දමිත් කුරුඳුහේවා ස්ට්රැටජික් රිස්ක් සොලුෂන්ස්
ආයතනයේ ප්රධාන විධායක නිලධාරී,ව්යාපාර අවදානම් කළමනාකරණ විශේෂඥ
මහනුවර නගර මධ්යයේ පිහිටි සිව් මහල් ගොඩනැගිල්ලක පසුගියදා ඇතිවූ ගින්න පිළිබඳ ඉහළ සමාජ අවධානයක් යොමු වූයේ, තම බිරිය හා දරු තිදෙනා බේරා ගැනීම සඳහා එහිදී පියකු කළ වික්රමය හේතුවෙනි. තෙවැනි මහලේ ඇති වූ ගින්න ක්ෂණයෙන් ඉහළට ව්යාප්ත වීම නිසා, එහි සිටි කුඩා දරුවන් තිදෙනකුගෙන් සමන්විත පවුල දිවි බේරා ගත්තේ අනූ නවයෙනි. දරුවන්ගේ පියා අඩි පනහකට වඩා ඉහළක සිට දරුවන් පහළට අතහරිද්දී, පහළ සිටි පිරිස් ඔවුන් අල්ලා ගත්හ. ඉතා සුළු වේලාවක් තුළ සැලකිය යුතු පිරිසක් එම ස්ථානයට රොක් වීම කෙරෙහි ගින්න සිදුවූ වේලාව බලපෑවේය.
සතියේ දිනයක් වීමත්, වේලාව පෙරවරු 7.00 පමණ වීමත්, අඳුර පහව ගොස් හිරු නැගී තිබීමත් යන කරුණු සියල්ල, එම පවුලට ජීවත් වීමේ වාසනාව ගෙන ඒමට හේතු විය. මේ ගින්න රාත්රී කාලයක ඇති වූයේ නම්, තත්ත්වය බොහෝ සෙයින් වෙනස් වීමට ඉඩ තිබිණි. හදිසි අවස්ථාවකදී පිට වීම සඳහා දොරටුවක් (Emergency Exit) මේ සිව් මහල් ගොඩනැගිල්ලේ නොමැති වීම බරපතළ අඩුපාඩුවකි. එහි සිටි පුද්ගලයන්ගේ ජීවිත දැඩි අවදානමකට ලක් වූයේ එබැවිනි. මෙරට බොහෝ මහල් ගොඩනැගිලි පවතින්නේ මේ තත්ත්වයේ ම ය.
අඩු සැලකිල්ල
මෙරට ව්යාපාරිකයන් පමණක් නොව, සැළසුම් අනුමත කරන ආයතන පවා සුරක්ෂිතතාව (Safety) සම්බන්ධව දක්වන අඩු සැලකිල්ල මෙයින් පැහැදිලි වෙයි. නාගරික ප්රදේශවල පවත්නා ඉඩම් සීමිත වීම හා ඉඩම්වල පවතින ඉහළ වටිනාකම හේතුවෙන්, අඩු ඉඩකින් උපරිම ප්රයෝජන ගැනීම, ව්යාපාරිකයන්ගේ අරමුණ වී ඇත. මේ නිසා, හදිසි දොරටු වෙනුවෙන් වෙනම කොටසක් වෙන් කිරීම පවා ඔවුන් දකින්නේ ඉඩකඩ අපතේ යැවීමක් ලෙස ය. හදිසි අවස්ථා එළැඹෙන්නේ, කල්තියා දැනුම් දී නොවේ. අප සෑම අතින්ම සුරක්ෂිත යැයි සිතුව ද, කොයි මොහොතේ හෝ සුළු අත්වැරැදීමකින් ව්යසනයක් පැමිණිය හැකි ය. ඇතැම් විට එය ස්වභාවික හේතුවක් නිසා, නැතහොත් අපගේ අත් වැරැද්දක් නිසා සිදුවන්නක් විය හැකි ය. නොසැලකිල්ල ද, අනතුරු සඳහා අප කැඳවා ගන්නා ප්රබල හේතුවකි.
සුරක්ෂිතතාව පිළිබඳ සැලකිලිමත් නොවීම නිසා, දෛනිකව මෙරටට ජීවිත දහයත්, පහළොවත් අතර සංඛ්යාවක් අහිමි වී යයි. මෙයට දශකයකට පමණ ඉහතදී මහනුවර ඩී.එස් සේනානායක මහජන පුස්තකාල ශ්රවණාගාරයේ සංගීත සංදර්ශනයක් පැවැත් වෙමින් තිබියදී, ගින්නක් ඇතිවිණි. ඉන් එක් පුද්ගලයෙක් මරණයට පත්ව, තවත් දස දෙනකුට ආසන්න පිරිසක් පිළිස්සුම් තුවාල ලැබූහ. එම සිද්ධියෙන් මහජන පුස්තකාලයේ ග්රන්ථ දහස් ගණනක් ගින්නට අසුව විනාශ වූ අතර, ඉන් සිදු වූ පාඩුව මෙතෙකැයි කිව නොහැකි ය. හදිසි අවස්ථාවකදී පිටවීම සඳහා ස්ථානයක් නොතිබීම නිසා, ඇතුළත සිටි පිරිස සාමාන්ය දොරටුවලින් පිටවීමට යාමේදී, තෙරපුමකට ලක් වූහ. මෙයට වසර කිහිපයකට ඉහතදී, මහනුවර කොටුගොඩැල්ල වීදියේ නිමි ඇඳුම් අළෙවිසැළක් ගින්නෙන් විනාශ විය.
මෙය මහනුවරට පමණක් නොව, මෙරට සෑම ප්රදේශයකම දක්නට ලැබෙන තත්ත්වයකි. ගොඩනැගිලි බොහොමයක, හදිසි අවස්ථාවක පිටවීම සඳහා දොරටු පමණක් නොව, හදිසි අවස්ථාවක පාවිච්චි කළ හැකි ගිනි නිවීමේ උපකරණ පවා ඇත්තේ නැත. මෙකී උපකරණ තිබුණ ද, ඒවා භාවිත කිරීම සම්බන්ධ දැනුම ඇති පිරිස අල්ප ය. ගින්නෙන් හානි වන අවස්ථා අපට නිතර දකින්නට ලැබෙන්නේ නැත. මේ නිසා, අපගේ මනසේ ඒ සම්බන්ධව ඇත්තේ අඩු තැකීමකි. ගින්නකින් හානි වීමට ඇති අවකාශය, මිලියනකට එකක් බවට සාමාන්ය මතයක් පවතී. මේ නිසා, ගිනි බිය අත්හැර දැමීම අප සාමන්යයෙන් කරන ක්රියාවලිය වුවත්, වඩා වැදගත් වන්නේ, ඒ මිලියනය තුළ රැඳී සිටීම මිස, අවාසනාවන්ත එක, බවට පත් වීම නොවේ.
රටක් ලෙස අප සුරක්ෂිතතාව (Safety) පිළිබඳ මෙයට වඩා සැලකිලිමත් විය යුතුව තිබේ. පළමුව සුරක්ෂිතාව (Safety First) වුවත්, අප කටයුතු කරන්නේ එය ප්රමුඛතා ලැයිස්තුවේ පහළට ඇද දමමිනි. මේ නිසා, ජීවිත පමණක් නොව, දේපොළ ද විනාශයට පත් වෙයි. සුරක්ෂිතතාව පිළිබඳ සැලකිලිමත් නොවීම නිසා නැතිවන දේපොළ, යළි අත්පත් කර ගැනීමේ අවකාශ ඇතත්, එවැන්නකින් අහිමි වන ජීවිත යළි ලබාගත නොහැකි බව, අප තේරුම් ගත යුතු ය. සියල්ලට ප්රථම, ‘ආරක්ෂාව’ යන්න වචනයකට පමණක් සීමා කිරීමෙන් පලක් නොවේ. මෙය කුඩා කාලයේ සිට මනස තුළ තැන්පත් කළ යුතු බීජයකි.
ආරක්ෂාව සම්බන්ධව විශේෂ අවධානයක් යොමු කර සිටින ලෝකයේ රටවල්, පාසල් විෂය මාලාවට මෙය විෂයක් ලෙස ඇතුළත් කර තිබේ. ඒ ඔස්සේ ඔවුන් පාසල් වියේ සිට ම දරුවන්ට ආරක්ෂාව සම්බන්ධව සැලකිලිමත් වීමේ වැදගත්කම හා ඉන් ජීවිතයට හා සමාජයට ලැබෙන ප්රතිලාභ සම්බන්ධව කියා දෙයි. නීතිය විෂයක් ලෙස පාසල් විෂය මාලාවට ඇතුළත් කිරීම කෙරෙහි රජයේ අවධානය යොමුව තිබේ. නීතිය මෙන් ම, සුරක්ෂිතතාව ද (Safety) පාසල් විෂය මාලාවට ඇතුළත් කළ යුතුව ඇත. නීති කඩන්නට බොහෝ දෙනෙක් පෙලඹෙන්නේ, ආරක්ෂාව පිළිබඳ සැලකිලිමත් නොවන නිසා ය. නීති බොහොමයක් හඳුන්වා දී තිබෙන්නේ, ආරක්ෂාව හා සුරක්ෂිතතාව සහතික කිරීම පිණිස ය.
හිස් ආවරණ (Helmet) නොදමා, යතුරු පැදිවල ගමන් කිරීම තහනම් කිරීමේ නීතිය හඳුන්වා දී තිබෙන්නේ, එහි ගමන් කරන්නාගේ ආරක්ෂාව සඳහා ය. ආරක්ෂාව ගැන සැලකිලිමත් වන පුද්ගලයා, හිස් ආවරණ නොදමා ගමන් කිරීමට නොපෙලඹීම තුළ, ඉබේම නීතිය ආරක්ෂා වෙයි. ගොඩනැගිලි ඉදිකිරීමේදී, අදාළ සැළසුමට අනුව ඉදිකිරීම් නොකරන පොදු තත්ත්වයක් ද, රටේ දක්නට ලැබේ. විශේෂයෙන් ගොඩනැගිලි අභ්යන්තරයේ කරන ඉදිකිරීම්, අනුමත සැළසුම්වලට පිටින් ගොස් කරන අවස්ථා, අපේ රටේ බහුල ය. ඒවා බොහොමයක් අනාරක්ෂිත ය. සුරක්ෂිතතාව පිළිබඳ සැලිකිලිමත් වන්නේ නම්, ඔවුන් මෙලෙස නීති නොකඩනු ඇත.
ජීවිතය අවදානම
සුරක්ෂිතතාව පිළිබඳ කල්තියා සැලිකිල්ලක් නොදක්වා ඇති ස්ථානයකදී, ආපදා තත්ත්වයකට මුහුණ දීමට වුවහොත්, ජීවිතය අවදානමට ලක්වීමට පවතින ඉඩ වැඩි ය. මහනුවරදී පසුගියදා ඇතිවූ ගින්නේදී, පියා, මව හා දරු තිදෙනා මුහුණ දී තිබුණේ, එවැනි තත්ත්වයකට ය. එම ආපදා තත්ත්වයේදී, සාමාන්ය ජනතාව ක්රියා කළ ආකාරය පිළිබඳ අප විශේෂ අවධානයක් යොමු කළ යුතු ය.
එහිදී සියලු දෙනා එකාවන්ව කටයුතු කිරීම හේතුවෙන්, ජීවිත හතරක් ගලවා ගැනීමට හැකි විය. ගින්නක් ඇතිවන අවස්ථාවක ගිනි දැල්, දුම හා අධික තාපයක් නිකුත් වෙයි.මෙහිදී නිකුත්වන දුම ආඝ්රහනය වීමෙන්, පුද්ගලයෙක් ක්ෂණිකව මරණයට පත් වීමේ අවකාශය වැඩි ය. මේ අවස්ථාවේදී පියා ක්ෂණිකව ගත් තීරණය, පලදැරුවේ ය. ඒ, පහළ සිටි පිරිස නිසි ලෙස ක්රියාත්මක වීම නිසා ය. අදාළ තීන්දු තීරණ ක්රියාත්මක කිරීමට අවශ්යය පසුබිම, පරිසරය තුළ නිර්මාණය වී තිබීම, මේ පවුලේ වාසනාව ය. නොඑසේ නම්, මේ ගින්න නිවී යන්නට තිබුණේ, මහා ඛේදවාචකයක් සමඟිනි.
සුරක්ෂිතතාව, නිවෙසේදී,මහ මඟදී මෙන් ම, වැඩබිමේදී ද එක ලෙස පවත්වා ගැනීම වැදගත් ය. අද වනවිට, විදුලිය,ගෑස් භාවිත නොකරන නිවෙසක් නැති තරම් ය. විශේෂයෙන්, ව්යාපාරික ගොඩනැගිල්කට පිවිසෙන හා එහි රැඳී සිටින ජන සංඛ්යාව ඉහළ ය. විදුලි සෝපාන,ජෙනරේටර්,ගෑස් සහ විවිධ රසායනික ද්රව්ය වැනි ගින්නක් ඇති වීම සඳහා අවශ්ය සාධක ,මේ ස්ථානවල නිතරම පවතී.මේවා නිසා, සුළු අතපසු වීමකින් හෝ ගින්නක් හෝ වෙනත් ආපදාවක් ඇති විය හැකි ය. මෙවැනි ස්ථානයකදී , එවැන්නකින් බලපෑම් එල්ල විය හැකි සංඛ්යාව ද ඉහළ ය. මේ නිසා, විශේෂයෙන් ව්යාපාරික ගොඩනැගිලි පවත්වාගෙන යන පුද්ගලයන්, තමන්ගේ ව්යාපාරික ස්ථානයට පැමිණෙන පුද්ගලයන්ගේ සුරක්ෂිතතාව තහවුරු කිරීම පිණිස, විශේෂ අවධානයක් යොමු කිරීම ඉතා වැදගත් ය.
මහනුවර කැන්ඩි සිටි සෙන්ටර් (K.C.C)වෙළෙඳ සංකීර්ණය තුළ, ගින්නකදී ආරක්ෂා වන ආකාරය පිළිබඳ පෙර පුහුණු වැඩ සටහන්, වාර්ෂිකව සංවිධානය කෙරෙයි. එම අවස්ථාවේ වෙළෙඳ සංකීර්ණයට පැමිණ සිටින පාරිභෝගික ජනතාව පවා, මේ පෙරහුරුව සත්යයක් යැයි සිතා, හිදිසි ආරක්ෂිත පියවර අනුගමනය කරති.මේ ආකාර පෙර පුහුණු පවත්වන ප්රමුඛ පෙළේ ව්යාපාරික ආයතන කිහිපයක්ම මෙරට තිබේ.බොහෝ සුළු හා මධ්ය පරිමාණ ව්යාපාරිකයන් මේ සම්බන්ධව තවමත් වැඩි අවධානයක් යොමු නොකර සිටීම, කනගාටුවට කරුණකි.
හදිසි අවස්ථා
හදිසි අවස්ථා, කල්තියා දැනුම් දී එන්නේ නැත.එවැනි අවස්ථාවක කළ යුතු සුදුසු ම දේ කිරීම, අත්යවශ්ය කාරණයකි. වැරැදි තීරණයක් ගැනීමෙන් ජීවිතය හෝ ජීවිත අහිමි වීමට පුළුවන.අදාළ තීරණය ගැනීමට ලැබෙන්නේ ඉතා ම සුළු කාලයකි. හදිසි අවස්ථාවක් එළැඹි විට, අත්දැකීමක් නොමැති අයකුට හරි දේ හරි වෙලාවට කිරීම අපහසු ය.මහනුවර යටිනුවර වීදියේ ගින්න ඇති වූ අවස්ථාවේ පියා කටයුතු කළ ආකාරයට, හැමෝටම ක්රියා කළ නොහැකි ය.
ඒ ආකාරයෙන් පරිසර සාධක යහපත් ලෙස ගැළපෙන්නේ ද නැත.එසේ නම්, විශේෂයෙන් ගින්නක් ඇති වූ අවස්ථාවක ක්රියාකළ යුත්තේ කෙසේද යන්න පිළිබඳ පුහුණු අභ්යාසවල නිරතව සිටීම වැදගත් ය.බොහෝ විෂයන්ට වඩා මෙය වෙනස් ය. සුරක්ෂිතතාව යන විෂය ගොඩනැගී ඇත්තේ, හදිසි තත්ත්වවලට මුහුණ දී, ඒවායින් ජීවිත ගලවා ගත් අයගේ අත්දැකීම් මඟිනි. ගින්නකදී විපත් අවම කර ගැනීම පිණිස ක්රියා කළ යුතු ආකාරය සම්බන්ධව, කිසිදා එවැන්නකට මුහුණ නොදුන් අයකු ගෙන් කරුණු දැන ගැනීමේ හැකියාව අල්ප ය.විෂය කරුණුවලට වඩා මෙහි ඇත්තේ, ප්රායෝගික අත්දැකීම් ය. මහනුවර ගින්න මෙරට ප්රථම ගින්න මෙන් ම, අවසන් ගින්න ද නොවන්නේ ය.
අතීතයට එක්ව තිබෙන සෑම ආපදාවක් විසින් ම, අපට පාඩමක් කියාදී තිබේ. එම පාඩම නිවැරැදි ලෙස ග්රහණය කර ගැනීමෙන්, ආපදාවන් වලක්වා ගැනීම හා එමඟින් සිදුවිය හැකි හානිය අවම කර ගැනීම කළ හැකි ය. එහෙත්, අවාසනාව වන්නේ, එම පාඩම අපි රටක් ලෙස ඉගෙන ගැනීමට දක්වන උනන්දුව අඩු වීම හා මැළිකම ය. මේ සම්බන්ධව රට තුළ ආකල්පමය වෙනසක් ඇති විය යුතුව තිබේ. සුරක්ෂිතතාව සම්බන්ධව අවධානය මෙන් ම, සැලකිල්ලක් දැක්වීමෙන් දෛනිකව රටට අහිමි වන ජීවතවලින්, අඩු තරමින් එකක් හෝ ඉතිරි කර ගැනීමට පුළුවන.