනිස් ජීවි­තය පව­ත්වා­ගෙන යාමට අත්‍යා­වශ්‍ය සාධ­ක­යකි. ආහාර නොගෙන දින ගණ­නක් ගත කර­න්නට හැකි­යාව තිබුණ ද ජලය පානය නොකර පැයක් ගත කිරීම ද අති­ශ­යින් දුෂ්ක­රය. පානය කරන ජලය ශරී­ර­යට අහි­ත­කර නොවන පිරි­සුදු ජලය ලෙස සහ­තික වන්නට හැකි­නම් බිය­කින් තොරව පානය කිරී­මට අපට හැකි­යාව ලැබේ. ගහ කොළ ඇළ දොළ ආදි­යෙන් පරි­පූර්ණ වනා­න්ත­ර­ව­ලින් හෙබි සුන්දර පරි­ස­ර­යක් හිමි අපේ රටෙහි කඳු­කර ප්‍රදේශ පිරි­සුදු ජල මූලා­ශ්‍ර­ය­න්ගෙන් යුතු බව නිර­න්ත­ර­යෙන් ප්‍රකා­ශ­වන කරු­ණකි. එයි­නුත් නුව­ර­එ­ළිය හැටන් ආදී ප්‍රදේශ මුළු රට­ටම ජලය සප­යන ජල මූලා­ශ්‍ර­යන් සහ ජල පෝෂක සහිත ප්‍රදේ­ශ­යන්ය. එහෙ­යින් එම ප්‍රදේ­ශ­වල ජල දූෂ­ණ­යක් සිදු­වන්නේ නම් එය අදාළ ප්‍රදේ­ශ­යට පම­ණක් නොව මුළු රටට ම බල­පා­න්නකි. එහෙ­යින් ම ජාතික ගැට­ලු­වකි.

හැටන් ප්‍රදේ­ශ­යෙන් මෙවැනි ජාතික ගැට­ලු­වක් උද්ගත වන්නට කරුණු කාරණා යෙදී ඇත්තේ හැටන් ඔයට බැහැර කරන කුණු කසළ හේතු­වෙනි.

ජන­තා­වගේ ජලය මූලික කර ගත් දෛනික අව­ශ්‍යතා සේම ගොවි­තැ­නට ද මේ තත්ත්වය ගැට­ලු­වක් වී තිබේ. උද්ගත වී ඇති ගැට­ලුව පිළි­බ­ඳව ජන­තාව පව­සන්නේ මෙවැනි අද­හස්ය.

නයනි දීප්තිකා මහ­ත්මිය - "මේ කුණු ප්‍රශ්නය නිසා අපට පාරක යන්න­ට­වත් නැහැ. දරු­වන්ට පාසල් යන්න පුළු­ව­න්ක­මක් නැහැ. පාසල අසල කුණු දාලා තියෙ­නවා. ඒ නිසා දරු­වන්ට ලෙඩ රෝග හැදෙ­න්නට තියෙන ඉඩ­කඩ වැඩියි. ඒ වගේම පන්සල අස­ලත් විශාල කුණු ගොඩක් දකින්න ලැබෙ­නවා. කුණු කසළ මේ විදි­හට තැන තැන ගඳ ගැස්වීම නිසා මැස්සෝ ගහ­නය වැඩි වෙලා ලෙඩ රෝග ව්‍යාප්ත වෙනවා. මේ ප්‍රදේ­ශයේ ගංගා ඇළ දොළ හැම එක­කම පාහේ කුණු කසළ බැහැර කර­නවා. ඒක ලොකු ප්‍රශ්න­යක් ලෙඩ රෝග හැදෙන්න මුලක්."

තංග­වේලු ධනේෂ් කුමාර මහතා - "මම එළ­වළු වගා කරලා තමයි ජීවත් වෙන්නේ. ගංගා­ව­ලට කුණු කසළ දැමීම වගා කට­යු­තු­ව­ලට ලොකු ප්‍රශ්න­යක්. සෑහෙන ලොකු කුණු ගොඩක් මහ­වැලි ගඟට සහ මේ අවට ඇළ­දොළ වලට ගෙනත් දානවා. සාමාන්‍ය මිනිස්සු විත­රක් නෙමෙයි ලොකු ගොවි­ප­ළ­වල් පවත්වා ගෙන යන අයත් සතුන්ගේ අප­ද්‍රව්‍ය පවා දාන්නේ ගඟට, ඇළ­ව­ල්ව­ලට.

හැටන් නගර සභාවේ සෞඛ්‍ය කම්ක­රුව ජී. වේලු මහ­තාට කුණු කසළ එකතු කිරීම පිළි­බඳ ව අද­හ­සක් ප්‍රකාශ කිරී­මට හැකි වුවත් ඒවා බැහැර කරන ආකා­රය පිළි­බඳ පැහැ­දිලි අද­හ­සක් ප්‍රකාශ කිරී­මට හැකි­යා­වක් තිබුණේ නැත. කොම්පෝස්ට් සහ නොදි­රන අප­ද්‍රව්‍ය වෙන වෙනම එකතු කරන බව ඔහු ප්‍රකාශ කළේය.

කසළ බැහැර කිරීමේ ක්‍රම­වේ­දය පිළි­බඳ ව වග­කි­ව­යුතු අදාළ බල­ධා­රීන්ගේ ද අද­හස් විම­සු­වෙමු.

හැටන් දික්ඔය නගර සභාවේ මහ­ජන සෞඛ්‍ය පරී­ක්ෂක ආර් බාල­ක්‍රි­ෂ්ණන් මහතා - "2017 වසරේ සිට මම හැටන් දික්ඔය නගර සභාවේ සේවය කර­නවා. කසළ කළ­ම­නා­ක­ර­ණය තමයි මගේ ප්‍රධාන කාර්යය. මේ කට­යුත්තේ දී අපිට තියන ලොකුම ගැට­ලුව කසළ කළ­ම­නා­ක­රණ මධ්‍ය­ස්ථා­න­යක් නැති­කම. අපිට කළ­ම­නා­ක­ර­ණය කිරීම සඳහා කසළ බාර දෙන්නට තියෙන්නේ මස්කෙ­ළිය ප්‍රාදේ­ශීය සභා­වට අයිති රිකා­ටන් කසළ කළ­ම­නා­ක­රණ මධ්‍ය­ස්ථා­නය. සතියේ සෑම සඳුදා, බදාදා, සිකු­රා­දා­ව­කම අපේ දිරන කුණු කොම්පෝස්ට් සකස් කිරීම සඳහා ඔවුන්ට බාර දෙනවා. ඊට අම­ත­රව සෙන­සු­රා­දාට අපි ප්‍රති­ච­ක්‍රී­ක­ර­ණය කළ හැකි පොලි­තින් ප්ලාස්ටික් කාඩ් බෝඩ් වැනි දේවල් එකතු කරලා පෞද්ග­ලික මධ්‍ය­ස්ථා­න­ය­කට අලෙවි කර­නවා. අපට තිබෙන ලොකු ම ගැට­ලු­වක් තමයි ප්‍රති­ච­ක්‍රී­ක­ර­ණය කර­න්න­ටත් හැකි­යා­වක් නැති කසළ එකතු වීම. අපි දැනට ඒ කස­ළත් රිකා­ටන් මධ්‍ය­ස්ථා­න­යට බාර දෙනවා. එහි දී ඒවා පුළුස්සා දම­නවා. නමුත් ඒක සම්පූ­ර්ණ­යෙන්ම පිරි­සුදු කිරීම අසී­රුයි. අනිත් ගැට­ලුව තමයි මහ­ජ­න­තාව අවි­ධි­මත් ලෙස කුණු කසළ බැහැර කිරීම. ශබ්ද විකා­ශන යන්ත්‍ර මගින්, අත් පත්‍රිකා මගින් කොයි තරම් දැනු­වත් කළත් නිය­මිත දින­ව­ලට අදාළ ස්ථාන­ව­ලට කුණු කසළ භාර දීමේ පුරු­ද්දක් ඔවුන්ට නැහැ. කානු­ව­ලට, පාරට, ඇළ මාර්ග­ව­ලට බැහැර කරන කුණු කසළ නිසා ඩෙංගු, මී උණ වැනි ලෙඩ රෝග හැදෙ­න්නට තියෙන ප්‍රව­ණ­තාව වැඩියි."

හැටන් දික්ඔය නගර සභාවේ සභා­පති බාල­ච­න්ද්‍රන් මහතා - "අපේ නගර සභා බල ප්‍රදේ­ශය තුළ දින­කට කසළ ටොන් හත­රක් පමණ එකතු වෙනවා. අපට කසළ කළ­ම­නා­ක­ර­ණය කර­න්නට ඉඩ­මක් නැති­ක­මයි විශාල ම ගැට­ලුව. අහල පහළ තියෙන ඉඩ­ම­කට බැහැර කර­න්න­ටත් අව­ස­ර­යක් නැහැ. මේ විශාල කසළ තොගය කිලෝ­මී­ටර් හත­ළි­හක් පමණ දුර මස්කෙ­ළිය ප්‍රාදේ­ශීය සභා­වට අයිති කසළ කළ­ම­නා­ක­රණ මධ්‍ය­ස්ථා­න­යට රැගෙන යන්නට ඕනෑ. කිලෝ­මී­ටර් 80ක දුරක් එහා­ටත් මෙහා­ටත් යන්න විශාල විය­ද­මක් දරන්න වෙනවා. ඒක ජනතා මුදල් අපතේ යාමක්. නගර සභා­වක් ලෙසට අපි විශාල අප­හ­සු­තා­ව­ය­කට පත්වෙලා ඉන්නවා.

සාමාන්‍ය ජන­තා­වට කුණු කසළ බැහැර කිරීම පිළි­බඳ නිසි අව­බෝ­ධ­යක් නැහැ. ලංකාව පුරා පානීය ජලය බෙදා හරින්නේ නුව­ර­එ­ළි­යෙන්. වැඩිම වර්ෂා­ප­ත­න­යක් ලැබෙ­න්නෙත් නුව­ර­එ­ළි­යට. මේ ප්‍රදේ­ශයේ කුණු කසළ බැහැර කර­න්නට හැකි­යා­වක් නැති නිසා පොලි­තින්, ප්ලාස්ටික් වැනි දේවල් වළ­වල් කපා යට කළොත් වසර පන්සි­ය­යක් ගියත් දිරා නොයන අප­ද්‍රව්‍ය ජල මූලා­ශ්‍ර­ව­ලට එකතු වෙනවා. තව වසර විස්සක් විසි පහක් ගත­වෙද්දී මේ ජලය බීමට නුසු­දුසු තත්ත්වයේ ජලය බවට පත් වේවි. ප්‍රදේ­ශ­වා­සි­යෙක් විදි­යට මං ඒ ගැන අති­ශ­යින්ම කණ­ගාටු වෙනවා.

මේ ගැට­ලු­වට පිළි­ය­මක් විදි­හට අංශ දෙක­කින් ක්‍රියා­ත්මක වෙන්නට පුළු­වන්. එකක් මේ කුණු කසළ පහත් බිම් ප්‍රදේ­ශ­ව­ලට රැගෙන ගොස් කළ­ම­නා­ක­ර­ණය කිරීම තුළින් ජල මූලා­ශ්‍ර­ව­ලට සිදු­වෙන හානිය නැති කර­ගන්න පුළු­වන්.

පරි­ස­ර­වේදී නීතිඥ ජගත් ගුණ­ව­ර්ධන මහතා, "ලංකාවේ අභ්‍ය­න්තර ජල මූලා­ශ්‍ර­ව­ලට කසළ බැහැර කිරීම පීඩා­කාරී ආඥා­ප­නත, නග­ර­සභා ආඥා­ප­නත, ධීවර හා ජලජ සම්පත් ආඥා­ප­නත යටතේ වගේම ජාතික පාරි­ස­රික පනත යටතේ ගත්තත් බර­ප­තළ වර­දක්. මේ වගේ සිදු­වී­ම්ව­ලදී ඊට එරෙ­හිව පිය­වර ගත හැකි ආස­න්න­තම බලය තිබෙන්නේ නගර සභා­වට සහ පොලී­සි­යට. හැටන් ඔය කියන්නේ මහ­වැලි ගඟේ ආර­ම්භක ප්‍රදේ­ශය. එයට කසළ මුදා හැරීම තුළින් සමස්ත පද්ධ­ති­යම විනා­ශ­යට පත් වෙනවා. ඒ තුළින් උද්ගත වන්නේ ජාතික ගැට­ලු­වක්. "

මේ බර­ප­තළ පාරි­ස­රික ගැට­ලුවේ දී එකි­නෙ­කාට ඇඟිලි දිගු කර­මින් කල් මැරී­මේදී සිදු වන්නේ විනා­ශය තව­දු­ර­ටත් උග්‍ර අතට හැරීම සහ එය නැවත නිවැ­රදි කළ නොහැකි වර­දක් බවට පත්වීමයි. මෙහි සියලු පාර්ශ්ව­යන් තම­න්ගෙන් සිදු­වන වැරදි නිවැ­රදි කර­මින් සාමූ­හි­කව සහ එක­මු­තුව කට­යුතු කිරීමේ වාසිය හිමි­වන්නේ ප්‍රදේ­ශ­යට පම­ණක් නොව රට­ට­මයි.

දිල්රූ ජය­සේ­කර

මළ මිනි­ස­කුගේ පාදය ඇවි­දියි

$
0
0
ඔක්‌ 5, 2018 01:00

කිහි­ලි­ක­රු­වක ආධා­ර­යෙන් ප්‍රති­කාර සඳහා පැමි­ණෙන එම තරු­ණ­යාට අස­න්නට ලැබුණේ අදහාගත නොහැකි කතා­වකි. "ඔයාට කකු­ලක් බද්ධ කර­න­වට කැම­තිද? අපිට ඒක කරන්න පුළු­වන්. ඔයාගේ කැමැත්ත අව­ශ්‍යයි". ඔහු කිසිදා මෙවැ­න්නක් අසා තිබු­ණේ­වත් නැත. මේ රටේ පාද අහිමි වූ සිය­ල්ලන්ම ඇවි­දින්නේ ආධා­රක මඟිනි. එහෙ­යින් ඔහුට පාද­යක් ඇතිව ඇවි­දී­මට ඇති වූයේ දැඩි ආශා­වකි. ඔහු දෙපා­රක් නොසිතා කැමැත්ත පළ කළේය. ඒ වන විටත් රෝහලේ වෛද්‍ය කණ්ඩා­යම් සතුව මොහුගේ සියලු වාර්තා තිබිණි. සුදුසු අව­ස්ථා­වක් ආ විට පාද­යක් බද්ධ කිරීමේ සුදා­න­මක්ද පැව­තිණි.

පුද්ග­ල­යකු මෙලො­වින් සමු­ගන්නා විටය. සිය අව­යව සියල්ල පොළො­වට පස්ව යද්දී පාදය මිහි­පිට ඇවි­දි­නවා නම් අති­ශය විශ්මය ජන­කය. එම විශ්මය යථා­ර්ථ­යක් බවට පත් කර­මින් මීට හරි­ය­ටම වස­ර­කට පෙර මෙරට පළමු පාද බද්ධ කිරීමේ අනු­රා­ධ­පුර ශික්ෂණ රෝහ­ලේදි සිදු කරනු ලැබුවේ ලෝකයේ සිදු කරනු ලැබු පස්වෙනි පාද බද්ධ කිරීම ශ්‍රී ලංකා­වේදී ඉති­හා­ස­යට එක් කර­මිනි. එදා සැත්කම සාර්ථ­කව සැත්ක­මට ලක් වූ තරු­ණයා අද වන විට ඉතා­මත්ම නිරෝගී සුව­යෙන් පසු වීම මෙරට පාද අහි­මිව ජීවත් වන දස දහස් ගණ­න­කට සුබ ආරං­චි­යක් වනු නොඅ­නු­මාන ය.

ගොවි­තැන් කර­මින් දැඩි ආර්ථික අප­හ­සුතා මධ්‍යයේ ජීවත් වූ ඔහු අනු­රා­ධ­පුර රාජාං­ග­නයේ තිස් දෙවැ­හි­රිදි තරු­ණ­යෙකි. හදිසි අන­තු­ර­කට ලක්වූ ඔහුට දකුණු පාදය අහිමි විය. මේ හේතු­වත් සමඟ ජීවි­තය කබ­ලෙන් ලිපට වැටු­ණාක් වැනි තත්ත්ව­ය­කට ඔහු පත්විය. තමන්ට යළි කිසිදා දෙප­යින් ඇවි­දි­න්නට පුළු­වන් වෙතැයි ඔහු කිසිදා සිතුවේ නැත. ප්‍රති­කාර ලැබී­මෙන් පසු කිහි­ලි­ක­රු­වක ආධා­ර­යෙන් ඇවි­දින්ට ඔහු පුරුදු වුණේ එහෙ­යිනි. අනෙක් අය දෙප­යින් ඇවි­දිනු දැක සිය අතී­තය සිහි­පත්ව හේ හද­ව­තින් හඬා වැටු­ණේය. අනු­රා­ධ­පුර රෝහ­ලෙන් ප්‍රති­කාර ලැබූ ඔහු වස­රක් පමණ යන තුරුම විටින් විට ප්‍රති­කාර සඳහා මෙම රෝහ­ලට පැමි­ණි­යේය.

රෝගීන් නොයෙ­කුත් රෝග­ව­ලින් පීඩා විඳිද්දි වෛද්‍ය­වරු එම පීඩා­ව­ලින් රෝගීන් මුදා­ල­න්නට දිවා රෑ නොබලා වෙහෙ­සෙති. රෝගී­යාගේ දුක ප්‍රති­කාර කරන වෛද්‍ය­ව­ර­යාගේ හද­ව­ත­ටද නොදැ­නෙ­නවා නොවේ. තමාගේ දරුවා, තමාගේ ශිෂ්‍යයා මෙන්ම තමාගේ රෝගීයා ගැනද වෛද්‍ය­ව­ර­යාට කැක්කු­මක් තිබේ. එසේම ඔවුහු ලෝකයේ අනෙක් රට­වල් සිදු­කර ඇති වෛද්‍ය විස්කම් දෙස ද අව­ධා­නය යොමු කරති. එමෙන්ම අලුත් දෙයක් කිරී­ම­ටද උත්සාහ දරති. තම දැනුම බුද්ධිය මෙහෙ­යවා පරී­ක්ෂණ කරති. ඒ තුළින් රෝගී ජීවි­ත­යක් දව­සක් හෝ ජීවත් කර­වී­මට උත්සාහ කරති. එවැනි තත්ත්ව­යක් යටතේ අනු­රා­ධ­පුර රෝහ­ලේද රෝගීන් වෙනු­වෙන් මෙවැනි කට­යුතු කර­මින් පැව­ති­යේය.

දිනක් කිහි­ලි­ක­රු­වක ආධා­ර­යෙන් ප්‍රති­කාර සඳහා පැමි­ණෙන එම තරු­ණ­යාට අස­න්නට ලැබුණේ අදහාගත නොහැකි කතා­වකි. "ඔයාට කකු­ලක් බද්ධ කර­න­වට කැම­තිද? අපිට ඒක කරන්න පුළු­වන්. ඔයාගේ කැමැත්ත අව­ශ්‍යයි". ඔහු කිසිදා මෙවැ­න්නක් අසා තිබු­ණේ­වත් නැත. මේ රටේ පාද අහිමි වූ සිය­ල්ලන්ම ඇවි­දින්නේ ආධා­රක මඟිනි. එහෙ­යින් ඔහුට පාද­යක් ඇතිව ඇවි­දී­මට ඇති වූයේ දැඩි ආශා­වකි. ඔහු දෙපා­රක් නොසිතා කැමැත්ත පළ කළේය. ඒ වන විටත් රෝහලේ වෛද්‍ය කණ්ඩා­යම් සතුව මොහුගේ සියලු වාර්තා තිබිණි. සුදුසු අව­ස්ථා­වක් ආ විට පාද­යක් බද්ධ කිරීමේ සුදා­න­මක්ද පැව­තිණි.

අව­යව බද්ධ­යක් සඳහා ගනු ලබන්නේ මොළය මිය ගිය බවට වෛද්‍ය නිර්දේශ අනුව සහ­තික වු තව දුර­ටත් ජීවත් කළ නොහැකි රෝගීන්ය. එවැනි රෝගීන් පිළි­බ­ඳ­වත් අව­යව බද්ධ කළ යුතුව අසාධ්‍ය තත්ත්වයේ ජීවත් වන පුද්ග­ල­යින් පිළි­බ­ඳ­වත් සෝදි­සි­යක් වෛද්‍ය බල­ධා­රීන්ට තිබේ. පාදය අහි­මිව සිටි පුද්ග­ල­යාට පාද­යක් බද්ධ කිරීමේ පණි­වි­ඩය ලැබුණේ එවැනි රෝගී­යෙක් අනු­රා­ධ­පුර රෝහ­ලට වාර්තා වු නිසා සහ ඔහුගේ අව­යව ප්‍රදා­න­යට ඥාතීන්ගේ කැමැත්ත පළ­කි­රීම නිසා ය. අව­යව ප්‍රදා­ය­ක­යාද අනු­රා­ධ­පු­ර­යේය. පනස් දෙහැ­වි­රි­දිය. හදිසි රුධිර වහ­න­යක් හේතු­වෙන් ඔහුගේ මොළය මිය යාමට ලක්ව තිබිණි.

දෙදෙ­නා­ගේම රුධිර ගණ ඇතැම් අනෙ­කුත් අවශ්‍ය සියල්ල ගැලපී තිබිණ. ඒ අනුව අනු­රා­ධ­පුර ශික්ෂණ රෝහලේ රුධිර වාහිනී සහ අව­යව බද්ධ කිරීමේ ශල්‍ය වෛද්‍ය ජෝයෙල් අරු­ඩ්චෙ­ල්වම් මහතා පාදය බද්ධ කිරීමේ අභි­යෝ­ගය බාර ගත්තේය. අනෙ­කුත් අය­ගේද සහ­යෝ­ගය ඇතිව පැය හයක කාල­යක් පුරා­වට මෙම ශල්‍ය කර්මය සිදු කෙරිණි. දණ­හි­සට ඉහ­ළින් පාදය බද්ධ කෙරිණ. සැත්කම සාර්ථක විය. මෙය ලංකාවේ පළමු පාද බද්ධ කිරීමේ සැත්කම වන අතර ලෝකයේ පස් වැන්න ය.

දැන් එම සැත්ක­මට වස­රක් පිරී‍ ­තිබේ. පාදය බද්ධ කිරී­මට ලක් වූ තරු­ණයා සුපු­රුදු සුව­යෙන් ජීවි­ත­යට මුහුණ දෙමින් ‍සිටි ඇත්ත වශ­යෙන්ම එය වෛද්‍ය විද්‍යා­වේත් අපේ වෛද්‍ය­ව­රු­න්ගේත් හාස්ක­මකි. එකී සැත්කම පිළි­බඳ එම විස්ම­කර්ම කට­යු­ත්තට දායක වූව­න්ගෙන් අද­හස් විම­සීමු.

වෛද්‍ය අරු­ඩ්චෙ­ල්වම් මහතා

මේ, තරු­ණයා හදිසි අන­තු­ර­කින් පාදය අහිමි වි සිටි කෙනෙක්. පාදය අහිමි වෙලා වස­රක් පමණ වෙනවා. මෙර­ටදි පාද­යක් බද්ධ කිරීමේ කට­යුතු කරන්ට ආසා­වක් සහ සැලැ­ස්මක් මගේ හිත තුළ තිබුණා. අපි අපේ රෝගීන්ට පුළු­වන් යමක් කළ යුතුයි. ඒක අපේ වග­කී­මක්. මම මේ අභි­යෝ­ගය බාර­ගත්තා. රෝහලේ අධ්‍යක්ෂ ප්‍රමුඛ වෛද්‍ය­ව­රු­න්ගෙන් කාර්ය මණ්ඩ­ල­යෙන් මට උප­රිම සහ­යක් ලැබුණා. මේක ලංකාවේ පළමු පාද සැත්කම වුවත් මෙය සාර්ථ­කව කරන්ට පුළු­වන් බවට මට ලොකු විශ්වා­ස­යක් තිබුණා. දණ­හි­සට ඉහ­ළින් තමා පාදය සම්බන්ධ කරනු ලැබුවේ.

මොළය මිය ගිය රෝගී­යාගේ පාදය වෙන්කරගෙන අයි­ස්වල බහා­ල­නවා. ඒ තුළම තබා පළ­මුව අස්ථිය සම්බන්ධ කර­නවා. ඊට පසු රුධිර වාහිනී සම්බන්ධ කර­නවා. රුධි­රය ගමන් කරන්ට සල­ස්ව­නවා.පසුව ඉතිරි කොටස් සම්බ­න්ධ­කර සක­ස­නවා. කරපු පළමු සැත්කම සාර්ථ­කව සිදු වුණා. දැන් ඔහුට අහිමි වූ පාදය වගේම පාද­යක් තිබෙ­නවා. සති තුනක් පමණ රෝහලේ ප්‍රති­කාර ලැබුවා. පසුව ඔහු නිව­සට ගියා. පරි­ස්සම් වුණා. සති­යෙන් සතිය රෝහ­ලට ආවා. දැන් ඉතා හොඳ සුව­යෙන් පසු වෙනවා. අස්ථිය හොඳින් හයි­වෙන්ට මාස හයක් පමණ යනවා. දැන් හොඳින් හයි­වෙලා තියෙන්නේ. කාල­යක් යද්දී තමන්ට පාද­යක් බද්ධ කළා කියලා දැනෙ­න්නෙත් නෑ. තමන්ගේ පාදය තිබුණ විදි­හ­ටම කට­යුතු කර­ගන්ට පුළු­වන්. මින් ඉදි­රි­ය­ටත් මෙවැනි අව­යව බද්ධ­යන් සිදු කිරී­මට බලා­පො­රොත්තු වෙනවා.

සැත්ක­මෙන් පසු එම තරු­ණයා සුවෙන් පසු වෙයි. තමාගේ වැඩ­පළ කර ගනී. සති­යෙන් සතිය රෝහ­ලට පැමිණ ලබන වෛද්‍ය උප­දෙස් පිළි­ප­දි­මින් දිනෙන් දින සුව අතට හැරී තිබේ. පාද අහිමි වූ මෙවැනි බොහෝ පිරි­සක් අප අතර ජීවත් වෙති. පසු­ගිය යුද සමයේ මේ තත්ත්ව­යන්ට ගොදුරු වූ පිරිස දහස් ගණ­නකි. එවැ­න්නන්ට මෙර­ටදී මෙවැනි සැත්ක­මක් කර­ගැ­නී­මට අව­ස්ථාව ලැබිමේ පණි­වු­ඩය සුබ ආරං­චි­යකි. මෙර­ටදී හද­ව­තක් බද්ධ කර වස­ර­ක­ටත් වැඩිය. එම තරු­ණි­යද නිරෝගී සුව­යෙන් පසු වෙයි. මෙවැනි දස්කම් විස්කම් පාන වෛද්‍ය­වරු අප රටට සම්ප­තකි.

වෛද්‍ය­ව­රයා ඔහුගේ කාර්ය භාරය ඉටු කර හමා­රය. සැත්කමේ සාර්ථ­ක­ත්වය පිළි­බ­ඳව ඇති එකම සාක්ෂිය එම සැත්ක­මට භාජ­නය වූ පුද්ග­ල­යාගේ ජීවි­තය ය. සැත්ක­මින් පසු පරි­ස්සම් වීම ඔවුන් සතුය. එසේ වුවද තම නිවසේ පව­තින ආර්ථික මට්ටම මාන­සි­ක­ත්වය සහ තමන් ජීව­ත්වන පරි­ස­රය ඒ සඳහා තදින්ම බල­පානු ඇත. ඒ හේතුන් මත සැත්කමේ සාර්ථ­ක­ත්වය ගිලිහි යාමට පුළු­වන. සැත්කම්වල සාර්ථ­ක­ත්වය ජීව­ත්වන සෑම කෙන­කු­ටත් හෙට මෙළොව එළිය දකින සෑම කෙන­කු­ටත් අති­ශය වැද­ගත්ය. පළමු සැත්ක­මට බඳුන් වු පුද්ග­ල­යාගේ ඉදිරි සෞඛ්‍ය තත්ත්වය අන් අයගේ ඉදිරි සැත්කම් සඳහා වැද­ගත් වන්නේය. වෛද්‍ය­ව­රයා කරන ලද විශි­ෂ්ට­ත්ව­යට දාය­ක­ත්ව­යක් ලබාදී එම රෝගීන් පිළි­බ­ඳව සොයා බලා කට­යුතු කර ඔහු ආරක්ෂා කර ගැනීම මෙරට පුර­වැ­සි­යන් වන අපගේ යුතු­ක­මක් මෙන්ම වග­කී­මක්ද වන්නේය.

සට­හන - ඉන්ද්‍රාණි තෝර­දෙ­නිය
ඡායා­රූප අනුග්‍රහය - වෛද්‍ය ජොයෙල් අරු­ඩ්චෙ­ල්වම් මහතා

අපා­යෙන් අප මුදා ගන්න

$
0
0
ඔක්‌ 5, 2018 01:00
උදිත ගුණවර්ධන

මට්ට­ක්කු­ලිය බල ප්‍රදේ­ශ­යට අයත් වන විස්සේ වත්ත පිහිටා ඇත්තේ කසළ පිරිණු ඇළක් ආශ්‍රි­ත­වය. මෙම ඇළේ ජලය ගලා යාමක් නොමැති අතර අවට ඇති නිවෙස් කඩ සාප්පු මෙන්ම කර්මාන්ත ආය­ත­න­වල කසළ සහ මළ මාර්ග යොමු­කර ඇත්තේ මෙම ඇළ මාර්ග­ය­ටය. මෙහි කසළ ඇත්තේ කුට්ටි වශ­යෙනි. සති­ය­කට වරක් මෙහි කසළ පාරු සේව­යක් මගින් ඉවත් කළද එය ප්‍රමා­ණ­වත් නැත.

කොළ­ඹට එන ඔබට කොළඹ සුර පුර­ය­කැයි සිතනු නොඅ­නු­මා­නය ඒ තර­ම­ටම කොළො­ම්පු­රයේ සුන්ද­ර­ත්වය අපගේ දෙඇ­සට දැකිය හැකිය. කොළඹ හත කුරු­ඳු­වත්ත කොල්ලු­පි­ටිය , බම්බ­ල­පි­ටිය මෙන්ම ඒ ආශ්‍රිත ප්‍රදේ­ශ­වල ඇත්තේ ඉහළ සමාජ තත්ත්ව­යකි එහි සමාජ තත්ත්වය මෙන්ම ආර්ථික සහ යටි­තල පහ­සු­කම්ද තිබෙන්නේ ඉහළ තැන­කය. ඒ ආකා­ර­යට කොළඹ කොට­සක් සුර­ලො­වක් මෙන් බැබැ­ලෙද්දී තවත් කොට­සක් අඩු­ප­හ­සු­කම් සහ පහළ සමාජ තත්ත්ව­යන් යටතේ දිළි­ඳු­කමේ සහ සමා­ජයේ පහ­ළම තල­යට ගිලී ගොස් තිබේ. රටක අග­නු­ව­රක කොට­සක් ඉහ­ළට ගමන් කරද්දී තවත් කොට­සක් පහ­ළට ගමන් කිරීම කන­ගා­ටු­වට කරු­ණකි. රටක සම්පත් බෙදී යාමේ සහ ආර්ථික ප්‍රති­ලාභ ලැබීමේ විෂ­ම­තාව විශ්ම­යට මෙන්ම කන­ගා­ටු­වට කරු­ණකි.

අග­නු­වර ඇති මෙම සමාජ පර­ත­රය සහ පහ­සු­කම් අතර ඇති පර­ත­රය සොයා අප අග­නු­වර පුරා ගමන් කළ අතර පිට­කො­ටුව කොටුව වැනි ප්‍රදේ­ශ­වල ඇති අඩු­පාඩු මෙන්ම කොට­හේන , මට්ට­ක්කු­ලිය , ග්‍රෑන්ඩ්පාස් , තොට­ළඟ , මෝදර ප්‍රදේ­ශ­වල ගමන් කළ අතර එහිදී අපට මුණ­ගැ­සුනු පිරිස් අප වෙත තමන් විඳින දුක් ගැහැට අඩු පහ­සු­කම් තත්ත්ව­යන් ගැන කතා කළේ අප්‍ර­සා­දය සහ කල­කි­රීම මුසු හැඟී­ම­කිනි.

කොළඹ වරාය කොළඹ ට පම­ණක් නොව ආසි­යා­ව­ටම වැද­ග­ත්ක­මක් ගෙන දුන් ආර්ථික මධ්‍ය­ස්ථා­න­යකි. එහෙත් වරාය පසු­කර කිලෝ­මී­ට­ර­යක් ගිය තැන හමු­වන්නේ කසළ පිරි ඇළකි. මේ ප්‍රදේ­ශය මට්ට­ක්කු­ලිය බල ප්‍රදේ­ශ­යට අයත් වන විස්සේ වත්ත පිහිටා ඇත්තේ කසළ පිරිණු ඇළක් ආශ්‍රි­ත­වය. මෙම ඇළේ ජලය ගලා යාමක් නොමැති අතර අවට ඇති නිවෙස් කඩ සාප්පු මෙන්ම කර්මාන්ත ආය­ත­න­වල කසළ සහ මළ මාර්ග යොමු­කර ඇත්තේ මෙම ඇළ මාර්ග­ය­ටය. මෙහි කසළ ඇත්තේ කුට්ටි වශ­යෙනි. සති­ය­කට වරක් මෙහි කසළ පාරු සේව­යක් මගින් ඉවත් කළද එම කසළ ඉවත් කිරීම ප්‍රමා­ණ­වත් නැත. මෙම තත්ත්තය නිසා වඩාත් අප­හ­සු­තා­වට පත්ව සිටින්නේ ඇළ දෙපස නේවා­සි­ක­යන්ය. ඇළත් නිවා­සත් අතර අඩි අට­ක­ටත් අඩු පටු මාර්ග­යක පිහිටි මෙම නිවා­ස­වල ඇති කසළ ඉවත් කිරී­මද ගැට­ලු­වක් වි තිබේ.ඉදි­රි­පස කුණු ඇළත් ඉවත් නොක­රන කසළ නිසා මෙහි ජන­තා­වගේ සුව­යට විශාල තර්ජ­න­යක් එල්ල වී තිබේ. මේ ගැන විවිධ පාර්ශ්ව­ව­ලට පැමි­ණිලි කළද කිසිදු අංශ­ය­කින් මෙතෙක් කිසිදු ප්‍රති­චා­ර­යක් නොලැ­බෙන බව ප්‍රදේ­ශ­වා­සීහු සඳ­හන් කරති.

මෙම ප්‍රදේ­ශයේ ඇති අනෙක් ගැට­ලුව බවට පත්ව තිබෙන්නේ නිවෙ­ස්වල කුණු ඉවත් කිරී­මට නගර බල­ධා­රින් දක්වන මන්ද­ගාමී බවය. මෙම ප්‍රදේ­ශ­වල ජන­තාව ඉල්ලා සිටින්නේ රැකියා ණය අවස්ථා හෝ ආණ්ඩු­වට බරක් වන දේවල් නොවේ. පහ­සු­වෙන්ම ඉටු කළ හැකි දේවල්ය එනම් පොදු පහ­සු­කම් ඉහළ දැමීම කසළ ඉවත් කිරීම වැනි දේය. එහෙත් මෙම වග­කීම් පවා නිසි පරිදි ඉටු නොකි­රීම ගැන ඔවු­නට ඇත්තේ නෝක්කා­ඩු­වකි.

“ අපි ට රස්සා එපා ණය එපා. අපිට පුළු­වන් දෙයක් හම්බ කර ගෙන කන්න අදත් අපි ජීවත් වෙන්නේ ඒත් අඩුම ගානේ අපිට අපේ දරු­වන්ට ලෙඩක් දුකක් නොවි ඉන්න පුළු­වන් වාතා­ව­ර­ණ­යක් ඇති කර දෙන එක බල­ධා­රීන්ගේ වග­කී­මක්.“

අපට මේ කරුණ පැහැ­දිලි කර දීම සඳහා තිබුණේ තර­ග­යකි. ඔවුන් කියනා ආකා­ර­යට සල්ලි බෙදන මාධ්‍ය ආය­තන කිසි­වක් කිසිදා ඔවු­නගේ දුක සැප විම­සී­මට පැමිණ නැත. එනිසා ඔවු­නට අප සමග කීමට බොහෝ දේ තිබේ. අප පැමිණි රථය වටලා අප සමග තම ප්‍රශ්න එක පෙළට කීමට ඔවුන් උනන්දු වුයේ එබැ­විනි.

විස්සේ වත්තේ රංජනී මහ­ත්මිය අප සමග තම අද­හස් පළ කිරි­මට ඉදි­රි­පත් වූ අතර ඇය තමන් මුහුණ දෙන ගැටලු ගැන දැක් වූයේ මෙසේය.

“ අපි මේ තැන්ව­ලට ඇවිත් ගොඩක් කල් ඒත් අපට අවම පහ­සු­කම් හෝ දෙන්නේ නැහැ..බලන්න ඉස්ස­රහ තියෙන ඇළ ඒකේ කුණු පිරිලා ගඳ ගහ­නවා..මේ දව­ස්වල ගඳ ටිකක් අඩුයි පායන නිසා වර්ෂා කාලෙක ආව­නම් පෙනේවි අපි විඳින දුක කොච්ච­රද කියලා. අපේ ගෙව­ල්වල පොඩි දරුවො ඉන්නවා ඒත් කරන්න දෙයක් නැහැ. මම ඉල්ලන්නේ මේ පැත්ත පිරි­සිදු කර දෙන්න කියලා. අපිට නම් දැන් මේ ගඳ හුරු­වෙලා . මේ ඇළට මේ විදි­හට කුණු දමන්නේ කවුද කියලා හොයලා බලන්න ඕනැ එහෙම කරලා වග­කි­ව­යුතු අයට දඬු­වම් කරන්න ඕනැ. එහෙම වුණොත් තමයි මේ කර­ද­රෙන් ගැල­වෙන්න පුළු­වන් කම ලැබෙන්නේ.

රංජනී මහ­ත්මි­ය­ගෙන් පසු අප සමග කතා බහට එක් වුයේ සෙව්වන්දි කුමාරී මෙන­වියි.

“අපිත් ආසයි පිරි­සි­දු­වට ඉන්න ඒත් එහෙම දෙයක් අපට නැහැ. උපන් දවසේ ඉඳ­ලම අපි ට උරුම වී තියෙන්නේ මේ ජීවි­ත­යයි. අපිට ලොකු දේවල් එපා කුණු ටික තියා ගන්න පුළු­වන් බඳුන් ටිකක් දුන්න­නම් කුණු ටික දවස ගානේ අරන් ගියා නම් එච්ච­රයි. අපි හැම­දාම කිව්වත් අද වෙන­කම් මේකට විස­ඳු­මක් ලැබිලා නැහැ.

විස්සේ වත්තෙන් පිට­තට පැමිණි අප ගියේ විස්සේ වත්තේ සිට කිලෝ මීටර් දෙකක් පමණ එහා­යින් ඇති බ්ලූමැ­න්ඩල් දෙසට වන්නට ඇති බ්ලුමැ­න්ඩල් කුණු කන්ද පාමුල ඇති සීජි­ආර් වත්ත­ටයි. එහි නිවෙස් සහ අනු නිවාස දහ­ස­කට අධික ප්‍රමා­ණ­යක් තිබු­ණද මේ කිසිදු නිවෙ­ස­කට පිවි­සී­මට මාර්ග­යක් නැත. ඔවුන්ගේ ගමන් මාර්ගය වී ඇත්තේ කොළො­න්නාව තෙල් පිරි­ප­හ­දුවේ සිට වරාය වෙත තෙල් දුම්රිය ගමන් ගත් අත්හැර දැමු දුම්රිය මාර්ග­යයි. එමෙන්ම මෙහි වැසි­යන් ජීවත් වන්නේ අන­තු­රක් තම පාමුල තබා ගෙනය. ඒ අන­තුර වන්නේ වරායේ සිට කොළො­න්නා­වට යන විශාල තෙල් නළ කිහි­ප­යක්ම මෙම ජනා­වා­සය ත් සමග පිහි­ටි­මය. එවැනි තැනක නිවෙස් තැනීම නීතිය අනුව වැරැදි දෙයක් වුවද වැසි­යන්ගේ දිළිඳු ආර්ථි­කය නිසා ඔවු­නට වෙනත් සුදුසු තැනක නිවෙ­සක් තනා ගැනීම සිහි­න­යකි. එමෙන්ම මෙම නිවා­ස­ව­ලට නිවාස යැයි කීවද බොහෝ නිවෙස් වර්ග අඩි දහ­යයි දහයේ කුඩා ඉඩ ප්‍රමා­ණ­යන්ය.

මෙහිදී අප සමග මුලින්ම කතා බහට එක් වුයේ එම ප්‍රදේ­ශයේ අවු­රුදු තිහ­ක­ටත් වැඩි කාල­යක සිට දිවි ගෙවන නිශ්ශංක මහ­තාය.

“අපි මේ තැන්ව­ලින් යන්න කැමැ­ත්තෙන් ඉන්නේ කිසිම ප්‍රශ්න­යක් නැහැ සුදුසු තැනක් දුන්නොත් අපි පහු­ව­දාම ඒ තැන්ව­ලට යනවා..එහෙම නැතිව බල­හ­ත්කා­ර­යෙන් අපිව යවන්න උත්සාහ කළොත් අපි මරා­ගෙන මැරෙ­නවා.. අපි ඉන්න ගෙවල් ඔක්කොම තියෙන්නේ ඉතා­මත් අඩු පහ­සු­කම් යටතේ.පිටි­පස්සෙ තියෙන්නේ බ්ලූමැ­න්ඩල් කුණු කන්ද ගෙවල් පිටි­පස්සේ තියෙන්නේ වතුර පල් වෙච්ච මඩ­ව­ල­වල් ඒ වගේ තත්ත්ව­ය­කයි අපි ජීවත් වෙන්නේ. අපි ආණ්ඩු­වෙන් ඉල්ලන්නේ එක දෙයයි අපිට දෙන්න ජීවත් වෙන්න සුදුසු නිවාස දීලා මේ නර­කා­දි­යෙන් අපිට ගලවා ගන්න සැල­සුම් කරන්න කිය­ලයි.ඒත් අපේ ඉල්ලීම කිසිම කෙනෙක් ගණන් ගන්නේ නැහැ. ඡන්දෙට නම් කට්ටිය පෝලිමේ එනවා දුක සැප බලන්න ඒත් ඊට පස්සෙ කවු­රු­වත් නැහැ. ප්‍රේම­දාස මහ­ත්තය හිටිය කාලෙ­නම් අපේ දුක සැප බැලුවා එතුමා මිය ගියාට පස්සෙ කවු­රුත් අපේ දුක සැප බැලුවේ නැහැ.

නිශ්ශංක මෙන්ම ඔහු සමග සිටි සෙසු අය වන කමල් සහ සුදේෂ් ද දැක් වුයේ නිශ්ශංක මහතා ගේ අද­හ­සට සමාන අද­හස්ය.

කොළඹ කොටුව සිට මට්ට­ක්කු­ලිය දෙසට විහි­දෙන නව මාවත ලෙස හඳු­න්වන මාර්ගයේ අබ­ලන් තත්ත්වය දැන යම් තර­ම­කට ප්‍රති­සං­ස්ක­ර­ණය වී තිබීම ගැන සතුටු විය හැකි වුවද මාර්ගය දෙපස ඇති තත්ත්වය සහ අප­ජ­ලය බැස යන කාණු පද්ධ­තිය ගැන ඇත්තේ ප්‍රශ්නා­ර්ත­යකි. බොහෝ තැන්වල ජලය බැස යන ආකා­ර­යක් දැක ගත නොහැ­කිය. එහි ප්‍රති­ඵ­ලය වී ඇත්තේ මග දෙපස ඩෙංගු තවාන් බිහි වි තිබේ. අප කළ නිරි­ක්ෂණ අනුව මෙම ජලය නොබ­සිනි කාණු පද්ධ­තියේ මදුරු පනු­වන් සිටින ආකා­රය දැක ගැනී­මට තිබුණි.එහෙත් මෙම තත්ත්වය නොදුටු සේ බල­ධා­රීන් තම රාජ­කාරි කට­යුතු කරන ආකා­රය විශ්මය ජන­කය.

කොළඹ හොඳ මාර්ග පද්ධ­ති­යක් ඇතැයි බොහෝ අය සිතු­වද මෙහි මාර්ග පද්ධ­තියේ අඩු­පාඩු සහ දුබලකම් බොහෝ­කොට තිබේ. අලුත් මාවත ප්‍රති­සං­ස්ක­ර­ණය වී තිබු­ණද ඒ ආශ්‍රිත මාර්ග මෙන්ම උතුරු කොළඹ ප්‍රදේ­ශයේ ඇති ඇතු­ළත මාර්ග පද්ධ­ති­යම ඇත්තේ බිඳී ගිය තැන­කය.අප දුටු ආකා­රය අනුව සම­හර මාර්ග­වල පා ගම­නින් පවා යාමට නුපු­ළු­වන.

මෙහිදී අප දුටු පළමු පෙළේ අඩු­පාඩු බවට පත්ව තිබුණේ කාණු අව­හිර වීමි සහ අප­ජ­ලය නිසි ලෙස ගලා නොයාම නිසා ඇතිව ඇති අපි­රි­සුදු තත්ත්ව­යන්ය. අග නග­රය පසු­ගිය කාල­යේදී නාග­රික සංව­ර්ධ­නය නමින් නවී­ක­ර­ණය වුවද එම සියලු නවී­ක­ර­ණ­යන් සිදුව තිබෙන්නේ ප්‍රද­ර්ශ­නා­ත්ම­ක­වද යන්න ගැන සැක­යක් ඇති වන්නේ කොළඹ ඇතු­ළ­තට වන්නට ඇති ඉතා­මත් අපි­රි­සුදු තත්ත්වය නිසාය. වෙනත් විදි­හ­කට සඳ­හන් කළ­හොත් කොළඹ නග­රය මෙරට අග නග­රය වුවද එහි සැබෑ අග­න­ග­ර­යක ලක්ෂණ කොළඹ අභ්‍ය­න්ත­ර­යට වන්නට ඇති මෙම ප්‍රදේ­ශ­වල ඇති ප්‍රදේ­ශ­වල දක්නට නැත. මෙම පෙදෙස් ගැන බල­ධා­රීන්ගේ අව­ධා­නය යොමු වී ඇත්තේද ඉතා­මත් අඩු ප්‍රමා­ණ­යෙනි. මේ ගැන අව­ධා­නය යොමු­කර නාග­රික ගැට­ලු­ව­ලට නිසි විස­ඳුම් ලබා නොදු­න­හොත් අනා­ග­ත­යේදී මෙම ගැටලු තවත් උග්‍ර අතට පත්වනු නිය­තය.

ඡායා­රූප සිරි­පාල හල්වල

Viewing all 10762 articles
Browse latest View live


<script src="https://jsc.adskeeper.com/r/s/rssing.com.1596347.js" async> </script>