ගීත නම් කොතෙකුත් බිහිවෙමින් පවතී. නමුත් ඒ සියල්ලම පාහේ ගීත සාහිත්‍ය පෝෂණය කරන නිර්මාණ ම නොවේ. සුභාවිත ගීතය තවමත් නොනැසී පවතින්නේ එය රැකගැනීමට පැහැදිලි වුවමණාවක් ඇති කලාකරුවන්ගේ කැපවීම මත ය. ඒ අතර ජනප්‍රිය රංගන ශිල්පියකු මෙන් ම ගායන ශිල්පියකු වන රොඩ්නි වර්ණකුල අමතක කළ නොහැකි චරිතයකි. කාලීන තේමාවක් ඔස්සේ පද බැඳුණු “තරු විසිවෙන ගිනි මද්දහනේ” ඔහු හඬ මුසු කරන නවතම ගීතය යි.

ඔබ හඬ මුසු කළ නවතම ගීතයට ලැබෙන ප්‍රතිචාර ගැන කියලම කතාවට මුලපුරමු නේද?

“තරු විසිවෙන ගිනි මද්දහනේ” පද රචනය කළේ වෛද්‍ය දුමින්ද හඳපාන්ගොඩ. සංගීතවත් කළේ දර්ශන වික්‍රමතුංග. මේ නිර්මාණයට සම්බන්ධ වෙන්න කියලා මට කතා කළේ දුමින්ද මල්ලි. දර්ශනගේ සංගීත අධ්‍යක්ෂණය ගැනත් මම හොඳින් අහලා දැකලා තියෙනවා. ඉතිං මමත් එකඟ වුණා වචන දෙකක් නැතුව. අපිට එකතු වෙලා සාර්ථක නිර්මාණයක් බිහි කරන්න පුළුවන් වුණා. නමුත් ඒ සාර්ථක නිර්මාණය විඳින්නෙ එක්තරා සීමිත පිරිසක් පමණයි. මේ ගීතය වෙළඳ සේවයේ සහ ස්වදේශිය සේවයේ ඇහෙනවා. අනෙක් සියලු ම නාලිකාවලට සුභාවිත ගීත ඇලජික්. ඒ නිසා විශාල වශයෙන් නම් ප්‍රතිචාර ලැබෙන්නෙ නෑ. නමුත් ගීතය අහන කිහිපදෙනා ඒ ගැන සතුටින් කතා කරනවා.

මේ වසර තුළ ඔබ ගීත නිර්මාණ කීයකට දායක වුණාද?

මගේ හිතවතුන්ගෙන් ලැබුණු ආරාධනා අනුව මේ අවුරුද්ද පුරා අලුත් ගීත දහයකට දොළහකට පමණ හඬ මුසු කළා. වෛද්‍යවරුන්ගෙ, නාගරික කොමසාරිස්වරුන්ගෙ, නීතිඥවරුන්ගේ පද රචනාත් ඒ අතර තියෙනවා. නමුත් ඒවා වැඩිය ඇහෙන්නෙ නෑ. ලංකාවේ චැනල් නම් එමට ම තියෙනවා. නමුත් ඒ චැනල්වලින් මොකද්ද වෙන්නෙ? ශ්‍රී ලංකා ගුවන්විදුලි සංස්ථාව විතරක් තියෙන කාලේ අපි උදේ පාන්දර ප්‍රබෝධමත් ගීත ඇහුවා. දේශාභිමානී ගීත, රටට වැඩදායි ගීත ඇහුවා. නමුත් දැන් පැය 24 ම ඇහෙන්නෙ අධිවේගී රිද්මයෙන් වාදනය ගීත සහ විලාප ගීත. හොඳ කටහඬවල් තියෙන ඉතාම දක්ෂ තරුණ ගායන ශිල්පීන් තමයි මේ කොන්දක් පණ නැති අය වගේ ආදරය වෙනුවෙන් විලාප නඟන්නෙ. විරහා වේදනාව ගැන ඉස්සරත් ගීත ගැයුණා.

නමුත් ඒ ගීතවල තිබුණා සාහිත්‍යමය රසයක් වගේ ම විවිධත්වයක්. අද අලුත් ගීත 100ක් අරන් බැලුවොත් සීය ම එක වගේ. එක ම අදහස, එක ම තනුව. අපේ ප්‍රවීණ ගේය පද රචකයෝ ඕවට කියන්නෙ හරියට පොලිසියේ පැමිණිල්ලකට තනුවක් දාලා වගේ කියලා. කලා නිර්මාණ සොඳුරු වෙන්න ඕනෙ. හැම කලා නිර්මාණයකින් ම හැම මිනිහෙක්ගෙ ම රසාඥතාව එක දශමයකින් හරි ඉහළට ගේන්න ඕනෙ. සංගීතය කියන්නේ ලලිත කලාවන් අතර සුලලිත කලාව. සංගීතයෙන් මිනිසුන්ව සමනය කරන්න ඕනෙ. සංහිඳියාවකට පත් කරන්න ඕනෙ. එහෙම දේවල් 60, 70 දශකවල ගීතවලින් වුණා. දැන් මුල්තැන දීලා තියෙන්නේ රිද්මයකට සහ හඬකට විතරයි. මේ ගීත ගායනා කරන තරුණයන් විදග්ධ සභාවක් ඉස්සරහා එයාලගේ ගීත ගායනා කරන්න අකමැතියි. ඔවුන් දන්නවා තමන්ගේ ගීතයේ ප්‍රමිතිය. මේවා කිව්වයින් පස්සේ අපිට පතුරු යන්න බනියි. නමුත් මේ තමයි ඇත්ත.

ඔබ චිත්‍රපට, ටෙලිනාට්‍ය මෙන් ම වේදිකා නාට්‍ය රංගන ශිල්පියෙක්. මාධ්‍යවේදියෙක්. මේ විදිහට ක්ෂේත්‍ර කිහිපයක ම වැඩ කරනකොට ඔබ තුළ සිටින ගායකයාට ඉස්මතු වෙන්න ප්‍රමාණවත් ඉඩක් ලැබෙනවාද?

පාසලේ මම මුලින් ම ජනප්‍රිය වුණේ ගායකයෙක් හැටියට. පස්සෙ තමයි නළුවෙක් වුණේ. නමුත් ප්‍රසිද්ධ වේදිකාවට එන්නෙ නළුවෙක් විදිහට. ඒ, ගීත ගායනා කරමින්. මගේ ගායන කෞෂල්‍ය නිසා මේ ක්ෂේත්‍රයේ කටයුතු කළ මුළු කාලය පුරා මට බොහෝ විට ලැබුණෙ ගයමින් රඟන්න. රඟමින් ගයන්න. ඉතිං නාට්‍ය වේදිකාවෙදිත් ඉතා ම හොඳින් මා තුළ සිටින ගායකයා ඉස්මතු වෙනවා. “හා හා ළඳේ” සහ “සඳ එළිය වගේ” නමින් මම සංයුක්ත තැටි දෙකක් නිකුත් කළා. “සඳ එළිය වගේ” CD එක මම චැනල් කිහිපයකට දුන්නා. නමුත් ඒ චැනල්වල ප්‍රචාරය වෙන්නෙ නෑ. මොකද මේවා සුභාවිත ගීතනෙ. ඒ CD එකේ තියෙන්නේ රෝහණ වීරසිංහ, ඔස්ටින් මුණසිංහ, නවරත්න ගමගේ, රත්නශ්‍රී විජේසිංහ, ලූෂන් බුලත්සිංහල වැනි ප්‍රවීණයන් සංගීතවත් කළ සහ ගේය පද රචනා කළ ගීත. ඒවා ඉතිං දැන් තියෙන සමහර චැනල්වලට ගෝචර වෙන්නෙ නෑනේ. ඉඳහිට ගුවන්විදුලියේ සහ සිටි එෆ්.එම්. එකේ ප්‍රචාරය වෙනවා.

ඔබේ “හා හා ළඳේ” ගීත එකතුව නිකුත් වුණ කාලේ නම් මීට වඩා වෙනස් මාධ්‍ය සංස්කෘතියක් තිබුණා?

ඒ ගීත එකතුව නිකුත් වුණේ 1999දි. ඇතුළත් වුණේ නාට්‍ය ගීත. ඒ කැසට් පටය හොඳින් අලෙවි වුණා. පස්සෙ කාලෙක ඒ ගීත එකතුව CD එකක් විදිහට නිකුත් කළාම මම කළේ ඒ CD නාට්‍ය දර්ශන පැවැත්වෙන තැන්වල කවුන්ටර්ස්වල තියලා විකුණුවා. නාට්‍ය බලන්න එන ප්‍රේක්ෂකයෝ අතර ඒ වෙනුවෙන් හොඳ ඉල්ලුමක් තිබුණා. මම ඒ සීඩී තැටිය අලෙවි කරගත්තේ ඒ විදිහට. අද තත්ත්වය වෙනස්. කවුරුත් එහෙම කවුන්ටර්ස්වල තිබ්බට සීඩී ගන්නෙ නෑ. නව තාක්ෂණය තුළ අන්තර්ජාලය හරහා අවශ්‍ය ගීත අවශ්‍ය පරිදි බෙදාගන්න පුළුවන්. නමුත් ඔරිජිනල් ගීතය ම මේ අය ළඟ තියෙනවාද? කියන එක ප්‍රශ්නයක්. ඒ නිසා මම මෑතකදී “රොඩ්නි වර්ණකුල (රොඩ්ඩා)” නමින් යූ ටියුබ් චැනල් එකක් නිර්මාණය කරගත්තා. එහි මගේ ගීත ඉතා ම පැහැදිලි ව විස්තරත් එක්ක ම අප්ලෝඩ් කරලා තියෙනවා, කැමති කෙනෙකුට රසවිඳින්න පුළුවන් වෙන විදිහට.

නැවත ගීත එකතුවක් එළිදැක්වීමේ අදහසක් එහෙම නැද්ද?

නෑ. ආයේ කරන්නෙ නෑ. කරලා තේරුමක් නෑ. දැන් යන රැල්ලට අනුව නම් මොකක් හරි පද ටිකක් ඔය මොකක් ම හරි රිද්මයකට දාලා විෂුවල් එකක් කරලා දුන්නා නම් හොඳට ම ඇති. ඒත් මට එහෙම කරන්න වුවමනාවකුත් නෑ.

මෙරට ගීත සාහිත්‍යයට උදා වී ඇති කලදසාව ගැන ඔබේ අදහස?

ගීත සාහිත්‍යයක් කියන්නේ රටක ඉතා වටිනා දෙයක්. ඒ තුළින් රටේ සංස්කෘතිය, සභ්‍යත්වය විදහා දක්වනවා. ග්‍රැමෆෝන් යුගයේ සිට 50,60,70 දශකවල ගීත අදටත් අහන්න පුළුවන්. තාමත් අපි අහන්නෙ, අහන්න කැමති සහ අපේ දරුවන්ට අහන්න දෙන්නෙ ඒ ගීත. නමුත් නාලිකා හරහා යන්නේ වෙන ම මාෆියාවක්. තරුණයන් කැමතියි තමන්ගේ නිර්මාණ හැකියාව එළිදක්වන්න. ඒකට ඉඩක් ලැබෙන්න ඕනෙ. මාධ්‍ය කරන්නේ එක ම ආරේ නිර්මාණ ටිකක් තෝරගෙන ඒවා ඒ අයගේ චාර්ට්වලට ඇතුළු කරලා මිනිස්සුන්ට අහන්න සලස්වනවා. අහන්නෙ නෑ. අහන්න සලස්වනවා. කල් යද්දි සමහරු ඒ දේවල් වැළඳ ගන්නවා. ඇතැම් රසවින්දන වැඩසටහන්වලදි මට අවස්ථාව ලැබෙනවා උසස් පෙළ හදාරන තරුණ තරුණියන් අතරට යන්න.

ඒ වැඩසටහන්වලදී තරුණ දූලා පුතාලා ඇවිල්ලා අපිත් එක්ක ගයන්නේ සුභාවිත ගීත. අමරදේව සර්ගෙ, සුනිල් එදිරිසිංහ මහත්මයාගේ, නන්දා මාලනියගේ ගීත. දවසක් මම ඒ දරුවන්ගෙන් ඇහුවා. “දුවලා පුතා හොඳ ලස්සන ගීත ගායනා කළා. අපි හිතුවේ ඔයගොල්ලො අද අපිට ඇහෙන තරුණ තරුණියන්ගෙ අලුත් ගීත ගායනා කරයි කියලා. නමුත් ඒ එකක්වත් ඔයාලා මේ වේදිකාවේ ගායනා කළේ නෑ. ඇයි ඒ? ” කියලා. එතකොට මේ දරුවො දීපු උත්තරය තමයි “රොඩ්නි මාමා, අපි අහන ගීතත් තියෙනවා. අපිට අහන්න සලස්වන ගීතත් තියෙනවා. අපි අහන, අපි අහන්න කැමති ගීත තමයි අපි අද ගායනා කළේ.” ඒකෙන් ම පේනවා අද තරුණතරුණියන් හොඳ තැනක ඉන්න බව. ඔවුන්ව වැරදි තැනකට ගේන්න උත්සාහ ගන්නේ අපේ මාධ්‍ය සංස්කෘතිය යි. ගීතය වගේ ම වෙනත් කලා නිර්මාණ ගත්තත් බොහෝ විට අපි යා යුතු තැන එක පැත්තක තිබියදී යවන තැන වෙනස් කරනවා,

මාධ්‍ය මැදිහත් වෙලා. කලාව, සාහිත්‍ය සහ රසවින්දනය හොඳ පැත්තට යොමු වෙනවා කියන්නෙ රටේ දියුණුවේ එක කොටසක්. නමුත් ඉතිං අපි නැවත නැවත කල්පනා කරන්න ඕනෙ නාලිකා හරහා අපිට ලැබෙන රසවින්දනය කොයිතරම් දුරට යහපත් ද? කියන කාරණාව. ඒ ගැන සතුටු වෙන්න බෑ. කලාවට සම්බන්ධ ශිල්පියෙක් හැටියට මම විශ්වාස කරන්නේ රටක ජනතාවගේ මනස හදන්න නම් ආකල්ප සහ සිතුවිලි යහපත් කරන්න නම් අපි යහපත් කලාවක් ඇසුරු කළ යුතු බව යි.

සංවාදය

කාංචනා සිරිවර්ධන

මීට වසර විස්සකට පෙර, ප්‍රවීණ මාධ්‍යවේදී අනුර හොරේෂස් රචනා කළ ‘ගිනි අවි සහ ගිනි කෙළි‘ පුවත්පත් ලිපි පෙළ, කෘති තුනක් ලෙස නැවත ප්‍රකාශයට පත්ව ඇත. මේ එම කෘති පිළිබඳ, ඔහු සමඟ කළ කතාබහකි.

මේ කෘතිවලට පෙළගැසුණේ එවකට පුවත්පත්වල පළවුණු ‘ගිනි අවි සහ ගිනි කෙළි‘ ලිපි පෙළමද? නැත්නම් ඒවා වෙනසකට ලක් කරලද?

ඒ ලිපි පෙළමයි. මේ ලිපි සඳහා අතීතයේදී පාඨක අවධානය යොමු වුණා. මේ ලිපි පළවෙලා අවුරුදු 20කට පසුවත් අපේ පාඨකයන්ට මේ ලිපි පිළිබඳ අවධානය තිබුණා. ඒ නිසා ම ඒ අය මට විද්‍යුත් තැපෑල හරහා එය නැවත පළ කරන්නේ නැද්ද කියලා විමසීම් කරන්න පටන් ගත්තා. ඒ අනුව තමයි පළමු වතාවට මෙය සරසවි ප්‍රකාශනයක් ලෙස පළ කළේ. මීට කලින් මේ කෘති මුද්‍රණ වාර 15ක් පමණ මවිසින් ම ප්‍රකාශයට පත් කරලා අලෙවි වුණා. ඒ යුගයේ මුහුණ දෙන්නට සිදුවූ සත්‍ය සිදුවීම් මෙහි අන්තර්ගතව තිබෙන්නේ. ඒ නිසා, වෙනස් කිරීමට හෝ අලුතින් යමක් එකතු කිරීමේ අවශ්‍යතාවක් ඇතිවුණේ නෑ.

මේ කෘතියට අන්තර්ගත වෙන්නේ 88, 89 යුගය. ඒ යුගයේ මෙවැනි අත්දැකීම් පසුපස පාඨකයා තවමත් හඹා යාමට හේතුව මොකක්ද?

මේ යුගයේ ඉපැදුණු පරම්පරාවට, ඒ අය ඉපැදුණු කාලෙ සිදුවුණේ මොනවද කියලා දැනගන්න විදිහක් නෑ. ඒ අය දැන් අවුරුදු 30 වයසේ පසුවන අය. එදා සිදුවූ ඒ ආගන්තුක සිදුවීම්, එදා ඉපැදුණු ඒ පරම්පරාවට මේ සමාජය ඇතුළෙත් විඳදරා ගැනීමට සිදු වෙනවා. ඒත්, මේවා එන්නේ කොයි යුගයේ ඉඳන්ද? කියලා ඒ අය දන්නේ නෑ. අද පරම්පරාව මේ පොත් කියවන්න, මිලදී ගන්න විශේෂ අවධානයක් යොමු කරන්නේ, ඒ යුගයත් සමඟ මේ යුගයේ තිබෙන මේ සම්බන්ධතාව පිළිබඳ දැන ගැනීමටයි. යළිත් වරක් මේ පොත් ඉතාමත් ම සාර්ථක විකිණෙන්න පටන් ගැනීමත් එක්ක, මේ සමාජය තුළ මේ වගේ සංසිද්ධි භ්‍රමණය වෙන්නේ කොහොමද කියලා පාඨකයාට කල්තියා දැන ගන්න යම් ඉඟියක්, මේ කෘති හරහා ලැබීම ඒකට හේතුවක්. මේ කෘති හරහා විතරක් නෙමෙයි, අනෙක් කෘති හරහා පාඨකයා කියැවීමට පෙලඹීම හොඳ දෙයක්.

ඔබ මේ ලිපි පෙළ රචනය සඳහා යොමු වුණේ කොහොමද?

දිනක්, දිවයින පත්තරේ එවකට කතුවරයා වුණ එඩ්මන් රණසිංහ මහත්තයට දුරකතන ඇමතුමක් ආවා. ඒකෙන් කියැවුණේ කොම්පඤ්ඤවීදියේ ඩේලුගේ මළගෙදරට ඊට පෙරදා රාත්‍රියේ ප්‍රසිද්ධ දේශපාලනඥයෙක් ඇවිත් ගියා කියලයි. ඒ වෙලාවෙ මේ මරණය, ඒ හා බැඳුණු සිදුවීම් පිළිබඳ තොරතුරු හොයලා ලියන්න පුළුවන් කාටද කියලා ඔහු ඇහුවහම, කර්තෘ මණ්ඩලයේ කෙනෙක් මගේ නම යෝජනා කළා. අපරාධ වාර්තාකරණයට මගේ ආගමනය සිදුවුණේ ඒ විදිහටයි. මගේ පළමු ලිපියෙන් පස්සේ පුවත්පතේ අලෙවිය ශීඝ්‍රයෙන් වැඩි වුණා. එදා ඉඳන් දිගටම මම මේ ලිපි පෙළ ලිව්වා. ඩේලු හරහා තමයි කුඩු ජාවාරම වක්‍රව ක්‍රියාත්මක වෙමින් තිබුණේ. ඔහුගේ මරණයත් සමඟම, පාතාල ලෝකය පිළිබඳ තොරතුරු එකින් එක හෙළි වෙන්න පටන් ගත්තා.

ඒ කාලෙ පැවැති සමාජ වාතාවරණය හමුවේ, මාධ්‍යවේදියෙක් විදිහට මේ තොරතුරු හඹායාම සිදු වුණේ කොහොමද?

ඒ අති බිහිසුණු යුගයක්. එක් අවස්ථාවක මගෙ ජීවිතය බේරුණේ අනූ නවයෙන්. ගෝනි බිල්ලන්ගේ ග්‍රහණයට අහුවෙලා, මගේ අතේ තිබුණු මාධ්‍යවේදී හැඳුනුම්පත නිසා තමයි ඒ රාත්‍රියේ මම බේරුණේ. එදා පත්‍රකලාවේදීන් හැටියට අපි බොහොම භයෙන් ජීවත් වුණේ. ගෙවල් දොරවල්වල රැඳුණු කාලය ඉතා අල්පයි. වැඩිපුර හිටියේ ඥාතීන්ගේ ගෙවල්වල. එක් රාත්‍රියක, මා ඝාතනය කරන්න සැලැසුම් කරලා තිබෙන බව, එවකට රාජ්‍ය චිත්‍රපට සංස්ථාවේ ක්‍රියාකාරී අධ්‍යක්ෂවරයෙක් වුණු ටී.එම්. සංඝදාස මහත්තයා දැනගෙන, රාත්‍රී 1.30ට පමණ අපේ නිවෙසට පැමිණිලා, මට වහාම නිවෙසින් පලා යන්න කිව්වා. ඒ රාත්‍රිය විදුලිය විසන්ධි වුණු රැයක්. මාධ්‍යයට ඔහු තුළ තිබුණු ආදරය නිසා එදා අපේ ජීවිත බේරුණා. එදා කළ ඒ උදව්ව නිසා ම, මම ඔහු සිහිපත් කරන්නේ ඉතාමත්ම ගෞරවයෙන්.

මෙය එක්තරා අකාරයක ගවේෂණාත්මක වාර්තාකරණයක්. ඒ පිළිබඳ කතා කළොත්?

මේ සිද්ධි හොයන්න ගත්තේ කුඩු වසංගතයේ ආරම්භයත් එක්කයි. ‘පාතාල ලෝකය‘ කියන වචනය එදා සමාජයට මුලින් ම හඳුන්වලා දුන්නේ මම. ඒ වෙනකං ශ්‍රී ලංකා සමාජයේ පාතාල ලෝකයක් කියලා එකක් තිබුණේ නෑ. ඒ කාලේ පොලිසිය කිව්වෙත්, පාතාල ලෝකයක් මෙහෙ නෑ. පුළුවන් නම් අපට අඳුන්වලා දෙන්න කියලයි. මේ සංස්කෘතික, දේශපාලනික රැල්ල එක්ක ගැටගැහුණු ඝාතන රැල්ල පිටුපස ඉන්නෙ කවුද කියලා, එදා මං ගවේෂණය කළා. ඒක හරි විස්මිත රංගනයක් වගේ ම, මාධ්‍ය කටයුත්තක්. සාමාන්‍ය ‍ෙයන් මාධ්‍යවේදීන් සම්මුඛ සාකච්ඡාවක් කරන්නේ වැදගත් විදිහට තැනක ඉඳගෙන. ඒත් මට මේ කටයුත්ත කරන්න සිදු වුණේ මයිනර් ටැක්ෂි, බස් රථ, ත්‍රී වීලර් ඇතුළෙ ඉඳගෙනයි. ඒ මිනිස්සු මරණය හඹා යන නිසා, දුවමින් සිටි මිනිස්සු. ඔවුන් පිටුපස දුවමින් තමයි මම මේ තොරතුරු එකතු කළේ. ඔවුන් හැමෝම එක්කෙනාට එක්කෙනා විරුද්ධවාදීන්. ඒ නිසා මම එක අයකුගෙන් ගන්න තොරතුරු, ඔහුගේ විරුද්ධවාදියාගෙන් අහලා දැනගෙන තහවුරු කර ගන්න පරෙස්සම් වුණා. නැත්නම් ඔවුන්ගේ පිස්තෝලය මට එල්ල වෙන්න තිබුණු අවස්ථා වැඩියි. මං ඒ අය මගේ දාං ලෑල්ලේ ඉත්තො හැටියට තියාගෙන, බොහොම පරෙස්සමින් සෙල්ලම් කළේ. අවසානයේදී මට ඔවුන් කිහිපදෙනෙක් යහමඟට ගන්නත් හැකි වුණා. පොලිසියෙ ඉහළ ම නිලධාරීන්ට කතා කරලා, ඔවුන්ගේ ගිනි අවි පවා බාර දෙන්න මම කටයුතු කළා. පොලිසියෙ රහස් අංශවලින් මොවුන්ට එල්ලවෙලා තිබෙන මරණීය තර්ජන වළක්වලා, මහාචාර්ය බෙල්ලන්විල විමලරතන හිමියන්ගේ මඟපෙන්වීම යටතේ ඔවුන් සුමඟට ගත්තා.

එදා ආරම්භක යුගයේ ගිනි අවි සහ ගිනි කෙළි නෙමෙයි දැන් තියෙන්නේ? 

එදා මයිනර් ටැක්ෂිවලින්, ත්‍රී වීලර්වලින් ගිහින් මේ අය කළ අපරාධ, අද කරන්නේ සුඛෝපභෝගී වාහනවල ගිහින්. එදා රහසිගතව කුඩා අවන්හල්වල හමුවූ අය අද හමු වෙන්නේ කොළඹ තරු පහේ සුපිරි හෝටල්වල. මුහුදුබඩට වෙන්න නෞකා ඇතුළෙ සාකච්ඡා කෙරෙන්නෙ. එදාට වඩා මත්ද්‍රව්‍ය සහ ගිනිඅවි ජාවාරම මේ වෙද්දි සංවිධානාත්මකයි. නිශ්ශබ්දතාව පිරුණු රාජ්‍ය පාලනයක් යටතේ, සූක්ෂ්ම ආකාරයට මේ ක්‍රියාවලිය විනාශ කළ හැකියි.

අපරාධ වාර්තාකරණය, තවත් අපරාධයකට මඟ පෙන්වීමක් බව සමහරුන්ගේ මතයයි. ඒ ගැන ඔබේ අදහස මොකක්ද?

අපරාධ වැළැක්වීම පොලිසිය සතු රාජකාරියක්. අපරාධ වාර්තා කිරීම මාධ්‍යයේ වගකීම. ඒ දෙක පටලවාගත යුතු නෑ. ඒ නිසා මේවා වාර්තා කිරීමට වගකීමක් නැහැයි කියන්න බැහැ. ඒත් වර්තමානයේදී, අපරාධ වාර්තා කරන ස්වරූපයේ ගැටලුසහගත තැන් තිබෙන බව පෙනෙන්න තිබෙනවා.

අපරාධ වාර්තාකරුවකුට තිබෙන අභියෝග මොනවද?

සාමාජීය, දේශපාලන වශයෙන් එදා දැවැන්ත අභියෝග තිබුණා. පුවත්පත් කලාවේදීන් විදිහට ඒ අභියෝගවලට මුහුණ දෙනකොට අපට විශාල පන්නරයක් ලැබුණා. අභියෝගවලට මුහුණ දීලා පෑන හසුරවන මාධ්‍යවේදීන් විදිහට අප ගැන පාඨකයො කතාබහ කළා. එතැනදී, ජීවිතයට වඩා කරන දේ වටිනවා කියලා විශාල ධෛර්යයක් ලැබුණා. ආඩම්බරයක් ඇති වුණා. ආයතන ප්‍රධානීන් අප ගැන හිතුවේ සම්පතක් විදිහටයි. ඒ අය වාර්තාකරණයට අවැසි සියලු පහසුකම් ලබා දුන්නා. මගේ පත්‍රකලා දිවියේ ආරම්භය හිස් කඩදාසියක්. ඒ කඩදාසියෙ යම් යම් දේ ලියැවෙන්න පටන් ගත්තේ ගිනි අවි සහ ගිනි කෙළි නිසයි. ඒත්, අද මාධ්‍යවේදියා මේ අභියෝගය හඳුනා නොගැනීම තමයි අභියෝගය. ඒ අය මේ අභියෝගය ගැන හරි අවබෝධයක් නැතිව කටයුතු කරන වගක් හැඟෙනවා. ඒ අය තුළ ගවේෂණය කිරීම්, පසුපස හඹායෑම් නෑ. ඒ කාලෙ ගවේෂණාත්මක වාර්තාකරණයේ අප නැයැළුණේ, කරන වැඩෙත් එක්ක අත්දැකීම් ලබමිනුයි. ඒත් දැන් ගවේෂණාත්මක වාර්තාකරණය ගැන ඉගෙන ගන්න පාඨමාලා තිබෙනවා. පහසුකම් තිබෙනවා. මෙවන් තත්ත්වයක් තුළ අපරාධ වාර්තාකරණයේ මන්දගාමී ස්වභාවය ගැන මට නම් හිතන්නත් බැහැ. අපරාධ වාර්තාකරණයේ නියැළෙන පුද්ගලයා තුළ, තමා ගැන විශ්වාසයක් වගේ ම අභියෝගයට මුහුණ දීමේ රුචියක් තිබිය යුතුයි. මේ දෙක සම්පූර්ණ කර ගත්තොත්, හිස් කඩදාසි වගේ සිටින සමහර පත්‍රකලාවේදීන්ගෙ ජීවිත රන් අකුරෙන් ලියවේවි.

මේ වගේ කෘති, සමාජයට වැදගත් වෙන්නෙ කොහොමද?

තමන් ජීවත් වන පරිසරයේ සිදුවන දේ පිළිබඳ දැනුම්වත් වෙන්න මේ කෘතිය මඟින් පිටිවහලක් ලැබෙනවා. 88-89 යුගයේ තමන් වටා සිටින මැරයන්ට ගිනි අවිය දුන්නේ, ඒ පළාතේ සිටින ඇමැතිවරයා. ඒ කාලෙ ටී56 ගිනි අවි පාවිච්චි කරන්න අවසර තිබුණෙ පොලිසිය ඇතුළු ආරක්ෂක අංශවලට විතරයි. එක්තරා දේශපානඥයෙක්, පළාතෙ සිටින මැරයන්ට මේ ගිනි අවි බොහෝ ප්‍රමාණයක් ගෙනත් බෙදුවා. ඡන්ද පොළට එන ඡන්දදායකයන් භය කරලා, ඡන්ද වැඩිකර ගන්න කටයුතු කළා. මේ පොත කියවනකොට, අපේ පැත්තෙ සිටින දේශපාලනඥයත් මේ වගේ නේද? කියලා හැඟෙන්න ගන්නවා. මෙයත් අයිති වෙන්නේ මේ පාතාලයන්ගෙ ගොඩට නේද? කියලා දැනෙනවා. සුදු ඇඳගෙන සිටින දේශපානඥයා කළු චරිතයක් නේද? කියලා ඔවුන් වටහා ගන්නවා. ඒක, මගේ පොත කියැවීමෙන් ලැබෙන ඉතා වැදගත් මෙහෙයක්.

මේ මිනිසුන් අපරාධවලට එන්න බලපෑ සමාජ, දේශපාලන, ආර්ථික හේතු කාරණා, මේ කතා මඟින් හෙළිදරව් කෙරෙනවා. ඒ ගැන ඔබේ අදහස මොකක්ද?

මෙහෙම වෙන්න ප්‍රධානතම හේතුව, දුප්පත්කම සහ නූගත්කම. ඒ දෙකත් එක්කම, තමන්ට අභිමානය ගොඩනගා ගැනීමට ඔවුන් තුළ ඇතිවෙන අවශ්‍යතාව. ඒත් සමඟම, ඔවුන් ළඟ නැති අනෙකුත් අවශ්‍යතා ටික ඉටු කරන්න නොදියුණු අධ්‍යාපන මට්ටමකින් එන දේශපාලනඥයා උදවු වෙනවා. අවසානයේ මෙය මනුෂ්‍ය ජාවාරම දක්වා ව්‍යාප්ත වෙනවා.

ඉරෝෂිණී දීපිකා 
ඡායාරූප-වාසිත පටබැඳිගේ

'සොනාබෝයි නිවිහැනිල්ලේ තම සයිකලය පැදගෙන රස්සාවට යන උදෑසන අහස අපූරු නිල් පැහැයක් ගත්තේය. මොලවාගත් මිටින් යුත් ඔහුගේ දෑත් විශාල ය. දුඹුරු පැහැ ගත් පළල් මුහුණත දෙපසින් අළු පැහැ ගත් දෑස් පිහිටියේ ය. ඝන කෙසින් පිරි දෙබැම මැද්දෙන් ඉමහත් නාසය පහළට ගලා හැලේ. ඊටත් පහළින් පිහිටා කිසියම් කුපිත ස්වභාවයක් පෙන්වන දෙතොල හා නිකට ඒවාටම වෙන්වූ භාෂාවකින් '‍තෝ යකාට ගියාවදෙන්'කියන්නා වැනි අදහසක් පහළ කරයි. වයසින් තිස්පහකට එළැඹෙන්නට හදන හෙතෙම දෙහිවල සිදාදියත්-ලාංකාණ්ඩුවට අයත් දෙමටගොඩ අඟුරු මඩුවත් අතර සැලකිය යුතු මිනිසෙකි'

-ජෑම් ගස යට ගෙදර (පරිවර්තනය- සිරිල් චන්ද්‍රසේකර ගුණවර්ධන)

(09 පි‍ටුව) 

ජෑම් ගස යට ගෙදර පටන් ගන්නේ සොනාබෝයි ගැන කෙරෙන අමුතු සැම්පලයේ විස්තරයකිනි. ඒ හිතාමතා කළ එකකැයි මට සිතෙන්නේ The Jam Fruit Tree හි විචිත්‍රම චරිතයේ අයිතිය ඇත්තේ සොනාබෝයිට යැයි මගේ විශ්වාසයේ පවතින හෙයිනි. කාල් මුලර් ස්වකීය නාටකීය ස්වරයේ ඔතා සකසාගත් හාස්‍යමය රසයකින් යුක්තව The Jam Fruit Tree හි අපූරු බර්ගර් පවුල අපට හඳුන්වා දෙයි. ඔහුට භාෂාව සමඟ ඇති පහසු බව ඇතුළේ අපට නුහුරු අපහසුව ඈත්-මෑත්ව යන්නේ වොන් බ්ලොස් පවුලේ සියලු විප්‍රකාරගත හැසිරීම්වලට සුළු මොහොතකින් කියවන්නා අවනත වන හෙයිනි. මේ සිංහල පාඨකයාට මෙතෙක් කල් වැසී තිබූ භාෂා දොර‍ටුවකි. සළු පිළි ඔතා සරසා වසාගෙන හුන් භාෂාවක් කාල් මුලර් විසින් එකිනෙක ගලවා දමන්නේ මහත් සිනා හඬක් මධ්‍යයේ ය. විපිළිසර වූ පාඨකයා ලජ්ජාවෙන් අඩක් මුව වසාගෙන, විළිබරව ඒ සිනා හඬ ඔස්සේ යාමට එකඟ වෙයි. මේ එකඟතාවය පටන් ගන්නේ 1993 දී දී පළ කළ The Jam Fruit Tree වෙතිනි. කෘති ත්‍රිත්වයක පළමු වැන්න එවන් රස මැවූ හෙයින්ම දෙවැන්න, 1994 දී පළ කළ Yakada Yaka ද තෙවැන්න 1995 දී පළ කළ Once Upon A Tender Time නමින් පළ විය. පළමු වැන්න, The Jam Fruit Tree 1993 වසරේදී ග්‍රේෂන් සාහිත්‍ය සම්මානය දිනා ගනු ලැබීය. හෙතෙම 1997 දී රාජ්‍ය සාහිත්‍ය සම්මානය ලැබුවේ Children of the Lion නම් ඓතිහාසික නවකතාව වෙනුවෙනි.

සිසිල් ප්‍රින්ස් වොන් බ්ලොස් පවුලේ නාටකීය කතාන්දරය ජෑම් ගස යට ගෙදරින් කියන කාල් මුලර්, සමකාලීන සමාජයේ කැපුමක් ද සාහිත්‍ය සමාජයට පෙන්වයි. අපට මඟහැරුණු සාහිත්‍යයකට ඇතුළු වන දොරක් හැරදෙන ලේඛකයා සමඟ එක පෙළට හිටගන්නට අපට කොතරම් කාලයක් ගතවීදැයි සිතේ. 1930-40 කාලය පදනම් කරගෙන ලියැවුණු The Jam Fruit Tree පළ වී වසර 26 ට පසුව පවා කියවා අමුතු විස්මෘතියකට පත් වන්නට කියවන්නාට හැකිව ඇත්තේ, ඔහුගේ භාෂාවේ ඇති ජීවීභාවය සහ නූතනවාදී ගතිය නිසා විය යුතු ය. එහෙත් ඔහුගේ සෙසු නවකතා සිංහලට පරිවර්තනය නොවීම මහත් පාඩුවකි. විශේෂයෙන්ම Yakada Yaka, Once Upon A Tender Time මෙන්ම පසුකාලීනව ලියා පළ කළ Maudiegirl and the von Bloss Kitchen ආදී කෘති සිංහලෙන් කියැවීමට ඉඩ ප්‍රස්ථාවක් නැති වීම අභාග්‍යයකි. විශේෂයෙන්ම Maudiegirl and the von Bloss Kitchen හි අන්තර්ගත බර්ගර්වරුන්ටම අනන්‍ය කෑම වට්ටෝරු සමඟ සබැඳි කතන්දර කියවා දැනගනුම වටී.

බර්ගර් පවුල් අන්දරය ලියද්දී මුලර් භාවිත කළ මෝඩිගර්ල් චරිතය ප්‍රධාන කර ගනිමින් මේ කෑම වට්ටෝරු සහිත කෘතිය රචනා කර තිබේ. ඒ හා බැඳුණු අතීත කතන්දරය ගැන ලේඛකයා කෘතියේ පෙරවදනේ රසවත් කෙටි සටහනක් ලියා ඇත. කාල් මුලර් ඉපදෙන්නටත් පෙර මියගිය ඇගේ ආච්චී අතින් ලියූ කෑම වට්ටෝරු සහිත පොත ඔහුට ලැබෙන්නේ වයස 10 දී ය. ඔහුගේ පියා නිවෙස සුද්දබුද්ද කරමින් සිටින මොහොතක, හමුවන මේ කෑම වට්ටෝරු පොත කුඩා කාල් ගේ අතට දෙන්නේ මෙවැන්නක් කියමිනි. 'මේ ඔයාගෙ ආච්චිගෙ පොතක්. දැන් ඔය කියවන කව්බෝයි කොමික් ජරාවට වඩා මේ පොත හොඳ ඇති'නමුත් වයස 10 කොල්ලෙකුට ආච්චිගේ අතින් ලියූ කෑම වට්ටෝරු පොතකින් කුමනාකාර කෙංගෙඩියක් බලාපොරොත්තු වන්නදැයි සිතුවා විය හැකි ය. එනිසා ම ඔහු ඒ පැ‍රැණි පොත කාමරයේ අස්සකට-මුල්ලකට දමා තමන්ගේ කව්බෝයි කොමික් පොත් කියවමින් කාලය ගෙවන්නට ඇත. ඒත්, මේ පොත පළ කරන 2009 වසර වන විට ඔහුට එය ධන නිධානයක් වූ බව තව දුරටත් පෙරවදනේ සඳහන් ය. 'දැන් මට යසට හිතේ මවාගන්න පුළුවන් ආච්චිගෙ මුළුතැන්ගෙය කොයි වගේ තියෙන්න ඇතිද කියලා. දැන් මට කරන්න ඉතිරි වෙලා තියෙන්නේ ජෑම් ෆෘට් ට්‍රී නවකතාවෙ හිටපු බර්ගර් පවුලේ අම්මා, මෝඩිගර්ල්ගෙ මුළුතැන්ගෙය විදිහට සලකලා කෑම වට්ටෝරු එක්ක තව පොතක් ලිවීමයි. සමහර විට පොත කියවලා මේ කෑම වට්ටෝරු හදලා බලන්න කාට හරි හිතෙන්න පුළුවන්. එහෙම හිතෙන කෙනෙක් ඒ කෑම හදලා බැලුවොත් මෝඩිගර්ල්ගෙ මතකය තවත් ගොඩක් කල් තියේවි'එසේ කියා ඔහු මේ කෘතියේ පිදුම තම ප්‍රිය බිරියටත්, දරුවන්ටත්, බෑණාවරුන් සහ ලේලීවරුන්ට ලබා දෙයි. ඔහුගේ තර්කය දවසේ කිසියම්ම මොහොතක මේ සෑම කෙනෙක්ම මුළුතැන්ගෙයි කිසියම් වෙලාවක් ගත කරනු ඇත කියා ය.

යළිත් ජෑම් ගස යට ගෙදරට හැරුණොත්, නවකතාවේ ඉතා ම නාටකීය අවස්ථාවකට අපට සහභාගී වීමට ඉඩකඩ සැලසේ. ඒ පවුලේ එක් ගැහැනු ළමයකු වූ රූති, ගෝවෙන් ආ නැවියකු හා හාද වී, හොරෙන් පැන යන අවස්ථාවයි. සිසිල් ප්‍රින්ස් ඒ ගැන සෙවීමට බ්‍රිතාන්‍ය අද්මිරාල්ති කාර්යාලයට ගොස් බලාපොරොත්තු සුන්ව ගෙදර පැමිණෙයි. ඒ අතරේ තවත් දියණියක වූ මාර්ලා තොල් සායම් ගාගෙන ගෙදර පැමිණෙයි. 'පල යන්නට. ‍තෝ මගේ දරුවෙක් නෙවෙයි. තොගේ යකා බලාගෙන ඉන්න දිහාවට පලැයි බෙරිහන් දුන්නේය. හදිසි විදුලි පුවතක් භාර දීමට පැමිණි හිපපොටේමසියක අයුරින් මෝඩිගර්ල් පැන ඉදිරියට ආවාය. මගේ පුංචි කෙල්ල. ඈ හීල්ලුවාය. උඹ මේක ඇතුළේ ඉදලයි ආවෙ. වික්කල් ගසමින් කියමින් ඈ තම බඩට තට්‍ටු කර ගත්තාය'. බර්ගර් පවුලේ මෙවන් විප්‍රකාර බොහෝ ය.

Colombo, Children of the Lion, City of the Lion ඓතිහාසික නවකතා ත්‍රිත්වයක්ද ලියා පළ කළ කාල් මුලර් කෙටිකතා පොත් 05ක් ලියා පළ කර ඇත. පිළිවෙලින් කිවහොත් A Funny Thing Happened on the Way to the Cemetery, Birdsong & Other Tales, All God's Children, The Python of Pura Malai and Other Stories සහ Wedding Night ඔහු ලියූ කෙටිකතාය. Ranjit Discovers Where Kandy Began, The Python of Pura Malai and other stories ඔහු ලියූ ළමා කෘති ද්විත්වයයි. Spit and Polish පසුකාලීනව ඔහු ලියූ නවකතාවකි. නුවර උපන් කාල් මුලර් පාසල් ත්‍රිත්වයකින්ම එලවා දමනු ලදුව අවසන කොළඹ රාජකීය විද්‍යාලයෙන් හික්මවනු ලැබුවෙකැයි කිව හැකි ය. වයස 18 දී රාජකීය නාවුක හමුදාවේ සංඥාකරුවකු ලෙස සේවයට බැදුණි. පසුව විවාපත්ව මාධ්‍යවේදියකු ලෙස මැදපෙරදිග සේවයට සිය බිරිය සමඟ පිටත් විය.

84 වියේදී ජීවිතය හැර ගිය කාල් මුලර් අවසානයේ නිවිසැනසිල්ලේ නිදන්නට යන්න ඇත්තේ ජෑම් ගස යටක නොවුණත් ඔහුව කියවූ බොහෝ දෙනෙකුගේ ජීවිතවල හෙවන යට ය.

කාංචනා අමිලානි

ජෙනරාල් ශ්‍රීමත් ජෝන් කොතලාවල ආරක්ෂක විශ්වවිද්‍යාලයේ තොරතුරු තාක්ෂණ ප්‍රවර්ධන මධ්‍යස්ථානයේ අධ්‍යක්ෂ, බ්‍රිගේඩයර් ලක්නාත් ද සිල්වා විසින් රචිත,“මෙහෙයුමක ඇරඹුම හා මට හිතෙන හැටි” ප්‍රථම ගද්‍ය, පද්‍ය හා රචනා සංග්‍රහය සහ ගීත සමුච්ඡය, යුද්ධ හමුදාපති ලුතිනන් ජෙනරාල් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා මහතාගේ ප්‍රධානත්වයෙන්, නොබෝදා එළිදැක්විණි. මෙය, යුද හමුදා නිලධාරියකු රචනා කළ ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රථම ඊ - පොත (e- book) ද වේ.

යුද හමුදා තාක්ෂණවේදී වෘත්තිකයකු මෙන් ම, සම්මාන ලද රණවිරුවකු වන ඔබ, ලේඛන කලාවට ප්‍රවිෂ්ට වන්නේ කෙසේද?

මා මූලික අධ්‍යාපනය ලැබුවේ මිනුවන්ගොඩ නාලන්දා මධ්‍ය මහා විද්‍යාලයෙන්. උසස් අධ්‍යාපනයට පිවිසුණේ කඳාන ද මැසනොද් විද්‍යාලයෙන්. මා කුඩා කල පටන්ම පොත පත කියවීමට වගේම, කලාවට කැමැතියි. යුද හමුදා සේවයට එක්වුණත්, පොත පත ලිවීම හා කියවීම අත් හැරියේ නැහැ.

නිර්මාණකරුවකුට, නිර්මාණ සඳහා අත්දැකීම් වැදගත්. ඒ ගැන කතා කළොත්?

කිසියම් කෙනකුට අත්දැකීම් මත ඇතිවන හැඟීම් සුබ මෙන් ම අසුබ විය හැකියි. ඒත් ඒවා උකහා ගන්නා ආකාරය එක් එක් පුද්ගලයාට අනුව වෙනස්. ඒවා නැවත පරිසරයට හෝ බාහිරව මුදාහරින ආකාරයත්, එකිනෙකාට අනුව වෙනස්. එක අයකු දැඩි මතදාරී අදහස් ඇත්තකු විය හැකියි. තවෙකකු සමාජයට ආදරය කරන්නකු හෝ සමාජ සුබසාධනය සඳහා ඒවා සෞන්දර්යාත්මකව මෙහෙයවන්නකු විය හැකියි. අද සමාජයේ ගැටුම්, වියවුල් සහ මානසිකත්වය බිඳ වැටීම් කළමනාකරණ කිරීම අපහසු හා එය අවබෝධ කර ගැනීමට නොහැකි නිසා, ඉතා අපහසු හා අකාරුණික භාවයන්ට පත් අයවළුන් සමාජයේ කොතරම් නම් සිටිනවාද? එවන් අයට නැවත සිතා බලන්නට මේ කෘතිය වැදගත් වේ යැයි මා සිතනවා. මේ ග්‍රන්ථය එළිදැක්වීමට ලැබීම, ජීවිතයේ මා ලැබූ තවත් එක් ජයග්‍රහණයක්.

කාර්යබහුල නිලධාරියෙක් වන ඔබ, මෙවැනි කටයුත්තකට යොමු වුණේ කොහොමද? 

මට ලැබෙන සීමිත විවේක කාලයේදී, මගේ නිදහස් සිතුවිලි, කොළයක අකුරු බවට පත් කිරීමට මා හුරු පුරුදුව සිටියා. මා ලබා ගත් අත්දැකීම් සමුදාය හෝ අන් අයකුගේ හැඟීමක් හෝ අත්දැකීමක් හෝ මගේම කර ගැනීමෙන්, ඒවා තවකකුට යම් රසයක් ලැබෙන අයුරින් සටහන් කර තැබීමට මා උත්සාහ ගත්තා.

ඔබ පොතක් ලිවීමට පෙලඹනේ ඉන් පසුවද?

ලියූ දෑ පුවත්පත්වල පළ කිරීමට කටයුතු කළා. පසු කලෙක මුහුණු පොතේ මිතුරන් අතරේ ඒවා ඉදිරිපත් කිරීමට හැකියාව ලැබුණා.

ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රථම ඊ - පොත (e - book) අන්තර් ජාලයෙන් පරිශීලනය කළ හැක්කේ කෙසේද?

එය ජෙනරාල් ශ්‍රීමත් ජෝන් කොතලාවල ආරක්ෂක විශ්වවිද්‍යාලයේ වෙබ් අඩවිය වන www.kdu.ac.lkමඟින් ඕනෑම පාඨකයකුට නොමිලේ පරිශීලනය කිරීමට හැකි වන අයුරින්, පසුගියදා ශ්‍රී ලංකා යුද හමුදාපතිතුමා විසින් අන්තර් ජාලයට මුදා හැරියා.

මේ ග්‍රන්ථයේ පෙන්වා දෙන ආකාරයට, තොරතුරු තාක්ෂණයේ නව මං සොයා යන ඔබට, යුද හමුදා ක්‍රියාන්විතය සඳහා එය පිටිවහලක් කර ගත්තේ කොහොමද?

වර්තමාන ලෝකයේ තාක්ෂණික දියුණුව හා නව සොයා ගැනීම් සෘජුවම ආරක්ෂක හමුදාව භාවිත කරනවා. නව තාක්ෂණික උපකරණ භාවිතයේදී ශ්‍රී ලංකා සංඥා බළකායටත්, තොරතුරු තාක්ෂණ ඒකකයටත් නිරතුරුවම අභියෝගාත්මක සේවා සඳහා මුහුණ දීමට සිදු වෙනවා. මානුෂික මෙහෙවර සඳහා රුදුරු ත්‍රස්තවාදීන්ට එරෙහිව, උ‍රෙන් උර ගැටී නිවැරැදි සංඥා සපයා දෙමින් පමණක් නෙමෙයි, තොරතුරු තාක්ෂණ ක්‍රියාවලිය මඟින් අප ඊට දැක්වූ දායකත්වය කදිම නිදසුනක්.

ඔබ මේ පොතෙන්, යුද භූමි ඩිජිටල්කරණය සහ ඒකාබද්ධ තාක්ෂණ වැඩපිළිවෙළක අවශ්‍යතාව පෙන්වා දෙනවා නේද?

ඔව්. අනිවාර්යෙන්ම එය සිදුවිය යුත්තක්. ත්‍රිවිධ හමුදාව වෙන් වෙන් වශයෙන් ක්‍රියාත්මක නොවී, අනාගතයේදී ඒකාබද්ධ තොරතුරු තාක්ෂණ වැඩසටහනක් යටතේ ක්‍රියාත්මක කිරීමට ආරක්ෂක තොරතුරු තාක්ෂණ වැඩ බළකායක් (Defence Wide Information Technology Work Force) ස්ථාපිත කිරීම, ඉදිරියේදී ඉටු කළ යුතු මාහැඟි කාර්යයක්.

මේ ග්‍රන්ථය එළිදැක්වීමට උත්ප්‍රේරණය සැපයුයේ කවුද?

මෙය එළිදැක්වීම සිදු නොවන්නට, මා විසින් එය අන්තර් ජාලය ඔස්සේ සමාජ ගත කර හෝ සදා සැඟවී යන්නට හෝ ඉඩ තිබුණා. ඒත් එය එසේ නොවූණේ, විශේෂඥ වෛද්‍ය ජයන්ත බලවර්ධන මහතා මා වෙත ලබා දුන් උත්ප්‍රේරණයෙන් ලද පිබිදීමයි.‍ මේ කටයුත්ත මල්පල ගැන්වූණේ, උපකුලපතිතුමන් වන එයාර් වයිස් මාර්ෂල් සාගර කොටකදෙනිය, නියෝජ්‍ය උපකුලපති බ්‍රිගේඩියර් එන්. හතුරුසිංහ මැතිතුමන්ලා ලබා දුන් උදාර මඟ පෙන්වීම හා අනුග්‍රාහකත්වය නිසයි.

ගාමිණී රූපානන්ද 
කොළඹ දකුණ සමූහ

පරිගණකයට, ස්මාර්ට් ජංගම දුරකථනයට, රූපවාහිනියට ආශක්ත වූ ළමා පරපුරක, පරිසරයට, ගහට කොළට, සතා සිවුපාවාට ආදරය කරන දරුවකු අරුමයකි. සොබාදහමට දක්වන්නා වූ එම ආදරය වාර්තාගත එකක් වීම, එම දරුවාගේ පරිසරය හා බද්ධ වූ ජීවන රටාවට ලැබෙන ඉහළම වටිනාකමකි. ඉසුරු අරුණෝද නාකන්දල, වේයන්ගොඩ ශාන්ත මරියා මහා විද්‍යාලයෙන්, කොළඹ ආනන්ද විද්‍යාලය වෙත පැමිණෙන්නේ ද ඔහු සතු වූ සොබාදහමට කෙරෙහි වන අතිශය ආදරය හේතුවෙනි.

"මම ගොඩක් පුංචි කාලේ අම්මයි තාත්තයි මට ගෙනත් දුන්න සතුන්ගේ පින්තූරවලට මං ගොඩක් ආස වුණා. ඒ පින්තූර එකතු කරල පොත්වල අලවලා පරිස්සමෙන් තියාගත්තේ ඒ ආසාව නිසාමයි. ඒ පින්තූර නිතරම දකින කොට මට සත්තු ගැන ලොකු ආදරයක් ඇතිවුණා."

සතුන්ට ඉසුරු දැක්වූ ආදරය තව තවත් වැඩි වන්නට හේතුවන සුවිශේෂී සිදුවීමක් වන්නේ ඔහු මාපියන් සමග සතුන්වත්ත නැරැඹීමට ගිය දිනයයි. ඉසුරුට එහි සතුන් පිළිබඳ විස්තර අමුතුවෙන් දැනගැනීමට අවශ්‍ය නොවුණේ, ඒ වනවිටත් ඔහු එම තොරතුරු දැන සිටි නිසා ය. සතුන් පිළිබඳ ඔහු දන්නා තොරතුරුවලට වඩා තවත් වැඩිදුර තොරතුරු සොයා ගන්නට ඔහුට සෑම විටෙකම අවශ්‍ය විය. ඉසුරු ජීවත් වූ නිවෙස ආසන්නයේ පිහිටි හොරගොල්ල වනෝද්‍යානය වෙත නිතර යමින් එමින් එම වන උයන පිළිබඳ අධ්‍යයනයක යෙදෙන්නට ඉසුරුට උපකාර කරන්නට, ඔහුගේ මාපියන් ඉතා හොඳ අවබෝධයකින් යුතුව කටයුතු කර තිබේ. 

"හොරගොල්ල ජාතික වනෝද්‍යානයේ දී සතුන් සහ ශාක ගැන මම අධ්‍යයනය කළා. අම්මයි, තාත්තයි එයාල දන්න තොරතුරු මට කියා දුන්නා. අන්තර්ජාලය ඔස්සේත් මම ඒ පිළිබඳ තව දුරටත් තොරතුරු සොයා ගත්තා. ඒ අනුව පාසලේ 3 ශ්‍රේණියේ ඉගෙන ගනිද්දී "හොරගොල්ල ජාතික වනෝද්‍යානය හා එහිදී අපට හමු වන සතුන්ගේ අසිරිය"පර්යේෂණ ග්‍රන්ථයක් එළි දක්වන්නට මට පුළුවන් වුණා."

2018-08-30 දින ලොව ලාබාලතම පර්යේෂණ ග්‍රන්ථ කර්තෘට අහිමිවන world youngest research environmentalist සම්මානය ලබා ගන්නට, අමෙරිකානු ගූගල් ආයතනයේ මූලිකත්වයෙන් ඉසුරුට හැකියාව ලැබිණි.

ඉංග්‍රීසි සහ සිංහල භාෂා ද්විත්වයෙන්ම රචනා කර ඇති "මිහිතලයේ හිමිකරුවෝ"ඉසුරුගේ දෙවැනි කෘතියයි. පරිසරය කෙරෙහි ඔහුගේ ඇති ආදරය වඩාත් පිළිබිඹු වන අයුරින් මේ පොත රචනා කරන්නට ඉසුරුට හැකියාව ලැබී තිබේ. මේ කුඩා පරිසරවේදියාගේ සුවිශේෂී කාර්යභාරය සහ දස්කම් ඇගැයීම උදෙසා පරිසරය වෙනුවෙන් කරන ලද විශේෂ පර්යේෂණ හා කළමනාකරණය සඳහා ලබාදෙන next a blue green era විශේෂ ජනාධිපති සම්මානයෙන් පිදුම් ලබන්නට ද ඉසුරුට හැකියාව ලැබිණි. සිය තුන්වැනි කෘතිය "විසිතුරු මසුන්"නමින් එළි දක්වා ඇති ඔහු, මේ වන විට "ඩයිනෝසරයන්ගේ ලෝකය"නමැති තවත් පර්යේෂණ කෘතියක ලේඛන කාර්යයෙහි අවසන් අදියරෙහි සිටින බව පවසයි.

"මගේ මීළඟ පර්යේෂණ ග්‍රන්ථය 2020 වර්ෂයේ මුල දී එළිදැක්වීමට මම බලාපොරොත්තු වෙනවා. අම්මා තාත්තා වගේම මගේ පාසලේ ගුරුවරුන් මට ඉතා ම හොඳ සහයෝගයක් ලබා දෙනවා. ඒක මට විශාල ශක්තියක්."

සතා සීපාවාට, ගහට කොළට විශාල ආදරයක් දක්වන ඉසුරු අරුණෝද ගේ අනාගත බලාපොරොත්තුව සත්ව විද්‍යාඥයකු වීමයි. සම වයසේ දරුවන්ට මෙන් ම, වැඩිහිටියන්ටද ලබාදෙන්නට පණිවිඩයක් ද ඉසුරු සතුව තිබිණි.

"පුළුවන් හැම වෙලාවෙම ගහට කොළට සතුන්ට ආදරය කරන්න. ඒවා ආරක්ෂා කරන්න. අපට වගේම අනාගත පරම්පරාවටත් ජීවත් වෙන්නට, හුස්ම ගන්නට සුවදායක පරිසරයක් පවත්වාගෙන යන්නට එයින් අපි හැමෝටම හැකියාව ලැබේවි."

සටහන-දිල්රූ ජයසේකර

මේ කෘතිය දයාසේන ගුණසිංහ මහතාගේ ජීවිතයේ බොහෝ අංශ හොඳින් නිරීක්ෂණය කොට, මහත් පරිශ්‍රමයක් දරා ලියන ලද්දක් බව පෙනී යයි. පිටු හයසිය ගණනක් පුරාවට ඇත්තේ ගුණසිංහ මහතා පිළිබඳ ඇත්ත තොරතුරු ය. ඇත්ත කතාන්දර ය. චරිතාපදානය රචනා කිරීම සඳහා යොදාගෙන ඇත්තේ ප්‍රබන්ධ - කථා ශෛලිය යි. දෙනගම සිරිවර්ධන මහතා ගුණසිංහ චරිතය කේන්ද්‍රකොට නවකතාවක් ලියා ඇතැ’යි සිතන්නට පුළුවන.

පරමාදර්ශී පුද්ගලයන්ගේ චරිතාපදාන කියැවීමෙන් දරුවන්ගේ පෞරුෂය වැඩෙන බව ද, වැඩිහිටියන්ගේ ජීවිත පරිඥානය පුළුල් වන බව ද කියැවේ. ලොව කියැවීමේ රුචිය පිළිබඳ දර්ශක නිරීක්ෂණය කරන විට පෙනී යන්නේ ද, චරිත - කතා කියැවීම කෙරෙහි විශාල රුචියක් පවතින බව ය. චරිත කතා කියවන පාඨකයා ජීවත් වීම සඳහා උත්තේජනයක් ලබයි. දිවි නසා ගැනීමේ නැඹුරුවක් ඇති කෙනකු මනෝ වෛද්‍යවරයකු වෙත යොමු කොට ප්‍රතිකාර ලබාදීම අවශ්‍ය වුව, දුක පරයා ජීවිතය ජයගත් පුද්ගලයකුගේ චරිත කතාවක් කියවන්නට දීමෙන් යම් සහනයක් ලබාගත හැකි ය. මෙබඳු සාධකවලින් මතුවන්නේ චරිත කතාවක ඇති වටිනාකම ය.

සිංහල පත්තර කලාවේ සේ ම, සිංහල සාහිත්‍යයේ ද සුවිශේෂී කඩඉමක් සටහන් කළ දයාසේන ගුණසිංහ මහතාගේ චරිතාපදානය පසුගිය දා එළි දැක්විණි. බොහෝ දෙනාගේ අවධානය දිනාගත් ඉහත කෘතිය හඳුන්වා ඇත්තේ, ‘පොදු ජනයාගේ පත්තරකාරයා’ ලෙසින් ය. කතුවරයා දෙනගම සිරිවර්ධන මහතා ය. ගුණසිංහ මහතා‍ගේ වෘත්තීය ජීවිතය දෙස ආපසු හැරී බලන විට ඔහු හැඳින්වීම සඳහා සුදුසු ම වචන කිහිපය යොදා ඇතැ’යි කිව හැකි ය. එනම්; ‍පොදු ජනයාගේ පත්තරකාරයා යන්න ය. අපේ පත්තර කලාවේ අතීතයත්, වර්තමානයත් විමර්ශනය කළහොත්, ඉහත නම යෙදිය හැකි පත්තරකාරයන් පස් දෙනකු සොයා ගැනීමත් අපහසු කාරණයෙකි. බොහෝ දෙනා කුලියට ලියන්නෝ ය.

මෑතක් වනතුරු ම අපේ ජනමාධ්‍ය පැවැතියේ ප්‍රධාන ධාරා දෙකක් මත ය. එකක් ගුවන්විදුලිය වූ අතර, අනෙක පුවත්පත විය. ගුවන්විදුලිය ජනතාවගේ අධ්‍යාපනය හා රසවින්දනය උ‍දෙසා විශිෂ්ට කාර්ය භාරයක් ඉටු කළේ වුව, පොදු ජනයාගේ පාර්ශ්වය නියෝජනය කරමින් ඔවුන්ගේ ගැටලු සංවාදයට ලක් කළේ ඉතා අඩුවෙන් ය. එහෙත්, පුවත්පත හැමදාමත් පොදු ජනයා වෙනුවෙන් පෙනී සිටියේ ය. ඔවුන්ගේ හඬ නියෝජනය කළේ ය. ජනතාව තමන්ට වූ අයුක්තියක් ප්‍රකාශ කිරීම සඳහා වහා පැමිණියේ පත්තර කන්තෝරුව වෙත ය. දයාසේන ගුණසිංහ නම්; පත්තරකාරයා ජනතාව කන්තෝරුවට එන තෙක් බලා සිටියේ නැත. ඔහු සිය වාර්තාකාරයන් මෙහෙය වූයේ පොදු ජනයා හඹා යන්නට පෙලඹවීමක් ඇති කරමින් ය.

පත්තර කර්තෘවරයකු රැකියාවෙන් දොට්ට දැමූ පසු, පොදු ජනයා ඔහු දැකීම සඳහා හාල් - පොල් රැගෙන ගෙදරට එන්නේ නැත. එහෙත් ගුණසිංහ මහතාට රැකියාව අහිමි වූ කල, ධීවරයෝ, ගොවියෝ කද මලු ගෙන ඔහු බලන්නට ආහ. කාර්යාල සේවකයෝ තම මාසික පඩිපතෙන් මුදලක් එකතුකොට, ගුණසිංහ මහතාට ලබා දෙන්නට පෙලඹුණහ. ගුණසිංහ මහතා ඒ සියල්ල ප්‍රතික්ෂේප කළ බව සැබෑවකි. වැදගත් වන්නේ පොදු ජනයා ඔහු ගැන තැබූ විශ්වාසය හා ගෞරවය ය. පත්තරකාරයකුට එබඳු අවස්ථාවක් හිමිවන්නේ නැති තරම් ය. පොදු සමාජය පත්තර කර්තෘවරුන්ගේ නම් දන්නේ නැත. පොදු සමාජය කාර්තෘවරුන් හා ගනුදෙනුවක් ද නැත. ඒ අතින් බලන විට ගුණසිංහ මහතා පොදු ජනයාගේ පත්තරකාරයා ම වන්නේ ය.

පත්තරකාරයකු සතු විය යුතු ප්‍රධාන ලක්ෂණ හතරක් මේ කෘතියෙන් මනාව ඉස්මතු වෙයි. එය විද්‍යාර්ථීන්ගේ අධ්‍යයනයට ලක්විය යුතු ලක්ෂණ හතරක් සේ දැක්වීම වඩා නිවැරැදි ය.

I සමාජානුයෝජනය

II මානව හිතවාදය

III අධ්‍යාපනය

IV නිහතමානී ගුණය

සමාජ විද්‍යාව, මානව විද්‍යාව හා අධ්‍යාපන විද්‍යාව ඉහත සඳහන් සමාජානු යෝජනය යන වචනය බහුලව භාවිත කරයි. එහි සරල අදහස ගතහොත්, සමාජය නියෝජනය කිරීම ය. නැතහොත් සමාජය සමඟ ගනුදෙනු කිරීමය. සමාජය වටහා ගැනීම යන අර්ථයක් ද එහි අන්තර්ගත ය. කුමක් වුව සමාජානුයෝජනය පත්තරකාරයකුට අතිශය වැදගත් ය. ගුණසිංහ මහතා තුළ මේ ගුණය යහමින් තිබිණි. ඔහු කුඩා කල සිටම විවිධ සමාජ ස්ථර සමඟ ගනුදෙනු කළ තැනැත්තෙකි. ඔහුගේ මාපියන් ද ඊට ‍හේතු සාධක වූ බව පෙනෙයි. පොතේ කතුවරයා එය නිරීක්ෂණය කර ඇත්තේ ගුණසිංහ චරිතයේ පසුබිම හොඳින් නිරූපණය වන ලෙසට ය.

“අපට ආරංචි වුණා අද උදේ පුංචි මහත්තය එක්ක ආව කියලා”

‘ස්තෝප්පුවේ පිරිසක් සිටියහ. ඒ අය අතර ඌරුගල පාසලේ දෙවැනි මහත්තයා ගුරුවරියක් ද වූහ. ඉබ්විල්ල ගමෙන් ආ නෑදෑයෝ ද වූහ.”

“ලොකු මහත්තයා අපට පුංචි මහත්තයා බලන්න ඕන. අපි මේ වැඩ ඇරුණු ගමන් ම ආවේ” එක් කම්කරු මවක් කීවා ය.

(පිටුව - 27)

මෙහි එන පුංචි මහත්තයා දයාසේන ගුණසිංහ ය. ඔහු නොදරුවකු ලෙස සිටින කාලයේ පටන් එන මානුෂීය බැඳීමක් පිළිබඳ කතාවක් මේ කොටසින් නිරූපිත ය. දයාසේන ගුණසිංහ මහතා පසුකලෙක පොදු ජනයාගේ මිනිසකු බවට පත්වීමේ ඉඟිය මෙහි ඇත.

පත්තරකාරයකුට සමාජානුයෝජනය ඉතා වැදගත් ය. එය ඉබේ නිර්මාණය වන්නේ නැත. ඊට පසුබිමක් තිබිය යුතු ය. සමාජ ආශ්‍රයක් තිබිය යුතු ය. ගුණසිංහ මහතාටත් පසුබිම හා සමාජ ආශ්‍රය ලැබෙන ආකාරය මේ පොතෙන් පැහැදිලි වෙයි.

ඔහු පසු කලෙක විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍යයන් ඇසුරු කළේ ය. බුද්ධිමතුන් ඇසුරු කළේ ය. කම්කරුවන් ඇසුරු කළේ ය. ධීවරයන් ඇසුරු කළේ ය. පරිපූර්ණ මිනිසකු ගොඩනැඟීමේ කලාව එතැන තිබේ.

“එක් උදෑසනක තරුණයෝ තිස් දෙනෙක් පමණ දයා හමුවීමට ආහ. ඔවුන්ට හිඳ ගැනීමට ගෙතුළින් ද පුටු ගෙන ඒමට ඔහුට සිදු විය. “එපා සර් අපට බිම ඉඳගන්න පුළුවන්’ එක් තරුණයෙක් කීය. කීප දෙනෙක් බිම ඉඳ ගත්හ.

“මොකද මේ මහ හමුදාවක්” දයා ඇසීය.

“අපි ආවෙ සර්ට ආරාධනාවක් කරන්න. අපි කව්රුත් පුවත්පත් කලාවට කැමැතියි. අපට ඒ ගැන උපදෙස් ලබාගන්නයි වුවමනා. උදේ වරුව සර් විතරක් නෙ ගෙදර ඉන්නෙ. අපට උපදෙස් ලබා දෙන්න. අපට මුදලක් ලබා දෙන්නත් පුළුවන්.

දයාගෙන් උස් සිනා හඬක් නැඟිණි.”

(පිටුව - 448)

දයාසේන ගුණසිංහ මහතාගෙන් පුවත්පත් කලාව ඉගෙනගත් පිරිසක් රටේ සිටිති. ඉන් සමහරු අදටත් එම කලාවේ නියැළෙමින් සමාජ මෙහෙවරක් ඉටු කරති. තව පිරිසක් හොඳ අවබෝධයකින් යුතුව පුවත්පත් ඇතුළු ජන මාධ්‍ය ඇසුරු කරති. ජන මාධ්‍ය භූමිකාව විවිධ ය. වරෙක මුර බල්ලකුගේ භූමිකාව ඊට හිමි ය . තව වරක විනිශ්චයකාරයකුගේ භූමිකාව ඊට හිමි ය. තවත් වරෙක ගුරුවරයකුගේ භූමිකාව ඊට හිමි ය. ගුණසිංහ මහතා මේ සියල්ල හොඳින් වටහාගෙන තිබිණි.

පත්තරකාරයකුගේ විශේෂ ලක්ෂණයක් වන්නේ, මානව හිතවාදී ගුණය යි. අනුන්ගේ දුකෙහි දී කම්පනය වන හිතක් පත්තරකාරයකුට තිබිය යුතු ය. එලෙස ම වැටහෙන නුවණකින් යුතුව ගැටලු තෝරා - බේරා ගැනීමේ හැකියාවක් ද ඔහුට තිබිය යුතු ය. ගුණසිංහ චරිතය තුළ එකී ගුණාංග දෙකම හොඳට පිහිටා තිබිණි. ඔහු තරුණයන් සමඟ ගනුදෙනු කරද්දී, හැඟීම්බර වූයේ නැත. තරුණයන්ගේ ආවේගශීලී ගති ස්වභාවය වෙනුවට බුද්ධිය පාවිච්චි කොට, ගැටලු නිරාකරණය කරගත යුතු ආකාරය ඔහු තම ගෝලයන්ට කියා දුන්නේ ය. ගෝලයන්ගේ දේශපාලනය ගුණසිංහ මහතා අනුමත නොකළ ද, ඔවුන් දැඩි ලෙස විවේචනය කිරීමට ගියේ නැත. එහෙත්, අවස්ථාවෝචිතව කරුණු පහදා දුන්නේ ය.

ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ දෙවන කැරැල්ලේ දී කැරලිකරුවන් අතින් ඝාතනයට ලක් වූ කලාකරුවන් ගැන ගුණසිංහ මහතා බෙහෙවින් කම්පා විය. ඔහු තරුණයන්ට ඒ ගැන පහදා දුන්නා පමණක් නොව, එම වැරැද්ද තාර්කිකව සනාථ කළේ ය. මේ අනුව කැරලිකාර තරුණයෝ පවා ගුණසිංහ මහතාට ආදරය කරන්නට පටන් ගත්හ.

ගුණසිංහ මහතාට සාර්ථක අධ්‍යාපන පසුබිමක් තිබිණි. එය පත්තරකාරයකුට අවශ්‍ය ප්‍රධාන සාධකයෙකි. ඔහු පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ උපාධිධරයෙකි. එලෙස ම එංගලන්තයේ තොම්සන් පත්‍ර කලා ආයතනයේ ඩිප්ලෝමාවක් ද ඔහු සතු ය. සිංහල හා ඉංග්‍රීසි දෙබසින් ලිවීමේ හැකියාව තිබූ ඔහුට, දෙමළ භාෂාව ද තේරුම්ගත හැකි විය. මේ හැරෙන්නට ඔහු ගේ ප්‍රධාන කාර්යය වූයේ කියැවීම ය. පොතක් අතැති ව සිටි පත්තරකාරයකු ලෙස ද ඔහු හැඳින්විය හැකි ය. පත්තරකාරයකුගේ වෘත්තීය ජීවිතය සාර්ථක වීමට නම්; ඔහුට හොඳ අධ්‍යාපනයක් තිබිය යුතු ය. ගුණසිංහ මහතා ඒ අතින් පරිපූර්ණ මිනිසෙකි.

ලේඛන හැකියාව එක දක්ෂතාවකි. එය පමණක් හොඳ පත්තරකාරයකු වීමට මඟපාදන්නේ නැත. පත්තර කලාව යනු වෙන ම විෂයයකි. එය හැදෑරිය යුතු ය. ගුණසිංහ මහතා එය හැදෑරුවේ ය. ඔහුගේ පත්තර කලා ඥානයට සාක්ෂි ගණනාවක් මේ කෘතිය තුළ තිබේ. පහතින් පළවන්නේ ඉන් එකක් පමණි.

“අපේ ඇතමකුගේ ලියවිලි හරි ම හිස්. නිකම් වචන ගොඩවල් පමණයි. සමහර සහෝදර සහෝදරියන් කැමැති දිග ම - දිග ලිපි ලියන්නයි. ඒවා වණ වෙළණ පටි වගේ දිගයි. ගඳයි. එබඳු හිස් දිග ලිපි ලියන්නේ ඇයි? මිනිසුන්ගේ කියැවීමට අනුබල නොදීමට ඔවුන් අධිෂ්ඨාන කරගෙන තිබෙනවා වගෙයි. ඒ වගේ හිස් හෑලිවලින් ජනතාව ඉවත් වෙනවා. මේවා මිනිසුන් කියාගෙන යාවි’ය සිතන්නේ කොහොම ද?”

(පිටුව -465)

ගුණසිංහ මහතා ඉහත උපදේශනය උපුටා දක්වන්නේ සභාපති මාඕ සේතුංගේ ප්‍රකාශනයකිනි. මාඕ සේතුං චීන විප්ලවය සඳහා පුවත්පත් කලාව යොදාගත් බව බොහෝ දෙනකු දැනගෙන සිටින්නේ වුව, ඔහු ලිවීම සම්බන්ධයෙන් උපදේශන සැපයූ බව දන්නේ ටික දෙනකු පමණි. ඉහත උපදේශනය අදටත් ඉතා හොඳින් ගැළපෙයි.

ගුණසිංහ මහතාගේ චරිතයෙහි තවත් කැපී පෙනෙන ලක්ෂණයක් වන්නේ සරල - චාම් - නිහතමානී ගතියයි. ඒ ඔහුගේ ගැමිකම යැයි කෙනකු කියන්නට පුළුවන. ඔහු දේශීය සංස්කෘතියට අනුගත පුද්ගලයකු යැයි තව කෙනකු කියන්නට පුළුවන. එහෙත් හැබෑවටම මේ සරල චාම් ගතියෙන් පෙනීයන්නේ ජීවිතය හා සමාජය ගැඹුරින් වටහාගත් පුද්ගලයකුගේ ගති - ලක්ෂණ යැයි කියන්නට පුළුවන.

මේ කෘතියෙහි දයාසේන ගුණසිංහ මහතාගේ ජීවිතයේ බොහෝ අංශ හොඳින් නිරීක්ෂණය කොට, මහත් පරිශ්‍රමයක් දරා ලියන ලද්දක් බව පෙනී යයි. පිටු හයසිය ගණනක් පුරාවට ඇත්තේ ගුණසිංහ මහතා පිළිබඳ ඇත්ත තොරතුරු ය. ඇත්ත කතාන්දර ය. චරිතාපදානය රචනා කිරීම සඳහා යොදාගෙන ඇත්තේ ප්‍රබන්ධ - කථා ශෛලිය යි. දෙනගම සිරිවර්ධන මහතා ගුණසිංහ චරිතය කේන්ද්‍රකොට නවකතාවක් ලියා ඇතැ’යි සිතන්නට පුළුවන.

ගෝඨාභය ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය හඳුනාගත හැක්කේ මහ බැංකුව හරහා රටේ ආර්ථිකය වෙනම පැත්තකට යොමු කරන රැල්ලක් ලෙසය. එය මෙරට පෙර නොවූ විරූ වෙන ම උපායකි. තායිවානය, සිංගප්පූරුව, දකුණු කොරියාව සහ ජපානය වැනි රටවල් සාර්ථකත්වය කරා ගමන් කළේ මෙවැනි ක්‍රම අනුගමනය කිරීමෙනි. එම රටවල සාර්ථකත්වයේ රහස ජනතාව සහ ආණ්ඩුව කැපවීමෙන් සහ උත්සාහයෙන් රටේ දියුණුව වෙනුවෙන් වැඩ කිරීම ය.

ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ථිකය පසුගිය සමයේ පැවැතියේ අයහපත් තත්ත්වයක සිට ඉතාමත් අයහපත් තත්ත්වයකට පත්වෙමිනි. අවශ්‍ය ප්‍රතිපත්ති සම්පාදනය කරමින් කඩිනම් ක්‍රියාමාර්ග නොගතහොත් මෙරට ආර්ථිකය තවත් බොහෝ කලකට ගොඩගැනීම උගහට ය. මෙරට ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති සම්පාදකයන් සහ ආර්ථික විශේෂඥයින් මෙම අසුබ ආරංචිය ඇසීමට සතුටු නැති වග සැබෑවක් වුව ද යථාර්ථය එය යි. වැටෙමින් පවතින ආර්ථිකය යළි ගොඩගත යුතු ව ඇත. මේ අපහසු කාර්යයේ වගකීම මූලික වශයෙන් පැවරෙන්නේ අභිනව ජනපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට ය. නව ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති තුළින් මහජනයාට සහන සැලසිය යුතු ය.

ගෝඨාභය-ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය වෙනුවෙන් එතුමාගේ ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශයේ වෙන්කොට තිබුණේ පිටු දෙකකි. ඉතිරි පිටු 80 තුළ ද ගෝඨාභය ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය සහ ජනතාවට ලබාදෙන සහන පැකේජය පිළිබඳ යම් යම් කරුණු අන්තර්ගත විය. කෙසේ වෙතත් මෙරට ආර්ථිකය කඩාවැටීමේ වරද පෙර සිටි නායකයන් මත පැටවීමට කාලය නාස්ති නොකිරීම නම් අනෙක් නායකයන් අතරින් එතුමා විශේෂයෙන් කැපී පෙනෙන ඉතාම වැදගත් ලක්ෂණයකි.

වාණිජ මණ්ඩලය මඟින් 2016 දී පැවැත් වූ ආර්ථික සමුළුවට සහභාගි වූ එවක මෙරට ආර්ථික කටයුතු ඇමැති රවී කරුණානායක මුල සිටම කළේ පවතින ආර්ථික ප්‍රශ්න පිළිබඳ වරද පෙර පැවති රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවට පැටවීම ය. එතුමාගේ කතාවෙන් පසුව සමුළුව ඇමතුවේ විශේෂ ආරාධිත අමුත්තා ලෙස සහභාගි වූ මැලේසියාවේ ආර්ථික විශේෂඥයකු සේ ම මැලේසියාවේ අග්‍රාමාත්‍යවරයාට ආර්ථික උපදේශකත්වය ලබාදෙන Sri Idris Jala ය. එතුමාගේ කතාවේ එක් තැනක මෙසේ කීවේය.

ස්වයං අධ්‍යයනයක වැදගත්කම

“සියලුම වැරදි පටවන්නට පසුගිය ආණ්ඩුවක් තිබීම නිසා ඔබලා ඉතාමත් වාසනාවන්තයි. නමුත් අප එතරම් වාසනාවන්ත නෑ. අපේ රටේ නැවතත් වෙනත් කෙනකු යටතේ බලයට පත් වුණේ කලින් ආණ්ඩු කළ ප්‍රධාන පක්ෂයමයි. ඒ නිසා අපිට කලින් ආණ්ඩුවට බැණ බැණ ඉන්න බෑ. ඉතිං අපි ඒ වෙනුවට කොතනද අපට වැරදුණේ කියලා හොයාගන්න අපි තුළ ම ස්වයං අධ්‍යයනයක් කළා. ඒ තුළින් තමයි අප යහපත් ප්‍රතිඵල ලැබුවෙ.”

එතුමා සඳහන් කළ එම ස්වයං අධ්‍යයනය ශ්‍රී ලංකාවට ද ඉතා වැදගත් ය. එම ස්වයං අධ්‍යයනය තුළින් ඔවුන් සිදු කළේ ආර්ථිකය පිළිබඳ ඉහළ නිලධාරීන් සහ පෞද්ගලික අංශයේ නායකයන් එක්කොට ඔවුන්ගේ ලෙඩ වෙමින් පවතින ආර්ථිකයට බෙහෙත් දිය හැකි පිරිසක් බිහි කිරීම ය. රට වෙනුවෙන් ප්‍රතිපත්ති සම්පාදනයට එම පිරිසට නිදහස ලබාදුන් අතර, ප්‍රතිපත්ති සම්පාදනයේ කෙළවර ආර්ථිකය ගොඩගැනීමට කටයුතු කළ එම කණ්ඩායම ඉන් ඉවත් වී එම ප්‍රතිපත්ති පවත්වාගෙන යෑමට එරට රජයට ඉඩ ලබාදුන්නේ ය. එතුළින් මැලේසියාව අද වන විට හතරවැනි කාර්මික විප්ලවය කරා ගමන් කරන රටක් බවට පත්ව තිබේ.

ගෝඨාභය ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය මතුවන්නේ වසර 02ක් මුළුල්ලේ විද්වතුන් සහ උපදේශකයන් එක්ව නිර්මාණය කළ සන්නාමයක ප්‍රතිඵලයක් ලෙසිනි. එබැවින් ඔවුන් ද මැලේසියාව සේ ම මෙරට ආර්ථිකය ගොඩගැනීමට අවශ්‍ය කරන ප්‍රතිපත්තිය පිළිබඳ අධ්‍යයනයක් කොට ඇති බව පැහැදිලි ය. එය ඉතා යහපත් තත්ත්වයක් වන්නේ යම් හෙයකින් ජනපති ධූරයට පත්වීමෙන් පසුව ඒ සියලු කර්තව්‍යයන් සිදු කිරීමට කල් බලමින් සිටියේ නම් තව තවත් කාලය නාස්ති වන බැවිනි. කෙසේ වෙතත් එය තවත් එක් ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශයක් පමණක් නොකොට ක්‍රියාවට නැංවිය යුතු ය. එසේ ම සෑම ප්‍රතිපත්තියක් ම අනිවාර්යයෙන් ම විස්තරාත්මක ක්‍රියාකාරිත්වයකට ලක්කළ යුත්තේ එක තැන පල්වීමට ප්‍රතිපත්ති සම්පාදනය, නිෂ්ඵල කර්තව්‍යයක් වන බැවිනි. මේ සඳහා මගේ යෝජනාව වන්නේ මෙම ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාත්මක කිරීමට මත්තෙන් මහබැංකුවේ සහ අදාළ නිලධාරින්ගේ ප්‍රතිපත්ති සමඟ ගලපාගනිමින් එකඟතාවකට පැමිණීම සුදුසු බව ය. ඉන් අනතුරු ව අදාළ නිලධාරීන් සමඟ පෞද්ගලික අංශය ද මේ සඳහා අනිවාර්යෙන් ම දායක කරගත යුතු ය. ගෝඨා-ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය රටේ ප්‍රතිපත්ති දර්ශනයක් බවට පත්වන්නේ එවිට ය.

පවත්නා සමාජයට ගැලපෙන ඉතාමත් ම නවීන පන්නයේ ආර්ථික සැලසුම් මෙන් ම 2025 වන විට ලබාගත යුතු ආර්ථික ජයග්‍රහණ ද එතුළ අන්තර්ගත ය.

ආර්ථිකයට හානිකර අන්දමින් සෘජුවම බලපාන ක්‍රියාකාරකම් අවම කරගැනීම ද මෙහි අන්තර්ගත ක්‍රියාමාර්ගයකි. විරැකියාව, 4%ට වඩා අඩු කිරීමට අපේක්ෂා කිරීම ඒ අතරින් ප්‍රධාන ස්ථානයක් ගනී. එසේ ම උද්ධමනය 5%කට වඩා අඩු අගයක් බවටත් අයවැය වෙනස දළ දේශීය නිෂ්පාදනයෙන් 5%කට වඩා අඩු අගයකටත් පත් කිරීම මෙහි අරමුණු අතර වේ.

ආර්ථික කවුන්සිලය

පවත්නා ආර්ථිකය නිවැරදි දිශාවකට හැරවීම වෙනුවෙන් ජනපති යටතේ ජාතික ප්‍රතිපත්ති හා සැලසුම් කොමිසමක් පත් කිරීමට නියමිතය. කලින් ආණ්ඩුවේ අගමැතිවරයා සහ ජනාධිපතිවරයා යටතේ පැවති ආර්ථික කළමනාකරණය සඳහා පත් වන කැබිනට් කමිටුව සහ ජාතික ආර්ථික කවුන්සිලය සහයෝගයෙන් කටයුතු නොකළ බවක් දැකිය හැකි විය. එම ආයතන දෙක අතර වූ කඹ ඇදිල්ල පසුගිය වකවානුව තුළ මෙරට ආර්ථිකයට එල්ල වූ දරුණු ප්‍රහාරයකි. එබැවින් එම කොමිෂන් සභා දෙක ම අහෝසි කරමින් සියලු ම ආකාරයේ ආර්ථික කටයුතු වත්මන් ජනාධිපති යටතේ පත් කිරීමට නියමිත ජාතික ප්‍රතිපත්ති හා සැලසුම් කොමිසමේ තනි බලය යටතට ගැනීමට නියමිත ය.

ගෝඨාභය ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය යටතේ රාජ්‍ය දේපළ තවදුරටත් පෞද්ගලීකරණය නොකර සිටීමට සැලසුම් කෙරෙන අතර පෞද්ගලීකරණය තහනම් කොට නීතියක් ගෙන ඒමේ උත්සාහයක් ද පවතී. එසේ ම පෞද්ගලික අංශය සහ රාජ්‍ය අංශය සහයෝගයෙන් කටයුතු කරනු දැකීම නව රජයේ අපේක්ෂාව යි. මින් පෙර පෞද්ගලීකරණය කිරීමේදී සිදු වූ ඉතා විශාල දූෂණ වංචා සහ සැලසුම් වෙනස් කිරීමේ වූ දුර්වලතා හේතුවෙන් පෞද්ගලීකරණය කළ ආයතන බොහොමයක් කඩාවැටුණු බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත. අප දිනෙන් දින වෙනස් වන ලෝකයට ගැලපෙන අන්දමේ නව ව්‍යාපාර ක්‍රම සොයා යා යුතු ය. එසේ ම පෙර වැරදි තුළින් ඉගෙනගත් පාඩම් අනාගතය යහපත් කරගැනීම සඳහා යොදාගත යුතු ය.

1970 වසරේ ජාතික තේ පර්යේෂණ ආයතනය ලෝකයේ එවකට විශාල පරිවර්තනයකට ලක් වූ කරුණු දෙකක් පිළිබඳ අවධානය යොමු කිරීමට සමත් නොවී ය. එනම් ලෝකයේ සාම්ප්‍රදායික තේවලට වඩා ක්ෂණික තේ සඳහා ඉල්ලුම වැඩි වීමත් තරුණ පිරිස තේ පානය වෙනුවට වෙනත් පානවර්ගවලට යොමුවීමත් ය. මේ හේතුවෙන් මෙරට තේ වෙළෙඳපොළට එල්ල වූයේ දැවැන්ත පහරකි. ගෝඨා-ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය තුළ මෙවැනි කාරණාවලට මුහුණ දීම වෙනුවෙන් විශේෂ ක්‍රමවේද පවතී.

එහිදී රාජ්‍ය අංශයේ කළමනාකාරීත්වය දක්ෂ, තරුණ, කැපවීමෙන් කටයුතු කරන කළමනාකරුවන් අතට පත් කෙරේ. හිටපු ජ්‍යෙෂ්ඨ කළමනාකරුවන් පවා විගණන කටයුතුවලින් මේ සඳහා සහය දක්වනු ඇත. නමුත් අදාළ කණ්ඩායම යම් හෙයකින් අසමත් වුවහොත් ඔවුන් ඉවත් විය යුතු ය. ඉන්පසු එම කර්තව්‍යය පැවරෙන්නේ තවත් අලුත් කණ්ඩායමකට ය. මෙය සිංගප්පූරුව ඔවුන්ගේ ආර්ථික වර්ධනය වෙනුවෙන් උපයෝගී කොටගත් ක්‍රමවේදයකි. 

කළමනාකරුවන්ගේ හිඟය

දක්ෂ, කාර්යශූර ආර්ථික කළමනාකරුවන්ගේ හිඟය මෙහි දී බලපාන විශාල ගැටලුවකි. සිංගප්පූරුව එම ගැටලුව නිරාකරණය කොට ගත්තේ විදේශීය කළමනාකරුවන් ගෙන්වා ගැනීමෙනි. නමුත් ගෝඨාභය ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය තුළ ඒ සඳහා ලබාදීමට සූදානම් විසඳුම පිළිබඳ ව තවම හෙළිකොට නැත. කෙසේ වෙතත් ගෝඨාභය ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය තුළ වන නූතන ක්‍රම මෙරට තුළ අනුගමනය කිරීමට අපට දක්ෂ කණ්ඩායමක් අවැසි වේ. ඒ සඳහා පාර්ලිමේන්තු කමිටුවක් ඇති අතර එය කෝප් කමිටුවයි. අවසන් තීරණය ගැනීමේ අවස්ථාව එම කමිටුවට ලබා දිය හැකිවේ. කෙසේ වෙතත් පවතින කෝප් වාර්තා බලන විට පැහැදිලි වන්නේ මූල්‍යමය විගණන පිළිබඳ වැඩිපුර අවධානයක් යොමු කර ඇති නමුත් ව්‍යවසායක විගණනය ඉතා ම බරපතළ ලෙස අවතක්සේරු කොට ඇති බවකි. නමුත් නව රජයේ අපේක්ෂාව මේ දෙඅංශය ම සමබර ව පවත්වාගෙන යෑම ය.

ගෝඨාභය ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය වන්නේ සරල බදු ක්‍රමයකි. අඩු බදු ප්‍රමාණයක් සහ පුළුල් බදු ජාලයක් ඔස්සේ ශ්‍රී ලංකා බදු ක්‍රමය ඉහළ නැංවීම ය. කෙසේ වෙතත් වත්මන් ජනපතිවරයා ගෙන ඇත්තේ විශාල අවදානමකි. මන්ද ජනතාවට ලබාදෙන බදු සහන ඇතුළු මේ සියලු ක්‍රියාදාමයන් අවසානයේ මහා භාණ්ඩාගාරයේ මුදල් ප්‍රමාණය වැඩි කිරීම ද එතුමාගේ වගකීම වන බැවිනි. බරපතළ ම අභියෝගය වන්නේ මේ උත්සාහයන් කෙටි කලකට සීමා කරමින් ඉක්මන් කෙළවරක් දැකීම වන අතර යම් හෙයකින් බදු ජාලය බලාපොරොත්තු වන ප්‍රමාණයට විසිරීම සිදු නොවුණ හොත් බදු අඩු කිරීම මහා භාණ්ඩාගාරයට ලැබෙන බදු මුදල් අඩුවීමට දිගින් දිගට ම බලපානු ඇත. එය එසේ වුවහොත් අලුත් ක්‍රමය නොපිටට යනු ඇත. ගෝඨාභය ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය තුළින් ආදායම් බද්ද අඩු වේ. නමුත් මේ මඟින් පහළ බදු ඉහළ නැංවීමට බලාපොරොත්තු වන අතර ලාභ එයාකාරයෙන් ම පවත්වාගෙන යෑමට උත්සාහ ගැනේ. එසේ ම නව ආයතනවලට පෙළඹෙමින් භාණ්ඩාගාරයේ මුදල් ප්‍රමාණය වැඩි කරගැනීමට ද උත්සාහ කරයි. මෙමගින් මෙරට වැඩිපුර ලාභ ලබන ආයතනවල බදු ප්‍රමාණ ඉහළ යන අතර ආයතන ප්‍රමාණය අඩු වන නමුත් ලබන බදු මුදල් ප්‍රමාණය මේ මඟින් වැඩි වනු ඇත. නමුත් බොහෝ දේ තීරණය වනුයේ වෙළෙඳපොළ ඉල්ලුම අනුව ය. කෙසේ වෙතත් සියල්ල නිවැරදි පරිදි සිදු නොවුණ හොත් රටේ ආර්ථිකය වෙනුවෙන් ගන්නා අවදානම අයහපත් ප්‍රතිඵල ගෙනදීමට ද ඉඩ ඇත. මෙය දැලි පිහියෙන් කිරි කෑමක් වන්නේ එබැවිනි.

බදු ඉවත් කිරීම

වාර්ෂික ආදායම ලක්ෂ 07ට වඩා අඩු පිරිසගේ වැටුපේ බද්ද සම්පූර්ණයෙන් ඉවත් කොට ඇත. නමුත් සියලු ම වෘත්තිකයන් සහ වැටුප් ලබන්නන් ඔවුන්ගේ වාර්ෂික ආදායම සවිස්තරාත්මක ව ඉදිරිපත් කළ යුතු ය. වැටුපට අමතර ව ඔවුන්ට ආදායම් ලැබෙන වෙනත් මාර්ග ඇතොත් ඒ පිළිබඳ නිවැරදි තොරුතුරු රජයට ලබාදිය යුතු ය. ඒ කටයුත්ත නිවැරදි ව සිදු නොවුණහොත් එය මහා භාණ්ඩාගාරයට එල්ලවන අවදානම් තත්ත්වයකි. කෙසේ වෙතත් ජාතිය ගොඩනැඟීමේ බද්ද , ආර්ථික සේවා බද්ද වැනි ජනතාව මත බලෙන් පටවන ලද බදු ඉවත් කිරීම යහපත් තත්ත්වයකි. වැට් බද්ද ද 15% සිට 8% දක්වා අඩු කොට ඇත. ප්‍රතිලාභ ලබන ව්‍යාපාරවලින් බදු අයකරගැනීමේ උත්සාහයක නිරත වන අතර තවත් අතෙකින් සංචාරක කර්මාන්තය වැට් බද්දෙන් නිදහස් කොට සහන සලසා ඇත. එය සංචාරක කර්මාන්තය ඉහළ නැංවීම තුළින් භාණ්ඩාගාරය තරකර ගැනීමට ගන්නා උත්සාහයකි. නව තාක්ෂණය හඳුන්වාදීමත් ජනතාව වැඩි වශයෙන් නව තාක්ෂණය සඳහා යොමු කිරීමත් වත්මන් ජනපතිගේ ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය තුළ ආර්ථික රැල්ලක්, ආර්ථික කැරැල්ලක් දක්වා ගමන් කරවන තත්ත්වයකට පත්කිරීමට ගන්නා උත්සාහයකි.

දැනට පවතින තත්ත්වය අනුව රජයේ විශ්වවිද්‍යාලවල පහසුකම් වැඩි කරමින් බඳවා ගන්නා ප්‍රමාණය වැඩි කරගැනීමට අවකාශ නැත. එබැවින් තොරතුරු තාක්ෂණය, ව්‍යාපාර කළමනාකරණය වැනි විෂයන් සඳහා පිළිගත් පෞද්ගලික අංශයේ ඉන්දියානු විශ්වවිද්‍යාල මෙරට තුළ ස්ථාපනය කරමින් වැඩි පිරිසකට අධ්‍යාපනය ලබාදීමේ ක්‍රමවේදයක් ද ඇති කිරීම ද අපේක්ෂා කෙරේ. එහි පරමාර්ථය වන්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ උසස් තාක්ෂණයෙන් යුතු පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල නොමැති වීමෙන් අනාගතයේදී මතුවිය හැකි දැනුමෙන් පිරිපුන් විද්‍යාඥයන් සහ ඉංජිනේරුවන්ගේ හිඟයට පිළියම් යෙදීම ය.

මේ සියලු කරුණු පිළිබඳ සලකා බැලීමේදී ගෝඨාභය ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය හඳුනාගත හැක්කේ මහබැංකුව හරහා රටේ ආර්ථිකය වෙන ම පැත්තකට යොමු කරන රැල්ලක් ලෙස ය. එය මෙරට පෙර නොවූ විරූ වෙන ම උපායකි. තායිවානය, සිංගප්පූරුව, දකුණු කොරියාව සහ ජපානය වැනි රටවල් සාර්ථකත්වය කරා ගමන් කළේ මෙවැනි ක්‍රම අනුගමනය කිරීමෙනි. එම රටවල සාර්ථකත්වයේ රහස ජනතාව සහ ආණ්ඩුව කැපවීමෙන් සහ උත්සාහයෙන් රටේ දියුණුව වෙනුවෙන් වැඩ කිරීම ය. නමුත් මේ ක්‍රමය ශ්‍රී ලංකාවට කෙතරම් දුරට ගැලපේ ද? මෙතුළින් මෙරට කඩාවැටෙමින් පවතින ආර්ථිකය කණපිට හැරවීමට හැකි වේද? ජනතාව අපේක්ෂා දල්වාගත් දෑසින් බලා සිටිති.

කාංචනා සිරිවර්ධන

සමාජ විද්‍යාඥයාගේ පරීක්ෂණාගාරය සමාජය වේ. සමාජය පිළිබඳ පදනමක් ගොඩනගා ගැනීමට මෙන්ම මිනිසුන්ගේ චර්යාවන් පිළිබඳ අධ්‍යයනය කර නියත නිගමන ලබා ගැනීමේ ක්‍රමවේදයක් සමාජ විද්‍යාව තුළ තිබෙනවා යැයි පැවසීම නිවැරදිය. අප භාවිත කරන විධික්‍රම හා සංකල්ප කොතරම් දුරට අප සමාජයේ සිදුවීම් හා ගැළපෙන්නේද යන්න සොයා බැලීමට සමාජ විද්‍යාව හරහා අවස්ථාව ලබා දී ඇත. මේ සියලු අවස්ථා හා පහසුකම් කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ සමාජ විද්‍යා අධ්‍යයන අංශය මඟින් සිසුන්ට ලබා දී තිබේ.

ශ්‍රී ලංකාවේ විශ්වවිද්‍යාල අතරින් පුමුඛතම විශ්වවිද්‍යාලයක් වන කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ 60 වන සංවත්සරයට සමගාමීව සමාජ විද්‍යා අධ්‍යයන අංශයේ 28 වන ජන්ම දිනය 2019 දෙසැම්බර් මස 12 වැනි දිනට යෙදී තිබීම සුවි‍ශේෂී අවස්ථාවකි.

සමාජීය විද්‍යා පීඨයේ 3288ක් වූ අභ්‍යන්තර විද්‍යාර්ථීන් අතරින් වර්තමානයේ සමාජ විද්‍යා අධ්‍යයන අංශයේ සිසුහු 220 දෙනෙක් පමණ අධ්‍යයන කටයුතුවල නිරත වෙති. විශ්වවිද්‍යාලයේ සෙසු අධ්‍යයන අංශවලට වඩා වැඩි අභ්‍යන්තර හා බාහිර විද්‍යාර්ථීහු පිරිසක් නිරතවන අධ්‍යයන අංශය සමාජ විද්‍යා අධ්‍යයන අංශය වේ. සමාජීය විද්‍යා පීඨයේ පීඨාධිපති මහාචාර්ය ඒ. එච්. එම්. එච්. අබේරත්න මහතා වන අතර සමාජ විද්‍යා අධ්‍යයන අංශයේ වත්මන් අංශාධිපති ආචාර්ය උබේසේකර දිසානායක මහතා ය.

වර්තමානය වන විට කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය පීඨ හතකින් සමන්විත වන අතර සමාජීය විද්‍යා පීඨය, මානව ශාස්ත්‍ර පීඨය, කළමනාකරණ සහ වාණිජ පීඨය, පශ්චාත් උපාධි අධ්‍යයන පීඨය, වෛද්‍ය පීඨය, සහ විද්‍යා පීඨය පරිගණක හා තාක්ෂණ පීඨය යන පීඨ ඊට අයත් වේ. වර්ෂ 1991 දෙසැම්බර් මස 05 වන දින ආරම්භ කරන ලද සමාජ විද්‍යා අධ්‍යයන අංශයේ නිර්මාතෘ හා ප්‍රථම අංශ ප්‍රධානියා වන්නේ එච්.ඩබ්. කරුණාරත්න මහතාය. එම කාල වකවානුව තුළ සමාජ විද්‍යා අධ්‍යයන අංශයේ අභිවෘද්ධිය වෙනුවෙන් ක්‍රියා කළ මහාචාර්ය චන්ද්‍රසිරි පල්ලියගුරු, මහාචාර්ය නන්දසේන රත්නපාල, ආචාර්ය හේරත් මාධන බණ්ඩාර, මහාචාර්ය කේ. ධර්මසේන, එඩ්වින් කේ. ගනිගම, ආචාර්ය බී.ඒ. ටෙනිසන් පෙරේරා යන විද්වත්හු අධ්‍යයන අංශය වෙනුවෙන් සිදු කළ ශාස්ත්‍රීය සේවාව සිහිපත් කළ යුතුය.

වර්ෂ 1991 මූලභාගය වන විට විශ්වවිද්‍යාලයේ සමාජිය විද්‍යාව විශේෂවේදී පාඨමාලාවක් සඳහා ඉල්ලුම මත විද්‍යාර්ථීන් එකොළොස් දෙනකුගෙන් ආරම්භ කරන ලද මෙම පාඨමාලාවේ වර්තමාන ශිෂ්‍ය පිරිස 220කි.

සිසුන්ගේ කැමැත්ත

ශිෂ්‍ය කේන්ද්‍රිය අධ්‍යාපනය යටතේ මෙම අධ්‍යයන අංශය රැකියා නියුක්තිය සඳහා වැඩි අවධානයක් යොමු කරමින් පාඨමාලා අන්තර්ගතය සකස්කර ඇත. ශිෂ්‍ය කේන්ද්‍රීය අධ්‍යාපනය තුළින් නව ලොවට ගැළපෙන ශිෂ්‍ය පරපුරක් බිහි කිරීම අරමුණු කර ගනිමින් විද්‍යාර්ථින්ගේ න්‍යායාත්මක හා ප්‍රායෝගික දැනුම වර්ධනය කර ගැනීමට අවශ්‍ය පහසුකම් සේවා සපයා දෙමින් වඩාත් හොඳ පරිසරයක් නිර්මාණය කර ඇත.

සිසුන් අතර විෂය ජනප්‍රිය වීමත් දක්ෂ හා ආකර්ෂණීය ඉගැන්වීම් රටාවලින් යුත් ආචාර්ය මණ්ඩලයේ ක්‍රියාකාරීත්වයත් සමාජ විද්‍යා විෂයට සිසුන් ඇලුම්කරන්නට හේතු වේ. අධ්‍යයන අංශයේ ආරම්භයේ සිට මේ දක්වා විශේෂවේදී කණ්ඩායම් 25ක් උපාධිය හදාරා ඇත. වර්ෂ 1994 දී බාහිර ශිෂ්‍යයන් සඳහා පශ්චාත් උපාධි පාඨමාලා ආරම්භ විය. 1998 වන විට සමාජිය විද්‍යා පශ්චාත් උපාධි පාඨමාලා ආරම්භ වූ අතර සිංහල භාෂාවෙන් ඉගැන්වීම් සිදු විය. 2016 වසරේදී ඉංග්‍රිසි භාෂා මාධ්‍යයෙන් උපාධි පාඨමාලා ආරම්භ කරමින් නව ලොවට ගැළපෙන භාෂා ඥානයෙන් හෙබි පිරිසක් දායාද කිරීමට අධ්‍යයන අංශය දරන වෙහෙස අගය කළ යුතුය.

සමාජ විද්‍යා අධ්‍යයන අංශයේ ආචාර්යවරුන්ගේ දැඩි කැපවීම හා සිදු කරනා අගනා මෙහෙය මල්ඵල ගැන්වී ඇති බවට සාක්ෂි එමටය. රටේ විවිධ වෘත්තිකයන්ට (SLAS) ඔවුන්ගේ රැකියා උසස්වීම් සඳහා සමාජ විද්‍යාපති උපාධිය අවැසි මොහොතක විශේෂවේදී ඕනෑම උපාධියක් ලබාගත් අයකුට සමාජ විද්‍යා උපාධිය හැදෑරීමට අවස්ථාව ලබාදීමේ ලංකාවේ ප්‍රථම විශ්වවිද්‍යාලය බවට පත් වෙමින් දේශයේ උගතුන්ගේ ගරු බුහුමනට පාත්‍ර වී ඇත. මෙම උපාධිය හැදෑරීම සඳහා වාර්ෂිකව 500 – 600 ක් අතර පිරිසක් අයදුම් කරන අතර ඉන් 200කට වැඩි පිරිසක් බඳවා ගැනේ. මේ අතරින් බහුතරය වෘත්තිකයන් වීම විශේෂත්වයකි. සමාජ විද්‍යා උපාධිය හැදෑරීමට විශ්වවිද්‍යාලයට බාහිරින් ඉදිරිපත් වූ අය අතරින් බාහිර ආචාර්ය උපාධි හතරක් ද දර්ශනපති උපාධි දහයකට ආසන්න ප්‍රමාණයක් අධ්‍යයන අංශය විසින් පිරිනමා ඇත.

ආධුනික කථිකාචාර්යවරුන් අධ්‍යයන කටයුතුවල නිරත නොවන මෙම අධ්‍යයන අංශයේ ඉහළ සුදුසුකම් ලත් ආචාර්ය මණ්ඩලයකින් අධ්‍යාපනය ලබා ගැනීමට විශ්වවිද්‍යාල සිසුන්ට හැකි වීම ඔවුන් ලද වරප්‍රසාදයක් සේ සැලකිය හැකිය.

නාගරික සහ ජාතික මට්ටමේ ප්‍රතිපත්ති සකස් කිරීමේ සිට ඊට සම්බන්ධ පර්යේෂණ ව්‍යාපෘති සිදු කරමින් සමාජ ව්‍යුහය පිළිබඳ ප්‍රාමාණික දැනුම නිපැයුම හා උත්පාදනය කිරීමෙහිලා සිදුකරන සේවය අතිවිශාලය. සමාජයේ විවිධ අංශයන්හි සාධනීය හා නිශේධනීය තත්ත්වයන් පිළිබඳ තොරතුරු එක් රැස් කරමින් සමාජයේ ‍ නොයෙක් ක්ෂේත්‍රයන්ගේ අධ්‍යාපනික මෙන්ම ප්‍රායෝගික නව දැනුම සපයන ආකාරය අද්විතීය වේ.

සමාජ විද්‍යා විෂය විශ්වවිද්‍යාල තුළත් ඉන් බාහිර සමාජය තුළත් අවධානයට ලක්වීමට කරුණු ගණනාවක්ම බලපා ඇත. මිනිසුන් පිළිබඳව මිනිසුන්ගේ හැසිරීම පිළිබඳව අධ්‍යයනය කිරීම මෙන්ම මනෝ විද්‍යාව, සංස්කෘතිය, ස්ත්‍රී - පුරුෂ සමාජභාවය ආදී සියලුම ක්ෂේත්‍රයන් දෙස බැලීමට මෙම විෂය පථය සාධනීය ලෙස බලපෑම් කිරීමත්, ආකර්ෂණීය මෙන්ම වෙනත් විෂයයන් හා ගත් කල මිනිසුන්ට සමීප හා හුරු පුරුදු බව විෂය අන්තර්ගතය තුළ පැවතීමත් ඒවා සංකීර්ණ ලෙස අධ්‍යයනය කළ හැකි එකම විෂය ‍ බවට පත් වීම යි.

පර්යේෂණ කටයුතු

විශ්වවිද්‍යාලයේ පර්යේෂණ කටයුතු ඉතාමත් ඉහළ මට්ටමක පවතින අතර ලංකාවේ හොඳම පර්යේෂකයන් පනස්දෙනා අතරට කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ ආචාර්යවරුන් වැඩි ප්‍රමාණයක් අයත් වේ. මෙම පර්යේෂණ කටයුතු වැඩිදියුණු කිරීම සඳහාත් ඔවුහු තව තවත් දිරිගන්වමින් අධ්‍යයන අංශයේ ආචාර්යවරුන් වැඩි දෙනෙකු විදේශ රටවල අධ්‍යාපනය හැදෑරීම සඳහා යොමු කරවයි. අධ්‍යයන අංශයේ ආචාර්යවරුන් 12 දෙනෙකු යටතේ අධ්‍යයන කටයුතු සිදුවන අතර ඉන් හතරක් ආචාර්ය උපාධිය ලබාගත් අය වීමත් මහාචාර්යවරු තුන්දෙනකු යටතේ අධ්‍යයන කටයුතු සිදුවීමත් සුවිශේෂී තත්ත්වයකි. අනෙක් දෙදෙනා වැඩිදුර අධ්‍යයන කටයුතු සඳහා විදේශගතව විෂය පිළිබඳ ප්‍රාමාණික දැනුමක් ලබා ගැනීමේ කටයුතුවල නිරත වී සිටිති.

කැනඩාව, තුර්කිය, ජපානය, වියට්නාමය, ඉන්දියාව, බංගලාදේශය, ඔස්ට්‍රියාව, ඉතාලිය හා ප්‍රංශය යන රටවලට පර්යේෂණ පත්‍රිකා ඉදිරිපත් කරමින් විදේශීය පර්යේෂකයන් සමඟ සෘජු සම්බන්ධතා පවත්වාගෙන යෑමේ හැකියාව අධ්‍යයන අංශයට හිමි වී ඇත.

අධ්‍යයන අංශයේ උපාධිධාරීන්ගේ රැකියා නියුක්තිය කෙරෙහි අවධානය යොමු කිරීමේදී සමාජ විද්‍යා අංශයෙන් බිහිවන උපාධිධාරීන්ගේ රැකියා නියුක්තිය අනෙකුත් කලා උපාධිධාරීන්ගේ රැකියා නියුක්තියට සාපේක්ෂව ඉහළ අගයක් පෙන්නුම් කරයි. අධ්‍යයන අංශයේ සෑම උපාධි අපේක්ෂකයකු සීමාවාසී පුහුණුවක් සඳහා යොමු කරවමින් න්‍යායාත්මකව ලැබූ අධ්‍යාපනයට ප්‍රායෝගික වටිනාකමක් එකතු කරයි. විශ්වවිද්‍යාලයීය අධ්‍යයන අංශයේ අභ්‍යන්තර ශිෂ්‍යයන් සඳහා සාමාන්‍යවේදී හා ශාස්ත්‍රපති යන පාඨමාලා පැවැත්වෙන අතර අභ්‍යන්තර හා බාහිර සිසුන් සඳහා දර්ශනපති හා දර්ශනශූරී උපාධි හැදෑරීමටද අධ්‍යයන අංශය මඟින් අවස්ථාව ලබා දී ඇත. පොලිස් විද්‍යාව පිළිබඳ සාමාන්‍ය‍වේදී උපාධි පාඨමාලාව ක්‍රියාත්මක වීමත්, අවුරුදු හතරක කාලයක සිට බන්ධනාගාර දෙපාර්තමේන්තුවේ ඉල්ලීම මත බන්ධනාගාර නිලධාරීන් සඳහා වන විශෝධන හා පුනරුත්ථාපන ඩිප්ලෝමාවන්, උසස් ඩිප්ලෝමා පාඨමාලාවන් ආරම්භ කර ඇත.

සමාජ විද්‍යා විෂයට විදේශිකයන්ගේද කැමැත්තක් හා ආකර්ෂණයක් පවතින බව දැකගත හැකිය. මාලදිවයිනේ ඉල්ලීම මත කේ. කරුණාතිලක මහතාගේ මූලිකත්වයෙන් විශේෂවේදී සමාජවිද්‍යා සමාජ වැඩ ඩිප්ලෝමාව ආරම්භ කිරීම එහි ප්‍රතිඵලයකි.

ජයග්‍රහණ

රාජ්‍ය හා රාජ්‍ය නොවන අංශ සමඟ සක්‍රීයව බද්ධ වී කටයුතු කරන සමාජ විද්‍යා අධ්‍යයන අංශය ආසියානු සංවර්ධන බැංකුව, එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය, ලෝක බැංකුව, ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය, ජාතික පොලිස් අධ්‍යයනාංශය, ජාතික සමාජ සංවර්ධන ආයතනය සමඟ සම්බන්ධතා පවත්වමින් සම්පත් දායකයින් ලෙස කටයුතු කරයි. මාර්ග සංවර්ධන අධිකාරිය, මහනගර හා බස්නාහිර සංවර්ධන අමාත්‍යාංශය සමඟ සම්බන්ධ වෙමින් පර්යේෂණ කටයුතුවල නිරතවීම අධ්‍යයන අංශය මඟින් සිදුවිය. රටේ ඇතිවන ව්‍යසනකාරී තත්ත්වයන් හමුවේ අධ්‍යයන අංශ මඟින් සිදුකරන ලද පර්යේෂණ සහාය කරගත් අවස්ථා පවතී. සුනාමි වැනි ව්‍යසනකාරී තත්ත්වයක් හමුවේ තම පර්යේෂණ දායකත්වය ලබා දෙමින් විධිමත් පර්යේෂණ ක්‍රියාවලියකට අවශ්‍ය සහාය මෙම අධ්‍යයන අංශය මඟින් ලබා දුන්නේය.

අධ්‍යයන අංශය ලබාගත් ජයග්‍රහණ බොහෝය. ලෝක සාර්ක් සංවිධානයේ ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය පිළිබඳ උපදේශකවරිය ලෙස කටයුතු කරන ආචාර්ය අනුෂා එදිරිසිංහ නූල් රූකඩ කලාව පිළිබඳ යුනෙස්කෝ සම්මානය, ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය සුදීර ජයවීර 2018 බෞද්ධ සාහිත්‍ය සම්මානය හා ප්‍රදීප ප්‍රණාම සම්මානය වාර්ෂික උපකුලපති සම්මාන උත්සවයේ 2014, 2016 සමාජීය විද්‍යා පීඨයේ හොඳම පර්යේෂිකාවට හිමි සම්මානය හා පීඨයේ හොඳම පර්යේෂිකාවට හිමි සම්මානය මහාචාර්ය වසන්තා සුබසිංහ මහත්මිය හිමි කරගැනීම මෙන්ම සමාජ විද්‍යා අධ්‍යයන අංශයේ පළමු කණ්ඩායමේ ප්‍රථම පන්ති - ගෞරව උපාධිය හිමිකර ගත් ආචාර්ය උබේසේකර දිසානායක මහතා වර්තමාන සමාජ විද්‍යා අධ්‍යයන අංශයේ අංශාධිපතිවරයා ලෙස කටයුතු කිරීම සුවිශේෂී වේ. 

මෙම අධ්‍යයන අංශයේ සියලුම ආචාර්යවරුන් විසින් විෂය සම්බන්ධ කෘති සම්පාදනය කර ඇති අතර සමාජ විද්‍යා න්‍යාය, සමාජ විද්‍යා පර්යේෂණ දකුණු ආසියාතික සමාජයේ අපගාමී චර්යා හා සමාජ ගැටලු, ප්‍රායෝගික සමාජ පදනම ඉන් කෘති කිහිපයකි. අධ්‍යාපනික ප්‍රකාශයන් පත් කිරීම තුළින් ශාස්ත්‍රාලීය විද්‍යාර්ථීන් සඳහා මෙන්ම පොදුවේ පුළුල් පාඨක පිරිසකට පරිහරණය කළ හැකි පරිදි මෙම කෘති සකස් කර තිබේ.

සමාජ විද්‍යාඥයාගේ පරීක්ෂණාගාරය සමාජය වේ. සමාජය පිළිබඳ පදනමක් ගොඩනගා ගැනීමට මෙන්ම මිනිසුන්ගේ චර්යාවන් පිළිබඳ අධ්‍යයනය කර නියත නිගමන ලබා ගැනීමේ ක්‍රමවේදයක් සමාජ විද්‍යාව තුළ තිබෙනවා යැයි පැවසීම නිවැරදිය. අප භාවිතා කරන විධික්‍රම හා සංකල්ප කොතරම් දුරට අප සමාජයේ සිදුවීම් හා ගැළපෙන්නේද යන්න සොයා බැලීමට සමාජිය විද්‍යාව හරහා අවස්ථාව ලබා දී ඇත. මේ සියලු අවස්ථා හා පහසුකම් කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ සමාජ විද්‍යා අධ්‍යයන අංශය මඟින් සිසුන්ට ලබා දී තිබේ. අධ්‍යයන අංශය වාර්ෂිකව දන්සල්, ධර්මදේශනා, වෙසක් උත්සව මෙන්ම උසස් සමාජ විද්‍යා විෂයට අදාළව පර්යේෂණ චාරිකා සංවිධානය කිරීම සිදු කරයි. ඒ සඳහා අවශ්‍ය මුදල් අධ්‍යයන අංශයේ සිසුන් හා අනුග්‍රාහක භවතුන් මඟින් ලබා ගනිමින් අධ්‍යයන අංශයේ කටයුතු සිදු කරනු ලබයි. ක්ෂේත්‍රයට සම්බන්ධ වී ප්‍රායෝගික පුහුණුව ලබා ගැනීමෙන් ශිෂ්‍යයන්ගේ දැනුම කුසලතා හා ආකල්ප ගොඩනංවමින් විද්‍යාර්ථීන් නිර්මාණශීලී පුද්ගලයන් බවට පත් කිරීමත් වැඩ ක්ෂේත්‍රයේ විශේෂ දක්ෂතාවලින් සපිරි බාහිර හා අභ්‍යන්තර පුහුණු සම්පත් දායකයින් බිහි කිරීමටත් සමාජ විද්‍යා අධ්‍යයන අංශය මඟින් විවිධ වැඩසටහන් ක්‍රියාත්මක කෙරේ.

පමුදිනි සමරනායක

උඳුවප් පුර පසළොස්වක පොහොය දිනය ලක්වැසි බෞද්ධ ජනතාවට අර්ථවත් වන්නේ ජය ශ්‍රී මහා බෝධීන් වහන්සේගේ දක්ෂිණ ශාඛාව ලක්දිවට වැඩමවීම. භික්ෂුණී ශාසනය පිහිටුවීම හා ශ්‍රි පාද වන්දනා සමය ආරම්භ වීම යන ශාසන ඉතිහාසයේ සිදු වූ සුවිශේෂී කරුණු කිහිපයක් මුල් කොට ගෙනයි.

ධර්මාශෝක අධිරාජ්‍යයාගේ මෙහෙයවීමෙන් මිහිඳු මහරහතන් වහන්සේ පොසොන් පොහොය දින ලක්දිව තුළ සම්බුද්ධ ශාසනය පිහිටු වූහ. එම අවස්ථාවේදී දහම් ඇසීමට (ධර්ම ශ්‍රවණයට) පැමිණි අනුලා දේවිය ප්‍රමුඛ 500ක් කාන්තාවෝ ප්‍රවෘජ්‍යාව ආයාචනා කළහ. එහිදී එම ඉල්ලීම පිළිබඳ මිහිඳු මහරහතන් වහන්සේ දෙවැනි පෑතිස් රජුට සැලකොට මේ සඳහා තම සොහොයුරිය දඹදිව සිට වැඩමවා ගැනීම උචිත බවත්, ඒ සමඟම ජීවමාන බුදුන් හා සමානව සැළකෙන, වන්දනාමානයට පාත්‍රව තිබූ ජය ශ්‍රීමහා බෝධි ශාඛාවක් ද, වැඩමකරවා ගැනීම සුදුසු බවට රජුට උපදෙස් දුන්හ. ඒ අනුව දෙවැනිපෑතිස් රජු සඟමිත් තෙරණිය සමඟ ජය ශ්‍රීමහා බෝධීන් වහන්සේගේ ශාඛාවක් ද, වඩමවා ගැනීමට අවශ්‍ය බව දන්වා අරිට්ඨ කුමරුට සන්දේශයක් ද, ලබා දී දූත පිරිස දඹදිව රම්‍ය වූ පැළලුප් නුවරට පිටත් කළහ.

සැදැහැති ධර්මාශෝක අධිරාජ්‍යයා එම සන්දේශය පිළිගෙන, “මාගේ දරු පිරිස සිංහල ජාතියට සේවය පිණිස වේවා”යි ප්‍රාර්ථනය කරමින් සංඝමිත්තා තෙරණින්වහන්සේ ද, ජය ශ්‍රීමහා බෝධීන් වහන්සේගේ දක්ෂිණ ශාඛාව ද, බෝධීන් වහන්සේගේ ආරක්ෂක පිරිස ද, අරිට්ඨ කුමරු ඇතුළු දූත පිරිස සමඟ උඳුවප් මස ශුක්ල පක්‍ෂයේ පෑලවිය දින තාම්‍රලිප්තියෙන් ලක්දිවට පිටත් කළහ. ශ්‍රී මහා බෝධිය සහ පිරිස රැගත් නැව එදවසට දඹකොළ පටුනට පැමිණි පසු දෙවැනි පෑතිස් රජු ගෙලවට තෙක් ජලයට බැස බෝධිය පිළිගෙන පෙරහරින් වඩමවාගෙන අවුදින් අනුරපුර මහමෙව්නා උයනෙහි රෝපණය කළහ. එය අදටත් සියලු ජනතාවගේ ගෞරවාදරයට පාත්‍රවේ.

සංඝමිත්තා තෙරණින් වහන්සේ ප්‍රමුඛ උත්තරා, හේමා, පසාදපාලා, අග්ගිමිත්තා, දාසිතා, ඓග්ගු, පබ්බතා, මන්තා, ධම්මදිසා, මහාදේවි, පදුමා, තේමාසා, උත්තලා, අඤ්ජලී සහ සුමා යන භික්ෂුණීන් වහන්සේලා ද, පෙරටු කොටගෙන, අනුලා දේවිය ඇතුළු ලක්දිව කාන්තාවන් පැවිදි කරවා භික්ෂුණී ශාසනය ද පිහිටවනු ලැබුවේ උඳුවප් පුර පසළොස්වක පොහෝ දිනකය. මේනිසා කාන්තාවට මෙතෙක් අහිමිව පැවති විමුක්තිය පසක් කර ගැනීමේ අයිතිය ද ලැබුණි.

එමෙන්ම අප ගෞතම මුනින්ද්‍රයන් වහන්සේගේ වම් පාදස්පර්ශයෙන් පූජනීයත්වයට පත් කළ ශ්‍රි පාදස්ථානය කරුණා කිරීම ඇරඹෙන්නේ ද, උඳුවප් පුර පසළොස්වක පොහොය දිනයේ සිටයි.

මෙවැනි සංසිද්ධීන් සිදු වූ උඳුවප් පුර පසළොස්වක පොහොය දිනයෙහි දී සකල ලෝකවාසී බොදු ජනයාට තම උභයාර්ථයන් සපුරා ගත හැක්කේ, ‘අප්පමාදෝ අමත පදං’ (නොපමා බව නිවනට මඟය), ‘පමාදො මච්චුනො පදං’ (පමා බව මරණයට මඟය), ‘අප්පමත්තාන මීයත්ති (අප්‍රමාදී වූවෝ මරණයෙන් මිදෙති) ‘යේපමත්තා යථා මතා’ (පමාවූවෝ මළවුන් වැනිය) යන බුදු වදන පසක් කර ගැනීමෙනි.

තෙරුවන් සරණයි.

වටපිටාවෙන් ශ්‍රවනය වන රථවාහන හඬ නොවුනානම් නෙතට දැනෙන නිස්කාන්සුව සවනට ද දැනීම වලක්වාලිය නොහැක. ඇවිද යන්නේ අතීතය මැදින්දැයි සැක සිතෙන තරමටම පරිසරය අතිශයින්ම ග්‍රාමීය ස්වභාවයකින් යුක්තය. ගස් කඳකට වාරුවී ඈත බලා සිටින සරොම් බැනියම් ඇඳි මිනිසෙකි. නැත ඒ පිළිරුවකි. එවන් සජීවී පිළිරූ සෑම ගැමි නිවසකම ආලින්දය සහ මිදුල අවට රැකවල්ලා සිටිති. හැල්මේ දුවන විඩාබර ගමන මොහොතකට නැවතී වචනයෙන් පැහැදිලි කළ නොහැකි සැහැල්ලුවක් හදවතට රිංගා ගත් බවක් දැනේ. මේ අපේ ගම පරිශ්‍රයයි.

බත්තරමුල්ල ප්‍රදේශයේ පිහිටා ඇති අපේ ගම පරිශ්‍රය වත්මන් ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා නාගරික සංවර්ධන අමාත්‍යාංශයේ ලේකම් ධුරය දරන සමයෙහි බැසිල් රාජපක්ෂ මැතිතුමාගේ සංකල්පයකට අනුව නිර්මාණය වූවකි.

සියවස් පහකට පමණ එපිට අතීතයක විභූතිමත් සශ්‍රීක ගම්මානයක ගැමි සුවඳ මුසු මිහිරියාව විඳින්නට කොන්ක්‍රීට් වනාන්තරයක් මැද දී හැකියාව ලැබීම අපූර්ව කාරණාවකි. මැටි ගා ගොම පිරියම් කරන ලද, පොල්අතු වහලින් සෙවණ ලද නිවෙස් සමූහය අතරින් ඇවිද යද්දී සිතට දැනෙන හැඟීම වෙන්කොට පහදා දිය නොහැකි තරම් චමත්කාරජනකය.

නාගරික ජීවිතයට හුරු වූ පිරිසට පමණක් නොව අතිශය ග්‍රාමීය ජීවිතයකට හුරු වූ පිරිසකට ද වර්තමානය වන විට ගැමිගෙදර කොට්ට පිල මත වාඩි ලා ගෙන අල්ලාප සල්ලාපයෙහි යෙදෙන්නට හැකියාවක් නැත.

අතීත ගම්මානයක පැවැති සියලු අංගෝපාංගයන්ගෙන් සමන්විත ‘අපේ ගම’ සජීවීව පවත්වා ගෙන යන්නට එහි කාර්ය මණ්ඩලය දැඩි උත්සාහයක් දරයි. ගමටම අණසක පතුරවාගෙන සිටි ආරච්චි වලව්වේ තේජස්වී ස්වභාවය සමඟ ගුරු ගෙදර, ගම ගෙදර, කුඹල් ගෙදර, කම්මල්කාර ගෙදර ඇතුළු පැරණි ගමක තිබූ සුවිශේෂී ස්ථාන රාශියක් මෙහිදී දැක බලා ගත හැක. කඩපිලෙහි කැවිලි පිසින ගැමිලිය, ගම ගෙදරක කැවුම් කොකිස් පිසින ග්‍රාමීය කාන්තාවන්, කුඹල් ගෙදර වළං තනන කුඹල්කරු, කම්මල් ගෙදර කිණිහිරෙන් වානේ පන්නරය ලබා දෙන කම්මල්කරු අපේ ගමට ලබාදෙන ජීවය එහි තාත්වික සුන්දරත්වය තව තවත් වැඩි කරයි.

දඬු වැටකින් වට වූ පලබර හේන, ඒදණ්ඩකින් එගොඩ වී යා හැකි දූපතක් මැද පිහිටා ඇති කුඩා පැල් කොටය, ගසක් මත ඉදිකරන ලද හේන රැකීම උදෙසා භාවිතා කරන පැල, අස්වණු පැසුණු පසු ලබාගත් අස්වැන්න ගබඩා කරන වී බිස්ස ආදී තැන් දර්ශනය වන විට සිත නිරායාසයෙන්ම පොත පතෙහි සඳහන් ව තිබී කියවූ අතීත ගම්මානයක් වෙත ඇදී යාම සිදුවේ.

ගැමි සුන්දරත්වයට අමතරව ඒ සුන්දරත්වය තුළ ජීවිතයේ විශේෂ අවස්ථාවන් සමරන්නටද අවශ්‍ය වන උත්සව ශාලා පහසුකම් ආදී තවත් අංගෝපාංග රාශියකින් ද අපේ ගම සමන්විතය. ජාතික ශිල්ප සභාවේ සහතික පත්‍ර ලාභී අති දක්ෂ ශිල්පීන්ගේ අත්කම් නිර්මාණ, ප්‍රථිමා, ලී කැටයම් ආදී බොහෝ සාම්ප්‍රදායික නිර්මාණ අපේ ගමේ දී මිලදී ගැනීමට හැකියාව තිබේ.

ශිෂ්‍යත්ව විභාග ප්‍රශ්න පත්‍රයට සාර්ථකව මුහුණ දීම සඳහා අවශ්‍ය කරන දැනුම් කරුණු සොයාගෙන රට පුරා දුව ඇවිදින මව්පියන්ට ප්‍රායෝගිකව එම විෂය කරුණුවලට අදාළ බොහෝ දෑ දකින්නට විඳින්නට සලස්වන්නට දරුවා රැගෙන යා හැකි හොඳම තැනක් ලෙස අපේ ගම හදුන්වා දියහැකිය. අතීතයේ භාවිතා කරන ලද මෙවලම් පිළිබඳ කිසිඳු දැනුමකින් තොර කුඩා දරුවන්ට ඒ පිළිබඳ මනා අවබෝධයක් සහ ඒවායෙන් කෙරෙන කාර්යයන් පිළිබඳ මෙන්ම ඒවායෙහි සැබෑ හැඩතල පිළිබඳ ද ඉතා හොදින් ධාරණය වන ලෙස ඉගෙන ගන්නට මෙහිදී හැකියාව ලැබේ.

අපේ ගම පරිශ්‍රය අක්කර 19ක් පුරා විසිරී පවතී. එවන් විශාල වපසරියක ඇති දෑ නැරඹීමෙන් ඇතිවන වෙහෙස දුරු කරගන්නට සාම්ප්‍රදායික ගැමි ආහාර වට්ටෝරු අනුව සකස් වූ කැවිලි පෙවිලි අනුභව කරමින් කිතුල් හකුරු කෑල්ලක් සමඟ බෙලිමල් වීදුරුවක් බොන්නට ද අපේ ගමේ දී අවස්ථාව හිමිවේ. එළිමහන් රංගපීඨය ද මෙහි ඇති තවත් විශේෂ ස්ථානයකි. එසේම රංවල බලකාය ඇතුළු තවත් කිහිපදෙනෙකු මෙහි සිය ශිල්ප ආයතන ද පවත්වාගෙන යති.

අපේ ගම පරිශ්‍රය පවත්වාගෙන යාමේදී වර්තමානය වන විට යම් යම් ගැටලුකාරී සිදුවීම් මත එහි නඩත්තු කටයුතු ආදිය අඩාල වී ගොස් ඇති බව එහි පාලනාධිකාරිය පවසන අතර ඉදිරියේ දී එම කටයුතු වඩාත් යහපත් වනු ඇති බව ඔවුන් අදහස් කරයි.

දිල්රූ ජයසේකර 
ඡායාරූප ගයාන් පුෂ්පික

l මිලියන 800 කට වැඩි ජනතාව දෛනික ව අවශ්‍ය පෝෂ්‍යදායී ආහාර වේලක් නො ලැබ මන්දපෝෂණයෙන් පීඩාවිඳින අතර, මිලියන 600 ක් අධිපෝෂණය හේතුවෙන් ස්ථූලතාවයෙන් පෙළති. ජනයා සාගින්නෙන් පෙළෙන්නේ ආහාර හිඟයක් නිසා නොව මංකොල්ලකාරී ගෝලීය ආර්ථික ක්‍රමය සහ සම්පත් සාධාරණ ව බෙ දී නොයාම හේතුවෙනි. සෑම අමතර  මුඛයක් පිරවීමට ආහාර  සම්පාදනයට විශාල  වෙහෙසක් දැරීමට සිදුවේ.

විසි එක්වන සියවසේ ආන්තික කාලගුණික සිදුවීම් නිසා අනතුරට පත් රාජ්‍යයක් ලෙස දකුණු ආසියානු කලාපයේ බංග්ලාදේශය හැඳින්විය හැක. සෑම වසරක ම බංග්ලාදේශය වර්ග කිලෝ මීටර් 26.000 (වර්ග සැතපුම් 10.000) පමණ ගංවතුරෙන් යටවේ. ආසන්න වශයෙන් 5.000 ක පමණ ජනයා ජීවිතක්ෂයට පත්වන අතර, නිවාස මිලියන හතක් විනාශ වේ. 1998 වසර සිට රටේ සමස්ත භූමියෙන් 75% ක් ගංවතුරෙන් ආපදාවට පත්වේ. මිලියන 4 ක ජනයා ආහාර අහේනිය සහ බෝවන රෝගාබාධයන්ගෙන් පීඩා විඳින වග අන්තර්ජාතික රතු කුරුස සංවිධානය ප්‍රකාශ කරයි. එමෙන් ම ඉන්දියාව, ශ්‍රී ලංකාව, නේපාලය සහ පකිස්තානය මෝසම් වර්ෂාවෙන් ආපදාවට පත් දකුණු ආසියානු කලාපයේ අනෙක් රාජ්‍යයෝය.

වසර පනහකට පසු වැනිස් නගර භූමියෙන් 45% ක් ජලයෙන් යටවිය. වැනිස් නගරයේ ජනප්‍රිය සංචාරක කලාපය සෙන්ටි මීටර් 187 (අඟල් 73.4) සම්පූර්ණයෙන් ජලයෙන් යටවී ගියේය. 1966 න් පසු සිදු වූ බිහිසුණු ආපදාව මෙය වන අතර ඇතැම් ස්ථාන සෙන්ටි මීටර් 194 ක් (අඟල් 76.4) ජලයෙන් යට වූ වග සිවිල් ජන ආරක්ෂණ මධ්‍යස්ථානය ප්‍රකාශ කළේය. වැනිස් නගරයේ සමස්ත ජනගහනය 53.000 කි. සෑම ශීත කාලයක ම වැනිස් නගරය මෙලෙස ජලයෙන් "acqua alta"යට වී යයි.

ආන්තික කාලගුණික ක්‍රියාකාරිත්වයන් සිදුවීම් මාලාවක් ලෙස අඛණ්ඩ ව ලෝක ගෝලය පුරා සිදුවෙමින් පවතී. 2010 වසරේ ග්‍රිෂ්ම සමයේ ඇති වූ දීර්ඝ නියඟය සහ උණුසුම් තරංග හේතුවෙන් ලැව්ගිනි ඇති වී රුසියාවේ ධාන්‍ය වගාව විනාශ වීමෙන් ආහාර හිඟයක් නිර්මාණය විය. වායු දූෂණය නිසා මරණ 56.000 ක් සිදු විය. එයට සමාන්තර ආන්තික කාලගුණික තත්ත්වය නිසා පකිස්තානයේ මිලියන 20 ජනයා පීඩාවට පත්වූහ. 2012 වසරේ නිව්යොර්ක් සහ නිව් ජර්සි හරහා හඹා ගිය සැන්ඩි කුණාටුව වසර 300 කට පසු ඇති වූ දරුණු ආන්තික දේශගුණික සිදුවීමයි. එහෙත් බොහෝ දේශපාලන නායකයන් තවම මෙම අවදානම වෙත සිය අවධානය යොමු කර නැත.

අනතුර අත ළඟ

දේශගුණික වෙනස නිසා ඉතිහාසයේ කිසි දිනක අත් නො විඳි අවදානමකට මානව සමාජය ගොදුරු වී ඇතැයි රාජ්‍යයන් 153 කට අයත් විද්‍යාඥයෝ 11.000 ක් පසුගිය දා BioScience වාර ප්‍රකාශනය මගින් අනතුරු ඇඟවූහ. මානවයා සිය ජීවන පැවැත්ම ස්වභාවික පරිසරයේ පැවැත්ම අනුව වෙනස් කළ යුතුය. ඒ සඳහා තවත් කල් බැලීමක් අවශ්‍ය වන්නේ නැත. දැන් අනතුර දෙපා අසලට පැමිණ ඇත.

අධික පරිභෝජනය සමඟ බැඳුණු සුවපහසු ජීවන රටාව, ගෝලීය උණුසුම ඉහළ යාමට සහ වායු ගෝලයේ කාබනික දූෂක වර්ධනය ඊට හේතු වෙයි. වැඩිවන ජන ගහනය සීමා කිරීම, ෆොසිල ඉන්ධන භාවිතය, වන විනාශය සහ අධික මාංශ භක්ෂණය අවම කළ යුතු යැයි පර්යේෂකයෝ යොජනා කරති. පරිභෝජන මතවාදය සමඟ බැඳුණු කෑදර මානව ක්‍රියාකාරිත්වය භුමියේ සහ සාගරයේ උෂ්ණත්වය ඉහළයාමට හේතු වේ.

සාගර ජලය ඉපිලයාමෙන් ආන්තික කාලගුණික ක්‍රියාකාරකම් ඉස්මතු වේ. වසර 40 ක දේශගුණික සංවාදවල ප්‍රතිඵලයක් ලෙස විද්‍යාඥයන් ඉදිරිපත් කළ පුරෝකථනයන් ආමන්ත්‍රණය කිරීමට සමස්ත ලෝකය අපොහොසත් වී ඇත. දේශගුණික වෙනස නිසා මානව මෙන් ම සත්ත්ව ප්‍රජාවට සිය වාසස්ථාන අහිමි වේ. අලුත් ගෝලීය අවදානම් වාර්තාවට අනුව දේශගුණික වෙනස, ආහාර සුරක්ෂිතභාවය හීනවීම, මත්ස්‍ය සම්පත වඳවයාම සහ භූ දේශපාලන අස්ථාවරත්වය අනාගත ගෝලීය කම්පන ලෙස හැඳින්වේ. එහෙයින් 2008 වසරේ සිදු වූ අයුරින් 2020 වසරේ තවත් ගෝලීය ආර්ථික අවපාතයක් ඇතිවීම කිසිවකුට වළකාගත නො හැකි අනිවාර්ය සංසිද්ධියකි. මැද පෙරදිග යුද තත්ත්වය සහ දේශපාලනික ගැටුම් නිසා මිලියන 60 ක ජනයා දැනටමත් අවතැන්ව සිටිති.

ආහාර සහ ජලය

වර්තමානයේ මිලියන 800 කට වැඩි ජනතාව දෛනික ව අවශ්‍ය පෝෂ්‍යදායී ආහාර වේලක් නො ලැබ මන්දපෝෂණයෙන් පීඩාවිඳින අතර, මිලියන 600 ක් අධිපෝෂණය හේතුවෙන් ස්ථූලතාවයෙන් පෙළති. ජනයා සාගින්නෙන් පෙළෙන්නේ ආහාර හිඟයක් නිසා නොව මංකොල්ලකාරී ගෝලීය ආර්ථික ක්‍රමය සහ සම්පත් සාධාරණ ව බෙ දී නොයාම හේතුවෙනි. සෑම අමතර මුඛයක් පිරවීමට ආහාර සම්පාදනයට විශාල වෙහෙසක් දැරීමට සිදුවේ. පිරිසුදු පානීය ජල හිඟය, භූමි ඛාදනය සහ ක්ෂයවීම, පරාග සංයෝජනය කළ කෘමි ජනගහනය විනාශ වීම සහ දේශගුණික වෙනස ආහාර හිඟයට හේතු වේ. එක්සත් ජාතීන්ගේ වත්මන් තක්සේරුවට අනුව 2015 වසරේ දී 70% අමතර ආහාර නිෂ්පාදනයක් ලෝකයට අවශ්‍ය විය. ආහාර සහ කෘෂිකර්ම සංවිධානයේ 2015 පුරෝකථනයට අනුව පාංශූ ඛාදනය නිසා ආහාර අස්වැන්නෙන් 60% අහිමිවූයේය. සොබාදහම සමඟ සහසම්බන්ධතාවෙන් යුතු විධිමත් ධරණීය ක්‍රියාමාර්ගයක් වේ නම් බිලියන 10 කට ප්‍රමාණවත් ආහාර නිෂ්පාදනය කළ හැකි යැයි 2019 ආහාර සහ ධරණීය සංවර්ධන කොමිසමේ වාර්තාව පෙන්වා දෙයි. 2100 වසර් දී ගෝලිය ජනගහනය බිලියන 11 දක්වා වර්ධනය වේ යැයි අපේක්ෂා කරයි. එක්සත් ජාතීන්ගේ අන්තර්ජාතික සම්පත් කමිටුවට අනුව 2050 වසරේ දී ඒක පුද්ගල සම්පත් පරිභෝජනය වර්තමානයට වඩා 70% කින් වැඩිවේ. ජලය මානවයාගේ මූලික අවශ්‍යතාවකි. එහෙත් සෑම මානවයකුට ම අවශ්‍ය පිරිසුදු පානීය ජලය හිඟයක් වර්තමානයේ දක්නට ලැබේ. 2050 වසර වන විට බිලියන 5 ක ජනයා උග්‍ර ජල හිඟයකින් පීඩාවිඳිති. එක්සත් ජාතීන්ගේ වාර්තාවට අනුව දේශගුණික විපර්යාසයේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ජල හිඟයෙන් මිලියන සිය ගණනක ජනයාට 2030 වසර වන විට සිය වාසස්ථානවලින් ඉවත් ව ජලය සොයා වෙනත් ප්‍රදේශ කරා සංක්‍රමණයවීමට සිදු වනු ඇත.

වර්තමාන ලෝක ජනගහනය බිලියන 7.3 කි. තවත් වසර 12 කින් එම සංඛ්‍යාවට බිලියනයක් ද වසර තිස් පහකින් බිලියන 2.3 ක් ද ඇතුළත් වේ. ජනගහන වර්ධනය සමඟ අනපේක්ෂිත ව ආහාර, ජලය, බලශක්තිය, රැකියා, නිවාස වැනි අවශ්‍යතාවන් සඳහා ඉල්ලුම ඉහළ යයි. සංවර්ධන වෙමින් පවතින රාජ්‍යයන් 49 ක ජනගහන වර්ධනය ඉතා සීග්‍රයෙන් සිදුවන වග එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය පවසයි. 1804 වසරේ වාර්තාවලට අනුව ගෝලීය ජනගහනය බිලියන 1 කි. 1927 දී බිලියන 2 ක්, 1999 දී බිලියන 6 ක්, වර්තමානයේ බිලියන 7.3 දක්වා ක්‍රමයෙන් ජනගහනය වර්ධනය විය. 2050 දී බිලියන 10 ඉක්මවනු ඇත.

නාගරික කරණය

එක්සත් ජාතීන්ගේ වාර්තාවට අනුව 2050 වන විට සමස්ත ජනගහනයෙන් 70% ක් නාගරික වාසභූමි වෙත සංක්‍රමණය වේ. අනාගතයේ නාගරික ප්‍රදේශ සමාජ - ආර්ථික සහ පාරිසරික අභියෝගයන්ට මුහුණ දීම අනිවාර්ය සංසිද්ධියකි. ඉඩම් බෙදීයාම, පෞද්ගලික වාහන අයිතිය, එමගින් මහමාර්ග තදබදය සහ විනාශ කරන බල ශක්තිය යුරෝපා සංගමයේ 2% ක් ද ජාතික නිෂ්පාදනයෙන් ආසියාවේ 2.5% ක් ද වනු ඇත. 2010 - 2050 අතර කාලයේ ආසියාවේ නාගරික ජනගහනය 60% කින් ඉහළයයි. එමෙන් ම මෙම නගර දේශගුණික වෙනස සහ ගෝලීය උණුසුම ඉහළ යාමෙන් දැඩි අනතුරට ලක්වේ. වර්තමානයේ මිලියන 500 ආසියානු ජනයා නාගරික මුඩුක්කු ආශ්‍රිත ව ජීවත් වෙති. 2025 වසර වනවිට චීනයේ මිලියනය ඉක්ම වූ ජනගහය සහිත නගර 220 ක්, මිලියන 10 ඉක්ම වූ මහා නගර 8 ක් ඉදිවනු ඇත. චීනයේ 1990 වසරේ 26% ක් වූ නාගරිකකරණය වර්තමානයේ 55% දක්වා ඉහළ ගොස් ඇත. 2020 වනවිට ජාතික නාගරිකකරණ සැලසුමට අනුව 60% දක්වා ඉහළ යන අතර ඒ සඳහා යුආන් ත්‍රිලියන 42 ක් (ඩොලර ත්‍රිලියන 6.8) ක් ආයෝජනය කර නිවාස ඒකක මිලියන 49 ක් ගොඩනගනු ඇත.

නාගරිකකරණය විසින් වර්ධනය කරන මානව අවශ්‍යතා උදෙසා අවශ්‍ය බලශක්ති නිපැයුම සඳහා 85% ක ෆොසිල ඉන්ධන දහනයක් සිදු වේ. එය නැවත භාවිත කළ නො හැකි බල ශක්තියකි. කෑදර පරිභෝජනය සඳහා වූ මානව අවශ්‍යතා වෙනුවෙන් වසර 400 ක අගයකින් යුතු ඉන්ධන එක් වසරක් තුළ විනාශ කර දැමේ. එයින් විශාල ප්‍රමාණයක් භාවිත කරන්නේ පාරජාතික TNCs සමාගම් ජාලය සහ රාජ්‍ය පද්ධතියයි.

ආර්ථික අලාභය

විද්‍යාත්මක නිරීක්ෂණයට අනුව 2001 සිට 2025 දක්වා කාලය තුළ පෘථිවි වායුගෝලයේ කාබනික වායු වර්ධනය 19% සිට 27% දක්වා අගයකින් ඉහළ යා හැකිය. ධ‍්‍රැව ප්‍රදේශවල අයිස් හා ග්ලැසියර දියවී යාම නිසා සාගර ජල මට්ටම ඉහළ ගොස් වෙරළබඩ කලාපයේ පාරිසරික පද්ධතිවල ජෛව විවිධත්වය විනාශ වේ. එමෙන් ම මානව ජනාවාසවල මෙතෙක් හඳුනා නොගත් වසංගත රෝග පැතිර යනු ඇත. ජල දුෂණය හා පානීය ජලය හිඟවීම, වගා බෝග විනාශය, වන විනාශය, මත්ස්‍ය සම්පත හිඟවීම ව්‍යසනයක් ලෙස වර්ධනය වේ.

සාගර ජලය මීටරයකින් ඉහළ ගිය හොත් කුඩා දුපත් රැසක් ලෝක සිතියමෙන් අතුරුදහන් වනු ඇත. වෙරළ ආසන්න ගොවීන් ගේ හා ධීවරයන්ගේ ජීවන තත්ත්වය ව්‍යසනයකට ලක් වීම අනිවාර්යයෙන් සිදුවනු ඇත. සාගර ජලය මීටර 7 සිට 12 දක්වා ඉහළ ගිය හොත් ලොව පුරා වෙරළාසන්නව පිහිටා ඇති මහා නගර බොහොමයක් මුහුදු ජලයෙන් යටවී යයි.

පස සෝදා යාම, කොරල් පර විරංජනය වීම හෝ සම්පූර්ණයෙන් විනාශ වීමෙන් සාගර ජෛව විවිධත්වය අහිමි වේ. අධික ව කාබනික වායු උරාගැනීම නිසා සාගර ජලයේ ඔක්ෂිජන් 50% කින් අඩු වී ඇත. එය සමූද්‍ර ජීවීන්ගේ පැවැත්මට ඉතා අහිතකරය. වත්මන් උණුසුම අනුව වෙරළබඩ තීරය විනාශය අනපේක්ෂිත නියඟ සහ ජල ගැලීම් ගෝලීය ආපදාවක් සේ වර්ධනය වේ. වත්මන් උෂ්ණත්වය සෙල්සියස් අංශක 1.5 කි. එය

යම් හෙයකින් සෙල්සියස් අංශක 3 කින් ඉහළ ගිය හොත් සියලු ශාක හා සත්ත්ව ජීවීන්ගේ පැවැත්මට එය තර්ජනයකි.

දේශගුණික වෙනස හේතුවෙන් ගෝලීය ආර්ථිකයට පසුගිය කාලය තුළ ඩොලර් ත්‍රිලියන 54 ක පාඩුවක් සිදු වී ඇත. 2100 වසර වන විට කාබන් බදු මුදල ටොන් එකකට ඩොලර් 27, 000 ක් පැනවීමට සිදු වේ. ලොව පුරා විද්‍යාඥයන් 3000 කගේ සහභාගිත්වයෙන් පර්යේෂණ වාර්තා 6000 ක විශ්ලේෂණයෙන් පැරිස් ගිවිසුම සැකසිණ. ගෝලීය උණුසුම සෙල්සියස් අංශක 3.6 කින් ඉහළ යාම වළක්වා කාර්මිකකරණයට පෙර තත්ත්වයට නැවත ගෙන ඒම පැරිස් සම්මුතියේ අරමුණයි. ඒ සඳහා හරිතාගාර වායු දූෂණය 45% කින් අවම කර ගත යුතුය. ගල් අඟුරු භාවිතය 40% කින් අඩු කළ යුතුය. වර්තමානයේ සූර්යා හා සුළං බලය 7% සිට 67% දක්වා වර්ධනය කළ යුතුය. ගෝලීය උණුසුම සෙල්සියස් අංශක 2.7 කින් ඉහළ යාමෙන් එක්සත් ජනපදය, බංග්ලාදේශය, චීනය, ඊජිප්තුව, ඉන්දුනීසීයාව, ජපානය, පිලිපීන දූපත් සහ වියට්නාමයේ මිලියන 50 ක් වෙරළබඩ ජනයා ජල ගැලීම් නිසා විපතට පත් වෙති. ගෝලීය මුහුදු මට්ටම 2100 දී ඉහළ ගොස් සමූද්‍ර ආසන්නයේ ඇති බොහෝ නාගරික ජනවාස හා වෙරළ තීර මුහුදට යටව යනු ඇත. ගෝලීය ජනගහනයෙන් 14% ක් උණුසුම් තරංග නිසා පීඩා විඳිනු ඇත.

ආර්ථික නිද­හස

උදෙසා මාවත ගොඩ­නැ­ගෙන්නේ යම් රටක අධ්‍ය­පන ක්‍රමය විසින් නිර්මා­ණය කරනු ලබන පුර­වැ­සියා රටේ ආර්ථීක ක්‍රියා­ව­ලි­යට දක්වන දාය­ක­ත්වය මතයි. එහිදී සැල­කි­ල්ලට යොමු කරන්නේ වෘත්තීය අධ්‍යා­ප­නය, බහුත්ව සමා­ජ­යක ගැටුම් අවම කර ගැනී­මට පුර­වැ­සියා සතු දැනුම, ආකල්ප, කුස­ලතා සහිත බුද්ධි වර්ධ­නය පම­ණක් නොව සමාජ සංව­ර්ධ­නය සඳහා දායක වන පුර­වැ­සි­යකු අධ්‍යා­ප­නය තුළින් නිර්මා­ණය කර ගැනී­මයි.

රටක ආර්ථීක වර්ධ­නය මැනිය හැකි ප්‍රධාන සාධ­ක­යක් වන්නේ එම රටේ සේවා නියු­ක්ති­යයි. සේවා නියු­ක්තිය තීර­ණය වන්නේ එම රටේ අධ්‍යා­පන ක්‍රමය විසින් නිර්මා­ණය කරනු ලබන ශ්‍රම බල­කා­යෙන් කොත­රම් ප්‍රති­ශ­ත­යක් එල­දායි ආර්ථීක කට­යු­ක්තක නිරත වන්නේ ද යන කාර­ණය මතය.

එසේම ලෝකයේ සංව­ර්ධ­නය වූ රට­වල් මෙන්ම සංව­ර්ධ­නය කරා වේග­යෙන් පා නගන නව කාර්මික රට­වල් හඳු­නා­ගත හැකි ලක්ෂ­ණ­යක් වන්නේ ආර්ථික වර්ධන වේගය වැඩි වීම හා එම වැඩි වීම ස්ථාවර වීමයි. නැත­හොත් ආර්ථික වර්ධන ක්‍රියා­ව­ලිය තුළ කල්ප­වත්නා වර්ධන ගති­ක­යන් පවත්වා ගැනී­මට එම රට­ව­ලට හැකි වීමයි. එහෙත් ලංකාවේ නිද­හ­සින් පසු ආර්ථික වර්ධ­නය වරින් වර උච්චා­ව­ච­න­යට ලක් වූ නමුත් ආර්ථික වර්ධ­නයේ කල්ප­වත්නා ගති­ක­යන් පවත්වා ගැනි­මට නොහැකි වීම ආර්ථික කළ­ම­නා­ක­ර­ණයේ අස­ම­ත්භා­වය පෙන්නුම් කර­න්නකි. රජයේ රැකියා ලබා දීම තුළින් පම­ණක් විරැ­කි­යාව අවම කිරීම සඳහා වරින් වර උත්සාහ ගැනීම තුළ යම් තර­ම­කට විරැ­කි­යාව සම­නය වුවද තව දුර­ටත් ආර්ථික වර්ධ­නය පිළි­බ­ඳව අවි­ච්චින්න කල්ප­ව­තින ක්‍රියා­දා­ම­යක් ගොඩ නගා ඒ තුළින් විරැ­කි­යා­වට විස­ඳුම් සෙවී­මට පැවති සිය­ලුම රජ­යන් අපො­සත් වී ඇත. විවෘත, සංවෘත, ලිබ­රල්, නිද­හස් වැනි කුමන නම­කින් හැඳි­න්වු­වද ස්ථාවර ආර්ථික ක්‍රම­යක තිබිය යුතු ලක්ෂ­ණ­යක් වන්නේ, සේවා නියු­ක්තිය වර්ධ­නය කිරී­මයි. මේ නිසා කාර්මික රටක් බවට පත් වීමෙන් ආර්ථික වර්ධ­නය අත්පත් කර ගැනීම කලක සිට අප සතු සිහි­න­යක් වුවද තව­මත් එය යථා­ර්ථ­යක් වී නොමැත. එයට හේතුව රටක් ලෙස අපි සේවා නියු­ක්තිය ඉහළ දැමීම සඳහා නිර්මා­ණ­ශීලි ලෙස ක්‍රියා කිරී­මට අපො­සත් වීම බව පෙනේ.

අප පම­ණක් එක තැන
කැර­කෙන්නේ ඇයි
වේග­යෙන් වෙනස් වන ලෝක­යක වෙනස් වන තත්ත්ව­ හා ගැළ­පෙන අයු­රින් අභි­යෝ­ගා­ත්මක ශ්‍රම බල­කා­යක් නිර්මා­ණය කර ගැනී­මට අපො­සත් වුව­හොත් සිදු වන්නේ සේවා වියු­ක්තිය වර්ධ­නය වීමයි. ඌන සේවා නියු­ක්තිය හෝ ගුණා­ත්මක නොවන සුදු­සු­ක­ම්ව­ලට නොගැ­ල­පෙන රැකි­යා­ව­න්වල යෙදීම නිසා ඔවුන්ට දරි­ද්‍ර­තා­ව­යෙන් මිදී­මට නොහැකි වනවා සේම රටේ ආර්ථීක ක්‍රියා­ව­ලි­යට දාය­ක­වීමේ අව­ස්ථාව මග­හැරී යයි. මෙය වර්ත­මා­නය වන විට විශාල ආර්ථික සමාජ හා දේශ­පා­ලන ගැට­ලු­වක් බවට පත්ව ඇත. වර්ත­මා­නයේ රජයේ රැකි­යා­වල කම්කරු, මුර­කරු මෙන්ම සනී­පා­ර­ක්ෂක කම්කරු වැනි තන­තු­රු­වල පවා උසස් පෙළ සම­තුන් පම­ණක් නොව කලා උපා­ධි­ධා­රීන් පවා පත්වීම් ලබා­ගෙන ඇත. මේ ආකා­ර­යට උපා­ධි­ධා­රීන්ගේ රැකියා වියු­ක්තිය ඉහළ මට්ට­මක තිබි­යදී ඉදි­කි­රීම් ක්ෂේත්‍රය වැනි ක්ෂේත්‍ර­වල දැඩි ශ්‍රම හිඟ­යක් පැව­තිම විශාල ගැට­ලු­වකි. සංචා­රක ව්‍යපා­රය ආශ්‍රිත රැකියා පම­ණක් නොව, තාක්ෂණ ශිල්පීන්, විදේ­ශ­ගත රැකියා සඳහා ඇති ඉල්ලු­මට සරි­ලන ඉදි­කි­රීම් නිපු­ණ­යන් ගේ විශාල හිඟ­යක් ද රට තුළ පවතී.

කාර්මික ක්ෂේත්‍ර ආයෝ­ජන ලංකා­වට පැමි­ණි­යද එම ආයෝ­ජන අවස්ථා ලබා ගැනී­මට සමත් වෘත්තීය නිපු­ණතා සහිත පිරි­සක් මෙම අධ්‍යා­පන ක්‍රමය තුළින් නිර්මා­ණය කිරී­මට තව­මත් අපො­සත්ව ඇත. හෝටල් කළ­ම­නා­ක­ර­ණය, කාර්ය සිද්ධී කළ­ම­නා­ක­ර­ණය, ආහාර තාක්ෂ­ණය වැනි විෂ­ය­යන් සඳහා විශ්ව­වි­ද්‍ය­ල­ව­ලින් උපාධි ලබා දුන්නද එම උපාධි සහ­ති­ක­වල ඇති පුහු­ණුව හා අත්දැ­කීම් ක්ෂේත්‍රය පුළුල් නොවීම නිසා එවැනි උපා­ධි­ධා­රීන් පවා රාජ්‍ය සේවයේ සුළු වැටු­ප­කට සංව­ර්ධන සහ­කාර වැනි රැකි­යා­වල නිරත වීම සුලබ කරු­ණක් වී ඇත . මේ අනුව පැහැ­දිලි කළ හැක්කේ අධ්‍ය­පන ක්‍රමය තුළින් නිෂ්පා­ද­නය කරන ශ්‍රමි­කයා ආර්ථික ක්‍රියා­ව­ලි­යට උරා ගැනී­මට නොහැකි වීමේ ගැට­ලු­වයි.

විශේ­ෂ­යෙන් සංව­ර්ධ­නය වෙමින් පව­තින රටක් සංව­ර්ධ­නය කරා යාමට නම් ඉතා ඉක්ම­ණින් ආර්ථීක නිද­හස අත්පත් කර ගත යුතු වේ. මෑත කාලයේ සංව­ර්ධන වේග­යක් අත් කර ගත් සියලු රට­ව­ල්වල හඳු­නා­ගත හැකි පොදු ලක්ෂ­ණ­යක් වන්නේ ඔවුන්ගේ ආර්ථී­කය බෙහෙ­වින් ස්වාධී­නව හැසි­ර­වී­මට ඔවුන්ට හැකි වීමයි. ආර්ථික නිද­හස උදෙසා මාවත ගොඩ­නැ­ගෙන්නේ යම් රටක අධ්‍ය­පන ක්‍රමය විසින් නිර්මා­ණය කරනු ලබන පුර­වැ­සියා රටේ ආර්ථීක ක්‍රියා­ව­ලි­යට දක්වන දාය­ක­ත්වය මතයි. එහිදී සැල­කි­ල්ලට යොමු කරන්නේ වෘත්තීය අධ්‍යා­ප­නය, බහුත්ව සමා­ජ­යක ගැටුම් අවම කර ගැනී­මට පුර­වැ­සියා සතු දැනුම ආකල්ප කුස­ලතා සහිත බුද්ධි වර්ධ­නය පම­ණක් නොව සමාජ සංව­ර්ධ­නය සඳහා දායක වන පුර­වැ­සි­යකු අධ්‍යා­ප­නය තුළින් නිර්මා­ණය කර ගැනී­මයි. ඒ සඳහා යම් රටක් වසර 20ක් 25ක් අනා­ග­තය ගැන සිතා අධ්‍ය­ප­නය සැල­සුම් කර ගත යුතු වන්නේ ය.

දියුණු රට­වල අත්දැ­කීම්
රටක අධ්‍යා­ප­නය ප්‍රධාන වශ­යෙන් කොටස් දෙක­කට වෙන් කර දැක්වීම සංව­ර්ධිත රට­වල ලක්ෂ­ණ­යකි. එනම් සාමාන්‍ය අධ්‍යා­ප­නය සහ වෘත්තීය අධ්‍යා­ප­න­යයි. සාමාන්‍ය අධ්‍යා­ප­නය ප්‍රාථ­මික අධ්‍ය­ප­නය, ද්විතීක අධ්‍යා­ප­නය සහ උසස් අධ්‍යා­ප­නය වශ­යෙන් කොටස් කෙරෙයි. ජපා­නය වැනි රට­වල් පහේ පන්තිය නැත­හොත් අවු­රුදු 12 ක් වන තෙක් විභාග හෝ විෂය මාලා­වක් උග­න්ව­න­වාට වඩා පාසල් තුළ සිදු කරන්නේ පුර­වැසි කුස­ලතා දියුණු කර ගැනී­මට මඟ පෙන්වී­මකි. මේ අධ්‍යා­පන ක්‍රමය නිසා ජපන්නු බුද්ධි­මත් සුව­තා­ව­යෙන් යුත් කරු­ණා­වන්ත පිරි­සක් බවට පත් වෙති. පින්ල­න්තය වැනි රට­වල් විභා­ග­ව­ලින් සම්පූ­ර්ණ­යෙන් ඈත් වී ඇත. මේ නිසා පින්ල­න්තයේ ද්වීතීක අධ්‍යා­ප­නය යනු වෘත්තිය අධ්‍යා­ප­නය වේ. දකුණු කොරි­යාව වැනි රට­වල්ද තම අධ්‍යා­පන ක්ෂේත්‍රය මැන­වින් සංවි­ධා­නය කර ඇත. ඒ අනුව ඔවුන්ගේ අධ්‍ය­පන ක්‍රමය තුළ වෘත්තිය අධ්‍යා­ප­නය ප්‍රධාන අංශ පහක් යටතේ සංවි­ධා­නය කර 11/12 ශ්‍රේණි­ව­ලදී සිසු­නට වෘත්තිය විෂය මාලා­වක් හැදෑ­රී­මට අව­ස්ථාව ලබා දී ඇත. අනා­ගත ශ්‍රමි­ක­යාගේ පෞරු­ෂය, ආකල්ප මෙන්ම අන්ත­ර්පු­ද්ගල සබ­ඳතා පැවැ­ත්වීමේ හැකි­යා­වන් සමඟ වෘත්තිය ප්‍රවේ­ශ­යක් ඇති කිරීම මත රටේ ආර්ථීක සංව­ර්ධ­නය රඳා­ප­ව­තින බව දකුණු කොරි­යානු ජාති­කයෝ විස්වාස ක රති.

මේ නිසා දියුණු රට­වල් අධ්‍යා­පන ක්‍රම­යෙන් සමා­ජ­ගත කරන පුර­වැ­සියා රට කෙරෙහි, එහි පුර­වැ­සි­යන් කෙරෙහි ධනා­ත්මක ආක­ල්ප­ය­කින් යුතු වෙයි. ඔවුන් ශ්‍රම එල­දා­යි­තා­වය, කාලයේ එල­දා­යි­තා­වය මෙන්ම භුමියේ එල­දා­යි­තා­වය වර්ධ­නය කර ගනි­මින් තම ආර්ථීක ශක්තිය වර්ධ­නය කර ගන්නා ගමන් රටේ ආර්ථීක වර්ධ­නය වෙනු­වෙන් උප­රිම ලෙස දායක වේ. එල­දා­යි­තා­වය ශ්‍රමි­ක­ය­කු­ගෙන් බලා­පො­රොත්තු වන වැද­ගත් සංක­ල්ප­යකි. පින්ල­න්තය, ස්වට්ස­ර්ල­න්තය වැනි රට­වල සාමාන්‍ය පාසල් අධ්‍යා­පන ක්‍රමය තුළින්ම වෘත්තිය අධ්‍යා­ප­නය සඳහා යොමු කරනු ලබයි. පාස­ලින් ඉවත් වන්නේ වෘත්ති­මය කුස­ල­තා­ව­යක් සහිත පුර­වැ­සි­යෙක් බවට එරට අධ්‍යා­පන ක්‍රමය සහ­තික වේ. හත හෝ අට වැනි ශ්‍රේණි­ය­කදී පව­ත්වන විභා­ග­ය­කින් වෘත්තිය විෂය ධාරා­ව­ටත් සාමාන්‍ය උසස් අධ්‍යා­ප­න­යට හෝ කම්ක­රු­වකු ලෙස, නුපු­හුණු ශ්‍රමි­ක­යකු ලෙස රැකි­යා­වක් කර­මින් ඉගෙන ගන්න­වාද යන්න පින්ල­න්තයේ දරු­වන්ට තීර­ණය කළ හැකිය. මේ නිසා වයස 13 හො 14 පමණ වන විට තම අනා­ගත ඉලක්ක ගත රැකියා ඔස්සේ ජීවි­තය ජය ගැනී­මට අව­ස්ථාව ලැබේ. අඩු වය­සින් වෘත්තී­යක නිරත වීම නිසා උප­රිම කාර්ය­ක්ෂ­ම­තා­ව­ය­කින් සහ කැමැ­ත්ත­කින් එහි කට­යුතු කරන අතර රැකි­යාවේ බොහෝ ගැටලු අවම කරනු ලබයි. ගැට­ලුව අලුත් එකක් නොව පැරැණි එකකි.
හැත්තෑව දශ­කයේ ලංකා­වට පැමිණි ඩඩ්ලි සියර්ස් නමැති සමාජ විද්‍ය­ඥයා පෙන්වා දුන්නේ ලංකාවේ ඇත්තේ විර­කි­යාව පිළි­බඳ ප්‍රශ්න­යක් නොව රැකි­යා­වන් සඳහා සුදු­ස්සන් නොමැති වීමේ ගැට­ලු­වක් බවයි. එම තත්ත්වය අද දක්වාම වෙනස් නොවී පව­තියි.

 
ලංකාවේ වෘත්තිය අධ්‍යා­ප­නය සම්පූ­ර්ණ­යෙන්ම සාමාන්‍ය අධ්‍යා­ප­න­යෙන් බැහැ­රව පවතී. මේ නිසා බොහෝ විට වෘත්තිය සුදු­සු­කම් සඳහා එළ­ඹෙනු ලබන්නේ අපොස සා පෙළ අස­මත් වීම හෝ උසස් පෙළ අස­මත් වීම මතය. මේ නිසා වෘත්තිය පුහුණු ක්ෂේත්‍ර­යට ඇතුළු වන්නේ බුද්ධි­ම­තුන් නොවන බව පැහැ­දි­ලිය.
ඕනෑම ක්ෂේත්‍ර­යක් ඉදි­රි­යට යාමට නම් එම ක්ෂේත්‍රය තුළට බුද්ධි­මත් පිරි­සක් ඇතුළු විය යුතු වේ. වෛද්‍ය, ඉංජි­නේරු ක්ෂේත්‍ර රටේ වැද­ගත් වෘත්තීන් බවට පත්වන්නේ දක්ෂ­යන් විශ්ව­වි­ද්‍යාල හරහා උපාධි ලැබ එම වෘත්තී­න්ව­ලට එකතු වන නිසා­වෙනි.

ලංකාවේ අපොස උසස් පෙළ සහ ඊට ඉහළ අධ්‍යා­පන සුදු­සු­කම් සහිත අය­ගෙන් ඉහ­ළම සේවා වියුක්ති අනු­පා­තය වාර්තා වීමෙන් අධ්‍යා­ප­නයේ ඇති මෙම නොගැ­ළ­පීම පැහැ­දිලි වෙයි. මහ බැංකු වාර්තා පවා පෙන්වා දෙන්නේ ආර්ථී­කයේ ශ්‍රම ඉල්ලුම සපු­රා­ලීම සඳහා මානව සම්පත සංව­ර්ධ­නය කළ යුතු බවය. අප මෙතෙක් සිදු කර ඇත්තේ රැකි­යා­වක් සඳහා සහ­ති­ක­යක් දීම පමණි. මේ නිසා සේවා­ලා­භීන් අපේක්ෂා කරන පිරි­පුන් ශ්‍රමි­ක­යකු ලබා දීමට අධ්‍යා­පන ක්‍රමය ඉතා ඉක්ම­ණින් වෙනස් විය යුතුය. 1977න් පසු ඇති වූ විවෘත ආර්ථී­ක­යත් සමග වැඩි වූ රැකියා ඉඩ ප්‍රස්ථා ග්‍රහ­ණය කර ගැනී­මට සමත් වෘත්තික නිපු­ණ­යින් අධ්‍යා­පන පද්ධ­ති­යෙන් නිර්මා­ණය නොවූ නිසා වෘත්තිය අධ්‍යා­ප­නය වෙනු­වෙන් වෙනම අමා­ත්‍යාං­ශ­යක් ඇති කිරි­මට සිදු විය. අප මහත් බලා­පො­රො­ත්තු­වෙන් ඇති කළ නිද­හස් වෙළෙඳ කලාප, ආයො­ජන ප්‍රව­ර්ධන වැඩ පිළි­වෙළ අසා­ර්ථක වන්නේ ඒ සඳහා සුදුසු ශ්‍රමි­ක­යින් ලබා දීමට අපේ අධ්‍යා­පන ක්‍රමය අපො­සත් වූ නිසාය. අපට වඩා සන්නි­වේ­දන කුස­ල­තා­ව­යක් සහිත ඉන්දි­යාව කරා ආයො­ජ­ක­යන් ඇදී යන්නේ ලාබ ශ්‍රම­යට වඩා ඉන්දි­යානු ශ්‍රමි­ක­යාගේ සන්නි­වේ­දන කුස­ල­තා­ව­යත් ආක­ල්ප­මය වෙන­සත් නිසාය. ත්‍රෛභාෂා ප්‍රති­ප­ත්තිය අනු­ග­ම­නය කරන ඉන්දි­යානු අධ්‍යා­පන ක්‍රමය මඟින් ජාත්‍ය­න්තර භාෂා­වත්, හින්දු භාෂා­වත්, ප්‍රාන්ත භාෂා­වත් සන්නි­වේ­ද­නය කළ හැකි පුර­වැ­සි­යන් බිහි­ක­රනු ලබයි. කොරි­යා­වට යාමට කොරි­යානු භාෂා ප්‍රවී­ණ­තා­ව­යත් ජපා­න­යට රැකි­යා­වක් සඳහා යාමට ජපන් භාෂා­වත් අත්‍ය­වශ්‍ය වීම තුළ පැහැ­දිලි කර­නුයේ මෙම සන්නි­වේ­දන අව­ශ්‍ය­තා­වයි.

මේ නිසා අපේ රටේ අධ්‍යා­පන ක්‍රමය සැක­සිය යුත්තේ රටේ පාසල් පද්ධ­තිය තුළින් සෘජු­වම වෘත්තීය අධ්‍ය­ප­න­යට ප්‍රවේ­ශ­යක් ඇති කිරී­මයි. මේ වන විට වෘත්තිය අධ්‍යා­ප­නය, වෙළෙඳ පොළ අව­ශ්‍යතා මත මැදි­හත් වී විවි­ධා­කා­ර­යෙන් විවිධ මිල ගණ­න්ව­ලට පාඨ­මාලා අලෙවි කරන අතර ඒ තුළින් රටක වෘත්තීය අධ­ය­ප­න­යක් දියුණු වේ යැයි විස්වාස කළ නොහැ­කිය. මන්ද මෙම පාඨ­මාලා ජන­ප්‍රි­ය­ත්වය මත හා සමාජ ඉල්ලුම මත පව­ත්වා­ගෙන යනු විනා වෘත්තිය අව­ශ්‍යතා සමඟ නොගැ­ළ­පෙන බැවිනි. රජයේ වෘත්තිය ආය­ත­න­වල පාඨ­මාලා හදා­රන ප්‍රමා­ණය සහ ඔවුන්ගේ පාඨ­මාලා තොරා­ගැ­නී­මද ජන­ප්‍රිය තලයේ සිදු වන අතර වෘත්තීය අධ්‍යා­ප­නය සඳහා පෙළ­ඹ­වීම ඉතා­මත් අල්පය. මෙයට හේතුව වන්නේ පාසල් අධ්‍යා­ප­නය හමාර කරන විට ඉතා ඉක්ම­ණින් රැකි­යා­වක් සඳහා පෙළ­ඹ­වී­මක් හෝ ඇති කර ඇති නිසා­වෙනි. ඒ අතර කෙටි­කා­ලීන ජන­ප්‍රිය වෘත්තීය පාඨ­මාලා හදාරා රැකියා විර­හි­ත­භා­වයේ සිටීම සුල­භය. නිපු­ණතා සංව­ර්ධන සහ වෘත්තිය අධ්‍යා­පන අමා­ත්‍යං­ශය යටතේ ප්‍රධාන ආය­තන 12ක් පාල­නය වන අතර ඒවායේ පුහුණු මධ්‍ය­ස්ථාන 357ක් පමණ ලංකාව පුරා ක්‍රියා­ත්මක වුවද 2016 වසරේ පුහුණු අවස්ථා ලබා දී ඇත්තේ 109353 ක් වැනි පිරි­ස­ක­ටය. එයින් බහු­ත­ර­යක් ඉංග්‍රීසි, කොරි­යන් වැනි භාෂා මෙන්ම පරි­ග­ණක පුහු­ණුව වැනි පාඨ­මාලා වේ. මෙයින් පැහැ­දිලි වන්නේ ලංකාවේ වෘත්තිය අධ්‍යා­ප­නය තුළ ඇති ගැට­ලු­වයි.

වෘත්තිය අධ්‍යා­ප­නයේ ගැටලු
ලංකාවේ දක්ෂ­යින් වෘත්තිය අධ්‍යා­ප­නය තුළට ඇතුළු නොවූ බවට ඇති හොඳම උදා­හ­ර­ණය වන්නේ වෘත්තීය අධ්‍යා­ප­නය වෙනු­වෙන් වූ නිපු­ණතා සංව­ර්ධන සහ වෘත්තිය පුහුණු අමා­ත්‍යාං­ශය නිකුත් කරණු ලබන ජාතික වෘත්තීය සහ­ති­කය හෙවත් N V Q සහ­තික ලබා­දිම සිදු­ක­රන තෘතී­යික සහ වෘත්තීය අධ්‍යා­පන කොමි­ෂන් සභාවේ සංඛ්‍යා ලේඛ­ණ­ව­ලට අනුව 2017 වසර සඳහා N V Q 3 මට්ටම සඳහා සහ­තික 14753ක් හා N V Q 4 සඳහා 6150 ලබා­දෙන විට ඉංග්‍රීසි මාධ්‍ය­යෙන් අධ්‍ය­යන කට­යුතු සිදු කරන N V Q ලෙවල් 5 සඳහා 1028 ක් N V Q 6 සඳහා සහ­තික පත් ලබා දී ඇත්තේ 27 දෙනෙකු සඳහා පමණි. මෙයින් පැහැ­දිලි වන්නේ ඉංග්‍රීසි මාධ්‍ය­යෙන් අධ්‍යා­පන කට­යුතු කිරීමේ හැකි­යාව අවම මට්ට­මක පව­තින බවයි.

නිපු­ණතා සංව­ර්ධන හා වෘත්තීය පුහුණු අමා­ත්‍යං­ශය යටතේ 2017 වසර සඳහා පර්යේ­ෂණ යෝජනා ඉදි­රි­පත් වී ඇත්තේ 9 ක් පමණි. මෙය සංව­ර්ධ­නය වෙමින් පව­තින රටක සංව­ර්ධ­නයේ ඛේද­වා­ච­ක­යකි. රටක් ඉදි­රි­යට යාමට නම් ශාස්ත්‍රීය අංශයේ පම­ණක් නොව වෘත්තිය අධ්‍යා­පන ක්ෂේත්‍ර­යේද පර්යේ­ෂණ ඉතා­මත් වැද­ගත් වන බව අමු­තු­වෙන් පැහැ­දිලි කර දිය යුතු නැත.
වෘත්තිය අධ්‍යා­ප­නයේ අනෙක් ගැට­ලුව වන්නේ රාජ්‍ය අංශයේ පවා වෘත්තිය අධ්‍යා­ප­නය ලබා­දෙන ආය­තන විශාල සංඛ්‍යා­වක් පැව­තී­මයි. නිපු­ණතා සංව­ර්ධන හා වෘත්තිය පුහුණු කිරීමේ අමා­ත්‍යාං­ශය යටතේ මෙන්ම ආර්ථික සංව­ර්ධන අමා­ත්‍යාං­ශය, ජාතික තරුණ සේවා සභාව, කෘෂි­කර්ම දොපා­ර්ත­මේ­න්තුව, සංචා­රක අමා­ත්‍යාං­ශය වැනි විවිධ අමා­ත්‍යාංශ හා අධි­කාරි දෙපා­ර්මේන්තු, වෘත්තීය පුහු­ණුව ලබා දෙයි.

යම් රටක සංව­ර්ධ­නය උදෙසා විරැ­කි­යාව අව­සන් කළ යුතු අතර සේවා ඵල­දා­යී­තා­වය හෙවත් සඑ­ල­තා­යි­තා­වය වැඩි කළ යුතුවේ. එයින් ඉතා කෙටි කල­කින් එම පාසල් හැර­ය­න්නන් හෙවත් ශ්‍රම­බ­ල­කාය නිපු­ණතා සහිත පුහුණු ශ්‍රම බල­කා­යක් ලෙස නිර්මා­ණය කළ හැකි වීම සංව­ර්ධ­නයේ ප්‍රධාන සහ අනි­වා­ර්යය කොන්දේ­සි­යකි. ඒ සඳහා අධ්‍යා­ප­නය සඳහා වු සිය­ලුම රාජ්‍ය අමා­ත්‍යංශ හා අධී­කා­රින් පම­ණක් නොව අධ්‍යා­ප­න­යට සම්බන්ධ සිය­ලුම ආය­තන එකම අමා­ත්‍යං­ශ­යක් යටතේ ක්‍රියා­ත්මක වීම අත්‍ය­ව­ශ්‍ය­යය . එයට අම­ත­රව දිගු කාලීන හා පුළුල් ලෙස සිදු කරනු ලබන පර්යේ­ෂණ මෙම තත්ව­යෙන් ගොඩ ඒම සඳහා භාවිත කිරීම අත්‍ය­ව­ශ්‍යය .
ගැට­ලුව වන්නේ තව­මත් රටට ඇවසි ශ්‍රම ඉල්ලු­මට සරි­ලන වෘත්තීය අධ්‍යා­ප­න­යක් නොලැ­බී­මයි. වාර්ෂි­කව තවත් පෞද්ග­ලික හා රාජ්‍ය අංශයේ ආය­තන විශාල ප්‍රමා­ණ­යක් වෘත්තීය පුහු­ණුව ලබා­දීම සඳහා බල­පත්‍ර ලබා දීම හෝ අලුත් කිරීම සිදු කරයි. එහෙත් මේවා අතර විවි­ධ­ත්ව­යත්, මනා සම­බ­න්ධී­ක­ර­ණ­යක්, නියා­ම­න­යක් නැති­වී­මත් නිසා වෘත්තිය අධ්‍යා­ප­නයේ විශාල ගැටලු රාශි­යක් නිර්මා­ණය කර ඇත. බොහෝ වෘත්තිය අධ්‍යා­පන ආය­තන බිඳ­වැ­ටෙ­මින් පවතී. බිලි­යන ගණන් වටිනා උප­ක­රණ සම­හර කාර්මික විද්‍යා­ල­වල නික­රුණේ දිරා­ය­මින් ඇත්තේ පුහු­ණුව සඳහා සිසු සිසු­වි­යන් යොමු නොවීම හේතු­වෙනි.

වජිර කාන්ත උබේ­සිංහ
සමා­ජිය විද්‍ය­පති පශ්චාත් උපාධි,
සංව­ර්ධන සැල­සු­ම්ක­රණ පශ්චාත් උපාධි,
අධ්‍යා­ප­න­වේදි උපාධි.

ඉදිරි පාදවල මැද හරියේ ඇති සුදු පැහැ පදාස හැරුණුවිට ඇගේ සිරුර මුළුමනින්ම තද කළු පැහැති විය. මඳක් දිගු ලොම් සහිත, ශක්තිමත් සිරුරක් තිබූ ඇය, විදෙස් සම්භවයක් සහිත පියකුට දාව, දේශීය මවකගේ කුසින් මෙලොව එළිය දුටුවාය. සිරුරේ පැහැය නිසා නිවැසියෝ ඇයට ‘බ්ලැකී’ යැයි නම් තැබූහ. උස්, සාඩම්බර බිරුම් හඬක් හිමි දස හැවිරිදි ‘බ්ලැකී’ ඒ මැද පාංතික ගැමි නිවසේ විශ්වසනීය ආරක්ෂිකාවක වූවාය.

‘බ්ලැකී’ එක් වරක් පැටවුන් දෙදෙනකු වැදුවාය. එයින් පළමු වැන්නාගේ සිරුරේ මවගෙන් උරුම වූ කුඩා කළු පදාසයක් ඇති නමුත්, අනෙක් සියලු තැන් සුදු පැහැයෙන් යුක්ත විය. එබැවින් නිවැසියෝ ඌට ‘වයිට්’ යනුවෙන් නම් තැබූහ. දෙවැනියා මුළුමනින්ම පාහේ දුඹුරු පැහැ වර්ණයෙන් යුක්ත වූ බැවින් ‘බ්‍රවුන්’ යනුවෙන් නම් කෙරිණි. ‘බ්ලැකි’, ‘වයිට්’ සහ ‘බ්‍රවුන්’ නිවැසියන්ගේ ආදරය දිනාගෙන යෙහෙන් දිවිගෙවූහ.

එය තවමත් කඳු මුදුන් මීදුමෙන් වැසී තිබුණු ශනිදාවක් විය. පෙරවරු නවය පමණ පසු වනවිට කඳු මුදුන්වල දැවටුණු මීදුම කෙමෙන් මැකීගියේය. මිදුලේ කර්තකොලාම්බන් ගසයට මැවුණු සෙවනැලි යට ‘බ්ලැකී’, ‘බ්‍රවුන්’ සහ ‘වයිට්’ කෙළිදෙලෙන් පසුවූහ.

මේ මොහොතේ වත්තේ ඉදිරි වැට මායිමේ සිටුවා‍ ඇති කනේරු ගහ පැත්තේ සිට සැපින්නක් ඇදී ආවාය. අඩි දෙකහමාරක් පමණ දිග ඇයද තුරුණු වියේ පසු විය. කෙතරම් නිශ්ශබ්දව ඇදී ආවද සුනඛයන්ට ඇගේ ඉව දැනිණි. ඔවුහු එක සීරුවට බුරන්නට පටන්ගත්හ. සුනඛ පවුලේ බඩපිස්සා වූ ‘බ්‍රවුන්’ එක්වරම සැපින්න ඉදිරියට බුරා පැන්නේය. එහෙත් ‘බ්ලැකී’ ගොරවමින් යම් පණිවුඩයක් නිකුත් කළාය.

“එකපාරට පනින්න එපා! ඔය නයෙක් නෙවෙයි, හැපින්නක්. ඒකී බොහොම භයානකයි!”

එහෙත් යෞවන මදයෙන් මත්වූ ‘බ්‍රවුන්’ ඇගේ ඔවදන් සැලකිල්ලට ගත්තේ නැත.

“අම්මා බයවෙන්න එපා! අපි තුන්දෙනෙක් ඉන්නවා. ඔයි නාග මානවිකාව’ කම්මුතු කරල දාන එක අපට ඒ හැටි කජ්ජක් නෙවෙයි. බලමු අද උන්දැ අපෙන් තමයි සල්ලං වෙන්නෙ.”

‘බ්‍රවුන්’ එසේ සිතුවා විය හැකි ය. ඒ මොහොතේ සැපින්නද කල්පනා කළේ තමන් නොසිතූ ලෙස සතුරන් තිදෙනකුට මුහුණ දී සිටින බවයි. එබැවින් දිවි රැක ගැනීම සඳහා අසමාන සටනක් සිදුකළ යුතු බව ඕ සිතුවාය. ඇය නොපමාව පෙන ගොබය විහිදා සතුරා තුළ බිය සැක ඇති කරමින් සටන් වදින්නට වූවාය.

‘බ්‍රවුන්’ හිටියේ කොහොමටත් සතුරා අවඥාවට ලක් කරමිනි. ඉඩ ලද විගසින් සැපින්නගේ සිරුරට සිය ශකිත්මත්, තියුණු දත් පහර එල්ල කිරීමට ඌ සූදානමින් සිටියේය. කීපවතාවක්ම ඈ වෙත පනින්නට ‘බ්‍රවුන්’ උත්සාහ කළ ද එය ඉටුකරගත නොහැකි වූයේ, සැපින්න ‘ෂූ... ෂූ’ හඬ නංවමින් මාරාන්තික ප්‍රහාරයන් එල්ල කරන නිසාය. මේ අතර ‘වයිට්’ ද සිටියේ අවස්ථාවක් ලැබෙනතෙක් මාන බලමිනි. සැපින්නගේ සුළු පමාවක් දුටු සැනින් ඈ වෙත කඩාපැන සපා කෑමට ඌ සමත් විය. සැපින්න වේදනාවෙන් ද, කෝපයෙන් ද ඇඹරුණාය.

සෝවුරාගේ හපන්කම දුටු ‘බ්‍රවුන්ට’ ද ඉස්පාසුවක් නොමැති විය. ඌටද වුවමනා වූයේ සතුරාට තියුණු ප්‍රහාරයක් එල්ල කිරීමට ය. එවිටම යළිත් ‘බ්ලැකී’ බුරා හැලුනේය. ඇය නිකුත් කළේ ක්ෂණික පණිවුඩයකි. එහි මෙවැනි අදහසක් ගැබ් විය.

“පුතේ ඔයා කලබල වෙලා එක පාරටම පනින්න එපා. ‘නයාට ගහලා පොල්ල වරද්දා ගන්න එපා!” කියල කතාවක් තියෙනවා, හැපින්න දැන් පිස්සු වැටිල ඉන්නෙ. ඒකි ගැන මං බලාගන්නම්.”

එහෙත් ‘බ්‍රවුන්’ ඒ කිසිවක් සැලකිල්ලට ගත්තේ නැත. ඌට වුවමනා වූයේ සතුරා ඉවරයක් කර දමන්නටය. එබැවින් ඌ ක්ෂණිකව සැපින්නගේ පෙන ගොබය ඉලක්ක කරගෙනම කඩාපැන්නේය. එහෙත් සැපින්න ඊට වඩා තීක්ෂණ බුද්ධියෙන් යුතු වූවාය. එක්වරම ප්‍රහාරය වැළැක්වීමට ඉවතට පිනූ සැපින්න කෝපයෙන් උමතුව පෙනය විහිදා ‘බ්‍රවුන්’ගේ දකුණු ඇසට මදක් පහළ ප්‍රදේශයට තියුණු පහරක් එල්ල කළේය. ‘බ්‍රවුන්’ වේදනාවෙන් කෑ මොර දුන්නේය.

“පුතේ!” ‘බ්ලැකී’ බුරා වැටෙමින් බිය පළ කළාය.

‘අයියේ!’ එවර කනගාටුව පළ කළේ ‘වයිට්’ ය.

සියල්ල සිදුවී අවසන් යැයි ‘බ්ලැකී’ ට කල්පනා විය. තවදුරටත් ජීවත්වීම තේරුමක් නැතැයි ඈ සිතුවා විය හැකිය. ‘බ්‍රවුන්’ ඉසිලිය නොහැකි වේදනාවෙන් පසෙකට වන අයුරු ‘බ්ලැකී’ දුටුවාය. ඇය පුපුරා හැලෙන කෝපයෙන් යුතුව, නොවරදින සුළු ඉලක්කයකින් සතුරා මතට කඩාපැන්නාය. ‘බ්‍රවුන්’ ට සිදුකළ විපත වෙනුවෙන් සැපින්නගෙන් නිසි පළිය ගන්නට ඇයට වුවමනා වී තිබිණි. මෙවර ඇගේ අදහස මුදුන්පත් විය. ‘බ්ලැකී’ගේ තියුණු දත්වලින් සිදුකළ සපා කෑමෙන් සැපින්නගේ සිරුර දෙකට කැඩෙන්නට ආසන්නව තිබිණි. ඇගේ පෙණ ගොබය හැකිලී ගියේය. කීපවරක් දඟලා ඇය අවසන් ගමන් ගියාය.

‘බ්ලැකී’ සහ ‘වයිට්’ පසෙක වැටී සිටි ‘බ්‍රවුන්’ වෙත ගියේ ශෝකයෙන් අ‍ඳෝනා කියමිනි. මේ වනවිට බෙහෙවින් අඩපණව, පැත්ත වැටී උන් ‘බ්‍රවුන්’ගේ මුවින් සෙම දමන්නට පටන්ගෙන තිබිණි. සැපින්න දෂ්ඨ කිරීමෙන් පැය භාගයක් පමණ ඇතුළත සුනඛයාගේ අවසානය අත ළඟට විත් තිබිණි. ‘බ්‍රවුන්’ යන්තමින් ඇස් හැර සිය මව සහ සෝවුරා දෙස බැලීය. උගේ බැල්මේ මෙවැනි හැඟීමක් ලියැවී තිබිණි.

‘අම්මේ ඔයාලා දුක් වෙන්න එපා. මේ ගෙදර පොඩි දරුවො ඉන්නවා. හැපින්න ඒ අයට අනතුරක් කරන්න ඉඩ තිබුණා. අපි අපේ යුතුකම අකුරට ඉටුකළා.”

මේ වනවිට ‘බ්‍රවුන්’‍ගේ අවසන් හෝරාව වෙනුවෙන් නිවසේ දරුවෝ සහ මවුපියෝ පැමිණ සිටියහ. කුඩා දරුවෝ හඬන්නට පටන්ගත්හ. දෙකඩ වන්නට ආසන්න සැපින්නගේ සිරුර ඔවුන් තුළ භීතියද, පිළිකුලද දැනවීය.

දරු සෙනෙහසින් වෑවුණු ‘බ්ලැකී’ගේ විලාපයද, සෝයුරු වියෝවෙන් හුදෙකලා වූ ‘වයිට්’ගේ කෙඳිරියද බෙහෝ වේලා යනතුරු එක දිගට ඇසිණි. හෝරා දෙක තුනකට පසු කනේරු ගසට මදක් ඔබ්බෙන් තරමක ගැඹුරු වළක් නිවසේ ගෘහ මූලිකයා විසින් කණින ලදී. සීරුවෙන් ඔසවාගත් ‘බ්‍රවුන්’ගේ සිරුර එහි තැන්පත් කරනවිට කුඩා දරුවෝ හැඬුම අලුත් කළහ. සුනඛයෝ දෙදෙන වඩාත් ගැඹුරු ශෝකයෙන් උඩු බුරන්නට පටන්ගත්හ. ‘බ්‍රවුන්’ගේ සොහොන මතක තබාගනු වස් ගෘහ මූලිකයා විසින්, වත්තෙන් ගලවා ගන්නා ලද සැපදිල්ලා පැළය සිටුවන ලද්දේ පවුලේ වැඩිමහල් පිරිමි ළමයා විසිනි. එය වසර ගණනක් ගියවිට අතුපතර විහිදූ, ඉදුණු කහ පැහැති ගෙඩි හැදෙන තරමක් විශාල වෘක්ෂයක් බවට පත්විය.

පණ සුන්ව ගිය සැපින්නගේ මළ සිරුරට එවැනි සත්කාරයක් නොලැබුණු බව අමුතුවෙන් සඳහන් කළ යුතු නැත. ඇයගේ සිරුරට භූමිතෙල් දමා, ඒ මතින් පැරඬැල් හා වියළි කොළ රොඩුද අතුරා පුලුස්සා දමන ලද්දේ ගෘහ මූලිකයා විසිනි. සැපින්නගේ භෂ්මාවශේෂ වත්තේ ඈත කෙළවරක වළලා දමන ලද්දේ ඇගේ විසකුරු දළවලින් ‍කාට හෝ අනතුරක් සිදුවේ යැයි ජනිත වූ භීතියෙනි.

එදා කඳු මුදුන්වලින් මීදුම මැකී යන හෝරාවේ තුරුණුවියේ උන් සැපින්න, තමන්ගේ පාඩුවේ කොතැනකට හෝ ඇදී ගියා විය හැකිය. ඇතැම්විට තමන්ගේ ගොදුරක් පසුපස හඹා ගියා හෝ වත්තේ ඈත කෙළවරක ඇති තුඹසක් කරා සේන්දු වන්නට අදහස් කළා විය හැකිය.

කිසිවකු නොදක්නා ලද නමුත් යළි කිසිදිනක පුරුදු වාසස්ථානයට නොපැමිණි සැපින්න වෙනුවෙන් වෑවුණු ළබැඳියන් සිටින්නට ඇති බව නම් නිසැකය!

Tiniwick 2705@gmail.com

දේශීය කර්මාන්ත සවිබල ගැන්වීමට අන්තර් අමාත්‍යාංශ කාර්ය සාධන බළකායක් පිහිටුවීමට සුළු සහ මධ්‍ය පරිමාණ ව්‍යාපාර, ව්‍යවසාය සංවර්ධන, කර්මාන්ත සහ සැපයුම් කළමනාකාර ඇමැති විමල් වීරවංශ මහතා කළ යෝජනාවට දේශීය කර්මාන්තකරුවන් සහ ව්‍යවසායකයෝ ප්‍රසාදය පළකරති.

සුළු හා මධ්‍ය පරිමාණ දේශීය කර්මාන්ත රැකගැනීම සඳහා වෙනමම අමාත්‍යාංශයක් පිහිටුවා දිරිය ලබා දුන් ‍නව රජයේ විෂය භාර ඇමැතිවරයා වශයෙන් තමන් සමඟ සාකච්ඡාවකට එක්වූ මුල් අවස්ථාවේදීම මෙවැනි යෝජනාවක් ගෙනඒම පිළිබඳව විමල් වීරවංශ මහතාට ස්තූතිවන්ත වන බවද ඔවුහු පැවසුහ.

ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ උපදෙස් මත දේශීය කර්මාන්තකරුවන් සවිබල ගැන්වීමට වැඩසටහන් රැසක් ක්‍රියාත්මක කිරීමට නියමිතය. මුදල් අමාත්‍යාංශය ඇතුළු ආයතන ගණනාවක් ඇතුළත් වන පරිදි මේ අන්තර් අමාත්‍යාංශ කාර්ය සාධන බළකාය ගොඩනැගීමට නියමිතය. එය සති දෙකකට හෝ මාසයකට වරක් හෝ ජනාධිපතිවරයාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් රැස්වීමට කටයුතු යෙදීමට පියවර ගන්නා බව සඳහන් කළ ඇමැති විමල් වීරවංශ මහතාට තම සංවිධානවල ව්‍යාපාරවල පූර්ණ සහාය පළකරන බවද දේශීය ව්‍යවසායකයෝ පවසති.

ඇමැති විමල් වීරවංශ මහතා කළ යෝජනාව සම්බන්ධයෙන් අප සමඟ අදහස් දැක්වූ මවුබිම ලංකා පදනමේ සභාපති සහ පැලවත්ත කිරි කර්මාන්තායතනයේ සහ මාස්ටර් ඩයිවර්ස් සමාගමේ සභාපති ආරියශීල වික්‍රමනායක මහතා-

වසර 1977 දී අපි ඩොලර් එකකට ගෙව්වේ රු. 4ක මුදලක්. අද වන විට ඩොලරයට රුපියල් 180ක් 183ක් ගෙවන්න සිදුවී තිබෙනවා. මෙසේ වැඩිපුර මුදල් ගෙවීමට සිදුවී තිබෙන්නේ අපි පිටරටින් පාන් පිටි, කිරි පිටි, ටින් මාළු ඇතුළු ගොඩක් ආහාර ද්‍රව්‍ය මේ රටට ගෙනැවිත් තිබීම නිසයි. ඒ වගේම අපේ ණය බරත් වැඩිවී තිබෙන්නේ ඩොලර්වලින් ණය ලබා ගැනීම නිසයි.

මේ දෙකම අපිට අවාසියි. ඒ නිසා මේ අවාසියෙන් මිදීමට අපි අනිවාර්යයෙන්ම කිරි පිටි, සීනි, ටින් මාළු වැනි දේ මේ රටේම නිෂ්පාදනය කළ යුතුයි. එය අපිට අනිවාර්යයෙන්ම කළ හැකි දෙයක්. ඒ නිසා අපි අපේ ආහාර ද්‍රව්‍ය මේ රටේම නිෂ්පාදනය කිරීමට පෙළඹවිය යුතුයි. තව එකක් කිව යුතුයි. පිටරටින් ආහාර ගෙන්වා පාවිච්චි කරන අපි ඒ තුළින් හැදෙන ලෙඩ රෝගවලින් ආරක්ෂාවීමට විශාල වශයෙන් බෙහෙත් ගෙන්වනවා. අද බලන්න බින්තැන්නේ කිසිම කෙනෙකුට වකුගඩු රෝග නෑ. ඊට හේතුව ඒ අය කොකාකෝලා බොන්නේ නෑ, තිබහට කොමඩු කනවා. ඒ අය නී‍රෝගියි. අද අපේ බොහෝ ලෙඩ රෝග ඇතිවන්නේ විදේශයන්ගෙන් ගෙන එන කෑමබීම නිසයි. ඒ නිසා දේශීය වශයෙන් අපි හැකිතරම් ආහාරවලින් ස්වයංපෝෂිත විය යුතුයි. පිටරටට ඇදී යන විදේශ විනිමය නතර කළ යුතුයි. මේ සඳහා මුල්වීමට දේශීය කර්මාන්ත රැකගත යුතුයි. ඒ සඳහා විමල් වීරවංශ ඇමැතිවරයා කළ යෝජනාව ඉතාම කාලෝචිතයි. එය අප අගය කරනවා.

අපේ රටට අවශ්‍ය සීනි, කිරිපිටි, ටින් මාළු, අපේ රටේම නිෂ්පාදනය කරගන්න පුළුවන්. ඒ සඳහා ආණ්ඩුව අපට අවස්ථාව ලබා දුන්නොත් අප එය ඉටු කරනවා. ප්‍රතිපත්ති සම්පාදකයන් ඒ ගැන උනන්දුවීම ඉතාම වැදගත්.

කොළඹ විදුලි උපකරණ ව්‍යාපාරිකයන්ගේ සංගමයේ සභාපති සහ මයික්‍රො ඉලෙක්ට්‍රික් ඉන්ටර්නැෂනල් පෞද්ගලික සමාගමේ සභාපති ධම්මික සමරවික්‍රම මහතා-

දේශීය කර්මාන්ත රැකගැනීමට කළයුතු දේ පිළිබඳව අපි ඇමැතිවරයාට යෝජනා ගණනාවක් ඉදිරිපත් කළා. ඒවාට ඕනෑකමින් ඇමැතිවරයා සවන් දුන්නා. ඒ අනුව එතුමා අන්තර් අමාත්‍යාංශ කාර්යසාධන බළකායක් පිහිටුවීමට කටයුතු කරන බවට ප්‍රකාශ කළා. එය ඉතාමත් සතුටුදායක පියවරක්.

ඇමැති විමල් වීරවංශ මහතා සමඟ දේශීය ව්‍යවසායකයෝ පැවැත්වු සාකච්ඡාවට සුළු හා මධ්‍ය පරිමාණ ව්‍යාපාර, ව්‍යවසාය සංවර්ධන, කර්මාන්ත සහ සැපයුම් කළමනාකාර අමාත්‍යාංශයේ ලේකම් එන්.බී.මොන්ටි රණතුංග, අමාත්‍යාංශ අංශ III අධ්‍යක්ෂ කපිල දසනායක, මෙරට ප්‍රධාන පෙළේ දේශීය ව්‍යවසායකයන් වන ඩී. එස්. අයි. සමූහ ව්‍යාපාරයේ සභාපති දේශමාන්‍ය කුලතුංග රාජපක්ෂ , නේචර් සීක්‍රට් සමාගමේ සභාපති සමන්ත කුමාරසිංහ , තන්ත්‍රි ට්‍රේලස් සමාගමේ සභාපති අතුල සපුතන්ත්‍රී යන මහත්වරු ඇතුළු දේශීය ව්‍යාපාරිකයෝ රැසක් සහභාගි වී සිටියහ.

ජයසිරි මුණසිංහ

“යම් භික්ෂූන් වහන්සේ නමක ව්‍යක්ත ද විනීත ද විශාරද ද ධර්ම ධර ද ධර්මානු ධර්ම ප්‍රතිපන්න ද උන්වහන්සේ සංඝ සමාජය බබලවන බව” බුදුජාණන් වහන්සේ වදාළහ. 2019 දෙසැම්බර් 08 වන දින අපවත් වී වදාළ ශ්‍රී ලංකා රාමඤ්ඤ මහා නිකායේ කාරක සංඝ සභික මිනුවන්ගොඩ ශාසනාරක්ෂක මණ්ඩලයේ දෙවන කලාපයේ සභාපති බලගල්ල සරස්වතී මහ පිරිවෙනේ කෘත්‍යාධිකාරී නයිවල ධම්මරතන බෞද්ධ මධ්‍යස්ථානාධිපති හිස්සැල්ලේ රතනසීහ මහා ස්වාමීන්ද්‍රයන් වහන්සේ බුදුරජාණන් වහන්සේ දේශනා කර වදාළ සංඝශෝභන ගුණයන්ගෙන් පිරි මහතෙර නමකි.

ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කයේ උතුරු අලුත්කුරු කෝරලයේ මිනුවන්ගොඩ ප්‍රාදේශීය ලේකම් කොට්ඨාසයේ එස්සැල්ල නම් ග්‍රාමවරයෙහි කේ. ජී. මාටින් කරුණානායක පියාණන්ටත් එල්. පී. මැගිනෝනා පතිරත්න මාතාවටත් තම සතරවන දරුවා ලෙස පිරිමි දරුවෙකු උපත ලැබීය. කරුණානායක පතිරත්නැහැලාගේ චන්ද්‍රසෝම යන නමින් හැඳින්වූ මේ දරුවා යටගම පිරිමි පාසලින් මූලික අධ්‍යාපනය ලැබීය.

පූර්වකෘත පුණ්‍ය මහිමයෙන් පිරි මේ දරුවා ඉතා කුඩා වියේදීම පැවිදිවීමට මහත් අභිරුචියක් දැක්වූ බැවින් එවකට බලගල්ල සරස්වතී මහපිරිවෙන්පතිව වැඩවිසූ ශ්‍රී ලංකා රාමඤ්ඤ නිකායේ මහානායක හිස්සැල්ලේ ශ්‍රී ඥානෝදයාභිධාන මහානායක ස්වාමීන්ද්‍රයන් වහන්සේට භාරදීමට මවුපියෝ කටයුතු කළහ. එනිසාම පැවිදි වන තෙක් මහානායක මාහිමියන්ගේ පා සෙවණෙහි උගතමනා බණ දහම් ප්‍රගුණ කිරීමේ වාසනාව මේ කුඩා දරුවාට හිමිවිය. 1956 මැයි 23 දින පුස්සැල්ල ශ්‍රී සුගතාරාම විහාරයේදී එම විහාරාධිපති පූජනීය මුද්දරගම සිරිධම්ම මහා ස්වාමීන්ද්‍රයන් වහන්සේගේ ආචාර්යත්වයෙන් මහා නායක ස්වාමීන්ද්‍රයන් වහන්සේගේ උපාධ්‍යායත්වයෙන් හිස්සැල්ලේ රතනසීහ නමින් පැවිදි බිමට පත් විය.

හිස්සැල්ලේ රතන සීහ සාමණේරයන්ගේ ගුරු භූමිය වූයේත් බලගල්ල සරස්වතී මහ පිරිවෙනයි. මහානායක මාහිමිපාණන්ගේ පා සෙවණේ වෙසෙමින් තත් පිරිවෙනෙහි උප ප්‍රධානාචාර්ය ධුරය දැරූ රාජකීය පණ්ඩිත හිස්සැල්ලේ ධම්මරතන මහා ස්වාමීන්ද්‍රයන් වහන්සේ ප්‍රමුඛ විද්වත් ආචාර්ය මණ්ඩලයක් යටතේ අධ්‍යාපනය ලැබීමට උන්වහන්සේ වාසනාවන්ත වූහ. පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ මහාචාර්ය ශ්‍රී ලංකා රාමඤ්ඤ නිකායේ අනුනායක යටගම ධම්මපාල නායක ස්වාමීන්ද්‍රයන් වහන්සේගේ මඟපෙන්වීමද උන්වහන්සේගේ පැවිදි දිවිය මැනවින් ගොඩනගා ගැනීමට ඉවහල් විය. 1964 වර්ෂයේදී තම ගුරු දේවයන්ගේ ආචාර්යත්වයෙන් උපසම්පදා ශීලයේ පිහිටා ශාසනයේ පරිපූර්ණ භික්ෂුත්වය ලබාගැනීමට ද උන්වහන්සේට හැකිවිය. 1970 වර්ෂයේ විද්‍යෝදය ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර විශ්ව විද්‍යාලයට ඇතුළත්ව ගෞරව ශාස්ත්‍රවේදී උපාධිය ද කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයෙන් ශාස්ත්‍රපති උපාධිය ද හිමිකරගත් උන්වහන්සේ 1976 වර්ෂයේ අනුරාධපුර දිස්ත්‍රික්කයේ අති දුෂ්කර පාසලකින් තම අධ්‍යාපන සේවය ආරම්භ කර මිනුවන්ගොඩ ජාපාලවත්ත ජනාධිපති විද්‍යාලයෙන් තම ගුරු සේවය නිමාකළහ.

ඉංග්‍රීසි හා දෙමළ භාෂා පිළිබඳ හසල දැනුමක් තිබූ උන්වහන්සේ අමෙරිකා එක්සත් ජනපදයේත් ඕස්ට්‍රේලියාවෙත් ධර්ම දූතයෙකු ලෙස දිගුකලක් සේවය කළහ. රාජකීය පණ්ඩිත හිස්සැල්ලේ ධම්මරතන මහා ස්වාමීන්ද්‍රයන් වහන්සේ රචනාකොට තිබූ අත්පිටපත් වශයෙන් පැවති ග්‍රන්ථ රාශියක් මුද්‍රණය කොට එළිදැක්වීම හා මුද්‍රිත ග්‍රන්ථ නැවත මුද්‍රණයට කටයුතු කිරීම උන්වහන්සේගෙන් සිදු වූ උදාර ශාස්ත්‍රීය සේවයකි.

නයිවල ධම්මරතන බෞද්ධ මධ්‍යස්ථානයේ කුඩා පොල්අතු කුටියක් ලෙස අරඹා එහි නිත්‍ය නේවාසිකව වැඩ වෙසෙමින් දියුණුවට ක්‍රියා කළහ. නව විහාර මන්දිරය, බෝධි ඝරය ධර්මශාලාව, සංඝ වාසය, දාන ශාලාව, ප්‍රාකාර සහිත තොරණ, අභිනව ධර්ම ශාලාව සහිත චෛත්‍ය ආදී විහාරංගයන්ගෙන් පරිපූර්ණ පුණ්‍ය භූමියක් බවට පත් කළහ. එපමණක් නොව තම ගුරු භූමිය වූ බලගල්ල සරස්වතී මහ පිරිවෙණේ කෘත්‍යාධිකාරී ධුරය දරමින් එහි අභිවෘදධිය සඳහා බලවත් කැපවීමෙන් ක්‍රියා කළහ. නයිවල ධම්මරතන දහම් පාසල අරඹා ප්‍රදේශයේ දීප්තිමත් දහම් පාසලක් බවට පත්කළා පමණක් නොව මිනුවන්ගොඩ ii කලාපයේ ශාසනාරක්ෂක මණ්ඩලයේ ගරු සභාපති ධුරය දරමින් ප්‍රදේශයේ ශාසනික දියුණුවට හා දහම් අධ්‍යාපනයේ දියුණුවයට ක්‍රියා කළහ.

නිතර සිනාවෙන් පිරි මුහුණින් සියලුදෙනා පිළිගත් උන්වහන්සේ ප්‍රදේශයේ සියලු භික්ෂූන් වහන්සේලා අතර අතිශය සම්භාවනාවට පාත්‍ර වූහ. දායක පිරිස කෙරේ අතිශය කරුණාවෙන් කටයුතු කරමින් ඔවුන්ගේ දුකේදීත් සැපේදීත් අනුශාසකයන් වහන්සේ ලෙස ක්‍රියා කළහ. අපවත් වී වදාළ පලියටියන වාළුකාරාමාධිපති රාජකීය පණ්ඩිත උල්ලලපොල මහානාම ස්වාමීන් වහන්සේ, හංචාපොල ඇතුලමුනි විහාරාධිපති මහෝපාධ්‍යය හංචාපොල සීලවංස නායක ස්වාමීන් වහන්සේ සමගත් කල්‍යාණ මිත්‍රත්වයෙන් බැඳී හැමවිට ක්‍රියා කළහ. විහාරස්ථානයේ අනාගත පැවැත්ම සඳහා බෙම්මුල්ල විද්‍යාකර පිරිවෙණේ ආචාර්ය ශාස්ත්‍රපති පිටියේගෙදර විජිත නන්ද හිමි, බලගල්ල සරස්වතී පිරිවෙණේ ආචාර්යයන් වහන්සේලා වන රාජකීය පණ්ඩිත කුඹුක්කඳන්වල ධම්රතන හිමි රාජකීය පණ්ඩිත හලාවත ධම්මසිරි හිමි ඇතුළු ශිෂ්‍ය භික්ෂූන් දහනමක් සසුනට දායාද කිරීමට උන්වහන්සේ කටයුතු කළහ.

මෙසේ ව්‍යක්ත විනීත විශාරද ධර්මධර ධර්මානුධර්ම ප්‍රතිපන්න මහ‍තෙර නමක ලෙස බුදු සසුන ශෝභාමත් කළ ශාස්ත්‍රපති හිස්සැල්ලේ රතන සීහ මහාස්වාමීන්ද්‍රයන් වහන්සේ 2019 දෙසැම්බර් 08 වැනි දින සියලු සංස්කාර ධර්මයන්හි අනිත්‍ය ස්වභාවය පසක්කරමින් අපවත් වී වදාළහ. උන්වහන්සේගේ ආදාහන පූජෝත්සවය අද(12) නයිවල බහුතාක්ෂණික ආයතන භූමියේ සිදුකිරීමට කටයුතු යොදා ඇත. හිස්සැල්ලේ රතනසීහ මහා ස්වාමීන්ද්‍රයන් වහන්සේට නිවන්සුව අත්වේවා!

යටගම ශ්‍රී නාගවනාරාම පුරාණ විහාරාධිපති

යටගම උදය ධම්මාභිධාන සීනාදී සිවු කෝරළයේ

ප්‍රධාන සංඝනායක ස්ථවිරයන් වහන්සේ

 පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී නාමල් රාජපක්ෂ ඉන්දුනීසියාවේ ආසියානු නවෝත්පාදන සමුළුවේදී කියයි

නිදහස් අධ්‍යාපනය ඉදිරියටත් පවත්වාගෙන යමින් ඉදිරි වසර 05ක කාලයේ වෘත්තීය කුසලතා වර්ධනය කරන ආයතන රටපුරා ස්ථාපිත කිරීමටත් සාගර හා ගුවන් තාක්ෂණයට අදාළ විශ්වවිද්‍යාල ස්ථාපිත කරමින් රටේ තාරුණ්‍යයට මනා හෙට දවසක් ලබාදීමට කටයුතු කරන බව පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී නාමල් රාජපක්ෂ මහතා ප්‍රකාශ කළේය.

නාමල් රාජපක්ෂ මහතා මෙලෙස පැවසුවේ ඉන්දුනීසියාවේ ජාකර්තා නුවර පැවැති ආසියානු නවෝත්පාදන සමුළුවේදීය.

එහිදී වැඩිදුරටත් නාමල් රාජපක්ෂ මහතා මෙසේ ද ප්‍රකාශ කළේය.

ශ්‍රී ලංකාවේ තත්ත්වය සම්බන්ධයෙන් මේ සමුළුව හමුවේ අදහස් දැක්වීමට අවස්ථාව උදාකරදීම ගැන මම මුලින්ම ස්තූතිවන්ත වෙනවා. ශ්‍රී ලංකාවේ අප සතුව පරිපූර්ණ වටිනාකම් පවතිනවා.

අප ඉදිරියේ පවතින නොපැහැදිලිකම් අප භාර ගන්න සූදානම් වන්නේ කෙසේද කියන කාරණය විමසා බැලිය යුතුයි. ඉදිරියට යාමට නම් අප අලුත් අර්ථයන් ඇතිවන පරිදි කටයුතු කළ යුතුයි.

දෙවනුව තරුණයන්ගේ අභිලාෂය තේරුම් ගත යුතුයි. තරුණයන්ගේ අභිලාෂ කාලයෙන් කාලයට වෙනස් වෙනවා. එය අඛණ්ඩව වෙනස් වෙමින් පවතිනවා. මීට වසර 20කට 30කට පෙර ඔබෙන් ඇහුවොත් ඔබගේ අභිලාෂයන් මොනවාද කියලා ඔබ කියාවි පොතක් කියවීමට කැමතියි කියලා. නවීන යුගයේ අභිලාෂයන් මීට වඩා වෙනස් වෙනවා. උදාහරණයක් ලෙස අද දවසේ Wifi සහිත ජංගම දුරකථනයක් හරි ලැප්ටොප් එකක් හරි ඕනෑ කියලා කෙනෙක් කියාවි.

මේ අභිලාෂයන් මේ තරම් ඉක්මනින් වෙනස් වන්නේ කෙසේද කියලා ඔබ කල්පනා කර බැලුවා ද? ජීවිතයේ ගුණාත්මකභාවය වර්ධනය කර ගැනීම සමහරවිට පොදු අභිලාෂයක් කියලා කියන්න පුළුවනි.

උසස් මට්ටමේ රැකියා, යහපැවැත්ම, ගුණාත්මක අධ්‍යාපනයක්, යහපත් පාලනයක්, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය, සාර්ථක ආදායම් මාර්ග, නීතියේ ආධිපත්‍යය, දූෂණ නොමැතිවීම තවත් ජීවිත අභිලාෂයන් වෙනවා.

මේ සම්බන්ධයෙන් ලංකාවේ අප මුහුණදෙන අඩුපාඩු මොනවාදැයි බලමු.

1948 නිදහසින් පසු ගෙවුණු වසර ගණනාවේ ශ්‍රී ලංකා‍ව අර්බුද රැසකට මුහුණ දුන්නා. මේ සියල්ල නිසා අපට අහිමි වූ වටිනා මිනිස් ජීවිත ගණන ලක්ෂ තුනකට වැඩියි. මිලියන 4 කට වැඩි තරුණ පිරිසක් ශ්‍රී ලංකාව හැරදමා ගියා.

1971 දී රටේ දකුණු ප්‍රදේශයේ පළමු කැරැල්ල පැන නැඟුණා. ඉන්පසු 1983 දී ජීවිත 2000ක් පමණ අහිමි වීම අප මුහුණ දුන් තවත් ඛේදවාචකයක්. එල්ටීටීඊ සංවිධානය ලොව ඇති දරුණුතම ත්‍රස්ත සංවිධානයක්. වැරැද්ද වුණේ කොතැනින් දැයි විමසා බැලීමට එවකට සිටි ආණ්ඩුව කොමිසමක් ස්ථාපිත කළා. මෙතෙක් පැවැති ආණ්ඩු තරුණයන්ගේ අභිලාෂයන්ට ඇමැතීමට අපොහොසත් වී ඇති බව එම කොමිසම අනාවරණය කළා. මීළඟට ඇති වූ සිවුවැනි අභියෝගය පසුගියදා ඇතිවුණා. මෙය නතර කිරීමට මොනවාද අපි සිදු කළේ?

ඉතිහාසය දෙස බලනවිට නිදහසට පෙර සිටම අපි තරුණ අභිලාෂයන්ට ඇමතීමට කටයුතු කර තිබෙන බව පෙනෙනවා. 1947 දී වියළි කලාපය ආශ්‍රිත වාරි කර්මාන්තය නඟා සිටුවීමට ශ්‍රී ලංකාව තීරණය කළා. පවුල් පිටින් එම ප්‍රදේශවල නැවත පදිංචි කිරීමට එවකට සිටි ආණ්ඩු පියවර ගත්තා. 1990 දශකයේ මුල් භාගය දක්වාම එය එක දිගටම ක්‍රියාත්මක වුණා.

මේ රටේ තරුණ කටයුතු අමාත්‍යාංශයක්, තරුණසේවා සභාවක්, තරුණ වැඩසටහන් ක්‍රියාත්මක කෙරුණා.

2005 දී රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව රටේ ත්‍රස්තවාදය මුලිනුපුටා දැමීමට තීරණය කළා. ඒ ඉලක්කය වසර 3ක් තරම් කෙටි කාලයක් ඇතුළත සාර්ථක කර ගැනීමට හැකි වුණා.

ඒ එක්කම ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රතිසන්ධානය, පුනරුත්ථාපනය සහ ප්‍රතිසංස්කරණ සිදු වුණා. රටේ උතුරු ප්‍රදේශයේ පමණක් නොව මුළු රට පුරාම මේ කටයුතු සිදුවීම විශේෂත්වයක්.

අපි මේ රටේ කෘෂිකර්ම ක්ෂේත්‍රය පුළුල් කිරීමට පියවර ගත්තා. අභ්‍යන්තර ගුවන් තොටුපළ සංවර්ධනය කිරීමට කටයුතු යෙදුවා. නාවික ක්ෂේත්‍රය සංවර්ධනය කිරීමට කොළඹ වරාය පුළුල් කළා. හම්බන්තොට අලුතෙන්ම වරායක් ඉදිකළා. මේ සියල්ල නාවික ක්ෂේත්‍රයේ විශාල දායකත්වයක් ඇතිකිරීමට හේතුවක්.

මුළු ලෝකය එකිනෙකට සම්බන්ධ වන්නේ වරාය සහ ගුවන්තොටුපළ මගින්. අධිවේගී මාර්ගවලින් අභ්‍යන්තර වශයෙන් වරායක් සහ ගුවන්තොටුපළ සම්බන්ධ කෙරෙනවා. අධිවේගී මාර්ග නිසා අභ්‍යන්තර ප්‍රවාහනය පහසුවෙන් කරගත හැකියි.

රටේ අධ්‍යාපනයට අවශ්‍ය කරන ඇතැම් ප්‍රතිසංස්කරණ හඳුන්වා දුන්නා. වෘත්තීය පුහුණුව සහ කුසලතා සංවර්ධන වැඩපිළිවෙළ ක්‍රියාත්මක කළා.

මේ කාලසීමාවේදී ග්‍රාමීය ආර්ථිකය පරිවර්තනයකට ලක්වුණා. රට ඇතුළේ නව නගර බිහිවුණා.

මේ කාලයේදී අප යම් යම් ජයග්‍රහණ අත්පත් කර ගත්තා. එක්වරක් රටේ ආර්ථිකය වර්ධනය සියයට 7.5ක් වුණා. මේ කෙටි කාලය ඇතුළත අපගේ ප්‍රාග්ධන ආදායම දෙගුණයකින් වර්ධනය කර ගැනීමට අපට හැකි වුණා. ඒ එසේම විරැකියා ප්‍රතිශතය සියයට 5 කට වඩා පහළින් තබා ගැනීම අප ලැබූ තවත් ජයග්‍රහණයක්.

ඒ වගේම බැංකු ණය පොලී අනුපාතය තනි ඉලක්කමකට පහත දැමීමට අපට හැකි වුණා. මෙය දේශීය ව්‍යවසායකයන්ට ඉතා අගනා අවස්ථාවක්. සමාරම්භක ව්‍යාපාරවලට තම ව්‍යාපාර ආරම්භ කර පවත්වාගෙන යාමට සහ පුළුල් කිරීම්වලට විශාල පිටුබලයක් සැපයුනා. අප විශ්වාස කරනවා අප සිදු කළ දේ ඉතාම වටිනවා කියලා.

තවත් කළයුතුව ඇති දේ මොනවාද යන්න ඉතාම වැදගත් වෙනවා. 2015 සිට 2019 දක්වා කාලය අතරතුර රටේ පැවැති දේශපාලන අස්ථාවරභාවය නිසා ශ්‍රී ලංකාව කැළඹිලිවලට මුහුණ දෙන ආකාරය අප දුටුවා. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස රටේ ජාතික ආරක්ෂාව සහ ජාතික ආර්ථිකය කඩාවැටුණු ආකාරය පැහැදිලියි. තරුණ අභිලාෂයන් ගතිකයි. ඒවා නිරන්තරයෙන් වෙනස් වෙමින් පවතිනවා. අද දවසේ තරුණයා හෙට දවසේ තරුණයෙක් නොවෙයි. මෙය ඔබ හැමදෙනා තේරුම් ගත යුතු කාරණාවක්.

සැතපුම් දහස් ගණනක ගමනක් යන්නත් එක වරකට තැබිය යුත්තේ එක් පියවරක් පමණයි. රටක් වශයෙන් ඉදිරියට ගමන් කරනවිට නවීණත්වයෙන් යුතු රටක් ගොඩනැඟීමට කටයුතු කළ යුතු බව මගේ පෞද්ගලික විශ්වාසයයි.

පරිවර්තනය - බුද්ධි කරුණාරත්න

වැල්ලවාය ඇතිලිවැව ත්‍රීවීල්

"අපි සංගමයක් පටන්ගත්තේ 2010 අවුරුද්දේ. එදා ඉඳලා අපි කට්ටිය පුළුවන් හැම අවස්ථාවකම ප්‍රදේශයේ විවිධ සමාජ සද්කාර්යයන් කරනවා. පසුගිය කාලය පුරා පාසල් දරුවන් සඳහා පොත්පත්, පාසල් උපකරණ ඇතුළු ද්‍රව්‍ය ආධාර ලබාදුන්නා. පන්සලේ අලුත්වැඩියා කටයුතු සඳහා රුපියල් 50,000ක මුදලක් ලබාදුන්නා. රෝහල්, පාසල් ශ්‍රමදාන වැඩසටහන්, සෙවිලි ආධාර ලබාදෙන වැඩසටහන් රැසක් ක්‍රියාත්මක කරනවා. මේ සියල්ල කරන්නේ ත්‍රීවිල් රස්සාවෙන් ලැබෙන මුදල් එකතු කරලා. අපේ සංගමයේ දැනට ලක්ෂ 12ක පමණ වත්කම් තියෙනවා. අරමුදලේ ලක්ෂ 7ක් පමණ තිබෙනවා.

වැල්ලවාය තණමල්විල මාර්ගය දිවයිනේ ප්‍රධාන මාර්ග අතර සුවිශේෂීය. කන්ද උඩරට හා දකුණ යා කරන මාර්ගයක් ලෙසින් එය හැඳින්වූවාට කිසිදු වරදක් නැත්තේ මේ පළාත් සියල්ල සම්බන්ධ කරන ප්‍රධාන මාර්ගය එයම වන නිසාය.

එම මාර්ගය අතර පිහිටි ඇතිලිවැව වැල්ලවාය නගරය හැරුණුවිට දියුණුවෙමින් පවතින ප්‍රධාන වෙළෙඳ නගරයකි. ඒ හේතුව නිසා රජයේ බැංකු, පාසල්, ආයතන, වෙළෙඳසල්, වෛද්‍ය මධ්‍යස්ථාන සහ පෙරපාසල් ඇතුළු සියලු දෑ නගරයකට නොයා සිදුකර ගැනීමේ හැකියාව මෙම කුඩා නගරය වටා පිහිටි ගම්මානවල ජනතාවට උදා වී තිබේ.

කෘෂිකර්මාන්තය ප්‍රධාන ජිවනෝපාය කරගත් දහස් ගණනක ජනතාවක් වෙසෙන මෙම ඇතිලිවැව වටා පිහිටි ගම්මානවල ජනතාවගේ ප්‍රධාන වගාව වන්නේ වි වගාවය. උක්, එළවළු කෙටිකාලින භෝග බහුතර පිරිසගේ වෙනත් වගාවන් වන අතර රජයේ රැකියාවල නියුතු සැලකිය යුතු පිරිසක් ද සිටිති. දෛනික විවිධ අවශ්‍යතාවයන් කරා පැමිණෙන පිරිස වෙනුවෙන් ඔවුන්ට අවැසි කුලී ගමන් සේවාවන් ලබාදෙන්නට සැදී පැහැදී සිටින්නේ අපේ ත්‍රි රෝද රථ මිතුරන්ය.

ප්‍රධාන මාර්ගයේ දෙපස ස්ථාන රැසක ස්ථානගත වි සිටින ඔවුන් එකිනෙකා දැඩි ළෙංගතුකමකින් හා සුහදශීලීව කටයුතු කරති. අයෙක් හෝ දෙන්නකු රාත්‍රී කාලයේ තම සේවා මුරය ආරම්භ කරන අතර තවත් පිරිසත් සවස් කාලය වන විට නිවෙස් කරා ඇදෙති.

ඇතිලිවැව පංසල් හන්දිය, පාසල් හන්දිය, වෙහෙරයාය, ආරියසිරි හන්දිය, මිරිස්කඩේ, කම්මලේ හන්දිය හා හඳපානාගල හන්දිය ආශ්‍රිතව මෙම ත්‍රිරෝද රථ රියැදුරන් ඔවුන්ගේ දෛනික සේවාවන් සැලසීමේ අරමුණින් සිටින අතර ඒ හරහා සේවය සපයා ගන්නා පුද්ගලයන් ගණන අති විශාලය.

මෙවර මගතොටේ මිතුරන් ලෙස අපට හමුවන්නේ මේ මිතුරු කැළය.

සංගමයේ සභාපති ක්‍රිෂාන් දමින්ද මහතා

වසර නවයක පමණ කාලයක් අපි මේ සංගමය දැනට ක්‍රියාත්මක කරගෙන යනවා. සාමාජිකයින් 70ක් විතර පිරිසක් ඉන්නවා. සංගමය කොටස් දෙකකට තියෙන්නේ ත්‍රිරෝද රථ හිමියන්ගේ සංගමය හා සුබ සාධක සංගමය විදිහට අපි මේ සංගමය පවත්වාගෙන යන්නේ. සාමාජිකයින්ගේ මළ ගෙදරකට රුපියල් 40,000ක් ලබාදෙනවා. ශක්තිමත් සංවිධානයක් විදිහට අපි ක්‍රියාත්මක වෙනවා. පොදු කටයුතු රාශියක් පසුගිය කාලය පුරා අපි සිදුකරනු ලැබුවා.

ත්‍රිරෝද රථ රියැදුරන් කිව්වම වැරදි වැටහිමක් සමාජයේ තියෙන්නේ. පිළිගැනිමක් නෑ. සමාජයේ කොන් කරලා වගේ තියෙන්නේ. නමුත් අපි කරන සේවාව දිහා බලන්නේ නෑ. ප්‍රාදේශීය සභවෙන් අපිට කරපු දෙයක් නෑ. මේ ස්ථානයේ පැළ හිටවලා ඉන්න තැන් හදලා තියෙනවා. අපි සංගමයක් විදිහට තමයි අපි මේ දෙවල් කරලා තියෙන්නේ. බුදුමැදුරක් හැදුවා. හැමදාම පහන් තියෙනවා. පෝය දවසට පන්සල දක්වා බල්බ් වැල් ඇදලා ආලෝකකරණය කරනවා. මෙතන පොදු තැනක්. පහසුකම් අවශ්‍යයි. වැසිකිළිවලට සහ වතුර බොන්න කරාමයක් අවශ්‍යයි. ඒ අඩුපාඩු ටිකවත් සම්පුර්ණ කරලා දෙනවානම් වටිනවා.

ශ්‍රි ශක්ති සුභ සාධක ත්‍රිරෝද රථ සංගමයේ භාණ්ඩාගාරික ලෙස කටයුතු කරන්නේ ලාල් මහතායි. ඔහු අදහස් දක්වමින් මෙසේ කියා සිටියේය.

"අපි සංගමයක් පටන්ගත්තේ 2010 අවුරුද්දේ. එදා ඉඳලා අපි කට්ටිය පුළුවන් හැම අවස්ථාවකම ප්‍රදේශයේ විවිධ සමාජ සද්කාර්යයන් කරනවා. පසුගිය කාලය පුරා පාසල් දරුවන් සඳහා පොත්පත්, පාසල් උපකරණ ඇතුළු ද්‍රව්‍ය ආධාර ලබාදුන්නා. පන්සලේ අලුත්වැඩියා කටයුතු සඳහා රුපියල් 50,000ක මුදලක් ලබාදුන්නා. රෝහල්, පාසල් ශ්‍රමදාන වැඩසටහන්, සෙවිලි ආධාර ලබාදෙන වැඩසටහන් රැසක් ක්‍රියාත්මක කරනවා. මේ සියල්ල කරන්නේ ත්‍රීවිල් රස්සාවෙන් ලැබෙන මුදල් එකතු කරලා. අපේ සංගමයේ දැනට ලක්ෂ 12ක පමණ වත්කම් තියෙනවා. අරමුදලේ ලක්ෂ 7ක් පමණ තිබෙනවා. සමහරු මේ රස්සාව ගණන් නොගත්තට බොහෝ දෙනකුට පිහිට වෙන්නේ අපි. අවුරුදු 15ක් විතර මේ රස්සාව කරනවා. අපිට කාගෙන්වත් කරදරයක් වෙලත් නෑ. අපි කාටවත් කරදරයක් වෙලත් නෑ. කරන දේ හරියට කරගෙන ඉන්නවා නම් ගැටලුවක් නැහැ. අපිට තිබෙන ප්‍රධාන ප්‍රශ්න තමයි මේවා විධිමත් කරන්න ඕනේ. අපිට වතුර ටිකක් බොන්න තැනක්, වැසිකිළී පහසුකම් මේ කිසිවක් නෑ.

සභාවෙන් මුදලක් අරගෙන අපිට විධිමත් වැඩපිළිවෙළක් සකස්කරනවානම් ඒක ඉතාමත් වැදගත්."

ජේ.එම්. සුමනදාස මහතා

මම අවුරුදු 22ක් වෙනවා මේ රස්සාවට ඇවිල්ලා. දුකයි සැපයි මැද ජීවිතේ ගෙනියනවා. හයර් එදා වගේ නෑ. ගොඩක් දෙ‍ෙනක් මේ රස්සාව හොඳයි කියලා දකිනවා. නමුත් එක්කෙනෙක් දෙන්නෙක් කරන වැරදි නිසා අපි හැමෝම අපහසුතාවයට පත්වෙනවා. අපි එකමුතුවෙලා සහයෝගයෙන් ඉන්නවා. හරියට පාක් එකක් නෑ. පාර අයිනේ ත්‍රීවීල් ගහලා තියෙන්නේ. වැසිකිළී නෑ. බොන්න වතුර ටිකක් නෑ ඒ අඩුපාඩු ටිකත් සභාව මැදිහත් වෙලා හදලා දෙනව නම් වටිනවා."

කේ.එල්.එම්. අනුර මහතා

"අවුරුදු 12ක් වෙනවා මේ රස්සාව කරන්න පටන් අරගෙන. හයර් එක යන අය අතේ සමහර වෙලාවට සල්ලි නෑ. හයර් එකේ ගාණවත් දෙන්න නැති අවස්ථා තියෙනවා. සමහර වෙලාවට රුපියල් හය හත්සිය හයර් එකෙන් පාඩුවෙනවා. එදා අපි රුපියල් තිහට තමයි දිව්වේ. දැන් රුපියල් පනහයි අඩුම හයර් එක. අවුරුදු දොළහක් වෙලත් තාමත් මිල වැඩිකරගන්න බැරිවෙලා. ගමේ අයගෙන් වැඩියෙන් ගන්න බෑ. ඉල්ලුවම කියන්නේ ඕවත් ප්‍රශ්නද කියලා. වෙන වීල් එකක යන්නම් කියනවා. ආයේ යන්නේ නෑ කියනවා. අපි කරන්නේ සමාජ සේවයක්. මේ සඳහා යම්කිසි සහනයක් සලසන්න ඕනේ. විශේෂයෙන්ම වේග සිමාව 50 දක්වා වැඩිකරන්න ඕනේ. ඒක අපි හැමෝම බලාපොරොත්තු වෙන දෙයක්."

සටහන සහ ඡායාරූප

ජී.අයි.ආර්. ගරුසිංහ වැල්ලවාය විශේෂ

හය වසරට සමත් වූ දරුවාට හය වසරේ සිට නවය වසර දක්වා විෂයන් දහතුනක් හැදෑරීමට සිදුවෙයි. මේ නිසා ඔහුට බාහිර ක්‍රියාකරකම්වලට ඉඩක් නැත. පාසලට හා අමතර පන්තිවලට පමණක් කොටු වීමට සිදුවී ඇත. දැනුමෙහි මතකය පමණක් මැන බැලෙන විභාග කේන්ද්‍රීය අධ්‍යාපන ක්‍රමය හේතුකොට ගෙන නිර්මාණශීලී, විචාරවත් සමබර පුද්ගලයන් බිහි නොවන බව දෙස් විදෙස් අධ්‍යාපන විද්වතුන් පවසන්නේ අද ඊයෙක සිට නොවේ. එහෙත් ලංකාවේ අධ්‍යාපන ක්‍රමය තවමත් රටට සහ කාලයට අවශ්‍ය පරිදි වෙනස් වී නැත. මේ ක්‍රමය දිගටම පැවතුණහොත් අපට මුහුණ දෙන්න සිදුවන්නේ කිනම් තත්ත්වයටද? ඒ වෙනුවෙන් ගතයුතු ක්‍රියාමාර්ග මොනවාද යන්න ගැන සාකච්ඡා කිරීමට අද දේශපාලන කොලෝසියම වෙන්වේ.

මේක මරාගෙන මැරෙන විභාග ක්‍රමයක්

 පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ අධ්‍යාපන විද්‍යා අධ්‍යයනාංශයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ කථීකාචාර්ය ප්‍රභාත් ඒකනායක

මේ විෂය නිර්දේශය දරුවන්ට බර වැඩියි කියලා කම්කරුවාගේ සිට අධ්‍යාපන ඇමැති වෙන තුරුම දන්නවා. ඒ සම්බන්ධයෙන් විවිධ මත පළ වෙනවා. බෑග් වෙනස් කරනවා. පොත් කොටස්වලට කඩනවා. මේ වගේ ප්ලාස්ටර් විසඳුම් දෙනවා මිස ඇත්තට මුහුණදීලා කළ යුතු දේ කරන්න අපි තවමත් ප්‍රමාද වෙමින් ඉන්නවා. දරුවන්ට මේ විෂය නිර්දේශය බර වැඩියි කියලා හැමෝම පිළිගන්නවා නම් ඒකට විසඳුම් දෙන්න ප්‍රමාද වෙන්නේ ඕනේ නෑ. වහාම මීට පිළියම් යෙදිය යුතුයි. සමබර පෞරුෂයක් සහිත රටේ සංවර්ධනයට අවශ්‍ය පිරිස බිහි කරගන්න නම් මේ අධ්‍යාපනය වහා වෙනස් කරන්න ඕනේ.

පාසල් අධ්‍යාපනයෙන් පසුව විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනය ලබා පිට වෙන සීයට අනූනමයක් සමබර පෞරුෂයක් තියෙන පුද්ගලයන් නොවේ. අතිබහුතරයක් දරුවන්ට ඉතා සුළු දෙයක් වුණත් දරාගන්න බෑ. ඉතා සුළු සිදුවීමකින් වුණත් මහා කැළඹීමකට පත්වෙනවා. ගැටලුවක් ආවම කතා කරගන්නවත් බෑ. ඒකට හේතුව තමයි මේ මහා විෂය නිර්දේශයකට ළමයි කොටු කරලා තියෙන එක. පාඩම් කරනවා, සටහන් ලියනවා, ටියුෂන් යනවා, විභාග ලියනවා හැරුණම දරුවන්ට බාහිර වැඩ කිසිවක් කරන්න වෙලාවක් නෑ. පාසලේදී දරුවන් ක්‍රීඩා කරනවා නම් ගුරුවරුත් හිතන්නේ ඒ ළමයි කාලය නාස්ති කරනවා කියලා. ලකුණු ටිකක් අඩුවුණු හැටියේ මවුපියන් සියලු බාහිර ක්‍රියාකාරකම්වලින් දරුවන් ඉවත් කරනවා. ක්‍රීඩාව, නාට්‍ය, සංගීතය වැනි වින්දනාත්මක දේවල් දරුවන්ගේ ජීවිතවලින් ඉවත් වෙලා.

පන්ති කාමරයක එක එක විදියේ ළමයි ඉන්නවා. අධි ක්‍රියාකාරී ළමයි ඉන්නවා. ළමයි කියන්නෙ එක විදියකට දිගටම ඉඳගෙන ඉන්න පුළුවන් අය නොවෙයි. විනාඩි හතළිහේ කාලපරිච්ඡේද අටක් එක දිගට දරුවෝ ඉඳගෙන ඉන්න ඕනේ. විවේකය තියෙන්නේ විනාඩි විස්සයි. මුළු කාලයේම දරුවන් අහගෙන ඉන්න ඕනේ. හැබැයි ගුරුවරුන්ට කාල පරිච්ඡේද අටම උගන්වන්න කියලා කිව්වොත් ඒ අය අමාරුයි කියලා නහයෙන් අඩනවා. හැබැයි දරුවෝ ඒ මුළු වෙලාවම ඉගෙන ගන්න ඕනේ.

අනෙක අපට තවම තියෙන්නේ ‍අතීත අධ්‍යාපන ක්‍රමය. ඒ කියන්නේ ජාතක කතා අහගෙන ඉඳලා ඉගෙන ගත්ත ක්‍රමයටම තමා මේ සියලු විෂයන් දරුවන්ට ඉගෙන ගන්න වෙලා තියෙන්නේ. දරුවකුට උගන්වන ක්‍රම කීපයක් තියෙනවා. ශ්‍රව්‍ය මාධ්‍ය ඉන් එකක් විතරයි. දරුවන් දැකීමෙන්, ස්පර්ශයෙන්, සුවඳින් වගේම රසයෙන් ඉගෙන ගන්නවා. අපේ සියලු විෂයන් උගන්වන්නේ ශ්‍රව්‍ය ආකාරයෙන්. මේ නිසා අධ්‍යාපනයේ වර්ගීකරණයෙන් අපි නිසි ඵල ලබා ගන්නේ නෑ. අධ්‍යාපනය කියන්නේ දැනුම නොවේ කියලා අපි හැමදාම කියනවා. ඒකට අවබෝධය, භාවිතය, සංස්ලේෂණය, විශ්ලේෂණය, ඇගයීම කියන කරුණු ඇතුළත්. ඒත් විෂය නිර්දේශය බර වැඩි නිසා අපි දැනුමට විතරක් කොටු වෙලා. ඒ කියන්නේ අපි අවතීර්ණ වෙලා ඉන්නේ මරාගෙන මැරෙන විභාග ක්‍රමයකට. රටේ තියෙන දුප්පත්කම නිසා විභාගවලින් තොර අනාගතයක් නෑ කියන තැනට ජනතාව පත්වෙලා. ඒ නිසා තමන්ගේ දරුවන්ට අනාගතයක් ඇති කරන්න නම් කොහොම හරි මේ විභාග පාස් කරවන්න මවුපියන් වෙහෙසෙනවා. රජයට සල්ලි නැති නිසා උසස් අධ්‍යාපනය සීමා කරලා තියෙනවා. මෙතැනදී විභාග සමත් නොවෙන පිරිස අසරණ වෙනවා.

මේ විදියේ ක්‍රමයකින් නිර්මාණශීලි මිනිස්සු බිහි කරන්නේ කොහොමද?

අපිට ගැලපෙන නිෂ්පාදන ආර්ථික ක්‍රමයක් ඇති කරන අධ්‍යාපන ක්‍රමයකට අපි යන්න ඕනේ. සුදු කරපටි රැකියා අපේක්ෂා වෙනුවට වැඩකරන රැකියා බිහි කරන අධ්‍යාපනයක් ඇති කරන්න ඕනේ. හරසුන් විෂයන් ඉවත් කරලා නව විෂයන් හඳුන්වා දෙන්න ඕනෙ. දරුවන් වඩා කැමැති ප්‍රායෝගික විෂයන් ඇතුල් කරන්න ඕනේ. හැබැයි අර සියලු විෂයන් එක්ක මේ ප්‍රායෝගික විෂයනුත් ඉගෙන ගන්න කිව්වොත් නම් තත්ත්වය තවත් බරපතළ වෙනවා. ඒ නිසා දැරිය හැකි වඩා කැමැති විෂයන් සමඟ අධ්‍යාපනය ලබන්න දරුවන්ට ඉඩ දෙන්න ඕනේ.

දැන් දැන් අලුත් විෂයන් රාශියක් බිහි වෙලා තියෙනවා. නව තාක්ෂණික මෙවලම් භාවිතය, පරිගණක, තොරතුරු තාක්ෂණය, මානසික සමතුලිතභාවය, ව්‍යාපාර, හෙද සේවය, පරිසරය, මෝටර් කාර්මික, නව උත්පාදන වැනි විෂයන් සම්බන්ධයෙන් නව රැකියා උත්පාදනය වෙලා තියෙනවා. නව රැකියාවලට දරුවන් යොමුකරන විදියේ වැඩ පිළිවෙළක් අපට ඇත්තේම නෑ.

මේ වෙනස ඇති කරන්න අපට බැරි වුණොත් රටක් විදියට අපි ආපස්සට යන එක වලක්වන්න බෑ. ආකල්ප වෙනසකුත් අවශ්‍යයි. ඒ වගේම පත්වෙන අධ්‍යාපන ඇමැතිවරයා නිර්භීත වෙන්න ඕනේ. කන්නන්ගර මහත්තයාට නිදහස් අධ්‍යාපනය හඳුන්වලා දීලා ගෙදර යන්න වුණා. ඊළඟ ඡන්දෙදී එතුමා වෙනුවට පත්වුණේ රේන්දකාරයෙක්. ඒ නිසා බලයට තනතුරට කෑදර නැතිව ජනප්‍රිය තීරණවලට යට නොවී ඇත්තට මුහුණ දෙන්න, පත්වෙන අධ්‍යාපන ඇමැති සහ නිලධාරීන්ට හැකිවෙන්න ඕනේ. දක්ෂ නිලධාරීන් ඉන්නවා. ඒ අයට වැඩ කරන්නත් දෙන්න ඕනේ. මේ විප්ලවය එක පාර කරන්න අමාරු වෙයි. ඒත් ටික ටික හරි කරන්න පටන් ගන්න ඕනේ. නැත්නම් ඉදිරියේදී බිහි වෙන්නේ කායික මානසික වශයෙන් ලෙඩවුණ පුරවැසියන්. රටක් ගොඩනඟන්න ඒ අයට බෑ. ඒ නිසා මේ ගැටලුව ගැන තවත් කතා කර කර විතරක් ඉන්නේ නැතිව ඉක්මණින් විසඳුම් සොයන්න ඕනේ.

සුමේධා නවරත්න

වෙනසක් නොකළොත් රට පස්සට යයි

 ජාතික අධ්‍යාපන ආයතනයේ හිටපු කමිටු සාමාජික ආචාර්ය හර්ෂ සුභසිංහ

ශ්‍රී ලංකාවේ 6 ශ්‍රේණීයේ සිට 9 වන ශ්‍රේණිය වෙනතෙක් තියන විෂය නිර්දේශයන් දරුවන්ට දරාගන්න බැරි තරමට විශාලයි. ‍ඒ වාගේම උසස් පෙළ වෙන තුරුත් දරුවන්ට විශාල අන්තර්ගතයන් සහිත විෂය නිර්දේශ තියෙනවා. ඒ අනුව බැලුවම ලංකාවේ අධ්‍යාපනය හැදෑරීම යම් තාක් දුරකට නීරස කාර්යයක්. ඒ ආකාරයෙන් තිබෙන ලංකාවේ විෂය නිර්දේශ දරුවන්ට හිතකර වන ලෙස, එලදායී වන ලෙස මුළුමනින්ම වෙනස් කරන්න ඕන කියලා මම මුල ඉඳලම කිව්වා. ඒ සඳහා දැනට පවතින විෂය නිර්දේශවල ප්‍රමාණය අඩු කරන්න අවශ්‍යයි.

මුල සිටම කටපාඩම් කරලා උත්තර ලියන ක්‍රමවේදය මුළු මනින්ම බැහැර කරලා ප්‍රශ්න විසඳාගැනීම සඳහා අධ්‍යාපනය ලබන්න දරුවන් හුරු කරන්න ඕන. අන්තර්ගතයන් මුලික කර ගත් අධ්‍යාපනය ( contain based ducation) වෙනුවට ප්‍රශ්න විසඳීම ( Problem Based education) මුල් කර ගත් අධ්‍යාපන ක්‍රමවේදයක් ලංකාවේ ඇති කළ යුතු වෙනවා. එතකොට මුල ඉඳලම ප්‍රශ්නයක් විසඳාගැනීම සඳහා අධ්‍යාපනය ලබන්න දරුවන් හුරු වෙනවා.

ලිඛිත අධ්‍යාපනයෙන් මිදී හැකි තරම් ප්‍රායෝගික අධ්‍යාපනයට හුරු කළ යුතු වෙනවා. උදේ පාසල් ගිහින්, සවසට පන්ති ගිහින් දරුවන් නිවෙස්වලට එන්නේ හොඳටම තෙහෙට්ටු වෙලා. ඉන් පස්සේ ඔවුන්ට අමතර ක්‍රියාකාරකමක් කරන්න අවස්ථාවක් ලැබෙන්නේ නෑ. එලෙස තරගකාරී ලෙස අධ්‍යාපන කටයුතු පමණක් කර බාහිර ක්‍රියාකාරකම් නොකරන දරුවන් ඉක්මණින් රෝගී වෙනවා කියලා වෛද්‍යවරු පවා සනාථ කරලා තියනවා. එවැනි දරුවන්ට අනාගතයේ යම් දිනයක හෘද රෝග, කොලෙස්ට්‍රෝල්, මානසික ව්‍යාකූලතත්ත්ව වැනි තත්ත්වයන්ට මුහුණු දෙන්න සිදු වෙනවා. එවැනි දරුවන් තරගකාරී අධ්‍යාපන රටාවට යොමු වී කෙසේ හෝ ප්‍රශ්න පත්‍රවලට උත්තර ලියා විභාග ජය ගැනීමට අත්සහ කරනවා මිසක් බාහිර පරිසරයත් සමඟ සම්බන්ධ වී සමාජයේ මිනිසුන් සමඟ සුහඳව ජීවත් වීමට හුරු වෙන්නේ නෑ. මේ නිසා දරුවන්ට අනාගතයේදී සමාජ‍ය තුළ පැන නැගෙන ප්‍රශ්න විසඳා ගැනීමට අසීරු වෙනවා. ඒ නිසා විෂය නිර්දේශයේ අන්තර්ගතයන් සීමිත කර බාහිර ක්‍රියාකාරකම්වලට දරුවන්ව වැඩි වශයෙන් නැඹුරු කිරීම අවශ්‍යයි.

අවුරුදු 12 තිස්සේ දරුවන් ඉගෙන ගන්නා අධ්‍යාපනය තුළින් සමාජයට ගිය විට මුහුණ දෙන්න සිදු වන ප්‍රශ්න විසඳ ගන්න බැහැ.

ලෝකයේ තිබෙන ප්‍රශ්නත් දිනෙන් දින වෙනස් වෙනවා. ඒ නිසා අවුරුදු එක හමාරකින්, දෙකකින් වෙනස් කිරීමට හැකි ආකාරයෙන් විෂය නිර්දේශයේ අන්තර්ගතයන් සකසන්න ඕන.

උසස් පෙළට ඉගැන්වෙන ගණිතය, විද්‍යාව, වාණිජ, කලා යන ප්‍රධාන විෂය ධාරාවන්ට අමතරව තවත් විෂය ධාරා හතක්, හත්වන ශ්‍රේණියට ඇතුළත් කළ යුතුයි. ඒ ඔස්සේ දරුවන්ට තමන්ගේ නිපුණතාවයෙන් සහ කැමැත්තෙන් විෂය ධාරාවන් තෝරා ගන්න පුළුවන් වෙනවා. මෙහිදී අනාගත වෘත්තීයන්ට ගැළපෙන, වැඩි රුචිකත්වයකින් යුතු විෂය ධාරා තෝරා ගැනීම වඩාත් වැදගත්. උදාහරණයක් විදිහට සූපවේදය විෂය තෝරා ගත් දරුවකුට උපාධි මට්ටමට පත් වීමට නොලැබුණත් සූපවේදී ක්ෂේත්‍රයේ රැකියාවක් හිමි කර ගැනීමට හැකි වීම පෙන්වා දෙන්න පුළුවන්.

තව අවුරුදු 05 විතර යන විට උපාධි තත්ත්වය වැඩක් නැති වෙනවා. මේ වන කොට ලෝකයේ සාර්ථක බවට පත් වූ පද්ගලයන් බොහෝ දෙනෙක් ගෙදර ඉඳන් ඉගෙන ගත්ත අය. ඒ නිසා දරුවන් තමන්ගේ කැමැත්ත අනුව නිදහස් මනසින් යුක්තව අධ්‍යාපනය හැදෑරීමට ඉඩ කඩ විවර කළ යුතු වෙනවා. ඒ සඳහා මව්පියන්, ගුරුවරුන් මෙන්ම දේශපාලඥයන් අවධානයෙන් කටයුතු කළ යුතු වෙනවා. මේ රටේ දැනට පවතින අධ්‍යාපන ක්‍රමය වෙනස් කළේ නැත්නම්, ලෝකයේ අනිත් මිනිස්සු හඳට යද්දී ලංකාවේ මිනිසුන්ට ඒ දිහා බලාගෙන ඉන්න සිදු වෙනවා වගේ තත්ත්වයක් ඇති වෙන්න පුළුවන්.

මදාරා මුදලිගේ

බර අඩු වු‍ණොත් සමබර පුරවැසියෙක් බිහිවෙයි

 නිශාමනී දීප්තිකා හය වසර දරුවකුගේ මවක්

වර්තමානය වන විට අධ්‍යාපනය අතිශයින්ම තරගකාරී එකක් බවට පත්වෙලා. ඒ නිසාම අපට දරුවන් ඉතාම කුඩා වයසේ සිටම ඒ තරගයට යොමු කරන්නට සිදු වෙනවා. දරුවා ළමා වියේ සිටම තරගකාරී රටාවකට හුරු කිරීම නිසා ඔහුට ළමාවිය අහිමි වී යන බව අපට අවබෝධ වන නමුත් රැල්ලට අනුව දරුවන් ඉදිරියට නොයැව්වොත් පසුකාලීනව ඔවුන්ට ගැටලුවලට මුහුණ දෙන්නට සිදුවෙන නිසා අකමැත්තෙන් හෝ අපට ඔවුන්ව එම තරගයට යොමු කරන්නට සිදුවී තිබෙනවා. මොකද මේ රැල්ලට ඉගැන්නුවේ නැත්නම් දරුවන්ගේ ලකුණු අඩු වෙනවා. දරුවන් විභාගවලින් අසමත් වෙනවා. එතකොට දරුවන්ට දැනෙන්නේ තමන් හැකියාවන් නැති කෙනෙක් කියලයි. එහෙම වුණාම දරුවන් වගේම අපිත් කඩා වැටෙනවා.

දරුවන් ශිෂ්‍යත්ව විභාග තරගයට යොමු කරන්නේ ළදරු පාසල් අධ්‍යාපනය ලබන අවදියේ සිටමයි. වයස අවුරුදු 8, 9 සහ 10 කාලසීමාව තුළ දරුවන්ට ළමාවිය සම්පූර්ණයෙන්ම අහිමි වෙනවා. එබඳු තරගයකින් පසුවත් දරුවන්ට ඉදිරියට යන්නට සිදුවන්නේ ජීවිතයේ කුදු මහත් අනෙකුත් සියලු හැඟීම් සහ අවශ්‍යතා පැත්තකට දමමින් තවත් තරගයක් ඔස්සේ නම් එය දරුවන්ට සහ සමස්තයක් වශයෙන් රටට සිදුවන අසාධාරණයක්.

මේ වනවිට පාසලේ හයවන ශ්‍රේණියෙන් පසුව දරුවකු විසින් ඉගෙන ගත යුතු විෂයමාලාව පෙර තිබූ ප්‍රමාණයටත් වඩා වැඩියි. සාමාන්‍ය පෙළ විභාගය සඳහා විෂයක් නවයකට පෙනී සිටීමට සිදු වුවත් හයවන ශ්‍රේණියේ සිට එයට වැඩි විෂයන් ප්‍රමාණයක් ඉගෙනගත යුතුයි. ඒ සඳහා දරුවාට වැඩි කාලයක් සහ වෙහෙසක් දැරීමට සිදුවෙනවා. පාසලේදී විෂයන් දහතුනක් විතර ඉගෙන ගන්න ඕනෙ. ඒ විෂයන්වල ගෙදර වැඩ කරන්න ඕනේ. ටියුෂන් යන්න ඕනේ. එයින් ඔවුන්ට ජීවත් වීමට සහ ජීවිතය විඳීමට ඇති අවස්ථාව අහිමි වී යනවා. ජීවිතයේ සමබර බව ගිලිහී යාම නිසා මානසිකව ශක්තිමත් නොවූ සහ ගැටලුවකට සාර්ථකව මුහුණ දීමට නොහැකි මිනිසුන් බිහි වෙනවා. මේ බව දැන දැනත් අපට අපේ දරුවන්ට ටියුෂන් දෙන්න සිද්ධ වෙලා තියෙනවා.

මා සිතන ආකාරයට ඇතැම් විෂයයන් තවත් විෂයකට බද්ධ කර ඉගැන්වීමට හැකියාව තිබෙනවා. එසේම පාසලේ 6, 7 ශ්‍රේණිවලදීම අවශ්‍ය විෂය දරුවාට තෝරා ගැනීමට අවස්ථාව ලබා දෙනවා නම් ඔහු එම විෂයෙහි නිපුණයකු බවට පත්වෙන්නට ඒ විෂයය කෙරෙහි වැඩි අවස්ථාවක් ලබා දෙමින් ඉගෙන ගන්නට ඔහුට අවස්ථාවක් ලැබෙනවා.

අප කුඩා කාලයේ අපට අධ්‍යාපනය ලැබීමට අමතරව ක්‍රීඩා කිරීමට, නෑ හිත මිතුරන් සමඟ ගමන් බිමන් යාමට, යම්කිසි විනෝදාංශයක නිරතවීමට අවශ්‍ය තරම් කාලය ඇති තරම් තිබුණා. ඒ නිසාම අධ්‍යාපනය ලැබීම බරක් කරදරයක් ලෙස අපට දැනුණේ නැහැ. සමබර පෞරුෂයක් සහිත මිනිසෙක් බිහිවීමට මේ සියල්ල අත්විඳින්නට ඉඩ තිබිය යුතුයි. ජීවිතය සැහැල්ලුවෙන්ම අත්විඳින්නට ඉඩ ලැබෙන්නේ ළමා වියේදී. වැඩිහිටියන් වූ විට ජීවන බරට උර දෙන්නට සිදුවන නිසා ජීවිතය අනිවාර්යෙන්ම සංකීර්ණ එකක් බවට පත්වෙනවා. මේ සංකීර්ණ බවට පැහැදිලි මනසකින් මූණ දෙන්නටත් සතුටුදායක ළමා වියක් ගතකළ පුද්ගලයකුට ශක්තිය ලැබෙනවා.

ජීවිතය කියන්නේ අධ්‍යාපනය ලැබීමම පමණක් නොවෙයි. අධ්‍යාපනය ජීවිතයට වටිනාකමක් එක්කරන අතිශයින්ම වැදගත් සාධකයක්. නමුත් ජීවත් වීම තුළ එයට එහා ගිය බොහෝ දේවල් අත්දකින්නට දරුවකුට අවස්ථාව ලැබිය යුතුයි. එම නිසා නිසි ක්‍රමවේදයකට අනුව විෂයමාලා සකස් කරමින් දරුවන්ට අධ්‍යාපනය ලබන අතරතුර ජීවත් වන්නටත් ඉඩ අවකාශ ලබා දෙන්නට හැකිනම් එය අනාගතය වෙනුවෙන් කරන සේවයක් ලෙස මා දකිනවා.

දිල්රූ ජයසේකර

විෂය බර, දරුවන්ට මානසික පීඩනයක්

 කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ අධ්‍යාපන මනෝ විද්‍යා අධ්‍යයන අංශයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය චින්තක චන්ද්‍ර කුමාර

අපේ රටේ අධ්‍යාපනය අවසානය රස්සාවක් කියලයි සියලු දෙනා හිතන්නේ. නමුත් රැකියාවක් කියන්නෙ අධ්‍යාපනයෙන් ලැබෙන එක දෙයක් පමණයි. අධ්‍යාපනයේ මූලික පරමාර්ථය වෙන්නේ සමබර පුද්ගලයෙක් බිහි කිරීම. අනෙක් අතට වර්තමානයේ යමෙක් බුද්ධිමත් කියන්නේ එළඹෙන නව තත්ත්වයන්ට ඉක්මණින් අනුගත වෙන්න පුළුවන් වූ විටයි. මහත්මා ගාන්ධි අධ්‍යාපනය කියන කාරණාව එච් තුන කියලා කොටස් තුනකට බෙදුවා. ඒ කියන්නේ හදවත, අත සහ හිස කියන සියලු දේ අධ්‍යාපනයෙන් සංවර්ධනය වෙන්න ඕනේ. හදවත කියන්නේ ආකල්ප. අත කියන්නේ කුසලතා. හිස කියන්නේ දැනුම. මේ කියන කාරණා තුනම සම්පූර්ණ වුණාම තමයි මිනිසෙක් සමබර පුද්ගලයෙක් වෙන්නේ. නමුත් හය වසරින් ඉහළ දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනයෙ සියයට අනූවක් ‍අවධානය යොමු කරලා තියෙන්නේ දැනුමට.

වර්තමාන ලෝකයේ දැනුම සමාන කරන්නේ ඇඟිලි තුඩකට. ඒ කියන්නේ අන්තර්ජාලය මඟින් ක්ෂණයකින් දැනුම ළඟා කරගන්න පුළුවන්. නමුත් අපි තවමත් මතකයෙන් ලියන විභාග කේන්ද්‍රීය දැනුමෙන් තමයි ළමයා දක්ෂද මනින්න හදන්නේ. මේක ඉතා වැරදි තීරණයක්. දැනුම මතක තියා ගත් පමණින් ළමයකු සමබර පුද්ගලයෙක් වෙන්නේ නෑ. සමබර පුද්ගලයෙක් නොවෙන කෙනාට හොඳ පෞරුෂයක් නෑ. එහෙම පුද්ගලයෙකුගෙන් නව නිෂ්පාදන බිහි වෙන්නේ නෑ.

අපේ අධ්‍යාපන ක්‍රමයෙන් කරන්නේම කටපාඩම් කරවන එක. කටපාඩම් කරලා වමාරන්න පුළුවන් කෙනා තමයි අපේ රටේ දක්ෂයා විදියට සලකන්නේ. හය වැනි ශ්‍රේණියේ සිට විෂයන් 13ක් දරුවන් හදාරන්න ඕනේ. එකිනෙකට වෙනස් මේ විෂයන්වල පොත් එක පිට තිබ්බම අඩි එකහමාරක් විතර උසයි. උසුලගෙන යන්න බැරිතරම් බරයි. මේක දරුවන්ට මහා මානසික පීඩනයක්. සිංහල උගන්වන ගුරුවරයාගෙන් ළමයෙක් විද්‍යාව ගැන ප්‍රශ්නයක් ඇසුවොත් කියන්නේ ඕක මගේ විෂය නොවෙයි, විද්‍යා ගුරුවරයාගෙන් අහන්න කියලා. ගුරුවරයා වුණත් අනෙක් විෂයන් ගැන දැනුවත් නෑ. හැබැයි අපි දරුවන්ට කියනවා හැම විෂයම එක වර මතක තියා ගන්න කියලා.

අපේ ප්‍රශ්නපත්‍රවල ආකෘතිය දිහා බලන්න. ඒ සියල්ලෙහි තියෙන්නේ එකම ප්‍රශ්න රටාවක්. කොහෙදීද වුණේ? කවදාදා වුණේ? කවුද? කාගෙද? වගේ ප්‍රශ්න ඇරුණම වෙන මොකුත් නෑ. අවුරුදු 13ක්ම මේ ආකෘතියෙන් පිට පනින්නේ නැති දරුවන්ගෙන් අපි කොහොමද නව නිර්මාණ කරන මිනිස්සු බිහි කරන්නේ? ප්‍රායෝගික පාඩම් තියෙන්නෙත් පොතේ. වයසක අම්මා කෙනෙක් පාරක අතහැර ගියොත් ඒ අම්මාට මොකද කරන්නේ? දවසම පාඩම් කරන ළමයකුට දෙන උපදෙස් මොනවාද? වගේ ප්‍රශ්නවලට පිළිතුරු ලියන්න එනවා. ලංකාවේ සියලුම ළමයි මේවාට එකම හොඳ උත්තරයක් දෙයි. හැබැයි ඒ ළමයින්ගේ අම්මා තාත්තාම පාරට වැටෙන වෙලාවල් එනවා. මොකද අපි උගන්වලා විතරයි. ප්‍රශ්න පත්‍රවලට උත්තර ලියලා විතරයි. ඒක දැනුම මිසක් ආකල්ප හෝ කුසලතා නොවෙයි. මේ ක්‍රමවේදයෙන් සමබර මිනිස්සු බිහි කරන්න බෑ.

සාපෙළ දක්වා අධ්‍යාපනය මූලික විෂයන් හයකට සීමා කරන්නත් මේ දිනවල සාකච්ඡා පැවැත්වෙනවා. ඒ අතර කියවෙනවා නීතිය අනිවාර්ය කරන්න කියලා. නමුත් නීතිය අමුතුවෙන් උගන්වන්න ඕනේ නෑ. භූ ගෝලය උගන්වන කොට ඒකට අදාළ පරිසර නීති ටික උගන්වන්න පුළුවන්. සංගීතය උගන්වද්දී බුද්ධිමය දේපළ වගේ නීති ටික උගන්වන්න ඕනේ. මේ විදියට විෂයන් සරල කරනවා විනා විෂයන් ගැන අමුතු බරක් දෙන්න හොඳ නෑ. ආගම වගේ විෂයකින් අපි මොනවාද බලාපොරොත්තු වෙන්නේ? ඇත්තටම අපි ආගම විෂයෙන් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ යහපත් ආකල්ප. ළමයෙක් ආගම කටපාඩම් කරලා ලකුණු සීයක් ගත්තම ඒ දරුවට හොඳ ආකල්ප තියෙනවා කියලා කියන්න අපිට පුළුවන්ද? ඇත්තටම අඩු ලකුණු තියෙන ළමයට ඊට වඩා හොඳ ආකල්ප තියෙන්න පුළුවන්.

විෂයයන්වල තියෙන බර අඩු කරන්න ඕනේ වගේම මේ විෂයයන්වලට දරුවන් දක්වන දක්ෂතා ඇගයීමට ලක්කරන ක්‍රමයක් තියෙන්න ඕනෙ. ඇගයීම් නැතිව ලකුණුවලින් විතරක් දරුවන්ගේ දක්ෂතා මනින ක්‍රමයක හිරවෙලා හිඳීමෙන් රටට ඕනේ කරන මානව සම්පත බිහි කරන්න බෑ. සීයට පනහක් ලිඛිත පරීක්ෂණයට ලකුණු දෙන කොට ඉතිරි පනහ දෙන්න ඕනේ ප්‍රායෝගික පරීක්ෂණයට. සංගීතය නැටුම් වගේ විෂයන්වලට වගේම විද්‍යා විෂයටත් ප්‍රායෝගික පැත්තක් තියෙන්න ඕනේ. එහෙම නැත්නම් වෙන්නේ සියල්ල දන්න ඒ වගේම කිසිවක් නොදන්න මිනිසුන් බිහි වීම.

මේ තරම් විෂය ගොඩක් ඉගෙන ගන්න සිදුවීමෙන් දරුවන්ගේ නිර්මාණාත්මක පැතිකඩ මෙන්ම තාර්කිකභාවය නැතිවෙලා යනවා. අලුතෙන් හිතන්න වෙලාවක්, තර්ක කරන්න වෙලාවක් දරුවන්ට නෑ. සියලු විෂයන්වල කටයුතු කරලා හමාර වෙද්දී දරුවන් හෙම්බත් වෙලා. උදාසීන වෙලා. එහෙම දරුවන්ගෙන් මොනවද බලාපොරොත්තු වෙන්න පුළුවන්. මේ ආතතියෙන් මිදෙන්න දරුවන් ඉක්මණින්ම ඇදෙන්නේ ජංගම දුරකථනයට.

අද වෙනකොට මේ අධ්‍යාපන ක්‍රමයෙන් දරුවන්, ගුරුවරුන්, වගේම මවුපියන් මහත් පීඩාවට විඩාවට ලක්වෙලා. ජාත්‍යන්තර පොත් සල්පිලේදී වැඩියෙන්ම විකිණෙන්නේ කෙටි සටහන් සහ ප්‍රශ්නෝත්තර පොත් කියලයි කියන්නේ. ප්‍රශ්නෝත්තර පොත් තියෙන පොත් කුටිවල ඇගිල්ලක් ගහන්න බැරි තරම් සෙනග පිරිලා. විභාග කේන්ද්‍රීය විෂයන් රාශියක් තිබෙන අධ්‍යාපන ක්‍රමයකට මුළු සමාජයම යට වෙලා. මවුපියන් යන රැල්ලට යනවා. දරුවනුත් එහෙමයි.

ප්‍රාථමික පන්තිවල ශිෂ්‍යත්වයෙන් බැට කන දරුවාට හය වසර සිට මහා විෂය කන්දරාවකට යට වෙන්න වෙන එක මහා ඛේදවාචකයක්. අපි දැන් මේ ගැන ඕනේ තරම් කරුණු පහදලා තියෙනවා. දැන් තියෙන්නේ විද්වත් මණ්ඩලයක් මඟින් තීරණ ගැනීම. පාලකයන් ඒ තීරණ ක්‍රියාත්මක කරන්න ඕනේ. ඡන්ද පදනම මත ඉඳගෙන නම් මේ තීරණ ක්‍රියාත්මක කරන්න බැරිවෙයි. ඒ නිසා පාලකයන් කරන්න ඕනේ මේ තීරණවල වගකීම විද්වත් කමිටුවට පවරලා තීරණ ක්‍රියාවට නැගීමට නියෝග දීම.

මේ ක්‍රමය වෙනස් නොවුණොත් අපට ඉදිරියේ ලෝකය ජය ගැනීම තවත් අසීරු වෙනවා. විෂයන් මහා ගොඩකින් ලිඛිත පරීක්ෂණයෙන් සීයට සීයක් ලකුණු ගත්ත පමණින් බුද්ධිමතුන් හෝ නිර්මාණශීලි නව නිපැයුම්කරුවන් බිහි වෙන්නේ නෑ. ඒ නිසා ඉක්මණින් මේ ක්‍රමය වෙනස් කරන්න කෙටි කාලීන හා දිගු කාලීන ක්‍රම භාවිතා කරන්න ඕනේ. සමබර පුද්ගලයන් බිහි කරන නව අධ්‍යාපන ක්‍රමයකින් ලෝකය දිනන්න අපට පුළුවන් වෙන්නේ එවිටයි.

සුමේධා

ජගත් කඳුකර දින සැමරීමේ මෙරට ප්‍රධාන උත්සවය පාසල් සිසුන්,විදේශිකයන් ඇතුළු විශාල පිරිසකගේ සහභාගිත්වයෙන් දුම්බර කඳු පන්තියට අයත් කබරගල කැලෑබොක්ක ආශ්‍රිතව පෙරේදා (10) පැවැත්විණි.

කඳුකර සංරක්ෂණය විය යුතු බවට වර්ෂ 1992 දී අන්තර්ජාතික මිහිතල සමුළුවට ඉදිරිපත්වූ යෝජනාවකට අනුව එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය වර්ෂ 2002 දී සෑම වර්ෂයකම දෙසැම්බර් මස එකොළොස් වන දින ජගත් කඳුකර දිනය වශයෙන් ප්‍රකාශයට පත්කර තිබේ.

ඊට ප්‍රථම දුම්බර කඳුකර ප්‍රදේශය දේශගුණික රක්ෂිතයක් වශයෙන් වර්ෂ 1873දී එවකට අධිරාජ්‍යවාදී පාලකයන් විසින් නම් කර තිබූ බව පරිසරවේදී ගාමිණී ජයතිස්ස මහතා පවසයි.ජෛව විවිධත්ව අතින් සුවිශේෂි වන කලාපයක් ලෙස නකල්ස් දුම්බර රක්ෂිතය හඳුන්වා දිය හැකි බවද ඒ මහතා සඳහන් කළේය.

පාසල් පරිසර නියමු කණ්ඩායම්, බාලදක්ෂයන්,පාසල් දරු දැරියන්, පරිසරවේදීන්,මහනුවර සහ මාතලේ දිස්ත්‍රික් ලේකම් කාර්යාල,ප්‍රාදේශීය ලේකම් කාර්යාල,ප්‍රාදේශීය සභාවල නිලධාරීන්,ප්‍රදේශවාසීන් ඇතුළු විශාල පිරිසක් මේ කඳුකර දින සැමරුමට එක්ව සිටියහ.

කබරගල කැලෑබොක්ක මහා විදුහල් පරිශ්‍රෙයේ සිට කිලෝමීයර් හයක දුරක් පා ගමනින් පැමිණි පිරිස කැලෑ බොක්ක තේ වතුයායේ අංශක 360 දර්ශන පථය වෙත ළඟාවීමට පැය තුනක පමණ කාලයක් ගත විය.

වර්ෂාව සහ මීදුම් සහිත සුළඟ මගින් විටින් විට බාධා ඇති වුවද සවස් භාගය වන විට එම තත්ත්වය මඳක් සමනය වීම නිසා පැරෂුට් ආධාරයෙන් කඳුමුදුනේ සිට පහතට පැන පියාසර කිරීමේ සන්දර්ශනයක්ද පැවැත්වීමට සංවිධායකයන්ට හැකියාව ලැබිණි.

විදේශිකයන් කිහිපදෙනෙකුද ඇතුළු ගඟන කිමිදුම් කණ්ඩායම පහළොස් දෙනෙකුගෙන් සමන්විත වූ අතර ඔවුන් 360° දර්ශන පථයේ සිට කැලෑ බොක්ක ප්‍රදේශය දක්වා පියාසර කරනු ලැබූහ.

කඳුකර වන පන්ති ආරක්ෂා කර ගැනීම පිළිබඳව පාසල් දරු දැරියන් දැනුවත් කිරීමේ වැඩමුළු සහ බාලදක්ෂයන් විසින් කඳවුරු බැද රාත්‍රීය ගත කිරීම මීට සමගාමීව සිදුවූ අතර මධ්‍යම පළාත් සභාව, මහනුවර සහ මාතලේ දිස්ත්‍රික් ලේකම් කාර්යාල, පන්විල ප්‍රාදේශීය සභාව,ජෛව විවිධත්ව ලේකම් කාර්යාලය,මධ්‍යම පරිසර අධිකාරිය ඇතුළු රාජ්‍ය හා රාජ්‍ය නොවන ආයතන රැසකගේ සහභාගිත්වයෙන් මේ ජගත් කඳුකර දින සැමරුම් උත්සවය පැවැත්විණි.

මහනුවර දිස්ත්‍රික් ලේකම් තිස්ස කරුණාරත්න,මාතලේ දිස්ත්‍රික් ලේකම් එස්.එම්.ජී.කේ.පෙරේරා,මධ්‍යම පරිසර අධිකාරියේ මධ්‍යම පළාත් අධ්‍යක්ෂක කේ.පී. වැලිකන්නගේ,පරිසරවේදී ගාමිණී ජයතිස්ස මහත්වරු ඇතුළු පිරිසක් මේ අවස්ථාවට සහභාගි වූහ.

අසේල කුරුළුවංශ

ශ්‍රී ලංකාව යනු සංචාරක ආකර්ෂණය දිනාගත් රටක් වුවද පසුගිය කාලයේ මෙරට සංචාරක කර්මාන්තය දැඩි පසුබෑමකට ලක්විය. ආර්ථික, පාරිසරික අභියෝග රැසකට මුහුණ දී තිබෙන ශ්‍රී ලංකාව ලොව හොඳම සංචාරක ගමනාන්තය ලෙස ඉදිරියට රැගෙන යාම සඳහා පවතින අභියෝග ජයගැනීමට නව රජය ගෙන තිබෙන ක්‍රියාමාර්ග සහ වත්මන් දේශපාලන තත්ත්වය තුළ ආණ්ඩුවේ ඉදිරි ක්‍රියාමාර්ග සම්බන්ධයෙන් සංචාරක ප්‍රවර්ධන රාජ්‍ය ඇමැති අරුන්දික ප්‍රනාන්දු මහතා සමඟ කළ සංවාදයකි.

- යහපාලනය සංචාරක ප්‍රවර්ධනයෙනුත් ගසාකාලා 
- ගිය ආණ්ඩුවේ ක්‍රමය වෙනස් කරන්න ඕන 
- හෝටල් කේෂ්ත්‍රයට උපාධියක් ගේනවා 
- ජනපතිතුමාට ශක්තියක් වෙන්න මහමැතිවරණයෙදි වැඩි බලයක් දෙන්න 
- සංචාරක ප්‍රවර්ධනයෙදි අපේ ශක්‍යතා හදුනාගන්න ඕන 
- පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් බැටකෑ අයට සහන දෙනවා

 සංචාරක ව්‍යාපාරය පදනම් කරගෙන ලෝකයේ රටවල් රැසක් අද වනවිට ආර්ථික වශයෙන් ඉදිරියට පැමිණ තිබෙනවා. දකුණු ආසියානු කලාපයට අයත් ශ්‍රී ලංකාව ද සංචාරක ආකර්ෂණය අතින් පොහොසත් රටක්. සංචාරක ව්‍යාපාරයේ දියුණුව කරා යන ගමනේ දී මේ මොහොතේ අපි ඉදිරියේ තිබෙන අභියෝග මොනවා ද ?

රටක් වශයෙන් අපි අපේ සංචාරක කර්මාන්තයට පවතින අවස්ථා සහ අලෙවි කළ හැකි දෑ හදුනා ගතයුතු වෙනවා. අපිට රට වටේම මුහුද තිබෙනවා. එය ඉතාම දර්ශනීය මුහුදක්. වගේම අලංකාර වෙරළක් තිබෙනවා. ඉන්දියන් සාගරයේ මුතු ඇටය කියලා තමයි අපේ රට හදුන්වන්නේ. මධ්‍යම කඳුකරය සමඟ ගලා බසින දිය ඇලි හා ගංගා වගේම අපේ රටේ තිබෙන වනාන්තර ගැනත් අපි බලන්න ඕන. වන ජීවීන් ඉන්නවා. විවිධ දේශගුණික කලාප අපේ රටේ තිබෙනවා. රටතුළ තිබෙන විවිධ දේශගුණික කලාප සියල්ල අපේ රටට දැවැන්ත සුන්දරත්වයක් ඇතිකර තිබෙනවා. ලෝකයේ කිසිඳු රටකට නොමැති සංචාරක කර්මාන්තයට එකතු කරන්න විවිධ දේවල් අපේ රටේ තිබෙනවා. අපි මේ දේවල් හදුනාගෙන මේවා ලෝකය ඉදිරියට ගෙන ගොස් පෙන්වන්න ඕන.

අපේ රටේ ඉතිහාසය වගේම බුද්ධ ධර්මයත් සමඟ අපිට දැවැන්ත සංස්කෘතියක් නිර්මාණය වෙනවා. ඒ තුළ රජවරුන් විසින් ඉදිකළ විශාල පෞරාණික වටිනාකමින් යුතු දේ රැසක් මේ රටේ තිබෙනවා. ඊජිප්තුවේ මිසරයේ අය පිරමිඩ ඉදිකරණ විට ඒ ශාස්ත්‍රයම උපයෝගි කරගනිමින් අපේ රටේ දැවැන්ත දැගැබ් නිර්මාණය කරනවා. ශ්‍රී ලංකාව ඒ වගේ විශ්වකර්ම නිර්මාණ රාශියක් තිබෙන රටක්. මෙහෙම රටක් ලෝකයේ කොහේවත් නැහැ. සංචාරක කර්මාන්තයේ දියුණුව කරා යන ගමනේ දී අපිට විවිධ බාධක තිබෙනවා. අපි සහ සිවිල් ගුවන් සේවා අධිකාරිය රටේ එකට වැඩකරන්න ඕන.

සිවිල් ගුවන් සේවා අධිකාරිය පසුගිය කාලයේ තිබ්බේ වෙනත් තැනක. පළමු වරට ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ මූලිකත්වයෙන් සිවිල් ගුවන් සේවා අධිකාරිය, ආයෝජන ප්‍රවර්ධන මණ්ඩලය සහ සංචාරක අමාත්‍යාංශය එක තැනකට ගෙනවිත් තිබෙනවා. ඒ අනුව අපිට තිබෙන එක අභියෝගයක් තමයි රට අභ්‍යන්තරයේ තිබෙන ගුවන් තොටුපළවල් සංවර්ධනය කිරීම. සංචාරක කර්මාන්තය සම්බන්ධයෙන් කතා කරනවිට ගුවන් තොටුපළවල් සංවර්ධනය කිරීම අත්‍යවශ්‍ය වෙනවා. ඊළඟට අඩුම ගානේ ශ්‍රී ලංකා ගුවන් හමුදාව හෝ යොදාගෙන අභ්‍යන්තර ගුවන් ගමන් ආරම්භ කළයුතු වෙනවා. මේ රටේ දුම්රිය පද්ධතිය සහ අධිවේගී මාර්ග පද්ධතිය නවීකරණය වනතුරු අභ්‍යන්තර ගුවන් ගමන්වල වටිනාකම විශාල වශයෙන් දැනිලා තිබෙනවා. සෘජු ගුවන් සේවයක් තිබිය යුතු වෙනවා.

ජාතික ගුවන් සේවය සමඟ සම්බන්ධ වෙලා අඩුම ගානේ යුරෝපයේ සිට ශ්‍රී ලංකාවට සංචාරකයන් ගෙන්වා ගතයුතු වෙනවා.ශ්‍රී ලංකන් ගුවන් සේවය සමඟ සාකච්ඡා කොට ජර්මනිය, ප්‍රංශය, ඉතාලිය වැනි රටවල් සමඟ ඉතා ඉක්මණින් අපේ සෘජු ගුවන් සේවා ආරම්භ කරන්න අපි පියවර ගන්නවා. කුමන බාධක පැමිණියත් සංචාරක කර්මාන්තයේ දියුණුව වෙනුවෙන් රජයක් විදියට අවශ්‍ය ක්‍රියාමාර්ග ගන්නවා.

මෙම අභියෝග ජයගෙන තරගකාරී ලෙස ඉදිරියට ගමන් කිරීම එතරම් පහසු කාර්යයක් නොවේ. මේ වෙනුවෙන් රජයේ සැලසුම් මොනවා ද ?

සංචාරක කර්මාන්තය දියුණු කරන්න අපේ රටේ තිබෙන අවස්ථාවන් මොනවා ද යන්න හොඳින් හදුනාගෙන ඒවා ලෝකය ඉදිරියට ගෙනගොස් පෙන්වන්න ඕන. පසුගිය කාලයේ මේ අමාත්‍යාංශය හරහා සංචාරක ප්‍රවර්ධන කටයුතු සම්පූර්ණයෙන්ම මඟහැර තිබෙනවා. සංචාරක ප්‍රවර්ධනයට අපිට මුදල් හම්බ වෙන්නේ ගුවන් තොටුපලේ මඟීන්ගෙන් ගන්නා ඩොලර් පහක බද්ද සහ හෝටල්වලින් හිමිවන සියයට එකක ටී.ඩී.එල් බද්දයි. සංචාරක ප්‍රවර්ධන කටයුතු වෙනුවෙන් බිලියන ගණනක මුදලක් මේ අමාත්‍යාංශයට හිමි වෙනවා. මේ දේවල් දූෂණය කර, නාස්තිකර සොරකම් කර තිබෙනවා. ප්‍රවර්ධන කටයුතු සිදුකරනවා කියා පසුගිය කාලයේ සිදුකර තිබෙන්නේ ගසා කෑමයි. චීනය සමඟ ප්‍රවර්ධන කටයුතු සිදුකර විශාල වශයෙන් එරට ජනතාව ගෙන්වා ගන්න පියවර ගන්වා. එය පසුගිය කාලයේ සම්පූර්ණයෙන්ම තැරැව්කරුවන් සහ සොරුන් අතට පත්ව තිබෙනවා.

ඒ සොරකමට සම්බන්ධ චීන ජාතිකයනුත් ඉන්නවා. චීන ජාතිකයන් ද ගෙන්වා ගැනීමට අපි කටයුතු කළ යුතුයි. ඊළඟට අපි සතුටු වෙනවා ශ්‍රී ලන්කන් ගුවන් සේවය අද ඔස්ට්‍රේලියාවේ මෙල්බර්න් නුවර සිට සෘජු ගුවන් සේවයක් තිබෙනවා. ඒකත් සමඟ අපේ අපේක්ෂාව ඔස්ට්‍රේලියාවෙන් ඉන්දුනීසියාවට, මාලදිවයිනට යන සංචාරකයින් මේ රටට ගෙන්වා ගැනීම. ඒ වගේම සාර්ක් කලාපය ලෙස ගත්විට අපි සාමුහිකව සාර්ක් කලාපය ප්‍රවර්ධනය කිරීම සම්බන්ධයෙන් අවධානය යොමුකර තිබෙනවා. මේ රටට යම්කිසි සංචාරකයෙක් එනවා නම් ඔහු හෝ ඇය මාලදිවයිනේත් ඉන්දියාවේත් දින කිහිපයක් ඉදලා ගෙන්වා ගන්න තමයි අපේ අපේක්ෂාව වී තිබෙන්නේ. අපේ රටේ ජනතාව සචාරක කර්මාන්තයට විශාල රුකුලක් දෙනවා. පළාත් සභාවන් ද ඒ වෙනුවෙන් විවිධ වැඩසටහන් ක්‍රියාත්මක කරනවා.

අපි අපේක්ෂා කරනවා ඉදිරි කාලයේ දී පළාත් සභාවන් සමඟ ද කතාකර සාමුහික වැඩපිළිවෙලකට යන්න. පළාත් සංචාරක වැඩපිළිවෙළ එසේ යන ගමන් අපේ අපේක්ෂාව තමයි මේ කර්මාන්තය තුළින් ව්‍යවසායකයින් මේ රටේ බිහිකරන්න. රැකියා නොමැති තරුණ තරුණියන් විශාල ප්‍රමාණයක් මේ රටේ ඉන්නවා. ඒ අයට අවශ්‍ය ආර්ථික හයිය ලබාදී තරුණ පිරිසක් ව්‍යවසායකයින් වශයෙන් ඉදිරියට ගේන්න අපේ අපේක්ෂාව වෙනවා. ඒ වගේම අපේ හෝටල් පාසල ලෝකයේ හොඳම හෝටල් පාසල් අතරට ගැනෙනවා. අවුරුදු සියයකට වඩා පරණයි. මෙය තව තවත් රට ඇතුළට ගෙනයන්න මම බලාපොරොත්තු වෙනවා. විශ්ව විද්‍යාලයට යන්න නොහැකි අයට හෝටල් කර්මාන්තය තුළින් උපාධියක් ලබාගන්න තත්ත්වයට ගේන්න අපේක්ෂා කරනවා. ආයෝජකයන් ලෙස පැමිණෙන අයට හෝටල් ඉදිකිරීම සහ දැනට හෝටල් ඉදිකර තිබෙන අයට අවශ්‍ය පහසුකම් ලබාදෙන්නටත් අපි කටයුතු කරනවා.

පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයෙන් පසු මෙරට සංචාරක ව්‍යාපාරය විශාල වශයෙන් පසුබෑමකට ලක්වුණා. මේ තත්ත්වය හමුවේ අද වනවිට පැමිණ තිබෙන ගමන් මඟ පිළිබඳව කුමක් කිව හැකිද ?

පසුගිය අප්‍රේල් 21 දා මේ රටේ ප්‍රධාන පෙළේ හෝටල් සහ කතෝලික දේවස්ථාන ඉලක්ක කරගෙන එල්ල වූ ත්‍රස්ත ප්‍රහාරය හේතුවෙන් මේ රටේ සංචාරක කර්මාන්තය විශාල වශයෙන් පසුබෑමකට ලක්වුණා. මේ කර්මාන්තයේ ඉන්න අයට එය දැඩිව බලපෑවා. රජය විසින් ලබාදෙන්නා වූ සහන ලබාදීම සහ ඒ අයගේ දැනට තිබෙන ව්‍යාපාර ආරක්ෂා කරදීම මූලික අරමුණක් වෙනවා. පසුගිය රජය විසින් ලබාදී තිබෙනවා මූලික වාණිජමය සහනයක්. එම සහනය දිඟු කිරීම අපේ බලාපොරොත්තුව වෙනවා. ප්‍රවර්ධන කටයුතු වැඩිකරන්නත් අපි බලාපොරොත්තු වෙනවා.

අද වනවිට අපේ රටට විශාල වශයෙන් විදේශ විනිමය ලැබෙන්නේ විදේශ රටවල සේවය කරන ශ්‍රී ලාංකික ශ්‍රමිකයන්ගෙන්. ඊළඟට ඇඟලුම් කර්මාන්තයෙන්. විවිධ බාධක තිබෙනවා. ඉදිරි කාලයේ දී අපි රජයක් ලෙස අපේක්ෂා කරන්නේ පුහුණු ශ්‍රමිකයන් විදේශ රැකියා සඳහා පිටත්කර යැවීම. අම්මලා දරුවන් දමා පිටරට රැකියා සඳහා පිටත්කර යවන එක නතර කරන්න රජය අපේක්ෂා කරනවා. එය නවත්වන්න නම් එයින් හම්බ වෙන මුදල අපි කොහෙන් හෝ සෙවිය යුතු වෙනවා. හොයන්න හොඳම තැන තමයි සංචාරක ව්‍යාපාරය. මේ කර්මාන්තය තමයි අපේ රටේ අනාගතය. මේක අපේ රජයේ ප්‍රධාන වැඩපිළිවෙළක්. ඒකත් සමඟ වැඩ කරන්න අපි බලාපොරොත්තු වෙනවා.

යහපාලන රජය විසින් මේ රටේ සංචාරක ව්‍යාපාරයේ දියුණුව උදෙසා දේශීය වශයෙන් මෙන්ම විදේශීය වශයෙන් ද සංචාරක ප්‍රවර්ධන වැඩසටහන් රැසක් ක්‍රියාත්මක කර තිබෙනවා. එම වැඩසටහන් නිසි පරිදි ක්‍රියාත්මක වී තිබෙන්නේ ද ? ඒවායේ ප්‍රගතිය කෙසේ ද ?

- ඇත්තටම පසුගිය ආණ්ඩුව විසින් ක්‍රියාත්මක කරන ලද ක්‍රමවේදයම වෙනස් කරන්න ඕන කියලයි මම විශ්වාස කරන්නේ. ඇතැම් නිලධාරීන් වැඩකර තිබෙනවා. නමුත් ඇතැම් නිලධාරීන් සම්බන්ධයෙන් සෑහීමට පත්වෙන්න බැහැ. විදේශ රටවල සංචාරක ප්‍රවර්ධන වැඩසටහන් කළා කියමින් විශාල වශයෙන් මුදල් වියදම් කර තිබෙනවා. නමුත් ඡායාරූපයක් හෝ දකින්න නැහැ. මේ ආකාරයට විශාල වශයෙන් මුදල් වැයකර තිබෙනවා. සංචාරක කර්මාන්තයේ ප්‍රවර්ධනයට හෝ රටේ අනාගතයට කිසිඳු දායකත්වයක් මෙයින් ලැබී නැහැ.

ඉන්දියාව සහ ශ්‍රී ලංකාව අතර පවතින ඵෙතිහාසික මිතුදම ශක්තිමත් කරමින් රාමායනය සම්බන්ධයෙන් අවධානය යොමු කොට සංචාරක ව්‍යාපාරයේ දියුණුවක් අපේක්ෂා කරනවා. එය කරන්නේ කෙසේ ද ?

හින්දු ජාතිකයන්ගේ ප්‍රධානම ආගමික සිද්ධස්ථාන තිබෙන්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ. රාමායනයත් සමඟ මේ රටේ බලන්න තැන් 19ක් තිබෙනවා. ලෝකයේ බෞද්ධ ජනතාව ඉන්දියාවට යනවා බුදු හාමුරුවෝ සිටි තැන් බලන්න. කතෝලික ජනතාව ප්‍රංශයට, ඊජිප්තුවට හා ඊශ්‍රායලයට යනවා. ඉතාලියට යනවා. හින්දු ජාතිකයන්ගේ සියලු සිද්ධස්ථාන තිබෙන එකම රට තමයි ශ්‍රී ලංකාව. මේ රටේ තිබෙන සීතා දේවී කෝවිලේ සිට ත්‍රීකුණාමලය මුන්නේෂ්වරම් කෝවිල ඇතුළු තැන් උපයෝගි කරගෙන ලෝකයේ හා ඉන්දියාවේ සිටින සංචාරකයින් ලොව ධනවත් හින්දු සංචාරකයින් ගෙන්වා ගැනීම සඳහා අපි පියවර ගන්නවා. 

සංචාරක ව්‍යාපාරයට සෘජුවම සම්බන්ධ නිලධාරීන් දෙදෙනෙකු බැඟින් විදේශ රටවල පිහිටි ශ්‍රී ලංකා තානාපති කාර්යාලයන්ට අනුයුක්ත කරන්නට රජය අදහස් කරනවා. මෙය ක්‍රියාත්මක කරන ආකාරය කුමක් ද ?

ලෝකයේ ප්‍රධාන රටවල් සහ අනෙකුත් රටවල ශ්‍රී ලංකා තානාපති කාර්යාලයන් සඳහා සංචාරක ව්‍යාපාරයට සම්බන්ධ නිලධාරීන් දෙදෙනෙකු බැඟින් පත්කරන්න අපේ රජය විසින් කටයුතු කරනවා. මේ අමාත්‍යාංශය තුළින් මෙලෙස නිලධාරීන් දෙදෙනෙකු යවලා ඒ අය හරහා සංචාරක ප්‍රවර්ධන කටයුතු කිරීමට සහ සංචාරකයින් ගෙන්වා ගැනීමට බලාපොරොත්තු වෙනවා. මෙය තමයි අපේ මූලික අරමුණක්. ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සහ අගමැති මහින්ද රාජපක්ෂ මහත්වරුන්ගේ ප්‍රධානම ඉලක්කය වී තිබෙන්නේ මෙයයි.

වත්මන් ආණ්ඩුව ඉදිරියට ගමන් කරන අතරතුර ඉදිරි මහා මැතිවරණය සඳහා ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය සහ ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ වෙන වෙනම තරග කරනවා ද ? නැතිනම් සන්ධාන ගතව තරඟ කරනවා ද ?

ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ හැටියට අපි ඉදිරියට යන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා. එහෙම යනවා නම් තමයි හොඳ. මොකද මේ රටේ ජනතාව පොහොට්ටුවට තමයි දැවැන්ත කැමැත්තක් තිබෙන්නේ. පසුගිය ජනාධිපතිවරණයේ දී ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ ලේකම්වරයා ඇතුළු කණ්ඩායමක් සම්පූර්ණයෙන්ම වැඩ කළා. අපි ඒ අයට ස්තුතිවන්ත වෙනවා. ඒ අය විශාල මහන්සියක් ගත්තා. පොලොන්නරුව පේෂල ජයරත්න මහතා වැඩකළා. නමුත් හිටපු ජනාධිපතිතුමා වැනි අය වැඩකළේ නැහැ. උදව් කළෙත් නැහැ. අපි විශ්වාස කරනවා ඒ උදව් කළ කට්ටිය සහ සියලු දෙනා එකතු කරගෙන දැවැන්ත සන්ධානයක් ස්ථාපිත කර අපිව ආරක්ෂා කළ සිංහල ජනතාව ආරක්ෂා කරන ගමන් නොමඟ ගොස් සිටින සුළු ජාතිකයින් දිනා ගැනීමේ වැඩපිළිවෙළ සමඟ ඉදිරියට යන් අපි අපේක්ෂා කරනවා.

ජනතා හිතසුව පිණිසම කටයුතු කරන ආණ්ඩුවක් වශයෙන් ඉදිරි සැලසුම් මොනවා ද ?

ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ වැඩපිළිවෙළ සම්බන්ධයෙන් අද රටම දන්නවා. එතුමා අදින පලඳින තැන සිට වෙනස කරන්න පටන්ගෙන තිබෙනවා. ජනාධිපතිවරයාට මේ වෙනස කරන්න නම් හොඳ කණ්ඩායමක් පාර්ලිමේන්තුවට එන්න ඕන. ජනාධිපතිතුමා ඒ කණ්ඩායම නිර්මාණය කරගෙන තව මාස තුනකින් පස්සේ මේ වැඩේ පටන් ගන්නවා. ප්‍රායෝගික වැඩපිළිවෙළක් ඔළුවේ තිබෙන නායකයෙක් අපිට බිහිවී තිබෙනවා. ඒ නිසා මුලින්ම තිබෙන්නේ පාර්ලිමේන්තුව. අපි මේ රටේ ජනතාවගෙන් ඉල්ලනවා ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට ශක්තියක් වන්න වැඩි බහුතර බලයක් අපිට ලබාදෙන්න කියලා. ඒ සමඟ ඉදිරියට යන්න අපි බලාපොරොත්තු වෙනවා.

ඡායාරූප-ගයාන් පුෂ්පික