ඉවත දමන ප්ලාස්ටික් බෝතල්, පරිසරයට මුදා හරින්නේ නැතිව, වෙනත් කාර්යයකට යොදාගත හැකි නම්, එය පරිසර සුරක්ෂිතතාවට බෙහෙවින් උපකාරී වෙනවා. මෙවැනි බෝතල් යොදාගෙන ප්‍රයෝජනවත් නිර්මාණයක් කළහැක්කේ කෙසේද? මේ, එවැන්නක් සකසන ආකාරයයි .

ප්ලාස්ටික් මෙගා බෝතල්, ගැලුම් වගේ මදක් විශාල ප්‍රමාණයේ බෝතල් අපේ නිවෙසේ, කාර්යාලයේ, ගෙවතු සහ උද්‍යාන අලංකරණය සඳහා යොදාගත හැකියි. එවැනි බෝතලයක් හෝ ගැලුමක උඩ කොටසින් කැබැල්ලක් ඉවත් කරලා, එතුළට කාබනික පොහොර, වැලි, ගල් පුරවලා, විසිතුරු පැළයක් සිටවාගත හැකි බව ඔබ කවුරුත් දන්නා කරුණක්. මෙවැන්නක් නිර්මාණයේදී, තමන් කරන නිර්මාණය අනුව, කපා ඉවත් කරන කොටස තීරණය කරන්න ඔබට පුළුවන්. උඩ කොටස කපා ඉවත් කර, එල්ලා වැටෙන විසිතුරු පැළයක් සිටෙව්වොත්, බෝතලයේ ඉදිරිපස ඇස්, කන්, නාසය ඇඳ මිනිස් රූපයක් නිර්මාණය කරන්න ඔබට පහසුවෙන්ම පුළුවන්. එතකොට විසිතුරු පැළයක උඩ කොටසින් හිසකෙස් නිරූපණය වේවි. මෙවැනි නිර්මාණයක් ගෙවත්තේ එල්ලා තබන්නත්, නිවෙස අලංකරණයට තබන්නත් පුළුවන්.

චින්තා රණසිංහ

සීනිවලට වඩා මී පැණි සෞඛ්‍යයට හිතකර බවට ඇති මතය නිසා, දැන් බොහෝ ආහාරවලට සීනි වෙනුවට මී පැණි එක්කරනු ලැබේ. එහෙත්, වැඩිහිටියකු දවසට ග්‍රෑම් 30 කට වඩා මී පැණි ගැනීම සුදුසු නැත. අවුරුදු 7 - 10 පසුවන දරුවකු ගත යුත්තේ, ග්‍රෑම් 24 ට අඩු ප්‍රමාණයකි. සීනි යනු, දියවැඩියාව, පිළිකා, ස්ථුලතාව, අහිතකර කොලෙස්ටරෝල් ආදී බොහෝ ගැටලු සමඟ අත්වැල් බැඳගත්තකි. සීනි ග්‍රෑම් 30 ක්, සීනි කියුබ් 7 කට සමාන ය. සීනි ග්‍රෑම් 24 ක් කියුබ් 6 කට සමාන ය. සීනි කියුබ් 1 ක සීනි ග්‍රෑම් 4 ක් අඩංගු ය. ආහාරයක සීනි අඩු නම්, එහි 5.0 g/ 100 g ලෙස සඳහන් කර තිබේ. සීනි අධික නම්, 22.5g/ 100 g හෝ 27.0 g ලෙස සඳහන් ය. ආහාරයේ වැඩි සීනි ඇත්නම් රතු ද, මධ්‍යම ප්‍රමාණයේ නම් කහ පාට ද, අඩු නම් කොළ පැහැය සඳහන් කිරීම තවත් ක්‍රමයකි. පැණි බීමවල ද, අඩු සීනි නම් 2.5 g/ 100 ml සඳහන් ය. වැඩි සීනි නම්, 11.25 g/ 100 ml හෝ 13.5 g හෝ ඊට වඩා අඩංගු ය.

කෙතක මහිම පමණක් නොව, බතක මහිම ද අප අත්දැකිය යුතු ය. එහෙත්, නොරටින් පැමිණි ආහාර නිසා තුන් වේලටම බත් කන්න පුළුවන්ද කියා විමසීමට අප පෙලඹී තිබේ. ලොව අඩක්ම කුසගිනි නිවා ගන්නේ බතින් කුස පුරවාගෙන ය. ජපානයේ ‘බත්‘ යනු ‘ආහාර වේලට‘ සමාන වදනකි. බතින් කුසගිනි නිවා ගන්නා ජපන් ජාතිකයන්, වැඩි ම ආයු ප්‍රමාණයක් භුක්ති විඳින ජාතියක් වෙයි.

ජපානයෙන් මෑතකදී රටවල් 136 ක කළ අධ්‍යයනයෙන් හෙළිවී ඇත්තේ, දිනකට බත් ග්‍රෑම් 50 ක් වැඩිපුර ආහාර වේලට එක්කර ගත හැකි නම්, තරබාරු බව වළක්වාගත හැකි බව ය. බත් වැඩිපුර ආහාරයට ගන්නා ජාතීන්ට තරබාරු බව ගැටලුවක් නොවේ.

අපේ රට ද බත් පරිභෝජනයෙන් ඉහළ රටකි. අවාසනාවකට පිටි කෑම පරිභෝජනය ඉහළ යාම නිසා, ස්ථුලතාව අපට ද ගැටලුවක් වී අවසන් ය.

බණ්ඩාරනායක ජාත්‍යන්තර අධ්‍යයන කේන්ද්‍රයේ අධ්‍යක්ෂ ආචාර්ය හරින්ද විදානගේ

තිස් වසරක් පැවැති එල්.ටි.ටි.ඊ ත්‍රස්තවාදය පරාජය කිරීමෙන් පසු සාමකාමී තත්ත්වයට පත්ව තිබූ ශ්‍රී ලාංකීය ජනසමාජය තුළ යළිත් බිය, සැකය හා අවිශ්වාසය ගොඩනැ්‍ඟීඟීමට පසුගිය පාස්කු ඉරිදා එල්ල වූ මරාගෙන මැරෙන බෝම්බ ප්‍රහාරයන් හේතු විය. මරාගෙන මැරෙන බෝම්බකරුවන් අට දෙනකු ඉලක්ක හයක් කේන්ද්‍ර කර ගනිමින් එක් දිනක් තුළ දියත් කර තිබූ මේ ආකාරයේ ප්‍රහාරයක් පසුගිය දශකයක කාලය තුළ ලොව කිසිදු රටකින් වාර්තා නොවීම සමස්ත ලෝකයේම අවධානය මෙම සිදුවීම දෙසට යොමු වන්නට හේතු විය.

මෙරට පුරවැසියන්ට අමතරව විදේශීය ජාතිකයින්ද ඉලක්කකරගනිමින් කතෝලික දේවස්ථාන හා ප්‍රධාන පෙළේ තරු හෝටල් තුළ පුපුරා ගිය බෝම්බ ප්‍රහාරයත් සමඟ ජාත්‍යන්තර විමර්ශන කණ්ඩායම් ද ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණියේය. විශේෂයෙන් එෆ්.බී.අයි නියෝජිතයන් අදාළ සිදුවීම් සම්බන්ධ පරීක්ෂණ කටයුතුවලට සම්බන්ධ වීම දේශපාලන ක්ෂේත්‍රයේද දැඩි කතා බහට ලක්විය.එය සුබවාදී ලෙස මෙන්ම අසුබවාදී ලෙසද දකින කණ්ඩායම් ඔවුන් නියෝජනය කරන මතය සාධාරණීකරණය කිරීම පිණිස අදහස් දැක්වීමත් සමඟ සාමාන්‍ය ජනතාව ද ඒවාට නොයෙක් අයුරින් ප්‍රතිචාර දක්වන්නට වූහ.

විශේෂයෙන් සමාජ මාධ්‍ය මගින් මෙම මතවාද සමාජගත කිරීම සඳහා ගන්නා උත්සාහය පසුගිය කාලය තුළ පැහැදිලිව දක්නට ලැබිණි. කෙසේ වුව ජාත්‍යන්තර මැදිහත්වීම් තුළින් ඇතිවන බලපෑම්වලින් තොරව ස්වාධීනව අපට කටයුතු කළ හැකිද යන්න ප්‍රශ්නයකි. එසේ නම් මේ මොහොතේ අප කළ යුතු වන්නේ අදාළ මැදිහත්වීම් මගින් අත්කර ගත හැකි වාසි ලබා ගනිමින් රටට අහිතකර දෑ බැහැර කිරීම පිණිස කටයුතු කිරීමය.එය පහසුවෙන් කළ නොහැකි අතර ඒ සඳහා ආණ්ඩුව උපයාශීලී විය යුතුය.

ජාතික සමගිය

ආගමික මතවාදයක් සමඟ ගොඩනැඟුණු අයි.එස්.අයි.එස් සංවිධානය යනු අමෙරිකාව ඇතුළු ලෝකයේ ප්‍රබල රටවලට හිසරදයක් වූ සංවිධානයකි. මේ නිසාම එම රටවල් ජාත්‍යන්තර වශයෙන් මෙම සංවිධානයේ ක්‍රියාකාරීත්වය අඩපණ කිරීම පිණිස ඒකාබද්ධව කටයුතු කරමින් සිටිති. එල්.ටී.ටී.ඊ සංවිධානය යුදමය වශයෙන් පරාජය කිරීමත් සමඟ අප නිදහස හා සාමය උපරිම ලෙස බුක්ති විඳින රටක් බවට ක්‍රමයෙන් පත් වෙමින් සිටියේය. එම කාලය තුළ අප බොහෝ විට අවධානය යොමු කරනු ලැබුවේ යළිත් එම සංවිධානයේ නැඟීසිටීමක් ඇතිවේද යන්න සම්බන්ධව පමණි. ආවා කල්ලිය වැනි සංවිධානවල ප්‍රහාර සිදුවූ අවස්ථාවල ක්ෂණයෙන් පොලීසිය ක්‍රියාත්මක වී ඔවුන් අත්අඩංගුවට ගැනීමත් සමඟ සියලු ප්‍රශ්න හමාර යැයි අපි සිතුවෙමු.

කොටි ඩයස්පෝරාවේ ජාත්‍යන්තර මට්ටමින් සිදුකරනු ලබන ක්‍රියාකාරකම් සම්බන්ධව අප විශේෂ අවධානයක් යොමු කළේද එමඟින් හෝ යළිත් එල්.ටී.ටී.ඊ සංවිධානයට ප්‍රාණ වායුව සපයයිද යන සැකය නිසාය. යම් යම් අන්තවාදී කණ්ඩායම්වල ක්‍රියාකාරකම් රට තුළ ඉඳ හිට වාර්තා වුවත් ආණ්ඩුව ඒවා සම්බන්ධව වැඩි අවධානයක් යොමු නොකළේ ඒ සියල්ල ජාතීන් හා ආගමිකයින් අතර පවතින අනවබෝධය හේතුවෙන් ඇතිවන ගැටුම් ලෙස සලකාය. ජාත්‍යන්තර වශයෙන් ක්‍රියාත්මක අයි.එස්.අයි.එස් වැනි සංවිධානයක බලපෑම මෙම අන්තවාදී කණ්ඩායම්වලට ඇති බව තේරුම් ගැනීමට රජය අපොහොසත්වීම හේතුවෙන් ඔවුන් කළේ ජාතික සමඟිය සංහිඳියාව ගොඩනැගීම සඳහා වන වැඩසටහන් කෙරෙහි වැඩි නැඹුරුවක් දැක්වීමයි. එහෙත් අවසානයේ සිදුවූයේ කිසිවකුත් අපේක්ෂා නොකළ අකාරයේ ප්‍රහාරයකට ශ්‍රී ලංකාව ගොදුරු වීමය.

අන්තවාදී කණ්ඩායම් ගත්කල ඔවුන් අරමුණු දෙකකින් ක්‍රියාත්මක වන අාකාරයක් ලෝකය තුළ දැකිය හැකිය. විශේෂයෙන් අල්කයිඩා වැනි සංවිධාන ක්‍රියාත්මක වන්නේ අමෙරිකාව ඇතුළු රටවල් ඉස්ලාම් ආගමික රටවල්වලට සිදුකරනු ලබන බලපෑම්වලින් එම රටවල් මුදා ගැනීම සඳහාය.යම් යම් ආර්ථික වාසි අපේක්ෂාවෙන් ප්‍රබල රටවල් කරනු ලබන අතපෙවීම්වලට මෙන්ම ඒ සඳහා එම රටවලට උදව් දෙන රටවලට ප්‍රහාර එල්ල කිරීමට අල් කයිඩා සංවිධානය වැඩි නැඹුරුවක් දක්වනු ලැබීය. ඇත්තෙන්ම ඔවුන් තුළ වූයේ දේශපාලනික හා ආර්ථික කරුණු මුල්කර ගනිමින් සංවිධානය ගොඩනැඟීමය. අයි.එස්.අයි.එස්. සංවිධානය ඊට හාත්පසින්ම වෙනස් එකකි.

ඔවුන් මතවාදයක් වෙනුවෙන් පෙනී සිටින අන්තවාදී සංවිධානයකි. ඔවුන් සිය මතවාදය පිළි නොගන්නා සියලු දෙනා සලකන්නේ සතුරන් ලෙසය. මෙම සංවිධානය මගින් මේවන විට ඝාතනයට ලක්ව ඇති වැඩිම පිරිසක් මුස්ලිම් ජාතිකයින් වීම තුළින් මෙය පැහැදිලිව තේරුම් ගැනීමට පුළුවන. ඉස්ලාම් ආගම ඉදිරියට දමා කුරාණයේ ඇති කරුණු ලෙස පෙන්වා දෙමින් අන්තවාදී මතවාදයක් සමාජගත කරමින් සිටින අයි.එස්.අයි.එස් සංවිධානයේ සාමාජිකත්වය දැන හෝ නොදැන වර්ධනය වීමේ අවදාානමක් පවතී.

යම් දේශපාලනික හෝ ආර්ථික ඉලක්කයක් නොමැති මෙම සංවිධානය සෑමවිටම එම ආගමික මතවාදය සමාජගත කරන්නට දරන වෑයම තුළ ඕනෑම රටක ඉස්ලාම් භක්තිකයකු ඊට ගොදුරු වීමේ අවදානමක් ඇත. එම සංවිධානයේ දේශන හා ක්‍රියාකාරකම් අනුමත කිරීම සඳහා වන සිතුවිල්ල පහළ වූ මොහොතේ සිට අදාළ පුද්ගලයා එහි සාමාජිකයකු බවට නිරායාසයෙන්ම පත්වන අතර සංවිධානයේ සාමාජිකත්වය දැන හෝ නොදැන යන දෙයාකාරයෙන්ම එය සිදුවීමට පුළුවන. අල්කයිඩා වැනි අන්තවාදී සංවිධානවලට වඩා අයි.එස්.අයි.එස්. වැනි සංවිධාන භයානක වන්නේ මේ නිසාය.

ලෝක ආරක්ෂක පරිසරය වෙනස්වීම සඳහා ප්‍රධාන කරුණු දෙකක් බලපායි.රටවල් අතර පවත්නා බල අරගලය ඉන් එකකි. අමෙරිකාව හා චීනය, සෞදි අරාබිය හා ඉරානය, බටහිර යුරෝපය හා රුසියාව අතර පවත්නා බල අරගලය තුළ ලෝක ආරක්ෂක පරිසරය වෙනස්වන අතර ඉන්දියාවද මෙම ක්‍රියාවලියේ පෙරමුණේ සිට ක්‍රියාකරන තත්ත්වයක් පෙනෙන්නට තිබේ. කලාපීය බලවතුන් වන්නට තවත් පැත­්තකින් රටවල් අතර තරගයක් පවතී. ලෝක ආරක්ෂක පරිසරය වෙනස්වීම සඳහා ප්‍රබලව බලපා තිබෙන අනෙක් කාරණය වන්නේ ජාත්‍යන්තර මට්ටමින් ක්‍රියාත්මක අන්තවාදී සංවිධානයි. ඔවුන්ගේ බලපෑම්වලින් මිදීම පිණිස රටවල් විශේෂ ආරක්ෂිත සැලසුම් දියත් කිරීම තුළ ලෝක ආරක්ෂක පරිසරය වෙනස් වීමට ලක්වෙයි.

ශ්‍රී ලංකාව මෙම ක්‍රියාවලියේදී වැඩි අවධානයක් යොමු කරනු ලැබුවේ රටවල් අතර පවතින බල අරගලය සම්බන්ධවය. කලාපීය බලවතුන් හා ලෝක බලවතුන් අතර ආර්ථික කරුණු මුල්කර ගනිමින් ක්‍රියාත්මක අරගලය තුළ අපි සෑමවිටම විමසිලිමත් වෙමින් ක්‍රියා කරන ස්වරූපයක් පසුගිය කාලය තුළ දක්නට ලැබිණි. ජාත්‍යන්තර වෙළෙඳාම, ආයෝජන ගලා ඒම වැනි කාරණාවලට එය ඍජුවම බලපාන අතර රටක් ලෙස අප පසුගිය කාලය තුළ යම් ප්‍රමාණයට සුබවාදී ලෙස මෙය කළමනාාකරණය කරගත් බවක් පෙනෙන්නට තිබේ. එසේ වුවත් ලෝකය ආරක්ෂක පරිසරය වෙනස් කිරීමට ප්‍රබලව බලපෑ අනෙක් කාරණය සම්බන්ධව අපි රටක් ලෙස අවධානයක් යොමු නොකළ අතර පාස්කු ඉරුදින එල්ල වූ බෝම්බ ප්‍රහාරයෙන් එය වඩාත් තහවුරු වෙයි.

බල අරගලය

ලෝකයේ රටවල් අතර පවත්නා බල අරගලය මිස අන්තවාදී සංවිධානවල බලපෑම අපට එල්ල නොවෙතැයි පාලකයන් විශ්වාස කළා විය හැකිය.එහි ප්‍රතිඵලය වූයේ ජාතික ආරක්ෂාව සම්බන්ධයෙන් පාලකයන් වැඩි අවධානයක් යොමු නොකිරීමය. කෙසේ වුවත් දැන් ශ්‍රී ලංකාව ජාත්‍යන්තර වශයෙන් ප්‍රචලික අන්තවාදී ත්‍රස්ත කණ්ඩායමකගේ ප්‍රහාරයකට ලක්ව අවසන්ය. දැන් අප හමුවේ පවතින අභියෝගය වැටුණු තැනින් නැගී සිටීමය.

මෙම ප්‍රහාරවලට මුහුණදී ඒවා මැඩ පැවැත්වීම සම්බන්ධයෙන් අත්දැකීම් ඇති අමෙරිකාව වැනි රටවල විශේෂඥ දැනුම දැන් අපට අවශ්‍ය මොහොතකි. කාලයක් මුළුල්ලේ අමෙරිකාව ඇතුළු ප්‍රධාන රටවවල් මේ සම්බන්ධයෙන් තමන් සතු දැනුම හුවමාරු කර ගනිමින් මෙම අන්තවාදී කණ්ඩායම්වල සැලසුම් හෙළි කරගනිමින් ඔවුන්ගේ ප්‍රහාර වලක්වා ගැනීමට කටයුතු කර තිබේ ශ්‍රී ලංකාවට එල්ල වූ මෙම ප්‍රහාරය එක් පැති ගණනාවකින් එම රටවලට වැදගත් වෙයි.

එක් කාරණයක් නම් අදාළ රටවල පුරවැසියන් මෙම ප්‍රහාරයෙන් මරණයට පත් වීමයි. අනෙක් කාරණය පසුගිය දශකයක වැනි කාලය තුළ මේ ආකාර දරුණු මරාගෙන මැරෙන ප්‍රහාරයක් ලොව කිසිදු රටකට එල්ලවී නොතිබීමය. ජාත්‍යන්තර මට්ටමින් යම් ආකාරයකට ආරක්ෂිත දැලකින් ආවරණය කරමින් සිටි ත්‍රස්ත සංවිධානයක් ඉතා සංවිධානාත්මක අයුරින් රටක් තුළ ප්‍රහාරයක් දියත් කිරීම යනු අන්තවාදය කරපින්නා ගත් ත්‍රස්ත සංවිධාන ලෝකයෙන් අතුගා දැමීම සඳහා කටයුතු කරමින් සිටින රටවලට ගැටලුවකි.

විශේෂයෙන් අදාළ ප්‍රහාරයෙන් අමෙරිකානු ජාතිකයින් මරණයට පත්වීම නිසා අමෙරිකානු රජයට මේ සඳහා මැදිහත්වීමක් කරන්නට අවකාශ සැලසී තිබේ. ඔවුන්ගේ මැදිිහත් වීම මුළුමනින්ම ප්‍රතික්ෂේප කිරීම කිසිසේත් අනුමත කළ නොහැකි අතර යමකු එසේ පවසන්නේ නම් ඒ තුළ ඇත්තේ දේශපාලනික අරමුණක් මිස වෙනකක් නොවේ. විදේශීය රටකට අත පෙවීමක් සිදු කරන්නට අවශ්‍ය පසුබිම දැන් රටේ නිර්මාණය වී තිබෙන බැවින් ප්‍රබල රටවල් මේ තුළින් ඔවුන්ගේ ආර්ථික හා දේශපාලනික අරමුණු වෙත ද ළඟා වීමට උත්සාහ ගැනීමට පුළුවන. ඒ බව තේරුම් ගෙන ජාත්‍යන්තර ත්‍රස්තවාදී උවදුර රටින් අතුගා දමන්නට අවශ්‍ය සහය පමණක් ලබා ගැනීමට ආණ්ඩුව සූක්ෂම විය යුතුය.

ජාතික ආරක්ෂාව

ජාතික ආරක්ෂක ප්‍රතිපත්තියක් රට තුළ තිබිය යුතුය. එවැන්නක් නොමැති වීමේ ප්‍රතිවිපාක ශ්‍රී ලංකීය ජන සමාජය දැන් අත්විඳිමින් සිටී. අන්තවාදී සංවිධාන විසින් දියත් කරනු ලබන ප්‍රචණ්ඩත්වය මැඩපැවැත්වීම සම්බන්ධ විශේෂඥ දැනුම අපට නොමැති බව මුලින් අප තේරුම් ගත යුතුය. මේ නිසා මේ මොහොතේ අපට ඒ සඳහා ජාත්‍යන්තර සහය අවශ්‍ය බව අප අවංකව තේරුම් ගත යුතුව ඇත. සැප්තැම්බර් 11 ප්‍රහාරයෙන් පසු අමෙරිකාව ඔවුන්ගේ ආරක්ෂිත දැල ශක්තිමත් කළේය. ඉන්පසු රට අභ්‍යන්තරයේ යම් යම් සුළු සිදුවීම් වාර්තා වුවත් ජාත්‍යන්තර මට්ටමින් ක්‍රියාත්මක කිසිදු අන්තවාදී කණ්ඩායමකට රට තුළ ක්‍රියාත්මක වීමට අමෙරිකාව ඉඩක් නොදුන්නේය.

ඉන් ඔබ්බට ගොස් ඔවුන් ජාත්‍යන්තර වශයෙන්ද රටවල් සමඟ එකඟතා ඇති කර ගනිමින් කටයුතු කරමින් සිටියි. රුසියාව, ඉන්දියාව වැනි රටවල් ආරක්ෂාවට මුල්තැන දී කටයුතු කරයි. විශේෂයෙන් රුසියාව වර්තමානයේ මේ සම්බන්ධව චීනය සමඟ ඉතා සමීපව කටයුතු කරමින් සිටියි. මෙරට අප නොදැන සිටියත් පසුගිය කාලය තුළ ජාත්‍යන්තර වශයෙන් ත්‍රස්තවාදය පරාජය කිරීම සඳහා රටවල් ඒකාබද්ධව කටයුතු කිරීම තුළ ප්‍රහාර රැසක් වලක්වා ගැනීමට හැකියාව ලැබිණි.

මෙය සම්පූර්ණයෙන්ම ඒ ඒ රටවල් අවශ්‍ය බුද්ධි තොරතුරු හුවමාරු කර ගනිමින් එකට වැඩ කිරීම තුළ ලැබූ ජයග්‍රහණයන්ය. යුද්ධයෙන් පසු පශ්චාත් ගැටුම් කළමනාකරණය, සංහිඳියාව වැනි කාරණාා ගැන කතා කරමින් සිටි අප ජාතික තවුෆික් ජමාත් වැනි සංවිධානවල ක්‍රියාකාරකම් ගැන අවධානයක් යොමු නොකළ නිසාම මේවා පාලනය කිරීම පිණිස ජාත්‍යන්තර වැඩපිළිවෙළ සමඟද ඒකබද්ධ නොවුණි.

විශේෂතා දැනුම

අන්තවාදී සංවිධාන එක් පැත්තකින් ජාලයක් ලෙස කටයුතු කරද්්දී එය පිටු දැකීම පිණිස රටවල් ජාලයක් ලෙස කටයුතු කිරීමේ අවශ්‍යතාවක් නිර්මාණය වී තිබේ. මේ නිසා මෙවැනි සංවිධාන වල ක්‍රියාකාරීත්වය හඳුනාගැනීම, ඔවුන්ගේ ප්‍රහාර වලක්වා ගැනීම ඇතුළු කාරණාා සම්බන්ධයෙන් ජාත්‍යන්තර විශේෂඥ දැනුම අපට අවශ්‍යව තිබේ. කැමැත්තෙන් හෝ අකමැත්තෙන් එය අපට ගැනීමට සිදුව තිබෙන්නේ අමෙරිකාව වැනි රටවල්වලිනි. මුහුණ සමඟ තරහ වී නාසය කපා ගැනීම වැනි තත්ත්වයකට නොගොස් ජාත්‍යන්තර සහය ලබා ගනිමින් ගැටලුව කළමනාකරණය කර ගැනීම ආණ්ඩුවේ වගකීමකි. සමාජ මාධ්‍ය ප්‍රබලව ක්‍රියාත්මක වෙමින් තිබෙන මෙම වකවානුව තුළ අන්තවාදී කණ්ඩායම්වලට පහසුවෙන් ඔවුන්ගේ අදහස් හුවමාරු කර ගැනීමේ අවකාශ තිබේ.

මෙරට ආගමන විගමන නීතිවල පවත්නා අඩුපාඩු නිසා අන්තවාදී අදහස් ඇති ඕනෑම අයකුට සිරියාව, ඉරාකය වැනි රටකට ගොස් පුහුණුව ලැබ යළි කිසිදු ගැටලුවකින් තොරව රටට ඇතුළු වීමේ අවකාශ තිබුණි. අන්තවාදී කණ්ඩායම් ප්‍රයෝජන ගත්තේ මෙම තත්ත්වයෙනි. පාස්කු ඉරුදින එල්ල වූ මරාගෙන මැරෙන බෝම්බ ප්‍රහාරවලට සම්බන්ධ වූ පුද්ගලයින්ගේ ක්‍රියාකාරකම් හා හැසිරීම්වලින් පැහැදිලි වන්නේ ඔවුන් මේ ආකාර විදේශ පුහුණුවක් ලැබ තිබෙන බවයි. ඔවුන් මෙවැනි ප්‍රහාර මීට පෙර නිරීක්ෂණය කර තිබෙන අතරම එවැනි ප්‍රහාරවලට යොමු කෙරෙන අය ඇසුරු කර තිබෙන්නට ඇති බවද විශ්වාස කළ හැකිය.

ශ්‍රී ලංකාවේ බොහෝ අවස්ථාවල බුද්ධි තොරතුරු සාමාන්‍ය ජනතාව අතට පත්වන ස්වභාවයක් දක්නට ලැබේ. මේ තුළින් සිදු වන්නේ ජනතාව අනවශ්‍ය කලබලයකට පත්වීමයි. ලෝකයේ වෙනත් රටවල් විසින්ද මේ ආකාර ප්‍රහාර සම්බන්ධ තොරතුරු බුද්ධි අංශ මගින් අනාවරණය කරගනු ලබයි. ඒවා වලක්වා ගැනීම පිණිස කටයුතු කිරීම මිස ජනතාවට ඒබව කියා ඔවුන් කලබලයට පත් කිරීම වගකිව යුතු ආණ්ඩුවක ක්‍රියා පිළිවෙත නොවේ. මේවා හෙළි කිරීම මගින් සිදු වන්නේ ජන ජීවිතය තවත් අවුල් වීමය.

අද ප්‍රහාරයක් එල්ල වීමට ඉඩක් තිබෙන බවට බුද්ධි අංශ තොරතුරු අනාවරණය කරගෙන තිබෙන බැවින් ඔබ නිවසේ රැඳී සිටින්න යැයි පැවසීම ආණ්ඩුවේ වගකීම නොවන අතර ඔවුන් කළ යුත්තේ එම සැලසුම් ව්‍යර්ථ කිරීම පිණිස ක්‍රියාත්මක වීමය. එහෙත් අද එවැනි තත්ත්වයක් පෙනෙන්ට නොමැති වීම විශාල අඩුපාඩුවකි.

අද ලෝක තත්ත්වය අධ්‍යයනය කිරීමේදී පෙනී යන කරුණක් වන්නේ එක් රටක් හා අමනාප වීම යනු වක්‍රාකාරයෙන් තවත් රටකට හිතවත් වීමක් බවයි. උදාහරණයක් ලෙස අමෙරිකාව ප්‍රතික්ෂේප කිරීම චීනයට අත වැනීමක් ලෙස ලෝකය දකින්නට පුළුවන. අමෙරිකාව හා චීනය අතර පවතින බල අරගලය මෙයට හේතුවයි. ඉන්දියාව සමඟ අපේ පවතින ගනුදෙනු සැලකීමේදී ද මෙම තත්ත්වය දැකිය හැකිය.

ලෝකයේ රටවල් අතර පවතින බල අරගලය අප වැනි රටවලට ඍජුව බලපායි. මේ නිසා තීරණ ගැනීමේදී අප වඩාත් විමසිලිමත් හා කල්පනාකාරී විය යුතුය. එක් රටකට දොරවල් වැසීම තවත් රටකට දොරවල් විවෘත කිරීමක් විය හැකිය. මෙම අවස්ථාවේ ජාත්‍යන්තර සහය ප්‍රතික්ෂේප කළ යුතු යැයි කරනු ලබන ප්‍රකාශ රටේ අභිවෘද්ධිය පිණිස කරනු ලබන ඒවා ලෙස සිතිය නොහැකිය.

අයි.එස්.අයි.එස් සංවිධානය ආගමික මතවාදයක් වෙනුවෙන් පෙනී සිටින බැවින් ඔවුන්ගේ මතවාදය හා එක්වීමට ඕනෑම අයකුට ඕනෑම මොහොතක හැකියාව ඇති බව අප තේරුම් ගැනීම වැදගත්ය. එම මතවාදය අනුමත කිරීම සඳහා ජනතාව පෙළඹවීම හෝ නොවීම පිළිබඳ වගකීම මහජාතිය වන සිංහල බෞද්ධයින් සතුව තිබෙන බවද අප අවබෝධ කර ගත යුතුය. මෙම ප්‍රහාරවලට සම්බන්ධ වූයේ මුස්ලිම් ප්‍රජාව අතරින් ඉතා සුළු පිරිසකි. අති බහුතර සම්ප්‍රදායික මුස්ලිම් ජනතාව මෙය අනුමත කරන්නේ නැත.

ඔවුන් අතර සිටින රැඩිකල් තරුණයින් අන්තවාදී අදහස් දරන පිරිස අතරට යොමු වීම හෝ නොවීම තීරණය වන්නේ අප මේ මොහොතේ ක්‍රියා කරනු ලබන ආකරය අනුවය. මුස්ලිම් ප්‍රජාවට වෙනස් කොට සැලකීමට කටයුතු කළහොත් ඉන් සිදු වන්නේ එක් අයකු හෝ ආගමික මතවාදයන් කරපින්නා ගත් අන්තවාදී කණ්ඩායම් හා එකතු වීමය. මේ නිසා මේ මොහොතේ එය තේරුම් ගෙන කටයුතු කිරීමේ වගකීම ආගමික නායකත්වයට, දේශපාලන නායකයින්ට, මාධ්‍යට මෙන්ම සමාජ ක්‍රියාකාරී කණ්ඩායම්වලට තිබේ.

වෛද්‍ය වින්‍යා ආරියරත්න සභාපති, සර්වෝදය

අප්‍රේල් 21 සිදුවීමත් සමඟ මෙරට ජනවාර්ගික සබඳතා, ආගමික සබඳතා, ජාතික ආරක්ෂාව ආදිය පිළබඳ අලුත් කතිකාවක් ආරම්භ වී තිබේ. එවැනි තත්ත්වයන් තුළ ජනතාවගේ ආගමික නායකයන්ගේ සහ දේශපාලනයේ වගකීම කුමක්ද යන්න පිළිබඳ අවධානය යොමු කරමින් සර්වෝදය සභාපති වෛද්‍ය වින්‍යා ආරියරත්න මහතා එහා ඉවුරට එක්වේ.

* පාස්කු ඉරිදා සිදුවූ ප්‍රහාරය ඔබ දකින්නේ කොහොමද?

ඒක ඉතාම පැහැදිලිව ත්‍රස්තවාදී ප්‍රහාරයක්. ඒ අයගේ අරමුණ ඉටුකර ගැනීමට කොච්චර දුරකට රට තුළින්ම ඒ සඳහා උත්තේජනය පැමිණියේද, එසේත් නැතිනම් රටට බාහිරින් ඒ සඳහා බලපෑම ලැබුණාද යන්න පිළිබඳ ආරක්ෂක අංශ විසින් පැහැදිලි කරගනීවි. මෙය සිදුවූයේ යම් සාධක රාශියක ප්‍රතිඵලයක් හැටියටයි. ජාතික ආරක්ෂාව පිළිබඳ අප තුළ පැවැති අවධානය විවිධ හේතු නිසා දුර්වලවීම සමහර දේශපාලන සාධක ගැඹුරටම ගොස් ඇති දේශපාලනික ආයතනික ක්‍රමයේ දුර්වලතා බෙදුණු දේශපාලනයක් තුළ යම් යම් ජනවාර්ගික පදනම් මත යැපෙන පක්ෂ දේශපාලනය මෙන්ම ආර්ථික සාධක නිසා අන්තවාදී බලවේගවලට ක්‍රියාත්මක වීමේ දී ලැබෙන වාසිය එහි දී ප්‍රධානයි. අපේ රට ‘ශ්‍රී ලාංකේය ජාතියක්’ හැටියට ගොඩනැඟීමට පැවැති බාධාවත් ඊට බලපානවා. යම් විදිහකට අප ‘ලාංකේය ජාතියක්’ ලෙස ගොඩනැඟී තිබුණේ නම් ප්‍රජාව තුළින්ම මේ විදිහේ අන්තවාදී කොටස් හඳුනාගැනීමේ හැකියාව තිබුණා. ඒ වගේම ඔවුන් ප්‍රජාව තුළින්ම නිෂේධනීය වී යාමේ හැකියාව පැවැති බවයි මගේ පුද්ගලික හැඟීම.

* මෙම සිදුවීමෙන් පසුව රාජ්‍ය හා ස්වේච්ඡා සංවිධානවල මැදිහත්වීමේ භූමිකාව ඔබ දකින්නේ මොන විදිහටද?

හදිසි ආපදාවන් කෙරෙහි අවධානය යොමු කළ විට ඒවා ස්වාභාවික දේවල් විය හැකියි. මිනිසා විසින් නිර්මාණය කරන ලද ආපදාවන්ද විය හැකියි. මේක මිනිසා විසින්ම නිර්මාණය කළ ආපදා තත්ත්වයක්. ප්‍රහාරය නිසා විශාල සංඛ්‍යාවකට ජීවිත හානි වුණා. විශාල පිරිසකට තුවාල සිදුවුණා. විශාල වශයෙන් ජන ජීවිතය ඇනහිටියා. ඒ මොහොතේ සිටම ඉතා වගකීමෙන් හා කැපවීමෙන් ආරක්ෂක අංශ ක්‍රියාත්මක වූ බව කිව හැකියි. රජයේ පාර්ශවයෙන් ගත් කළ දේශපාලන අධිකාරිය, නායකත්වයේ භූමිකාව නිසි ලෙස ක්‍රියාත්මක වූ බවක් පෙනුණෙ නෑ. වෙනත් රටක නම් ඔවුන්ගේ දේශපාලන මතිමතාන්තර අමතක කරලා ඔක්කොම එකතු වෙනවා.

 එක හඬින් කළ යුතු දේ තීරණය කරනවා. ඒත් ලංකාවෙදි වුණේ අතපසුවීම් ගැන කවුද වගකිව යුත්තේ කියන කාරණය ගැන එකිනෙකා චෝදනා කරගැනීමක් විතරයි. දේශපාලන නායකත්වයන් පොදුවේ ක්ෂණිකව තිබුණු අර්බුදකාරී තත්ත්වය සමනය කිරීමට මැදිහත්වුණේ නෑ. අනෙක් පසින් ආගමික නායකත්වය කෙරෙහි අවධානය යොමු කළ විට කතෝලික පල්ලිය හා කාදිනල්තුමා දුන්නු නායකත්වය අපි අගය කළ යුතුයි. විශාල කතෝලික බැතිමතුන් සංඛ්‍යාවකට ජීවිත අහිමි වූ හා තුවාල ලැබූ තත්ත්වයක් තුළ පවා ඔවුන් යම් ආධ්‍යාත්මික හික්මීමක් තුළ පවත්වාගනිමින් හිංසන රැල්ලක් දක්වා වර්ධනය වෙමින් පැවැති ප්‍රවණතාව වැළැක් වූ බව කිව හැකියි. ඒ වගේම ඒ අයුරින්ම කැපවීමක් අන්‍ය ආගමික නායකයින් ප්‍රබල හඬක් නැඟුවෙ නෑ. සාමාන්‍ය මහජනයා කොපමණ වේදනාකාරී, ප්‍රකෝපකාරී අවස්ථාවක් වුණත් යම් සංහිඳියා හැඟීමකින් ක්‍රියා කළ බව කියන්නට පුළුවන්.

* සර්වෝදය මෙවන් හදිසි ආපදාවන්ට කාලයක් තිස්සේ මැදිහත් වෙනවා. මෙවර අත්දැකීම මොන වගේද ?

ඔව්. ඉතිහාසය පුරාවටම මෙවැනි අවස්ථාවල දී අපි මැදිහත්වීම් කරලා තියෙනවා. ඉස්සරලාම කරන්නේ ක්ෂණිකව ඒ විපතට පත්වූ අයට, පවුල්වලට උපකාර කිරීම. මෙහිදීත් පැය 4ක් ඇතුළත සහන සේවා කටයුතු ආරම්භ කළා. මඩකළපුව රෝහලට ක්ෂණිකව තුවාලකරුවන් රැගෙන යද් දී අපේ ස්වේච්ඡා සේවක සේවිකාවන් රෝහලට ගොස් කාර්ය මණ්ඩලවලට අවශ්‍ය සහාය ලබාදුන්නා. ක්ෂණිකව අවශ්‍යව තිබුණු යටිතල පහසුකම් සපයන්න අපට සිදුවුණා.

පවුල්වලට නිසි පණිවිඩ ලබාදීම, වගකිව යුතු අයට තොරතුරු ලබා දී සම්බන්ධීකරණය කිරීම, ප්‍රවාහන පහසුකම් සැලසීම, 60ට අධික තුවාලකරුවන්ට උපකාර කිරීම් කළා. ඒ වගේම සඳුදා දින සර්වෝදයේ අදාළ දිස්ත්‍රීක් සහන සේවා කණ්ඩායම් හැකි උපරිමයෙන් පීඩාවට පත්වූවන්ගේ ගෙවල්වලට ගොස් සොයා බලා උපදේශන කටයුතුත් ආරම්භ කළා. අපගෙන් කරනු ලැබූ විශේෂ ඉල්ලීම්වලටත් ප්‍රතිචාර දැක්වූවා. විශේෂයෙන් කොළඹ පොලිස් මෘත ශරීරාගාරයේ මෘත දේහ හඳුනාගැනීමට දිවයිනේ විවිධ ප්‍රදේශවලින් ඥාතීන් ඇවිත් හිටියා.

ඒ එන අයට පහසුකම් සැලසුවා. පවත්නා ඇඳිරි නීති තත්ත්වය යටතේ කඩවල් වසා තිබුණ නිසා ඒ අයට වතුර ටිකක් වත් නෑ. ඒ නිසා ඒ අයට මූලික පහසුකම් දෙන්න හැකිද කියලා අපට ඉල්ලීමක් ආවා. අපි ඒ සියලූ ඉල්ලීම් ඉටු කළා. ඒ අතරේ විශේෂ මෙහෙයුම් කමිටුවක් ස්ථාපිත කරලා කෙටි කාලීන, මධ්‍ය කාලීන, දිගු කාලීන ලෙස මැදිහත් වී තත්ත්වය සමනය කරන්නේ කොහොමද කියන දේ සාකච්ඡා කළා. විශේෂයෙන්ම කතෝලික, මුස්ලිම්, බෞද්ධ ප්‍රජාවේ ආගමික නායකයින් රැස්කරලා ඔවුන්ගෙන් උපදෙස් අරගෙන ක්‍රියාත්මක වුණා.

දවස් 4ට පසුව සර්වෝදය මොරටුව මූලස්ථානයට ව්‍යාපාරික ප්‍රජාව, ගාල්ල සහ මහනුවර දිස්ත්‍රීක්කවල අප සමඟ කටයුතු කළ ආගමික නායකයින්, මවුලවිතුමන්ලා විද්වතුන් එකතු කළා. පැය 3ක පමණ සාක්ච්ඡාවක් කරලා ක්ෂණිකව ගත යුතු පියවර ගත්තා. දීර්ඝ කාලීනව කළ යුතු දේවල් ක්‍රියාකාරකම් 10ට වැඩි සංඛයාවක් අඳුනාගෙන ක්‍රියාත්මක වුණා. ක්ෂණිකව ක්‍රියාත්මක කළ යුතු සහන සේවා කටයුතු කරගෙන යන අතරේ වෛරීය භාෂණය සීමා කිරීම, එකිනෙකාට චෝදනා කර පටු වාසි අත්පත් කරගැනීම් අවම කරලීමට මැදිහත්වීම, එකිනෙකා වගකිව යුත්තන් හැටියට නම් කිරීම වෙනුවට කළ හැකි දේවල් ක්‍රියාත්මක කිරීම, විශේෂයෙන් ජාතික ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් පුරවැසියන්ගේ වගකීම පිළිබඳ දැනුම්වත් කිරීම් කළා.

තවත් හිංසනයන් නගරවල ඇතිවීම වැළැක්වීම ට කළ හැකි කාර්ය භාරය පිළිබඳ අවබෝධයක් අපගේ කාර්ය මණ්ඩලයන්ට ලබා දී වහාම ඊට මැදිහත්වුණා. ආරක්ෂක අංශවලට සහය දුන්නා. මිශ්‍ර ආගමික ප්‍රජාවක් ජීවත්වන ප්‍රදේශවල සර්ව ආගමික ප්‍රවේශයකින් ගිහින් ආතතීන් සමනය කර ගැනීමට, ගැටුම් වළක්වා ගැනීමට ක්‍රියා කළා. ඒ කටයුතු මේවන විටත් ක්‍රියාත්මක කරමින් ඉන්නවා.

* මානව හිමිකම් ක්‍රියාකාරීන් සහ සංහිඳියාවට මැදිහත් වූ අයත් මෙවන් ප්‍රහාරයකට වගකිව යුතු යයි ඇතැමුන් ප්‍රසිද්ධියේ කියනවා. ඒ ගැන ඔබේ ස්ථාවරය?

මං ඒක මුළුමනින්ම ප්‍රතික්ෂේප කරනවා. කුමන තත්ත්වයක් යටතේ හෝ මානව හිමිකම් රැකෙන්න ඕන. යුද්ධයක් පවතින අවස්ථාවක පවා ක්‍රියාත්මකවීමේ මානුෂික නීති තියෙනවා. එහෙව් අවස්ථාවන්හි නිදහස සීමාවෙන්න පුළුවන්. ආරක්ෂක අංශවලට පවා බරපතළ ලෙස චේතනාන්විතව අපරාධවලට මැදිහත් වෙන්න බෑ. ඒ සඳහා ආරක්ෂක අංශවලට වෙනම බලපත්‍රයක් නෑ. මහජනතාවටත් නීතිය අතට ගන්න බෑ. ඒ අනුව කෙතරම් අවදානම්කාරී අවස්ථාවල වුණත් ක්‍රියාත්මක වන නීති රීති තියෙනවා. ජාත්‍යන්තර බැඳීම් තියෙනවා. ඒ අනුව ක්‍රියාත්මක විය යුතුමයි.

සාමාන්‍යයෙන් සමාජයක දිගු කාලීන යුද්ධයක් පවතිද් දී ගිළිහිලා ගිය යම් අයිතිවාසිකම් රැකදීමට යම් යම් විධිවිධාන ක්‍රියාත්මක විය යුතුයි. ඒවායින් කිසිම ආකාරයකින් ජාතික ආරක්ෂාව දුර්වල වන බවක් කියන්න බෑ. තොරතුරු අනාවරණය වූ හැටියට සියලූම තොරතුරු බුද්ධි අංශ වෙත ලැබී තිබුණා. දුර්වල වුණා නම් එහෙම වෙන්න බෑ. ලැබිච්චි දේවල් අනුව ක්‍රියාත්මක නොවීම තමා මෙතන තියෙන ගැටලූව. මානව හිමිකම් ආදී සියලූ දේ රකින්න රාජ්‍යයත්, ආරක්ෂක අංශත්, අපි හැමෝමත් බැඳිලා ඉන්නවා.

* ඔබ කියන්නේ මානව හිම්කම් සුරක්ෂිතතාව හා ජාතික ආරක්ෂාව කියන්නේ කිසිසේත්ම එකිනෙකට ප්‍රතිවිරුද්ධ දෙයක් නොවන බව ද?

හිටපු විශ්‍රාමික ආරක්ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානී මේජර් ජෙනරාල් උභය මැදවල මහතා කියන්නේ ‘ඒක කලාවක් හා විද්‍යාවක්’ කියලයි. තවදුරටත් කියනවා නම් මිනිස් අභිලාසයන් තනි තනිව පුද්ගලික හා සාමූහික වශයෙන් මිනිසුන්ගේ ගුණාත්මකභාවය තහවුරු කිරීමේ ජාතික අරමුණෙන්ම ක්‍රියාත්මක විය යුතුයි. යුද්ධය හා සාමය පවතිද් දී ක්‍රියාත්මක වන ජාතික බලය එනම්, දේශපාලන, රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික, ආර්ථික, මිලිටරි හා තොරතුරු, එකතු වූ මනෝ විද්‍යාත්මක පදනමකින් ක්‍රියාත්මක වන විද්‍යාවක් හා කලාවක් බව අප වටහා ගත යුතුයි.

එයට සමාජ ආර්ථික සංස්කෘතිකමය මෙන්ම මානුෂිකවාදී පරිසරය බලයක් ලෙස ඇතුළත් වෙනවා. ඒ අනුව ජාතික ආරක්ෂාව මිලිටරි දෘෂ්ටිකෝණයකින් හෝ ආරක්ෂණ දෘෂ්ටිකෝණයකින් පමණක් බැලිය නොහැකි බව මැදවල මහතා පෙන්වා දෙනවා. මහජන ආරක්ෂාව තහවුරු කළ යුතු නම් මේ හැම කාරණයක් දිහාම ගැඹුරින් බැලිය යුතුයි. එමගින් මිනිසුන්ගේ තෘප්තිමත්භාවය ඇති වන නිසා එයින් ජාතික ආරක්ෂාව තහවුරු වෙනවා. මානව හිමිකම් කියන්නේ මිනිසුන්ගේ ජීවත්වීමේ අයිතිය සහ මිනිසුන්ගේ මූලික මානුෂික අවශ්‍යතා සම්පූර්ණ කිරීමට ‘උත්පත්තියෙන්ම ලැබෙන අයිතිය.

ඒවා දැඩිව මර්දනය කිරීමෙන් පොලිස් රාජ්‍යයක් ක්‍රියාත්මක කළ හැකියි. ඒත් මානසික වශයෙන් ජනයා මර්දනය කිරීමෙන් ජාතික ඒකාග්‍ර‍්‍තාවක් ඇතිවෙන්නේ නෑ. විවිධ ආගම් අදහන ජාතීන් සිටින මෙවන් රටක බෙදීම්, ජාතික අනන්‍යතාවක් හා ජාතික ඒකාබද්ධතාවක් තුළ ගොනු කිරීම ජාතික ආරක්ෂාවට ඉතාම වැදගත්. මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය නොවන විදිහට ජාතික ආරක්ෂාව සුරක්ෂිත කරපු ලෝකයේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටවල් ලෝකයේ ඕනෑ තරම් සිටිනවා.

* මෙවැනි ප්‍රශ්නයක් යළි ඇති නොවීමට අප කුමක් කළ යුතුද?

හැම කෙනාටම වගකීමක් තියෙනවා. මේකෙ පැතිකඩ ගොඩාක් තියෙනවා. ආගම්වල තියෙන මූලික ඉගැන්වීම්, ඒවායෙ හරයන්, බෙදීම්වලට හෝ හිංසනයට නෙවෙයි. කවදාවත් කිසිම ආගමකින් තව කෙනකුට හිංසනයක් ඇති කරන්න කියලා දෙන්නෙ නෑ. මේවාට වැඩිපුර ඒ ඒ ආගම් ප්‍රජාවන්ට අයත් නායකයින්, පූජකයන් මූලික දහම අනුව සිතිය යුතුයි. වචන පාවිච්චි කළ යුතුයි.

වෛරය හෝ ක්‍රෝධය වැපිරෙන ආකාරයට නෙවෙයි. ජාතික ආරක්ෂාව පිළිබඳ සංකල්පීය බැලිය යුත්තේ පුළුල්වයි. මානව සුරක්ෂිතතාව කියන එක එහි දී ප්‍රධානයි. දරිද්‍රතාවයත් ජාතික ආරක්ෂාවට තර්ජනයක්. මූලික මිනිස් අවශ්‍යතා සපිරෙන්නෙ නැතිනම් ඒකත් ජාතික ආරක්ෂාවට තර්ජනයක්. දරුවට ඉස්කෝලයක් නැතිනම්, දරුවන්ට නිසි අධ්‍යාපනයක් ලබාදිය නොහැකි නම් ඒකත් ජාතික ආරක්ෂාවට තර්ජනයක්. ඒකට අපට පොදු වගකීමක් තියෙන්න ඕන. තම තමන්ගේ ප්‍රදේශවල මූලික ආගමික සහජීවනය පවත්වාගෙන යාමට අවශ්‍ය වන්නේ ආර්ථික සමාජීය කාරණාවන් ආමන්ත්‍රණය කරමින්. ඒ වගේම අප බැලිය යුත්තේ මෙයින් ඉගෙන ගත යුතු පාඩම් පිළිබඳවයි.

අපගේ අධ්‍යාපන ක්‍රමය තුළ ශ්‍රී ලාංකේය ජාතියක් හැටියට, මනුෂ්‍ය ජාතියක් හැටියට එකතු වෙන්නට නම් සෑම ආගමකම තියෙන මූලික හරයන් ගැන නිසි ලෙස ගැඹුරින් දැනගැනීමට ඉඩ ලැබිය යුතුයි. අපගේ අන්තර් පුද්ගල සම්බන්ධතා වගේම අන්තවාදී අදහස් නිසා වෙනදා අප තුළ පැවැති සංස්කෘතික වටිනාකම් අනන්‍යතාවන් බිඳී ගොස් ඇත්නම් ඒ ඒ ප්‍රජාව තුළ, ඒ ඒ ආගම් තුළ යම් සංවාදයක්, කතිකාවක් ඇතිකරගත යුතුයි. වෙනත් පිටස්තර අයවලුන් ගොස් තමන්ගේ අදහස් බලහත්කාරයෙන් පැටවීම සිදු නොවිය යුතුයි. ඒක මූලිකව පැමිණිය යුත්තේ ඒ අයගෙන්මයි. අනිත් ආගම්වල අයට අදහස් ප්‍රකාශ කිරීම් කළ හැකියි. චකිතයක් ඇත්නම් ඒ කරුණුවලට ආමන්ත්‍රණය කළ යුතුයි.

ඒවා දැවැන්ත ගැඹුරු කරුණු නොවෙන්න පුළුවන්. ඒත් යම් විදිහකට ඒවා නිසා ජාතීන් අතර බෙදීම් ඇතිවෙනවනම්, යම් ජනවර්ගයක් පීඩාවට පත්වෙනව නම් ඒ කරුණු අපි විසින් ආමන්ත්‍රණය කළ යුතුමයි. අවසාන වශයෙන් මෙතන දී පුද්ගලයින් හැටියටත් අප අතරේ අපගේ විඥානය අප විසින් ගොඩනඟා ගන්නා අතරේම සමාජ සාධාරණත්වයක් ඇති විය යුතුයි. ආදායම් බෙදීයාමේ විෂමතාව යම් ආකාරයකට කළමනාකරණය කොට ආර්ථික සාධාරණත්වයක් ඇති විය යුතුයි. නීතිය හා සාමය ශක්තිමත් විය යුතුයි. මේ හැම ක්ෂේත්‍රයකින්ම ඉදිරියට යා හැකි නම් අපට දිගු කාලීනව මෙම ගැටලු මගහරවා ගත හැකියි.

* යම් යම් සහන ලබාදීම්, වන්දි ලබාදීම්වලින් ඔබ්බෙහි මෙවැනි විපතක් දිගු කාලීනව ආමන්ත්‍රණය කළ යුත්තේ කොහොමද?

මෙය ඉතාමත් වැදගත් හා බරපතළ කාරණයක්. ප්‍රහාරය නිසා මවුපියන්, සහෝදර සහෝදරියන් අහිමි වූ දරුවන් විතරක් නෙවෙයි, එය අත්දැකීමක් විදිහට අසන දකින බොහෝ දරුවන්ට මේක කම්පනයක්. ඒ කම්පනය සමනය කරන්නට වෛද්‍ය විද්‍යාත්මකව පශ්චාත් ක්ෂිතමය ක්ලමථ අක්‍රමතාව තත්ත්වයන් ඇති වෙනවා. මේ පිළිබඳ විශේෂඥයින් ලංකාවෙ ඉන්නවා. මහාචාර්ය අතුල සුමතිපාල කියා ඇති දේවල් හරිම වැදගත්. ඒ එදිනෙදා ජීවිතයේ සාමාන්‍යකරණය ගැනයි.

සිද්ධියෙන් පසුව පාසල් වැහුණාම ප්‍රහාරයේ සෘජු බලපෑමට ලක්වූ ළමයින්ට විතරක් නෙවෙයි, හැමෝටම බලපානවා. මහාචාර්යවරයා පෙන්වා දෙන්නේ උදයේ පාසල් යවන ඒ වෙලාවට නැගිටවලා ඒ විදිහටම පාඩම් කටයුතු කරවන්න කියලයි. 71 කලබල කාලයේ ඉස්කෝලෙ වැහෙද් දී මං හතරේ පහේ පොඩි එකෙක්. ඒ කාලෙ ගෙදරට රෝනියෝ කරලා පාඩම් ටික තැපෑලේ එව්වා.

අම්මටයි තාත්තටයි උපදෙසුත් ඒකෙ තිබුණා. ඒ සාමාන්‍ය ජීවිතයේ පුරුදු පවත්වාගෙන යන්නයි. එහෙම නොවුණොත් ඒ වයසට ඒ අය තේරුම් ගන්නා දේවල් එක්ක තව අසල්වැසි පිරිසක්, ජනවර්ගයක් සමඟ ජන්මාන්තර වෛරයක් ඇති කරගන්නවා. ඒක අනිත් පැත්තටත් එහෙමම වෙන්න පුළුවන්. මුස්ලිම් සියලූදෙනාම මේකට වගකිව යුතුයි කියලා පුංචි අයට හිතුණොත් ඒ අයටත් ඒක බලපානවා. මිශ්‍ර පාසල් ගොඩක් තියෙන විත්තිය අපි අමතක කළ යුතු නෑ. ඉතාමත් බුද්ධිමත්ව මේ තත්ත්වයට මුහුණ දෙන්න වෛද්‍ය විද්‍යාවේ හා සමාජ විද්‍යාවේ කරුණුත් එක්ක දිගු කාලීන ජාතික වැඩපිළිවෙළක් ඕන. එහි දී ජනමාධ්‍යයටත් විශාල වගකීමක් හා වැඩ කොටසක් තියෙනවා.

ප්‍රියාන් ආර් විජේබණ්ඩාර

හබරකඩ කේ. මිත්‍රරත්න

ඇතැම් පුද්ගලයන් විසින් විවිධ අපහසු දේ පහසුවෙන් අවබෝධකර ගැනීමට සරල ක්‍රම හඳුන්වා දී ඇත. අධ්‍යාපනයේදී සංකීර්ණ යමක් සරලව ඉදිරිපත් කිරීමෙන් මතක තබා ගැනීමේ පහසුව ඇති වීම, කාලය අඩුවෙන් වැයවීම මෙන්ම නීරස දේ රසවත්ව ඉගෙන ගැනීමේ හැකියාව ලැබීම වැනි වාසි රැසක් අත්පත් කර ගත හැකිය. මේ එවැනි හඳුන්වාදීමක් පිළිබඳ සටහනකි. ගණිතය පිළිබඳ නව සොයා ගැනීම් සිදුකර ප්‍රසිද්ධියක් උසුලන හබරකඩ මිත්‍රරත්න මහතා පාසල් සිසුන්ට ගුණන වගු පහසුවෙන් අවබෝධකරගත හැකි සරල ක්‍රමයක් හඳුන්වා දී තිබේ. ගුණන වගු පිළිබඳ දක්ෂතාවක් දක්වන සිසුන් මෙන්ම ඒ පිළිබඳව එතරම් දක්ෂතාවයක් නොදක්වන සිසුහු ද සිටිති. මෙම සරල ක්‍රමය අවබෝධ කර ගැනීමෙන් ඔවුන්ට ගණිත විෂයට අත්‍යවශ්‍ය ගුණන වගුව පහසුවෙන් භාවිතයට ගැනීමේ හැකියාව ලබාගත හැකි බව මිත්‍රරත්න මහතා පවසයි.

කොටහේන මධ්‍ය මහා විද්‍යාලයේදී, මිත්‍රරත්න මහතාගේ දේශනය පැවැත්වීමට පෙර එකවරම ගුණන වගුව ප්‍රකාශ කිරීමේ හැකියාව සිසුන් 794 දෙනකුට පමණක් තිබුණු අතර එම නියැදියටම පැවැත් වූ ඔහුගේ විනාඩි 30 දේශනයෙන් පසුව 1504 දෙනකු සාර්ථක වූ බව මිත්‍රරත්න මහතා තවදුරටත් පවසයි. ගුණන වගුව භාවිතය වැඩි කිරීමට මෙම ශිල්ප ක්‍රමය උපයෝගී කර ගැනීමෙන් සිසුනට ඉතා ඉක්මණින් ගුණන වගුව ප්‍රකාශ කළ හැකි ය. චක්‍රය එකවර ප්‍රකාශ කළ නොහැකි සිසුන්ට පියවර දෙකකදී ගණනය කිරීමෙන් පසු නිවැරැදි පිළිතුර දැක්වීමේ හැකියාව මේ නිසා ලැබුණු බව තවදුරටත් අනාවරණය කරගෙන ඇත.

මෙහිදී ඔහු විශේෂ අවධානය යොමුකර ඇත්තේ 6,7,8 හා 9 යන ගුණන වගු කෙරෙහිය. එම ගුණන වගු සෑමවිටම පාහේ බන්ධනයක් ලෙස නැතහොත් පහේ එකතුවක් ලෙස යොදා ගැනීම මෙම ක්‍රමයේදී සිදුකෙරේ. ඔබට නව වරක් හය ගුණනය කිරීමට අවශ්‍ය යැයි සිතන්න.

ප්‍රථමයෙන්ම හය (6) පහේ එකතුවක් (5+1) ලෙස වෙන් කළ යතුය. ඉන්පසු පහ නවයෙන් ගුණකිරීමත් (45) එක නවයෙන් ගුණකිරීමත් (9) කළ යුතු ය. එම අගයන් දෙක එකතු කිරීමෙන්

(45 + 9 = 54) පිළිතුර ලබාගත හැකිය.

ඔහු විසින් හඳුන්වා දී ඇති නව ගුණන වගු ක්‍රමය පිළිබඳව අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය දැනුවත් කිරීමෙන් පසුව පාසල් හයක් යොදා ගනිමින් සමීක්ෂණයක් පවත්වා ඇත. මිත්‍රරත්න මහතා පැවසූවේ සමීක්ෂණයෙන් අනාවරණය කරගත් කරුණුවලට අනුව තමාට ධනාත්මක ප්‍රතිචාර රැසක් හිමි වූ බවයි. තම ක්‍රමය පිළිබඳව සිසුන්ට අවබෝධයක් ලබා දුන් විට පන්තිකාමරවල සිසුන් බහුතරයක් ගුණන වගුව පහසුවෙන් භාවිතයට ගත් බව ඒ මහතා පැවසුවේය.

නව සොයා ගැනීම කෙරෙහි කොළඹ, පේරාදෙණිය, රුහුණු විශ්වවිද්‍යාලවල ගණිත ආචාර්යවරුන්ගේ, කථිකාචාර්යවරුන්ගේ අවධානයට ලක් වී ඇති අතර ඇමරිකාවේ ටෙක්සාස් විශ්වවිද්‍යාලයේ මහාචාර්යවරු මෙය අද්විතීය ක්‍රමයක් බව පවසා ඇත.

මීට අවුරුදු 40- 50 කට පමණ පෙර වඩා හොඳම හා එකම ක්‍රමය වූයේ මතකයේ තබා ගැනීම හෝ කටපාඩම් කිරීමයි. අටවරක් හත දැක්වීමට අවශ්‍ය නම් අට හත්වාරයක් එකදිගට ලියා එකතු කළ හැකිය. නමුත් විශාල සංඛ්‍යාවක් ගුණනය කිරීමට අවශ්‍ය මොහොතක මෙම ක්‍රමය ප්‍රායෝගිකව අපහසු වේ. මෙය ඉන්දියානුවේදයේ සඳහන් අවුරුදු දහස් ගණනක් පැරැණි ක්‍රමයකි. බටහිර ධනවත් රටවල සෑම දරුවකුටම පාහේ පරිගණක යන්ත්‍රයක් භාවිත කිරීමේ පහසුකම් තිබීම නිසා මෙම ගැටලුව යම්තාක් දුරට මගහරවා ගත හැකිය. ලොව සුප්‍රසිද්ධ චීන, ග්‍රීක අරාබි හා බටහිර විවිධ ඇඟිලි නවන, දිගහරින, දහයේ අන්තරය දහයේ වෙනස එකිනෙක ගුණ කරන ක්‍රම, ජපන් ඉරි ඇඳි ක්‍රම භාවිත කරයි. මිත්‍රරත්න මහතා හඳුන්වා දුන් ගුණන වගුව නිසා ජාත්‍යන්තර සියලුම ක්‍රමවල පරාසය මෙන් දෙගුණයක් තමන්ටම සාදාගත හැකිවීම විශේෂත්වයකි.

පාසල් සිසුන්ගෙන් බහුතරයක් ගුණන වගු ප්‍රකාශයට දුර්වලය. මෙම තත්ත්වය තවදුරටත් ගැටලුවක් නොවන්නට නම් කට පාඩම් කිරීම හෝ මතක තබා ගැනීම කළ යුතුය. කටපාඩම් කිරීම හෝ මතක තබා ගැනීම අපහසු සිසුන්ට මිත්‍රරත්න මහතා හඳුන්වාදුන් නව ක්‍රමය භාවිත කළ හැකිය. ලඝු නොකොට මෙම ක්‍රමයට ලබාදිය යුතු නිසි තැන ලබා දෙමින් ගැටලුවට මුහුණ දී සිටින දරුවන් දැනුවත් කළ යුතුය. ගුණන වගුව සරල ලෙස හා සැහැල්ලුවෙන් ගණනය කළ හැකි වීම මෙන්ම විද්‍යාත්මක හා ප්‍රායෝගික බවක් දැකිය හැකිවීම මේ ක්‍රමයේ විශේෂත්වයකි.

මිත්‍රරත්න මහතා පයිතගරස් ප්‍රමේය අවකලනය හා අනුකලන, ත්‍රිකෝණමිතික න්‍යායන් භාවිතා කර නව ක්‍රම පහක් මගින් හඳුන්වාදීමද සිදු කර තිබේ. ඊට අමතරව කෝණයක් කෝණමානය රහිතව සමච්ඡේදනය 98% දුරට කිරීම, වර්ග මූලය දශම තිතට රේඛාවක් මඟින් නිර්මාණය කිරීම, වෘත්තයක පරිධිය රේඛාවක් දිගට පරිවර්තනය කිරීම ආදී නව ක්‍රම රැසක් සොයා ගනිමින් ගණිත ක්‍රම පහසුකර ඇත. එකවරම ගුණන චක්‍රය ප්‍රගුණ කිරීම් කළ නොහැකි සිසුන් මිත්‍රරත්න මහතාගේ ශිල්ප ක්‍රමය භාවිතා කර දක්ෂතා පෙන්වා ඇත. මිත්‍රරත්න මහතාට නව ක්‍රමය පිළිබඳ ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර කලාපයේ පාසල්වල දරුවන්ට දේශන පැවැත්වීම සඳහා අනුමැතිය ලැබී ඇත. ගුණන වගු 6,7,8,9 නිවැරදිව නොදත් දරුවන්ගෙන් 95%කට පමණ පිරිසක් එම මහතාගේ දේශනයෙන් පසු තමන්ම එම ගුණන වගු සාදා ගත් බව පවසති.

ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර හා හෝමාගම කලාපයේ විදුහල්පතිවරු 25ක් පමණ මෙම ක්‍රමය අගය කොට මිත්‍රරත්න මහතාට ලිපි ඉදිරිපත් කර ඇත.

මෙම ගුණන ක්‍රමය ශ්‍රී ලංකාවේ සෙසු පාසල්වලට ද හඳුන්වා දීමට හැකිනම් ගුණන වගු අපහසු දරුවන්ට එය මහගු උපකාරයක් වනු ඇත. නව ගුණන වගු ක්‍රමය පිළිබඳ සෙසු පාසල්වල දේශන පැවැත්වීමට 0112893798 යන දුරකථන අංකය ඔස්සේ මිත්‍රරත්න මහතා සම්බන්ධ කර ගත හැකිය.

පමුදිනි සමරනායක

ලූෂන් බුලත්සිංහලගේ නවතම නාට්‍ය නිර්මාණය වන ‘වෙස් මුහුණ ගලවන්න’ නම් නාට්‍යය නැරඹීමට ලැබීමෙන් ලද ආශ්වාදය හා ප්‍රබෝධය නිසාම විචාරකයෙකු වශයෙන් පරිචයක් හා සුදුසුකමක් නොමැත්තෙකු වුව ද හුදු රසිකයෙකු ලෙස සටහනක් තබන්නට මට සිතිණි. මිනිසත්කම හා ජීවිතය විනිවිද දැකිය හැක්කේ අප පැලඳ සිටින විවිධාකාර වෙස් මුහුණු ගලවා ඒවා දෙස බැලීමෙන් පමණක් බව “වෙස් මුහුණු ගලවන්න” නාට්‍යය අපට ඉඟි කරන්නේය. නාට්‍යයෙන් ආශ්වාදයක් විඳිය හැක්කේ ද අප පැලඳ සිටින වෙස්මුහුණු ගලවා එය නැරඹීමෙන් පමණක් බව මම සිතමි. මා මේ නාට්‍යය ගැන වෙවැනි සටහනක් ලියන්නට පෙළඹුණේ නාට්‍ය විචාරකගේ වෙස් මුහුණක් මට නොමැති බව දැන දැන ය. සත්‍ය වශයෙන්ම එවැනි වෙස් මුහුණක් ණයට හෝ ගෙන පැලඳ ගැනීමේ හැකියාවක් ද මට නැත. ඒ නිසා ම මේ නාට්‍යය ගැන පැකිලීමකින් තොරව මට මගේ අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමට හැකි ය.

ලූෂන් බුලත්සිංහල 1963 දී ‘මන්නඩියා’ නමින් සිය කුළුඳුල් නාට්‍යය නිෂ්පාදනය කරමින් ශ්‍රී ලාංකීය නාට්‍ය ක්ෂේත්‍රයට සම්ප්‍රාප්ත වූ නාට්‍ය කරුවෙකි. ඔහු අතින් නිර්මාණය වූ නාට්‍ය විශේෂයෙන් ම රතුහැට්ටකාරී (1974), තාරාවෝ ඉගිලෙති (1981) සහ පාරාදීසයේ පාරක් නෑ (2008) යන නාට්‍ය රසික ප්‍රසාදයටත් විචාරක සම්භාවනාවටත් පාත්‍ර වූ සැටි අපට තවමත් මතක ය. “වෙස් මුහුණ ගලවන්න” නාට්‍යය මේ ප්‍රවීණ නාට්‍යකරුවා ශ්‍රී ලාංකේය නාට්‍ය රසිකයන් වෙත පුදන නවතම කලාත්මක සම්ප්‍රදානයයි.

මුලින් ම සඳහන් කළ යුත්තේ මේ නාට්‍යය අණ්‍යන්ත කාලෝචිතභාවයකින් යුක්තය යන කරුණ ය. ශ්‍රී ලාංකේය නාට්‍යවේදීන්ගෙන් නිසි අවධානය යොමු නොවුණු තේමාවක් වෙත මේ නාට්‍යය මගින් ලූෂන් බුලත්සිංහල අවධානය යොමු කරයි. සමහරවිට මේ නාට්‍යය ගැන මෙබඳු සටහනක් ලිවීමට මා පොළඹවන ලද උත්තේජනය ද එය විය හැකිය. අධිරාජ්‍ය ග්‍රහණයෙන් නිදහස ලබාගත් තැන් සිට මෙරට ජනතා අභිප්‍රායන් නිවැරදිව හඳුනා ගැනීමට අපි අපොහොසත් වීමු. අප අසල්වැසියන් දෙස බැලුවේ සතුරන් දෙස බලන ඇසිනි. එකම රටක විවිධ ජාතීන්ට එකට ජීවත් වීමට හැකි වටපිටාවක් පරිසරයක් හදාවඩා ගැනීමට ශ්‍රී ලාංකිකයෝ අපොහොසත් වූහ. අපේ දේශපාලකයෝ බල තන්හාව නිසා ජාතිවාදී, ආගම්වාදී පමණක් නොව කුලවාදී වෙස් මුහුණු බැඳ මහජනයා රැවටීමට පසුබට නොවූහ. නිදහස ලැබී වැඩි කලක් නොගොස් සුළු ජාතීන් අතර මතුවූ ඉච්චාභංගත්වය පනස් ගණන්වලදී භාෂා අර්බුදයක් බවට පත්විය. අසූව දසකය වන විට එය වෙනම රාජ්‍යයක් පිහිටුවා ගැනීම සඳහා වූ සටනක් බවට මුහුකුරා ගිය අතර බෙදුම්වාදී සටන්කරුවන් හා රජයේ හමුදා අතර වසර තිහක් තිස්සේ අහිංසක මිනිස් ජීවිත දස දහස් ගණනක් බිලිගත් කුරිරු යුද්ධයකින් මුළු රටම ඇලලී ගියේය. බෙදුම්වාදී සටන්කරුවන් සමූලඝාතනය කරමින් යුද්ධය නිමා වී ඇත. එහෙත් ජාතීන් අතර හැබෑ සංහිඳියාවක් උදා වී නොමැත. යුද්ධයකට මුල් වූ හේතුකාරක පිරිසිඳ දැන ඒවාට විසඳුම් සෙවීමටත් ජාතීන් අතර අන්‍යෝන්‍ය අවබෝධය හා විශ්වාසය තහවුරු කිරීමටත් අපි අපොහොසත් වී සිටිමු. ඊට ප්‍රධාන හේතුව බලකාමයෙන් දූෂිත වූ අපගේ දේශපාලන නායකයන් බැඳ සිටින්නා වූ වෙස් මුහුණු නොවන්නේ ද?

ඉහත කී සමාජ පසුබිම තුළ සහජීවනය තේමාකොටගත් නාට්‍යයක් නිර්මාණය කිරීමෙන් ලූෂන් බුලත්සිංහල ඉටුකර ඇත්තේ, නිර්භීත පුරෝගාමී, මෙහෙවරක් බව කිව යුතු ය. ඒ අනුව ‘වෙස් මුහුණ ගලවන්න’ යනු කාලෝචිත කලා නිර්මාණයකි.

ලූෂන් බුලත්සිංහල නාට්‍ය මගින් සිය අදහස් උදහස් හා හැඟීම් සමාජගත කිරීමේ යෙදෙන කලාකරුවෙකි. ඒ අතින් ඔහු හෙන්රික් ඉබ්සන් නම් මහා නාට්‍යකරුවා අප සිහියට නගන්නේ යැයි සිතමි.

ලෙහෙසියි පහසුයි පරාද කරන්න මිනිසුන් හරිම අමාරුයි දිනා ගන්න නම් මිනිසුන් හිතන්න, හිතන්න හිතන්න ඒ සිහිනුවණින් මේ වැනි අදහස් ගීත මගින් මෙන් ම දෙබස් මගින් ද අප වෙත ඉදිරිපත් කෙරෙන්නේ නාට්‍යෝචිත ආකාරයෙනි. සෝවියට් කවීන් අතර විප්ලවයේ කවියා ලෙසින් විරුදාවලී ලත් මයාකොවුස්කිගේ කාව්‍යයන්ගෙන් ගම්‍යමාන වූ ගාම්භීරය අර්ථයක් වූයේ කවියා දැඩිව අදහස් පැවැසිය යුතු බව යයි ප්‍රකට සෝවියට් කලා විචාරකයෙකු වූ මහාචාර්ය කබල්නිකොව් සඳහන් කරයි. ලූෂන් බුලත්සිංහල ද අදහස් ප්‍රකාශ කිරීම අතින් මයාකොවුස්කි සම්ප්‍රදාය සිහිපත් කරන්නේ යැයි කෙනෙකුට සිතෙනු ඇතිය.

නාට්‍යයයේ පාත්‍ර වර්ගයා වෙස් මුහුණක් පැලඳ වේදිකාවට අවතීර්ණය වීම මෙම නාට්‍යයෙහි සුවිශේෂී ලක්ෂණයකි. එහෙත් ඔවුන් අප හා අභිමුඛ වන්නේ වෙස් මුහුණු ඉවත් කර ගැනීමෙන් අනතුරුවය. වෙස් මුහුණු ඉවත් කර ගැනීම මගින් අපට ඒ චරිතවල හැබෑ ස්වරූපය හඳුනා ගැනීමට හැකිවෙතැයි අඟවනු ලැබෙන්නේ යයි සිතමි. අශෝකමාලා, සාලිය, ගාමිණී, අනෝජා, නන්දිමිත්‍ර, සුකුමාල සංජේ, සිවනන්දන්, පරමේශ්වරී, මංගල හපුආරච්චි සහ මමා ජිනා යන අය අතර ගොඩනැගෙන සම්බන්ධතා ඔස්සේ නාට්‍ය ගලායයි. මමා ජිනා යනු මෙම නාට්‍යයෙහි සුවිශේෂී චරිතයකි. ඇය සමාජශාලාවක අධිපතිවරිය මෙන් ම පිළිගැනීමේ නිලධාරිනිය ද වන කාන්තාවකි. ඇය මෙම නාට්‍යයේදී රංගපූරියද වේ. නාට්‍යය ආරම්භ කරමින් ප්‍රේක්ෂක පිරිස පිළිගන්නේත් එක් එක් චරිතය හඳුන්වා දෙමින් වේදිකාව වෙත කැඳවා ගෙන එන්නේත් ඇයයි. එක් අතකින් ඇය ශෛලීයගත නාට්‍යවල පොතේගුරුට සමානය. අනෙක් අතින් ඇය පොතේගුරුට අසමානය. ඒ ඇය නාට්‍යයේ කතා පුවතට සම්බන්ධ චරිතයක් ද වන නිසාය. ඇය විසින් වේදිකාවට කැඳවාගෙන එනු ලබන චරිත නොහොත් පාත්‍රවර්ගයා ප්‍රේක්ෂකයන් වෙත අභිමුඛ වන්නේ තමන්ගේ වෙස් මුහුණ ඇය අතට දීමෙන් අනතුරුව ය. මේ ශිල්පීය උපක්‍රමය මගින් නාට්‍යයේ මුඛ්‍යාර්ථය ගම්‍යමාන වන්නේය. මිනිසුන්ගේ හා ජීවිතයෙහි තත්‍ය ස්වරූපය විනිවිද දැකිය හැක්කේ ඔවුන්ගේ වෙස් මුහුණු ඉවත් කර බැලීමෙනි. පාත්‍රවර්ගයා ඔවුනොවුන් අතරේත් ප්‍රේක්ෂකයා අභිමුවේත් ගත කරන්නේ වෙස් මුහුණු පැළඳගත් ජීවිතයකි. ඔවුන් විවිධ ජීවන ගැටලු හා හැලහැප්පීම්වලට මුහුණ දෙන්නේ මේ වෙස්මුහුණු නිසා ය. ඔවුන් එකිනෙකා ඉදිරියේ එම වෙස්මුහුණු ගලවාගතයුතු ය. ඔවුන්ට තම අරමුණු සපුරාගත හැක්කේ එසේ කිරීමෙන් පමණි. ප්‍රේක්ෂකයා ද වෙස් මුහුණු ගලවා ගත යුතු ය. අවුලවන ලද යුද මානසිකත්වයෙන් ද වර්ගවාදයෙන් ද ආගම්වාදයෙන් ද කුල ‍භේදයෙන් ද උදාර මානව සම්බන්ධතාවන් ව්‍යාකූල කරනු ලැබූ අවිචාරවත් ජරාජීර්ණ සමාජයක් තුළ අසරණ භාවයට පත්වන අවාසනාවන්ත මිනිසුන් හා ගැහැනුන් පිළිබඳ තත්‍ය වූ ස්වභාවය ප්‍රේක්ෂකයින්ට ද අවබෝධ වනු ඇත. සත්‍ය ලෙස ම එය සංවේගික සන්ත්‍රාසයෙන් පිරි කතා පුවතකි.

මෙම නාට්‍යයෙහි එන අශෝකමාලා, සාලිය හා ගාමිණී මෙන් ම නන්දිමිත්‍ර ආදී පුද්ගල නාම මගින් අප මතකයට ගෙන එන්නේ ජනප්‍රිය පුරාණෝක්ති කතාවකි. ඒ කතාව ජනහද තුළ තැන්පත්ව ඇත්තේ ආදරය පිළිබඳ ආදර්ශයක් ලෙසිනි. එම පුද්ගල නාම මගින් මෙම නාට්‍යයේ මුඛ්‍ය සංසිද්ධිය වන නූතන පෙම් කතාවට ආහ්ලාදජනක උත්තේජනයක් ලබා දෙන්නේය. එසේ වුවද නාට්‍යයේ කථාවින්‍යාසය විකාශය වන්නේ එම පුරාවෘත්තය ඔස්සේ නොව වර්ගවාදී ම්ලේච්ඡ යුද්ධයකින් පරිපීඩිත මිනිසුන් හා ගැහැනුන් පිළිබඳ සංවේගික සන්ත්‍රාසය දනවන කතා පුවතක් ඔස්සේය. මෙහි එන අශෝකමාලා අප ඉතිහාසය තුළ සටහන්ව සිටින රොඩී කෙල්ල නොවේ. මෙහි එන අශෝකමාලා වසර 30ක් පුරා මෙරට ජන ජීවිතය අවුලෙන් අවුලට පත් කළ කුරිරු වර්ගවාදී යුද්ධයේ නියත ප්‍රතිඵලයක් වන, අවාසනාවන්ත ද්‍රවිඩ තරුණියකි. කලක් කොටි සංවිධානයේ සෙබලියක බවට පත්ව සිටි ඇය පසුව කොටි සංවිධානයෙන් වෙන්ව ප්‍රභාකරන්ගේ මෙන්ම හමුදාවේ තර්ජනයෙන් බේරී සිංහල තරුණියකගේ ‘වෙස්මුහුණ’ පැළඳ ගෙන කොළඹ කැරොකේ රාත්‍රී සමාජ ශාලාවක ගී ගයන්නියක ලෙස දුෂ්කර ජීවිතයක් ගෙවයි. ඒ වැඩිදුර අධ්‍යාපනය සඳහා විදේශගත වීමට අවශ්‍යව ඇති මුදල උපයා ගැනීමේ අභිප්‍රායෙනි. ඇන්ටික් ව්‍යාපාරය මගින් කෝටිපතියකු වී සිටින ගාමිණී නම් මසුරු සිටාණන් කෙනෙකුගේ පුත්‍රයා වන සාලිය ‍නම් ප්‍රේමාතුර තරුණයා ඇයට මුණගැසෙන්නේ එම රාත්‍රී සමාජශාලාවේදී ය. ගාමිණීගේ සුවච කීකරු රියැදුරා අශෝකමාලාගේ සොහොයුරා බව හෙලිවන්නේ ඔහු පැලඳ සිටින වෙස්මුහුණ ගැලවූ පසුවය. ඔවුන්ගේ පවුලේ සියලු දෙනා යුද්ධය පවතින අවස්ථාවේ බෝට්ටුවක නැගී පලායමින් සිටියදී අතුරුදහන්ව ඇතැයි සැලකුනත් වෙස්මුහුණු පැලඳගෙන මේ සමාජය තුළ ජීවත් වන බව අවසානයේදී හෙලිවන්නේ ප්‍රේක්ෂකයින් විශ්මයට පත් කරවමිනි. මංගල කපුආරච්චි විසින් ගෙනඑනු ලබන විවාහ යෝජනාවක් අනුව සිය පු‍තාගේ පෙම්වතිය වන අශෝකමාලා විවාහ කර ගැනීමට ගාමිණී සූදානම් වෙයි. එහෙත් අවසානයේදී සියල්ලන්ගේම වෙස්මුහුණු ගැලවී යාමෙන් පසු එතෙක් අවුලෙන් අවුලට පත්ව ආ ගැටලු නිරාකරණය වී සිංහල, දෙමළ පවුල් දෙකක් සහජීවනයෙන් යුතුව එක්වෙති. මේ නාට්‍යය මගින් යුද්ධයේ කුරිරු බවත් සහජීවනයේ අසිරිමත් බවත් කියැවෙයි.

පශ්චාත් නිදහස් යුගය තුළදී බලකාමය නිසා ශ්‍රී ලාංකේය දේශපාලන ප්‍රභූත්වය විසින් අහිංසක ජනතාව භේද භින්නකොට රට අගාධයට ඇද දමා ඇති ඓතිහාසික පසුබිම නූතන පරපුරේ අවධානයට ලක් කිරීමට ශූර නාට්‍යකරුවකු ලෙස ලූෂන් බුලත්සිංහල ගත් වෑයම මැනවින් ඉටුවී ඇති බව සඳහන් කළ හැකිය.

මෛත්‍රිය, දයාව හා කරුණාව බුද්ධ දර්ශනයේ පදනමයි. ලෞකිකත්වය හමුවේ එය ආදරයයි. කැපකිරීමෙන් තොර ආදරයක් නැත. ජාති, ආගම් හා කුල වශයෙන් වෙස් මුහුණු බැඳ ගනිමින් මෛත්‍රිය, දයාව හා කරුණාව යටපත් කිරීම මනුෂ්‍යත්වයට නිගාවකි. එකිනෙකා කෙරෙහි ආදරයෙන් කැපකිරීමට සූදානම් වීම බව ලූෂන් අපට අවධාරණය කරන්නේ මහා ශෝකාන්තයක් විය හැකි ජීවන පුවතක් සුඛාන්තයක් බවට පත් කරමින්ය.

මෙම නාට්‍යය සංගීතමය නාට්‍යයක් ලෙස හඳුන්වා දිය හැකි යැයි සිතමි. නාට්‍යයේ කතා වින්‍යාසය දිගහැරීමේදී සංගීතය මෙන්ම රංගනයද අර්ථ පූර්ණ ලෙස යොදා ගෙන ඇති බව කිව යුතුය. නාට්‍යයේ සාර්ථකත්වයට හර්ෂ බුලත්සිංහලගේ නිර්මාණශීලී දායකත්වය අතිශයින් ප්‍රයෝජනවත් වී ඇත. නර්තන ලීලා නිර්මාණය කළ ජෙරොම් ද සිල්වාත් රංග වස්ත්‍ර නිර්මාණය කළ සුනීතා පෙරේරා හා ඉරේෂා ජානකීත් උපරිම දායකත්වයක් ලබාදී ඇති බව සටහන් කළ යුතුය.

‘වෙස්මුහුණ ගලවන්න’ යනු මෙරට සතරදිග්භාගයේ ජනතාව වෙත ගෙන යා යුතු හා රසිකයින්ගේ මෙන් ම විචාරකයින්ගේ ද සුවිශේෂී අවධානයට හා සම්භාවනාවට යොමු විය යුතු නාට්‍ය නිර්මාණයක් බව මගේ මැඟීමයි.

ආචාර්ය සිරිනිමල් ලක්දුසිංහ ජාතික කෞතුකාගාර දෙපාර්තමේන්තුවේ සහ කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ පුරාවිද්‍යා පශ්චාත් උපාධි ආයතනයේ හිටපු අධ්‍යක්ෂ.

සරත් ධර්මසිරි

වෙසක් ලෝකවාසී බෞද්ධ ජනතාවගේ හද බැතියෙන් පිරී යන ප්‍රධාන ආගමික උත්සවයයි.තොරණ එහි සිරිය වඩාත් තීව්‍ර කරන විචිත්‍රවත් ම අංගයකි.සරත් ධර්මසිරි යනු වත්මන් තොරණ කලාවේ වේගයෙන් ඉදිරියට ආ දක්ෂ චිත්‍ර ශිල්පියෙකි .අද සංවාදය ඔහු සමඟයි.

l මේ ගැන තව දුරටත් කතා කළොත්?

තොරණක් නිර්මාණය කරන්න විශාල පිරිවැයක් යනවා. මෙය තනියම කරන වැඩක් නෙමෙයි. තවත් පිරිසක් සමග එකතු වී කරණ වැඩක්. මුලින්ම හම්බ වෙන්නේ අත්තිකාරම් මුදලක් පමණයි.එය මූලික වැඩවලට වියදම් වෙනවා. බොහෝ විට ඉතිරි මුදල් ලැබෙන්නේ තොරණ පෙන්වූ පසුවයි. ඉතිරි වැඩ වලට අත්තිකාරම් මුදල් පවා ගෙවලා තිබෙණවා.ඒවා නැවත ලබා ගන්න බැහැ.මෙවැනි තවත් බොහෝ කාරණා නිසා අද තොරණ් කලාව නිසා ජීවත් වෙන බොහොමයක් දෙනා දැඩි අපහසුතාවයට පත්වෙලා තියෙනවා.අද අපිට කරකියා ගන්න දෙයක් නැහැ.

l මෙයට පිළියමක් ලබාගන්න මෙහි නියැළෙන පිරිස් සාකාච්ඡා කළේ නැතිද?

අපිට වඩා ප්‍රවීණ ශිල්පීන් සමඟ එකතුවෙලා මේ ගැන සාකච්ඡා කළා.එහිදී අපි බොහෝ දේවල් ගැන කතා වුණා. නමුත් වෙසක් උත්සවය සඳහා තව කාලය ඇත්තේ සතියක් විතරයි. මේ නිසා තොරණ් පෙන්වීමට නම් වෙන්නේ නැහැ කොහෙත්ම. එක් රූපවාහිණී නාළිකාවක් කොළඹ ආශ්‍රිතව නිර්මාණය වුණු තොරණ් කිහිපයක රාමු එක්ක ඩිජිටල් ආකාරයෙන් රූපවාහිණී තිරය මත පෙන්වීමට සාකච්ඡා වෙමින් පවතිනවා. ඒත් සියලුම තොරණ් නෙමෙයි. අදාළ බළධාරීන් මේවා ගැන මීට වඩා සංවේදීව සොයා බලා අපි ගැන සිතිය යුතුයි. සොයා බැලිය යුතුයි.

l ඔබ තොරණ් කලාවට මුලින්ම පිවිසුනේ කොහොමද?

ප්‍රවීණ චිත්‍ර ශිල්පී තිස්ස වීරවර්ධන සමඟ මම මුල් කාලයේ චිත්‍රපටිවල කලා අධ්‍යක්ෂණය කියන අංශයෙහි වැඩ කටයුතු කළා.ඔහු තොරණ් චිත්‍ර ශිල්පියෙක් නිසා මාවත් ඊට උනන්දු කළා. නමුත් මුල් කාලයේ මම කළේ වෙසක් පහන් කූඩු. නමුත් පස්සේ මා ඔහුගේ මඟ පෙන්වීම යටතේ තොරණ් කලාවට පිවිසුනා. මුලින්ම කළේ වැල්ලවත්තේ තොරණ. ඒ 2002දී පමණ.එදා සිට ලංකාවේ ප්‍රධාන ස්ථාන වල දැනට තොරණ් හැටක් පමණ නිර්මාණය කොට තිබෙණවා.

l එක් වසරකට ඔබ අතින් තොරණ කීයක් පමණ නිර්මාණය වෙනවාද?

මුලින්ම එක් තොරණකින් පටන්ගෙන මම ඉන් පසු වසරේ තොරණ් තුනක් පමණ ඇන්දා. ඒ දෙමටගොඩ තොරණත් එක්ක.ඉන් පසු තොරණ් පහක් පමණ මම හැම වසරකම අඳිනවා. එක් වසරක ප්‍රවීණ ගුවන් විදුලි ශිල්පී මර්වින් සේනාරත්න මහතා තොරණ් විස්සක නිර්මාණ කටුයුතු කළා. එහිදී තිස්ස වීරවර්ධන මහතා තොරණ් හතකුත් මම තොරණ් පහකුත් ඇන්දා.

l ඔබට එක් නිර්මාණයක් කරන්න කොපමණ කාලයක් ගත වෙනවාද?

සාමාන්‍යයෙන් එක් තොරණක් අඳින්න දවස් පහළොවක් පමණ ගත වෙනවා.

l මේ කලාව ආර්ථික වශයෙන් වාසිදායක දෙයක්ද?

මෙහෙමයි.අපි මෙහි නියැලෙන්නේ වෙළදාමක යෙදෙන ආකාරයට නෙමෙයි. බොහෝ විට ආත්ම තෘප්තිය වෙනුවෙන්. නමුත් අද අපේ ජීවිකාව මෙය බවට පත්වෙලා. මට මතකයි දෙමටගොඩ මම ඇන්ද තොරණේ බුදු පිළිම වහන්සේට එක් ආචිචි කෙනෙක් ඇවිත් දන ගහලා වැන්දා.මට හරි සංවේදී අවස්ථාවක් වුණා එය. ඉන් පස්සේ මම බුද්ධ ප්‍රථිමාවකට නේත්‍රා තබන්නෙත් ගාථා එහෙම කියලා බොහොම ගරුත්වයෙන් සහ පරිස්මෙන්.

l ඉස්සර තොරණ් කලාව සහ අද තොරණ් කලාව අතර ඔබ දකින වෙනස මොන වගේද?

ගොඩක් වෙනසක් දකිනවා.දැන් පරිගණක තාක්ෂණය අරන් එයින් සැලසුම් හදනවා. නමුත් මම නම් එයට කැමති නැහැ.තොරණක තිබිය යුතු ගුණාංගයන් එයින් නැති වෙනවා. මකර තොරණක්,වෙස් මුහුණක් වගේ ලස්සන ආකෘතියක් සමඟ තොරණක් හදන්න පුලුවන් අපේම අතින් නිර්මාණය වන විටයි.

l අද මේ කලාව ‘බිස්න්ස්‘ එකක් බවට පත්වෙලාද‍?

එහෙම දේකුත් තියෙනවා. එහෙම වෙන්නේ විදුලි ශිල්පීන් අතින්. මේවා පෙන්වන්න මූලික වන වෙළඳ සංගම් නම් එහෙම ව්‍යාපාරික අදහසක් තියාගෙන වැඩ කරනවා කියලා හිතන්න බැහැ.නමුත් විදුලි ශිල්පීන් අපි අතින් නිර්මාණය වෙන තොරණක් නැවත නැවත පෙන්වීම හරහා යම් මුදලක් සොයා ගන්නවා. අපිට එයින් කිසිදු ප්‍රථිලාබයක් හිමිවන්නේ නැහැ.

l ඉදිරියේදී තොරණ් කලාව මොනයම් තැනකට ගමන් කරයි කියලාද හිතෙන්නේ?

එන්න එන්නම පහළට ගමන් කරන බවක් තමයි පෙණෙන්නට තිබෙන්නේ. අපි අඳින තොරණ් චිත්‍ර ඉන්දියානු ආභාෂයකින් තමයි නිර්මාණය වෙන්නේ.යම් හැඩහුරුවක් එහි තිබෙණවා. එය බිඳින්න බැහැ.නමුත් ඉදිරියේදී ඒවා වෙනස් වී රෑප රාමු පවා වෙනස් වෙයි. සමහර විට රූප රාමු තුළ අපි අතින් අඳින චිත්‍ර වෙනුවට හින්දි නලු නිළියෝ වගේ අය දකින්නට ලැබේවි.

l තොරණ කියන මාතෘකාවෙන් බැහැරවෙලා, අපේ රටේ සිටින චිත්‍ර ශිල්පියෙක් ලෙස ඔබ කතා කළොත්?

ඇත්තටම මම කියන්නේ චිත්‍ර ශිල්පියෙකු ලෙස හෝ මූර්ති ශිල්පියෙකු ලෙස අපේ රටේ ඉපදෙන්න නම් නුසුදුසුයි. ඒ තරමටම අපිව අද නොසළකා හැරලා. අද අපේ රටේ කලාකාරයෝ විදිහට දකින්නේ ගායකයෝ සහ නලු නිළියෝ විතරයි. නමුත් ලංකාවේ කලාව කියලා අදටත් විදේශිකයන් පවා ඇවිත් බලන්නේ පුරාණයේ කල චිත්‍ර සහ මූර්ථි, පිළිම වගේ නිර්මාණ. නමුත් වර්තමානයේ එයට සැලකිල්ලක් නැහැ.මගේ මිත්‍රෙයක් අද විදෙස් රටක චිත්‍ර ශිල්පියෙකු ලෙස රැකියාව කරනවා. ඔහුට එතරම් හොඳට චිත්‍ර අඳින්න බැහැ.නමුත් ඒ චිත්‍ර වලටත් ඒ රටවල ඉහළ පිළිගැනීමක් තිබෙනවා. අපේ රටේ කිසිම සැළකිල්ලක් නැහැ. ඒ නිසා නවකයෙක් මේ කලාවට පිවිසෙන්නේ නැහැ කිසිසේත්ම. මොකද ඔවුන් දකිනවා අපිට මේ රටේ තිබෙණ තැන. මේ ගැන නම් තිබෙන්නේ විශාල කළකිරීමක්.

සටහන - දර්ශ කපුගේ

මෝක්ෂ ප්‍රසාද්

අපේ රටේ එළිමහන් සංගීත ප්‍රසංග වේදිකාවේ ප්‍රධානතම භූමිකාවක් නියෝජනය කරන අපේ කතා නායකයා මෝක්ෂ ප්‍රසාද් නම්වේ. ආසියානු මාධ්‍ය ජාලයේ ප්‍රවර්ධන අංශයේ සහකාර සාමාන්‍ය අධිකාරීවරයකු ලෙස කටයුතු කරන ඔහු, අප සමඟ නිතර සම්බන්ධ වන්නේ ප්‍රසංග වේදිකාව තම ප්‍රතාපවත් හඬින් විචිත්‍රවත් කරන නිවේදකයකු ලෙසිනි.පහලොස් වසරකට ඉහත ආරම්භ කළ ගමනේ ඔහු අද තමාටම හිමි තැනක් නිර්මාණය කර තිබේ.අද අප ඔහු සමඟ කතා බහ කරන්නේ ප්‍රසංගය වේදිකාවේ නිවේදක චරිතය සහ පෞද්ගලික ජීවිතය ගැනයි.

l මේ ගමනේ ඇරඹුම කොතනද?

මගේ ගම හංවැල්ල. මේ වෙද්දි පදිංචි වෙලා ඉන්නෙ බත්තරමුල්ලෙ. අධ්‍යාපනය ලැබුවේ පහත්ගම රෝමානු කතෝලික විද්‍යාලයෙන්, හංවැල්ල රාජකීය ජාතික පාසලෙන් සහ බෝමිරිය ජාතික පාසලෙන්. මාධ්‍ය ක්ෂේත්‍රයට සම්බන්ධ වෙලා අවුරුදු 15ක් වෙනවා. 2004 අවුරුද්දෙ මම ෂා එෆ්. එම් එක්ක එකතු වුණේ පුහුණු ප්‍රවර්ධන සහකාර වරයෙක් විදිහට.ඒ තමයි මගේ මුල් ම රැකියාව. ඒ කාලේ මහපොළ කියලා සැණකෙලියක් තිබුණා හැංවැල්ලෙ. ඒකෙදි සීදුව සකුරා සංගීත ප්‍රසංගයේ දී මට එක ගායකයෙක් ව වේදිකාවට ඉදිරිපත් කරන්න හර්ෂ කියලා මගේ හිතවත් අයියා කෙනෙක් අවස්ථාවක් අරන් දුන්නා. මම ඒක කරපු විදිහ දැකලා ඒ දවස්වල ෂා එෆ්.එම් රෝඩ් ෂෝ එකට සියෝරා බෑන්ඩ් එකේ ඩ්‍රම්ස් වාදනය කරපු ලිලන්ත අයියා තමයි මගෙන් ඇහුවේ මීඩියාවලට සම්බන්ධ වෙන්න කැමති නැද්ද කියලා. ඊට පස්සේ ඔහු මාව ෂා එෆ්. එම් නාලිකාවේ සම්මුඛ පරීක්ෂණයකට යොමු කළා. පළවෙනි සම්මුඛ පරීක්ෂණයෙන් ම සමත් වුණ මාව 2004 මැයි 14 ෂා එෆ්.එම් නාලිකාවේ රැකියාවට බඳවා ගත්තා. එතන ඉඳන් අවුරුදු දෙකක් විතර යනකොට මට “ෂා එෆ්. එම් නන්ස්ටොප් නයිට්” ෂෝ එක කරන්න අවස්ථාව ලැබුණා. ඒ තමයි මගේ පළවෙනි සජීවී ප්‍රසංගය. ගිරාදුරු කෝට්ටෙ සන්ෆ්ලවර් සංගීත කණ්ඩායමත් එක්ක තමයි පැවැත්වුණේ. ඒ කාලේ එෆ්.එම් නාලිකා විතරයි තිබුණේ. ටී.වී තිබුණෙ නෑ. ෂා එෆ්.එම් නන්ස්ටොප් නයිට් ෂෝ එකේ දී මගේ හැකියාව අඳුරගෙන සභාපතිතුමා මාව හිරු මෙගා බ්ලාස්ට් ප්‍රසංගයට යොමු කළා. ඒක තමයි දැනට ලංකාවේ තියෙන දැවැන්තම එළිමහන් සංගීත ප්‍රසංගය. 2008 මුල ඉඳන් 2012 වෙනකල් හිරු මෙගා බ්ලාස්ට් ප්‍රසංගයේ රේඩියෝ සජීවී ප්‍රසංගය විතරයි පැවැත්වුණේ. 2012 ඉඳන් හිරු මෙගා බ්ලාස්ට් ප්‍රසංගය රූපවාහිනීයේ සජීවීව පෙන්වන්න තීරණය කළා. ඉතිං 2012 ඉඳන් මේ වෙනකල් ම මම ඒ ප්‍රසංගයේ ප්‍රධාන නිවේදකයා විදිහට කටයුතු කරනවා.

l ඇයි ඔබ නිවේදකයෙක් වෙන්න හිතුවෙ?

නිවේදකයෙක් සහ වැඩසටහන් ඉදිරිපත් කරන්නෙක් වෙන එක තමයි පොඩි කාලේ ඉඳන් ම මට තිබුණු හීනේ. මම වැඩියෙන් ම ආස කළේ එළිමන් ප්‍රසංග වේදිකාවේ නිවේදන කටයුතුවලට. ඒක ටිකක් අමාරු වැඩක්. ප්‍රේක්ෂකයන් විශාල පිරිසක් ඉදිරියේ කරන්න ඕනෙ වැඩක්. ඒ වගේ ම තමයි එළිමහන් ප්‍රසංග වේදිකාවේ නිවේදන කටයුතු සිදු කිරීම කටපාඩමෙන් කරන්න පුළුවන් දෙයක් නෙවෙයි. තැනට වෙලාවට ගැලපෙන විදිහට වෙනස් වෙන්න ඕනෙ. මේ වෙද්දි මම එළිමහන් ප්‍රසංග වේදිකාවේ නිවේදන කටයුතු පටන් අරන් අවුරුදු 20ක් විතර වෙනවා. මොකද මම පාසල් යන කාලෙත් මට සංගීත ප්‍රසංගවල නිවේදන කටයුතු කරන්න අවස්ථාව ලැබුණා. මගේ හැකියාව දැකලා ගොඩක් අය මට අවස්ථාව දුන්නා.

l ආසියානු මාධ්‍ය ජාලය තුළ ඔබේ කාර්යභාරය ගැන කතා කරමු.

මේ වෙද්දි මම වැඩ කරන්නේ ආසියානු මාධ්‍ය ජාලයේ ප්‍රවර්ධන අංශයේ සහකාර සාමාන්‍ය අධිකාරීවරයෙක් වශයෙන්. අපේ වැඩේ වෙන්නේ නිතරම නාලිකාවේ නම එළියට අරන් යන එකයි. එළිමහන් ප්‍රසංග සේරම කෙරෙන්නේ ප්‍රවර්ධන අංශයෙන්. ඒ සම්බන්ධයෙන් අපිට ගොඩක් අත්දැකීම් තියෙනවා. හිරු මෙගා බ්ලාස්ට්, හිරු නාලිකාවෙන් පැවැත්වූ රියැලිටි වැඩසටහන්වල අවසන් වටයන්, හිරු ගෝල්ඩන් ෆිල්ම් එවෝර්ඩ්ස්, හිරු උත්තම ධාතු වන්දනා වැනි දැවැන්ත වැඩසටහන්වලට සභාපති තුමාගේ උපදෙස් එක්ක සම්බන්ධ වෙන්න මට අවස්ථාව ලැබුණා. ප්‍රසංග වේදිකාවේ මේ වන විට පැවැත්වෙන දැවැන්තම එළිමහන් ප්‍රසංගයේ නිවේදන කටයුතු සිදු කරන මෝක්ෂ ප්‍රසාද් කියලා කෙනෙක්ව මිනිස්සු දන්නවා නම් ඒකට හේතුව ආසියානු මාධ්‍ය ජාලයේ ගරු සභාපති රෙනෝ ද සිල්වා මැතිතුමා. එතුමා නොහිටින්න මම අද මෙතන නෑ. අවුරුදු 15ක් තිස්සෙ එතුමා එක්ක වැඩකරන්න ලැබුණ එක මගේ වාසනාවක්.

l ප්‍රසංග වේදිකා කලාව කියන දේ ඔබ දකින්නේ කොහොමද?

මේ ප්‍රසංග වේදිකාව නියෝජනය කරන්නේ ලංකාවේ එක්තරා පංතියක්. පහුගිය කාලසීමාව තුළ එළිමහන් ප්‍රසංග වේදිකා කලාවට සංගීත කණ්ඩායම් බොහොමයක් එකතු වුණා. ඒ ඇතැම් ඒවායේ ගුණාත්මක බව පිළිබඳ ගැටලු තියෙනවා. එළිමහන් ප්‍රසංගයක් කරනවා කියන්නෙ අමාරු වැඩක්. කොහොමද මේක මිනිස්සුන්ට දෙන්නෙ? සංවිධායකයෝ කොහොමද මේක සංවිධානය කරන්නෙ? ලාභ පාඩු දෙක කොයි ආකාරයෙන්ද සිද්ධ වෙන්නෙ කියන හැම දෙයක් ගැනම හිතන්න ඕනෙ. මේ කලාවේ නියැලෙන වගේ ම මේ කලාවට ආදරය කරන විශාල පිරිසක් ලංකාවේ ඉන්නවා. ඒ සියලු දෙනාට ගුණාත්මක දෙයක් දෙනවාද කියන දේ වර්තමානයේ ගැටලුවකට ලක්වෙලා. ඒ නිසා මම හිතනවා සංගීත කණ්ඩායම්, නර්තන කණ්ඩායම්, ගායන ශිල්පීන්, ශිල්පිනියන්, ප්‍රසංග සංවිධායකවරුන්, නිවේදක නිවේදිකාවන් එකතු වෙලා එළිමහන් ප්‍රසංග වේදිකාවේ සජීවී අත්දැකීම දැනටත් වැඩිය ගුණාත්මක දේවල් තුළින් ප්‍රේක්ෂකයාට ලබාදෙනවා නම් හොඳයි කියලා. ප්‍රසංග වේදිකාවත් එක්ක සම්බන්ධ හැමෝගෙන් ම මම ඉල්ලා සිටින්නේ ප්‍රේක්ෂකයන්ට නිතරම හොඳ දේවල් දෙන්න කියලයි. එළිමහන් ප්‍රසංග වේදිකාව හැමදාම අපේ රටේ මිනිස්සු ආදරය කරන තැනක් කරන්න පුළුවන් විදිහෙ දෙයක් කරන්න අපි එකතු වෙන්න ඕනෙ. මේ දිනවල රටේ තියෙන තත්ත්වයත් එක්ක ප්‍රසංග වේදිකා කලාවත් විශාල අර්බුදයකට ලක්වෙලා තියෙනවා. ඒ සියලු අර්බුදයන් සමනය වෙලා හැමදේම යථා තත්ත්වයට පත්වෙන්න කියලයි මම ප්‍රාර්ථනා කරන්නෙ.

l ප්‍රසංග වේදිකාවේ අමතක නොවන මතකයන් ගැන කත කළොත්?

ෂා එෆ්. එම් ප්‍රවර්ධන වැඩසටහනකදී අපි ඇඟලුම් කර්මාන්ත ශාලාවලට ගිහින් එළිමහන් සංගීත සංදර්ශන පවත්වලා, පැය කිහිපයක් ඒ කර්මාන්ත ශාලාවල අය එක්ක විනෝදයෙන් ගත කළා. අපේ ලොකු ට්‍රක් එකක තමයි සංගීත සංදර්ශන පැවැත්වුණේ. එක ඇඟලුම් කර්මාන්ත ශාලාවක පැවැත්වූ සංගීත සංදර්ශනයකදී කර්මාන්ත ශාලාවේ ගෑනු ළමයි එක්ක බොහොම සුහදව කතාබහ කරකර, නිවේදන කටයුතු කරකර ඉන්න ගමන් ඇවිදගෙන ගිහින් මම දන්නෙම නැතුව පඩිපෙළේ කකුල පැටලිලා බිමට ඇදගෙන වැටුණා. එදා ඉතිං ගෑනු ළමයි දෙදාහකගේ විතර සිනාවට ලක්වෙලා ලොකු අපහසුතාවයකට පත්වුණා. දවස් දෙකක් විතර යනකල් මට ඇඳෙන් නැගිට ගන්නත් බැරුව ගියා. ඒ සිද්ධිය නම් කවදාවත් අමතක වෙන්නෙ නෑ. මොකද මට ඒ අනතුරු නැවත බලන්නත් පුළුවන් වුණා. කර්මාන්තශාලාවේ ගෑනු ළමයෙක් සංගීත සංදර්ශනය වීඩියෝ කරලා තිබුණා. ඒකෙ මගේ අනතුරත් වීඩියෝ වෙලා තිබුණා. ඒ වගේ ම ලැබෙන සමහර ප්‍රේක්ෂක ප්‍රතිචාරත් මට අමතක නොවන අත්දැකීම්. මහියංගනයේ ඉඳන් බස් එකේ නැගලා, හැම මෙගා බ්ලාස්ට් ෂෝ එකක් ම බලන්න එන ප්‍රේක්ෂකයෙක් ඉන්නවා. ඔහු ප්‍රසංගය අවසන් වන තුරු ඉඳලා, වේදිකාව ළඟට ඇවිත් අපි එක්ක කතා කරලා තමයි ගෙදර යන්නෙ. ඒ වගේ ම අනුරාධපුර ඉඳලා හැම මෙගා බ්ලාස්ට් ෂෝ එකක් ම බලන්න එන රසිකයෙකුත් ඉන්නවා. ඔහුත් එහෙමයි. ප්‍රසංගය අවසන් වුණාම අපි එක්ක කතා කරලයි යන්නෙ. ඒ වගේ අමතක නොවන අත්දැකීම් එක්කයි මේ ක්ෂේත්‍රයේ අවුරුදු 15ක් තිස්සේ රැඳී ඉන්නෙ.

l මොනවද ඉදිරි බලාපොරොත්තු?

ඉස්සරහට මට පොඩි ආසාවක් තියෙනවා, මම ඉගෙනගත්ත දේවල් සහ මම මේ ක්ෂේත්‍රයේ අවුරුදු ගාණක් වැඩ කරලා ලබාගත්ත අත්දැකීම් අලුත් අයත් එක්ක බෙදාහදාගන්න. මේක හරියට කරන්නෙ කොහොමද කියන දේ අලුත් පරම්පරාවට දෙන්න. කටට එන පළියට වචන හසුරවන්නෙ නැතුව අවබෝධයෙන් ප්‍රේක්ෂකයාට ආමන්ත්‍රණය කරන්න පුළුවන් වෙන්නෙ කොහොමද කියන දේ කියලා දෙන්න. ආසියානු මාධ්‍ය ජාලයේ සභාපති, රෙනෝ ද සිල්වා මැතිතුමා නිසා තමයි මම අද මේ විදිහට මෙතන ඉන්නෙ. ඊට අමතරව ආසියානු මාධ්‍ය ජාලයේ කාර්යමණ්ඩලය සහ ප්‍රවර්ධන අංශයේ අධ්‍යක්ෂකතුමා, දිලංක සොයිසා ඇතුළු සියලු හිතවතුන් ගොඩක් ආදරෙන් මතක් කරන්න ඕනෙ. දිගටම මේ ක්ෂේත්‍රයේ රැඳී ඉන්නයි මගේ අදහස. එළිමහන් ප්‍රසංග වේදිකාව සහ ආසියානු මාධ්‍ය ජාලය වෙනුවෙන් හැකි උපරිමයෙන් මගේ සේවය ලබාදෙන්න ඇපකැප වී ඉන්නවා.

l පවුලේ විස්තර ටිකක් කතා කරමු.

මම විවාහකයි. බිරිඳ නුවන්ති අතුකෝරල. දුවලා දෙන්නෙක් ඉන්නවා. ලොකු දුව කියන්සා. පොඩි දුව යුහන්සා. පවුලෙ අයත් එක්ක බොහොම සතුටින් ජීවිතය ගත කරනවා. මම කිස්ත්‍රියානි ආගම අදහන කෙනෙක්. ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ තමයි මට හැමදේකදි ම ආශිර්වාද කරන්නේ. මගේ බිරිඳ බෞද්ධ. ඉතිං මම පන්සලුත් යනවා. මම ඒ ශාස්තෘවරු දෙන්නාගෙ ම ධර්මය අදහනවා. මට ඒ ආගම් දෙකේ ම ආශිර්වාදයෙන් ලැබුණු දේවල් ගොඩක් තියෙනවා. මගතොටේ දී පවා ප්‍රේක්ෂකයන්ගෙන් මට ගොඩක් හොඳ ප්‍රතිචාර ලැබෙනවා. මේ ගමන ආවේ සෑහෙන්න කැපකිරීම් කරලා. අපි ගොඩක් දුප්පත් පවුලක්.දෙමාපියෝ මං වෙනුවෙන් උපරිමයෙන් කැප වුණා. ඉතිං අද මගේ දෙමාපියෝ සහ ගම අය මම මේ ඉන්න තැන ගැන හදවතින් ම සතුටු වෙනවා.ඉදිරියේදී පවුලේ සහ මගේ රසිකයන්ගේ සතුල වෙනුවෙන් කැපවෙනවා.

කාංචනා සිරිවර්ධන

අපනයන ආර්ථිකය පුළුල් කර ගනිමින් ඒ සඳහා නවතම වෙළෙඳ පොළවල් සොයාගැනීම ශ්‍රී ලංකාවේ එක් සංවර්ධන උපාය මාර්ගයකි. මේ සඳහා ජාතික අපනයන උපාය මාර්ග සැලැස්මක්ද (NES) දැන් ක්‍රියාත්මකය.

ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රධාන අපනයන ගමනාන්තය අමෙරිකා එක්සත් ජනපදයයි. දෙවැනි ගමනාන්තය එක්සත් රාජධානියයි. තෙවැනි ගමනාන්තය ඉන්දියාවයි. 2017 වසරේ සමස්ත අපනයනයෙන් සියයට 25.6 ක දායකත්වයට හිමිකම් පෑවේ අමෙරිකාවයි. එහි වටිනාකම එක්සත් ජනපද ඩොලර් දස ලක්ෂ 2909 කි.

2018 වසරේ ශ්‍රී ලංකා අපනයනයෙන් සියයට 25.9 ක දායකත්වය අමෙරිකාවට හිමිවේ. එහි වටිනාකම එක්සත් ජනපද ඩොලර් දස ලක්ෂ 3085 කි.

යුරෝපා සංගමය යනු රටවල් 27 ක් ඒකාබද්ධ වූ රාජ්‍ය හවුලකි. ශ්‍රී ලංකාවේ අපනයනයෙන් සියයට 29 ක දායකත්වයට හිමිකම් කියන්නේ යුරෝපා සංගමයයි. දළ වශයෙන් එහි වටිනාකම එක්සත් ජනපද ඩොලර් දස ලක්ෂ 3300 ක් පමණ වේ.

ශ්‍රී ලංකාවේ අපනයන ආදායම ක්‍රමයෙන් ඉහළ යමින් පවතී. 2018 වසරේ අපනයන ආදායම ඇ.ඩොලර් දස ලක්ෂ 11980 ක් යැයි 2018 මහ බැංකු වාර්තාව කියයි. 2017 අප රට ලැබූ අපනයන ආදායම ඇ.ඩොලර් දස ලක්ෂ 11360 කි. එහෙයින් 2018 අපනයන අංශය වර්ධනයක් වාර්තා කර ඇත.

අපනයන උපාය මාර්ග සැලැස්ම පෙන්වා දී ඇති අන්දමට අපනයන දියුණුව සඳහා නව වෙළෙඳ පොළවල් සොයාගත යුතුව තිබේ. දැන් ශ්‍රී ලංකා‍ව එවැනි නවතම වෙළෙඳ පොළවල් සොයාගැනීමේ උත්සාහයක නිරතව සිටී. ඒ පිළිබඳ මූලික සාකච්ඡා නිමාවී හමාරය. දෙවැනි පියවර වන ගිවිසුම්ගතවීම් ළඟදීම ඇරැඹේ.

දැනට හඳුනාගෙන ඇති නව වෙළෙඳ පොළවල් ලෙස සැලකෙන්නේ ‍මධ්‍යම යුරෝපයයි. පෝලන්තය සහ හංගේරියාව මධ්‍යම යුරෝපයට අයත්ය. මේ දෙරට සෝවියට් සමාජවාදී ආර්ථික මණ්ඩලයට අනුගතව තිබූ රටවල් වුවත් දැන් එම මෝස්තරයෙන් පිට පැන කටයුතු කරති. එපමණක්ද නොව ඔවුහු යුරෝපා සංගමයේද සාමාජිකත්වය ලබා සිටිති. දෙරටේම ආර්ථිකය වඩාත් විවෘතය. මේ දෙරටම ශ්‍රී ලංකාව සමඟ වෙළෙඳ ගනුදෙනුවල නිරත වන නමුත් එම වෙළෙඳාම තවම පවතින්නේ ළදරු අවස්ථාවේය.

පෝලන්තය ශ්‍රී ලංකාවෙන් තේ, කුළුබඩු සහ ඇඟලුම් මිලදී ගන්නා නමුත් වාර්ෂිකව ශ්‍රී ලංකාවෙන් ආනයනය කරන්නේ එක්සත් ජනපද ඩොලර් දස ලක්ෂ 40 – 48 අතර භාණ්ඩ ප්‍රමාණයකි. 2017 ඇ.ඩොලර් දස ලක්ෂ 48 ක් වටිනා භාණ්ඩ ශ්‍රී ලංකාව විසින් පෝලන්තයට අපනයනය කරනු ලැබූවද සමස්ත අපනයනය සමඟ සසඳනවිට එය සියයට 0.4 ක් තරම් සුළු ප්‍රමාණයකි. ශ්‍රී ලංකාව පෝලන්තයෙන් අමෙරිකා ඩොලර් දස ලක්ෂ 13 – 18 අතර වටිනා භාණ්ඩ ආනයනය කරයි. ආනයනය කරනු ලබන භාණ්ඩ අතර කඩදාසි, තීන්ත, රසායනික ද්‍රව්‍ය ආදිය වේ. ද්විපාර්ශ්වීය වෙළෙඳ ගනුදෙනු මඟින් ශ්‍රී ලංකාවට වෙළෙඳ වාසිය හිමිවන නමුත් වරින්වර ශ්‍රී ලංකා පෝලන්ත ව්‍යාපාරික සාකච්ඡා මඟින් මේ වෙළෙඳාම තවත් දියුණු කළ හැකි බව පෙනී ගොස් ඇත.

හංගේරියානු වෙළෙඳපොල

මධ්‍යම යුරෝපයේ අද වනවිට ඉතා ශක්තිමත් ආර්ථික ශක්තියක් සහිත පෝලන්තය දස ලක්ෂ 38.5 ක ජනගහනය සහිත රටකි. ඒක පුද්ගල ආදායම ඇ.ඩොලර් 33374 කි. යුරෝපා සංගමයේ ආර්ථිකයන් අතර පස්වැනි ආර්ථික බලවතා පෝලන්තයයි. 1989 න් පසු අරඹන ලද නව ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණ නිසා කෘෂි නිෂ්පාදන අතින්ද කාර්මික නිෂ්පාදන අතින්ද පෝලන්තය ඉතා දියුණු මට්ටමක පවතී.

හංගේරියාවද මධ්‍යම යුරෝපයේ යුරෝපා සංගමය තුළ සාමාජිකත්වය ලබාගෙන ඇති රටකි. ශ්‍රී ලංකාව සමඟ ව්‍යාපාරික සබඳතා පවත්වන නමුත් ශ්‍රී ලංකා අපනයනයේ වාර්ෂික වටිනාකම ඇ.ඩොලර් දස ලක්ෂ 33 ක් පමණය. එය ශ්‍රී ලංකාවේ සමස්ත අපනයනය සමඟ සසඳා බලනවිට සියයට දශම තුනකි. 2018 ඇ.ඩොලර් දස ලක්ෂ 5 කට සීමාව තිබූ අපේ අපනයන පරිමාව නොකඩවා ඉදිරියට පැමිණ තිබේ. එහෙයින් අපේ නිෂ්පාදන සඳහා හංගේරියාව ඉහළ පෙළේ වෙළෙඳ පොළක් බවට පත්කරගැනීමට හැකියාවක් ඇති බව මෙතෙක් කරන ලද විමසුම් මඟින් හෙළිවිය.

හංගේරියාව පෝලන්තයට යාබද රටකි. දස ලක්ෂ 10 ක ජනතාවක් වෙසෙන හංගේරියාවද 1989 සෝවියට් බලපෑමෙන් නිදහස්ව නව නිදහස් ආර්ථික මොඩලය තෝරාගත් රටකි. ඒකපුද්ගල ආදායම එක්සත් ජනපද ඩොලර් 16905 කි. රටවල් 188 ක් අතරින් 57 වැනි ආර්ථිකය ලෙස ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල විසින් වර්ග කර ඇති හංගේරියාව අපනයන අතින් ලොව 36 වැනි තැනට පත්ව ඇති රාජ්‍යයයි.

යුරෝපා සංගමය

හංගේරියාව විවිධ අයුරින් ශ්‍රී ලංකාවට ආර්ථික ආධාර සපයා ඇති නමුත් දෙරට අතර ව්‍යාපාරික කටයුතු තවත් දියුණු කර ගැනීම ශ්‍රී ලංකාවේ උත්සාහයයි. ඒ සඳහා සාකච්ඡා කීපයක්ද මීට පෙර පවත්වා තිබේ.

මේ දෙරටට අමතරව යුරෝපා සංගම සාමාජිකත්වය හොබවන මධ්‍යම යුරෝපීය රටවල් රාශියකි. ලිතුවේනියාව, බෙලාරුස්, යුක්‍රේනය, ස්ලොවැකියාව, චෙක් ජනරජය සහ රුමේනියාව ශ්‍රී ලංකා නිෂ්පාදන සඳහා තරගකාරී වෙළෙඳ පොළවල් වනු ඇතැයි වාණිජ මණ්ඩලය කියයි. එසේම පෞද්ගලික සමාගම් ද එම රටවල් සමඟ ව්‍යාපාරික සබඳතා ගොඩනඟා ගැනීමට වෙහෙසෙන්නේ මේ කලාපය ශීඝ්‍ර ආර්ථික දියුණුවක් අත්කරගනිමින් සිටින නිසාය.

ඇඟලුම් අපනයනයේදී චෙක් ජනරජය, පෝලන්තය සහ ස්ලොවැකියාව ක්‍රියාකාරී වන අතර තේ අපනයනයේදී පෝලන්තය ඉදිරියෙන් සිටී. එහෙත් අපනයන ක්ෂේත්‍රය ගැන සලකා බැලී‍ෙම්දී මධ්‍යම යුරෝපයෙන් මීට වඩා අපනයන අවස්ථා උදාකරගත හැකිව තිබේ.

ජාතික අපනයන උපාය මාර්ගික සැලැස්ම නව වෙළෙඳ පොළවල් සොයාගැනීම කෙරෙහි උත්සුක වෙයි. හංගේරියාව සහ පෝලන්තය යන රටවල ශ්‍රී ලංකා අපනයනය පුළුල් කිරීම සඳහා ශ්‍රී ලංකා අපනයන සංවර්ධන මණ්ඩලය ලාංකික ව්‍යාපාරික දූත පිරිසක් එම කලාපයට පිටත්කරන ලදුව දැන් ඔවුහු සාර්ථක ප්‍රතිඵල සහිතව ලංකාවට පැමිණ ඇත. ආහාරපාන, සංචාරක කර්මාන්තය, පොල් නිෂ්පාදන වර්ග, තේ සහ ජල කළමනාකරණය යන විෂයන්ට මේ නියෝජිත පිරිස වාණිජ අවස්ථා උදාකරගත්හ. හංගේරියාවේ බූඩාපෙස්ට් නගරයේදී මේ සාකච්ඡා පැවැත්විණි. හංගේරියා වෙළෙඳ සමාගම් 35 ක නියෝජිතයෝ සාකච්ඡාවට සහභාගි වූහ. ආහාර නිෂ්පාදන, සංචාරක කර්මාන්තය සහ පොල් නිෂ්පාදන කෙරෙහි හංගේරියා නියෝජිතයෝ උනන්දුව පළ කළහ.

පෝලන්තයේ මොර්සෝ නුවර පවත්වන ලද සාකච්ඡාවට පෝලන්ත වෙළෙඳ සමාගම් 40 ක් සහභාගි වූහ. පෝලන්තයේ ශ්‍රී ලංකා තානාපති කාර්යාලය සහ පෝලන්ත වාණිජ මණ්ඩලය ඒකාබද්ධව සාකච්ඡා සමුළු සංවිධානය කළහ.

මේ සෑම සාකච්ඡාවකින්ම තහවුරු වූයේ ශ්‍රී ලංකා නිෂ්පාදන සඳහා පෝලන්ත සමාගම් උනන්දු වන අන්දමයි. වෙළෙඳ නියෝජිත තනතුරු ලබාගැනීමට සහ හවුල් ව්‍යාපාර ආරම්භ කිරීමටද ඔවුහු උනන්දු වූහ. එසේම ආයුර්වේද නිෂ්පාදන කෙරෙහිද ඔවුහු උනන්දු වූ බව වාර්තා වේ.

පෝලන්තයේ මොර්සෝ නුවරදී 2020 දී පෝලන්ත ආහාර දැක්ම ප්‍රදර්ශනය පැවැත්වේ. ආහාරපාන නිෂ්පාදනයේ නියුතු නැගෙනහිර යුරෝපයේ ආයතන සහ සමාගම් 6800 ක් පමණ මේ ආහාර දැක්මට සහභාගි වෙති.

පෝලන්ත ආහාර දැක්ම

මෙම ආහාර දැක්මට ශ්‍රී ලංකාවට ආහාරපාන නිෂ්පාදන ක්ෂේත්‍රය සම්බන්ධ කරවීමට අපනයන සංවර්ධන මණ්ඩලය අපේක්ෂා කරයි. පෝලන්ත ආහාර දැක්ම සංවිධානය කරන වර්ල්ඩ් ෆුඩ් පෝලන්ඩ් සංවිධානය පවසන අන්දමට පෝලන්තය 2020 වනවිට G 20 ආර්ථික මට්ටමට දියුණුව ලබන රටකි. ඉදිරි දෑවුරුද්ද තුළ එහි ආර්ථික සංවර්ධනය සියයට 2.5 සහ සියයට 2.9 මට්ටමට දියුණු වේ. පෝලන්ත වෙළෙඳ පොළට පිවිසීම මඟින් ලිතුවේනියා, බෙලාරුස්, යුක්‍රේන්, ස්ලොවැකියා, චෙක් ජනරජය, ජර්මනිය සහ රුසියාව යන අසල්වැසි වෙළෙඳ පොළවල් රාශියකට අතපෙවීමේ ඉඩකඩ ලබාගැනීමකි.

ඊස් ඔෆ් බිස්නස් දර්ශකයේ අංක 55 ට පැමිණීමෙන් එරට ව්‍යාපාරික හිතවාදී පරිසරය පැහැදිලි වේ. එහෙයින් මේ ආහාර දැක්ම ව්‍යාපාරික ලෝකයට දැක්මක් සපයන බව එම සංවිධානය කියයි.

2018 පෙබරවාරි මාසයේ මධ්‍යම යුරෝපයට අයත් චෙක් ජනරජය සහ ශ්‍රී ලංකාව ද්වාපාර්ශ්වික වෙළෙඳ ගිවිසුමකට අත්සන් තබන ලදී. ශ්‍රී ලංකා තේ, රබර් ආශ්‍රිත භාණ්ඩ, පොල් සහ පොල් ආශ්‍රිත භාණ්ඩ, ඇඟලුම් යන ශ්‍රී ලාංකික නිෂ්පාදන චෙක් වෙළෙඳ පොළට ඇතුල් කළ හැකි බවත් එරට වෙළෙඳ පොළේ ශ්‍රී ලාංකික භාණ්ඩ සඳහා ඉහළ ඉල්ලුමක් පවතින බවත් පෙනී ගොස් තිබේ. එසේම ඉලෙක්ට්‍රික් සහ ඉලෙක්ට්‍රොනික් භාණ්ඩ, මුහුදු ආහාර, සෙරමික් නිෂ්පාදන, දුම්කොළ, පලතුරු සහ එළවළු, සකස් කළ ආහාර සහ ස්වභාවික තෙල් සඳහා ද චෙක් ජනරජයේ විශාල ඉල්ලුමක් පවතී.

චෙක් වාණිජ මණ්ඩලය සහ සිලෝන් චෙම්බර් ඔෆ් කොමර්ස් ලංකා වාණිජ මණ්ඩලය 2018 සැප්තැම්බරයේ ගිවිසුමකට අත්සන් තබා දෙරටේ වාණිජ කටයුතු පුළුල් කිරීමට පියවර ගන්නා ලදී.

මේ ගිවිසුම අනුව ශ්‍රී ලංකාවේ ආයෝජනය කිරීමට චෙක් ව්‍යාපාරික අංශ කැමැත්ත පළකර ඇතැයි කියැවේ. ඖෂධ නිෂ්පාදනය කෙරෙහි ඔවුනගේ සැලකිල්ල යොමුව ඇතැයිද තවදුරටත් වාර්තා වේ.

ශ්‍රී ලංකාව අපනයන කටයුතු පුළුල් කිරීම සඳහා ආයෝජන කලාප රාශියක් පිහිටුවා තිබේ. 2019 වසර අවසාන වනවිට සෘජු විදේශීය ආයෝජනය ඇ.ඩොලර් බිලියනය දක්වා වැඩිකර ගැනීමටත්, අපනයන ආදායම ඩොලර් බිලියන 20 දක්වා වැඩිකර ගැනීමටත් ශ්‍රී ලංකාව බලාපොරොත්තු වෙයි. ඒ සඳහා වන ජාතික අපනයන උපායමාර්ගික සැලැස්මක්ද ක්‍රියාත්මකයි.

මධ්‍යම යුරෝපීය කලාපීය නව වෙළෙඳ පොළවල් දිනාගැනීම සඳහා තේ, ඇඟලුම්, දුම්කොළ, රබර් නිමි භාණ්ඩ, ඉලෙක්ට්‍රික් හා ඉලෙක්ට්‍රොනික් නිෂ්පාදන, පොල් නිෂ්පාදන, ආහාරමය මත්ස්‍ය නිෂ්පාදන, ගමනාගමන උපකරණ, කුළුබඩු, සම්භාණ්ඩ, සකස් කළ ආහාර යන භාණ්ඩ ඉදිරිපත් කළ හැකි යැයි දැනට හඳුනාගෙන තිබේ.

මධ්‍යම යුරෝපය දිනාගැනීම සඳහා වන ව්‍යාපාරික වැඩසටහනට මූලිකත්වය දුන්නේ අපනයන සංවර්ධන මණ්ඩලයයි. එසේම ඒ ඒ රටවල ශ්‍රී ලංකා තානාපති කාර්යාලද ක්‍රියාකාරී සහයෝගය පළ කළහ.

ශ්‍රී ලංකාවේ පෞද්ගලික සමාගම්ද දැන් මියන්මාරය, වියට්නාමය, බංග්ලාදේශය යන කලාපීය රටවල් සමඟ මෙන්ම දකුණු අමෙරිකා මහාද්වීපයේ රටවල් සමඟද ඇඟලුම් ව්‍යාපාරය දියුණු කිරීමේ ආරම්භක වැඩසටහන් දියත් කර තිබේ.

කොටස් වෙළෙඳ පොළ

කොළඹ කොටස් වෙළෙඳ පොළ සතියේ දින පහ තුළම ක්‍රියාත්මක විය. සඳුදා සමස්ත කොටස් මිල දර්ශකය ඒකක 52 කින්ද, අඟහරුවාදා ඒකක 3.2 කින්ද, බදාදා ඒකක 09 කින් ද, බ්‍රහස්පතින්දා ඒකක 20 කින්ද, සිකුරාදා ඒකක 24 කින්ද පහත වැටුණි. සිකුරාදා ගනුදෙනු අවසන් වනවිට සමස්ත කොටස් මිල දර්ශකය ඒකක 5327 තුළ රැඳී තිබුණි.

මැයි 10 වැනි දින ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකු සතිපතා වාර්තාවට අනුව පසුගිය සිකුරාදාට පෙර සතියේ සමස්ත කොටස් මිල දර්ශකය ඒකක 5438 කි. වර්ෂයකට පෙර එම දර්ශකය ඒකක 6478 කි. ඉකුත් සතියේ දෛනික පිරිවැටුම රුපියල් දස ලක්ෂ 257 කි. වසරකට පෙර රුපියල් දස ලක්ෂ 801 කි.

පසුගිය සතියේ ලාභාංශ ප්‍රකාශයට පත්කළ සමාගම් මෙසේය.

සිලෝන් හොස්පිටල් පී.එල්.සී. ඩර්ඩන්ස් එක් කොටසකට රුපියල් 3.60 (තුනයි ශත හැටක) ලාභාංශ ගෙවීම මැයි 30 වැනිදා.

සිංගර් ෆිනෑන්ස් කොටසකට රුපියල් 1.10 ක ලාභාංශයක් ගෙවනු ලබන්නේ මැයි 28 වැනිදා.

බයිරහා ෆාම්ස් පී.එල්.සී. එක් කොටසකට ලාභාංශය රුපියල් 4.00 කි. (රුපියල් හතරකි) ගෙවීම මැයි මස 29 වැනිදා.

කීල්ස් ෆුඩ් ප්‍රඩක්ට්ස් එක් කොටසකට රුපියල් 2.00 ක (රුපියල් දෙකක) ලාභාංශයක් ගෙවීම මැයි 28 වැනිදා.

ඊස්ට් වෙස්ට් ප්‍රොපර්ටීස් කොටසකට රුපියල් 8.50 (අටයි ශත පනහක) ලාභාංශයක් ගෙවීම මැයි 28 වැනිදා.

ලංකා අයි.ඕ.සී. කොටසකට ශත හැත්තෑ පහක ලාභාංශයක් ගෙවීම ජූලි 02 වැනිදා.

මැයි මස 07 – 08 තේ වෙන්දේසියට ඉදිරිපත් වූ තේ ප්‍රමාණය තේ කිලෝ දස ලක්ෂ 6.5 කි. පසුගිය සතියට සාපේක්ෂව එය කිලෝ දස ලක්ෂ 7 ක අඩුවකි.

ඉරානය සමඟ තේ වෙළෙඳාම යථා තත්ත්වයට පත්කරගැනීමට පවතින බාධක දුරලා ගැනීමට ශ්‍රී ලංකාව කීප අංශයෙන් වෙහෙසෙයි.

2019 අප්‍රේල් මාසයේ සංචාරක පැමිණීම 166975 කි. මාර්තු මාසයේ සංචාරක පැමිණීම 244328 ක් යැයි ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකු සතිපතා වාර්තාව කියයි. 2019 අප්‍රේල් සංචාරක ඉපැයීම ඇ.ඩොලර් දස ලක්ෂ 313.4 කි. මාර්තු ඉපැයීම ඇ.ඩොලර් දස ලක්ෂ 488.6 කි.

කරුණාරත්න අමරතුංග

මේ ලිපිය ලියුවේ පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයට පෙර ය. එහෙත් පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයත් සමග වෙනත් සංවාදයට ලක් කළ යුතු කාරණා තිබුණු නිසා මෙය පුවත්පතට එවීමට පමා විය. එසේ වුව ද කිසිදු සංශෝධනයකින් තොරව ලිපිය එලෙසම යොමු කරන්නේ එහි අදාළත්වය ප්‍රහාරයට පසු ද අකුරක් නෑර එසේ ම පවතින නිසා ය. සැබෑ ලෙස සිදු ව ඇත්තේ එහි අදාළත්වය වෙනදාට ද වඩා ඉහළ ගොස් තිබීම ය.

පාප්තුමා සුඩාන නායකයන් ඉදිරියේ දණ නමා වැඳ දෙපා සිඹ ඉල්ලා සිටියේ යුද්ධය අවසන් කරන ලෙස ය. යුද්ධය, යුද්ධ කර අවසන් කරන ලෙස නොව එසේ නොකර අවසන් කරන ලෙස ය. නොපමාව සාමය ගෙනෙන ලෙස ය. යුද්ධයෙන් බැටකන ජනතාවට සරණක් වෙන ලෙස ය. ඔවුන්ගේ වේදනා අඳුනා ගන්නා ලෙස ය.

පාප්තුමා සිරිතක් ලෙස ශුද්ධ වූ බ්‍රහස්පතින්දා සිරකරුවන්ගේ පාද සිඹ ආචාර කරන බව සත්‍යය වුව ද දේශපාලන නායකයන් ඉදිරියේ සාමය ඉල්ලා වැඳ වැටුණු මුල් අවස්ථාව මෙය වෙයි.

කතෝලික ආගමේ ප්‍රධානියා ලෙස සැලකෙන එතුමා මෙසේ වැඳ නමස්කාර කිරිම හරහා කර ඇත්තේ යුද්ධයට ආවඩන අයට අතුල් පහරක් දීම ය. එය අපේ කනේ වදින්නේ කඳ හරහා එල්ල කළ පහරක් ලෙසින් ය. ඒ අපේ ආගමික නායකයන් බොහෝ දෙනකු යුද්ධයට ආවැඩූවන් නිසා පමණක් නොවේ. අපේ බොහෝ ආගමික නායකයන්ට කිසි දා මේ තරම් නිහතමානී වීමට නොහැකි ද නිසා ය.

පාප්තුමාගේ හම සුදු ය. වැඳ වැටෙන්නේ කල්ලන් ඉදිරියේ ය. එතැන ද ඇත්තේ පණිවුඩයකි. බරපතළ පණිවුඩයකි. ඒ හමේ එහෙමට යමක් නැතැයි කියන්නට ය.

එපමණක් නොවේ. එතුමා ආගමික නායකයෙකි. වැඳ වැටෙන්නේ ගිහියන්ට ය. එතැන තව පණිවුඩයකි. තමන් අතිශය ලොකු මිනිසුන් යැයි පුම්බාගෙන ඉන්නා, ලොව පුරා වෙසෙන, විවිධ ආගම්වලට අයත් පූජකයන්ට, තමන් කළ යුත්තේ ප්‍රතිරූප පුම්බා ගැනීම නොව, අසරණ මිනිසුන් වෙනුවෙන් සිය ගෞරවය කැප කිරීම යැයි කියන්නට ය.

මේ සියල්ල තුළින් කියන්නේ වැඩය වැදගත් නම් කළ නොහැකි දෙයක් නැති බව ය. සාමය වෙනුවෙන් ඉතිරි සියල්ල කැප කළ හැකි බව ය. කැප කළ යුතු බව ය.

පණිවුඩය එතැනින් ද අවසන් නොවේ. යුද්ධය නැවත්විය හැක්කේ දෙවියන්ට නොව මනුෂ්‍යයින්ට බව බය නැතුව කීමට එතුමා එයින් අවස්ථාවක් ලබා ගන්නේ ය. දෙවියන් සර්වබලධාරී නොවන බව එතුමා ඒ මගින් නොකියා කියන්නේ ය. කියවෙන්නට හරින්නේ ය. තමන්ගේ ප්‍රශ්න විසඳන ලෙස දෙවියන් ඉදිරියේ කන්නලව් කරනවාට වඩා තමන්ම ඉදිරිපත් ව ඒවා විසඳා ගැනීමේ වැදගත්කම එතුමා පහදන්නේ ය. දෙවියන්ගේ සර්වබලධාරී ප්‍රතිරූපය රැකීමට වඩා යුද්ධයෙන් අසරණ වූවන්ට පිහිට වීම වැදගත් බව එතුමා පසක් කරන්නේ ය. ලොවට කියන්නේ ය.

මේ හරහා යුද්ධයට ප්‍රතිපක්ෂ බලවේගයන්ට එතුමා ආශිර්වාදයක් වන්නේ ය. තල්ලුවක් දෙන්නේ ය. ශක්තියක් සපයන්නේ ය. යුද්ධයෙන් පීඩා විඳින්නන්ට ජිවිතය ගැන බලාපොරොත්තු දල්වන්නේ ය. නව අපේක්ෂා ඇති කරන්නේ ය.

අත් හරින්නට බැරි දෙයක් නැත

එතුමාගේ මේ මැදිහත් වීම අප දැක පුරුදු ආගමික නායකයන්ගේ හැසිරීම නොවේ. බොහෝ ආගමික නායකයන් කරන්නේ තම බලය පෙන්වා නියෝග දීම ය. තර්ජනය කිරීම ය. නො කෙරුණොත් වග බලා ගන්නා බවට වහසි බස් කීම ය. ඒ වෙනුවට මෙතැන ඇත්තේ වැඳ වැටීම ය. එතුමා කතෝලික ආගමේ ප්‍රධානියා ය. සර්වබලධාරී දෙවියන් වහන්සේගේ ජීවමාන ප්‍රධාන අනුගාමිකයා ය. එසේ වීත් වැඳ වැටෙන්නේ මේ පණිවුඩය නොසලකා හැරිය යුතු නැතැයි කියන්නට ය. මග නොහරින්නැයි කියන්නට ය.

සාමාන්‍යයෙන් සිදුවන්නේ සෙසු ගැත්තන් ආගමික නායකයන් ඉදිරියේ වැඳ වැටීම ය. එසේ වැඳ වැටුණු මිනිසුන්ට උඩ සිට අවවාද අනුශාසනා කිරීමට ය. අප හොල්මන් කරවන්නේ මේ වෙනස ය.

ජේසුස් වහන්සේ සාමයේ දූතයා ය. මේ ඉන්නේ එතුමා ගිය මග ම ගමන් ගන්නා එතුමාගේ අග්‍රගණ්‍ය අනුගාමිකයා ය.

පාප්තුමා වැඳ වැටෙන්නේ සුඩාන නායකයන් ඉදිරියේය. එතුමා ලෝකයට යම් පණිවුඩයක් දීමට වෙනස් පණිවුඩයක් දීමට තැත් කරන්නේ ය.

ආගම අවශ්‍ය වන්නේ බෙදා වෙන් කිරීමට නොවේ. ඒ සඳහා ආගම නැතිව වුවද හදා ගන්නට හේතු ඕනෑ තරම් තිබේ. අවශ්‍ය මිනිසුන් සහෝදරත්වයෙන් එකතු කිරීම ය. එහෙත් ආගමේ ඉගැන්වීම් වෙනුවට චාරිත්‍රවාරිත්‍රවල සරණ යෑමත් සංකේතවල සරණ යෑමත් නිසා සිදු ව ඇත්තේ මිනිසුන් එකිනෙකාට එරෙහිව ගහ මරා ගැනීම ය. මේ නිසා ම බුද්ධිමත් මිනිසුන් ආගමෙන් වේගයෙන් ඉවත් වෙමින් තිබේ. ඔය කියන සංකේතවලට ඇති වටිනාකම අඩු වූ තරමට මානුෂික සබඳතා ඉදිරියට එනු ඇත. ආගමට, එනම් ධර්ම කාරණාවලට, වැඩි වැදගත්කමක් ලැබෙනු ඇත. විචාරශීලී බුද්ධිමතුන් ආගම කෙරෙහි ඇද ගත හැක්කේ එවන් මැදිහත්විමකට පමණකි. පාප්තුමා මේ ගැන විශේෂයෙන් සබුද්ධික වී ඇති බව පෙනේ.

විචාරශීලීව බැලීම

ආගම අවශ්‍ය වන්නේ නැති ප්‍රශ්න ඇති කිරීමට නොවේ. දැනටමත් ගිහියන්ට තිබෙන ප්‍රශ්න ඉහටත් උඩින් ය. අවශ්‍ය වන්නේ තිබෙන ප්‍රශ්නවලින් නිදහස් වීමට ය.

ආගම අවශ්‍ය වන්නේ ආදරය කරන්නන් වෙන් කිරීමට නොවේ. ආදරයට තහංචි පැනවිමට නොවේ. සියල්ලන් ආදරයෙන් බැඳ තැබීමට ය.

ආගම අවශ්‍ය වන්නේ සියල්ලන් එක කෝවක දා එකම ජාතියේ බඩු බවට පත් කිරීමට නොවේ. අප අතර තිබෙන වෙනස්කම් අගය කිරීමට අපට ශක්තියක් වීමට ය. විවිධත්වය ඉවසීමට අපට ධෛර්යයක් දීමට ය.

පල්ලිය විසින් අතීතයේ කියන්නට කරන්නට යෙදුණු දේ සම්බන්ධයෙන් විචාරශීලී වීම මේ සඳහා අවශ්‍ය ය. එය පල්ලිය සම්බන්ධයෙන් පමණක් නොව පන්සල ඇතුළු වෙනත් ආගමික මධ්‍යස්ථාන සම්බන්ධයෙන් ද එක සේ ඇත්ත ය. මේ ලිපිය තුළ පල්ලිය ඉදිරියට ආවේ පාප්තුමාගේ ඉදිරිගාමි වැඩ කටයුතු නිසා ය. එතුමා ඇතැම් විට තම ක්‍රියාකාරිත්වය මගින් සෙසු ආගමික නායකයන්ට ද තල්ලුවක් ලැබිය හැකි නිසා ය.

අද මේ බොහෝ තැන්වල මතවාද සකස්ව ඇත්තේ සිය ශාස්තෘන් වහන්සේලාගේ දර්ශනයන්ට අනුව ම නොවේ. ඒවා කාලයක් තිස්සේ විවිධ වෙනස්කම්වලට අසුව විකෘති වී තිබේ. නැවත හැඩ ගැසී තිබේ.

ශාස්තෘන් වහන්සේලා තමන්ගේ යුගයට අනුව ඉදිරිගාමී සුවිශේෂ මිනිසුන් වූ බව ඇත්ත ය. එහෙත් ඔවුන්ට අද අප ජිවත්වන ලෝක සන්දර්භය පිළිබඳ වැටහීමක් තිබුණා වන්නට බැරි ය. ඒ නිසා ම ශාස්තෘන් වහන්සේලා දේශනා කළ හැම දෙයක් ම දේව වාක්‍ය ලෙස ගන්නේ නැතිව අප නැවත විමසිය යුතු ය. ඔවුන්ගේ ධර්මයන් තුළ අප සෙවිය යුත්තේ අරටුව ය. පිට පොත්ත නොවේ. බොහෝ ආගම් අද අනාථ ව ඇත්තේ ඇතුළත හරය වෙනුවට පිට පොත්ත බදා ගැනීම නිසා ය.

පාප්තුමා සිය වැඳිමෙන් පහර දී ගලවා ඇත්තේ පිට පොත්ත ය. ඒ අපට, ඇස් ඇත්තන්ට, අරටුව බලා ගැනීම පිණිස ය.

ඒ අතින් බෞද්ධ අප අසරණ ය. අපට අපේ ආගම් තුළින් එවන් නව නායකත්වයක් අපේක්ෂා කරනු පිණිස තව බොහෝ කල් බලා සිටීමට සිදු වනු ඇත.

එයින් අදහස් කරන්නේ බලාපොරොත්තු අත්හැරගත යුතු බව නොවේ. අපට ද මේ යථාව ගැන සංවේදි සංඝයා වහන්සේලා සමූහයක් සිටින්නෝ ය. ඒ අතර ඉදිරියෙන් සිටින හිමිනමක් වන්නේ ගල්කන්දේ ධම්මානන්ද හිමියන් ය. පසුගිය දා දෙරණ රූපවාහිනියේ “චතුර සමග“ වැඩසටහනට සම්බන්ධ වූ ගල්කන්දේ ධම්මානන්ද හිමිපාණෝ ද වත්මන් පාප්තුමා ගැන සිය සංවාදයේ දී සටහන් කිරීමට වග බලා ගත්හ.

ධම්මානන්ද හිමියන්ගේ දැක්ම

එහිමියන් වැඩි දුරටත් කීවේ අප ආගම දෙස නැවත හැරී බැලිය යුතු බව ය. බුදු දහම විචාරශීලිත්වයට මග පාදන දහමක් බව එහිමියෝ අපට දක්වා සිටියා පමණක් නොව කාලයත් සමග ආගමට බොහෝ කුණු කන්දල් එකතුව ඇති බව ද මතක් කරමින් ඒ නිසා ම විචාරශීලී වීම වැදගත් බව ද කියා සිටිය හ. සංකේත වන්දනාව නිසා මානුෂික සම්බන්ධකම් යටපත් ව තිබීම ගැන සංවේගයන් කතා කළ එහිමියන් කීවේ චාරිත්‍ර වැදගත් වන්නේ ඒවායේ අර්ථය දැන කරන පමණින් බව ය.

රටතුළ තවමත් මිය නොයා පවතින වැඩවසම් සම්බන්ධතා ශාසනයට බලපා හැටි ගැන අදහස් පළ කළ එහිමියෝ නිකාය භේදයක් පැවතීමම ලජ්ජාවට කරුණක් බව ද කීහ. නව පරපුරේ භික්ෂූන් වහන්සේලා මේ පිළිබඳ වඩා සබුද්ධිකව සලකා බලා අවශ්‍ය වෙනස්කම් කරනු ඇතැයි ද හිමියෝ පැවසූහ.

කිසිවකු විවේචනය කිරීමට අකමැති වූ හිමිපාණන් කියා සිටියේ බොහෝ දෙනකු අසරණ බව ය. ඔවුන් ඒ තත්වයට පත්ව ඇත්තේ විවිධ සමාජ බලවේගයන් විසින් මෙහෙයවනු ලැබීමෙන් බව ය. ඒ අය ඉවත් කරනු වෙනුවට, ඒ අය පරාජය කරනු වෙනුවට, ඔවුන් ව වෙනස් කර යන ගමනක් ගැන එතුමෝ බලාපොරොත්තු රැඳ වූහ. කෙනකු පරදවා ලබන ජය තාවකාලික බව පසක් කළ ධම්මානන්ද හිමියන් බලාපොරොත්තු තබන්නේ එක් වී ලබන ජය ගැන ය. ඒ නිසා ම යුද්ධය ජයක් ලෙස තමන් නොසලකන බව ද සඳහන් කළහ.

බුද්ධාගම අද විශාලම වෙළෙඳ ව්‍යාපාරවලින් එකක් වි තිබීම කනගාටුවට කරුණක් බව සඳහන් කළ එහිමියෝ රේට්න් වැඩි කර ගැනීම සඳහා තරගයට විවිධ මාදිලියේ පිරිත් විකාෂණය කරනවාට වඩා වැඩි යමක් මාධ්‍යවලට කළ හැකි බව ද පෙන්වා දුන්හ.

අප හකුළුවා දැක්වූයේ එහිමියන් සඳහන් කළ අදහස්වලින් ඉතා ස්වල්පයක් පමණකි. පැයකට අධික කාලයක් පුරා පැවැත්වෙන එම සාකච්ඡාව ආගම බේරා ගැනීමට කැමති සෑම කෙනකු විසින් ම බැලිය යුතු ය. එය යූටියුබ් හරහා මේ වනවිට හැට හතරදහසකට අධික පිරිසක් නරඹා තිබුනු අතර ඔබට ද ඔවුන් හා එක්වන ලෙස අපි ආරාධනා කරමු.

අප කැරලි කෝලාහලවලින් ද යුද්ධයෙන් ද අපමණ බැට කා ඇති රටකි. ඒවායින් තුවාල ලැබූ රටකි. ඒ තුවාල නිසා තවමත් ශාරීරිකව ද මානසිකව ද විඳවන රටකි. විනාශ වී ගිය රටකි. එහෙත් ඒ එකකින් වත් හරිහමන් ඉගෙනීමක් නොලද රටකි. ඒ නිසා ම සුඩානයට මෙන් ම සාමයේ පණිවුඩය අපට ද වැදගත් ය.

යුද්ධයේ පදනම බෙදීම ය. ඉරි ගසා වෙන් කිරිම ය. උන් හා අපි ලෙස දැකීම ය.

අපට වඩා වෙනස් නිසාවෙන් මිනිසුන් ඉවත් කර තැබීමට කටයුතු කිරීම පහසු ය. බොහෝ දෙනෙකු අනුයන්නේ ඒ පහසු මාර්ගය ය. අදහස අපට රජ කර ගෙන සිටිමට ය. අවාසනාවට එය ඇතැම් ආගමික නායකයන් විසින් ද හරි හරියට පතුරුවනු ලැබේ. දේශපාලන නායකයින් විසින් එය උඩ දමමින් චන්ද කොල්ලයෙහි ද යෙදෙනු අපට දක්නට ලැබේ.

අවශ්‍ය වන්නේ වෙනස් අය සමග එකට ජීවත් වීමට ඉගෙන ගැනීම ය. ඒ වෙනස් කම්වලට ගරු කරමින් ඒ අය ද අපේ අය ලෙස ගැනීම ය. අප මෙන් ම ලෙයින් මසින් සෑදුණු අප වැනි ම මිනිසුන් ලෙස ගැනීම ය. උන් සමග බලය බෙදා ගැනීම ය. අපට මෙන් ම උන්ට ද තමන්ට ආවේණික අපේක්ෂාවන් තිබෙන බව පිළිගැනීම ය. ඒවාට ද ඉඩ හසර මේ රට තුළ තිබිය යුතු බව පිළිගැනීම ය.

වෙනත් ආගමික නායකයන් ද ඉන්නා තැනක සුදු රෙදි ඇතිරූ පුටුවක වාඩි නොවීමට ගල්කන්දේ ධම්මානන්ද හිමියන් පරිස්සම් වන බව එදා සාකච්ඡාවේ දී අනාවරණය විය. සුවිශේෂ ගෞරවයක් ලැබීම, සෙසු ආගමික පූජකයන්ට එවැන්නක් අහිමි වෙද්දී ලැබීම, නොතරම් නිසා තමන් එසේ කරන බව උන්වහන්සේ එහි දී සඳහන් කළ හ. එයින් සංකේතවත් වන්නේ ඒ අය ඉවත් කර ලබන ගෞරවය සම්බන්ධයෙන් උන්වහන්සේගේ ඇති අකමැත්ත ය. බෙදා වෙන්කර තැබීමට ඇති අකමැත්ත ය.

වැරැදුණු තැන්

දකුණේ මිනිසුන් මේ තරමට සංවේදී වූයේ නම් ඇතැම් විට උතුරට වෙන ම පාලනයක් ඉල්ලා උන් හඩ තලන එකක් නැත. එයින් අදහස් වන්නේ ඒ පළාතේ කටයුතු තමන්ට රිසි පරිදි කර ගැනීමට ඉල්ලීම අයුක්ති සහගත බව නොවේ. එය දැඩි ඉල්ලීමක් බවට පත් වීමට දකුණේ අසංවේදිත්වය ද බල පෑ බව ය.

හැත්තෑව දශකයේ උතුරේ රාජකාරි කළ හමුදා භටයකු පැවසුවේ එකල යාපනය පොලීසිය ඉදිරියෙන් පාපැදියක නැගී තරුණයකුට ගමන් කළ නොහැකි වූ බව ය. ඒ කියන්නේ පාපැදියෙන් බැස එය ද තල්ලු කර ගෙන පයින් ගමන් කළ යුතු ව තිබූ බව ය. ඔහුට අනුව යුද්ධයක් ඇති වීම ඒ තත්වය යටතේ පුදුමයට කරුණක් නොවී ය. පුදුමය සේ ඔහු දැක්කේ එවැන්නක් නොවුණා නම් ය.

ලංකාවට වැරදුණේ ප්‍රධාන වශයෙන් ම ජනවාර්ගික ප්‍රශ්නය සම්බන්ධයෙන් උත්තරයක් දීමට එය අපොහොසත් වීම නිසා ය. දෙවනුව, ආර්ථිකය මිනිසුන්ට රැකියා උත්පාදනය කරලීමට තරම් ප්‍රමාණවත් ලෙස ප්‍රසාරණය නොවිම ද නිසා ය. දෙවැනි කරුණ උග්‍ර කිරීමට පළමුවැන්න නැවත වතාවක් උල්පන්දම් සැපයූ බව තේරුම් ගන්නා කෙනකුට අංක එකේ ප්‍රශ්නය කුමක් දැයි තේරුම් යනු ඇත. පාප්තුමාගේ මැදිහත් වීම ලංකාවට ගෙනා අතිශය වැදගත් සාධනීය පණිවුඩයක් ලෙස දැකිය හැක්කේ ද දැකිය යුත්තේ ද ඒ නිසා ය. නැවත ගැටුම් ඇතිවිය හැකි සෑම ඉඩක්ම තුවක්කුවෙන් නොව, බලහත්කාරයෙන් නොව, සහෝදරත්වයේ දෑත් දිගු කිරීමෙන් අහුරා දැමිය යුත්තේ ඒ නිසා ය.

නිශාන්ත කමලදාස

සුවිශේෂී අවස්ථාවක දී ප්‍රචාරය වන කටකතාවල සත්‍ය අසත්‍යතාව පිළිබඳ යම් අවබෝධයක් මහජනතාවට තිබිය යුතු ය. මහජනයා නිරන්තරයෙන් ම අදාළ ආයතනවලින් නිකුත් කරන සත්‍ය තොරතුරු මත පමණක් යැපීම කළ යුතු වේ. සමාජයේ තොරතුරු ගලා යෑමේ සීමාවන් මොනවා ද? දැනට අපට දැන ගැනීමට අවශ්‍ය තොරතුරු මොනවා ද? යන්න පිළිබඳ පමණක් දැනගෙන කටයුතු කළ යුතු වේ.

අප ජීවත්වන සමාජය ගතිකත්වයෙන් යුක්ත ය.

ඕනෑම මොහොතක දී , කවර හෝ සිදුවීමක් සිදු විය හැකි ය. මිනිසුන් නිරන්තරයෙන් ම රටේ තත්ත්වය කුමක් ද? ඉදිරියේ දී කුමක් සිදු වෙයි ද? මිනිසුන් ඒ සඳහා හුරු විය යුත්තේ කෙසේ ද? යන්න පිළිබඳව දැඩි අවධානයෙන් සිටී. එසේ තිබිය දී සුවිශේෂී තත්ත්වයන් යටතේ කටකතා පැතිරීම සාමාන්‍ය තත්ත්වයකි. නවමු පුවත් දැන ගැනීමේ වුවමනාවෙන් ජීවත්වන මිනිසුන් නිරන්තරයෙන් ම කටින් කට ප්‍රචාරය වන කටකතා පිළිබඳව දැඩි ලෙස විමසිලිමත් වේ.

අවිනිශ්චිත තත්ත්වයන්

කටකතා පතුරවාලීමේ ආකාර ප්‍රධාන වශයෙන් කොටස් දෙකක් යටතේ සිදු වේ. එනම් කිසිවකුටත් හානියක් කිරීමේ අරමුණකින් තොරව සාමාන්‍යයෙන් එකිනෙකා අතර තොරතුරු හුවමාරු කිරීම සහ හිතාමතාම තමන්ගේ අදහස්, මතිමතාන්තර, සහ ඕනෑ එපාකම් ඉදිරිපත් කිරීම වේ. වර්තමානය වන විට කටකතා පතුරවාලීම සමාජ ප්‍රවණතාවක් වී තිබේ. ජනමාධ්‍ය සහ අනෙකුත් තොරතුරු සපයන මාධ්‍ය මඟින් ප්‍රචාරය කරන තොරතුරු දැන ගැනීමේ අවශ්‍යතාවක් මිනිසුන් සතුව පවතී. නමුත් හිතාමතාම තමන්ගේ අදහස්, මතිමතාන්තර, සහ ඕනෑ එපාකම් ඉදිරිපත් කිරීම වෙනුවෙන් කටකතා පතුරවන පුද්ගලයින් නිකුත් කරන තොරතුරු කිසිසේත්ම විශ්වාස නොකළ යුතු වේ.

අවිනිශ්චිත තත්ත්වයක් යටතේ මිනිසුන් නිරවුල් මනසින් යුක්තව කටයුතු කීරීමට වගබලා ගත යුතු වේ. නම්‍යශීලීව, අවිධිමත්ව කටයුතු කරන, වැරදි කටකතා පතුරුවන පුද්ගලයින් පිළිබඳව අවධානයෙන් සිට , ඔවුන්ගෙන් මීදී සිටීම සිදු කළ යුතු ය . එවැනි පුද්ගලයින් කුමන කාරණාවක් ජනගත කළ ද, ඒ පිළිබඳව නිරවුල් මනසින් සොයා බැලිය යුතු ය. තව ද එවැනි පුද්ගලයින් සමඟ ගැටුම් ඇති කර නොගැනීමට වග බලා ගත යුතු ය.

යම් උද්වේගකාරී සිදු වීමක් සිදුවීමෙන් අනතුරුව, එම සිද්ධිය පිළිබඳව සාමාන්‍ය ජනයා දරන අදහස පිළිගැනීමට වඩා, සමාජ පිළිගැනීමක් ඇති පුද්ගලයින් ප්‍රකාශ කරන කරුණුවලට වැඩි අවධානයක් ලබා දිය යුතු ය. දුර දිග සිතා බලන්නේ නොමැතිව, ඔහේ කුමක් හෝ දෙයක් ප්‍රචාරය කිරීම බොහෝ පුද්ගලයින් සිදු කරන්නේ සමාජයේ කැපී පෙනීම උදෙසා ය. එවැනි පුද්ගලයින්ට රැවටෙන මිනිසුන් නිරායාසයෙන් ම කටකතාවලට ඇබ්බැහි වේ. බොහෝ විට කටකතා පැතිරවීම සිදු කරන්නේ සමා‍ජයට කිසිදු එල ප්‍රයෝජනයක් නොමැති ජනයා ය. ඇතැම් විට ඔවුන් නිසි අධ්‍යාපනයක් නොලැබූ පිරිස් විය හැකිය. තව ද ඇතැම් පුද්ගලයන් යම් සිද්ධියක් පිළිබඳව හෝ යම් පුද්ගලයකුගේ පෞද්ගලිකත්වය පිළිබඳව අසත්‍ය තොරතුරු ප්‍රචාරය කිරීම විනෝදාංශයක් වශයෙන් සිදු කරයි. එමඟින් ඔවුන් අසීමිත තෘප්තියක් ලබා ගනී.

කටකතා පතුරවන සහ කටකතා පතුරවාලීමට සහාය දෙන පුද්ගලයන් සතුව තිබෙන්නේ සමාජයට පටහැනි විනයකි. මිනිසුන්ට සත්‍ය තොරතුරු අනාවරණය නොකර , තමන්ගේ පහත් මානසික මට්ටම් යටතේ අසත්‍ය තොරතුරු අනාවරණය කිරීම තුළින් මිනිසුන් පරිහානියට පත් වේ.

කටකතා සහ ජනමාධ්‍ය

මිනිසුන් අනිවාර්යයෙන්ම දැනගත යුතු සත්‍ය පුවත් , ජනමාධ්‍ය ආයතන සහ ලියාපදිංචි කළ වෙනත් ආයතන මඟින් මාධ්‍ය සාකච්ජා පැවැත්වීමෙන් පසුව දැනුම් දීම සිදු කරයි. ඇතැම් මාධ්‍ය විවිධ ඕනෑ එපාකම් හේතුවෙන් හිතා මතා වැරදි මතයක් හුවා දැක්වීම සිදු කරයි. සුළු ප්‍රශ්නයක්, විශාල ප්‍රශ්නයක් ලෙස මවා පෑම ද ඇතැම් මාධ්‍ය ඔස්සේ සිදු කරනු ලබයි. මේ හේතු නිසාවෙන් ශ්‍රී ලංකාවේ මාධ්‍ය සදාචාරය අවම මට්ටමක පවතී. මාධ්‍ය පක්ෂග්‍රාහීභාවයකින් තොරව සත්‍ය තොරතුරු තත්ත්වාකාරයෙන් ඉදිරිපත් කිරීම සිදු කළ යුතු වේ. කිසිදු මාධ්‍යයක් තමන්ගේ පෞද්ගලික අවශ්‍යතා, දේශපාලන වූවමනා, එපාකම්, සහ අනෙකුත් සාමාජීය කාරණා හේතුවෙන් වැරදි තොරතුරු ජනගත කිරීම නොකළ යුතු වේ.

නිසි ප්‍රමිතියෙන් යුක්ත මාධ්‍ය ආයතන , මහජනතාව වෙත වැරදි කටකතා පැතිරවීමට ප්‍රථමයෙන් සත්‍ය තොරතුරු අනාවරණය කර දිය යුතු වේ. එසේ සිදු කළ යුතු වන්නේ කිසිදු පක්ෂ භේදයකින් තොරව ය. වර්තමානයේ දී විද්‍යුත් මාධ්‍ය හතු පිපෙන්නාක් මෙන් බිහි වී තිබේ. තව ද විශාල තරගයකින් යුක්තව, කෙසේ හෝ තමන්ගේ මාධ්‍ය ආයතනය ජනප්‍රිය කරවීමේ අභිලාසයෙන්, වාණිජමය වශයෙන් තිබෙන ඉල්ලුම මත මාධ්‍ය ආයතන කටයුතු කරයි. ඒ හේතුවෙන් ශ්‍රී ලංකාවේ විද්‍යුත් මාධ්‍ය පිළිබඳව මහජනයාට තිබෙන විශ්වාසය අඩු වී තිබේ. මාධ්‍ය පක්ෂග්‍රාහී යැයි සිතෙන විට මහජනයා වෙනත් අංශ මඟින් තොරතුරු ලබා ගැනීමට පෙළෙබේ. එහි දී මිනිසුන් කටකතා යම් තාක් දුරට විශ්වාස කරනු ලබයි. එවැනි අවස්ථාවන්වල දී අසත්‍ය තොරතුරු ප්‍රචාරය කරන පුද්ගලයන්ට වාසිදායක තත්ත්වයක් උදා වේ. ඉන්පසු ඔවුන් පෙරට වඩා වැඩි වශයෙන් අසත්‍ය තොරතුරු ප්‍රචාරය කිරීමට පෙළඹේ.

වර්තමානයේ දක්නට ලැබෙන ඇතැම් රූපවාහිනී වැඩසටහන් කටකතා ස්වරූපයෙන් යුක්ත ය. ඒ තුළින් මාධ්‍ය ආයතන ජනප්‍රියත්වයට පත් වීමට උත්සහ දරයි. අවම ප්‍රමිතියක් යටතේ සකස් කරන එවැනි වැඩසටහන් තුළින් මිනිසුන් නොමඟ යෑම සිදු වේ. විද්‍යුත් මාධ්‍යවලට සාපේක්ෂව පුවත්පත් මාධ්‍ය නිසි වගකීමකින් යුක්තව තොරතුරු ප්‍රචාරය කරන බවක් පෙනෙයි. එලෙස පුවත්පත් මාධ්‍ය ආයතනයේ , නීතී රීතී රාමුවට අදාළව ජනමාධ්‍යවේදියා විසින් සත්‍ය තොරතුරු අදාළ ආකාරයට ඉදිරිපත් කිරීම හේතුවෙන් මහජනයාට කටකතා පිළිබඳව විශ්වාස කිරීමට අවශ්‍ය නැත. නිසි ප්‍රමිතියකින් යුක්තව මාධ්‍ය පරිහරණය කිරීමට මහජනයා ප්‍රාඥාගෝචර විය යුතු වේ.

ප්‍රාථමික අධ්‍යාපනය

ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රාථමික අධ්‍යාපනය තුළින් ද දරුවන්ට, කිසිවකු කියූ පමණින් ඒ පිළිබඳව විශ්වාස නොකිරීම නොකළ යුතු බව උගන්වනු ලබයි.

ඒ සඳහා උදාහරණයක් වශයෙන් ප්‍රාථමික අවධියේ දී දරුවන්ට උගන්වනු ලබන “ අහස කඩා වැටී‍මේ පුවත දැනගත් සතුන් එකා පසුපස දිවීමේ කතාන්දරය” පෙන්වා දිය හැකි ය. ප්‍රාථමික අධ්‍යාපනය තුළින් ද කුඩා කාලයේදීම කටකතාවල පවතින භයානකකම පිළිබඳව අවබෝධයක් ලබා දී තිබේ. යම් සිද්ධියක් පිළිබඳව කවුරු, කුමන දෙයක් ප්‍රකාශ කළ ද, තමන් ස්වකීය බුද්ධිය මෙහෙයවා, එහි සත්‍යතාවය පිළිබඳව අනාවරණය කර ගැනීමට කුඩා කාලයේදීම ලබා‍ දෙන පන්නරය ඉතාමත් යහපත් වේ.

කතාන්දර කලාව තුළින් කුඩා කාලයේ දරුවන් ලබා ගන්නා ආදර්ශය, අවිධිමත්, නම්‍යශීලී ජනතාවක් වෙසෙන රටක් තුළ ජීවත් වීමේ දී වඩාත් ප්‍රයෝජනවත් වේ. යම් සිද්ධියක් තමන්ගේ ම ඇස්වලින් දැක, කනින් අසා විශ්වාස කිරීම හැර , යම් පුද්ගලයෙක් ප්‍රකාශ කළ දෑ ඒ අයුරින්ම විශ්වාස කිරීම නොකළ යුතු වේ. කුඩා කාලයේ පටන් ම දරුවන්ට කටකතාවලට වහල් වී නොසිටීමට හුරු කිරීම මවුපියන්ගේ වගකීමක් වේ.

දරුවන්ට කුඩා කාලයේ පටන් ම සත්‍ය තොරතුරු සොයා යෑමේ පුරුද්ද ඇති කළ යුතු ය. එමඟින් කටකතා හේතුවෙන් සමාජයේ ඇතිවන ආරවුල් තත්ත්වයන් පාලනය කර ගැනීමට පුළුවන. කුඩා කාලයේ සිටම කව්රුන් හෝ ප්‍රකාශ කළ කතා විශ්වාස කිරීමට පුරුදු වූ දරුවන්ගේ පෞරුෂය ද බිඳ වැටේ. තමන්ගේ දරුවා සමාජයේ යහපත් පුරවැසියකු බවට පත් කිරීම සඳහා කුඩා කාලයේ පටන් ම තම දරුවාට කටකතා විශ්වාස නොකර , ස්වකීය බුද්ධියෙන් යුතුව කරුණු කාරණා, අනාවරණය කර ගැනීමට පුරුදු කළ යුතු වේ.

කටකතාවලින් පරිස්සම් වීම

සුවිශේෂී අවස්ථාවක දී ප්‍රචාරය වන කටකතාවල සත්‍ය අසත්‍යතාව පිළිබඳ යම් අවබෝධයක් මහජනතාවට තිබිය යුතු ය. මහජනයා නිරන්තරයෙන් ම අදාළ ආයතනවලින් නිකුත් කරන සත්‍ය තොරතුරු මත පමණක් යැපීම කළ යුතු වේ. සමාජයේ තොරතුරු ගලා යෑමේ සීමාවන් මොනවා ද? දැනට අපට දැන ගැනීමට අවශ්‍ය තොරතුරු මොනවා ද? යන්න පිළිබඳ පමණක් දැනගෙන කටයුතු කළ යුතු වේ. වර්තමානයේ බොහෝ දෙනෙකු හිතා මතා කටකතා පැතිරීම සිදු නොකර යම් දේවල් පිළිබඳව උපකල්පනයක් දීම සිදු කරති . එලෙස තමන්ගේ උපකල්පන ප්‍රකාශ කිරීම තුළින් ඔවුන් සමාජයේ අනෙක් පුද්ගලයන්ට පණිවිඩයක් ලබා දේ. එමඟින් පුද්ගලයින් තමන්ගේ අභිරුචීන්, ඕනෑ එපාකම් අනෙක් අයට දැනුම් දීම සිදු කරයි. ඇතැම් කටකතා අතිශයෝක්තියෙන් යුක්ත ය.

අසත්‍ය කටකතා පතුරවන පුද්ගලයන් හේතුවෙන් බොහෝ අවස්ථාවල දී සමාජයේ පිළිගැනීමක් තිබෙන, පුද්ගලයින් අපහසුතාවට ලක් වී තිබේ. මිනිසුන් ද අදාළ පුද්ගලයන් කෙරෙහි වැරදි වැටහීම් ඇති කර ගනී. ඒ හේතුවෙන් සමාජයේ සාමාන්‍ය ජනතාව අදාළ පුද්ගලයන් පිළිබඳව නිවැරදි අවබෝධයෙන් සිටීම වඩාත් වැදගත් වේ.

කටකතා තුළින් ඇතැම් සාමාන්‍ය සිද්ධීන් උලුප්පවා දක්වනු ලබයි. එලෙස සිද්ධියක් උලුප්පවා පෙන්වීමට වඩා එම සිද්ධිය නෙපෙන්වා සිටීම නුවණට හුරු වේ. මාධ්‍ය මඟින් මහජනතාවට යම් තොරතුරක් දැනුම් දීමට පෙර , එම තොරතුරෙහි සත්‍ය, අසත්‍යතාව පිළිබඳව ද නිසියාකාරයෙන් අනාවරණය කර ගත යුතු වේ. මිනිසුන් තුළ සත්‍ය සොයා යාමේ ප්‍රවණතාවක් තිබිය යුතු ය. ඒ සඳහා මිනිසුන් අදාළ ආයතනවලින් නිකුත් කරන තොරතුරු පමණක් උපයෝගී කර ගත යුතු වේ. උදාහරණයක් ලෙස , වර්තමානයේ උද්ගතව පවතින තත්ත්වය හේතුවෙන් පාසල්වලට පැමිණෙන දරුවන්ගේ සංඛ්‍යාව අඩු වීම පිළිබඳව විවිධ කටකතා ප්‍රචාරය වුව ද, එම තත්ත්වය පිළිබඳව ඒ අදාළ ආයතන මඟින් ගවේෂණ කරන ලද තොරතුරු පමණක් සැලකිල්ලට ගැනීම කළ යුතු ය.

බුද්ධිමත්ව කටයුතු කිරීම

“කියන්නා කෙසේ කීවත් අසන්නා සිහි බුද්ධියෙන් ඇසිය යුතුය” යන කියමනට අනුව මිනිසුන් කටයුතු කිරීම ඉතා වැදගත් වේ. සමාජයේ ජීවත්වන සෑම පුද්ගලයකුටම ඕනෑම කරුණක් සම්බන්ධයෙන් තමන්ගේ මතය ප්‍රකාශ කිරීමට හැකියාව තිබේ . නමුත් ඒ කරුණු කාරණාවල සත්‍ය අසත්‍ය බව , ස්වයං විවේචනයෙන් යුක්තව සොයා බැලිය යුතුය. උදාහරණයක් විදිහට, යම් ගැටලුකාරී තත්ත්වයක දී, මෙවැනි තත්ත්වයක් ඇති වූයේ කුමක් නිසා ද? මෙහෙම දෙයක් විය හැකි ද? යනුවෙන් ස්වකීය බුද්ධිය මෙහෙයවා නීරීක්ෂණය කිරීම කළ යුතු වේ. එසේ නොමැතිව , යම් සිද්ධියක් පිළීබඳව කෙනකු ප්‍රකාශ කළ දෙය ක්ෂණිකව විශ්වාස කිරීම කිසිසේත්ම සිදු නොකළ යුතු වේ. දූරදර්ශීව, විචක්ෂණශීලීව කල්පනා කර බලා තීන්දු තීරණ ගැනීම සිදු කළ යුතු ය.

තමන්ගේ අවබෝධය මූලික කර ගනිමින් යම් කටකතාවක සත්‍ය අසත්‍යතාව පිළිබඳව , නිශ්චිත වශයෙන්ම දැන ගැනීම මඟින් බොහෝ ගැටලුකාරී තත්ත්වයන් මඟ හරවා ගැනීමට පුළුවන.කටකතාවන් පැතිරීමේ දී හිතට වහල් නොවී බුද්ධිය මෙහෙයවා කටයුතු කිරීම අනිවාර්යයෙන් ම කළ යුතු වේ. එක් පුද්ගලයෙක් කටකතාවක් පිළිබඳව නිශ්චිත මෙන් ම සත්‍ය තොරතුරක් දැන ගතහොත් තමන් වටා සිටින පුද්ගලයින්ට ද එම තොරතුර පිළිබඳව දැනුවත් කළ යුතු ය. එසේ නොකොට තමන් පමණක් සත්‍ය දැන සිටීම මඟින් සමාජය පරිහානියට පත් වේ. තමන් පිළිබඳව විශ්වාස කරන පුද්ගලයන්ට පමණක් , අනාවරණය කර ගත් සත්‍යය පිළිබඳව ප්‍රකාශ කිරීම නුවණට හුරු වේ.එමඟින් අසත්‍ය තොරතුරු උපයෝගී කර ගන්නා සමාජය තවදුරටත් පරිහානියට පත් වීම වළක්වාගත හැකි ය. ඇතැම් අවස්ථාවල දී අසත්‍ය ප්‍රකාශ ඇතුළත් කටකතා සමාජයේ ප්‍රචලිත වීම තුළින් මිනිසුන්ට තමන්ගේ එදිනෙදා කාර්යයභාර්ය ද සිදු කිරීමට නොහැකි වේ. දීර්ඝ කාල සීමාවක් එලෙස අසත්‍ය ප්‍රචාර සමාජයේ පැතිරී ගියහොත් මුළු මහත් මානව සංහතියටම අසාධාරණයක් සිදු වේ.

පසුගිය දිනවලදී සිදු වූ ත්‍රස්ත ක්‍රියාකාරකම් හේතුවෙන් වර්තමානයේ දී උද්ගතව පවතින තත්ත්වයට අදාළ අංශවල බලධාරීන් සෑම කෙනකුම වගකිව යුතු වේ. ඒ සෑම කෙනකුටම පවතින තත්ත්වය හමුවේ පැත්තකට වී සිටිය නොහැකි ය. දැඩි පීඩනයකට ගොදුරු වී සිටින මිනිසුන් තමන්ට අසන්නට ලැබෙන කුමන හෝ තොරතුරක් සත්‍ය අසත්‍යතාවකින් තොරව ක්ෂණිකව පිළිගනියි. ප්‍රචාරය වන කටකතා පිළිබඳව සත්‍ය අසත්‍යතාව තීරණය කර ගැනීමටවත් මානසික මට්ටමක් නැති මහජනයාට සත්‍ය තොරතුරු ලබා දීම සඳහා රජය ඇතුළු අදාළ ආයතන ක්‍රියා කළ යුතු ය. සෑම පුද්ගලයෙක් ම , පවතින තත්ත්වය හමුවේ, “මමත් මේ දේවල්වලට සම්බන්ධ ද? “ යන්න පිළිබඳව ස්වං විචේචනයක් සිදු කළ යුතු වේ.

රජයේ අදාළ බලධාරීන් සහ අනෙකුත් ආයතන සියල්ල එකතු වී සමස්ත ජනතාවගේ සුඛවිහරණය මෙන් ම අනාගත පැවැත්ම සඳහා ආන්දෝලනාත්මක වූත්, ගැටලුකාරී තත්ත්වයන් වර්ධනය වන සුළු කටකතා පැතිරවීම වළක්වා ගැනීමට කටයුතු සම්පාදනය කිරීම කළ යුතු වේ. මහජන ආරක්ෂාවට හානි කරන, මහජනයාට දැඩි පීඩනයකට ලක් කරන වැරදි කටකතා ප්‍රචාරය කරන්නන් පිළිබඳව සොයා බලා , ඔවුන්ට අදාළ නීතී රීතී ක්‍රියාත්මක කර දඩුවම් ලබා දීම සිදු කළ යුතු ය.

සටහන මදාරා මුදලිගේ

ඕනෑම ගැටලුවක් අභිමුව දී වෙනත් විකල්ප තිබිය දී ම නිහඬ විරෝධතා, හර්තාල් සහ උද්ඝෝෂණ පැවැත්වීමට නම් මේ දේශයේ ජනතාව පෙරට එන්නේ එක පයින් ය. ඔවුනට ඒ සඳහා ඇත්තේ, වෙනත් කිසිවකට නොදෙවෙනි පළපුරුද්දකි. පසුගිය දිනවල අම්බලන්තොට නගරයේ ද හර්තාල් ව්‍යාපාරයක් පැවැත්විණි. නගරයේ කළු කොඩි ඔසවා, වෙළෙඳසල් ද වසා දමා, එලෙස විරෝධය දැක්වීමට හේතු වූයේ, රිදීගම රජයේ පුනරුත්ථාපන නිවර්තන රැඳවුම් මධ්‍යස්ථානයට පාකිස්තානු සරණාගතයින් පිරිසක් ගෙන ඒමට රජය විසින් කටයුතු කරන බවට වූ ආරංචියයි.

සරණාගතයින්ට රැකවරණය සැලසීම, එක්සත් ජාතීන්ගේ සම්මුතීන් මඟින් පිළිගත් කාරණයක් වන අතර අපි ද එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ සාමාජික රටක් වශයෙන් එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය පිළිගත් සම්මුතීන්ට එකඟ වී සිටිමු. ඒ අනුව එක්සත් ජාතීන්ගේ යම් යම් තීන්දු තීරණ අපට ද අදාළ වන අතර අප ඒවා පිළිපැදිය යුතු ය.

නොයෙක් හේතූන් මත ශ්‍රී ලංකාවෙන් සංක්‍රමණය වූ සරණාගතයින් ද ලොව බොහෝ රටවල නිරුපද්‍රිත ව දිවි ගෙවයි. උතුරු නැගෙනහිර යුද සමයේ මෙන්ම ජ.වි.පෙ. භීෂණ සමයේ ද මෙරට දිවි ගෙවීම අපහසු වන තරමට අසරණ වූ පිරිස්, පිටරටවලට සංක්‍රමණය වී, සරණාගතයින් ලෙස ලබාගත හැකි සහනය ලබාගෙන ඇති වග අපි හොඳින් දන්නෙමු. අදට ද ඇතැම් ශ්‍රී ලාංකිකයන් බටහිර රටවල දේශපාලන සරණාගතයින් ලෙස දිවි ගෙවයි. සරණාගතයින්ට රැකවරණය සැලසීම, සියලුම සාමාජික රටවල් විසින් පිළිපැදිය යුතු එක්සත් ජාතීන්ගේ සම්මුතියකි. යම් රටක දේශපාලන වශයෙන් උද්ගත ව ඇති අර්බුද හේතුවෙන් එම රටෙහි දිවි ගෙවිය නොහැකි ව සරණාගතයින් ලෙස පැමිණෙන පිරිසක් ප්‍රතික්ෂේප නොකොට, බාරගැනීමට එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ සාමාජික රටක් ලෙස අපි බැඳී සිටිමු.

ආරක්ෂිතව රඳවා ගැනීම

මෙහි දී සිදු වන්නේ රජය විසින් එම සරණාගතයින් බාරගෙන, ඔවුන්ගේ වාසය සඳහා සුදුසු ස්ථාන ද ආහාරපාන ද සපයමින්, නැවත ඔවුන් නිරුපද්‍රිතව සිය වාසභූමි බලා යන තෙක් ම ආරක්ෂිතව රඳවා ගැනීමයි. ජන ජීවිත ද අඩාල වී, ජීවත් වීමට නුසුදුසු පරිසරයකින් මිදී, රැකවරණය පතා පැමිණෙන පිරිසකට එලෙස මනුෂ්‍යත්වයේ දෑත් දිගු කිරීම අපගේ යුතුකමකි. ලොව බොහෝ රටවල් එම පිළිවෙත අනුගමනය කරයි. රජය විසින් සරණාගතයන් වෙනුවෙන් යම් යම් ප්‍රදේශවල පහසුකම් සලසන විට රටවැසියන් අතරින් පැන නඟින විරෝධය සැලකෙන්නේ රජයට එරෙහි විරෝධයක් ලෙසිනි. එසේ ම මෙහිදී පාකිස්තානු සරණාගතයින් රඳවාගැනීමට විරුද්ධ වන්නේ ඔවුන් ඉස්ලාම් ධර්මය ඇදහීම හේතුකොට ගෙන නම් එය ද බරපතළ අසාධාරණයකි.

අදාළ සරණාගතයින් රඳවා ගැනීමෙන් තම සමාජයට, සංස්කෘතියට සහ සාමාන්‍ය ජන ජීවිතයට හානියක් වන බව හැඟී යන්නේ නම් ඒ පිළිබඳ බලධාරීන් සමඟ සාකච්ඡා කොට එම හානිය අවම කරගැනීමට උත්සුක වීම වෙන ම කාරණයකි. ඒ කිසිවකින් තොර ව, හුදු විරෝධතා දැක්වීමෙන් දෘෂ්‍යමාන වන්නේ ජාතිවාදී ආගම්වාදී සේ ම ආත්මාර්ථකාමී ක්‍රියා පිළිවෙතකි. තම ප්‍රදේශය තුළ සමාජ, සංස්කෘතික වශයෙන් අහිතකර බලපෑමක් ඇති වන බව පවසන ප්‍රදේශවාසීන්ගේ සිත් තුළින් පැන නඟින විරෝධය, මෙලෙස විද්‍යාමාන වන්නේ කිසිදු සාධාරණ සාක්ෂියක් නොමැතිවය. සරණාගතයින් පදිංචි කරවන්නේ සීමාසහිත ප්‍රදේශයක නම්, ඔවුන් සඳහා ආහාරපාන ඇතුළු තවත් පහසුකම් සපයන්නේ රජය විසින් නම්, සරණාගතයින්ට එම සමාජය තුළ හැසිරිය හැක්කේ සීමාසහිතව නම් අදාළ පළාතට විශාල සමාජ, සංස්කෘතිකමය හානියක් වන බව කිසිවකුටත් කිව නොහැක. මෙය හුදෙක් රටක් ලෙස වගකීම් ඉටු කිරීමක් වන අතර එයට විරෝධය පෑම එතරම් බුද්ධිමත් ක්‍රියාවක් ද නොවනු ඇත. සරණාගතයින් යනු බල රහිත සේ ම අනුන්ගේ පිහිටෙන් ජීවත් වන පිරිසකි. එවන් පිරිසකට පිහිට විය යුතු මොහොතේ කරඅරින්නේ නම්, ලෝකයා ඉදිරියේ අප, මානුෂීය ගුණධර්මවලින් තොර ජාතියක් ලෙස හංවඩු ගැසෙනු ඇත.

අම්බලන්තොට ප්‍රදේශවාසීන් උත්සුක වන්නේ, සරණාගතයින්ට රැකවරණය සැලසීමෙන් යම් හානියක් සිදුවන්නේ නම්, එම හානිය සාධාරණ මාර්ගයකින් අවම කරගැනීමට නොව, සරණාගතයින් තරයේ ම ප්‍රතික්ෂේප කිරීමට ය. එය නොදියුණු, සදාචාර සම්පන්න නොවන හැසිරීමකි. ගෝත්‍රික අදහස් දැරීමකි.

සරණාගතයින් සම්බන්ධයෙන් කිසිසේත් ම බොරු බියක් ඇති කරගත යුතු නැත. සරණාගතයින් යනු අසරණ පිරිසකි. ඔවුනට සිදුවන්නේ පිට දේශයකට වී, දෙන දෙයක් කා බී වෙන දෙයක් බලා ඉන්නට ය. ත්‍රස්තවාදීන් ලෙස සංවිධානය වීමට හෝ ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියා සිදු කිරීමට, අවි ආයුධ පරිහරණයට හෝ නිෂ්පාදනයට ඔවුනට ඉඩක් නැත. ඔවුන් තමන්ට ලැබී ඇති ඉඩ ප්‍රමාණය තුළ දිවි ගෙවිය යුත්තේ, අදාළ නීතිරීතිවලට යටත් ව, නියමිත කාල සටහනකට අනුව ය.

අප රටෙන් සංක්‍රමණය වූ සරණාගතයින් ස්විස්ටර්ලන්තයේ පවා රැකවරණය ලබයි. ඔවුනට ආහාරපාන සහ වාසභූමියක් ලබා දෙමින්, දිර්ඝ කාලයක් මුළුල්ලේ රැකවරණය සලස්වා ඇති නමුත්, එම සමාජයේ වෙනත් කිසිදු තැනක සබඳතා ඇති කරගැනීමට හෝ රැකියාවක නියුක්ත වීමට නීතිමය වශයෙන් ඉඩක් ලැබෙන්නේ නැත. සරණාගතයින්ට රැකියාවක නියැලීම තහනම් ය. සරණාගතයින් යනු එතරම්ම අසරණ පිරිසක් වන අතර, ඔවුනට මනුෂ්‍යයන්ට සේ සැලකීම අප විසින් සිදුවිය යුත්තේ එබැවිනි. එසේ නොවන්නේ නම් ලෝකයා ඉදිරියේ අප හෑල්ලුවට ලක්වෙනු ඇත. සරණාගතයින් යනු සිරකරුවන් හෝ අපරාධකරුවන් නොවන වග අප හොඳින් සිහිතබා ගත යුතු ය. ඔවුන් යම් අසරණභාවයක් හේතුවෙන් වෙනත් රටකින් සංක්‍රමණය වූ මිනිසුන් පිරිසකි. එනිසා මිනිසුන් ලෙස සැලකුම් ලැබීමට ඔවුනට පැහැදිලි අයිතියක් ඇත.

මේ මොහොතේ අප සිටින්නේ යම් ත්‍රස්තවාදී තර්ජනයකට මැදි ව ය. ගිනි පෙනෙල්ලෙන් බැට කෑ මිනිසා කණාමැදිරි එළියටත් බිය බව සැබෑ ය. රට තුළ ඉස්ලාම් අන්තවාදී ත්‍රස්තවාදයේ තර්ජන පවතින වාතාවරණයක, ඉස්ලාම් භක්තික සරණාගතයින් පිරිසක් කවා පොවා පෝෂණය කිරීමේ අවදානමක් රටවැසියන් දකිනවා විය හැකි ය. නමුත් මේ මොහොතේ අප කළ යුත්තේ සරණාගතයින් සම්බන්ධයෙන් ඇති බොරු බිය පසෙකලා, සරණ පතා පැමිණි ඔවුනට රැකවරණය සැලසීම ය.

මියෙන්මාර් සරණාගතයෝ

මනුෂ්‍යත්වයේ දෑත් ඔවුන් වෙත දිගු කිරීම ය. වරදක් වෙතොත් එය නිවැරදි කිරීමට විනා, ඔවුන් එකහෙළා ප්‍රතික්ෂේප කිරීමට කිසිවකුටත් අයිතියක් හෝ යුතුකමක් නැත. අප රට තුළින් මෙම සරණාගතයින්ට එල්ලවන විරෝධය සහ නොසලකා හැරීම වැනි දේ ලෝකයා තරයේ හෙළා දකිනු ඇත. ජාත්‍යන්තරය සලකන්නේ එවැනි විරෝධයන් වළකාලීම ආණ්ඩුවේ වගකීමක් ලෙස ය.

සරණාගතයින් පිළිබඳ ගැටලුව අපට අලුතින් කඩාපාත් වූවක් නොවේ. මින් පෙර ද වරින් වර අප රටට පැමිණි සරණාගතයින් පිළිබඳ සහ දේශීය වශයෙන් ඔවුනට පැනනැඟි විරෝධතා පිළිබඳ කොතෙකුත් පුවත් අපි අසා ඇත්තෙමු. වරක් මියන්මාරයෙන් පැමිණි සරණාගතයින් පිරිසකට අප අතරින් පැන නැඟි බලවත් විරෝධය ලෝකයාගේ අවමානයට ලක්විය. මියන්මාර සරණාගතයින් අපට අවැසි නැති බවත් ඔවුන් වහා පිටමං කරන ලෙසත් කියමින් සාමාන්‍ය වැසියන් සේ ම ගරුතර භික්ෂූන් වහන්සේලා ද වීදි බැසගත් අන්දම හා කලකෝලාහල කළ අන්දම මේ මොහොතේ සිහිපත් කළ යුතු ය.

වරක් මියන්මාර සරණාගතයින් රඳවා සිටි ගල්කිස්සේ ස්ථානයක් අසල, කලහකාරී ලෙස හැසිරුණ බවට ලද චෝදනා සම්බන්ධයෙන් ප්‍රශ්න කිරීමට, සමහර භික්ෂූන් වහන්සේලා කොළඹ අපරාධ කොට්ඨාසයට ද කැඳවූ බව අපට මතක ය. සරණාගතයින් රඳවා ගැනීමේ යම් යම් ගැටලු සහගත තැන් තිබිය හැකි ය. නමුත් ඒ සඳහා ඇති එක ම විසඳුම අසරණ ඔවුන් තව තවත් අසරණ කරවීම හෝ අමානුෂික ලෙස මෙරටින් පන්නා දැමීම නොවන වග නම් අප මැනවින් අවබෝධ කරගත යුතු ය. එවන් රුදුරු ගති අප වන් ජාතියකට තරම් නොවේ. කෙසේ වෙතත් සරණාගතයන් සම්බන්ධ ගැටලුවලදී රාජ්‍යයක් ලෙස අප කටයුතු කළ යුත්තේ ජාත්‍යන්තරව ඇතිකරගෙන තිබෙන සම්මුතීන් හා එකඟතාවයන්ට අනුව ය. එහිදී ලොව පිළිගත් රාජ්‍යයන් සරණාගතයන් පිළිබඳ ගැටලුවලදී ක්‍රියා කරන අන්දම සහ අනුගමනය කරන පිළිවෙත් දෙස බලා අපට පාඩම් උගත හැකි ය. එමෙන් ම රාජ්‍යයක් ලෙස වෙනත් රාජ්‍යයක කටයුත්තකදී රාජ්‍ය තාන්ත්‍රීකභාවය සුරකිමින්, අන්තවාදීන්ගේ ඕනෑ එපාකම්වලට හසු නොවී, සෘජුව කටයුතු කිරීමේ ප්‍රතිපත්තියක් ද අනුගමනය කළ යුතු ය.

රටක් ලෙස අප මේ මොහොතේ ඔවුනට ඉඩක් ලබාදිය යුතු ය. මනුෂ්‍යයන් ලෙස සලකා පිළිසරණක් විය යුතු ය. නැවත සිය වාසභූමි වෙත යා හැකි වාතාවරණයක් උදා වන තුරු රැකවරණය ද ලබා දිය යුතු ය. ඒ සියල්ලට ම ප්‍රථමයෙන් අප ඔවුන්ගේ අසරණභාවය වටහා ගත යුතු ය. ඔවුනට වෙනත් පිළිසරණක් නැත.

ආණ්ඩුවේ වගකීම්

මේ මොහොතේ එම සරණාගතයින් පදිංචි කරවා ගැනීම හැර ආණ්ඩුවට ද වෙනත් විකල්පයක් නැත. එබැවින් අම්බලන්තොට මීගමුව ආදී ප්‍රදේශවාසීන්ගේ විරෝධය පෑම සාර්ථක හෝ සාධාරණ එකකැයි කිව නොහැක. ආණ්ඩුව විසින් එම සරණාගතයින් රැකබලාගැනීමේ දී යම්යම් අඩුපාඩු මතු වුවහොත්, එනම් ප්‍රදේශවාසීන්ගේ සාමාන්‍ය ජනජීවිතයට අහිතකර බලපෑම් එල්ලවන අන්දමින් නිදැල්ලේ හා හිතුමතේ හැසිරීමට සරණාගතයින්ට ඉඩ ලැබුණහොත්, ඒ වෙනුවෙන් හඬක් නැඟීමට ප්‍රදේශවාසීන්ට සම්පූර්ණ අයිතියක් ඇත. නමුත් ආණ්ඩුව නිසි පිළියම් යොදමින්, සිය වගකීම නිසි පරිදි ඉටු කරන්නේ නම් නිකරුණේ විරෝධය පෑම නොහොබිනා ක්‍රියාවකි.

අතීතයේ පටන් ආගන්තුක සත්කාරය ගැන දන්නා රටක් අද මෙලෙස විරෝධය පාන්නේ, අසල්වැසි රටක අසරණ මිනිසුන් පිරිසක් අප අතරට වද්ද නොගන්නා ලෙස හඬනගමින් ය. අදාළ පාකිස්ථානු සරණාගතයින් සඳහා රැකවරණය සැලසීමට ආණ්ඩුව යොදාගන්නේ රිදීගම රජයේ පුනරුත්ථාපන නිවර්තන රැඳවුම් මධ්‍යස්ථානයි. එය කිසිවකුගේ පෞද්ගලික දේපළක් නොවන අතර කිසිවකුට ඒ සඳහා විරුද්ධත්වය පෑමට ද අයිතියක් නැත. මන්ද මෙලෙස සරණාගතයින්ට රැකවරණය සැලසෙන්නේ යම් නීතිරීති සහ පාලනයක් තුළ වන නිසා ය.

පිටුදැකිය යුතු මත

අදාළ පිරිසට සිත් සේ නිදහසේ හැසිරෙමින් අප සංස්කෘතියට හෝ ජන ජීවිතයට හානි පැමිණවිය නොහැක. එබැවින් ඔවුන් පිළිබඳ නිරර්ථක බියක් ඇති කරගත යුතු නැත. එසේ ම අම්බලන්තොට ප්‍රදේශවාසීන් මෙලෙස එම සරණාගතයින්ට විරෝධය පාන්නේ ඔවුන්ගේ ජාතිය හෝ අදහන ආගම මුල් කරගනිමින් නම් එය ද තරයේ පිටුදැකිය යුතු කරුණකි. ජාති ආගම්, කුල භේද සියල්ල පසෙක ලූ කල අප සියල්ලන් ම මිනිසුන් ය. මිනිසාගේ පරම යුතුකම මිනිසාට සේවය කිරීමයි. එසේ හෙයින් මිනිසාට සේවය කිරීමට ඉඩක් ලද කිසිවිටක, පසුබැසිය යුතු නැත. එසේනම් අපි සියලු භේදයන් පසෙකලා, හදවතින් එක්ව උපන් දේශයෙන් ඈත් වී, හුරුපුරුදු නවාතැන, ඥාතීන්, හිතමිතුරන් හා අසල්වාසීන් මඟහැරී, පිළිසරණක් පතා පැමිණි ඔවුනට, මනුදම් පෙරටු කරගත් සමාජයක ගුණ සුවඳ කියා දෙමු. ජීවිතය සුමට නැති වග පසක් වූ ඔවුනට, ජීවිතය එතරම් ම කඨෝර ද නැති වග පසක් කරදෙමු.

සටහන කාංචනා සිරිවර්ධන

ජනශ්‍රැති පර්යේෂක මහින්ද කුමාර දළුපොත විසින් රචිත, නවතම යොවුන් නවකතාව "අලි ඩෝලේ"ය. මේ එම කෘතිය පිළිබඳ ඔහු සමඟ කළ කතාබහකි.

"අලි ඩෝලේ"යොවුන් නවකතාව සම්ප්‍රදායික ආකෘති අතික්‍රමණය කළ කෘතියක් ලෙස මා හැඳින්වුවහොත්?

යොවුන් කතාවලට යම් ආකෘතියක් ඔබ්බවා තිබෙනවා. ඒ නිසා එයින් එපිටට යන්නට කිසිවකු උත්සාහ දරන්නේ නැහැ. මට දැනෙන දේ නම්, මගේ යොවුන් කාලයේ ඇහැටුවැව කලාපයේ මේ විදියට වල් අල් උවදුරක් තිබුණේ නැහැ. දැන් හවස් වෙන කොට පාරට බහින්න බැහැ. වල් අලි ගම ආක්‍රමණය කරලයි තිබෙන්නේ. එක දවසක් මම පොඩි කතාබහක ඉඳලා වෑකන්දේ ඉඳන් එනකොට, මේ ප්‍රශ්නයට හරි උත්තරයක් නෑ නේද කියන එක මට හිතුණා. ඒ කතාබහ සිදු වුණෙත් මේ වල් අලි උවදුර ගැනයි. මේ දේට විසැඳුම් විධිහට අලි වැට ගහන එක පවා කිසි ම අවබෝධයකින් තොරවයි කරන්නේ. අපි හැමදාම කියනවා,“ තරුණ ප්‍රජාවට රට බාරයි..අනාගතය බාරයි කියලා.“ඒත් ඒක සම්පූර්ණ මිථ්‍යාවක්. මෙතැනදි මට මේ කාරණා දෙක අතර පැටලීමක් ඇති වුණා.

ඒ අතර යොවුන් නවකතාවේ සම්ප්‍රදායික ආකෘති පුපුරවා හැරීමට මේ අත්දැකීම වටිනවා නේද කියන සිතුවිල්ල ආවා. ඒ නිසයි මේ කතාවට දොළොස් දෙනෙක් ඇතුළත් කර ගත්තේ. තුන් හතර දෙනෙක් වගේ නෙවෙයි, දොළොස් දෙනෙක් වුණහම එතැන කණ්ඩායමක් කියන හැඟීම එනවා. මේ කතාවේ තනි පුද්ගල වීරයෝ නැහැ. ගමක හැදුණු කෙනෙක් විදියට නගරයට ඇවිත්, අපි මේ ජීවත් වෙන්නේ නව තාක්ෂණික දැනුම් ලෝකයකයි. අලුත් පරම්පරාවක් සමඟ ඔවුන්ගේ මතවාද, නව සිතුවිලි අතර තනි පුද්ගල වීරයෙක් නෙමෙයි, සාමූහික වීරයන් බිහිකළ හැකි බව දැණුනා. අපේ පරම්පරාව සංස්කෘතික රාමු අතර හැදුණත්, වත්මන් පරම්පරාවේ අත්දැකීම් සීමා රහිතයි. එක අරමුණකට පෙළ ගැහෙන්නට බොහෝ විට නව මාධ්‍ය තමයි ඔවුන්ගේ සාමූහික පදනම සකස් කරන්නේ. මේ විදියට තමයි නව නායකත්වයක් සහිත නව පරම්පරාවක් ඉදිරියට බිහි වෙන්නේ.

වල් අලි, ගැටලුවක් විධිහට හඳුනා ගන්නකොට, අපේ රටේ ඊට සාර්ථක විසැඳුමක් ගේනවා නම්, ඒ තරුණ පරම්පරාවම තමයි කියන සිතුවිල්ලත් තිබුණා. ඒ අනුව තමයි ඔබ කියූ රාමුවෙන් පිට පැනපු මේ යොවුන් නව කතාව නිර්මාණය වෙන්නේ.

ඔබ මේ කතාවෙන් සමාජගත කරන්නට උත්සාහ කරන්නේ කුමක් ද?

සම්ප්‍රදායික දැනුම මම තරයේ විශ්වාස කරන දෙයක්. අපේ රටෙත් වටිනාකම තියෙන්නේ සම්ප්‍රදායික දැනුම තුළයි. අලි ‍ඩෝලේ කතාව තුළ, සම්ප්‍රදායික දැනුම තුළ තමයි මේ ගැටලුවට විසැඳුම තිබෙන්නේ . අපේ මවුපියො කිව්වෙත්, අපි පාසල් යන කාලෙ කිව්වෙත්, අපේ දරුවෝ කියන්නෙත් මේ රට සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටක් කියලයි. මෙය මොන තරම් ඛේදවාචකයක්ද? පෙළ පොත් හරහා පවා අපේ ඔළුවට දාන්නේ, බටහිර සංකල්ප. එතකොට අපි සංවර්ධනය වෙලාම නැද්ද? හොඳ මංමාවත්, තාක්ෂණික දියුණුව, ලෙඩ රෝග කලින් හඳුනා ගන්නේ නැද්ද? පෙරදාට වඩා දියුණුවක් නැද්ද? ඒ තුළ සිදුවන මානව පරිහානිය වෙනම කතා කළ යුතු දෙයක් වුණත්, සමාජීය වශයෙන් විශාල භෞතික දියුණුවක අප සිටින බව පිළිගත යුතු නොවේද? "අලි ඩෝලේ"මඟින් මට කියන්න අවශ්‍ය වුණේ, මහ පොළොවේ තිබෙන ගැටලුවලට සැබෑ පිළිතුරු තිබෙන්නේ, සම්ප්‍රදායික දැනුම තුළ පමණක් බවයි.

අපේ රටේ ගොවිතැන, ආහාර රටාව, සොබාදහමේ හැසිරීම ආදී මේ සියලු දේ තුළ තිබෙන්නේ, සම්ප්‍රදායික දැනුමක්. අපේ බොහෝ දෙනා ජනශ්‍රැතිය ලෙස හඳුන්වන්නේ මේ දේ ම තමයි. නූතන ලෝකයේ මේ සම්ප්‍රදායික දැනුම වඩාත් නිවැරැදිව සමාජ පැවැත්ම සඳහා භාවිතයට ගන්නවා වගේම, අපේ රටේ දැනුම වෙන රටවලිනුත් ප්‍රයෝජනයට ගන්නවා. ඒත්, අප ළඟ තිබුණ සම්ප්‍රදායික දැනුම නේද මේ භාවිත කරන්නේ කියලා අපි තාමත් දන්නේ නැහැ.

නූතන සන්නිවේදන මාධ්‍ය භාවිත කරන, නව තාක්ෂණික ලෝකයක ජීවත් වන දරුවන්ට, සැබෑ චින්තනයක් විධිහට හඳුන්වා දෙමින්, දේශීය දැනුම තුළ තිබෙන වටිනාකම යළිත් සමාජගත කළොත් ඕනෑම ගැටලුවකට විසැඳුමක් තිබෙන බව මෙහිදී මට පෙන්වා දෙන්න අවශ්‍ය වුණා.

ඔබේ මේ සමාජගත කිරීම "අතීත කාමය"නෙමෙයිද?

මේවා අතීතයට පමණක් වලංගු හෝ අතීත කාමය වගේ දේ කියලා කෙනෙකුට හිතන්න පුළුවන්. ඒත්, ඒ අතීත කාමය ගොඩනැගී තිබෙන්නේ වසර දහස් ගණනක ජීවන අත්දැකීම් සමඟයි. උදාහරණයක් කියනවා නම්, ගල්කිරියාගමින් පහළ ස්වභාවික පතොක් යායක් තිබෙනවා. පතොක් කියන්නේ ඇත්තටම වල් අලි බාධකයක්. ඒ කොහොමද කියනවා නම්, අලියාගේ හොඬය හැම වෙලේම ආරක්ෂා කර ගන්න අලියා උත්සාහ ගන්නෙ. මොකද අලියා‍ගේ සියලු පැවැත්ම තියෙන්නේ හොඬයේ යි. පතොක් කටු ඇනුණොත්, තුවාල වන බව අලියා දන්නවා. ඒ නිසා මේ පතොක් යාය හරහා යන්න අලියා කොහෙත්ම කැමැති නැහැ. මේ බව දන්න අපේ පැරැන්නෝ, කරදරකාරී ලෙස අලි එන මංකඩවල පතොක් වැටි හැදුවා. එතැනින් එහාට අලි ආවේ නැහැ.

අපේ රටේ වල් අලි ගැටලුවට විසැඳුම් සොයන අය, අලියාගේ හැසිරීම් රටාව නිරීක්ෂණය කරලා නෙමෙයි ඒවා කරන්නේ. පිටරටින් දාන ඕනෑම දෙයක් කරේ තියන් යනවා. අලි වෙඩි, අලි වැට වැනි රාජ්‍ය මුදල් බිලියන ගණන් විනාශ කරන ව්‍යාපෘති ක්‍රියාත්මක වෙනවා. ඒත්, අතීතයේ දාපු තල වැට තරම් ඒවා සාර්ථක වන්නේ නැහැ. මේ වගේ ක්‍රමෝපාය බොහොමයක් තිබෙනවා. මේ කතාවෙන් මම උත්සාහ කරන්නෙත්, ඒ දේ සොයාගෙන යන්නයි.

ජනශ්‍රැතිය සමඟ රූපවාහිනිය, සමාජ ජාලා ආදි නව තාක්ෂණය මේ කතාවට සම්බන්ධ වන්නේ මොන වගේ පදනමකින් ද?

සම්ප්‍රදාය පවත්වා ගෙන යන්න පුළුවන් වෙන්නේ සංවර්ධනය සමඟ ඒකාබද්ධව පමණයි කියලා මට ලොකු විශ්වාසයක් තියෙනවා. සම්ප්‍රදායික දැනුම ගොඩ නැගී තිබෙන්නේ ජනශ්‍රැතියෙනුයි. ඒ ජනශ්‍රැතියටත් හෙට දවසේ පවතින්න පුළුවන් වෙන්නේ තාක්ෂණයත් එක්ක බද්ධ වුණොත් විතරයි. මේ කතාව තුළ රූපවාහිනිය හා සමාජ මාධ්‍ය හරහා ‍ඒ දරුවන් කරන කියන දේ සමඟ විශාල පිරිසක් රොක් වෙනවා. ජාතික රූපවාහිනිය කියන්නේ මේ වගේ වැඩසටහන් පිළිබඳ විශ්වාසය දිනා ගත් රූපවාහිනී නාලිකාවක්. ඒ වගේම මීට වන ජීවි අධ්‍යක්ෂවරයාත් මම එක් කර ගත්තා. ඔහු එකතු වන්නේ ඔහුගේ මිනිපිරියගේ පෙලඹවීම මතයි. ඒ මිනිපිරිය නව තාක්ෂණය සමඟ සිටින කෙනෙක්. නවකතාවක තිබෙන සම්ප්‍රදායික ආකෘතිවලින් ඔබ්බට ගිහින්, මෙන්න මේ වගේ පුළුල් පරාසයක් තුළ කතාව ව්‍යාප්ත කරන්න මම උත්සාහ කළා.

 "අලි ඩෝලේ"මේ පොතේ නම බවට පත් වන්නේත් අපූරු පර්යේෂණයක් මත නේද?

"අලි ඩෝලේ"කතාව තුළ අලි හා සම්බන්ධ සිදුවීම් සියල්ල සත්‍ය සිදුවීම්. එක තැනක එක වෙලාවක සිදු නොවූවත්, තැන් තැන්වල සිදු වූ විවිධ සත්‍ය සිදුවීම් එකතුවක් තමයි මෙහි තිබෙන්නේ. අලි ඩෝලේ කියන නම පවා හැදෙන්නේ සත්‍ය සිදුවීමක් ඇසුරිනුයි. ඒ ගැන කියනවා නම්, එක්තරා පුද්ගලයෙක් හිටියා ඔහු ගමේ ජවුසම්වල ඩෝල ගහනවා. සරලව කියනවා නම්, ගමේ විනෝදකාමී ගොවියෙක්. කලාකාරයෙක්. මේ පුද්ගලයා ජවුසම් මඩුවක් ඉවර වෙලා, රෑ බෝ වුණාට පස්සේ ටිකක් සප්පායම් වෙලා, ගෙදර ආවම භාර්යාව දොර අරින්නේ නෑ. ඒ නිසා පිලේ තමයි නිදියන්නේ. සඳ තියෙන රෑක මෙහෙම නිදියගෙන ඉඳිද්දි, දවසක් මෙයාට වට පිටාවෙ තියෙන බෝග වගාවට අලි ඇවිල්ලා කියලා ඇහෙනවා . මෙයා කරන්නේ ළඟ තිබුණ ඩෝලෙ අරන් ගහනවා. ටිකක් වෙලා බලා හිටපු අලියා හිමින් සැරේ ආපහු යනවා. පහුවදාත් මේ දේම වෙනවා. මෙයා හඳුනා ගන්නවා ඩෝලෙ හඬට තමයි මේ අලියා ආපහු යන්නේ කියලා. මෙයා අසල්වැසි පුද්ගලයාටත් මේ බව කියනවා. ඔහු ළඟත් ඩෝලයක් තියෙන නිසා ඊළඟ දවසේ දෙන්නම එකතු වෙලා ඩෝල ගහනවා. මෙන්න මේ කාරණයත් එක්ක තමයි මේ පොතේ නම "අලි ඩෝලේ"වුණේ. මේ පොත කියවපු සමහර දරුවන් අහනවා, අලි ඩෝල ගන්නේ කොහෙන්ද? කියලා. ඒත් එහෙම විශේෂ ඩෝල වර්ගයක් නැහැ.

2019 රජත පුස්තක සම්මානය උළෙලේ යොවුන් නවකතා අංශයෙන් අවසන් වටය සඳහා "අලි ඩෝලේ"නිර්දේශ වීමෙන්, ඔබේ උත්සාහයට යම් වටිනාකමක් එක් වෙනවා නේද?

මගේ කිසිම කටයුත්තක් සම්මාන බලාගෙන කරන ඒවා නෙමෙයි. මට අවශ්‍ය වුණේ මේ පොත ළමයින් අතරට ගෙන යන්න වගේම, සමාජ කතිකාවක් ඇති කිරීමටයි. අද මේ අත ඇරලා දාලා තියෙන්නේ ජාතික ප්‍රශ්නයක්. ‍අලි සම්පත අපේ රටෙන් තුරන් වෙලා ගියොත්, අපේ රටට සංචාරකයෝ එන්නේ නැහැ. මේ රටට වැඩිම සංචාරකයන් සංඛ්‍යාවක් එන්නේ අලි නැරැඹීමටයි. ඒත් අවාසනාවට, අපේ රටේ අලි සම්පත රැක ගන්න කියලා කිසි ම ව්‍යාපෘතියක් ක්‍රියාත්මක වෙන්නේ නැහැ. ඒත්, අලි නමින් හෝටල්, සාංචාරක ආයතන ඕනෑ තරම් තිබෙන‍වා.

මේ සම්පත අපගේ ඊළඟ පරම්පරාවට ඉතිරි කර තබන්නට උත්සාහ ගැනීම විතරයි මගේ අරමුණ වුණේ.

සම්ප්‍රදායික යොවුන් නවකතා ආකෘතිය වෙනස් කරමින් ලියැවුණු මේ පොත, සම්මානයක් සඳහා නිර්දේශ වීමෙන් ම යම් ඇගැයීමකට ලක් වෙනවා කියන කාරණය සම්බන්ධයෙන් යම් සතුටක් තිබෙනවා. ඒ සතුට පෞද්ගලිකව භුක්ති විඳින සතුටක් නෙමෙයි. ජනශ්‍රැතිය නිවැරැදිව අධ්‍යයනය කරනවා නම්, අපේ නවකතා ‍විතරක් නෙමෙයි, අපේ සාහිත්‍ය උඩු යටිකුරු කළ හැකි අත්දැකීම් තිබෙනවා.

අපේ රටේ උරුමයන්ට කෙණෙහිලි කම් කරන, අවතක්සේරුවට ලක් කරන පරිසරයක් තුළ, මෙවන් සම්මානයකට නිර්දේශ වීමෙන්, මා ගත් වෑයම යම් ප්‍රමාණයකට ඇගැයීමකට ලක් වීම වටිනවා.

"අලි ඩෝලේ"මඟින් පළ කරන්නේ, නව තාරුණ්‍ය පිළිබඳ ඔබ තුළ ඇති විශ්වාසය ද?

ඉස්සර සමා‍ජයේ, පාසලේදී විදුහල්පති හෝ ගුරුවරුත්, විශ්වවිද්‍යාල මට්ටමින් නම් අංශ ප්‍රධානීන්ටයි, තමන්ගේ අභිමතය පරිදි කපලා කොටලා දක්ෂතා මොට කිරීමට, හැකියාව තිබෙනවා. වර්තමානයේත් යම් ප්‍රමාණයකට ඒ තත්ත්වය තිබුණත්, නව මාධ්‍ය ඔස්සේ ඒ හැකියා මොට කළ නොහැකියි. කොතැනින් කප්පාදුවට ලක් වුණත්, නව මාධ්‍ය ඔස්සේ හැකියා ඉදිරිපත් කිරීමට හැකියාව ලැබෙනවා. ඒ සඳහා දැන හැඳිනුම්කම් හෝ මුදල් මත හැකියාව වළක්වාලීමට තිබූ අවකාශ පුපුරලා ගිහින් තිබෙනවා.

මෙය අපේ දේශපාලනඥයන් දන්නේ නැහැ. බලය හා ධනය මඟින් අපේ රටේ සමාජය, විශාල ලෙස දූෂණය කරනවා. හැකියා තිබෙන නව පරම්පරාවට ඉදිරියට එන්න දෙන්නෙම නෑ. ඒ නිසයි 71 දීත්, 87-89 දීත් , උතුරේ සමාජයත් පුපුරා යන්නේ. ඒ සමාජ පීඩනය දේශපාලනය මඟින් කරන හැප්පීමකින් වන පිපිරීමක්. ඒත්, ඉදිරි සමාජයේ මෙවන් පිපිරීම් වෙන්නේ නැහැ කියලා මම හිතනවා. නව මාධ්‍ය හරහා මේ රට තුළ පමණක් නෙමෙයි‍, ලොව පුරා ගනුදෙනු කිරීමට අවස්ථාව හිමි වෙනවා. නව තාරුණ්‍යයේ ශක්ති යටපත් කිරීමට දේශපාලනඥයන් උත්සාහ කළත්, යටපත් වන්නේ දේශපාලනඥයන් මිසක්, නව තාරුණ්‍යයේ දක්ෂතා නෙමෙයි.

සංවාදය ක්‍රිසන්ති විතාරණ

ලොව පුරා සිටින සියලු ජන කණ්ඩායම් විවිධ භාෂා භාවිතයෙන් සිය අදහස් ප්‍රකාශ කරති. සන්නිවේදනය උදෙසා පරිපූර්ණ භාෂා දැනුම අත්‍යාවශ්‍ය සාධකයකි. එකිනෙකට සමාන වූ හෝ සම්පූර්ණයෙන් වෙනස් වූ භාෂා බොහෝමයක් අතරින් සෑම පුද්ගලයකුටම මවු භාෂාවක් හිමි වී ඇති අතර, බොහෝ දෙනෙක් එයට අමතරව තවත් භාෂාවක් හෝ කිහිපයක් ඉගෙනීමට උත්සාහ දරති.

ශ්‍රී ලංකාව තුළ රාජ්‍ය භාෂාව සිංහල වනවිට දමිළ භාෂාව භාවිත කරන බහුතර ප්‍රජාවක් ජීවත් වේ. ඉංග්‍රීසි භාෂාව ජාත්‍යන්තර වශයෙන් අතිශයින් වැදගත් සහ එහි ඇති වෘත්තීයමය වටිනාකම හේතුවෙන් දෙවැනි භාෂාවක් ලෙස ඉංග්‍රීසි ඉගෙන ගැනීමට බො‍හෝ දෙනා සැලකිලිමත් වන නමුත්, දමිළ භාෂාව ඉගෙන ගැනීමට යොමුවන පිරිස අතළොස්සකි. එසේ වුවත් සමාජය තුළ ගොඩනැගෙන බොහෝ ගැටලු සහ අර්බුද සඳහා යහපත් සන්නිවේදනයක් මඟින් පිළියම් සොයා ගත හැකි ය. ජනවාර්ගික ගැටලු ආගමික සහ සංස්කෘතික මතවාද නිවැරැදිව ග්‍රහණය කර ගැනීමට රටෙහි ජනතාව භාවිත කරන විවිධ භාෂා ඉගෙන ගැනීම පිළියමකි.

මේ ගැටලුවලට පිළියම් ලෙස සිංහල භාෂාව භාවිත කරන බහුතර ප්‍රජාව සඳහා ඔවුන්ට වඩාත් හොඳින් ගැළපෙන ලෙස දෙමළ බස ඉගෙනිය හැකි සරල, පහසු මාර්ගෝපදේශනයක් ලෙස පොත් දෙකක් ලියා පළ කරන්නට, ජාතික ගුවන්විදුලියේ වැඩසටහන් අංශයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ සංවිධායිකා, ප්‍රවෘත්ති මාධ්‍යවේදිනී ශාන්ති වීරසිංහ සමත් වී සිටී. සිය උත්සාහය පිළිබඳ ඇය මෙසේ පැවසුවා ය.

"සිංහල අයට, දෙමළ භාෂාව ඉගෙන ගන්න ලැබෙන්නේ බොහෝ විට දෙමළ ගුරුවරුන් හෝ රචකයන් ලියා පළකළ පොත් මඟන්. ඒත්, එම භාෂාව සරලව වගේ ම, ඉගෙන ගත හැකි අයුරින් වටහා දෙන්නට හැකියාව තිබෙන්නේ, සිංහල භාෂාව පිළිබඳ නිවැරැදි දැනුමක් තිබෙන අයකුටයි.

මම දෙමළ භාෂාව ඉගෙන ගත්තේ විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනය ලබන අවධියේ විශ්වවිද්‍යාලයෙන්. නූතන භාෂා ඉගෙනීමට ලැබුණු අවස්ථාව ප්‍රයෝජනයට ගනිමින් එස්.එස්.යෝගරාජා ආචාර්යතුමා යටතේ මම දමිළ භාෂාව ප්‍රගුණ කළා. ආධ්‍යාත්මික ප්‍රවේශයක් සහිතව ග්‍රහණය කර ගැනීමේ පහසු ක්‍රම සමඟ එතුමන් ඉගැන්වූ කලාව බෙහෙවින් සිත් ඇදගන්නා සුළු නිසා, එම වසර හතරම මම දමිළ භාෂාව හැදෑරුවා. ඉන් පසු පෞද්ගලික අයදුම්කාරියක ලෙස අපොස සා / පෙළ විභාගයේ දෙමළ භාෂා විෂය සමත්වෙලා, රාජ්‍ය භාෂා ප්‍රවීණතා (දෙමළ)ලිඛිත, කථන සහ ශ්‍රවණ යන අංශ තුනම සමත් වුණා.

2013 වසරේ බෞද්ධ හා පාලි විශ්වවිද්‍යාලයේ දමිල භාෂා ඩිප්ලෝමාව හදාරමින්, එම භාෂාව තුළ ඇති සාහිත්‍යමය වටිනාකම අධ්‍යයනය කළා. මෙසේ භාෂාව ප්‍රගුණ කිරීම මඟින්, ද්‍රවිඩ ප්‍රජාව දෙස සමානාත්මතාවයකින් බලන්නට, ඔවුන් වටහා ගන්නට සහ ඔවුන් සමඟ යහපත් සම්බන්ධතාවක් ගොඩනගා ගන්නට මට හැකි වුණා. ඒ විතරක් නොමෙයි, රැකියාවක් ලබා ගැනීමේදී පවා ද්‍රවිඩ භාෂාව දැනගෙන සිටීම හොඳ සුදුසුකමක්. ඒ නිසා ම මා ලබාගත් දැනුම සියලු දෙනා අතරේ බෙදාදීම මගේ අභිප්‍රාය බවට පත් වුණා.

මේ පොත් දෙකම ආරම්භ වන්නේ බොහොම සරලව. දෙමළ භාෂාවේ ඇතැම් අකුරු ටිකක් සංකීර්ණයි. ඒත්, අඩු ඉරි සහ රේඛා භාවිත වෙන සරල අකුරුවලින් අරඹලා, ඉදිරියට යන විට එම සංකීර්ණ භාවය ගැටලුවක් වෙන්නේ නැහැ. මේ පොත් දෙක තුළ වචන සහ කුඩා වාක්‍ය ඛණ්ඩ ගොඩනගමින් අභාස සමඟ ක්‍රියාපද නිර්මාණය කරමින්, උක්ත ආඛ්‍යාත සම්බන්ධය සහ උච්ඡාරණ විලාසය සමඟ කථන අභාස ද ඇතුළත් කර තිබෙන නිසා අධ්‍යයනය සහ ප්‍රායෝගික ක්‍රියාකාරකම් තව දුරටත් පහසු කර තිබෙනවා. එසේ ම, ඉලක්කම් භාවිතය සහ ගණිතමය සංකල්පත් මේ තුළ අන්තර්ගතයි."

සිංහල අයට දෙමළ භාෂාව ඉගෙන ගන්නට මෙන්ම දෙමළ අයට සිංහල ඉගෙන ගන්නත් මේ පොත් දෙක තුළින් හැකියාව ලැබෙනවා.

දෙමළ භාෂාව පිළිබඳ ස්වකීය දැනුම් සම්භාරය උපයෝගී කර ගනිමින් ශාන්ති වීරසිංහ තවත් වැඩසටහන් කිහිපයකට සිය දායකත්වය සපයා තිබේ.

“මනෝ ගනේෂන් අමාත්‍යතුමාගේ උපදෙස් මත ගුවන්විදුලි නාලිකා 9ක විකාශනය වන (දෙමළ සහ සිංහල) මාධ්‍ය දෙකෙහිම සාමාන්‍ය පෙළ දරුවන් උදෙසා සැකසූ “දන්නවනම් උගන්වන්න - දන්නෙ නැතිනම් ඉගෙන ගන්න“ වැඩසටහන වගේ ම, ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රථමවරට රාජ්‍ය සේවකයන් සඳහා වන රාජ්‍ය භාෂා ප්‍රවීණතා විභාගයේ ශ්‍රවණ සහ කථන විභාග සමත් වීමට අත්වැලක් ලෙස, රාජ්‍ය භාෂා දෙපාර්තමේන්තුව දියත් කරන බස “වඩමු හද දිනමු“ වැඩසටහනෙත් නිෂ්පාදිකාව සහ නිවේදිකාව මමයි."

ජාතික සමගිය වර්ධනය කිරීම සහ සහජීවනය ආරක්ෂා කර ගන්නට භාෂා දෙකම ඉගෙනීම මඟින් ලැබෙන පිටිවහල හේතුවෙන් , හෙට දින රට සුන්දර වීම ඇගේ අභිප්‍රායයි.

දිල්රූ ජයසේකර

එළැඹෙන වෙසක් පොහොය නිමිති කර ගනිමින්,“සක්වළ දැක්ම සහ බඹලොව ගමන” හෙවත් ”සසර පැවැත්ම සහ සසර නැවැත්ම” නමින් නවත ම කෘතියක් ‘සාහිත පොත් පියස’ මඟින් ඉකුත් දා එළිදක්වනු ලැබුණි. එහි කතුවර, ශාස්ත්‍රපති චාමික මුණසිංහ සමඟ එම කෘතිය පිළිබඳ කළ පිළිසඳරකි මේ.

‘සක්වළ දැක්ම සහ බඹලොව ගමන‘ ඔබේ නවතම කෘතියයි. මෙය රචනා වීමට බලපෑ පරිසර සාධක ගැන පැවසුවොත්?

ලෝක සාහිත කෙතේ පවා බඹලොව ගැන පොතපත ඉතා විරලයි. ඒත් වාසනාවකට වගේ අපේ රටේ බඹලොව ගැන විවිධ විස්තර දැක්වෙන නොයෙක් පොතපත තිබෙනවා. ඒත්, මේ සියල්ල විමර්ශනය කරලා එක්තැන් කළ සවිස්තරාත්මක කෘතියක යම් අඩුවක්, හිඩැසක් නොතිබුණා ම නෙමෙයි. අප කළ මේ ඌණපූර්ණයෙහි ඇති සාර්ථකත්වය තීරණය කිරීම, බුද්ධිමත් පාඨකයාට බාරයි.

කොහොම නමුත්, විවෘත ආර්ථිකයෙන් නිර්මිත නූතන සේරිවාණිජ සමාජයේ බලගැන්වෙන්නේ ඉල්ලූමට සැපයුම කියන න්‍යායයි. මෙය එම ගොහොරු මඬේ සුපිපි නෙළුමක් නම්, පුහුදුන් සියලූ මස්තකයන්ට, සත්ත්වයන්ට මුතු කුඩයක් වේවි. හැම ආගමකට ම ඉහළ පහළ සුගති දුගති ස්වර්ග අපාය ගැන විශ්වාස පවතිනවා. අප එහි පිනෙන් පිරෙන විට ඉහළටත්, පවින් බර වනවිට පහළටත් ගමන් කරනවා. මේ කාරණය මතුපිටින් නොබලා, ගැඹුරින් විමසා බැලීම වටිනවා. වසර කිහිපයක් තිස්සේ බොහෝ පාඨක ඉල්ලීම්වලට ඇහුම්කම් දෙමින් අප කළ ගවේෂණයෙහි අස්වැන්නයි, මෙලෙස කෘතියක් ලෙස තිළිණ කළේ.

සක්වළ අවිවලටත් වඩා සිත්වල සවි බලවත්. සක්වළ ගැනත්, සිත, කය, භවය ගැනත් චිරන්තන බුදු දහමේ තරම් නවීන විද්‍යාවේ ද විස්තර වෙන්නේ නෑ. සඳ මඬල වගේ එය විවෘත වන තරමට ම එහි එළිය ලොවට ලැබෙනවා.

මේ කෘතියෙහි අන්තර්ගතය, පෙළගැස්ම සහ ඉදිරිපත් කිරීම යන කාරණා තුළ ඇති විශේෂතා කවරේද?

”සක්වළ දැක්ම සහ බඹලොව ගමන” කියන කාරණාව යටතේ සසර පැවැත්ම වගේ ම, සසර නැවැත්ම යනු කුමක් ද? එය කෙසේ සිදුවනවා ද? යන්න මූලිකව විමසා බැලෙනවා. එසේ ම සක්වළෙහි සහ සත්වයාගේ ආරම්භය, අවසානය, විශ්වයේ විසිතුරු ම විසිරුණු ම විස්මිත ම දේ කුමක් ද? අරූප ධ්‍යාන ලෝක, මෙකළ නිවීමට ඇති හොඳ ම තැන කොහේ ද? නිවන් දුටු මඟඵල ලැබූ උතුමන් අදටත් වැඩ සිටිනවා ද? නිවන් යන්නන් වැඩි වීමෙන් ලෝකයේ සත්ත්වයන් අඩු වේවි ද? යනා දී කුතුහලය දනවන කාරණා බොහොමයක් විස්තර කෙරෙනවා.

මීට අමතරව, ත්‍රිපිටක සූත්‍ර දේශනාවල සහ පන්සිය පනස් ජාතක කථාවල මෙන් ම, බෞද්ධ සාහිත්‍ය පුරාම එන බඹලොව හා සබැඳි බොහෝ කථා, සිතුවම් සටහන් කාව්‍ය ආදියත් ග්‍රන්ථයට ඇතුළත් කළා. ඒ වගේ ම, පුරාතන ගද්‍ය පද්‍ය සාහිත්‍යයේ එන බඹලොව හා සබැඳි විවිධ මූලාශ්‍ර ජනශ්‍රැති ආදියත්, අද්‍යතන පොතපතෙහි ඊට අදාළ විස්තරත් හැකිතරම් එක් කළා.

ඔබ අද්‍යතනයේ ජීවමානව වැඩ නොසිටින අති දුර්ලභ මහා තෙරුන් තිදෙනකුගේ අදහස් ආශ්‍රය කර ගනිමින් මේ සාකච්ඡාව සජීවී ආකාරයෙන් ඉදිරිපත් කළේ කොහොමද?

ඒ සඳහා උන්වහන්සේලාගේ සියලූ ම ලිඛිත අදහස් පළමුව හොඳින් අධ්‍යයනය කළා. දෙවනුව මතු කරන ගැටලූවලට පැනසරව ඊට දී ඇති පිළිතුරු වෙන් කර ගත්තා. ඉනික්බිතිව ඒවා සංවාදදීලි ලෙස සරලව, රසවත්ව පෙළ ගැස්වූවා. එමඟින්, උන්වහන්සේලාගේ ගැඹුරු අදහස්වල ඇති ජීව ගුණය සජීව ලෙස ඉදිරිපත් කිරීමට හැකි වුණා කියලා මට හැඟෙනවා.

අභිධජ මහා රට්ඨගුරු බුදු බව පතන බළන්ගොඩ ආනන්ද මෛත්‍රෙය, අනාගාමී මගඵල ලැබ බඹලොව වැඩියැයි සැලකෙන මහාචාර්ය රේරුකානේ චන්දවිමල සහ යළි භවයක් නොපැතූ අග්ග මහා පණ්ඩිත, ආචාර්ය බෙල්ලන ඤාණවිමල යන මහා නාහිමිවරුන්ගේ ලිඛිත අදහස්, මේ විධිහට මතු පරපුරට මේ කෘතිය හරහා දායාද කළා.

ඔබේ කෘතියේ ”සක්වළ දැක්ම සහ බඹලොව ගමන”ට අමතරව ”සසර පැවැත්මයි සසර නැවැත්මයි” යනුවෙන් යොදා තිබෙනවා. ඒ පිළිබඳ කතා කළොත්?

බඹලොව හා සබැඳි අභිනව සත්ත්වයන්ගේ ආරම්භය පිළිබඳ බොහෝ දෙනාට ගැටලූ තිබෙනවා. රේරුකානේ චන්දවිමල මහා නාහිමියන් ඒ පිළිබඳ කරන විග්‍රහයක් මෙසේ අවසාන වශයෙන් උපුටා දැක්විය හැකි යි.

“අභිනව සත්වයන් පහළ නොවෙත් නම්, පුරාණ සත්ත්වයන් නිවනට පැමිණීමෙන් ක්‍රමයෙන් සත්ත්වයන් අඩු වී දීර්ඝ කාලයකින් ලෝකය හිස් නොවන්නේ ද යනු සත්ත්වයන් සම්බන්ධව බොහෝ දෙනෙක් අසනු ලබන්නා වූ ගැඹුරු ප්‍රශ්නයකි.

සත්ත්වයෝ අනන්ත වෙති. ඔවුන්ගේ පරිච්ඡේදයක් ප්‍රමාණයක් නැත්තේ ය. ප්‍රමාණයක් නැත්තා වූ අනන්ත පක්‍ෂයෙහි වූ ස්වභාවයන්ගේ අඩු වැඩි වීමක්, අවසන් වීමක් නැත්තේ ය. ඒ බව මෙසේ තේරුම් ගත යුතු ය. පටන් ගැනීමක් නැති බැවින්, අතීත කාලය ද අවසානයක් නැති බැවින් අනාගත කාලය ද අනන්ත වෙයි. ඒ කාල දෙකින් වඩා දීර්ඝ කාලය කුමක්දැයි සොයතහොත්, දෙක ම දීර්ඝ ප්‍රමාණයෙන් සම යයි පිළිගත යුතු වේ. අතීතය අනාගතයට වඩා හෝ අනාගතය අතීතයට වඩා හෝ දිගය කියා හෝ කොට ය කියා හෝ කිව හැකි නොවේ. දෙපසෙහි අනන්තභාවයෙන් සමව ම ආකාශය තිබේ. කවර කලෙකවත් එහා කොණකට නොපැමිණේ. ප්‍රමාණය ඇත්තා වූ වස්තුවක යමෙක් මෙසේ ගමන් කළේ නම් ඒ වස්තුවේ ඔහුගේ පිටිපස තිබෙන ප්‍රදේශය මහත් වීම හා ඉදිරියේ තිබෙන ප්‍රදේශය කුඩා වීම ද පියවරක් පාසා සිදු වේ. අනන්ත වස්තු එසේ අඩු වැඩි නොවී සමව පවතිත්. සත්ත්වයෝ ද මේ කාල, ආකාශයන් මෙන් අනන්ත වෙති.“

මේ වගේ තොරතුරු මඟින් ඔබට, බඹලොව පිළිබඳ මනා අවබෝධයක් ලබන්න මේ කෘතිය මඟින් පුළුවන්.

කාංචනා සිරිවර්ධන

කමලා දාස් ඉන්දියානු කිවිඳියකි. කෙටිකතා රචිකාවකි. චිත්‍ර ශිල්පිනියකි. තීරු ලිපි රචිකාවකි. ‘මාධවීකුට්ටි‘ යන අන්වර්ථ නමින් ඈ බොහෝ කාලයක් ලේඛනයේ නිරත විය. කේරළය පුරා ඈ ප්‍රකටව ඇත්තේ කෙටිකතා රචිකාවියක සහ ස්වයං ලිඛිත චරිතාපදාන රචිකාවියක ලෙසිනි. Alphabet of Lust නවකතාව ද, My Story ස්වයංලිඛිත චරිතාපදානය ද, A Doll for the Child Prostitute සහ Padmavati the Harlot and Other Stories යන කෙටිකතා පොත් දෙක සහ කාව්‍ය ග්‍රන්ථ 11ක් ලියා පළ කළ ඕ තැබූ සාහිත්‍යාත්මක සලකුණ, කිසිවකුට මැකිය නොහැකි තරම් ය.

මම ‍තෝර ගත්ත ජීවනෝපාය මාර්ගය වෙනුවෙන්, ගැහැනියක් වෙලා ඉපදීම වැ‍රැදීමක්. ඉන්දියාව ඇතුළේ ගැහැනු කියන්නෙ මුළුතැන්ගෙට සීමා වෙච්ච මනුෂ්‍ය කොට්ඨාසයක් කියලා, ඒ අයම සීමා පනවගෙනයි ඉන්නේ. සමාජයේ වෙන චරිතයක් රඟපාන්න ඒ අයට ඉඩ නැහැ. සෙසු සියලු දේම කරන්න කලින් කු‍ටුම්භයට හොඳ බිරියක්, මවක් කියලා ඔප්පු කරලා පෙන්නන්න ඕනා. මේ ඔක්කොම ඔප්පු කරලා පෙන්නන්න අවුරුදු ගණනක් මඟ බලාගෙන ඉන්න වෙනවා. ඒ කියන්නෙ මහලු වෙනකන් බලන් ඉන්න වෙනවා කියන එකයි. මට එහෙම බලාගෙන ඉන්න තරම් කාලයක් තිබ්බෙ නෑ. මට තිබුණෙ නොඉවසිල්ලක්. ඒ නිසා කලින්ම ලියන්න පටන් ගත්තා. සමහර විට මම වාසනාවන්ත වෙන්නත් ඇති. පවුලේ ආදායමට මමත් යමක් එකතු කරන එකට මගේ ස්වාමි පුරුෂයා කැමැති වුණා. ඒ නිසා ම ගෙදර ඔක්කොම වැඩ ඉවර කරලා, දරුවන්ට කෑම දීලා, ස්වාමියාට කෑම දීලා, මුළුතැන්ගේත් පිරිසුදු කළාට පස්සේ, එළි වෙනකන් වාඩිවෙලා ලියන්න මට අවසර ලැබුණා. හැබැයි ඒ ලිවීමේ ක්‍රියාදාමය නිසා මගේ සෞඛ්‍ය පිරිහුණා. මට ලියන මේසයක් තිබුණේ නෑ. මුළුතැන්ගෙයි එළවළු කපන මේසෙ උඩ ටයිප් රයිටරයක් තියාගෙනයි මම ලිව්වේ. කුස්සියේ මේසෙ උඩ තියෙන කෝප්ප, පිඟන් අස් වෙන්නෙත් රෑට විතරයි.

මගේ වැඩබිම තිබුණේ කුස්සියේ. සාමාන්‍යයෙන් ගෘහනියක් වුණාම වැඩ විදිහට සිහියට එන්නේ ඇඹරුම් ගල් හරි, මිශ්‍ර කරන්න පාවිච්චි කරන උපකරණ වගේ දේ නෙ. ඒ වුණාට මට වැඩ විදිහට ඔළුවට එන්නෙ ටයිප් රයිටර් සහ හිස් කොළ. ගෙදර ඔක්කොම නිදි අතරේ, පැය ගාණක් කුස්සියේ වාඩිවෙලා මම ඉන්නවා. රාත්‍රිය, මගේ අණසකට යටත් වෙන්නෙ ඊට පස්සේ. මගේ පවුලෙ ඔක්කොම අය අමතක කරලා, නිදහස භුක්ති විඳින්න ලැබෙන්නෙ ඒ වෙලාවට විතරයි. රෑ ගෙවෙන පැය ගාණ ඇතුළත විතරයි, මම කියලා ඇත්තටම කෙනෙක් ජීවත් වෙනවා කියලා දැනෙන්නේ.

මම බොහොම සංවේදී කෙනෙක්. මගේ දරුවන්ටයි, ස්වාමි පුරුෂයාටයි ඉතාම තදින් බැඳුණ කෙනෙක්. හැබැයි ඒ ගතානුගතිකව නෙවෙයි. මේ අතරෙම, ලියන අතරේ ඒ අය සම්පූර්ණයෙන් ම හිතින් අයින් කරලා දාන්නත් මට පුළුවන්. මේ භූමිකා දෙකම එක විදිහට සමබරව කරගෙන යන්න මට හැකියාව තිබෙනවා. උදේ පාන්දරට කිරිකාරයා එනකන් මම කෙටිකතා, තීරු ලිපි ලියමින් ඉන්නවා. ඒ ලෝකෙ තනියෙම, නිදහස්ව ජීවත් වෙන විදිහ මම ප්‍රගුණ කරලයි තියෙන්නේ. කලින් කිව්වා මගේ මේ වැඩ දෙකම දිගින් දිගටම කරගෙන යන එක ලේසි නෑ. එකෙන් මට ලැබුණේ අධික වෙහෙසක්, තෙහෙට්ටුවක්. මගේ ශරීර සෞඛ්‍ය පිරිහුණේ නොනැවතීම නිදිමැරීම නිසයි. සෞඛ්‍ය තරමක් අයහපත් වුණ එකෙන් මට යම් වන්දියකුත් ලැබුණා. ඒ ලියන්න වෙලාව ලැබුණ එක. ගෙදරට බැඳිලා ඉන්න ගෘහණියකට, මළල ක්‍රීඩකයකුට වගේ සෞඛ්‍ය සම්පන්න ජීවිතයක් ගෙවන්න ඉඩක් ලැබෙන්නේ නෑ. ඒ වගේම, ගෙදරට බැඳිලා හිටීමෙන් වැඩිපුර ලියන්න කාලෙ ලැබෙනවා. මේවා සෘජුව සහ වක්‍රාකාරයෙන් එකිනෙකට උදවු කරනවා.

කිවිඳියක්, කෙටිකතාකාරිනියක් වගේම, චිත්‍ර ශිල්පිනියක් විදිහට විවිධ චරිතවලට ආවේශ වෙන්නෙ කොහොමද කියලා මගෙන් ප්‍රශ්න කරනවා. මම හිතන්නේ මේ හැම චරිතයක්ම වෙනම ගලවලා එළියට අරගන්න හරිම අමාරුයි. ඕනැම පුද්ගලයෙක් තමන්ට ලැබෙන අත්දැකීම් එක්කයි ඔහුගේ හෝ ඇයගේ ඇතුළේ ජීවත් වෙන චරිත එළියට එන්නේ. මට චිත්‍ර අඳින්න කාලයක් ඕන වුණා. කවි, ප්‍රබන්ධ, නාට්‍ය ලියන්න. ඒ විතරක් නෙවෙයි. මම වැඩිපුරම කළේ තීරු ලිපි ලියන එකයි. මට වෘත්තීය ලේඛකයෙක් වෙන්න සිද්ධ වුණේ කවියෙක් විදිහට තව දුරටත් පැවතීම අමාරු නිසයි. මේ රටේ කවි පොත් විකිණෙන්නේ නෑ. ජීවිකාව පවත්වගෙන යන්න කවියෙක් විදිහට පැවතීම එච්චර නුවණක්කාර නැහැ. නොනැසී පවතින්න ඕන නිසාම මම තීරු ලිපි රචිකාවක් වුණා. ඒත් ඒ පරිවර්තනය නොසෑහෙන අමාරු දෙයක් විදිහටයි මට දැනුණේ. නොනැසී පවතින්නත්, ජීවිතය පාවෙමින් පවත්වා ගන්නත් ඒ තීරණය උදවු වුණා. ඒ ගැන මගේ හිතේ පසුතැවීමක් නෑ. සමහර විචාරකයෝ, මම එක මාධ්‍යයක් ‍තෝරගෙන වැඩ කළා නම් වැඩිපුරම හොඳයි කියලා හිතුවා. ඒත් මම එහෙම හිතන්නෙ නෑ. එක මාධ්‍යයක විතරක් දිගින් දිගටම වැඩ කළා නම්, කම්මැළිකමෙන් මාව මිරිකිලා යන්න තිබ්බා. මට ඕන වුණේ මේ ජීවිත කාලෙ ලබන්න පුළුවන් ඔක්කොම අත්දැකීම් ටික අරගන්න. මොකද නැවත ඉපදීමක් තියෙනවා කියලා මම විශ්වාස කරන්නෙ නෑ. ඒ නිසා ම, මේ ජීවිත කාලෙ ඇතුළෙම මට ළඟා වෙන්න පුළුවන් ඔක්කොම අත්දැකීම්වලට සමීප වෙන්නයි මට ඕන වුණේ.

තීරු ලිපි ලියන්න කලින් මට, ලේඛකයෙක් විදිහට නමක් හදා ගන්න සිද්ධ වුණා . හොඳ ලේඛකයකුට විතරයි පත්තරේකින් තීරු ලිපියක් ලියන්න කතා කරන්නේ. ඒකට මුහුකුරා යන්න ඕනා. තමන්ගෙ හැකියාව ගැන තමන් තුළ ම යම් විශ්වාසයක් ගොඩනැ‍ඟෙන්නත් ඕනා. හොඳ තීරු ලිපි ලියන්නෙක්, හරියට ඡන්දෙකට ඉදිරිපත් වෙන අපේක්ෂකයෙක් වගෙයි. තමන් ගැන විශ්වාසයක් තියෙනවා නම්, ඒ ලේඛකයාට කියවන්නො වගේම, අනුගාමිකයෝ ලැබෙනවා. කෙනකුට, පැතිරුණු කියවන්නන් පිරිසක් එකතු කර ගන්න පුළුවන් නම්, සමාජ සේවකයකු වෙන්න ඔබට පුළුවන්. ලේඛකයකුට තමන්ගේ කියවන්නාගේ සිතීමේ මාදිලිය මෙහෙයවන්න පුළුවන්. විශේෂයෙන්ම තමන්ගේ භක්තිවන්ත ලේඛකයන් ලේසියෙන්ම මෙහෙයවන්න පුළුවන්කම ලැබෙනවා. එහෙම බැලුවහම, මෙහෙයවීම කියන්නෙත් හැම වෙලාවෙම නරක වචනයක් නෙමෙයි. සෘජුව මැදිහත් නොවී, කියවන්නාට යන මාර්ගය පෙන්නන්න ලේඛකයාට පුළුවන්. ලේඛකයන්, තමන්ගෙ ශක්තිය එකතු කරගන්නෙ එහෙමයි. ඒ අය සමාජ සේවකයෝ විදිහට වැඩ කරන්න පටන් ගන්නේ, දේශපාලනට යොමු වෙන්නේ මෙන්න මේ ශක්තිය එකතු කරගෙනයි. ලියන්න පටන් ගත්තු මුල් කාලෙ ප්‍රශ්න තිබ්බට, මේ ජීවිතේ හිතපු තරම් ම නරක නෑ.

මගේ ලිවීම පිටිපස්සේ හිටියේ මගේ සැමියා. මම ලේඛිකාවක් වීම ගැන දයාවක් එයාගෙ හිතේ නොතිබුණා නම්, මම ලේඛිකාවක් නොවෙන්න තිබ්බා. ලේඛිකාවෝ, කලාකාරියෝ වෙන්න තීරණය කරපු, ඒත් ඒ අයගේ සැමියන් නිසා ඒ අදහස් අතෑරලා දාපු කාන්තාවෝ ඕන තරම් මම දන්නවා. මගේ තත්ත්වෙ ඊට ප්‍රතිවිරුද්ධයි. මගේ ලිවීම් ගැන ඔහු ආඩම්බර වුණා. ඒ ආඩම්බරය මට ලොකු උදව්වක් වුණා. මම විවාහ වුණේ අවුරුදු 15දී. මගේ සැමියා මට වඩා තරමක් වැඩිමහල්. මගේ විවාහ ජීවිතේ ඇතුළේම, දරුවන් ලබමින්, ඔවුන් එක්කමයි මට වැඩෙන්න සිද්ධ වුණේ.

වැඩීම් හරි ම තෘප්තිකර වෙන්නෙ, ඒකෙන් එක ජීවිත කාලෙට ආත්ම කීපයක ජීවත් වෙන්න අවස්ථාවක් ලැබෙන නිසයි. මේ ජීවිත කාලෙ ඇතුළේ මට නොයෙක් දේ අත්දකින්න, දකින්න, අහන්න සිද්ධ වෙනවා. ඒත් මම හැම තිස්සෙම හිටියේ ලොකු හදිස්සියකයි. ඒ වගේම, වයසට යාම අපි නොදැනුවත්වම වෙන්නත් පුළුවන්. සෙසු අය ඒ බව දැනගෙන ඉන්න පුළුවන්. තමන් වයසට යනවා කියනෙක ගැන සබුද්ධිකව ඉඳීම වෙනම වැඩක්. හැබැයි මම එහෙම නෑ. වයසට යනවා කියලා මට කවදාවත් දැනිලා නෑ.

මගේ ලිවීම ඇතුළේ හැමදාම, හැමතිස්සෙම මම හිටියා. මම පෞද්ගලිකව විශ්වාස කරනවා හැම ලේඛකයෙක්ම තමන් ලියන දේ ඇතුළේ තමන්ගේ යම් කොටසක් ඉතිරි කරනවා කියලා. කිසි කෙනකුට ඒකෙන් ගැලවෙන්න බැහැ. ඔබේම නිර්මාණය ඇතුළේ යම් හබකකට අහුවෙලා ඉන්න ලේඛකයාට සිද්ධ වෙනවා. ඕනම නිර්මාණයක ඉතාම වැදගත් කොටස ඒකයි. මගේ කවි ඇතුළේ, කෙටිකතා, චිත්‍ර ඇතුළේ මගෙන් කොටසක් ඉතිරිවෙලා තියෙනවා.

අවුරුදු 20දි විතර මම හිතුවා දොස්තර කෙනෙක් වෙන්න. ඒත් පහුකාලීනව ලේඛකයෙක් විදිහට මට මා පිළිගන්න පුළුවන් වුණා. ලිවීමෙන් මම ප්‍රමෝදයට පත් වෙනවා. ඒත් ඒ ප්‍රමෝදය අඩු වෙමින් යනවා. කලින් වගේ ලියන්න ඇති තරම් කාලයක් දැන් මට ලැබෙන්නෑ. වැඩිපුරම මට සිද්ධ වෙලා තියෙන්නෙ තීරු ලිපි ලියන්න. කවි ලියන එකත් නතර කරන්න සිද්ධ වුණේ, ආර්ථිකය දිහා බලාගෙන වැඩ කරන්න වුණ නිසයි. මගේ සැමියා ඔහුගේ ‍රැකියාවෙන් විශ්‍රාම ගියාට පස්සේ, විකිණිය හැකි දේ විතරක් ලියන්න ඕනා කියන අදහස ඔහු මට කිව්වා. මම ඒක පිළිගත්තා. ඒ අතරෙන් තීරු ලිපිවලට තමයි වැඩිපුරම ගෙව්වේ. කවිය මගේ ඇතුළෙදිම මැරුණා. කු‍ටුම්භයට උදවු නොකරන දෙයකට කාලය නාස්ති කරන එක ගැන තිබ්බ වරදකාරී හැඟීම නිසයි, මම කවි ලියන එක අතෑරලා දැම්මේ.

සැමියාට හොඳ වේතනයක් ලැබෙන ‍රැකියාවක් තිබ්බත්, අපට සල්ලි ඉතිරි කර ගන්න පුළුවන්කමක් තිබ්බෙ නෑ. සමහරවිට එයාට සකසුරුවමට හුරු බිරියක් හිටියා නම්, මේ තත්ත්වෙ උදා නොවෙන්න තිබ්බා. මට ඕන වුණේ සල්ලි ඕනකමින් අසරණ වුණ මිනිස්සුන්ට සල්ලි දෙන්න, නොයෙක් අයට තෑගි දෙන්න වගේ වැඩ කරන්නයි. ඒ නිසා ම කවදාවත් පෝසත් වෙන්න මට බැරි වුණා.

මාස 06 ට විතර කලින් මම කැනඩාවෙ සංචාරයක ඉන්න අතරේ, ඒ ගමනේ වියදම් දැරූ කෙනා ටයිප් රයිටරයක් සහ කොළ තොගයක් දීලා මට ලියන්න කිව්වා. හැම රෑම මම ලිව්වා. අන්තිමට කවි 23ක් ලියලා ඉවර කරන්න මට පුළුවන් වුණා. ඒ ගැන සතුටක් සහ සැනසීමක් මට දැනුණා. හැම බාධකයක්ම ඉවරයි, දැන් මට ආයෙ කවි ලියන්න පුළුවන් කියලා එකපාරටම මට හිතුණා. ඒත්, නැවත ඉන්දියාවට ආවට පස්සේ, සුපුරුදු ජීවිතේටම වැ‍ටුණා. ඊට පස්සෙ ආයෙ කවි ලියන්න වෙලාවක් ලැබුණේ නෑ. කාටහරි මගේ නිවාඩුවක් වෙනුවෙන් බර පැණ දරන්න පුළුවන් නම්, කවි පොතක්ම ලියන්න පවා පුළුවන් කියලා ඊට පස්සේ මට හිතුණා. ඒත් එහෙම කෙනෙක් කොහේහරි ඉදියිද?

ක්‍රමාණුකූලව ඉගෙනගත්තා නම්, මට ඉංග්‍රීසි මහාචාර්යවරියක් වෙන්න තිබ්බා. ඒත් මම මවුපියන්ගෙ සල්ලි ඒ වෙනුවෙන් වියදම් කළේ නෑ. ඒ නිසා ම, මට බුල්ඩෝසරයක් වගේ වැඩ කරන්න ලැබුණා. විශේෂයෙන්ම පාසල් යන කාලෙ මම ගණිතයට හරිම දුර්වලයි. ඉංග්‍රීසි, ඉතිහාසය වගේ විෂයන්වලින් මම හොඳ ම ලකුණු ගත්තා. ගණිතය තමයි මගේ පාසල් ජීවිතයම අවුල් කළේ. ඒ නිසා ම, දැනටත් මට පාසල්වලට යන්න බැරි අනියත බයක් තියෙනවා. පාසල්වල ඉන්න හැම ගණිත ගුරුවරයෙක්ම අදටත් මා බය කරවනවා.

මතභේදාත්මක දේ ලියන එකෙන් මම සතුටට පත් වෙනවා කියලා බොහෝ අය හිතනවා. නැහැ. මම ඒකෙන් අපමණ පීඩාවටයි පත් වෙන්නේ. මගේ විදිහ කෙළින් කීමයි. ඒ විදිහ හින්දු ගැහැනියකට තරම් නොවෙයි වෙන්නත් ඇති. මගේ තරුණ අවධියේ ඇතිතරම් මට ආදරය ලැබුණේ නෑ කියලයි මම හිතන්නේ. ඒ නිසා ම, පහුකාලීනව නොයෙක් සම්බන්ධකම්වල පැටලෙන්නත් සිද්ධ වුණා.

කාංචනා අමිලානි

ආශ්‍රිත කියැවීම් :

http://bit.ly/2vUJZSp
http://bit.ly/2LFWmfV

සිංහල භාෂාව වූ කලී භාෂණය හා ලේඛනය යන ප්‍රභේද දෙකින්ම යුක්ත සන්නිවේදන මාධ්‍යයකි. සිංහල භාෂාව ලියා දැක්වීම සඳහා භාවිත කරන අක්ෂර මාලාව, සිංහල භාෂාවේ අනන්‍යතාව පෙන්නුම් කරන ප්‍රධාන සාධකයකි.

සිංහල යනු ජීව භාෂාවක් නිසා එය ලිවීමට භාවිත කරන අකුරු ද කාලයත් සමඟ වෙනස් වී ඇත්තේ, සිංහල භාෂාව ව්‍යවහාර කරන ජනතාවගේ විවිධ වූ අවශ්‍යතා අනුව ය. යතුරු ලියනය, මුද්‍රණ යන්ත්‍රය නිසා මෙන් ම, පරිගණක තාක්ෂණය නිසාද සිංහල අකුරුවල හැඩයන් වෙනස් වී ඇත. කෙසේ වෙතත් වර්තමානය වනවිට සිංහල අක්ෂර සංඛ්‍යාව වැඩි වී ඇති අතර, අලුත් අකුරු ද එක් වී ඇත.

මෙකී පසුබිමක් යටතේ, සිංහල අකුරු පිළිබඳ කුඩා කල සිටම පැවති මහත් ආශාව නිසා, විවිධ හැඩයෙන් යුතු අකුරු පිළිබඳ සොයා බලා, කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ සිංහල අංශයේ මහාචාර්ය සඳගෝමී කෝපරහේවා විසින් රචනා කළ නවතම ග්‍රන්ථය ‘සිංහල අකුරු පුරාණය’ නම් වේ.

කතුවරයාට අනුව පොතේ අරමුණ වන්නේ සිංහල අකුරුවල ඉතිහාසය හා විකාශය, අකුරුවල හැඩරුව, අක්ෂර මාලාවේ ප්‍රභේද, අකාරාදී පිළිවෙළ,අකුරු හා බැඳුණු සිරිත් විරිත් හා විශ්වාස, අක්ෂර වින්‍යාසය, සිංහල අකුරුවල රූපික අනන්‍යතාව හා සිංහල අකුරුවල මෑතකාලීන වෙනස්කම් පිළිබද විවරණයක් සැපයීම ය. සිංහල අක්ෂර මාලාව සම්බන්ධයෙන් මෙතෙක් ග්‍රන්ථ රාශියක් පළ වී ඇතත්, සිංහල භාෂාව හදාරන විද්‍යාර්ථීන්ට මෙන් ම, සිංහල භාෂා විෂය කරුණු ගැන උනන්දුවක් දක්වන සාමාන්‍ය පාඨකයන්ට ද ගැළපෙන ආකාරයෙන් සිංහල අකුරුවල ඉතිහාසය පිළිබඳ ලියැවුණු ග්‍රන්ථයක් මෙතෙක් ලියැවී නැත.

ඒ අඩුව මනාව සපුරාලීමට , සඳගෝමි කෝපරහේවා මහාචාර්යවරයාගේ මේ ‘සිංහල අකුරු පුරාණය’ ග්‍රන්ථය සමත් වන බව කිව හැකි ය. ඒ අනුව සිංහල අකුරේ තොරතුරු හා වගතුග පිළිබඳ මාතෘකා තිස්පහක් ඔස්සේ මෙහි කරුණු ඇතුළත් කර තිබේ. ඒ අතරම , සිංහල අකුරු හා බැඳුණු නොයෙක් රූප සටහන් හා ඡායාරූප රැසක් මෙහි අන්තර්ගත වීම විශේෂත්වයකි.

පළමු මාතෘකාව යටතේ භාෂාව, ලේඛන ක්‍රමය හා අක්ෂර මාලාව පිළිබඳ පැහැදිලි විග්‍රහයක් සරලව විස්තර කර ඇත.

“භාෂාව යනු මානව වර්ගයාට පමණක් සුවිශේෂ වූ සන්නිවේදන මාධ්‍ය වේ. මිනිසා කතා බහේදී අදහස් පළ කරන්නේ ශබ්ද මාර්ගයෙනි. ඒ අනුව භාෂාව ශබ්දවලින් සැදුණු රටා සමුදායකි.”යනුවෙන් භාෂාව පිළිබඳ ඉතා අපූරුවට විග්‍රහ කර ඇත. සිංහල අක්ෂර මාලාව ද රූප සටහන් සහිතව පැහැදිලිව ඉදිරිපත් කර ඇත. ලේඛන ක්‍රමයෙහි වැදගත්කම, එහි කාලීන වෙනස්කම් ආදිය ද මෙහි ඇතුළත් ය.

ඉන් පසු මාතෘකා පෙළගැසෙන්නේ, සිංහල භාෂාව හා අක්ෂර මාලාව, බ්‍රාහ්මී අක්ෂර හා සිංහල අක්ෂර, සිංහල අක්ෂර මාලාවේ පරිණාමය, (යුග 5ක් යටතේ විග්‍රහකොට ඇත.) සිංහල සෙල් ලිපි අකුරු, සිංහල පුස්කොළ අකුරු, සිංහල මුද්‍රණ අක්ෂර, සිංහල යතුරු ලියනයේ අකුරු, සිංහල අත් අකුරු යනාදී ලෙසින් තොරතුරු හා රූප සටහන්, ඡායාරූප ආශ්‍රයෙන් ඉදිරිපත් කර තිබේ.

අනතුරුව ‘සිංහල හෝඩි ප්‍රභේද හා අක්ෂර සංඛ්‍යාව’ යන මාතෘකාව ඔස්සේ තොරතුරු ඉදිරිපත් කර ඇත. එහි සිදත් සඟරා හෝඩිය, අමිශ්‍ර සිංහල හෝඩිය,පන්සල් හෝඩිය, වදන් කවි හෝඩිය, මිශ්‍ර සිංහල හෝඩිය, ජාතික අධ්‍යාපන ආයතන හෝඩිය, සිංහල යුනිකෝඩ් හෝඩිය ලෙස හෝඩි සියල්ල ඇතුළත් ය. ‘සිංහල අකාරාදී පිළිවෙළ’ මාතෘකාව යටතේ ද මැනවින් තොරතුරු විග්‍රහ කර ඇත.

“අකාරාදී පිළිවෙළ යනු භාෂාවක අක්ෂර යෙදෙන අනුපිළිවෙළ යි. “

සිංහල ලේඛන කලාවේදී අකාරාදී පිළිවෙළ ඉතා වැදගත් වේ.

මීට අමතරව ප්‍රාණාක්ෂර හා ගාත්‍රාක්ෂර, අල්පප්‍රාණ හා මහාප්‍රාණ අක්ෂර, ඝෝෂ - අඝෝෂ අක්ෂර, තාලුජ අක්ෂර, මූර්ධජ හා දන්තජ අක්ෂර යෙදීම් ද ඇතුළත් ය.

ඒ ඒ තොරතුරුවලට අදාළව ඡායාරූප හා රූපසටහන් ද සහිතව කරුණු ඉදිරිපත්කර තිබීම මෙහි දක්නට ලැබෙන විශේෂත්වයයි. එමඟින් පාඨකයන්ට ඉතාමත් සරලව, පහසුවෙන් තොරතුරු අවබෝධ කරගත හැකි ය. සිංහල භාෂාව හා අක්ෂර පිළිබඳ ඉගෙන ගැනීමට, නැතහොත් මුල සිටම ඉගෙන ගැනීමට අවශ්‍ය අයකුට, මේ ග්‍රන්ථය මනා පිටිවහලක් වනු නො අනුමාන ය.

යශෝදා ඉන්දීවරී

මේ වන විට චීන ජනාධිපති ෂින් ජින් මහතාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් චීනයේ “එක් තීරයක් එක් මාවතක්” දෙවන රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික සමුළුව පසුගියදා ආරම්භ කෙරිණි. එහිදී සේද මාවතේ ආර්ථික තීරය හා විසි එක්වන සියවසේ නාවුක සේද මාවත සියලු රාජ්‍යයන් එකමුතුව ගොඩ නැගීම සඳහා ඔහු අවධාරණය කළ අතර එම සමුළුව අමතා ඉදිරි ක්‍රමෝපායන් සහ සහයෝගීතාව පිළිබඳ ද අවධාරණය කෙරිණි.

2013 වර්ෂයේ දී චීන ෂින් ජින් ජනාධිපතිවරයා මුල්වරට චීනයේ “එක් තීරයක් එක් මාවතක්” සංකල්පය හඳුන්වාදීමෙන් පසු එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයෙන් ද මේ සඳහා විශාල සහයෝගයක් ලැබුණු බව පෙනේ. මෙයින් රටවල් අතර ශ්‍රමය, තාක්‍ෂණය, වෙළෙඳාම, සංස්කෘතිය හා කලාව එකිනෙකාට ගෞරවය වන පරිදි හුවමාරු වීම අපේක්‍ෂා කළ අතර, මෙම වසර හතරක කාල පරිච්ජේදයේ දී විශාල ප්‍රගතියක් අත්කර ගෙන ඇති බව ඔහු පෙන්වා දෙයි.

වසර දෙදහසකට එපිට යූරෝ ආසියාවේ ධෛර්යමත් ජාතීන් ප්‍රධාන ශිෂ්ටාචාරයන් වෙළෙඳ හා සංස්කෘතික වශයෙන් සම්බන්ධීකරණ වෙළෙඳ තීරයන් කිහිපයක් හඳුනාගෙන තිබේ. එම වෙළෙඳ තීරයන් ප්‍රධාන වශයෙන් ආසියාව, යුරෝපය හා අප්‍රිකාව සම්බන්ධ කොට තිබිණි. එම ඵෙතිහාසික සේද මාවත මෙම ප්‍රධාන මහද්වීපයන් සම්බන්ධ කොට තිබිණි. ඒ සම්බන්ධ වන තීරයන් වන්නේ දකුණු සේද මාවත, උතුරු සේද මාවත සහ නෞකා සේද මාවත වශයෙනි. දකුණු සේද මාවත යුරෝපයේ මාර්ගය මධ්‍යම මාර්ගය සහ නැඟෙනහිර මාර්ගය සම්බන්ධ කොට ඇත.

දකුණු තීරයේ සේද මාවත සිටුචාන්වල චෙන්ඩු හරහා යුවාන් සිට මියන්මාරය දක්වා ද, ඉන්දියාව, මධ්‍යම ආසියාව සහ බටහිර ආසියාව, යුරෝපයේ මධ්‍යධරණි ප්‍රදේශයන් ආවරණය වේ. උතුරු සේද මාවත ඉතා වැදගත් වන්නේ ඵෙතිහාසික වශයෙන් වයඹදිග චීනය, මධ්‍යම චීනය සම්බන්ධ කරමින් දකුණු සහ බටහිර ආසියාව මෙන්ම යුරෝපය හා අප්‍රිකාව සම්බන්ධ කරන බැවිනි. නෞකා සේද මාවත ඵෙතිහාසික වන්නේ චීනයේ සිට ලෝකයේ අනෙකුත් කලාපයන් සම්බන්ධ කරන බැවිනි. එහිදී ප්‍රධාන වශයෙන් මාර්ග දෙකක් දක්නට ලැබේ. නැඟෙනහිර චීන මුහුදු නැව් මාර්ගය සහ දකුණු චීන මුහුදු නැව් මාර්ගය වශයෙනි. ඒ අනුව ලෝකයේ සියලු මහද්වීපයන් ගොඩබිම් සහ මුහුදු මාර්ගය ඔස්සේ ආවරණය වී තිබිණි.

“එක් මාවතක් එක් තීරයක්” සංකල්පයේ නිර්මාතෘවරයා වන්නේ චීනයේ ජනාධිපති සින් ජින්පින් මහතාය. මුල් වරට මෙම සංකල්පය සේද මාවතේ ආර්ථික තීරය සහ විසි එක්වන සියවසේ නාවුක සේද මාවත එළි දක්වන ලද්දේ 2013 වර්ෂයේ මධ්‍යම හා අග්නිදිග ආසියාවේ රටවල කළ සංචාරවල දී ය.

මෙම ව්‍යාපෘතිය යටතේ ආර්ථික තීරයන් 6ක් චීනය මගින් හඳුන්වා දී තිබේ. එමගින් ආසියාව, යුරෝපය හා අප්‍රිකාව නම් වශයෙන් චීනය, මොංගෝලියාව, රුසියානු ආර්ථික කොරිඩෝව ආවරණය වන අතර නව යූරෝ - ආසියා ගොඩබිම් ආර්ථික පාලම ඔස්සේ චීනය, මධ්‍යම ආසියාව, බටහිර ආසියාව ආර්ථික කොරිඩෝව හරහා ද බංගලාදේශය, චීනය, ඉන්දියාව, මියන්මාරය ආර්ථික කොරිඩෝව හරහා ද චීනය, ඉන්දුනීසියාව, පෙනිසියුලාව ආර්ථික කොරිඩෝව හරහා ද ආර්ථික කලාපයන් හා තීරයන් හයක් හරහා විවෘත වූත් එකිනෙකට අත්‍යන්ත වශයෙන් වාසි සහගත ඒකාබද්ධ යාන්ත්‍රණයක් ක්‍රියාත්මක කිරීම අපේක්‍ෂිතය.

මෙම එක් තීරයක් එක් මාවතක් සංකල්පයේ මූලික හරයන් පහක් හඳුනාගත හැකිය.

ප්‍රතිපත්ති සම්බන්ධීකරණය - සාර්ව ප්‍රතිපත්ති සම්බන්ධයෙන් රාජ්‍යයන් අතර සම්බන්ධීකරණය මෙයින් අපේක්‍ෂා කරයි.

සම්බන්ධතාව- රේගු සහයෝගීතාවය ගොඩනැගීමෙන් වෙළෙඳ ආයෝජන අවස්ථාවන් මහද්වීපික තුන මැදිකොට ගනිමින් ඇති කිරීම මූල්‍යය සහසම්බන්ධතාව ඇති කිරීම- රාජ්‍යයන් අතර මූල්‍ය සහයෝගීතාවක් ඇති කිරීම හා ඒ සඳහා පහසුකම් සැපයීම සඳහා නව බැංකු පද්ධතියක් ඇති කිරීමට යෝජනා කරයි. කලාපය තුළ කාර්යක්ෂම නියාමන යාන්ත්‍රණයක් ඇති කිරීම- ඒ තුළින් සංස්කෘතික හා අධ්‍යාපන හුවමාරුව, පුද්ගල හුවමාරුව, සංචාරක ප්‍රවර්ධනය, තරුණ හා කාන්තා හුවමාරුව අපේක්‍ෂා කරයි. ජනතාව ජනතාව අතර සහසම්බන්ධතාව ඇති කිරීම - මෙම සංකල්පයේ ප්‍රධාන ප්‍රවාහයන් දෙකක් දැකිය හැකි වේ. එ් සේද මාවතේ ආර්ථික තීරය හා විසිඑක්වන සියවසේ සමුද්‍රීය සේද මාවත වශයෙනි.

සේද මාවතේ ආර්ථික තීරය වශයෙන් ගොඩබිම් මාර්ගය හැඳින්වෙන අතර, එය චීනයෙන් ආරම්භ වී මධ්‍යම ආසියාවේ සිට යුරෝපය දක්වා විහිදී යයි. විසිඑක්වන සියවසේ සමුද්‍රීය සේද මාවත මාර්ගය වශයෙන් හැඳින්වෙන මෙය මුහුදු මාර්ගයෙන් සම්බන්ධ අතර එය ගිණිකොන දිග ආසියාවෙන් ආරම්භ වී අප්‍රිකාව, මැදපෙරදිග හරහා යුරෝපය කරා ළඟා වෙයි. මෙම ක්‍රමයන් දෙක හරහා ලෝකයේ රටවල් 65ක් සම්බන්ධ වන අතර ලෝකයේ ජනගහනය බිලියන 44ක් හා ලෝකයේ ජනගහනයෙන් සියයට 63ක් ආවරණය කෙරේ. එය ලෝකයේ දළ ජාතික නිෂ්පාදනය සඳහා සියයට 29%ක දායකත්වයක් සපයනු ලබයි. මෙම අළුත් මුහුදු හා ගොඩබිම් මාර්ගයන් සම්බන්ධවීම නිසා ලෝකයේ ආර්ථිකය තවදුරටත් පුළුල් ලෙස පිබිදෙන අතර රටවල් අතර ආයෝජනයන් සඳහා වෙළෙඳාම පුළුල්වීම් සඳහා බලපෑම් කරණු ලබයි. එහි වාසිය චීනයට පමණක් නොව අනෙකුත් රාජ්‍යයන් වල ආයෝජනයන්ට හා වෙළෙඳාමටත් බලපානු ලබයි.

මේ සියලු ආයෝජන සඳහා මෑතක දී ස්ථාපනය කරන ලද ආසියානු යටිතල පහසුකම් ආයෝජන බැංකුව විසි එක්වන සියවසේ බහු පාර්ශ්වීය සංවර්ධන බැංකුවක් ලෙස කටයුතු කරයි. මෙම බැංකු හරහා ආසියානු කලාපයෙි් සියලු යටිතල පහසුකම් සංවර්ධනය, සෞඛ්‍යය, විදුලිබල නිෂ්පාදනය, ප්‍රවාහනය, නාගරික සංවර්ධනය, කෘෂිකර්මාන්ත සංවර්ධනය, විදුලි සංදේශ, ග්‍රාමීය යටිතල පහසුකම් සංවර්ධනය යන සියල්ල ආවරණය කිරීමට සැලසුම් කර ඇත. මේ සඳහා චීනය අමෙරිකානු ඩොලර් බිලියන 100ක් මූලික ප්‍රාග්ධනයක් සිදු කරයි. පළමු අවුරුදු පහ ඇතුළත අමෙරිකානු ඩොලර් බිලියන 10-15 අතර ප්‍රමාණයක් මෙම ක්‍ෂේත්‍රවල ආයෝජනය කිරීමට අපේක්‍ෂා කරයි.

එක් තීරයක් එක් මාවතක් යටතේ චීන සහයෝගීතාවේ ධාරිතාව

එක් තීරයක් එක් මාවතක් විදේශ ප්‍රතිපත්තිය යටතේ චීනයේ සහ දියුණු වෙමින් පවතින රටවල් අතර ගොඩනැගෙන සම්බන්ධතා වලින් දියුණු වෙමින් පවතින රටවල පවතින කෘෂි කර්මාන්තය, යටිතල පහසුකම් සංවර්ධනය, ඌණ කාර්මීකරණය, නාගරීකරණය, ඌණ දරිද්‍රතාව, ඌණ ශ්‍රම ගුණාත්මකභාවය, සේවා ගුණාත්මකභාවය ඉහළ නැංවීම ආදී ප්‍රශ්න සඳහා යහපත් විසඳුමක් වන බව මහාචාර්ය ෂුලී පෙන්වා දෙයි.

ඒ අතරම මෙම ව්‍යාපෘතිය යටතේ ජනතාවගේ සම්බන්ධතාව ශක්තිමත් කිරීම මගින් ගැඹුරු ලෙස ආර්ථික හා වෙළෙඳ ක්‍ෂේත්‍රය පුළුල් වීමක් ද අපේක්‍ෂා කරයි. ඒ අතර කලාපයේ රටවල් අතර වටිනාකම් දියුණු කිරීම, කාර්මික තරග කාරීත්වය ඉහළ නැංවීම, නව කර්මාන්ත ඇති කිරීම මෙමගින් අපේක්‍ෂා කරයි.

2017 වර්ෂයේ දී පැවැති සමුළුවේ දී ෂි ජින්පින් මහතා පෙන්වා දෙන්නේ ආර්ථික සංවර්ධනයේ දී කර්මාන්ත ඉතා වැදගත් වන බවත් විවිධ රටවල් වල පවතින කාර්මික ප්‍රතිපත්ති සැලකිල්ලට ගනිමින් ගැඹුරින් කාර්මික සබඳතාව ගොඩනැගීම සඳහා මහා පරිමාණ ව්‍යාපෘතීන් ක්‍රියාත්මක විය යුතු බවයි. ඒ සඳහා ජාත්‍යන්තර සබඳතා නිෂ්පාදන ධාරිතාව ඉහළ නැංවීම, කාර්මික උපකරණ නිෂ්පාදනය, නව කාර්මීකරණය මගින් මහා පරිමාණයේ කර්මාන්ත ඇති කිරීම මගින් ව්‍යාපාරික දියුණුවක් අඛණ්ඩ සංවර්ධනයක් ඇති කළ යුතු බව පෙන්වා දෙයි. මේ සඳහා ද චීනය අනෙකුත් රටවල් සමඟ විදේශීය සබඳතා වැඩි දියුණු කිරීම සිදු කළ යුතු බවත් ඒ සඳහා ආර්ථික තීරයන් උපයෝගී කර ගත හැකි බව පෙන්වා දෙයි. රටවල් අතර කාර්මික තරගකාරීත්වයක් ඇති කිරීම කලාපයේ නිදහස් නිෂ්පාදන හුවමාරුවක් ඇති කිරීම තාක්‍ෂණය සම්පත් හා වෙළෙඳපළ නිදහසේ හැසිරීම මෙමගින් අපේක්‍ෂා කරයි.

එක් තීරයක් එක් මාවතක් ව්‍යාපෘතියේ විදේශ සම්බන්ධතාවල දී වියට්නාමය, මියන්මාරය, ලාඕසය හා තායිලන්තය වැනි රටවල පසුගිය ව්‍යාපාරවල දී ඉහළ ආර්ථික වර්ධනයක් අත්කර ගෙන තිබේ. ආසියානු රටවල සාමාන්‍ය ආර්ථික වර්ධනය සියයට 5 ඉක්මවා තිබිණි. ලෝක බැංකු වාර්තාවන්ට අනුව වසර 2005 සිට 2015 කාල පරිච්ජේදයන්වල දී ලාඕසයේ ආර්ථික වර්ධනය සියයට 7.4 ඉක්මවා තිබේ. දළ දේශීය ආදායම ඇ. ඩො 319 සිට 1970 දක්වා ඉහළ ගොස් තිබේ. වියට්නාමයේ දළ දේශීය නිෂ්පාදනයේ සාමාන්‍ය වර්ධනය සියයට 6ක් ද මැලේසියාවේ එය සියයට 6ක් ද මියන්මාරයේ සියයට 7.7 ද වශයෙන් වර්ධනය වෙමින් පවතී.

දැනටමත් ඉදිවෙමින් පවතින චීන ආසියානු නිදහස් වෙළෙඳ කලාපය සහ කලාපීය සංයුක්ත ආර්ථික සහයෝගීතාව මගින් මෙම කලාපයේ වෙළෙඳාම නිෂ්පාදනය හා සහයෝගීතාව තවදුරටත් ශක්තිමත් වනු ඇත. මෙම රටවල ආර්ථිකයන් සියල්ල සහසම්බන්ධ වීමෙන් ඉහළ ආර්ථික වර්ධනයක් අපේක්‍ෂා කරන අතර, අන්‍යෝන්‍ය වශයෙන් ශ්‍රම සම්පාදනය තාක්‍ෂණය කර්මාන්ත හා සේවා හුවමාරුව මගින් ශක්තිමත් ආර්ථිකයක් ගොඩනැගීම අපේක්‍ෂා කරයි. චීනය මෙයින් ලාපයේ සම්බන්ධීකරණය හා පහසුකම් සලසන්නා වශයෙන් අපේක්‍ෂා කරන්නේ ද කලාපයේ ආර්ථික සහයෝගීතාව මගින් කලාපයේ රටවල සමබර සංවර්ධනයක් ඇති කිරීමයි.

ශිනෝ - නේපාල් සහයෝගීතා කාර්මික කලාපය-ලාඕස ආර්ථික හා තාක්‍ෂණික සංවර්ධන කලාපය ආයෝජන හා සංවර්ධන නේපාල කර්මාන්ත කලාපය චීන ජින් ඇන් ටයිම් සමාගම එකතුව සහයෝගිතා රාමුවක් සහිතව ගිවිසුමක් අත්සන් කර තිබේ. ඒ අනුව ෂිසෝ නේපාල සහයෝගතා කාර්මික කලාපයක් ස්ථාපනය කර තිබේ. එය 2017 වර්ෂයේ දී ආරම්භ කර ඇත.

කෙසේ වෙතත් එක් තීරයක් එක් මාවතක් යටතේ කලාපයේ රටවල් විශාල ප්‍රමාණයක් එක් කරමින් ගොඩනැගෙන නව ආර්ථික සමාජීය හා සංස්කෘතික සහයෝගීතාව ඉදිරි දශකයේ ලෝකයේ ආර්ථිකයේ සුවිසල් පරිවර්තනයක් සිදුවන බව නොවනුමානය.

මෙම වසර හතරක කාල පරිච්ජේදයේ දී යටිතල පහසුකම්වල වර්ධනයක් විශාල වශයෙන් සිදුවී තිබේ. ඒ යටතේ මහා මාර්ග, අධිවේගී මාර්ග, දුම්රිය මාර්ග යටිතල පහසුකම් සංවර්ධනයෙන් කලාපයේ රටවල් එකිනෙකට සම්බන්ධ කොට තිබේ.

ජකර්තා-බන්ඩුන් අධිවේගී දුම්රිය මාර්ගය, චීන-ලාඕෂ දුම්රිය මාර්ගය, අඩිස් අබාබ් ඩිබ්‍රට් දුම්රිය මාර්ගය, හංගේරියා-සර්බියානු දුම්රිය මාර්ගය හා ග්‍රාවාඩා-පිලිසියස් වරායන් ඒ අතර මහා පරිමාණ යටිතල පහසුකම් සංවර්ධන ව්‍යාපෘතීන් ඉදිරියේ දී ක්‍රියාත්මක වීමට නියමිත බව පෙන්වා දෙයි. ඒ යටතේ චීන-පකිස්තාන ආර්ථික කොරිඩෝව, චීන-මොංගෝලියානු-රුසියානු ආර්ථික කොරිඩෝව, නව යූරෝ ආසියානු මහද්වීපික පාලම යටතේ අනාගතයේ ගොඩබිම්, මුහුදු සහ අහස් ගමනාගමනයන් එකිනෙකින් සියලු රටවල් සහ කලාපයන් සම්බන්ධ වනු ඇත.

පසුගිය වසර හතරක කාල පරිච්ජේදයේ දී වෙළෙඳාම සම්බන්ධීකරණයවීමෙන් වෙළෙඳාම පමණක් නොව ආයෝජනයන් ද ඉහළ නංවා තිබේ. කලාපයේ ව්‍යාපාරික පරිසරය ද යහපත් තත්ත්වයට පත්ව තිබේ. කසකස්තානය හා මධ්‍යම ආසියානු රටවල පමණක් රේගුවේ භාණ්ඩ නිශ්කාෂණ විශේෂයෙන් කෘෂිකාර්මික භාණ්ඩ සඳහා සියයට 90කින් වේගවත් වී ඇත.

චීනය කෘෂිකාර්මික භාණ්ඩ සඳහා එම රටවලට විවෘතව පවතී. 2014-2016 කාලපරිච්ජේදයේ පමණක් චීනය සහ එක් තීරයක් එක් මාවතක් යටතේ සම්බන්ධ වන රටවල් අතර වෙළෙඳාම අමෙරිකානු ඩොලර් ට්‍රිලියනය දක්වා ඉහළ ගොස් තිබේ. චීන ආයෝජනයන් අමෙරිකානු ඩොලර් බිලියන 50ක් පමණ වේ. චීන සමාගම් ආර්ථික සහයෝගීතා කලාපය 56ක් රටවල් 20ක පමණ ස්ථාපනය කර තිබේ. අමෙරිකානු ඩොලර් බිලියන 1.1ක බදු ආදායමක් ද 180,000 පමණ නව රැකියා අවස්ථාවන් ද ඇති කර තිබේ.

චීන ජනාධිපතිවරයා අවසාන වශයෙන් අවධාරණය කරන්නේ චීනයේ “එක් තීරයක් එක් මාවතක්” තුළින් ලෝකයේ සාමය ස්ථාපනය විය යුතු බවත් ලෝකයේ සෞභාග්‍යය ඇති කිරීමත් සියලු රටවල් ආර්ථිකමය වශයෙන් විවෘතභාවයක් ඇති කිරීමත් සියලු ක්‍ෂේත්‍රයේ නව්‍යකරණයක් ඇති කිරීමත් “එක් තීරයක් එක් මාවතක්” තුළින් විවිධ වූ ශිෂ්ටාචාරයන් එක් කිරීමත් වැදගත් වන බවයි.

ආචාර්ය සුනිල් රණසිංහ (මානවවිද්‍යා Anthropology සහ සත්ව චර්යාවිද්‍යාව Ethology)

අධ්‍යාපනය යනු විශ්වසනීය උද්වේගී කරුණාවන්ත කාර්යයකි. එහෙයින් ඉගැන්වීමේ දී ආදරය අභ්‍යාස කිරීම ඉතා වැදගත්ය. - ජොසේ මාර්ටි

පසුගිය පාස්කු ඉරු දින අන්තවාදීන් විසින් සිදු කළ මනුෂ්‍ය ඝාතනයත් සමඟ සමස්ත සමාජය කම්පනයට පත් විය. ඉන් භයානක ලෙස මානසික ආතතියට ගොදුරු වූයේ කුඩා දරුවාය. බිය, සැක සහ අපේක්ෂාභංගත්වය විසින් කුඩා මනසේ ගොනු කළ අතෘප්තිමත්භාවය තව බොහෝ කලක් රැඳී තිබෙනු ඇත. අනෙකා සැක කිරීම සහ අවිශ්වාසය අතීතයේ සිට ලාංකික සමාජය ප්‍රායෝගිකව පුරුදු පුහුණු කරන හැසිරීම් රටාවන්ය. ලාංකිකයාගේ ලේ නහර ඇට මිඳුළු තුළ එකී අසම්මතය කා වැදී ඇත. අනෙකා නොඉවසීම නිදන්ගත රෝගාබාධයක් සේ ඉහමොළ කා දමා ඇත. එකී උන්මාදය ඉවත් කොට දරුවා සුවපත් කිරීමට පාසල සමත් වේ ද?

අතීත සිදුවීම්

ලාංකික දරුවා පාසලින් ඉවත් කළ ප්‍රථම අවස්ථාව මෙය නොවෙයි. 1971-1983, 1978 -79 සමයේ පමණක් නොව, සිවිල් යුද සමයේ උතුරු නැගෙනහිර දරුවාට ද පාසල් යාමේ අයිතිය අහිමි විය. අන්තවාදය විසින් ඉස්මතු කරන ප්‍රචණ්ඩත්වය සහ ගැටුම්කාරී තත්ත්වයන් මත දරුවාගේ උදාසීන ප්‍රතිචාරය සමහන් කිරීමට අධ්‍යාපනය සර්වාංග ශික්ෂණ විද්‍යාවක් (holistic pedagogy)ලෙස භාවිත කිරීමට බලධරයෝ සමත්වේ ද?. සැබැවින්ම ලාංකිකයා අතීත ආශ්වාදයේ ජීවත්වෙමින්, අනාගතය දෙස සැක මුසු බියකින් පසුවන, වර්තමානයට ආගන්තුක වුවෙකි. පසු නිදහස් සමයේ සමාජය භින්නව බෙදීයාම සමස්ත දේශපාලනයේ පසුබෑමකි. අධ්‍යාපනය දාර්ශනික ශික්ෂාකාමිත්වයකට ප්‍රවේශ නොවීම සහ එවන් කම්පිත සමාජයක් සුවපත් කිරීමට ගෙවී ගිය කාලයේ පාසල අසමත් වූයේ ද?

1980 සමස්ත සමාජය විවෘත ආර්ථික කෝවේ හොවා ප්‍රතිව්‍යූහගත කොට එකිනෙකා මත නොහික්මුණ තරගකාරිත්වය ආරෝපණය කළ විට අධ්‍යාපනය පරිභෝජන භාණ්ඩයක් ලෙස පරිවර්තනය විය. දරුවාගේ ළමා කාලය සොරා ගනිමින් සංවේ දී අංගෝපාංග සියල්ල කප්පාදු කොට ප්‍රචණ්ඩ සත්ත්වයකු ලෙස වැඩිහිටියාගේ තරග භූමියේ දිගේලි කෙරිණ. තරග විභාග ක්‍රමය මත වසරින් වසර අනෙකා අභිභවා යාමට වෙර දරන දරුවා, යන්ත්‍රයක් මෙන් පෙළ පොත පමණක් වනපොත් කරන ගිරාපෝතකයෙකි. අලුයම අවදි වී රාත්‍රිය වන තෙක් ඒකාකාරී දිවි පෙවෙතකට හුරු වූ ඔහු අනෙකකුගේ කෑදර අරමුණු වෙනුවෙන් හසුරවන රූකඩයකි. පළමු වසරේ සිට පහේ ශිෂ්‍යත්වය දක්වා කාලය සියුමැළි දරුවාගේ මනස රළු පරළු අන්දකාරයේ ගිල්වා දමන වධකාගාරයකි. දරුවා රජයේ පාසලට වඩා පෞද්ගලික උපකාරක පංති වෙත ආකර්ෂණය වීම තරගකාරිත්වය විසින් ජනිත කළ ව්‍යාජ පෙළගැස්මකි. එහෙත් එකී කෑදර අවස්ථා යටපත් කොට දරුවාට පාසල ආකර්ෂණීය ස්ථානයක් බවට පරිවර්තනය කිරීමට රාජ්‍යය සමත්වේ ද? සමනලයා බිහි වන්නේ අවස්ථා හතරක දී බව නොදන්න දරුවා, සැඳෑ අහසේ පාට පාට වලාකුළු පෙළගැස්ම නොදකින දරුවා, වායු ගෝලයේ ජල වාශ්ප මත හිරු එළිය ඇඳි දේදුන්න නොදකින දරුවා, හිමිදිරියේ විහඟ ගී හා වස්සානයේ ගෙම්බන්ගේ තර්ක විතර්ක නොඅසන දරුවා, සැඳෑ අහසේ වුවුලු කුරුලු රටා නොදකින දරුවා, පූර්ණ හඳ නොදකින දරුවා, සමනලයෙක් බත්කූරෙක් පසු පස හඹා නොගිය දරුවා, මඩවළක දඟලන්නේ නැති දරුවා සොබාදහමේ දරුවෙක් නොවේ.

තෝරාගැනීමක් නැති සමාජයක එකෙක් අභිභවා තවකෙක් ඉස්මතු වීමේ තරගකාරිත්වය සෑම අයෙක් ම දිනපතා පිළිපදින ශික්ෂා පදයක් සේ මනසේ මුල් බැස ඇත. අවශ්‍යතාවට වඩා තරගකාරිත්වය විසින් අනෙකාට වඩා වැඩි භාණ්ඩ ප්‍රමාණයක් අත්පත් කර ගැනීමේ චේතනාව මෝදු කර ඇත. සැබවින් ම අනවශ්‍ය අවශ්‍යතාව ඇති කිරීම සඳහා මානව මනසේ දුර්වලතාව ඉතා වැදගත්ය. සමාගම් එම දුර්වලතාව ඉතා හොඳින් තේරුම් ගෙන භාණ්ඩවලට ආදරය කිරීමට මානවයා පොළඹවයි.“දරුවා තරුණ අවදියේම අල්ලාගන්න” (catch them young) එය මංකොල්ලකාරී වෙළෙඳ පොළ යාන්ත්‍රණයේ උදෘත පාඨයයි. ව්‍යාජ වෙළෙඳ ප්‍රචාරණයේ පූර්ණ අවධානය කුඩා දරුවන් හා තරුණ පරපුර වෙත යොමු වී ඇත. එහෙයින් මාධ්‍ය සමාගම් ගෝලීය ක්‍රීඩකයන් හා නළුවන් ලෙස ඉස්මතුවෙමින් තාරුණ්‍යය තම මතවාදය තුළට ආකර්ෂණීය ව ඇද ගැනීම සඳහා දඟකාර හා හැඩකාර තරග ඉසව් නිර්මාණය කර නව අවස්ථා හා අපේක්ෂා ජනනය කරයි. ලොව පුරා මාධ්‍ය සමාගම් එහි අනුකාරකයන් ලෙස පරිභෝජන මතවාදය ප්‍රවර්ධනය කොට තාරුණ්‍යය තරගකාරිත්වයට කැඳවයි.

ජනප්‍රිය අධ්‍යාපනයේ අසමතුලිතතාව

ගෝලීය අධ්‍යාපන දත්ත හා වාර්තාවලට අනුව දුප්පත් රාජ්‍යවල දරුවන් මුහුණ දී සිටින වසර සියයක අධ්‍යාපන පරතරය අද පවතින ප්‍රතිපත්ති හා ක්‍රමවේද එලෙස අනුගමනය කිරීමෙන් සමනය කර ගැනීම දුෂ්කර කරුණකි. දරුවන් පාසල් අධ්‍යාපනය තුළ අඛණ්ඩව රැඳී සිටීම, පාසල් අධ්‍යාපනය සම්පූර්ණ කිරීම, විචාරාත්මක සාක්ෂරතාවේ ඵලය, ගණිතය හා විද්‍යාව පිළිබඳ කුසලතාව මත මෙම පරතරය සටහන් වෙයි. ජීවන කුසලතා ගැටලු විසඳා ගැනීමේ හැකියාව, විශ්ව දැනුම, අනෙකා සමඟ සහවාසය, සොබාදහම සමඟ සහසම්බන්ධතාව ගැන හැදෑරීම තරගකාරී සමාජයක විචාරාත්මක සාක්ෂරතාවට ඉතා වැදගත්ය. තවමත් පාසල උක්ත සමාජ අගයන් බෙදා හැරීමට සමත්ව ඇත්දැයි විමසීම ඉතා වැදගත්ය.

ගෝලීය අධ්‍යාපන පරතරය

එක්සත් ජාතීන්ගේ වත්මන් තක්සේරුවට අනුව සංවර්ධනය වු හා සංවර්ධනය වෙමින් පවතින දුප්පත් රාජ්‍ය පද්ධතියේ අධ්‍යාපන පරතරය වසර සියයකට ආසන්නය. නැගෙනහිර ආසියාතික රාජ්‍යයන් අධ්‍යාපනයේ ඉහළ ස්ථානයකට පැමිණිය ද අනෙකුත් ආසියානු, අප්‍රිකානු හා ලතීනියානු රාජ්‍යයන් දුප්පත්කම රාජ්‍ය අසමත්භාවය, දේශපාලනික හා වාර්ගික නො සන්සුන්තා, සිවිල් යුද තත්ත්ව වැනි හේතූන් මත තවමත් ගතානුගතිකත්වයෙන් මිදීමට දැඩි වෙහෙසක් දරයි. සංවර්ධනය වූ රාජ්‍යයන් 19 සියවස අවසානයේ මුහුණ දුන් ඇතැම් ගැටලු දුප්පත් රාජ්‍යයන් තුළ උද්ගත ව ඇත්තේ 21 වන සියවසේ දීය. මෙම අභියෝගය ජයගැනීමට අද සිට ක්‍රියාත්මක වුවහොත් එම රාජ්‍ය පද්ධතියට තවත් වසර 85 ක් පමණ බලා සිටීමට සිදුවනු ඇතැයි එම වාර්ථාව පෙන්වා දෙයි.

සැමට අධ්‍යාපනය සඳහා ප්‍රවේශවීමට සම අවස්ථා ලබාදීම සඳහා පාසල් පද්ධතිය සංවර්ධනය කරන්නේ කෙසේ ද? වසර සියයක පරතරයේ ස්වභාවය කුමක් ද? පාසල් අධ්‍යාපනය සංවර්ධනය සඳහා අන්තර්ජාතික හා ස්ථානීය අනාගත සැලසුම් මොනවා ද? පසුගිය වසර 200 ක කාලය තුළ ගෝලීය වශයෙන් ලබා ඇති ප්‍රගතියේ පලය නම් ප්‍රජාතන්තවාදය, සමානාත්මතාව, නිදහස හා මානුෂිකත්වය අධ්‍යාපනය සඳහා ආයෝජනය කිරීමයි. එමෙන්ම වර්තමානයේ පාසල ආගමික, වාර්ගික සහ සංස්කෘතික වශයෙන් කර ඇති කෘත්‍රීම වර්ගීකරණය වහා ඉවත් කොට 21 සියවස සඳහා දැනුම මත පදනම් නිෂ්පාදන ආර්ථිකයක් වෙත පාසල නවීකරණය කළ යුතුය.

අන්තර්ජාතික අධ්‍යාපන සමීක්ෂණ

අධ්‍යාපන පරතරය වසර සියයකට වඩා පසුපසින් සිටින්නේ 18 සියවසේ යටත් විජිත පාලනය ඇති කළ සමාජය ආගමික සහ වාර්ගික පදනම යටතේ බෙදා පාලනය කිරීමේ දේශපාලනික ව්‍යූහය එලෙසම අඛණ්ඩව පවත්වා ගෙන යාමේ ප්‍රතිඵලයක් වශයෙනි. එකී නොපෑහීම අනිවාර්යයෙන්ම සමාජ ගැටුම් ඇති කරන වහා ගිනි ඇවිලෙනසුලු පසුගාමී ක්‍රමවේදයකි.

පාසල් අධ්‍යාපනය ශ්‍රේණි ගත කිරීමේ දී අන්තර්ජාතික ඇගයීම් ආර්ථික සහයෝගිතා හා සංවර්ධන සංවිධානය අන්තර්ජාතික ශිෂ්‍ය ඇගයීම් වැඩසටහන (OECD’s Pisa tests)අමෙරිකානු පර්යේෂකයන්ගේ (TIMSS tests) සහ ලතීනියානු (TERCE tests)සංවර්ධනය වූ හා සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රාජ්‍යයන් සමානයන් සේ සලකා මෙම ඇගයීම් සිදු කර ඇත. වාර්තා ත්‍රිත්වයම දකුණු කොරියාවේ පැවැති ලෝක අධ්‍යාපන සමුළුවේ දී ප්‍රකාශයට පත් විය. මෙම වාර්තා වෙත අවධානය යොමු කරමින් එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය 2030 වසරේ ළඟා විය යුතු අධ්‍යාපන ඉලක්ක නැවත සැලසුම් කළේය.

අධ්‍යාපනයෙන් ඉහළ ප්‍රගතියක් ලබා ඇති ආසියාතික රාජ්‍යයන් පංති කාමරයේ අභියෝග ජයගැනීම සඳහා දක්ෂ හා ආකර්ෂණීය ගුරුවරුන් ආයෝජනය කිරීම, සෑම සිසුවකුගේම අවශ්‍යතා හා දක්ෂතා පරිපූරණය කරගත හැකි ලෙස නව ක්‍රමවේද සැලසුම් කිරීම හා අධ්‍යාපනය සඳහා රාජ්‍ය ආයෝජනය වසරින් වසර වර්ධනය ද කර තිබිණ. දුගී අධ්‍යාපන ප්‍රතිපත්ති හා භාවිතයන් දක්නට ලැබුණ බොහෝ රාජ්‍යයන් ආර්ථික අර්බුද, සමාජ නොසන්සුන්තා හා දේශපාලන අසමත්භාවය නිසා සැලසුම් ගත ඉලක්ක වෙත ළඟාවීමට නොහැකි විය. 2015 සැමට අධ්‍යාපනය සඳහා යුනෙස්කෝ UNESCO සහස‍්‍රක ඇගයීම් වාර්තාව 2015 අපේ‍්‍රල් මස 9 දින ඉදිරිපත් විය. ඉදිරි වසර පහළොව සඳහා නව අධ්‍යාපන ඉලක්ක 9 ක් ද සංවර්ධන ඉලක්ක 8 ක්ද එම වාර්තාවට අතුළත් කර ඇත.

අනාගත ආයෝජනය හා රාජ්‍ය අසමත්භාවය

2015 වසරේ ගෝලීය දූෂණ හා වංචා වාර්තාවට අනුව අධ්‍යාපන අරමුදල් අවභාවිතය නිසා අදාළ ඉලක්ක සපුරා ගැනීමට බොහෝ රාජ්‍යයන් අසමත් විය. 2015 වසරේ නයිජීරියාවේ ඩොලර් මිලියන 10.5 ක් ද, කෙන්යාවේ ඩොලර් මිලියන 8.5 ක් විනිවිදභාවය නොමැතිකම හා වංචනිකව සඟවා ගැනීම නිසා අධ්‍යාපනයේ ප්‍රගතිය වෙනුවෙන් යොදවා ගැනීමට නොහැකි විය. ඇතැම් රටවල අධ්‍යාපනය සඳහා ලබාදුන් අරමුදල් 30% - 50% ක් දූෂණයට ගොදුරු වීමෙන් දුප්පත් සිසුන් විශාල සංඛ්‍යාවක් අධ්‍යාපනයෙන් මඟ හැරී ගියේය. රාජ්‍යයන් සුළු ප්‍රමාණයක් අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් ලද විදේශ අරමුදල් විනිවිදභාවයෙන් හා පලදායිකව යොදවා සත්‍ය වාර්තා ඉදිරිපත් කළ ද, ඇතැම් රාජ්‍යයන් ඉදිරිපත් කළ වාර්තා අසත්‍ය බව විමර්ෂණයේ දී තහවුරු වී ඇත.

උසස් තත්ත්වයේ අධ්‍යපනයක් ලබාදීම සඳහා ලෝකයේ රටවල් 25 ක් අධ්‍යාපනය සඳහා ආයෝජනය 6% කින් ඉහළ දැමීමට නිර්දේශ කළේය. බංග්ලාදේශය, පකිස්තානය, අතුළු රාජ්‍යයන් 23 ක දරුවන් විශාල සංඛ්‍යාවක් පාසල් අධ්‍යාපනය නොලබන අතර අධ්‍යාපනය සඳහා රාජ්‍ය ආයෝජනය 3% ට වඩා අවම මට්ටමක පවතී. සමානාත්මතාව හා සිසු අවශ්‍යතා මත පදනම් වූ සම්පත් භාවිතය හා බෙදාහැරීම ඉතා යහපත් පලදායකත්වය උසස් මට්ටමක පවතින රාජ්‍ය අධ්‍යාපනය සඳහා 10% වඩා වැඩි ආයෝජනයක් පවත්වා ගෙන යයි. ඇතැම් රාජ්‍යයන් ප්‍රතිපාදන ලබාදීමේ දී විවිධ ජන කණ්ඩායම්වලට ප්‍රදේශවලට විවිධාකාර පහසුකම් හා නොසලකා හැරීම් දක්වන බව පැහැදිලිව දක්නට ලැබේ.

බොහෝ රාජ්‍යයන් හි ආර්ථික වර්ධනය රඳා පවතින්නේ අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් කරන මූල්‍ය ආයෝජනය ඉහළයාමෙනි. චීනය හා ඉන්දියාව පසු ගිය දශක දෙක තුළ පාසලින් බැහැර වූ දරුවන් විහාල පිරිසක් පාසල් අධ්‍යාපනයට ගොනු කර ගැනීමට සමත්විය. ඉන්දුනීසියාව, දකුණු කොරියාව, සිංගප්පූරුව, වියට්නාමය හා ජපානය අධ්‍යාපනයේ නව සොයාගැනීම් අනුව ගෝලීය අධ්‍යාපනයේ පෙර ගමන්කරුවෝ වෙති. මෙක්සිකෝව පාසල් අධ්‍යාපනයේ අසමතුලිතතාව සමනය කරමින් ජයග්‍රහණ වෙත ළඟා වූයේ අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් කළ අයෝජනය ඉහළ දැමිමෙනි. දරුවා නැවත ගතානුගතික පාසල වෙත කැඳවීම නොව, දරුවා 21 සියවසේ විශ්ව මානවකයෙක් වශයෙන් නිර්මාණය කිරීමට පාසල සමත්වේ ද?