ගයාශාන් ඇල්පිටිය

චිත්‍රකතාව මෙරට ඉතා ජනප්‍රිය යුගය තුළ ඔහුගේ තෙලිතුඩ පාඨකයන් වඩාත් ප්‍රියකළ එකක් විය. ජනප්‍රිය චිත්‍රකතා රාශියක් චිත්‍රකතාව තුළ දිග හැරිය ඔහු ගයාශාන් ඇල්පිටියයි.

ඔබගේ චිත්‍රකතා ගමනෙහි ආරම්භය ගැන මුලින්ම කතාකළොත්?

මුලින්ම චිත්‍රකතාවක් ඇන්ඳේ 1984 වසරේදී විතර. ඒ සිත්තර පුවත්පතට ‘මොණරතැන්න‘ නමින්. නමුත් ඊට කළින් මම ප්‍රවීණ චිත්‍ර ශිල්පී සරත් මධු මහතාගේ උදව් ඇතිව දසුන පත්තරේට එක දවසේ චිත්‍රකතා ගණනාවක් ඇන්ඳා. ඒ කාලේ සිත්තර කියන්නේ ඉතා ජනප්‍රිය චිත්‍රකතා පත්තරයක්. නමුත් එකපාරටම එහි සිටි ශිල්පීන් වෙනත් පුවත්පතකට සම්බන්ධ වුණා. ඒ නිසා සිත්තර පත්තරේට මට චිත්‍ර කතා අඳින්න ලැබුණා. ඉන් පස්සේ මම ආදරයත් රැල්ල වගෙයි, ලේ,සර්ධා, රාම්රාජ්, කතුරු යකා වගේ චිත්‍ර කතා රාශියක් නිර්මාණය කළා. සිත්තරේ මම වසර 25ක විතර චිත්‍ර කතා ඇන්ඳා.

ඔබ චිත්‍ර කතා පුවත්පත් කිහිපයක් නිර්මාණය කළා නේද?

පසුව මම මල්ටිපැක්ස් ආයතනයේම ‘මවිත‘ කියලා පත්තරයක් නිර්මාණය කළා. ඒ 1996 දි විතර. එහි පළවුණේ විශ්මය දනවන චිත්‍ර කතා පමණයි. එක කතාවක් පිටු දෙකක් පුරා පළවුණා. පාඨකයාට මෙය අලුත් අත්දැකීමක් වුණා. සිත්තර පත්තරයට අභියෝගයක් වෙන තරමටම එහි අළෙවිය වැඩි වුණා. නමුත් එහි සිටි පිරිසක් එයට කැමති වුණේ නැහැ. ඒ නිසා පුවත්පත බිඳ වැටුණා.

මමත් තවත් ජනප්‍රිය ශිල්පියෙකු වුණු ප්‍රගීත් අබේධීර සමඟ එක්ව නැවතත් ‘සද්දන්ත‘ කියලා තවත් චිත්‍රකතා පත්තරයක් කළා. මොකද ඒක කළෙත් එවකට චිත්‍රකතා පත්තර නැතිවෙලා බොහෝ ශිල්පීන් අතරමං වෙලා සිටි එක ගැන හිතලා. බොහෝ ජනප්‍රිය ශිල්පීන් ගණනාවක් එහි චිත්‍ර කතා ඇන්ඳා. නමුත් එය වෙළෙඳ පොළට නිකුත් කළ විට කලාප දෙකක්ම සම්පූර්ණයෙන්ම අලෙවි වෙලා තිබුණා. නමුත් පසුව තමයි දැනගත්තේ එය අපේ තරගකාරී ආයතනයක් විසින් කළ කුමන්ත්‍රණයක් කියලා. ඔවුන් විසින් අපේ පත්තර සියල්ල කලාප දෙක තුනක් මිලදී ගත් විට පාඨකයා අතරට එය යන එක සම්පූර්ණයෙන් ඇන හිටියා. පත්තරය තව දුරටත් කරගෙන ගියා නම් අපිට යන එන මං නැතිවෙන නිසා යන්තම් ණය ටික බේරගෙන නතර කරන්නට වුණා. ඒ වගේ සිදුවීම් පවා ඒ කාලේ සිදුවුණා.

වෘත්තීය චිත්‍ර ශිල්පියෙකු ලෙස චිත්‍රකතා පුවත්පත් කඩාවැටීම ඔබටත් දරුණු ලෙස බලපාන්නට ඇති.

බලනොපෑවා කියන්නත් බැහැ. නමුත් මා ඒ වන විටත් පරිගණකය ඇසුරින් චිත්‍ර අඳින්න පටන් අරන් තිබුණා.මමත් ප්‍රගීත් අබේධීරත් පරිගණක දැණුම ප්‍රගුණ කළා. මේ නිසාම අපිට වෙනත් විවිධ වැඩ කරන්නට පුළුවන් වුණා. පොත් පිට කවර, සගරා බෞද්ධ චිත්‍ර කතා පොත් වගේ දේවල්වලට මා නිර්මාණ කටයුතු කළා. කාලයක් බෞද්ධ සඟරාවකුත් කළා. පසු කාලෙකදී මට අවස්ථාව ලැබුණා අන්තර්ජාලය ඔස්සේ වෙනත් රටවල් සමඟ සම්බන්ධ වෙලා චිත්‍ර අඳින්නත්. ඊට මා උනන්දු කරමින් යොමු කළේ ප්‍රවීණ චිත්‍ර ශිල්පී අතුල සිරිවර්ධන මහතායි.

ලංකාව වැනි රටක චිත්‍ර ශිල්පියෙකු වීම ගැන ඔබ තෘප්තිමත්ද?

මෙහෙමයි. මම දීර්ඝ කාලයක්ම කළේ චිත්‍ර කතා ඇඳපු එකයි. එයින් බොහෝ පාඨක ප්‍රථිචාර අපිට ලැබුණා. මම ඇඳපු චිත්‍ර කතාවක් වුණු ‘ලේ‘ තියන චිත්‍ර කතාව ඒ කාලේ පාඨකයන් අතර වඩාත් ජනප්‍රියම චිත්‍රකතාව බවට සමීක්ෂණයකින් තෝරලා තිබුණා. එවැනි දේ ලැබුණේ චිත්‍ර ශිල්පියෙකු වීම නිසයි. අනික කාලයත් සමග යාවත්කාළීන වීම ඕනෑම කෙනෙකුට අවශ්‍යයි. මට ඒක කරගන්න පුළුවන් වුණා. ඒ නිසා චිත්‍ර ශිල්පියෙකු ලෙස මාවත් රැකගෙන ගමනක් එන්න මට පුළුවන් වුණා. ඒ නිසා චිත්‍ර ශිල්පියෙකු ලෙස මා ආ ගමනගැන් මට තිබෙන්නේ තෘප්තියක්.

තාක්ෂණය හොද දෙයක් වුණත් අද නවකයින් සෘජුවම එයත් සමඟ චිත්‍ර ඇඳීම ගැන ඔබේ අදහස?

තාක්ෂණය ඉගෙන ගැනීම නවකයින් අනිවාර්යෙන්ම කළ යුතු දෙයක්. නමුත් එයින් කෙනෙකුට පුළුවන් ඡායාරූපයක් යටින් තබාගෙන ‘ලේයර්‘ මත චිත්‍රයක් අඳින්න. එයින් සැබෑ දක්ෂයින් මතුවීමක් වෙන්නේ නැහැ. ඒ නිසා මා යෝජනා කරනවා නවකයින්ට පැන්සලෙන් පින්සලෙන් චිත්‍ර අඳින්නත් පුරුදු වෙන්න කියලා. නමුත් එහෙම කිව්වා කියලා ඒ අය එහෙම කරයි කියලා හිතන්න අමාරුයි. මොකද පහසුව සමඟ තාක්ෂණය මතම යැපෙන්න ඒ අය අද ඇබ්බැහි වෙලා තිබෙන නිසා.

ඔබ ඇඳපු බොහොමයක් හින්දි චිත්‍රපට ඇසුරින් නිර්මාණය වුණු චිත්‍ර කතා?

ඒ කාලේ හින්දි චිත්‍රපට ඉතාමත් ජනප්‍රිය යුගයක් වුණා. ඉතින් ඒ ඇසුරින් නිර්මාණය වුණු චිත්‍ර කතා හරිම ජනප්‍රිය වුණා. කාලයක් රූපවාහිනියෙන් පවා හින්දි චිත්‍රපට පෙන්වන එක තහනම් කළා. ඒ නිසා පාඨකයා වඩාත් එවැනි කතාවලට ප්‍රියකරන්නට වුණා. නමුත් වෙනත් ශෛලියේ චිත්‍රකතා රාශියකුත් මා විසින් නිර්මාණය කළා.

මුල්ම කාලෙයේ චිත්‍ර ශිල්පියෙකු ලෙස වෙනත් ශිල්පීන්ව අනුකරණය කරන්නට ගියේ නැතිද ඔබ?

මම ප්‍රිය කළ ශිල්පියා වුණේ ප්‍රවීණ චිත්‍ර ශිල්පී සරත් මධූ මහතායි. ඒ නිසාම ඔහුට ලියුම් ලියලා සම්බන්ධතා ඇතිකරගෙන පසුව හමුවුණා. ඔහු මගේ හැකියාවන් ගැන පැහැදිලා ගෙදර නතරකරවාගෙන මට චිත්‍ර පුහුණු කළා. මා වසර 3ක් පමණ ඔහුගේ නිවසෙහි නැවතී හිටියා. මට ඕන වුණේ ඔහු වැනි චිත්‍ර ශිල්පියෙකු වෙන්නයි. නමුත් සරත් මධු මහතා නිතරම කිව්වේ බන්ධුල හරිශ්චන්ද්‍ර වගේ අඳින්න පුරුදු වෙන්න කියලයි. මම ඒකට කැමැති වුණේ නැහැ ඒ කාලයේ. නමුත් දැන් තමයි තේරෙන්නේ ඔහු කිව් දේ හරි කියලා. මොකද බන්ධුල මාස්ටර් චිත්‍ර හරියටම නිවැරදිව අඳින නිසා. කොහොමහරි පසුව මම මගේ ශෛලියක් හදාගත්තා. එයට පාඨකයාත් ප්‍රිය කළා.

චිත්‍ර ශිල්පියකු ලෙස ඔබේ ඉදිරි වැඩකටයුතු ගැනත් කතා කළොත්?

චිත්‍ර කතා පුවත්පත් නම් ආයෙත් හිස ඔසවයි කියලා හිතන්න අමාරුයි. ඒ නිසා වෙනත් මාර්ගවලින් චිත්‍ර අඳින එක මා දිගටම කරගෙන යනවා. විදෙස් රටවල් එක්ක කටයුතු කරන නිසා මගේ පින්සල අදටත් නිහඬ නැහැ. අනික මා අද වන විට විහාර සිතුවම් අඳින්නත් යොමුව තිබෙනවා. පන්සල් කිහිපයකම මා චිත්‍ර ඇන්ඳා. ඒවා නිර්මාණය කළෙත් චිත්‍ර කතා වගෙයි. එක් රාමුවක් මා අඳින්නේ ජාතක කතාවෙහි සාරාංශය කෙටියෙන් එහිම සටහන් කරලා. බලන ඕනම කෙනෙකුට එය තේරුම් ගැනීමට පහසුයි. ප්‍රතිචාරත් එවෙලෙම ලැබෙණ නිසා විහාර සිතුවම් ඇඳීම මට වඩාත් තෘප්තියක් ගෙනඑන්නක්. එයට මා යොමු කළ අසිත දහනායක චිත්‍ර ශිල්පියාවත් මා සිහිපත් කරනවා. සරත් මධු, සිනෙත් බැද්දගේ, ප්‍රවීණ ගායන ශිල්පිනී ඇන්ජලීන් ගුණතිලක මහත්මිය, මර්වින් රොද්‍රිගෝ,සුභාෂ් තේනුවර, ලලිත් රත්නසාර, චින්තන ජයසේන, ලාල් වික්‍රමතුංග, අතුල සිරිවර්ධන යන අය මේ තරම් දුරක් එන්න මට උදව් කළා.

ඔබේ පවුලේ තොරතුරු බිඳක් අවසන් වශයෙන් සිහිපත් කළොත්?

මගේ බිරිය සේපාලී ඇල්පිටිය. ඇය මගේ දිවියට විශාල හයියක් වුණා. මගේ පුතා මිලාන් සඳශ්‍රී කොළඹ වෛද්‍ය විද්‍යාලයේ අවසන් වසරෙහි ඉගෙන ගන්නවා. දුව තිතලී තරුශිකා ආයුර්වේද වෛද්‍යවරියක් වීමට ඉගෙන ගන්නවා. ඒ දෙන්නටම චිත්‍ර අඳින්න පුළුවන්.

දර්ශ කපුගේ

අසහාය ගායිකාව සහ සිනමා නිළි අග රැජිනිය රුක්මණි දේවියගේ 97 වන ජන්ම දිනය වෙනුවෙන් රුක්මණි දේවි අනුස්මරණ සංගමය සංවිධානය කරන ලද Òරුක්මණි දේවි සමරු ගීÓ ප්‍රසංගය පසුගියදා සමස්ත ලංකා බෞද්ධ කාන්තා සමිති සම්මේලන ශාලාවේදී පවත්වන ලදී. සංගමයේ වැඩබලන සභාපති මංගලා පෙරේරා සහ ඩබ්ලිව්. බී. ජයරත්න ගීයක් ගායනා කරමින්.

මහජනතාවගේ අභිලාසයන් ඉටු කරන්නට ජනාධිපතිවරයාගේ ඡායාරූපය වෙනුවට රාජ්‍ය ලාංඡනය ප්‍රදර්ශනය කිරීම ප්‍රමාණවත් බව වත්මන් ජනපතිවරයා ප්‍රකාශ කළේ ය. බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍ය පාලකයන්ගෙන් නිදහස ලබා 71 වසරක් ගත වූ තැන ශ්‍රී ලංකාව දූෂිත, අකාර්යක්ෂම රාජ්‍යයක් වූයේ කවරක් නිසාදැයි සිතන්නට හැකි පාලකයෙක් බිහි නොවූ තැන වත්මන් ජනපතිවරයා මේ සියල්ල සියුම්ව වටහා ගනිමින් නිවැරැදි මාවතට යොමු කරමින් සිටී. එය ජාතියේ වාසනාවකි.

ශ්‍රී ලංකාවේ හත්වන විධායක ජනාධිපතිවරයා ලෙස ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා පත්වී දැනට ගත වී ඇත්තේ මාස දෙකකට වඩා මදක් වැඩි කාලයකි. එකී කාලය තුළ ඊට පෙර රට තුළ පැවැති රාජ්‍ය පාලනයේ දුර්වලතා බොහොමයක් පෙර නිවැරැදි කර ජනතාවාදී පාලනයකට රට නතුවෙමින් පවතින බව අවිවාදිත ය. ශ්‍රී ලංකාවේ රාජ්‍ය බලය හිමිවන ඕනෑම පාලකයකුට විවිධ ජාතීන්, විවිධ ආගම් අදහන මහජනතාවකගේ ප්‍රසාදය හිමිකර ගත යුතු වේ. මේ මාතෘ භූමියේ සියලු ජාතීන්ට එක සේ ජීවත්විය හැකි පරිසරයක් නිර්මාණය කිරීමට නම් රාජ්‍ය පාලකයා සමස්ත ශ්‍රී ලාංකේය ජාතියේ ම භාරකරුවා විය යුතුය. එය යථාර්ථයක් බවට පත් කළ වත්මන් ජනපතිවරයා සියලු ජාතීන්ගේ සංස්කෘතිකාංගවලට හානියක් නොවන ආකාරයෙන් රාජ්‍ය පාලනය කරන්නේ ය. ඔහු ජනපති ධුරයට පත්වීමෙන් පසු පෙර කවරදාටත් වඩා යහපත් පාලන තන්ත්‍රයක් රට තුළ ගොඩනැඟී ඇති වග ජනතා හඬින් ම ඇසෙන්නේ ය.

දැයේ බාරකරු

රාජ්‍ය පාලනයේ සුපිරිසුදු බව සපථ කරමින් වත්මන් ජනපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා රුවන්වැලි මහා රජුන් අභියස දැයේ භාරකරුවා ලෙස ජාතිය ආමන්ත්‍රණය කිරීම ම ඉතිහාසයට එක් වූ සුවිශේෂී සන්ධිස්ථානයක් බවට පරිවර්තනය වූයේ ය. ශ්‍රී ලාංකිකයන් තමන් ජනපති ලෙස තෝරා ගන්නා විට ඊට පිටුපසින් සතර දෙසින් වැඩමවාලූ මහා සංඝරත්නය ලක් රජයේ වගකීම තම උරමත පැටවූ බව හෙතෙම එහිදී පැවසූවේ ය. මහා සංඝරත්නයේ ආශිර්වාදයෙන් තමන් ශ්‍රී ලංකාවේ හත්වන විධායක ජනපතිවරයා ලෙස පත් වූ බව ජනපතිවරයා සපථ කළේ අභිමානවත් රටක් ගොඩනඟන බවට පොරොන්දු වෙමිනි. එම ප්‍රකාශය කොතෙක් දුරට යුක්තියුක්ත ප්‍රකාශයක් දැයි සිතන්නට, ශ්‍රී ලංකාව බෞද්ධ රාජ්‍යයක් ලෙස පාලනය කළ යුත්තේ දැහැමි පාලකයකු බව අතීත රජ දරුවන්ගේ පාලන සමයේ සිට සනාථ කර තිබීම ම ප්‍රමාණවත් ය. බුදු දහම රැකගෙන මෙතෙක් දුර ගෙවා ආ ශ්‍රී ලංකාව අතීත උරුමයෙන් දායාද කරගත් දෑ බොහෝ ය.

ජාතික ධනය ආරක්ෂා කිරීම

පසුගිය යහපාලන සමයේ බුදු දහමට නිගාදෙමින් ද අන්‍ය ආගමිකයන්ට හිංසා පීඩා දෙමින් ද කටයුතු කිරීම හේතුවෙන් මේ රට තුළ ආගමික සහ ජාතික විසංවාද ගොඩනැඟුණ අවස්ථා අපමණ ය. එහෙත් ඒ සියල්ල පසෙක තබන්නට හැකි බව වත්මන් රාජ්‍ය නායකයා පෙන්නුම් කර තිබේ. සියලු ජාතීන්ට, ආගම්වලට සමව සලකන සිංහල බෞද්ධ රාජ්‍ය සංකල්පයේ සිට රට ගොඩනඟන මහා පරිවර්තනයකට රාජ්‍ය පාලනය නතුවෙමින් තිබේ. ජනපතිවරණයට පෙර දමිළ මුස්ලිම් ඇතුළු අනෙකුත් ජාතීන්ගෙන් සහෝදරත්වයෙන් තමන්ගේ ජයග්‍රහණයට කැප වන්නැයි වත්මන් ජනපතිවරයා ප්‍රසිද්ධියේ ඉල්ලා තිබුණි. එහෙත් එතුමාගේ ජයග්‍රහණය වෙනුවෙන් ඔවුන්ගෙන් අවශ්‍ය තරම් ප්‍රතිචාරයක් නොලැබුණු බව මැතිවරණ ප්‍රතිඵලයෙන් පෙන්නුම් කළේ ය. එහෙත් ජනපතිවරයා ජාතිය අමතමින් කියා සිටියේ මේ රට සෞභාග්‍යමත් දේශයක් බවට පරිවර්තනය කොට එහි සැබෑ කොටස්කරුවන් බවට පත්වන්නට තම දේශපාලන දර්ශනයට සහය දක්වන්නට සියලු ජාතීන්ට හැකි බව ය. තමන් එක් පක්ෂයකින් බලයට පැමිණිය ද සියලු පුරවැසියන්ගේ භාරකරුවා බවද එකී කියමනෙන් පැහැදිලි වන්නේ ය.

ජනපති ධුරයට පත් වූ පසු මේ රටේ ජාතික සම්පත් සහ ජාතික ධනය ආරක්ෂා කිරීමට පෙරමුණ ගත් හෙතෙම හැමටත් කලින් තමන් ආදර්ශවත් පාලකයකු බව ඔප්පු කළේ ය. ඒ ජනපති මන්දිරයට නොගොස් තමන් පදිංචිව සිටි නිවසේ සිට රට පාලනය කළ හැකි බවත් නිල රථ සහ ආරක්ෂකයින් පිරිවරා මහජන පීඩා ඇති නොකර රාජ්‍ය පාලනය නිවැරැදිව මෙහෙයවිය හැකි බවත් පෙන්වා දෙමිනි. ජනාධිපති පෞද්ගලික කාර්ය මණ්ඩලය පනහට අඩු පිරිසකගෙන් කළ හැකි බව ද වත්මන් ජනපතිවරයා ඔප්පු කර පෙන්වා දී තිබේ. විශාල කාර්ය මණ්ඩලයක් නඩත්තු කිරීමේදී වියදම හා නාස්තිය අධික වන අතර එකී වියදම් පියවා ගන්නට සිදු වන්නේ මහජන බදු මුදලින් බවත් හොඳින් අවබෝධ කරගත් ජනපතිවරයා මේ රටේ මහජන මුදල් නාස්ති කිරීමට එරෙහිව තමාම පෙනී සිටීම කාලෝචිත ය. දේශීය චින්තනයට රට නතු කරන්නට නම් අසීමිත කැපකිරීම් කරන්නට සිදුවන බැව් ජනපතිවරයා වටහාගෙන ඇති බව ඉන් තේරුම් ගත හැකි ය.

රාජ්‍යයේ පාලකයා බවට පත් වූ පසුව තමන්ගේ රුව රාජ්‍ය ආයතනවල ප්‍රදර්ශනය කිරීම අවශ්‍ය නොවන බවට මතයක් දැරූ ජනපතිවරයකු ශ්‍රී ලාංකිකයන්ට හමු නොවී තිබීම අභාග්‍ය සම්පන්න ය. එහෙත් මහජනතාවගේ අභිලාසයන් ඉටු කරන්නට ජනාධිපතිවරයාගේ ඡායාරූපය වෙනුවට රාජ්‍ය ලාංඡනය ප්‍රදර්ශනය කිරීම ප්‍රමාණවත් බව වත්මන් ජනපතිවරයා ප්‍රකාශ කළේ ය. බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍ය පාලකයන්ගෙන් නිදහස ලබා 71 වසරක් ගත වූ තැන ශ්‍රී ලංකාව දූෂිත, අකාර්යක්ෂම රාජ්‍යයක් වූයේ කවරක් නිසාදැයි සිතන්නට හැකි පාලකයෙක් බිහි නොවූ තැන වත්මන් ජනපතිවරයා මේ සියල්ල සියුම්ව වටහා ගනිමින් නිවැරැදි මාවතට යොමු කරමින් සිටී. එය ජාතියේ වාසනාවකි. එතෙක් මෙතෙක් මෙරට දේශපාලනයට පිවිසි සියල්ලන්ගේ පිටුපස තිබුණේ හොර, මැර, දූෂණ, වංචා බව ඔවුනට නැඟුණු මහජන විරෝධයෙන් පෙන්නුම් කරන්නේ ය. එය ජාතියක් ලෙස රට ඉදිරියට යාමට අපට බාධාවක් වූ බවද මහජන මතය වන්නේ ය. මෙය තේරුම් ගත් ජනපතිවරයා සියලු රාජ්‍ය ආයතනවල ලේකම්වරුන්, සභාපතිවරුන්, අධ්‍යක්ෂවරුන් පත් කිරීමට වියතුන්ගෙන් සැදුම්ලත් කමිටුවක් පත් කළේ ය. කමිටුවේ නිර්දේශ අනුව නිලතලවලට සුදුස්සන් පත් කළේ ය.

ඉදිරිගාමී දැක්මක් සහිතව රට ගොඩනැඟීමට නම් ලෝක ඉල්ලුමට සරිලන සේ ශ්‍රී ලංකාවේ සංවර්ධන ක්‍රියාවලිය පාසලේ සිට ම වෙනස් විය යුතු බව ජනපතිවරයා විශ්වාස කරන්නේ ය.

ඊට අනුව යමින් ශ්‍රී ලංකාවේ පාසල් දහසක් ජාතික පාසල් ලෙස සංවර්ධනය කිරීමට තීරණය කිරීම යුගයේ අවශ්‍යතාවය ඉටුකිරීමකි. කන්නන්ගර ප්‍රතිපත්තිය ඔස්සේ සංවර්ධනය කෙරුණු මධ්‍ය මහා විද්‍යාලවලින් මේ රටට බිහි කළ වියතුන් අති විශාල ය. රාජ්‍ය අනුග්‍රහයෙන් රට ගොඩනඟන්නට නිදහස් අධ්‍යාපනය ලබාදෙන නමුත් බොහෝ දෙනෙක් රට ගැන නොසිතා රට අතැර ගිය වග ද නොරහසකි. එවැනි රටක අනාගත අභියෝග ජයගැනීමට ගත් කාලෝචිත පියවරක් ලෙස ජනපතිවරයා දැයේ දරුවන් හට ගුණාත්මක අධ්‍යාපන ක්‍රමවේදයක් ළඟා කෙරුමට ගන්නා වෑයම ප්‍රශ‍ංසනීයය. ගමෙත් නගරයෙත් අධ්‍යාපනයේ විසමතා ගැන විපරම් කරන්නට හැකි විශිෂ්ට නායකයකු වීම නිසා ම මෙරට දූ දරුවන්ගේ අනාගත පෙර ගමන්කරුවා බවට වත්මන් ජනපතිවරයා පත්වන්නේ නිරායාසයෙනි. එපමණක් ද නොව රටේ සංවර්ධනයට දායක කර ගත හැකි තරුණ තරුණියන් බොහොමයක් මෙතෙක් යන එන මං නැති තැනට පත් වූයේ ද අධ්‍යාපනයේ නිවැරැදි මංපෙත් විවර කර නොදුන් නිසා ය. උසස් පෙළ සමත්වන සෑම සිසුවකුට ම විශ්වවිද්‍යාලයක අධ්‍යාපනය ලබන්නට හැකි පරිසරයක් නිර්මාණය කරන්නේ යැයි පොරොන්දු වීම තුළ ද මේ රටේ මහජනතාවගේ අවශ්‍යතාවලට වත්මන් ජනපතිවරයාගේ දැක්ම අනුගත වන බවක් දක්නට ලැබෙන්නේ ය.

අමතර විශ්වවිද්‍යාල

රාජ්‍ය විශ්වවිද්‍යාලවලට අමතරව විද්‍යාපීඨ විශ්වවිද්‍යාල බවට පත් කරන්නේ යැයි ජනපතිවරයා පොරොන්දු විය. එය මෙරට ශිෂ්‍ය ප්‍රජාවට ලැබෙන ජයග්‍රහණයකි. උසස් පෙළ අසමත් වන සහ සාමාන්‍ය පෙළ දක්වා ඉගෙනගත් සිසුන් හට තාක්ෂණික හා කාර්මික අංශයේ දැනුම වැඩි කිරීම සඳහා කාර්මික හා තාක්ෂණික විද්‍යාල පද්ධතිය ශක්තිමත් කිරීමද නව රජයේ අපේක්ෂාවක් බව ජනාධිපතිවරයා පැවසීය. එය රැකියා විරහිත තරුණ පිරිස්වලට නව ජවයකි. අලුත් රැකියා අවස්ථා තරුණ තරුණියන්ට සොයා දීමට විදේශ තානාපති අංශ වලට විශේෂ වගකීමක් පවරන්නේ යැයි ද ජනපතිවරයා පැවසීය. මේ සියල්ලෙන් පෙන්නුම් කරන්නේ රටේ ජාතික ආර්ථිකයට සෘජු සහ වක්‍ර ලෙස මෙරට තරුණ කණ්ඩායම් දායක කරගැනීමට සිදුකරන අායෝජනයක් ලෙස ය.

රටක් සමෘද්ධිමත් වන්නට නම් අධ්‍යාපනයට ප්‍රමුඛත්වය දිය යුතු ය. එහි ඉලක්ක සපුරා ගැනීමට පාලකයන් කැප විය යුතු ය. ශ්‍රී ලංකාවේ පාසල් පද්ධතියෙන් වසරකට සමාජගතවන සිසු පරපුරට සපුරාගත හැකි ඉලක්කයක් නොමැති විය. දශක ගණනාවක් පුරා පැවැති මෙකී ක්‍රමය හේතුවෙන් සිදුවූයේ රටේ සංවර්ධනය ක්‍රමයෙන් බිඳ වැටීමය. උසස් අධ්‍යාපනයට සුදුසුකම් නොලබන දැයේ දුවාදරුවන්ට වෘත්තිය පුහුණුවක් ලබාදී රටේ සංවර්ධනයට දායක කරගන්නේ නම් රට දියුණුවේ මංපෙත් කරා ළංවන බව නොරහසකි. එවැනි පියවරක් ගැනීමට ජනපතිවරයා උත්සාහ කරනුයේ ශ්‍රී ලාංකීය ජාතිය දෙපයින් නැඟිටුවීමට බව අප අවබෝධකර ගත යුතු ය. එපමණක් නොව ඉංග්‍රීසි අධ්‍යාපනයේ වටිනාකම සහ ඒ හරහා ලෝකය ජයගැනීමට මඟ විවර කරදීම ද යුගයේ අවශ්‍යතාවයකි. ඊට ද සැලැසුම් සකස් කෙරමින් තිබෙන්නේ ය.

දිළිඳු ජනතාවට රැකියා අවස්ථා

රටේ සංවර්ධනයට මෙන්ම අනාගතය යහපත් කරන්නට දායක වන්නේ ද තරුණ තරුණියන් ය. උපාධිලාභී තරුණ තරුණියන් රැකියා සඳහා අනුගත කිරීමේ විධිමත් වැඩපිළිවෙළක් මෙතෙක් මෙරට නොවීය. උපාධිය හිමිකරගත් පසු බොහෝ දෙනෙක් විදෙස් රටවලට විතැන් වූහ. ඔවුන් අපගේ ජාතික ආර්ථිකයට සම්බන්ධකර ගැනීමට නිසි ක්‍රමවේදයක් නොතිබුණි. උපාධියක් හිමිකරගත් විද්‍යාර්ථින් මේ රටේ අභිවෘද්ධිය වෙනුවෙන් දායක කර ගැනීම රාජ්‍ය නායකයාගේ සහ දේශපාලනඥයන්ගේ යුතුකම සහ වගකීම වන්නේ ය. එකී වගකීමට උරදෙමින් ජනපතිවරයා ඔවුන් රැකියාගත කිරීමේ වැඩපිළිවෙළ සැලසුම් කර තිබේ. ඉන් නොනැවතී ඉදිරි කාලය තුළ රටේ අඩු ආදායම් පවුල්වල තරුණ තරුණියන් ලක්ෂයකට රැකියා ලබා දීමට ද රජය සැලැසුම් කර තිබේ. පලදායි පුරවැසියෙක්, සතුටින් ජීවත්වන පවුලක්, විනයගරුක සමාජයක් හා සෞභාග්‍යමත් දේශයක් ඇති කිරීම නව රජයේ අරමුණ බව ද ජනපතිවරයා අවධාරණය කරන්නේ ය.

‘’සංවර්ධන ක්‍රියාවල ප්‍රතිලාභ රටේ ජනතාවගේ සෑම කොටසකටම බෙදී යන බවට අපි වගබලා ගත යුතුයි. පසුගිය දිනවල අපි ව්‍යාපාරික ක්ෂේත්‍රයට ලබා දුන් බදු සහනවලින් යම් ප්‍රතිශතයක් ඔවුන් විසින් ජනතාවට ලබාදිය යුතුයි’’ යනුවෙන් ජනාධිපතිවරයා පවසන්නේ මේ රටේ අධ්‍යාපනයට සහ සියලු මහජන සේවා සපයන ආයතන නඩත්තු කරනුයේ මහජන බදු මුදලින් නිසා ය. මහජනතාව මේ සියල්ල වෙනුවෙන් කැප කිරීම් කර තිබේ. ඔවුන්ගේ අනාගත අභිවෘද්ධිය වෙනුවෙන් සියලු දේ නිවැරැදිව සැකසිය යුතුය. එය ජනපතිවරයාගේ දැක්මෙහි අන්තර්ගත වීම රටේ පුරවැසියන්ට අස්වැසිල්ලකි.

මෙරට නිෂ්පාදන සැපයුමේදී පෞද්ගලික අංශය ඉදිරියෙන් සිටින අතර, ප්‍රමිතියකින් මෙන්ම ගුණාත්මක නිෂ්පාදන පාරිභෝගිකයාට ලබාදුන්නද සේවා සපයන ශිල්පියාගේ ඌණ නිපුණතාවය හේතුවෙන් පාරිභෝගිකයන්ට මෙන්ම නිෂ්පාදකයන්ට ද බරපතළ හානි සිදුවේ. එබැවින් සිය ආයතනික වගකීමේදී රටවැසියන්ට සේවා ලබා ගැනීමට නිපුණතාවය සහිත ශිල්පීන් සහතික කිරීමට දායක වීම දිගුකාලීන; වටිනා ආයෝජනයක් වනු ඇත.

මෙවර උසස් පෙළ ප්‍රතිඵල නිකුත්වී ඇත. ජාතික විශ්වවිද්‍යාල පද්ධතියට සිසු දරුවන් 40,000ක් පමණ එක්වෙත්දී ලක්ෂ 3 කට ආසන්න සිසු පිරිසක් සිය ඉදිරි අනාගත වෘත්තීන් සඳහා සුදුසු මාර්ග සොයමින් සිටිති. මධ්‍යම පාන්තික බොහෝ දරුවෝ විදෙස් අධ්‍යාපන මාර්ග ද අනෙකුත් වෘත්තියේ පාඨමාලා ද හැදෑරීමට බලාපොරොත්තුවෙන් කටයුතු කරන අතර, තවත් පිරිසක් නිශ්චිත ඉලක්කයක් නොමැතිව කාලය ගත කරති.

වසර 13 – 14 ක පාසල් අධ්‍යාපනයෙන් පසු හැකියාවට සුදුසු රැකියාවක් සඳහා පූර්ව දැනුවත් නොකිරීම සහ මාර්ගෝපදේශනයන් නියමිත පරිදි සිදු නොකිරීම ප්‍රධානතම ගැටලුව වන අතර, ඒ සඳහා ඇති ආයතන පිළිබඳ නිසි අවබෝධයක් නොමැතිවීම ද ප්‍රශ්නය තවත් උග්‍රවීමට හේතුවී ඇත.

ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රධානතම ආදායම් මාර්ගය විදේශගත වන ශ්‍රමිකයන් වන අතර ලක්ෂ 11ට වඩා වැඩි පිරිසක් මේ වනවිට විදේශගතව රැකියා කරති. විදෙස්ගතවීම සඳහා ශ්‍රී ලංකා විදේශ සේවා නියුක්ති කාර්යංශයේ ලියාපදිංචිවී පුහුණුවක් ලබා ගැනීම අනිවාර්ය වේ.

එහෙත් මෙසේ විදෙස්ගත වන බහුතර තරුණ ප්‍රජාව කිසිදු වෘත්තියක අත්දැකීම් හෝ පුහුණුවක් නොලැබූවන් වන අතර, විදේශගත වූ පසු ඔවුන්ට සිදුවන්නේ නුපුහුණු ශ්‍රමිකයන් ලෙස කටයුතු කිරීමට සිදුවීමයි. එය ප්‍රතිශතයක් ලෙස 85% - 90% දක්වා වේ. මේ අනුව ඔවුන්ගේ මාසික වැටුප ශ්‍රී ලංකාවේදී ද ලබාගත හැකි රු. 40,000 - රු. 50,000 අතර වේ. දෛනික වැටුප රු. 1800කට ආසන්න වේ. එම පිරිස වයස 18 – 40 දක්වා තරුණ පිරිසක් වන අතර, වෘත්තිකයෙක් ලෙස විදෙස්ගතවන්නේ නම් ඔවුන්ගේ වැටුප දෛනික රු. 3000 කට ආසන්නය. (මාසිකව 90,000 පමණ)

ඒ අනුව බැලීමේදී පුද්ගලිකව ඔවුන්ට මෙන්ම පොදුවේ රටටද සිදුවී ඇත්තේ වටිනා වූ මිනිස් ශ්‍රමයට නිසි අගයක් නොලැබීයාමය.

මානව සම්පතට අගය එකතු කිරීම

ජාතික වෘත්තීය සුදුසුකම (National Vocational Qualification–NVQ) රජය විසින් ශ්‍රමිකයන් හට වෘත්තීය මට්ටම් පිළිබඳ රැකියාවක නිරත වන අතරේ ද නිපුණතාවය සහතික කිරීමට ලක් කිරීමයි. එම NVQ සහතික පොදුවේ ස්ත්‍රී-පුරුෂ භේදයකින් සහ වයස් සීමා කිරීමකින් තොරව වෘත්තීය සුදුසුකමක් ලබා ගැනීමට උනන්දු වන සෑම කෙනකුටම ලබාගත හැකි වන අතර, පරීක්ෂණ මට්ටමට අනුව කාර්මිකයකුගේ සිට වෘත්තීමය ඉංජිනේරුවරයෙක් දක්වා ගමන් කිරීමට අත්වැලක් එමඟින් ලැබේ.

නිපුණතාවය සහතික කිරීම

මේ වනවිට රජයේ තාක්ෂණ විද්‍යාල, කාර්මික ආයතන, ශ්‍රී ලංකා වෘත්තීය පුහුණු අධිකාරිය ඇතුළු බොහෝ පෞද්ගලික ආයතන ද, වෘත්තීය පුහුණු පාඨමාලා සඳහා සිසුන් බඳවා ගැනීම ආරම්භ කර ඇත. මවුපියන් මෙන්ම පාසලේ ගුරුවරුන්ගේද නිසි අවධානය යොමුකර නූතන වෙළඳ පොළ තුළ රැකියා අවස්ථාවන් සඳහා සම්ප්‍රදායික රැකියා මාර්ග වෙනුවට අනාගතයට ගැළපෙන වෘත්තිකයන් සඳහා ආධුනිකයන් පුහුණු කිරීම අනිවාර්ය විය යුතුය. ඒ සඳහා සියලුම වෘත්තීය පාඨමාලා පවත්වන රාජ්‍ය සහ පෞද්ගලික ආයතන නියාමන ආයතන මඟින් මෙහෙය විය යුතු අතර, පාඨමාලාවන් හි ගුණාත්මකභාවය ද නව රැකියා අවස්ථා සඳහා සුදුසු වන පරිදි ඒවා යාවත්කාලීන කිරීම ඉතා වැදගත්ය.

වැඩබිම් පුහුණුව (Industrial Training)

පාඨමාලාව අතරේදී මෙන්ම පාඨමාලා අවසානයේ වැඩබිම් පුහුණුව සඳහා වෘත්තීය පුහුණුවන්නන් යොමු කිරීමේදී ඇතැම් ආයතන පුහුණු දීමනාවක් ලබාදෙන අතර, ඇතැම් රාජ්‍ය ආයතන දෛනික රු. 500ක දීමනාවක් ගෙවයි. නමුත් තවත් බොහෝ ‍ආයතන එම දීමනාව ලබාදීම සිදු නොකරයි.

පුහුණුලාභීන්ද තම සේවා ස්ථානවලදී එකී ආයතනවලට සිය ශ්‍රමය මෙන්ම දැනුම ද ලබාදෙන බැවින් එම අවම දෛනික රු. 500ක දීමනාව ගෙවීම ආයතනවලට ගැටලුවක් නොවේ. එම දීමනාව පුහුණුලාභියාගේ දෛනික වියදම පියවා ගැනීමට උපකාරී වන අතර, ඔවුන්ටද නව අනාගත අභිලාෂ ඉටුකර ගැනීමට දිරිගැන්වීමක් ද වේ.

අදාළ ක්ෂේත්‍රවල නව දැනුම ලබා ගැනීමට ඇති පුහුණු ස්ථාන සඳහා ආධුනිකයන් යොමු කිරීමට පාඨමාලා පවත්වන ආයතනවලට ද වගකීමක් ඇත.

නිසි මඟපෙන්වීම සහ ආධුනිකයන් දිරිමත් කිරීම ද පුහුණුව ලබාදෙන ආයතනවල වෘත්තිකයන්ගේ ජාතික වගකීමක් වේ. මන්දයත් පුහුණුලාභීන් යනු අපගේම දරුවන් මෙන්ම ශ්‍රී ලංකාවේ අනාගතය භාර ගැනීමට සිටින ඉතාමත් වටිනා සම්පත් බැවිනි.

පුහුණුවෙන් පසු රැකියා ගත කිරීම

(Job Placement)

පසුගිය කාලයන්හිදී ආධුනිකයන් බොහෝ වෘත්තීය පාඨමාලා හැදෑරුව ද රැකියාවන් සඳහා අවස්ථා නොලැබීමෙන් එකී පාඨමාලා පිළිබඳ විශ්වාසයක් නොමැති වීම නිසා අතරමග පාඨමාලා හැරයාම වෘත්තීය පුහුණු ක්ෂේත්‍රය මුහුණ දී ඇති ප්‍රධානතම අභියෝගය වී ඇත්තේය.

ඒ අනුව අවස්ථා පිළිබඳ අනාගත පුරෝකථනයන් වෘත්තීය පුහුණුවේදී සිදුවිය යුතු අතර පුහුණු අවස්ථා ද එයට ගැළපෙන පරිදි සකස් කිරීම ඉහත ගැටලුවට ප්‍රධානතම විසඳුම වේ.

ශ්‍රමයට අගය එකතු කිරීම

ඉදිකිරීම් ක්ෂේත්‍රය මේ වනවිටත් බරපතළ ලෙස ශ්‍රම හිඟයකට මුහුණ දී ඇති අතර, වැඩිහිටි ජනගහනය වැඩිවීම නිසා තරුණ ශ්‍රමය හිඟවීම මෙන්ම ශ්‍රමිකයන් විදේශගත වීම ද මෙයට හේතු වේ. ඒ අනුව විදේශ ශ්‍රමිකයන් මෙරට සේවයට යෙදවීමට සිදුවන අතර, එය ජාතික ආරක්ෂාවටද බලපෑමක් ඇති කරනු ඇත.

එබැවින් පුහුණු වන ශ්‍රමිකයන් යෙදවීම සහ යාවත්කාලීන භාවිත කිරීම තුළින් අවස්ථාවන් උපයාගත හැකිය. තවද සුදුසු සහ බහුල අනෙකුත් සම්පත් සඳහා ද අගය එකතු කිරීම කාලීන අවශ්‍යතාවයකි.

ඉදිකිරීම් ක්ෂේත්‍රයේ ද පුහුණු මෙන්ම යාවත්කාලීන සෙසු දැනුම සහිත පුද්ගලයන් සේවා සඳහා යොදා ගැනීමේදී සම්පත් අපතේ යාම මෙන්ම පුද්ගල හා දේපළ හානි ද සිදුවීම අවම වන අතර එසේ නොවීම රටට මෙන්ම ජාතික ආර්ථිකයට ව්‍යසනයක් ඇති කරයි.

ආයතනික වගකීම

මෙරට නිෂ්පාදන සැපයුමේදී පෞද්ගලික අංශය ඉදිරියෙන් සිටින අතර, ප්‍රමිතිය සහ මෙන්ම ගුණාත්මක නිෂ්පාදන පාරිභෝගිකයාට ලබාදුන්නද සේවා සපයන ශිල්පියාගේ ඌණ නිපුණතාවය හේතුවෙන් පාරිභෝගිකයන්ට මෙන්ම නිෂ්පාදකයන්ට ද බරපතළ හානි සිදුවේ. එබැවින් සිය ආයතනික වගකීමේදී රටවැසියන්ට සේවා ලබා ගැනීමට නිපුණතාවය සහිත ශිල්පීන් සහතික කිරීමට දායකවීම දිගුකාලීන වටිනා ආයෝජනයක් වනු ඇත.

රජයේ මැදිහත්වීම

සමාන ක්ෂේත්‍ර පිළිබඳ විවිධ ආයතන එක සමාන වූ ගුණාත්මක සහ ප්‍රමිතියෙන් පුහුණු පාඨමාලා මෙහෙයවීම සිදුකළ යුතු අතර, රජය අනුමත කර ඇති අ.පො.ස. (සා. පෙළ) සඳහා NVQ 3 මට්ටමේ සහතිකයක් ද අ.පො.ස. (උ. පෙළ) අවශ්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ රැකියා සඳහා වන NVQ 4 මට්ටම ද පිළිපැදිය යුතු උපදෙස් දී ඇති රාජ්‍ය චක්‍රලේඛ අනුව සියලු බඳවාගැනීම් උසස් වීම් සඳහා වන පොදු ජාතික බඳවාගැනීම සහ උසස් කිරීමේ පටිපාටියක් සකස් කිරීමට ද කටයුතු කළ යුතුය.

ශිල්පීය දත්ත සංචිත කිරීම සහ සුහුරු තාක්ෂණය (Smart Technology)

ඉදිකිරීම් ශිල්පීය සේවාව ලබා ගැනීමේදී පාරිභෝගිකයා මුහුණ දෙන ප්‍රධානතම ගැටලුව නිපුණතාවය සහිත ශිල්පියා කවුරුද යන්නයි. ඒ අනුව ප්‍රාදේශීය ලේකම් කොට්ඨාස මට්ටමින් විදුලි කාර්මික, ජලනල ප්‍රමුඛව වඩු, මේසන්, ටයිල් සහ අනෙකුත් වෘත්තීමය ශිල්පීන්ගේ සුදුසුකම් - NVQ මට්ටම සහ පළපුරුද්ද අනුව අන්තර්ජාලයේ හෝ වෙනත් සුදුසු සන්නිවේදන තාක්ෂණ ක්‍රම උපයෝගී කර ලේඛනගත කිරීම පළාත් කාර්මික සංවර්ධන අධිකාරිය, පළාත් ඉංජිනේරු කාර්යංශය, වෘත්තීය පුහුණු අධිකාරිය හෝ වෙනත් සුදුසු ආයතන මඟින් සිදුකර යාවත්කාලීන කිරීම සිදුකළ යුතුයි.

ඔබේ කාර්මික ශිල්පියා බලපත්‍රලාභියෙක් ද?

සේවාවන් ලබා ගැනීමේදී ඔබ තෝරාගන්නා ශිල්පියා තම ක්ෂේත්‍රය අනුව සුදුසුකම් සහිත ලියාපදිංචි වූවෙක් ද යන්න විමසා සේවය ලබා ගැනීමට පාරිභෝගිකයා දැනුවත් විය යුතු අතර, ඒ වෙනුවෙන් හැඳුනුම්පතක් වලංගු කාලසීමාවක් ද සහිතව කාර්මික ශිල්පියාට බලයලත් ආයතන නිකුත් කළ යුතුයි.

එමෙන්ම අදාළ කර්මාන්තය නියමිත තත්ත්ව ප්‍රමිතීන් අනුව සිදුකර වාර්තාවක් ලබාදීම කාර්මික ශිල්පියාට අනිවාර්ය කළ යුතුයි.

පවතින ක්‍රියාවලිය යාවත්කාලීන සහ පසුවිපරම් කිරීම ද අවශ්‍ය වේ. ආයතනික සහ පුද්ගල මෙහෙයුමක් තුළින් ජනාධිපතිතුමන් විසින් හඳුනාගෙන ක්‍රියාත්මක කිරීමට කටයුතු කරන සෞභාග්‍යයේ දැක්ම සාර්ථක කර ගැනීමට වඩාත් වැදගත් අංශයක් ලෙස මානව සම්පතට අගය එකතු කිරීමට දායකවීම ශ්‍රී ලාංකික අපගේ යුතුකම සහ වගකීම වේ. එය ශ්‍රී ලංකාවේ සෞභාග්‍යමත් අනාගතය වෙනුවෙන් අද ද‍වසේ අප සැමට එක්ව කළ හැකි උතුම් මෙහෙවර වනු ඇත.

පී. යූ. පී. කුමාර ද සිල්වා 
විදුලි අධිකාරි 
පළාත් ඉංජිනේරු සේවා කාර්යාලය 
දකුණ පළාත

ප්‍රවීණ වෘත්තීය ඡායාරූප ශිල්පියකු ලෙස දශක කිහිපයක් තිස්සේ ක්ෂේත්‍රයේ ජනප්‍රිය සංස්කෘතික මුද්‍රාවක් තබා, ගීත රචකයකු හා ලේඛකයකු ලෙස ද සිය ප්‍රතිභාව පළ කළ පද්මකුමා පී. මෙත්තසේනගේ කුළුඳුල් නවකතාව ‘මුස්ලිම් සිංහල‘ ය.

ක්ෂේත්‍ර කිහිපයක් ඔස්සේ ප්‍රතිභාව පළකළ ඔබේ පළමු නවකතාව ‘මුස්ලිම් සිංහල‘. මේ කෘතිය බිහිවීම දක්වා ඔබේ පසුබිම සකස් වූණේ කෙසේද?

මගේ කලා ජීවිතයේ ආරම්භය 1979 දි. ලේක්හවුස් ආයතනයේ ‘මධුර‘ චිත්‍රකතා පුවත්පතට කතාවක් ලිවීම. එවක මධුර කර්තෘ ග්‍රැන්විල් සිල්වා මහතාට මා හඳුන්වා දුන්නෙ ජනප්‍රිය චිත්‍රකතා ශිල්පියකු වූ අතුල සිරිවර්ධනයන්. ඉන් පසුව සුමනා සපරමාදු මහත්මිය ‘තරුණි‘ පුවත්පතට ලියන්න අවස්ථාව දුන්නා. සරසවිය, නවයුගය පුවත්පත්වලටත් ලිව්වා. ඔය අතරතුර ඡායාරූප ගැනීමත් කළා. පියා සතුව තිබූ කුඩා බොක්ස් කැමරාවෙන් මම ඡායාරූපකරණය ස්වෝත්සාහයෙන්ම හැදෑරුවා. එඩ්වින් ආරියදාස මහත්මයා ගංගාරාමයේ පවත්වපු ජනමාධ්‍ය පාඨමාලාවකුත් මේ කාලයේ හැදෑරුවා. පියසිරි කුලරත්න, සෝමවීර සේනානායක, ලාල් හේවාපතිරණ වගේ මහත්වරු එහි ඉගැන්වීම් කළා. මේ ඔස්සේ තව දුරටත් ලේඛන කලාවට යොමු වුණා. කොහොම නමුත් ඡායාරූපකරණය දෙසට ඇදී ගොස් ‘ටයිම්ස් ‘ පුවත්පතේ ඡායාරූප ශිල්පියකු ලෙසත් කටයුතු කළ ‘මිරර්‘ සඟරාවේ විලාසිතා ඡායාරූප ශිල්පියා වුණෙත් මම. මංගල ඡායාරූපකරණයෙත් නියැළුණා.

1983 - 2013 කාලයේ අවුරුදු 30 ක් නියැළී සිටි වෘත්තීය ඡායාරූප ශිල්පී ජීවිතය කුමන හෝ හේතුවකින් නතර කිරීමට සිදු වුණා. ඒ සමඟ 2014 දී රටින් පිටවී තායිලන්තයේ හා ඉන්දියාවේ දැඩි දුෂ්කරතා සහිත කාලවකවානුවක් ගෙවා දැමීමටත් සිදු වුණා. 2014 අගදී ලංකාවට පැමිණ නැවතත් යොමුවුණේ ලේඛන කලාවට.

ආර්ථික දුෂ්කරතා මැද මරදානෙ ලොජ් එකක නතරවෙලා සිටිද්දි, තායිලන්තයේදී ගෙවා දැමූ ජීවිතය ගැන ලියන්න පටන් ගත්තා. මේ අතරවාරයේ පොත් දෙකක් කරන්නත් වුවමනාව තිබුණා. හැබැයි ජීවත් වීමට තරම් මුදල් තිබුණෙත් නෑ. ප්‍රකාශකයාත් සතුටුවෙන, ඔහු අනුමත කරන, පාඨකයන්ගේ ආකර්ෂණයටත් ලක්වන කෘතියක් ලියන්නෙ කොහොමද කියලා ඉගෙන ගත්තා. ඒකෙ ප්‍රතිඵලය තමයි ‘මුස්ලිම් සිංහල‘. මේ කෘතිය වෙනස් තේමාවක් ඔස්සේ ගොඩනැඟුණා. මෙය, රාගය, කුතුහලය, ත්‍රාසය සපිරි දේශපාලන ප්‍රස්තුතයන් කියන්න පුළුවන්.

ඔබ මෙය නම් කළේ ‘මුස්ලිම් සිංහල‘ කියලා. ඒ වගේම මෙය සිනමාත්මක නවකතාවක් කියන්නත් පුළුවන්. මේ ගැන ඔබ මොකද කියන්නෙ?

මගේ මූලික අරමුණ වුණේ සිනමාකරණයට අවතීර්ණ වීම. ධනුෂ්ක ගුණතිලක මහත්තයාගේ සම්බන්ධීකරණයත් අනුව ලොකර්නෝ සිනමා උළෙලේ නියෝජිත කණ්ඩායමක්, අප වගේ ආසියානු රටවල් කිහිපයක් තෝරාගෙන සිනමාව ගැන හැකියාවක් ඇති අයට ආධාර දුන්නා. ඔවුන් ශ්‍රී ලංකාවට ආවා. 2017 දී. මේ ගැන දැනුවත් කිරීම් කළා. කොහොම නමුත් මම ඒක අසමත්. ඒත් මේ දේ අත්හැරලා දාන්නෙ නැතිව, ඒ ඔස්සේ නවකතාවක් ලිවීමට මම නැඹුරු වුණා. ඒ මේ නවකතාව. වසර කිහිපයක් ගිහින් අන්තිමේදී මේ කෘතිය ප්‍රකාශයට පත් වුණා.

ඔබ මේ නවකතාව ලිවීමට බදුල්ලට ගියේ, කොළඹදී ලිවීම දුෂ්කරයි කියා සිතූ නිසාද? නැත්නම් වෙනත් හේතුවක් නිසාද?

අවුරුදු එකහමාරක්, දෙකක් පමණ තිස්සේ මම මේ නවකතාව ලිව්වා. ලේඛන කලාවේ යෙදීමට සුදුසුයි කියලා මම අනුමාන කළ ප්‍රදේශය බදුල්ල. බදුල්ල නගරය කිව්වාට ඒක සැබැවින්ම ගමක්. විශාල කඳු පංතියකින් වටවෙලා බේසමක් පතුලේ වගේ බදුල්ල තියෙන්නෙ. ශ්‍රී ලංකාවේ වෙනත් කිසිදු පළාතක නැති සෞම්‍ය දේශගුණයක් බදුල්ලෙ තියෙනවා. නාගරීකරණයෙන්, අන්තර්ජාලයෙන් කිළිටි නොවුණු, නිවුණු මිනිසුන් පිරි පළාතක් හැටියට මම බදුල්ල දකිනවා. ඒ පරිසරය මගේ ලේඛන කාර්යයට විශාල ආශීර්වාදයක් වුණා. මේ කටයුතුවලදී මට සහයෝගයත්, ජවයත් ලබා දුන් බදුල්ලේ මිතුරන් මේ මොහොතේ මට සිහිපත් වෙනවා. ඔවුන්ට කෘතඥ විය යුතුයි.

කලබලකාරී පරිසරයකදී ගීතයක් වුණත් රචනා කරන්න පුළුවන්. හැබැයි පොතක් ලියන්න අමාරුයි. පොතක් ලියන්න කියාපු පළාත හැටියට මම බදුල්ල සලකනවා. 

මේ කෘතිය, අතීතය හෝ අනාගතය කතා කරන කෘතියක් නෙමෙයි. වර්තමානය ගැන ඔබ ලියන්නෙ?

එවැනි කෘති ලියැවෙන්නෙ අඩුවෙන්. ඇත්තේම නැති තරම්. කවුරුත් දන්න වර්තමානය ගැනයි මම මේකෙ ලියන්නෙ. හැබැයි මගේ පරිකල්පනය ඔස්සේ.

යම් කෘතියක් පාඨකයාට අපහසුවකින් තොරව කියවාගෙන යාමට හැකිවිය යුතුයි. ඒ ලක්ෂණය මේ නවකතාවෙ තියෙනවා. ඒ ගැන ඔබ විශේෂයෙන් සැලකිලිමත් වුණාද?

නිසැකවම ඔව්. මගේ මූලික අරමුණත් වුණෙත් කියවන්න පුළුවන් පොතක් ලිවීම. තරුණ පරපුර පොත් කියවන්නෙ නෑ කියල චෝදනාවක් තියෙනවනෙ. ඔවුන් ජංගම දුරකතනයේ, පරිගණකයේ ජීවත් වෙන්නේ. තරුණ පරපුරත් කියවන පොතක් ලියන්න මට ඕන කළා. ඒ වෑයම සාර්ථකයි කියලා මම හිතනවා.

මෙහි එන චරිත, සිංහල, දෙමළ, මුස්ලිම් විවිධ ජාතීන්ට අයත්. මේ කෘතියෙන් බොහෝ විට සම්ප්‍රදායිකව අපි දකිනවා වගේ නෙමෙයි, ඊට වෙනස්ව මේ මිනිසුන් අතර සම්බන්ධතා හා මානුෂීය බැඳීම් ගැන ගොඩනඟන්නෙ. ඔබ එසේ කරන්නේ කාලීන අත්දැකීම් ගැනත් සැලකිලිමත් වෙමින්ද?

අපේ රටෙත් ජාතීන් අතර වෙන්වීමක් තිබුණත්, සිංහල, දෙමළ, මුස්ලිම් ජනයා ආගම තුළ හැසිරෙන විදිහ වෙනස් වුණත්, සමාජ ජීවිතයෙදි මේ චරිත හැසිරෙන විදිහ එකයි.

උදාහරණයක් හැටියට දේශපාලකයා මොන ආගම ඇදහුවත්, එක චරිතයක් රඟපාන්නෙ. බස් කොන්දොස්තර ගත්තොත් ඒත් එහෙමයි. මුස්ලිම් ජනතාව ගත්තත් සාමාන්‍ය මුස්ලිම් ජනතාව සහ මුස්ලිම් දේශපාලනඥයන් අතර මේ වෙනස තියෙනවා. ඒ වෙනස මේ පොත කියවද්දි දැනේවි කියල මම සිතනවා. එවිට ඒ ඔස්සේ සිතීමටත් පුළුවන් වේවි.

මේ කෘතිය ඔස්සේ අනාගත නිර්මාණ කාර්යයන්ට යොමුවීමේ අදහසක් ඔබට තියෙනවාද?

කියවන්න පුළුවන් පොතක් ලිවීමට හැකි වුණා කියල මම සිතනවා. කොහොම වුණත් පාඨක සමාජය තුළ සංවාදයක් ඇතිවීමයි වැදගත් වෙන්නෙ. මේ කෘතිය ගැන මම කියන දේට වඩා එය කියවලා පාඨක සහෘදයන් දක්වන ප්‍රතිචාරයයි වඩා වැදගත් වෙන්නෙ. ගල් සහ මල් කියන දෙකම නිහතමානීව බාරගන්න මට පුළුවන්. ඒ නිසා විචාර සහ ආකර්ෂණීය අදහස් යොමු කරන්න කියන ඉල්ලීම මම කරනවා. මම ඒවාට කැමැතියි.

‘මුස්ලිම් සිංහල‘ නවකතාව මූලික වශයෙන් දිගහැරෙන්නෙ ‘කාශ්‍යප‘ ගෙ චරිතය ඔස්සේ.

ඔව්. කාශ්‍යප කරුණාරත්නගෙ චරිතය. මම ඡායාරූපකරණ ක්ෂේත්‍රයේ නියැළෙද්දී, නිරූපිකාවන් ඉතා ජනප්‍රිය චරිත බවට පත් කළා. වෘත්තීය ජීවිතය පිළිවෙළකට කළා. මම සෑහෙන කාලයක් මේ ‍ක්ෂේත්‍රයේ සිටියා. හැබැයි වෘත්තීය ජීවිතයේ කැළලක් ඇතිකර ගත්තේ නෑ. කොහොම නමුත්, මේ කතාව ලියද්දි, කාශ්‍යපගේ චරිතය ගොඩනැඟීමට යම් පුද්ගලයකු කියපු මේ කතා මට බලපෑවා.

‘මානවේ’ යන හුරුපුරුදු ගෞරවනීය නාමයෙන් සාහිත්‍ය ලෝකයේ බහුතරයක්ම දැන හැඳින සිටි, විද්වතුන්ගෙන් බුහුමන් ලැබූ , ගමත්, ගැමි පරිසරයත් විනිවිද දුටු, ශ්‍රී චන්ද්‍රරත්න මානවසිංහයන්, මෙරට ලේඛන කලාවේ අද්විතීය ලකුණකි. 1913 ජුනි 19 වැනිදා දකුණු සිරිලක බෙලිඅත්තේ පුවක්දණ්ඩාව නම් අති සුන්දර ගම්මානයේ ජන්ම ලාභය ලැබූ, මානව පරපුරටම සිංහයකු විය. කවියකු, ගීත රචකයකු, පුවත්පත් කලාවේදියකු, ලේඛකයකු, ඒ සියල්ලටම වඩා ගමට, ගමේ පරිසරයට , රටට, ජාතියට, ආගම දහමට ආදරය කළ විද්වත් ගැමියකු ද විය. එදා ලංකාදීපයේ ඔහුගේ කලණ මිත් දීගොඩ පියදාස ලියූ සටහනක් අපි යළිත් සිහිපත් කරමු.

“මානවසිංහ බොහෝම ප්‍රිය මනාප සරල ගති පැවතුම් අනුගමනය කළ අයෙක්. තරුණ කාලෙදි පවා ඇඳුම් පැලඳුම්, ගති පැවතුම් දෙස බැලුවත්, ඔහුගේ සරල බව, නිහතමානී ගතිය හොඳහැටි නිරූපණය වුණා. මානව දයාව ඔහු තුළ නොඅඩුව තිබුණා. ඒ ගුණය හැම ඉරියව්වකම පිළිබිඹු වුණා. ඒ පමණක් නොවෙයි. කාගේ හෝ වරදක් දුටු විට ඊට නිර්දය ලෙස පහර දුන්නේ, උස් මිටිකම් බලමින් නෙමෙයි. මානවසිංහලා අපට යළිත් හමුවේදැයි සිතන්නට බැහැ.”

ගමේ ගුරු ගෙදරින්, බෙලිඅත්තේ ශ්‍රී පඤ්ඤානන්ද බෞද්ධ මිශ්‍ර පාඨශාලාවෙන්, ‘සියබස’ සඟරාවේ කතුවර ජී.පී. ජිනදාස මහතාගෙන්, දේශප්‍රේමී ගීත මෙන් ම කථිකත්වය ද පුරුදු පුහුණු වූ බැව්, මානවසිංහ සිය ලේඛන කලා ජීවිතය ගැන සඳහන් කරමින්, සටහන් කර ඇත.

මානවසිංහ, පාලි, සංස්කෘත, පෙරදිග භාෂා ඉගෙන ගත්තේ විද්‍යාලංකාර පිරිවෙන්හි විද්වතුන්ගෙනි. මානවසිංහ තරුණයා හැදෑරූ පාලි, සංස්කෘත බඳු පෙරදිග භාෂා, ගීත නිර්මාණය කෙරෙහි බලපෑ වග විචාරකයෝ පවසති. හැටේ දශකයේ මුල් අදියරේදී මානවසිංහ ලියූ සරස්වතී අභිනන්දන ගීතය, ඔහු තුළ පැවැති භාෂා ඥානය ඉතා මැනවින් නිරූපණය කළ බැව් විචාරකයෝ පෙන්වා දුන්හ. මේ ගැන මහාචාර්ය සුනිල් ආරියරත්න යන් සඳහන් කර ඇත්තේ, "සරස්වතී අභිනන්දන ගීතය සංස්කෘත භාෂාව පිළිබඳ ඔහු තුළ පැවැති මනා පටුත්වය ප්‍රකාශ කරන සටහනක් වැන්න.” යනුවෙනි.

වංග බස හැදෑරීමේ අවස්ථාව ගැන, කතරගම මැණික් ගංතෙර අසබඩ වූ අසපුවක වාසය කළ වංග සිරිමතියගෙන් ලැබුණු ඒ අවස්ථාව ගැන, මානවසිංහ කෝමල රේඛාවේ මෙසේ සටහන් කරයි. “දුර්වාස්ගේ ශාපයෙන් මිහිබට සරස්වතී දේවිය සෝණ නදී තීරයේ ලිය මඩුල්ලේ උපලු සයනයේ අභිමණය කළ ලීලාව මවා පාමින්, ඒ සුන්දරිය මට හර්ෂ චරිතය ඉගැන්වූයේ ඇසින්, හිසින්, අතින්, මුවින් හැඟුම් නිරූපණය කිරීමෙනි. ඈ නිසා මම සංස්කෘත කාව්‍යන්හි රසවත් ජවනිකාවලට පිවිසුණෙමි. වේද කතා උගනිමි.”

(1978-2-26 නවයුගය සටහන)

පෙරදිග භාෂාවන්හි කෙතරම් නිපුණත්වයකට පැමිණිය ද, මානවසිංහයෝ ගමේකමට, ගැමි සංස්කෘතියට ඉහළ ම තැනක් දුන්නේය. සිංහල, ඉංග්‍රීසි, පාලි, සංස්කෘත, වංග ආදී භාෂා එක්කොට, ඔහුටම ආවේණික වූ භාෂා ශෛලියක් නිර්මාණය කර ගත්තේය. මානවසිංහයන් ලියූ ගීයක මෙන් ම, ඉතා ජනප්‍රිය වගතුග තිරයේ ද, ළමා සාහිත්‍ය කෘති තුළ ද ඒ ලක්ෂණ දැකිය හැකි විය. 

“අකුරට යනවා කියලා - ටිකිරි අයියා බැදිවලමයි 
ඉන්නකො මම - ගුරුගෙදරට ගිහින් කියන්නම් 
ගිහින් කියලා - මේ බැද්දෙදි අල්ලලා දෙන්නම් 
ඉදුණු කරඹ ගොඩාරියක් - මගේ ඔඩොක්කුවෙ තියෙනවා 
ටිකිරි අයියටත් දෝතක් - පුරවලා දෙන්නම් 
පුරවල දී - තව මදිනම් හිඹුටුත් දෙන්නම්” 
කෝමල රේඛා තවත් කියවමු.

1946 ඔක්තෝබරයේදී ලංකාදීප පුවත්පත ආරම්භ කිරීමත් සමඟ, ලංකාදීපයට එක්වූ මානවේ, ලංකාදීපය පුරා සිය කීර්ති නාමය සනිටුහන් කළේ ය. 1945 දී ‘හෙළදිව’ පුවත්පතෙන් ආරම්භ කළ පුවත්පත් කලා ජීවිතයේ මල් ඵල හට ගැනුණේ, විද්‍යාලංකාර පිරිවෙණින් පළ කළ ‘කාලය’ පුවත්පතේ කර්තෘ ධුරයට පිවිසීමෙනි.

ප්‍රතිභාපූර්ණ කවියකු ලෙස කෝමල රේඛාවෙන් ඇරැඹූ සිය අව්‍යාජ, අභීත ගමන් මඟ තුළ, චිත්‍රපට ගීත, ළමා ගී, වන්නම් ගීත, මුද්‍රා නාට්‍ය, ළමා, තරුණ පරපුරේ හෙට දවස උදෙසා ආලෝකය උදාකරදී ඇත.

මොනවද අම්මේ අකුරු ජාතියක් 
මල්පෙතිවල කවුදෝ ලියලා 
කවුරුද අම්මේ මේවා ලියන්නේ 
පාට පාට ඉරි හැඩ ගහලා 
අම්මේ අර අපි සාදු කියන කොට 
බුදුහාමුදුරුවො මල් දැකලා 
දුටුවද ටික ටික හිනැහෙන ලස්සන

ඉස්සර කිව් බණ මතක් වෙලා (කෝමළ රේඛා)

‘ගොළු දැරිය’ කෙටි කතා සංග්‍රහයෙන් මානවේ කෙටි කතා ලෝකය ද ග්‍රහණය කළේ ය. හැටේ දශකයේ මුල් ආරම්භයේදී ඔහු ලියූ සාහිත්‍ය රස ධාරා ලිපි පෙළ, පසු කලෙක ‘සාහිත්‍ය රසය’ හිසින් මුද්‍රණයෙන් පළ විය.

උපන් ගෙයි සම සමාජ සහෝදරයෙක් වූ මානවේ, 1956 දී සිංහලය රාජ්‍ය භාෂාව කිරීමේ සටනේ ඉදිරි පෙළ නියමුවෙක් විය. සිය වමේ දේශපාලන ගමන් මඟ දකුණුට හැරෙද්දී, ඔහු ලියූ විචාර ලිපි රාශිය ‘ප්‍රජාතන්ත්‍ර ප්‍රගතිය’ නමින් මුද්‍රණයෙන් පළ විය.

පිපී පිපී රේනු නටන වනේ මලක හැප්පිලා 
වරෙන් වරෙන් සුළං රොදක් අපේ ඇ‍ඟේ ගෑවිලා 
කාගෙත් කාගෙත් පින් පල දීලා 
කාටත් කාටත් දෙවියෝ දීලා 
පුංචි පහේ ඉල්ලමකුත් පෑදිලා .......... 
අපිටත් දවසක හඳ පායනවා....

මානවේගේ ජීවිතයට හඳ පායන්නට පෙර, ඔහු අකාලයේ අපෙන් සමුගත්තේ, මතක සටහන් රාශියක් දැයට ඉතිරි කරමිනි. මානවේගේ ප්‍රියාදර බිරිය ශ්‍රීමතී වසන්තා මානවසිංහ චන්ද්‍රරත්නයන්ගේ පුළුල් ගමන් මඟට යෝධ පහනක් විය. ප්‍රභාත් සහ උදය පුතණුවන් දෙදෙනා මානවේගේ ගමන්මඟට සවියක්, දිරියක් ලබාදීම, අපි ඉතා අගය කර සලකමු.

චතුර කථිකයෙක් වූ මානවසිංහ, උපහාස රසයෙන් සභා ගැබ දෙවනත් කරන්නට මහා රුසියකු විය. ඔහු, මෙයින් අවුරුදු 56කට පළමු 1964 වප් මස 04 වැනි දින ජීවිතයෙන් සමු ගත්තේ ය.

බන්ධුල ආර්. ගුල­වත්ත

පාඨක ආකර්ෂණය ලද අමෙරිකානු ජාතික කතුවරයකු වන ක්‍රිස් පවන්, පසුගිය වසරේ, නැගී එන නවකතාකරු සම්මානයෙන් පිදුම් ලැබූවේය. ඔහු රචනා කළ, ‘‘The Expats‘ කෘතිය පාඨකයන් අතර බෙහෙවින් ජනප්‍රිය ය. එම කෘතිය සහ අනෙකුත් සාහිත්‍යමය තතු පිළිබඳ, කතුවරයා සමඟ writersdigest.com වෙබ් අඩවිය කළ සාකච්ඡාවක පරිවර්තනයකි මේ.

මේ කතාව කුමන ගණයට අයත් එකක්ද?

The Expats කියන්නේ ත්‍රාසජනක කතාවක්. මෙය, යම් මනෝ භාවයකින් පෙළෙන ඔත්තු බලන්නකුගේ ජීවිතය සහ ඔහුට කරන්න ලැබුණු විශේෂ කටයුත්තක් වටා ගෙතුණු කතාවක්. මේ කතාව තුළදී, ත්‍රාසජනක සිද්ධි මාලාවක් , එකිනෙකට සම්බන්ධ වෙලා, අවසානයේ නොසිතු විරූ තත්ත්වයකට පත් වෙනවා. මම හිතන්නේ එම අත්දැකීමට තමා බොහෝ පාඨකයන් කැමැති වුණේ. ඒ නිසා ම මෙය, පාඨකයන් අතරට වේගයෙන් ගමන් කළ කෘතියක් විදිහටත් හඳුන්වන්න පුළුවන්. ඒ, මංවත් අපේක්ෂා නොකළ ආකාරයකටයි.

The Expats මොන වගේ කතාවක්ද?

මම මුලින් කිවුවා වගේ, මේ කතාව ගලා යන්නේ අමෙරිකාවේ ජීවත් වෙන වෘත්තීමය ඔත්තු බලන්නකු වටායි. ඔහුගේ පවුල් ජීවිතයේ කඩා වැටීමත් සමඟ ඇතිවන සිත් තැවුලක් නිසා, ඔහුට අහම්බෙන් හමුවෙන වෙබ් අඩවියක් සමඟ ගැවසෙන්නට හුරු වෙනවා. ඊට පසුව සිදුවන සිදුවීම් සහ එය ඔහුගේ රැකියාවට බද්ධ වන අකාරය මේ කතාවේ පෙන්වනවා.

ඔබගේ මේ කෘතිය ලොව පුරා බෙහෙවින් ජනප්‍රියයි. ඒ පිළිබඳ කතා කළොත්?

මං ඒ පිළිබඳ අප්‍රමාණ සතුටකිනුයි සිටින්නේ. මේ ග්‍රන්ථය නිසා මට නිව්යෝර්ක් ටයිම්ස්වල හොඳ ම විකුණුම් වාර්තා අතරට ඒමට පමණක් නෙමෙයි, ජාත්‍යන්තර විකුණුම්කරුවකු ලෙසත් වාර්තා අතරට ඒමට හැකි වුණා. එය ලොව පුරා විවිධ භාෂා 20කින් මුද්‍රණය වුණා.

මේ කතාව ලිවීම සඳහා හේතු වුණ කාරණය කුමක්ද?

මීට අවුරුදු දහයකට පමණ කලින් මම පොත් ප්‍රකාශන ව්‍යාපාරයක යෙදී සිටියා. කලක් ගතවන විට කතුවරු බොහෝ දෙනකුගේ ඇසුර ලැබීමත් සමඟ කතුවරයෙක් වීමට මටත් අවශ්‍ය වුණා. මම මුලින්ම පුංචි නිර්මාණ ටිකක් කළා. ඒත් ඒවා ප්‍රචාරය කරන්න ඕන වුණේ නැහැ. එක් දිනයක මට මගේ බිරිය රැකියාව කරන ලක්සෙම්බර්ග් වලට යාමට සිද්ධ වුණා. එහිදී, මට The Expats සඳහා මුලින්ම අදහසක් ඇති වුණා.

ඔබ කියන විදිහට, කතුවරු බොහෝ දෙනකුගේ ඇසුර ලැබුණු පමණින්, හොඳ කතුවරයෙකු විය හැකිද?

කිසිසේත් බැහැ..මං පොත් ප්‍රකාශන සමාගමක වැඩ කළ නිසාත්, කතුවරුන් ඇසුරු කරන්න ලැබුණ නිසාත් පොත් පත් සමග නිතර ගැවසෙන්න හැකි වුණා. ඒ හරහා මට දැනුමක් ලැබුණා. ඊට අමතරව මං පොත්පත් බොහෝ ප්‍රමාණයක් කියෙව්වා. කුඩා කුඩා කතන්දර, නවකතා ලිව්වා. කියවීමෙන් වගේම ලිවීමෙනුත් අපේ දැනුම වැඩි වෙනවා. හොඳ කතුවරු නිරන්තරයෙන් කියවීම, ලිවීම යන අභ්‍යාසවල නිරත විය යුතුයි. ඒ වගේම, පර්යේෂණ කටයුතුත් අත්‍යවශ්‍යයි.

ඔබ මේ කතාව ලියන්නේ, මොන කාල සීමාවකදීද?

මම මෙහි මුල්ම දළ පිටපත සඳහා මාස හතරක් වැය කළා. ඉන් පසුව මම මාස දෙකක පමණ කාලයක් නිව්යෝර්ක් සිට යුරෝපය දක්වා පැමිණීමට ගත කළා. එහිදී මම මගේ පිටපත සමහර ප්‍රබන්ධ නිර්මාණ සංස්කාරකවරු කිහිපදෙනකුට සහ සමහර සඟරාවල ප්‍රධාන සංස්කාරකවරුන් කිහිප දෙනකු වෙත ලබා දුන්නා. ඔවුන්ගෙන් ලැබුණු අදහස්වලට අනුව මමත් මගේ බිරියත් පළමු දළ සටහනට සමහර වෙනස්කම් ටිකක් එකතු කළා. ඉන් පසුව එහි දෙවැනි පිටපත් වෙනත් සංස්කාරකවරු කිහිප දෙනකු වෙත ලබා දුන්නා. මේ අතරේ මම එහි දෙවැනි පිටපත්, ප්‍රකාශන ආයතනයක් හිමි මගේ මිතුරෙක් වෙත ලබා දුන්නා. ඔහු තමා මගේ ප්‍රකාශන නියෝජිතයා වුණේ. ඔහු මගේ නිර්මාණය දැක්කට පස්සේ, එයට බොහෝ සේ කැමැති වුණා. මාස නවයකට පසුව මේ නිර්මාණය ප්‍රකාශයට පත් වුණා.

ඔබේ මේ නිර්මාණය ප්‍රකාශයට පත් කරන ක්‍රියාවලියේදී, ඔබට ලැබුණු අත්දැකීම මොන වගේද?

මම මුලින් ම හිතාගෙන හිටියේ, මගේ මුල් පිටපත් බෙහෙවින්ම හොඳයි කියලයි. ඒත්, මට වෘත්තීමය නිපුණයන්ගෙන් ලැබුණු අවවාද සමඟ එය සංශෝධනය කළා. බොහෝ දෙනකුගේ බුද්ධිමත් අවවාද, තීරණ , මේ නිර්මාණය සාර්ථක වීමට හේතු වුණා.

ඔබ රචනා කළ අනෙකුත් ග්‍රන්ථ පිළිබඳ සඳහන් කළොත්? 

ද ඇක්සිඩන්ට් (The Accident) සහ ද ට්‍රැවලර්ස් (The Travelers) යන නවකතා පොත් දෙක සහ ප්‍රබන්ධ නොවන නවකතාවක් වන The Wine Log: A Journal And Companion කෘතියත් මේ වනවිට මං රචනා කර තිබෙනවා. ඒ වගේම, මගේ තවත් නවතම කෘතියක් තිබෙනවා. එය ‘ද පැරිස් ඩිවර්ෂන් (The Paris Diversion)’ නමින් ප්‍රකාශයට පත් කළා. ඒක, ක්‍රවුන් සමාගම මඟින් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද්දක්. මේ වන විට පාඨකයන්ට එය කියවීමට අවස්ථාව තිබෙනවා.

ඔබ ලියන්නේ කොහෙ ඉඳන්ද?

මම ජීවත් වෙන්නේ නම් අමෙරිකාවේ නිව්යෝර්ක් නගරයේ ග්‍රීන්විච්වල. මගේ බිරිය සහ දරුවන් දෙදෙනා සමඟ. මම ගෙදර ඉඳන් ලියන්නේ කලාතුරකින්. මට ගෙදරදී කරන්න වෙනත් රාජකාරි රාශියක් තිබෙනවා. මම දරුවන් පාසල් යවලා, ඒ රාජකාරි ටික ඉවර කළාට පස්සේ, මම මගේ නිවෙස අසල තිබෙන ලියන්නන්ගේ club එකට යනවා. එතැන සිටින සියලු දෙනෙක්ම පාහේ ලිවීම සඳහාම පැමිණි අය. සමහර දෙනා එහි තිබෙන පුස්තකාලය වෙත පැමිණෙනවා. එතැන ලිවීමට සුදුසු ම, ඉතාමත් නිහඬ, නිදහස් තැනක්. ඒත්, ගිම්හාන කාලයේ නම් මම බොහෝ වෙලාවට අපේ ගෙදර තිබෙන පිහිණුම් තටාකය ළඟ ඉඳගෙන තමා ලියන්නේ.

පසුගිය කාලය දෙස බැලුවොත්, ඔබ පසුතැවිලි වෙන කාරණා මොනවද?

මම මගේ ජීවිතේ බොහෝ කාලයක් ප්‍රකාශන ක්ෂේත්‍රයේ ව්‍යාපාරයක වැඩ කළා . මම හැම වෙලේම කළේ සඟරා, පුවත්පත් සංස්කරණය, කතුවරයන් ගේ නියෝජිතයෙක් වීම ආදියයි. මට කතුවරයෙක් වීමට ඇති තරම් අවස්ථාව තිබියදීත්, මම ව්‍යාපාර කාරණා නිසා එය දිනෙන් දින ප්‍රමාද කළා. එහි වටිනාකම තේරුම් ගැනීමට බොහෝ කල් ගත වුණා කියා, පසුතැවීමක් තිබෙනවා.

ඔබට ඔබගේ නිර්මාණ පාඨකයන් වෙතට ලබා දීමට මාධ්‍යයක් තියෙනවද?

මට විශේෂ මාධ්‍යයක් නම් නැහැ. මම සාමාන්‍යයෙන් ජනප්‍රිය වීමට කැමැති නැති කෙනෙක්. කෙසේ වෙතත් මම Twitter හරහා මගේ පාඨකයන් සමඟ සම්බන්ධ වෙමින්, මගේ අලුත් නිර්මාණ ගැන බොහෝ වෙලාවට දැනුම්වත් කරනවා. ඔවුන්ගේ වටිනා අදහස් මම හැකි සෑම විටෙකම බලනවා. ඒ වගේම, මා මුණ ගැසෙන අවස්ථාවලදිත් පාඨකයන් මට විවිධ යෝජනා, අදහස් ආදිය ලබා දෙනවා. ඒවත් මං සතුටින් භාර ගන්නවා.

යශෝදා ඉන්දීවරී

සාර්ථක පරිවර්තකයා භාෂා අතර ඇති වෙනස්කම් සේම සංස්කෘතීන් අතර පවත්නා වෙනස්කම් ද හොඳින් හඳුනා ගනී. එලෙස ම එකිනෙක පාඨක සමාජවල ඇති ධාරිතාවන් ද හඳුනා ගනී. චන්දන ගුණසේකර ඉතා පරෙස්සමෙන් හා උද්‍යෝගයෙන් මේ කෘතිය පරිවර්තනය කර ඇති බව පෙනෙයි. ඔහු මුල් කතුවරියට මෙන් ම මෙරට පාඨක සමාජයට ද යුක්තිය ඉටුකර තිබේ.

මෙතෙක් මානව ඉතිහාසයේ සටහන් වී ඇති ම්ලේච්ඡ ම සමූහ මිනිස් ඝාතන සිදු වී ඇත්තේ කොතැනකදැ’යි විමසුවහොත්, ඊට ලබා දිය හැකි නිශ්චිත පිළිතුර වන්නේ පෝලන්තයේ අවුෂ්විට්ස්හි නාසි කඳවුර යන්න ය. හිට්ලර්ගේ නාසි හමුදාව යටතේ පැවැති ඉහත කඳවුර තුළදී, අහිංසක රැඳවියන් ලක්ෂ එකොළහක් ඝාතනයට ලක් වී ඇති බව වාර්තාවල සඳහන් ය. ගෑස් උපයෝගී කරගෙන මිනිසුන් ක්‍රෑර ලෙස මරා දැමීම, කඳවුරෙහි පැවැති එක් ඝාතන උපායමාර්ගයකි. අවුෂ්විට්ස් කඳවුරට දක්කන කෙනකු යළි කිසිදා ආපසු නොඑන බව එකල ප්‍රචලිත වී තිබිණි.

1945 දී සෝවියට් රතු හමුදාව අවුෂ්විට්ස්හි නාසි කඳවුරට පහර දී හිට්ලර්ගේ ජර්මන් හමුදාව පලවා හැරියේ ය. ඒ වනවිට හත්දහසක් පමණ රැඳවියන් එහි සිටි බවට වාර්තා වී ඇත. ඉතිරි විශාල පිරිසගේ මළසිරුරු කඳවුරු භූමිය තුළ ද, ඉන් පිටත ද ගොඩ ගසා තිබිණි. අවුෂ්විට්ස්හි නාසි කඳවුර වසා දමා වසර හැත්තෑපහක් සම්පූර්ණ වී ඇත. ඒ සඳහා වූ සැමරුම් උත්සව මේ දිනවල පැවැත්වේ. මේ කඳවුරෙන් පලාගිය උදාර මිනිසකුගේ සත්‍ය කතාවක් කියැවීමට ලැබෙයි නම්; එය කෙතරම් අපූරු අත්දැකීමක් ද?

ඉංග්‍රීසි පාඨකයන් අතර බෙහෙවින් ජනප්‍රිය නූතන ලේඛිකාවක වන හෙදර් මොරිස්ගේ ‘ද ටැටූඉස්ට ඔෆ් අවුෂ්විට්ස්’ නම් ජනප්‍රිය නවකතාව සිංහලට නඟා ඇත. පරිවර්තකයා චන්දන ගුණසේකර ය. නාසි කඳවුරක වූ සත්‍ය සිදුවීම් මාලාවක් පාදක කොට රචනා වී ඇති ප්‍රබන්ධය මේ වන විට භාෂා දාහතකට පරිවර්තනය වී ඇත. රටවල් හතළිස් තුනක පාඨකයෝ කෘතිය හා ආදරයෙන් බැඳී සිටිති. අමෙරිකාවේ පමණක් පිටපත් මිලියන භාගයක් අලෙවි වී තිබේ. පාඨකයා දැඩිව ග්‍රහණයට ගනු ලබන ජීවමාන කතාවක් එහි තිබේ.

නාසි කඳවුරු හා වධකාගාර පාදක කොට රචනා වූ ප්‍රබන්ධ කථා බොහෝ ප්‍රමාණයක් ඇත. ඒ අතරින් ගෙවී ගිය වසර කිහිපය තුළ වැඩියෙන් ම අවධානයට ලක් වූ කෘති දෙකක් තිබේ. හෑන්ස් ෆැලාඩාගේ ‘එව්රි මෑන් ඩයිස් අලෝන්’ නවකතාව ඉන් එකකි. එය ජර්මන් බසින් ඉංග්‍රීසියට නැඟුණු කෘතියකි. අනෙක් කෘතිය වන්නේ හෙදර් මොරිස්ගේ ඉහත ප්‍රබන්ධයයි.

‘අවුෂ්විට්ස්හි පච්ච කොටන්නා’ ලෙස සිංහල පරිවර්තනය නම් කර ඇත. කෘතිය සිංහලට නැගීමෙන් සාහිත්‍ය - අභිප්‍රාය ගණනාවක් ඉටුවන බව පෙනී යයි. ජීවත්වීම සඳහා ධෛර්යය ලබාදීම කෘතියේ එන සෑම සිදුවීමක ම යටි පෙළ ලෙස පවතී. මිනිසා පරාජය කළ නොහැකිය යන හෙමිංවේගේ දර්ශනයට ද එය සමීප වෙයි. අපූරු ප්‍රේම කතාවක් ද එහි පවතී. මරණය අබියස සිට ප්‍රේමයේ සුන්දරත්වය විඳගන්නා ලලී හා ගීටා අවසන් ලෙස සිය ඉලක්කය පසු කරති. ස්ත්‍රී - පුරුෂ ප්‍රේමයේ සියලු පැතිකඩ කතුවරිය විසින් නිරූපණය කරනු ලැබේ. කතාවේ තවත් වැදගත් ලක්ෂණයක් වන්නේ නාසිවාදය තුළ පැවැති තිරිසන් ස්වාභාවය ඉස්මතු කිරීම ය. මේ සියල්ලට ම වඩා වටින්නේ පාඨකයාගේ ආකර්ෂණය වහා උදුරාගනු ලබන ජීවමාන කතාවක් ගෙතීම සඳහා කතුවරිය දරන පරිශ්‍රමය යි.

චන්දන ගුණසේකර ඉතා හොඳ තේරීමක් සිදුකර තිබේ. අ‍පේ බොහෝ පරිවර්තකයෝ නූතන ජනප්‍රිය නවකතා අත් හරිති. බටහිර නවකතාවේ නව ප්‍රවණතා සහිත කෘති ද, වැඩි ම අලෙවියක් සහිත ජනප්‍රිය ගණයේ නවකතා ද පරිවර්තකයන් විසින් හිතාමතාම අත්හරිනු ලැබේ. ඇතැම් ප්‍රකාශන සමාගම්වල මේ සඳහා තේරීම් මණ්ඩලයක් ඇති’මුත් ඔවුන් අතින් ද කාලීන පරිවර්තන අවශ්‍යතා ගිලිහී යන බවක් පෙනෙන්නට තිබේ. පච්චකොටන්නාගේ කතාව කියැවීමේ රුචිය ඇති සෑම කණ්ඩායමකට ම ගැළපෙන අපූරු ප්‍රබන්ධයකි. එහි පවත්නා වේගවත් ගලා යෑම, සජීවී නිරූපණ හා ජීවමාන කතාව ද පාඨකයාගේ ආකර්ෂණය තදින් ම දිනා ගනී.

පච්චකොටන්නා නවකතාව එක අතෙකින් ඓතිහාසික නව ප්‍රබන්ධයක් ලෙස හැඳින්විය හැකි ය. තව අතෙකින් එය ඛේදනීය ප්‍රේම වෘත්තාන්තයක් හැටියට හැඳින්විය හැකි ය. තවත් අතෙකින් එය භීතිය රැගත් අපූරු නවකතාවක් සේ ද හැඳින්විය හැකි ය. කතාවේ සියලු සිදුවීම් ඓන්ද්‍රීය ලෙස බැඳී ඇත. කතුවරිය පාඨකයා තුළ ගොඩනඟන විශ්වාසය ද, ජීවමාන ගතිය ද නවකතා රචකයන්ගේ අවධානයට ලක්විය යුතුය. අවුෂ්විට්ස්හි පච්චකොටන්නා යනු විවිධාර්ථ සහිත ව වින්දනය කළ හැකි විචිත්‍ර ප්‍රබන්ධයකි.

මෙහි එන ප්‍රධාන චරිතය ලලී නම් යුදෙව් ජාතිකයෙකි. ඔහුගේ ශෝචනීය ආත්ම - කථනය නාටකීය ස්වරූපයෙන් අප ඉදිරියෙහි රඟ දැක්වීම නවකතාවෙන් සිදු වේ. මරණය අබියස ජීවිතය ගැන අපේක්ෂාව තබා ක්‍රියා කරන මිනිසකු අපට මෙහිදී මුණ ගැසෙයි. ඒ අතර අවංක සැබෑ ප්‍රේමවන්තයකු ද, ජීවිතය සැලැසුම් කරන යුවළක ද අපට මෙහි දී දැකගත හැකි ය. මේ කතාව කියවාගෙන යන විට ජීවත්වීම පිළිබඳ අවකාශ පුළුල් වෙයි. පාඨකයාගේ ආත්ම විශ්වාසය වර්ධනය වෙයි. මිනිසා පරාජය කළ නොහැකිය යන හැඟීමක් ද මතු වෙයි.

සමූහ මිනිස් ඝාතන සිදුවන, වසංගත රෝග පැතිර යන හා ඕනෑම මොහොතක ආරක්ෂක භටයන්ගේ තුවක්කුව එල්ලවිය හැකි කඳවුරක සිට ලලී අනාගතය සැලැසුම් කරයි.

“මම මෙතැනින් පිට ව යන තුරු ජීවත් වෙමි. මම නිදහස් මිනිසකු ලෙස මෙතනින් පිට ව යන්නෙමි. අපායක් තිබේ නම් මේ ඝාතකයන් එහි දැවී අළුව යන අයුරු බලා සිටීම මගේ ඒකායන ප්‍රාර්ථනාවයි”

(පිටුව 29)

මිනිසා ජීවත් කරන්නේ බලාපොරොත්තු හා අනාගත සැලැසුම් යැයි කියනු ලැබේ. නිදහස් ජීවිතයක් ගත කරන පුද්ගලයන් තුළ බලාපොරොත්තු දැල්වීමද, අනාගත සැලැසුම් නිර්මාණය වීම ද සාමාන්‍ය දෙයකි. එහෙත් නාසි වධකාගාරයක මරණය පෙනි - පෙනී වද විඳින පුද්ගලයකු බලාපොරොත්තු දල්වන්නේ කෙසේ ද? අනාගතය සැලැසුම් කරන්නේ කෙසේ ද? ඒ හැරත් එබඳු අවිනිශ්චිත හා බියජනක පසුබිමක ප්‍රේමය දළු ලා වැඩෙන්නේ කෙසේ ද? කතාව තුළ ඒ සියල්ල ජීවමාන ලෙස සිදු වෙයි. මෙය අපූරු ප්‍රබන්ධයක් වන්නේ ඒ නිසා ය.

“මම මෙහෙට ආපු දා රෑ මටම ප්‍රතිඥාවක් දී ගත්තා. ඒ තමයි දවසක මම මේ අපායෙන් බේරිලා යනවමයි කියන එක. අපි කොහොම හරි ජීවිත බේරාගෙන අපිට හිතුන වේලාවට සිප වැලඳගන්න, අපිට ඕනැයි කියල හිතුණ ඕන වෙලාවක ලිංගිකව එකතු වෙන්න නිදහස තියෙන තැනක ජීවිත ආයෙත් පටන් ගනිමු.”

(පිටුව 155)

ලලී යනු උදාර මිනිසෙකි. ඔහු තුළ වීරයෙක් සිටී. අවංක ‍ ප්‍රේමවන්තයෙක් සිටී. අනෙකාට සහයෝගය දක්වන දයාබරයෙක් සිටී. එලෙසම විරුද්ධවාදියා නොමඟ යවන සූක්ෂ්ම පුද්ගලයෙක් ද ඔහු තුළ සිටී. ලලී යනු සංකීර්ණ චරිතයකි. කතුවරිය ඔහුගේ චරිතය අපූරුවට නිරූපණය කරයි. නවකතාවේ එක් අභිප්‍රායයක් විය යුත්තේ ද සංකීර්ණ චරිත නිරූපණය ඔස්සේ මනුෂ්‍යත්වය විවරණය කිරීම ය.

21 - පරිච්ඡේදයෙහි ‘222’ පිටුවෙහි සටහන් වන ලලීගේ හා ගීටාගේ කායික එක්වීම පිළිබඳ සංක්ෂිප්ත නිරූපණය රාගය, ආලය හා මනුෂ්‍යත්වය විවරණය කරන ගැඹුරු ප්‍රකාශනයක් ලෙස හැඳින්විය හැකිය. එකොළහ හා දොළහ පරිච්ඡේදවල එන මලක් පිළිබඳ විස්තරය ජීවිතය - ප්‍රේමය හා සුන්දරත්වය පිළිබඳ සංකේතාත්මක විවරණයකි. කතුවරිය උණුසුම් සිදුවීම් පෙළක් සමඟ මලක විස්තරයක් ඉදිරිපත් කරන්නේ පුදුමාකාර සම්බන්ධයක් ගොඩනඟමින් ය.

සාර්ථක නවකතාව දිගුකාලීන පර්යේෂණයක ප්‍රතිඵලයක් ලෙස විචාරකයන් විසින් හඳුන්වනු ලැබේ. නෙදර් මොරිස් කතුවරිය ඉහත කතාව රචනා කිරීම සඳහා බරපතළ ග‍වේෂණයක යෙදී ඇති බව පැහැදිලිය. ලලී යනු මවාගත් චරිතයක් නොව; සැබෑ ලෙස ම වධකාගාරයේ රැඳවියෙකි. ඔහුගෙන් අසා දැනගත් කතාව ද, ඔහු විසින් ලබා දෙන ලද සාක්ෂි ද කතාව පෙළගැස්වීමට උපයෝගී කරගෙන ඇත. කතුවරිය ඉහත සිදුවීම්වලට අදාළ අතීත සටහන් හා සැබෑ ස්ථාන නිරීක්ෂණය කරමින් සිය රචනාව සම්පූර්ණ කර තිබේ. මේ සඳහා වසර කිහිපයක් කැප කර තිබේ.

ලලී හමු වී සාකච්ඡා කරන ආකාරය පිළිබඳ සටහනක්ද කෘතියට ඇතුළත් කර ඇත. කතාකරුවකුට වැදගත් වන ප්‍රධාන සාධක දෙකක් තිබේ. එකක් නම්; පාඨකයාගේ විශ්වාසය දිනා ගැනීම ය. සත්‍යකතාවක් පදනම්කොට රචනා වූ ප්‍රබන්ධයකි යන ලේබලය තිබූ පමණින් පාඨක විශ්වාසය ගොඩනැ‍ඟෙන්නේ නැත. එය ජීවමාන කතාවක් බව පාඨකයාට දැනෙන ලෙස ගෙතීම සිදුවිය යුතුය. අනෙක නම්; පාඨකයාගේ ආකර්ෂණය වහාම තමන් වෙත එනම්; කෘතිය වෙත දිනා ගැනීම ය. එය අසීරු කාර්යයෙකි. කුතුහලය, විස්මය, හැඟීම්බර වීම, රිද්මය පවත්වා ගැනීම, ජීවමාන නිරූපණය හා කතාවේ ගැළපීමත් මේ සඳහා බලපායි. කතුවරිය ඉහත කී සෑම සාධකයක් ම ඉතා සූක්ෂ්ම ලෙස ජයගෙන තිබේ.

හෙදර් මොරිස්ගේ ආඛ්‍යානය තුළ පවත්නා කැපී පෙනෙන ලක්ෂණ තුනක් පිළිබඳ සටහන් කර තැබිය යුතු ය. පළමුවන්න ආටෝප - සාටෝප - විවරණ නැතිව සිදුවීම් නිරූපණය කරන ආකාරය යි. දෙවන්න කතුවරිය කිසිවිටෙක මැදිහත් නොවී සිද්ධි හා චරිත මත කතාව පෙළගස්වා තිබීම යි. තෙවන්න කතුවරිය භාවිත කරන සරල එහෙත් අතිශය ප්‍රාණවත් භාෂාවයි. මේ සියල්ල අපේ ප්‍රබන්ධ කථාකරුවන්ගේ විමසුමට ලක්වන්නේ නම් වැදගත් ය.

මේ කෘතිය පරිවර්තනයේ දී චන්දන ගුණසේකර ද සැලැකිය යුතු අභ්‍යාසයක යෙදී ඇති බව පැහැදිලිය. චන්දන මුල් කතුවරි‍යගේ අභිප්‍රායයන් හොඳින් වටහාගෙන ඇත. එලෙස ම කතාවේ එන චරිත හා සිදුවීම් කෙරෙහි ආත්මීය වශයෙන් බැඳී සිටීමට ද පරිවර්තකයා උත්සුක වන බව පෙනෙයි. කෘතියේ එන වේගවත් රිද්මය, ජීවමාන නිරූපණය හා ප්‍රාණවත් භාෂාව ඒ අයුරින් ම පවත්වා ගැනීමටත් චන්දන ගුණසේකර සමත් වී ඇත.

මුල් කෘතියේ දෙවන පරිච්ඡේදය ආරම්භ වන්නේ එස්.එස්.භටයන් රැඳවියන් වෙත නිකුත් කරනු ලබන නියෝගයකින් ය. එය මෙලෙස සටහන් වී ඇත.

“Out side!every one Out side!”

චන්දන එය පරිවර්තනය කර ඇත්තේ “එළියට පලයව්! හැමෝම එළියට පලයව්!” යනුවෙන් ය. මුල් කෘතියේ ඇති විධානයේ රළු බව මෙන් ම අධිපතිවාදී හැඟීම ද ඒ අයුරින් ම දැනවීමට පරිවර්තකයා සමත් වී ඇත. අපට එම හැඟීම හොඳින් දැනෙයි. පස්වන පරිච්ඡේදයේ කඳවුර තුළ අවස්ථාවක් නිරූපණය කරන හෙදර් මොරිස්

“The guard sends another round in to the building, for the fun of it” යනුවෙන් සඳහන් කරයි. එම වාක්‍යය චන්දන අතින් පරිවර්තනය වන්නේ “ආරක්ෂක භටයා තවත් වෙඩි මුරයක් ගොඩනැගිල්ල වෙත එල්ලකොට නින්දිත වින්දනයක් ලැබුවේ ය” යනුවෙන් ය. මෙහි නින්දිත වින්දනය යන්න පරිවර්තකයාගේ අලුත් යෙදුමකි. එම අවස්ථා නිරූපණය සඳහා එය ඉතා හොඳින් ගැළපී ඇත. හත්වන පරිච්ඡේදයේදී ලලීගේ කල්පනා ලෝකයට පිවිසෙන කතුවරිය “ Lale’s mind races” යනුවෙන් සඳහන් කර ඇත. චන්දන එය පරිවර්තනය කරන්නේ “ලලීගේ මනස තුරඟ වේගයෙන් ක්‍රියා කරන්නට විය.” යනුවෙන් ය.

සාර්ථක පරිවර්තකයා භාෂා අතර ඇති වෙනස්කම් සේම සංස්කෘතීන් අතර පවත්නා වෙනස්කම් ද හොඳින් හඳුනා ගනී. එලෙස ම එකිනෙක පාඨක සමාජවල ඇති ධාරිතාවන් ද හඳුනා ගනී. චන්දන ගුණසේකර ඉතා පරෙස්සමෙන් හා උද්‍යෝගයෙන් මේ කෘතිය පරිවර්තනය කර ඇති බව පෙනෙයි. ඔහු මුල් කතුවරියට මෙන් ම මෙරට පාඨක සමාජයට ද යුක්තිය ඉටුකර තිබේ.

වාණිජ කෘෂිකාර්මික සමාගම් මහජනයාට සැබවින් අවශ්‍ය ආහාර නිපදවන්නේ නැත. එක්සත් ජාතීන්ගේ දේශගුණික වාර්තාවට (IPCC2019) අනුව සෑම වසරක ම පොහොසත් රාජ්‍යවල ගෝලීය ආහාර නිපැයුමෙන් 30% ක් අධි පරිභෝජනය නිසා අපතේ දමයි. මෙම තත්ත්වය පාලනය කළහොත් වත්මන් ආහාර අහේනිය වළක්වාගත හැකිය. සමාගම් විසින් කෙරෙන ඒක බෝග වගාවෙන් භූමිය නිදහස් කර ගැනීමෙන් ගෝලීය කාබනික විමෝචනය 8 - 10% කින් අවම කළ හැකිය.

‘එය හොඳම කාලයයි, එය අවාසනාවන්ත කාලයයි. එය අපේක්ෂාවේ වසන්තයයි, එය බෙදීවෙන්ව යාමේ සීත සෘතුවයි. අපි සෘජුව ම ස්වර්ගයට යමින් සිටින්නෙමු, නැතිනම් අපි සෘජුව ම වෙනත් දිසාවකට යමින් සිටින්නෙමු’.

චාලස් ඩිකන්ස් A tale of Two Cities ග්‍රන්ථයේ එසේ සඳහන් කළේය. මානවයා ස්වර්ගයට යනවා ද? නැතිනම් විනාශයේ දොරමඬලාවට යනවාදැයි තීරණය කිරීමට මේ හොඳම කාලයයි. වසර 140 කට පසු (1880 ට පසු) ගොඩබිම සහ සාගරයේ උෂ්ණත්වය ඉහළ ගිය දෙවන වසර ලෙස 2019 ලෝක කාලගූණික සංවිධානය WMO නාසා ( NASA) මධ්‍යස්ථානය සහ කෝපර්නිකස් (Copernicus) ආයතනයේ විද්‍යාඥයෝ හඳුන්වති. 2019 වසර සාගරයේ සහ භූමියේ උෂ්ණත්වය 20 වන සියවසට වඩා සෙල්සියස් අංශක 0.95 - 1 .42 ඉහළ ගියේය. වත්මන් දේශගුණික සහ පෘථීවියේ පාරිසරික බිඳවැටීම නිසා ආසන්න අනාගතයේ මානව ශිෂ්ටාචාරය ආහාර සහ ජල අර්බූදයකට මුහුණ දෙන වග පිටු 1400 කින් යුතු දේශගුණික වෙනස සඳහා වූ අන්තර්පාර්ලිමේන්තු කණ්ඩායම (IPCC) ඉදිරිපත් කළ වාර්තාවේ සටහන් වේ.

හිමාලයේ ග්ලැසියර දියවීයාම පාරිසරික සුන්දරත්වය අහිමිවීම සේම ඉන්දියන් සාගර ජල මට්ටම ඉහළයාම ද දේශගුණික විපර්යාසයේ පලයකි. එහෙත් ග්ලැසියර සහ ආහාර අතර සබඳතා ගැන ඔබ තවමත් අවධානය යොමු කර නැත. ආසියානු ජනගහනයෙන් අඩක් හිමාල ග්ලැසියර මත යැපෙයි. පානීය ජලය හෝ වෙනත් ගෘහස්ත ප්‍රයෝජනය සඳහා පමණක් නොව ගොවිතැන ද වාර්ෂික ව හිමාල ග්ලැසියර මිදීම මත පෝෂණය වේ. එහෙත් ගෝලීය උණුසුම ඉහළයාමෙන් අයිස් මිදීමට පෙර දිය වි යයි.

අස්වැන්න පහත වැටීම

ගෝලීය රාජ්‍යයන් සිය කාබන් විමෝචනය අවම නො කළහොත් වත්මන් පරම්පරාවේ ජීවිත කාලය තුළ එවරස්ට්, ආර්ක්ටික් ඇන්ටාර්ටික් හිම වැටි පෘථිවියට අහිමි වේ. නිවර්තන කලාපයේ ආහාර දාමයට ඉන් සිදුවන හානිය මගින් මිලියන 800 ක ජනයා දරුණු ආහාර අර්බූදයකට ගොදුරුවනු ඇත. වත්මන් යුද්ධය ඉරාකය සහ සිරියාවේ ඇති කළ ඛේදවාචකය පමණක් නොව මැදපෙරදිග කලාපයේ වර්ධනය වන නියඟය සහ කාන්තාරකරණය ගොවිතැන් කටයුතු අඩපණ කොට සාගතයක් නිර්මාණය කරයි. සහරා කාන්තාරයේ වර්ධනයත් සමඟ දකුණු යුරෝපය, චීනය සහ එක්සත් ජනපදයේ ගොවිතැන් කලාප දැඩි උණුසුමෙන් පීඩාවිඳියි. අමෙරිකාවේ වයඹදිග ප්‍රදේශයේ දූවිලි බහුල වියළි දේශගුණයේ වර්ධනයක් ඇතැයි නාසා ආයතනය අනතුරු අඟවයි. ඉතා ඉක්මන් ක්‍රියාකාරිත්වයක අවශ්‍යතාව ද අවධාරණය කරයි. මානව ක්‍රියාකාරිත්වය නිසා මහපොළව උණුසුම් වන පරිමාණයෙන් අත්‍යවශ්‍ය ධාන්‍ය සහ ආහාර අස්වැන්න 10% පහතවැටෙන වග විද්‍යාඥයන් තක්සේරු කර ඇතැයි ඩේවිඩ් වොලස්ගේ The Uninhabitable Earth වාර්තාවේ සටහන් වේ. මෙම සියවස මැද එය 40% ක අගයක් ගනු ඇත. දේශගුණික වෙනස හේතුවෙන් ආහාර අස්වැන්න පහතවැටීම සෑම මහාද්වීපයක ම දක්නට ලැබෙන පොදු ලක්ෂණයකි. ගෝලීය උණුසුම සෙල්සියස් අංශක 2 කින් ඉහළයාමෙන් සෑම කලාපයක ම ආහාර අහේනියක් ඇතිවීම අනිවාර්ය සංසිද්ධියකි.

මන්දපෝෂණය, කුසගින්න සහ දරුවන් නියමිත ප්‍රමාණයට (බරින් - උසින්) නොවැඩීම වැනි හේතු දේශගුණික වෙනසේ ප්‍රතිඵලයකි. එය ගෝලීය දේශපාලන අස්ථාවරත්වයේ දර්ශකයකි. ආහාර අහේනිය ජනයා සිය භූමියේ අවතැන් කිරීමට සහ ආහාර බහුල ප්‍රදේශ වෙත සංක්‍රමණයට හේතු වේ. වර්තමානයේ ගෝතමාලාවේ සහ සෝමාලියාවේ ගොවි ජනයා සිය ගොවිබිම් නියඟයට ගොදුරුවන හෙයින් වෙනත් ප්‍රදේශ කරා සංක්‍රමණය වෙති. ලොව පුරා 40% ක ගොවිබිම් නිසරු වෙමින් පවතී. මානව කේන්ද්‍රීය හරිතාගාර වායු මුදාහැරීම නිසා වායුගෝලය උණුසුම් වීම එයට හේතුවය. වන විනාශය මගින්, සමාගම් ඒකබෝග වගාව වාණිජ ව්‍යාපාරයක් සේ ව්‍යාප්තවීමෙන් 10% ක හරිතාගාර වායු නිෂ්පාදනය වේ. රසායනික පොහොර භාවිතය මගින් සාරාවත් පසෙහි ස්වභාවික ගුණාංග විකෘති කෙරෙන හෙයන් විශාල පරිමාණයෙන් කාබන්ඩයොක්සයිඩ් වායුගෝලයට නිකුත් වේ.

රසායනික පො‍ෙහාර

ජයගත නොහැකි ගැටලුවක් සේ එය ක්‍රමයෙන් වර්ධනය වේ. දැනටමත් බිලියනයක ජනයාට අවශ්‍ය ආහාර සැපයීමට ගෝලීය දේශපාලනය අසමත්ය. ඒ සඳහා විවිධ හේතු දැක්වූව ද අවිධිමත් සංවර්ධනය කෙටි කාලින දේශපාලන වුවමනාවන් තවමත් අතහැර නොමැත. අස්ථාවර ආණ්ඩු සහ කෑදර දේශපාලනය සැමවිට ම දේශගුණික ප්‍රශ්නය ඉවත දමයි. 2050 වසර වන විට ගෝලිය ජනගහනය සහ ආර්ථික සංවර්ධනය වර්තමානයට වඩා ඉහළයාමෙන් ආහාර අවශ්‍යතාව දෙගුණයකින් වර්ධනය වේ. ගෝලීය උණුසුම සහ ආන්තික කාලගුණික ලක්ෂණ මගින් ආහාර වගා කළ හැකි භූමි තව තවත් හැකිළී යනු ඇත. මිලියන 900 ක ජනයා මන්දපෝෂණයෙන් පීඩාවිඳින අතර තවත් මිලියන 500 ක ජනයා පාංශු ඛාදනය නිසා ගොවිබිම් අහිමිව කම්පා වෙති. එහෙයින් එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය ඉඩම් සහ දේශගුණික වෙනස නමැති ලේඛනය ඉදරිපත්කරමින් හරිතාගාර වායු විමෝචනය අවම කරන ලෙස සියලු රාජ්‍යයන්ගෙන් ඉල්ලා සිටී. භූමි හායනයට ලක්වන්නේ පස අධික ව කාබන් උරාගැනීමෙනි.

සමාගම්කෘෂිකර්මාන්තය

වාණිජ කෘෂිකාර්මික සමාගම් ම ජනයාට සැබවින් අවශ්‍ය ආහාර නිපදවන්නේ නැත. එක්සත් ජාතීන්ගේ දේශගුණික වාර්තාවට (IPCC2019) අනුව සෑම වසරක ම පොහොසත් රාජ්‍යවල ගෝලීය ආහාර නිපැයුමෙන් 30% ක් අධි පරිභෝජනය නිසා අපතේ දමයි. මෙම තත්ත්වය පාලනය කළ හොත් වත්මන් ආහාර අහේනිය වළක්වාගත හැකිය. සමාගම් විසින් කෙරෙන ඒක බෝග වගාවෙන් භූමිය නිදහස් කර ගැනීමෙන් ගෝලීය කාබනික විමෝචනය 8 - 10% කින් අවම කළ හැකිය. දකුණු කොරියාවේ ගෘහ ඒකක ඉවත දමන සෑම ආහාර කිලෝවකට ම දඩ මුදලක් ගෙවිය යුතුය. ප්‍රංශය සහ ඉතාලිය සුපිරි වෙළෙඳ සල්වල ආහාර අපතේ දැමීම නීති මගින් වළකා ඇත. 60% ක් ගෝලීය කෘෂිකාර්මික භූමි ඒක බෝග වගාව හෝ සත්ත්ව පාලනය සඳහා අවශ්‍ය ආහාර සඳහා භාවිත කරයි. ගව මාංශ අනුභවයෙන් මානව ශරීරයට කැලරි 2% ක් පමණ ලබා ගත හැකිය. සමාගම් මගින් කෙරෙන රත් පැහැ මාංශ නිෂ්පාදනය පෘථිවි ගෝලයේ පාරිසරික සමතුලිතතාව (වන විනාශය මගින්) බිඳදමන ප්‍රධාන ව්‍යසනයකි. වන විනාශය දේශගුණික බලපෑමට ප්‍රධාන හේතුවකි. මස් කිලෝග්‍රෑම් එකක් නිපදවීමට ජලය ලීටර් 15, 415 ක් ද, බැටළු මස් කිලෝග්‍රෑම් එකක් සඳහා ජලය ලීටර් 10, 412 ක් ද, කුකුළු මස් කිලෝග්‍රෑම් එකක් සඳහා ජලය ලීටර් 4, 325 ක් ද අවශ්‍යය.

දේශගුණික වෙනස වාර ප්‍රකාශනයට අනුව ගව මාංශ පරිභෝජනය නවතා මාංශජනක බෝංචි, මෑ වර්ග වැනි ආහාරවලට හුවමාරුවීමෙන් වර්ග සැතපුම් මිලියන 11 ක භූමියක් (එක්සත් ජනපදය, කැනඩාව සහ චීනය ට සමාන) නිදහස් කර ගත හැකිය. එමඟින් මානවයාට වාර්ෂික ව කාබන් ගිගා ටොන් 8 ක් (20%) වායු ගෝලයට නිකුත්වීම වළකා අනෙක් සත්ත්ව ජීවීන් සමඟ අන්තර් සබඳතාවෙන් ජීවත් වීමට සහ පෘථිවි ගෝලයේ සමතුළිතතාව රැක ගත හැකිය. බොහෝ රාජ්‍යයන් මත් ද්‍රව්‍ය සහ ගිනි අවි සඳහා සීමා සහ දැඩි නීති පනවා ඇත. එයට සමාන්තර ව සමාගම් මාංශ වැනි පාරිසරික සමතුළිතතාව බිඳ දමන නිෂ්පාදන සඳහා ද නව නීති සහ සීමාවන් වර්තමානයේ අවශ්‍ය වේ. එමෙන්ම සමාගම් ඒක බෝග වාණිජ කෘෂිකර්මාන්තය නවතා බහු බෝග වගාව, වන වගා සහ යාන්ත්‍රික බිම පෙරළා දැමීමෙන් තොර ස්වභාවික ගොවිතැන සඳහා යොමු විය යුතුය.

ආහාර, ජලය සහ දේශගුණික වෙනස

දේශගුණික වෙනසට සමගාමී ව ආහාර සහ ජලය සඳහා ඉල්ලුම ද ඉහළ යයි. වර්තමානයේ බිලියන 7. 1 වන ගෝලීය ජනගහනය 2030 වසරේ බිලියන 8. 3 දක්වා ඉහළ යනු ඇත. නගර වටා ජනගහනය ඒකරාශී වීම සහ මධ්‍යම පංතිය ප්‍රසාරණය වීම මගින් ආහාර සහ ජලය පමණක් නොව බලශක්තිය සඳහා පවතින වර්තමාන ඉල්ලුම ද ඉහළයාම අනිවාර්යයකි. වර්තමානයේ ඒක පුද්ගල පරිභෝජනය ගණනය කිරීමෙන් ඉදිරි දසකයේ ඇතිවිය හැකි ආහාර අර්බූදය පිළිබඳ පුරෝකථනයක් කළ හැකිය. එය වර්තමානයට වඩා 30% ක වර්ධනයකි. එහෙත් ගෝලීය ආහාර නිෂ්පාදනය 1970 - 2000 දක්වා 2.0% ක පසුබැසීමක් දක්නට ලැබේ. 2000 - 2019 දක්වා 1.1% ක පසුබැසීමක් සටහන් වේ. 2012 - 2019 සසඳන විට ගෝලීය වශයෙන් ඉතා ඉහළ ආහාර සහ ජල පරිභෝජනයක් දක්නට ලැබේ.

අන්තර්ජාතික පර්යේෂණ වාර්තාවලට අනුව 2030 වාර්ෂික ජල අවශ්‍යතාව කියුබික් මීටර් බිලියන 6, 900 කි. එය වර්තමාන ජල සැපයුමට වඩා 40% ක වර්ධනයකි. කෘෂිකර්මාන්තයට පමණක් කියුබික් මීටර් බිලියන 3, 100 පමණ අවශ්‍ය වේ. වර්තමානයේ ගෝලීය ජල සැපයුමෙන් 70% ක් ගොවිතැන සඳහා යොදා ගනී. සමස්ත ගෝලීය ජනගහනයෙන් 40% ක් අන්තර්ජාතික ගංගාධාර ආශ්‍රිතව ජීවත් වේ. මෙම ගංගාධාර දෙසීයයකට වඩා රාජ්‍යයන් දෙකක් බෙදා ගනී. දැඩි නියං සමයේ ජල හිඟය නිසා රාජ්‍ය දෙක අතර ගැටුම් ඇති වේ. 2030 වසර වන විට ගෝලීය ජනගහනයේ 50% ක් උග්‍ර ජල හිඟයකින් පීඩාවිඳීම වත්මන් දේශපාලන ක්‍රියාවලිය තුළ වළක්වාගත නොහැකිය. නිවර්තන කලාපයේ දුපත් සහ අනෙකුත් රාජ්‍යයන්ගේ මතුපිට සහ භූගත ජලය වාශ්පීකරණය සහ දුෂණය නිසා පරිභෝජනයට ගත නොහැක.

මැලේසියාව පමණක් දිනපතා මිලියන 10 ක ජනතාව පෝෂණය කළ හැකි ආහාර ටොන් 15, 000 ක් ඉවත දමයි. බිලියනයකට ආසන්න ජනයා කුසගින්නේ පසුවන අතර පෘටීවිය මත මානවයන් 1/7 කට නිරෝගී සක්‍රීය ජීවිතයක් ගත කිරීමට අවශ්‍ය ආහාර නොලැබේ. සාගින්නේ පසුවන වැඩි ම ජනතාව සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රාජ්‍යයන් හි ජීවත් වෙති. දකුණු සහ බටහිර ආසියාවේ වැසියන්ගෙන් 2/3 ක්ම දෛනික ව නියමිත කැලරි ප්‍රමාණයෙන් (1800)පෝෂණය නොවන අතර සහරා උප කලාපයේ 1/4 ක් ම මන්දපෝෂණයෙන් පීඩාවිඳිති. ලෝකයේ ළදරු මරණවලින් 45% ක් එනම් මිලියන 31 ක් අවපෝෂණය නිසා සිදු වේ. සංවර්ධනය වන රාජ්‍යයන් හි දරුවන් මිලියන 100 ක් පමණ වයසට අනුව නියමිත බර සහ උස ප්‍රමාණයට වැඞී නොමැත. ස්ත්‍රීන් මිලියන 150 ක් දෛනික ව පෝෂ්‍යදායී ආහාර වේලක් නොලබන හෙයින් නිරක්තියෙන් පීඩා විඳියි. ප්‍රාථමික අධ්‍යාපනය ලබන දරුවන් දිනකට මිලියන 66 ක් උදෑසන ආහාර නොගෙන පාසලට පැමිණෙන අතර අප්‍රිකාවේ පමණක් එම සංඛ්‍යාව මිලියන 23 ක් යැයි ගණනය කර ඇත. ලෝක ආහාර වැඩසටහනට අනුව මිලියන 66 ක දරුවන් පෝෂණය කිරීමට ඩොලර් බිලියන 3. 2 ක් අවශ්‍ය වේ. ලෝක ජනගහනයෙන් 1/7 ක් ම නියමිත ආහාරයක් නොමැතිව කම්පා වන අතර, පොහොසත් රාජ්‍යයන් දිනකට ආහාරවලින් 1/3 ක් පරිභෝජනය නොකර ඉවත දමයි. 2030 දී ලෝකය මුහුණ දෙන ප්‍රධාන අභියෝගය ආහාර සහ ජලය යි.

ජාතික රූපවාහිනී නාළිකාව ඔස්සේ ජනවාරි 28 අඟහරුවාදා විකාශය කළ මහජන දිනය වැඩසටහනට සහභාගී වෙමින් මහවැලි, කෘෂිකර්ම, වාරිමාර්ග සහ ග්‍රාමීය සංවර්ධන අමාත්‍ය අභ්‍යන්තර වෙළෙඳ, ආහාර සුරක්ෂිතතාව හා පාරිභොගික සුබසාධන අමාත්‍ය සහ රාජ්‍ය ආරක්ෂක රාජ්‍ය අමාත්‍ය චමල් රාජපක්ෂ මහතා අදහස් දැක්වූ ආකාරය,

 කුඹුරු ඉඩම් නීති ලිහිල් කරනවා

 මමත් කුරුඳු රබර් පොල් වගා කළා

 ප්‍රධාන ඉලක්කය වස විස නැති ආහාර ජනතාවට දීම

 කුඹුරු ගොවියාට පොහොර හිඟ නැහැ

 හැම දෙසැම්බරයෙම හාල් මිල වැඩි වෙනවා

 සතොසෙ අපරාධ ගොඩක් තියෙනවා

 ඔප්පු ප්‍රශ්නය ඉක්මනින් විසඳනවා

 වී අලෙවි මණ්ඩලය ලාභ ලබන තත්ත්වයට පත් කරනවා

 හදබිම අධිකාරියට නව පණක් දුන්නා

 ඔබතුමාට පැවරිලා තියෙන විෂය කෘෂිකර්මාන්තයට පාරිභෝගිකයාට සම්බන්ධයි. කෘෂිකර්මාන්තය ඔබතුමාගේ විෂය වීම නිසාම නොවෙයි, කෘෂිකර්මාන්තය සහ ගොවිකම එක්ක සම්බන්ධ වුණ ජීවිතයක් ඔබතුමාට තිබෙනවා. කාලයකට පස්සෙ බැරෑරුම් කාර්යයකට අතපොවලා තිබෙනවා. ඔබතුමා කරගෙන ආපු කෘෂිකර්ම කටයුතු, ගොවිතැන් කටයුතු මේ දවස්වල කෙරෙනවද?

ඔව්. පළමුවෙන්ම රූපවාහිනි ආයතනයට ස්තූතිවන්ත වෙනවා මහජනයාගෙ ප්‍රශ්න පිළිබඳව සෘජුව අදාළ අමාත්‍යවරුන්ගෙන් විමසීමට අවස්ථාව ලබාදීම පිළිබඳව. කෘෂිකර්මාන්තය සාමාන්‍යයෙන් දකුණේ අපේ ඇඟේ තිබෙන දෙයක්. මම පාර්ලිමේන්තු සතියෙ විතරයි කොළඹ ඉන්නෙ. අනෙක් හැමදාම ඉන්නෙ ගමේ. උදේ පාන්දර මම හැමදාම කුඹුරට ගිහිල්ලා ගොවීන් සමඟ කතා කරනවා. අපේ ප්‍රදේශයේ වැඩියෙන් තියෙන්නෙ කුරුඳු වගාව ඒවගේම රබර් වගාව ප්‍රචලිත කළා. රබර් අක්කර දෙකක් විතර මමත් වගා කළා. තාම හැදෙනවා කිරි ගන්න වුණේ නෑ. ඒවගේම කුරුඳු. පොල් අතර කුරුඳු වගා කළා. ඒවා සරුවට හැදෙනවා. හැබැයි තාම ආදායමක් ගන්න වුණේ නෑ. ඒවගේම අපි කෘෂිකර්මාන්තයේ යෙදී ඉඳිමින් රටේ ජනතාවට කෘෂි කර්මාන්තය ගැන යමක් කරන්නට අවස්ථාවක් ලැබීම ගැන මං සතුටුවෙනවා.

මේ වන විට අපේ රටේ සියයට හතළිහකට අධික පිරිසක් බෝ නොවන රෝගවලට ලක්වෙලා ඉන්නවා. දියවැඩියාව, අධි රුධිර පීඩනය යන රෝග ප්‍රධානයි. මේ සියල්ල ඇති වන්නේ ආහාරවල තිබෙන වස විස නිසාවෙන්. ඔබතුමාගෙ අමාත්‍යංශය ඉදිරි කාලයේදී වස විසෙන් තොර ආහාර රටේ ජනතාවට ලබා දෙන්න දියත් කර තිබෙන පියවර පිළිබඳ ජනතාව දැනුවත් කරන්නෙ කොහොමද?

දැන් අපි ප්‍රධානම දේ වස විසෙන් තොර ආහාර වේලක් අපේ රටේ ජනතාවට ලබා දීම.ඒ සඳහා වැඩපිළිවෙළක් අපි දැනටමත් ආරම්භ කරල තිබෙනවා. ඒ වගේම ඒ විෂය පිළිබඳ කතා කරන ඒ විෂය ක්ෂේත්‍රවල අය මුණගැහිලා ඒගොල්ලො එක්ක අදහස් හුවමාරු කරගන්නවා. අපි පළමුවෙන්ම අනුරාධපුර දිස්ත්‍රික්කයේ කොටසකට හෝ අනුරාධපුර දිස්ත්‍රික්කයේම ලබන කන්නයේ සිට රසායනික පෙහොර භාවිතය අවම කිරීමට ගොවීන් කැමති කරගෙන ගොවීන් දැනුවත් කරන්න කටයුතු කරල තිබෙනවා . නොච්චියාගම ප්‍රදේශයේ අක්කර 10,000කට විතර දැනට රජය මඟින් අතගහලා කරනවා. මෙය දිගටම කරගෙන ගියොත් අපට බෝ නොවන රෝග බොහෝදුරට අඩුකරගන්න පුළුවන් වෙනවා.

ඇමතිතුමා අපේ රට තුන්වේලටම බත් කාපු රටක්. බත් හැදෙන්නෙ හාල් වලින්. මේ දවස්වල හාල් මිල වැඩියි.

සාමාන්‍යයෙන් දෙසැම්බර් මාසෙ වන විට හාල්වල යම්කිසි හිඟතාවයක් නැත්නම් මිල වැඩිවීමක් ඉස්සර ඉඳලම තිබුණා. පසුගිය කාලෙ වී නිෂ්පාදනයෙන් ස්වයංපෝෂිත වෙන්න, අවශ්‍ය ප්‍රමාණය වගා කර ගන්න අපට පුළුවන් වුණා. මත්තල ගුවන් තොටුපළෙත් වී ගබඩා කළා. නමුත්, අද මේ තත්ත්වය මම දකින්නේ, අපේ කෘෂිකර්මය අංශය පැත්තෙන් ගත්තොත්; අපේ රටේ පසුගිය කන්න කිහිපයේ මාස දාහතරකට පමණ අවශ්‍ය සහල් තිබෙනවා. එයින් සියයට හැත්තෑවක් පමණ නිෂ්පාදනය කරල තියෙන්නෙ නාඩු හාල්. දැන් මේ ප්‍රශ්නය තියෙන්නෙ නාඩු හාල්වල. නාඩු හාල් වැඩි පරිභෝජනයක් තිබෙනවා. නාඩු හාල්වල මිල අඩු නිසා මෙය යම්කිසි සීමා කිරීමකින් තොරව සත්ව ආහාර සඳහා යොදාගෙන තිබෙන බවයි මට පෙනී යන්නේ. නමුත් අනෙකුත් සහල් වර්ග රතු හාල් සුදු කැකුළු මේ වගේ ඒවා අපේ ගබඩාවල තිබෙනවා. මේ හිඟය ඇතිවෙනකොටම අපේ සහල් ගබඩාවල තිබෙන වී, මණ්ඩලයෙ ගබඩාවල තිබුණු වී, කුඩා සහ මධ්‍යම පරිමාණයේ නිෂ්පාදකයින්ට ලබාදීලා නැවත සතොසට ලබා දීලා නැවත සතොසින් බෙදාහරින්න පටන් ගත්තා. එහෙම බෙදාහරින්න පටන් ගත්තත් යම් යම් අක්‍රමිකතා සිදුවෙනවා. සමහර කට්ටිය පිටරටින් හාල් ආනයනය කරන්න අපිව පොළඹවන්න උත්සාහ කළා. නමුත් අපිට පුළුවන් වුණා තනි තීන්දුවක් අරගෙන සහල් ආනයනය නොකර මේ තත්ත්වය පාලනය කරන්න. දැන් මේ කන්නයේ අස්වැන්න කපන්න පටන් අරගෙන තිබෙනවා. අම්පාර දිස්ත්‍රික්කයේ ආරම්භ වෙලා තිබෙනවා. විශේෂයෙන්ම නාඩු සහලුත් අම්පාර ප්‍රදේශයෙන් ලැබෙන්න පටන් අරගෙන තිබෙනවා. වී අලෙවි මණ්ඩලය ඒ සඳහා සූදානමින් ඉන්නවා. හැම තැනම රුපියල් 84 ගාණෙ රතු හාල් තිබුණා. දැනුත් සතොසෙ 85ට තිබෙනවා. කීරි සම්බාවල ප්‍රශ්නයක් තිබුණා. ඒවට මිල පාලනයක් තිබුණේ නෑ. නමුත් කීරි සම්බා රුපියල් 125ට හෝ ඊට අඩුවට සතොසේ තිබෙනවා. පිට තැන්වල 185යි නැත්නම් ඒ හා සමානයි. නමුත් කීරි සම්බා පර්භෝජනය කරන්නෙ ඉතා සුළු පිරිසක්. අපි මේ පාර හරියටම ක්‍රමවේදයක් හැදුවා, ගොවීන්ගෙන් වී ටික මිලදී ගන්නකොටම එක් එක් වර්ගවල සහල් ගොව් ජනතාව නිෂ්පාදනය කරනවද? පරිභෝජනය සඳහා තියාගන්නවද, ගොවියා විසින් නිෂ්පාදනය කරන වී ටික ගන්නේ කවුද දැන ගන්න. ඒකට පොඩි රිසිට් එකක් දෙනවා. එතකොට අපි ළඟ තොරතුරු තිබෙනවා. අහවල් සහල් නිෂ්පාදකයා ළඟ මේ මේ වර්ගවල සහල් මෙපමණ ප්‍රමාණයක් තිබෙනවා. එවිට අවුරුද්ද මුළුල්ලේම ක්‍රමානුකූලව හිඟයකින් තොරව සහ මිල ඉහළ යාමකින් තොරව බෙදාහරින්න අපට පුළුවන්. පාරිභෝගිකයාටත් සාධාරණ විදහට බෙදාදෙන්න පුළුවන්.

ඔබතුමා වී අලෙවි මණ්ඩලය ගැන කතා කළා. හාල් මිල පාලනය සම්බන්ධයෙන් වී අලෙවි මණ්ඩලයට ලොකු වගකීමක් සහ ලොකු කාර්ය භාරයක් තිබෙනවා. නමුත් වී අලෙවි මණ්ඩලයේ අවුරුදු ගාණක ඉඳලම හරියට ක්‍රියාත්මක වෙන්නෙ නැහැ පාඩු ලබනවා. මෙහි මැදිහත්වීම දුර්වලයි. කළමනාකරණය හොඳ නෑ වැනි ප්‍රශ්න ගණනාවක් තිබෙනවා. අප පසුගිය කාලෙ දැක්කා ගොවියාගෙන් වී මිලදී ගන්න රුපියල් බිලියන 18ක් වී අලෙවි මණ්ඩලය ආණ්ඩුවෙන්, බැංකුවලින් ණය ලබාගෙන තිබෙනවා. තත්ත්වයෙන් හොඳ නෑ කියල හෝ මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක් මත වී විකුණනවා, නමුත් මේ මුදල් නැවත බැංකුවලට ලබාදෙනවද? ඔබතුමාල මේ ගැන හොයල බලල තිබෙනවද? මේ මුදලට මොකක්ද වෙන්නෙ?

දැන් අපි කියමු වී අලෙවි මණ්ඩලය රුපියල් 40කට නැත්නම් 34කට විතර වි මිලදී ගත්තම පසුගිය කාලය පුරාම තිබුණේ ආපහු රුපියල් 18කට 20 කට විකුණපු එක. ඉතින් අනිවාර්යයෙන්ම අලාභයක් වෙන්න ඕන. අපි භාර අරගෙන මාස කිහිපයයි වෙන්නේ. ඉස්සරහට මේ තිබුණු අඩුපාඩු සහ දුර්වලකම් සම්පූර්ණයෙන් අධ්‍යයනය කරලා ඒ සඳහා වී අලෙවි මණ්ඩලය ඇති කිරීමේ පරමාර්ථය, අරමුණ ඒ ආකාරයෙන්හ ඉෂ්ට කරන්න අපි දැනටම සාකච්ඡා කරගෙන කටයුතු කරමින් ඉන්නවා.

සාමාන්‍යයෙන් කියන්නේ වී වේලනවා බර අඩුවෙනවා. එහෙම නැත්නම් වහල තෙමෙනවා ඒක නිසා වී දිරනවා. සත්ව ආහාරවලට විකුණන්න වෙනවා මේ නිසා පාඩු වෙනවා කියලා. ඒ විදියට ලබපු පාඩුව රුපියල් ලක්ෂ 30,000යි. ඇමතිතුමනි නිවැරදි කළමනාකරණයක් නැතිකම තමයි පාඩු ලබන්න හේතුවෙලා තියෙන්නෙ. අපි පසුගිය කාලෙ දැක්කා මේ අකාර්යක්ෂමභාවයට හේතුවුණ පුද්ගලයින් ඉන්නවා. ඒ පුද්ගලයින්ට දඬුවම් ලබාදීලා තිබෙනවා, විනය පරීක්ෂණ තියල තිබෙනවා. වැඩ තහනම් කරල තිබෙනවා. නමුත් පසුගිය දවස්වල මේ නැවත අලුතින් පත්වීම් ලබාගෙන ආපු සභාපතිවරු නැවත අර පුද්ගලයින්ට රැකියාව දෙනවා. මේකෙ තේරුම කුමක්ද?

ඒ අයට මෙහෙම චෝදනා තිබෙනවා. ලක්ෂ 96කට බිලක් ලියනවා. වී මිලදී ගන්න ආපු මෝල්කරුවකුට ඔහුගේ කළමනාකාරිත්වයෙන් ඔහු වී විකුණනවා. මෙවැනි කාරණා කිහිපයක් නිසා ඔහුගේ වැඩ තහනම් කරන්නේ. ඔහුට නැවත රැකියාව දියයුතු පුද්ගලයෙක් නෙමෙයි. වැරදි විශාල ප්‍රමාණයක් තිබෙනවා. මේ පිළිබඳව ඔබතුමාගේ දැනුවත්කම කොහොමද?

මම නම් දැනුවත් වෙලා හිටියෙ නෑ. නමුත් ඔබ දැන් කියපු කාරණා පිළිබඳව අද හෙටම සොයල බලලා මේ සියලු චෝදනා පිළිබඳව පරීක්ෂණයක් කරල තියනව නම් වැඩ තහනම් කරන්න ඕන. පඩි ගෙවන්න අවශ්‍ය නැහැ. මෙතන විශාල අලාභයක් වෙලා තිබෙනවා. ඒ විගසින්ම විනය පරීක්ෂණයක් කරන්න ඕන. මාසයක් හෝ දෙකක් ඇතුළත එම විනය පරීක්ෂණයත් කරල ඉවර වෙන්න ඕන. ආපසු ඔහු නිර්දෝෂි වුණොත් සේවයෙ පිහිටුවන්නත් නැත්නම් සේවයෙන් ඉවත් කරන්නත් ඕන.

වී මිලදී ගැනීම සඳහා බෑග් ලක්ෂ 9ක් ඇතුළේ තියෙද්දි බෑග් ලක්ෂ 20ක් 19ත් වගේ ප්‍රමාණයක් වුවමණාය කියල මේ පුද්ගලයා විසින් ඇණවුම් කරල තිබෙනවා. රාජ්‍ය මුදල් විශාල ප්‍රමාණයක් අවභාවිතා කරල තිබෙනවා. බෑග් ලක්ෂ 19ක් නම් ඕන ලක්ෂ 9ත් බෑග් තියෙද්දි බෑග් ලක්ෂ 20ක් ගෙනැත් තිබෙනවා. ඒ බෑග් ටිකට මොනා වුණාද දන්නේ නෑ. මත්තල වී ගබඩා කරන්න ගත්තා කිව්වා. මේ පුද්ගලයා මැදිහත් වෙලා රාජ්‍ය මුදල් ලක්ෂ 390 ක් පමණ වියදම් කරලා ප්ලාස්ටික් ආවරණ මිලදී ගත්තා. ඒවයින් කිසිම දෙයක් කළේ නැහැ. මේ වගේ තවත් පුද්ගලයින් ගණනාවක් ඉන්නවා.

චෝදනා ඉදිරිපත් කරන එක හොඳයි. මම නොදැනුවත් වුණු දේවල් තිබෙනවා. විමර්ශන කරන්න තිබෙන හැම දෙයකම විගණනය කරන්න අපි උපදෙස් දීලා තිබෙනවා. විමර්ශනයක් කරල තමයි වැඩ පටන් ගන්නත් ඕන. විජයවර්ධන මාවතේ තිබෙන සතොස තිබෙන ගොඩනැඟිලි බලන්න මම ගිය සතියේ පෞද්ගලිකවම ගියා . එතන මම දැක්කා සහල් ගබඩාවක් වහල තිබෙනවා. පකිස්තානයෙන් ආනයනය කරපු සහල්. පරිභෝජනයට සුදුසු නැතිව ගබඩාවෙ වහල තිබෙනවා. කන්ටේනර් 15ක තරම් සහල් ප්‍රමාණයක් ලැබී නැති බව එතනින් දැනගත්තා. මේ පිළිබඳව සොයා බලන්න අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට දුන්නා. ඒවගේම එතන ජෙනරේටර්ස් 165ක් ගෙනැල්ල තිබෙනවා. එතනත් අපරාධයක් සිදුවෙලා තිබෙනවා. ඒ ඔක්කොම සුද්ධ කරගෙන තමයි මේ වැඩ ටික ඉස්සරහට ගෙනියන්න වෙලා තියෙන්නේ.

(දුරකතනයෙන්)

ඇමතිතුමනි මහවැලි ව්‍යාපාරය ආරම්භ කළාට පසුව අපේ ඉඩම් ඒ කාලෙම පවර ගත්තා. අද වෙනකම් මේ ඉඩම් නිදහස් කරල දීලා නැහැ. තවත් මේ වගේ කිහිප දෙනෙක්ම ඉන්නවා. වෙළෙඳ වටිනාකමට මේ ඉඩම් දෙනව කියල අපිට ඒ කාලෙ කිව්වා. නමුත් අපිට ඉඩම් ලබා දුන්නෙ නැහැ. අපි මානව හිමිකම්වලට ගියා. අපි ඇමතිතුමාගෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ මෙය තවත් කෙනකුට පවරන්නෙ නැතුව අපිට ඉතාම සාධාරණ විසඳුමක් දෙන්න කියලා.

ඔබතුමාගෙ ප්‍රශ්නෙ පැහැදිලිව අපට ලියල එව්වොත් හැකි ඉක්මනින් විසඳුමක් ලබා දෙන්න පුළුවන්. මහවැලියෙන් ඉඩම් ඕන නම් ඉඩම් දෙන්න පුළුවන්. වන්දි ලබා දීමට අවශ්‍ය නම් ඒ සඳහා වෙනම ක්‍රමවේදයක් තිබෙනවා. මෙතෙක් කලක් ප්‍රමාද වීමට හේතුව හොයල බලල විසඳුමක් දෙන්නම්.

මහවැලි ව්‍යාපාරය අරම්භ කරල බොහෝ කාලයක්. නමුත් මේ ඉඩම්වල අයිතිය මහවැලි ජනපදිකයින්ට ලැබිලා නැහැ කියල චෝදනාවක් තිබෙනවා. ඔවුන්ට හිමිකම දෙන්න කෙටුම්පත් කරපු තැන් තිබෙනවා. මේ හිමිකම ඔවුන් නොලැබෙන්න කුමක් හෝ හේතුවක් තිබෙනවද?

මම පසුගිය කාලේ සොයා බැලුවා, අවුරුදු 30-40 ඉඩම්වල පදිංචි වෙලා ඉන්න ජනතාව ඉන්නවා. ඔවුන්ට ඔප්පුවක් ලබා දීලා නැහැ. හැමෝම බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ ඒ ඉඩමෙ අයිතිය. අපි ඒක ඉක්මනින් ලබා දෙනවා. අධ්‍යක්ෂ ජෙනරාල්තුමා උපදෙස් දීලා ඒ සම්බන්ධව වැඩපිළිවෙළක් ආරම්භ කළා. ඒකෙ කලාප 10ක් තියනවා. මම කිව්වා වලව කලාපයෙන් පටන් ගන්න කියලා. මාස 6ක් ඇතුළත ඉඩම් ප්‍රශ්න විසඳන්න කටයුතු සලස්වන්න කියල උපදෙස් දුන්නා. දැනටමත් ඒක ක්‍රියාත්මක වෙලා තිබෙනවා. ඔප්පු 500-600ක් දැනටමත් සකස් කරල තිබෙනවා. ඒක අපිට කලාපයෙන් කලාපයට කරන්න පුළුවන්. අනෙක් කලාපවලත් මේ කටයුතු ඉක්මනින්ම කරන්න අප බලාපොරොත්තු වෙනවා.

දැන් ඔබතුමා දරන්නේ ඉස්සර 10 දෙනෙක් පමණ දරපු අමාත්‍යංශ. ඒ අතර ඔබතුමා සඳහන් කළා පාර්ලිමේන්තු දිනවල හැරෙන්න අනෙක් දිනවල ඉන්නෙ නිවෙසේ කියලා. කොළඹ තමයි අමාත්‍යංශ තියෙන්නේ ඔබතුමා ගෙදර ඉඳල මේක කරන්නෙ කොහොමද?

තනතුරු බාර ගන්න කලින් තමයි එහෙම කළේ.

හදබිම අධිකාරිය බොහෝ කාලයක් තිබුණේ කෘෂිකර්ම අමාත්‍යංශය යටතේ. පසුගිය රජය කාලෙදි ඒක ග්‍රාමීය සංවර්ධන අමාත්‍යංශය යටතට පවරලා තිබුණා. දැන් ආපසු තියෙන්නෙ ඔබතුමා යටතෙ. ඔබතුමාගෙ ආයතන ලැයිස්තුවෙ ඒක සඳහන් වෙලා නෑ. ඒක තියෙන්නෙ ජාතික කෘෂිකර්ම හා ජනාවාස සංවර්ධන අධිකාරියේ. මේක පටන් ගත්තෙම ඒ නමින් මේකෙ ප්‍රශ්නයක් තිබෙනවා. මේ හදබිම අධිකාරිය පසුගිය රජය කාලෙදි වෙනස් කරල තිබෙනවා. මේක සමුපකාර දෙපාර්තමේන්තුවට පවරලා ඒකට විරුද්ධව සටන් කරපු නිසා සේවකයො 14 දෙනෙක්ගෙ වැඩ තහනම් කරලා තව අයගේ පඩි නැවැත්තුවා. මේ ගැන ඔබතුමා යමක් දන්නවද? මේ පිළිබඳව ඔබතුමාට වැඩපිළිවෙළක් තිබෙනවද?

මම හදබිම අධිකාරිය ගැන දන්නේ 2006 කෘෂිකර්ම සංවර්ධන ඇමතිවරයා ලෙස කටයුතු කරද්දි. හදබිම අධිකාරියෙ වෙළෙඳ සලෙන් විශාල කාර්ය භාරයක් සිදුවුණා. නමුත් මම ගිහින් බලන විට ගොවීන්ගෙන් නෙමෙයි මිලදී ගන්නේ. පොළට ගිහින් ගෙනැල්ලා මෙතන තියලා අලෙවි කරනවා. අපි නවීකරණය කරල ආකර්ශනීය විදියට ගොවීන්ගෙන්ම මිලදී ගන්න නැවත පටන් ගත්තා. හදබිම අධිකාරියෙන් ගන්න එළවළු, පළතුරු ටික සෝදලා පැකට් කරලා මේ අලෙවි සලේ විකුණනවා. මේ වැඩපිළිවෙළ පටන් ගත්තට පස්සෙ දවසක ආදායම ලක්ෂ 2-3-4 වුණා. නමුත් පසුගිය කාලෙදි මෙයට පත් වුණු නිලධාරීන් තවම ලියාපදිංචි කරලත් නැහැ සමුපාකාරය නමින් සමුපාකාරයක් හදාගෙන ඒ අයම ඒකෙම තනතුරු ලබාගෙන එතන තිබෙන සම්පත් සියල්ලම පාවිච්චි කරල තිබෙනවා.

හදබිම අධිකාරියෙ සභාපතිත් සමුපාකාර සමිතියෙ සභාපතිත් දෙන්නම එක්කෙනෙක්. මේ ගිවිසුම අත්සන් කරල තියෙන්නේ එකම සභාපතිවරයෙක් අතරෙ.?

නීත්‍යානුකූලව ඒ කටයුතු කෙරිල නැහැ. ඒ පිළිබඳව අපි විමර්ශනය කරල ඒ කටයුතු තරගෙන යනවා. ඒ වගේ රැකියා අහිමි වුණ 15 දෙනාව නැවත ගන්න කියල අපි සභාපති තුමාට කිව්වා. ඒවගේම සමුකාරයෙ තිබෙන දේවල් සියල්ල පවරගන්න කිව්වා. නීත්‍යානුකූලව ලියාපදිංචි වෙලා නැති නිසා. ඒවගේ ලොකු වංචාවක් වෙලා තිබෙනවා.

මිලියන 15ක පමණ මුදලක් එම ආයතනයේ තිබෙනවා. එම මුදල සුබසාධන අරමුදලක් ලෙස යොදාගන්න යන බවක් කියැවෙනවා. එයට ඔබතුමා ඉඩදෙනවද?

එහෙම කරන්න දෙන්න බැහැ.

ඇමතිතුමනි තාක්ෂණය එකතුවීමත් එක්ක ගොවීන්ට මේ තාක්ෂණය පිළිබඳ දැනුම කෘෂි කර්මාන්තය ගැන නව දැනුම ලබාදෙන්න ඔබතුමාගෙ අමාත්‍යංශෙ අලුත් වැඩපිළිවෙළක් සකස් කරල තිබෙනවද?

අපි ඕක පටන් ගෙන හුඟක් කල්. බටඅත කෘෂිකාර්මික සංචාරක තාක්ෂණික ගොවිපළවල් පටන් ගත්තා. මේවා තාරුණ්‍යය ආකර්ෂණය කරගෙන පටන් ගත්ත දේවල්.

හෙළ බොජුන් හල් පටන් ගත්තා. මේකෙ තියෙන ආකර්ෂණය අනුව දිගටම කරගෙන යනවා. කෘෂිකර්මාන්තයෙ යෙදෙනකොට අභිමානයක් ඇතිවෙනවා. තරුණයන්ටත් එහෙමයි. ගොවීන් කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයෙන් උපාධියක් ලබා දීමේ සැලැස්මක් අපි ඒ කාලෙ පටන් ගත්තා. ඒක දිගටම කරගෙන යනවා. දැනටමත් රුහුණු විශ්වවිද්‍යාලය හා සම්බන්ධ තාක්ෂණික උද්‍යානයක් හම්බන්තොට තිබෙනවා. එතන යාපනය අම්පාර වැනි ප්‍රදේශවල 1000ක පමණ තරුණ ගොවි මහත්වරු හැදෑරීම් කරනවා. ඒ අනුව අපට හැකියාව තිබෙනවා තරුණයන් ආකර්ශනය කරගෙන සෞභාග්‍යයේ දැක්ම අනුව තාක්ෂණය යොදාගෙන තරුණ පිරිස නැවත වරක් කෘෂිකර්මාන්තයට එකතු කරගෙන අපේ රටේ අවශ්‍යතාවය පමණක් නොවෙයි අපට පුළුවන් වෙයි අතිරික්තය හරහා විදේශ විනිමයකුත් ලබාගන්න.

ඇමතිතුමනි ඹබතුමාලගෙ කාලෙ මාතලේ දිස්ත්‍රික්කයේ ව්‍යාපෘති 2ක් පටන් ගත්තා. මොරගහකන්ද සහ කළු ගඟ ව්‍යාපෘතිය. පසුව මේ දෙකම බොහොම හදිසියේ විවෘත කරනු ලැබුවා.

ඔබතුමාට දැනගන්න ලැබිල තිබෙනවද මේවා විවෘත කළේ සම්පූර්ණ කරලද කියලා?

අපට ඊළඟ පාර සම්පූර්ණ කරල විවෘත කරන්න පුළුවනි.

ඒ කියන්නේ දැනට ප්‍රශ්නයක් තිබෙනවද?

තව ප්ලග් එකකින් අපට මේක සම්පූර්ණ කරලා විවෘත කරන්න පුළුවනි. මොරගහකන්ද වැඩ පටන් ගත්තේ 2007 දී පමණ. මම එතකොට වාරිමාර්ග ඇමතිවරයා. මගේ අමාත්‍යංශෙ වාරිමාර්ග ඉංජිනේරුවො 30-40ක් අරගෙන එහේ ගිහින් මේක කරන්නෙ කොහොමද කියල අධ්‍යයනය කරල වැඩ පටන් ගත්තා. ඒක බාරගත්තේ නිමල් සිරිපාල ද සිල්වා ඇමතිතුමා. භාණ්ඩාගාරයෙන්, අයවැයෙන් ඒකට ලබාදීපු ප්‍රතිපාදන ප්‍රමාණවත් නැති නිසා 2013 වෙනකොට ව්‍යාපෘතියෙ ඉතිරි ටික කරන්න චීනෙන් ණයක් ලබාගත්තා. ඉන්පස්සෙ චීනෙත් සමඟ වැඩටික කරගෙන ගියා. 2015 දී මෙහි කටයුතු නැවත නතර වුණා. නැවත වරක් ආරම්භ කළා. දැන් තව වැඩ කොටසක් කරන්න තිබෙනවා. මේ පිළිබඳව ඇති ප්‍රගතිය පිළිබඳව සාකච්ඡා කළා. මොරගහකන්දෙ තිබෙන වතුර ප්‍රමාණය බැලුවොත් ප්‍රමාණවත් නැති බවක් පෙනෙන්නට තිබෙනවා. උමං මාර්ගයෙන් කිලෝමීටර් 27ක් පමණ අරගෙන යන එක සුදුසු ද කියල දැන් අධ්‍යයනය කරගෙන යනවා.

යම්කිසි ව්‍යාපෘතියක් පටන් ගන්නා විට ඒ ප්‍රදේශයට කිසිදු ප්‍රතිලාභයක් ලැබෙන්නෙ නැහැ. ඒ වගේ ජලාශ ව්‍යාපෘති වලදී සැතපුම් දහස් ගණනක් ඈත ප්‍රදේශවලට තමයි ප්‍රතිලාභ ලැබෙන්නෙ. මේ වගේ ව්‍යාපෘතිවල ප්‍රතිඵල ලැබෙන්නෙ පොලෙන්නරුව උතුර වගේ ප්‍රදේශවලට. නමුත් මේ ප්‍රදේශවලටත් යම්කිසි අතුරු ඇළ මාර්ගවලින් ජලය ලබා දීමේ ක්‍රමවේදයක් තිබෙනවා. ලග්ගල පල්ලෙගම ආශ්‍රිත ගොවීන්ට ජලය ලැබෙන්නෙ නෑ. ඒ තුළින් ඒ ප්‍රදේශයට ජලය ලබාදෙන්න හිරිගඩු ව්‍යාපෘතිය කියල එකක් තිබුණා. නමුත් තවමත් ඒක පටන් අරගෙන නැහැ. ඒ ගොවි ජනතාව දැඩි අර්බුදයකට ගිහින් තියෙන්නෙ.

ඔබතුමා මේකට ගන්න පිළියම කුමක් ද?

දැනට ඒවා පිළිබඳව අධ්‍යයනය කරලා කුඩා පරිමාණයේ ජල යෝජනා ක්‍රම ආරම්භ කරන්න පුළුවන් නම් අපිට ඒක කරන්න පුළුවන්. නමුත් විශාල දේවල් කරන්නත් ඕන. කුඩා ජල යෝජනා ක්‍රම ඒ ප්‍රදේශවලට ආරම්භ කරලා ප්‍රශ්න විසදගන්න පුළුවන් වෙයි. ලංකාවෙ වාරිමාර්ග ක්ෂේත්‍රයේ රටපුරාම මෙය සිදුවෙලා තිබෙනවා.

වයඹ ඇළ ව්‍යාපෘතියත් ඉබි ගමනින් යන්නේ?

මම ඒ දවස්වල කළේ කෙළින්ම වාරිමාර්ග දෙපාර්තමේන්තුවෙ පළපුරුදු ඉංජිනේරු මහත්වරු සම්බන්ධ කරගෙන සෘජුවම ශ්‍රමිකයන් යොදාගෙන කටයුතු කරපු දේ ඉතාමත් සාර්ථක වුණා. වෙහෙරගල කළා. අම්පාර දිස්ත්‍රික්කයේ මහඔය රඹකැන් ඔය කළා. දැදුරු ඔය කළා. ඒක බොහොම ඓතිහාසිකයි. ඒක බලන්න ගිහින් කලබලයකුත් වුණා. නමුත් ඒක සාර්ථකයි. ඒවගේ කළොත් එම ව්‍යාපෘති ඉතාම සාර්ථක වගේම ඉක්මනින් කරගන්නත් පුළුවනි. එමගින් අපේ ගම්වල ඉන්න අයට අතට සල්ලි එන විදියටත් කරන්න පුළුවන්.

මේ වගේ ව්‍යාපෘතිවලදි ජනතාව පදිංචි වෙලා හිටපු අති විශාල භූමි ප්‍රමාණයක් අයිති කරගන්න වෙනවා. ඒ අයට කළු ගඟේ දෙවැනි අදියර යටතේ වන්දි ගෙවල නැහැ. ඒ අය ඉන්නෙ කමන්ගේ දුර බැහැර ඥාතීන්ගෙ ගෙවල්වල. ඒ අයට කිසිම පිළියමක් නැහැ.ඉඩම් ලබාදීමකුත් නැහැ. නිවාසත් නැහැ. වෙළෙඳ කුටිත් නැහැ. අවුරුදු ගාණක් අසරණ වෙලා ඉන්නෙ.

මම ඒ පිළිබඳව සොයා බලන්නම්. සාමාන්‍යයෙන් ජලාශයක් ඉදි කරනවිට කෘෂි කර්මාන්තය පිළිබඳව පමණක් නොවේ පානීය ජලය පිළිබඳවත් අපි බලනවා. පානීය ජලයට ප්‍රමුඛතාවය දෙනවා. වාරිමාර්ගයේ සාමාන්‍යයෙන් කිලෝමීටර් 60-70ක් ඇළවල් කැපුවම අවසාන ගොවි ජනපදවලට වතුර යන්නෙ නැහැ. අතරමගදි ඒ අය බට දාලා විවිධ ක්‍රම මගින් වතුර ගන්නවා. එවිට වතුර යන්නෙ නැහැ. ඒ අය ගිහින් පදිංචි වුණාම දිගටම ප්‍රශ්න.

නාගරික ප්‍රදේශවල පුරන් වුණු කුඹුරු ව්‍යාපාරකයෝ මිලදී අරගෙන ඒ ඉඩම් කට්ටි කරලා සාමාන්‍ය මිනිස්සුන්ට විකුණනවා. ඒක කුඹුරු ඉඩමක්. ඉඩම් ගන්නෙ නිවාස හදාගන්න. ඒ මින්ස්සුන්ට නිවාස හදාගන්න බැහැ කුඹරු පුරවලා නෙමෙයි දෙන්නේ. මෙවැනි ප්‍රශ්න එක්තරා කාලෙක ඉඳලා ක්‍රියාත්මත වෙනවා.

ඉඩම් ගොඩකිරීමේ ප්‍රතිපත්තිය කුමක් ද?

කුඹුරු ගොඩකිරීමේ ප්‍රතිපත්තිය කුමක්ද?

මෙවැනි කටයුතු සඳහා ඔබතුමා ගන්නා ක්‍රියාමාර්ග මොනවාද?

දැනට කුඹුරු ගොඩකරන්න දෙන්නෙ නැහැ. නමුත් යම් යම් අවස්ථාවන් සඳහා කළ යුතුම නම් ඒවා නිදහස් කරනවා. සමහර වැවැ කණ්ඩිය පහළත් ගොඩනැඟිලි හදලා තිබෙනවා. හෝටල් හදලා තිබෙනවා. ඒකට අදාළ නිලධාරීන් සොයා බලා කටයුතු නොකිරීම නිසා තමයි මේ ප්‍රශ්න ඇති වෙලා තිබෙන්නේ.

කුඹුරු ගොඩකිරීමේදී නිලධාරීන්ට අතයට ගනුදෙනු වෙනවා කියල තමයි කියන්නේ?

කෘෂිකර්ම පර්යේෂණ නිලධාරීන්ගේ ඉඳලා යම් ගනුදෙනුවක් වෙනවා කියල කියනවා.

කෙනකුට කුඹුරක් ගොඩකරගන්න ඕන නම් ඒකට කිසියම් වැඩපිළිවෙළක් තිබෙනවද?

ඒ ඉඩම කුඹුරක් කරන්න සුදුසු නැත්නම් එතන ගෙයක් හදන්න ඉඩ නෙදෙනවා නම් ඒක අසාධාරණයක්. ඒ වගේ ඒවට නීති ලිහිල් කරන්න වැඩපිළිවෙළක් අපි කරගෙන යනවා. නමුත් කුඹරු නම් වෙනත් කටයුත්තක් සඳහා යොදාගන්න අපි ඉඩ තියන්නේ නැහැ. අපේ ප්‍රධානම වගකීම ආහාර නිෂ්පාදනය.

වී ගොවියන්ට කලට වෙලාවට වතුර සහ පොහොර අවශ්‍යයි. රුපියල් 350ට නෙමෙයි 3500ට වත් ගන්න පොහොර නැහැ. මේක ලොකු ප්‍රශ්නයක්. ඒ සම්බන්ධව ඉදිරියේදී ගන්නා වැඩපිළිවෙළ කුමක්ද?

ඉස්සර වගා නිලධාරීන් හිටියා. ඒ අය ගම්වලට ගිහින් ගොවි ජනතාව හමුවෙලා කතා කරනවා. පසුගිය කාලෙදි ඒ මහත්වරු නැති වෙලා ගියා.

දැන් ඒ වගකීම් දරන්නෙ කවුද?

මේ දවස්වල පොහොර හිඟයක් ගැන කතා කරනවා. කුඹුරු ගොවිතැන් කරලා අවසන්. ඒ සඳහා අවශ්‍ය පොහොර තිබුණා. වී ගොවිතැන් සඳහා අවශ්‍ය පොහොර මෙට්‍රික් ටොන් 24000ක් පමණ තිබෙනවා. දැනට හිඟවෙලා තියෙන්නෙ පෞද්ගලික අංශයේ පොහොර. තේ රබර් පොල් අයත් වෙන්නෙ පෞද්ගලික අංශයට. එහිත් යම් ප්‍රමාණයකට පොහොර තිබෙනවා. ඇණවුම් කරල තිබෙනවා. ඒවා ටෙස්ට් කරන්නත් කාලයක් යනවා. මේ නිසා තමයි ගොවීන්ට නිසි වෙලාවට පොහොර ටික නැති වෙන්නේ.

වගා නිලධාරීන්ගෙ අඩුව පුරවන්න අපි හදලා තියෙනවා කෘෂිකර්ම නිෂ්පාදන සහ පර්යේෂණ සහකාර තනතුරක් ඒ අය ගොවිජන සේවා කාර්යාලවලට අනුයුක්ත කරල තිබෙනවා.

සටහන

චතුමි පිටිපන

කඳපොළ ත්‍රීවීල්

කඳපොල නගරයට වැඩි වශයෙන් එන්නේ හැමදාමත් දැක පුරුදු මුහුණුම තමයි. බොහෝ විට මිනිස්සුන්ට  ගොවිතැන් කටයුතුවලට අවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය අරන් යන්න තමයි ත්‍රිරෝද රථ භාවිත කරන්නේ. කෘමිනාශක ටික, බෙහෙත් පොහොර ටික තමයි අපි වැඩිපුර අරන් යන්නේ. එහෙම අරන් ගියා කියලා වැඩි මුදලක් ගන්න බෑ. මොකද මේ අය අපි දන්න හඳුනන පුද්ගලයෝ. අපේ ඥාතීන්,  නැත්නම් අසල්වැසියෝ.

නුවරඑළිය කිව් සැණින් අප මතකයට එන කාරණා අතරින් ප්‍රධාන කාරණයක් වන්නේ උඩරට එළවළු භෝග වගාවයි. ක්‍රමානුකූල, සිත් ඇදගන්නාසුලු උඩරට ගොවි බිම් සිහිපත් කිරීමත්, සිතට චමත්කාරයක් ඇති කරවන බව නිසැකය. ඒ අතරින් නුවරඑළිය නගරයට කිලෝමීටර් පහක පමණ දුරින් පිහිටි කඳපොළ ගම්මානය, උඩරට එළවළු වැඩි වශයෙන්ම වගා කරන ප්‍රදේශය යැයි කීවොත් නිවැරැදිය. කඳපොළ ගම්මානයට යන ගමනේදි නෙත ගැටෙන්නේ බැලූ බැලූ අත ඇති දර්ශනීය එළවළු වගාවන්ය.

එළවළු අතරින් කඳපොළ වැඩි වශයෙන්ම ප්‍රසිද්ධියට පත්ව ඇත්තේ ලීක්ස් වගාවටයි. එහි ගොවියන්ට ඇත්තේ ඔවුනටම ආවේණික එළවළු වගා ක්‍රමයකි. මිශ්‍ර භෝග වගාවක් ලෙස හැඳින්විය හැකි එම ගොවිතැනේදි ඔවුහු එකම පාත්තියේ ලීක්ස්, කැරට් සහ සලාද වගාව එකවිට සිදුකරති. බොහෝ විට බීට්රූට් ද ඊට ඇතුළත් කරන ඔවුන් එම භුමියෙන් වඩා වැඩි ආදායමක් ලබාගැනීමට සමත් වේ.

පැළ සිටුවා මාස එකහමාරකින් පමණ සලාද නෙළා ගන්නා ගොවීහු මාස දෙකහමාරකින් පමණ බීට්රූට් ද, මාස තුනහමාරකින් කැරට් අස්වනු ද නෙළා ගනිති. ලීක්ස් අස්වනු නෙළා ගැනීමට මාස පහක් පමණ ගතවේ. ඒ අනුව ක්‍රමානුකූල ආදායමක් ලබාගන්නා කඳපොළ ගොවියන්ගේ අතමිට කවදත් සරුය.

එමෙන්ම කඳපොළ නගරය හා ගොවිබිම් වටා ඇත්තේ හාත්පස විහිදුණු සරුසාර තේ වතු යායන්ය. දිවයිනේ ප්‍රසිද්ධ තේ වෙන්දේසිවල දී කවදත් කඳපොළ තේ සඳහා ලැබෙන්නේ ඉහළම මිලකි. සියවස් ගණනාවක් පුරා බ්‍රිතාන්‍ය මහ රැජිනට පවා යවා ඇත්තේ කඳපොළ තේ යායන්ගෙන් නෙළා ගත් රසවත් පිරිසුදු තේ කොළ බව ප්‍රචලිත මතයකි.

කුඩා කඩමණ්ඩියකින් සමන්විත කඳපොළ නගරය මැදින් නුවරඑළිය උඩපුස්සැල්ලාව ප්‍රධාන මාර්ගය හරහා දිනකට වාහන සිය ගණනක් ගමන් කරයි. ජනතාවගෙන් පිරුණු කලබලකාරි මේ නගරයේ ජන ජීවිතයට සෟජුව සම්බන්ධයක් ඇති ත්‍රිරෝද රථ රියැදුරන් මෙවර අප හමුවුයේ මගතොට මිතුරෝ විශේෂාංගය තුළින් ඔවුන්ගේ තතු විත්ති රටට ඉදිරිපත් කිරීමටය.

කඳපොළ එක්සත් ත්‍රිරෝද රථ සංගමයේ සභාපති මෝහනගාන්ධි ලිංගරාජා මහතා

"අපේ සංගමයේ සාමාජිකයන් 60 ක් විතර ඉන්නවා. ඒ අතර සිංහල, දෙමළ, මුස්ලිම් හැමෝම බොහොම සමගියෙන් ඉන්න එක තමයි වැදගත්ම කාරණය. මේ වෙනකොට සමිතිය ගොඩනඟලා වසර 20 ක් විතර වෙනවා. නගරයේ පොදු වැඩවලට නිතරම එකතු වෙන පිරිස අපි කියලා කිව්වොත් ඒක නිවැරදියි. පන්සලේ, පල්ලියේ, කෝවිලේ මොන දේ තිබුණත් අපි ඒකට උදව් කරනවා.

අපි ලියාපදිංචි සමිතියක්. හැම අවුරුද්දකම නුවරඑළිය ප්‍රදේශීය සභාවට සල්ලි බැඳලා අදාළ ලියාපදිංචි කිරීම් අලුත් කරගන්නවා. සමිතියේ සාමාජිකයන්ට තියෙන එකම ගැටලූව තමයි කිසිදු ලියාපදිංවියක් නැති පිටස්තර ත්‍රිරෝද රථ ඇවිල්ලා මගී ප්‍රවාහනය කරන එක. අපි ඒ ගැන ප්‍රාදේශීය සභාවට කිව්වම පොලිසියට කියන්න කියනවා. පොලිසියට ගියාම ප්‍රාදේශීය සභාවට කියන්න කියනවා. එහෙම වුණාම අපි අසරණයි. පිටස්තර අය එක්ක ප්‍රශ්න හදාගෙන සමගිය නැති කරගන්නත් බෑ. මේ තත්ත්වය නිසා මේ රැකියාවෙන්ම ජීවත්වෙන සමිතියේ අයගේ ආදායම තමයි අහිමි වෙලා තියෙන්නේ."

ප්‍රදීප් ප්‍රමේෂ් දිසානායක මහතා

"කඳපොල නගරයට වැඩි වශයෙන් එන්නේ හැමදාමත් දැක පුරුදු මුහුණුම තමයි. බොහෝ විට මිනිස්සුන්ට වඩා ගොවිතැන් කටයුතුවලට අවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය අරන් යන්න තමයි ත්‍රිරෝද රථ භාවිත කරන්නේ. කෘමිනාශක ටික, බෙහෙත් පොහොර ටික තමයි අපි වැඩිපුර අරන් යන්නේ. එහෙම අරන් ගියා කියලා වැඩි මුදලක් ගන්න බෑ. මොකද මේ අය අපි දන්න හඳුනන පුද්ගලයෝ. අපේ ඥාතීන්, නැත්නම් අසල්වැසියෝ. ඒක නිසා නෑ බෑ කියන්නේ නැතුව අපි ඒ අයව අරගෙන යනවා."

එස්. යෝගරාජ් මහතා

"කඳපොළ නගරය පොඩි ටවුමක්. ඉඩකඩ සීමිතයි. ඒ වගේම තමයි ප්‍රධාන දේවල් ගන්න මේ අවට මිනිස්සු කඳපොළ නගරයට එනවට වඩා නුවරඑළියට නැත්නම් රාගලට යනවා. ඒක අපිට පාඩුවක්. ඒකට හේතුව හැටියට මිනිස්සු කියන්නේ කඳපොළ නගරයේ බඩු ගණන් නිසා ඒ වගේ ප්‍රධාන නගරයකට ගිහිල්ලා ගේන එක ලාබයි කියලයි. අපි නම් කියන්නේ නගරය සැලැස්මක් ඇතිව ඉදිවෙනවා නම් හොඳයි. හරියට නගරය සැලසුම් වෙලා තව කඩ සාප්පු ඉදිවෙලා, ජනතාවට සාධාරණ මිලකට තමන්ට අවශ්‍ය භාණ්ඩ මිල දි ගන්න තත්ත්වයක් ඇතිවුණොත් ඒ මිනිස්සු ටවුමට නිතර එනවා. එතකොටයි අපේ ආදායම වුණත් වැඩි වෙන්නේ."

කැලූම් මධුසංඛ මහතා

"අපිට වුණත් ත්‍රීවීල් එකකට අවශ්‍ය අමතර කොටසක් ගන්නවත් කඳපොළ ටවුමේ වෙළෙඳ සලක් නෑ. වීල් එක කැඩුණොත් බඩු අරන් එන්න වෙන කොහේ හරි යන්න ඕනේ. ඊට අමතරව ටවුමේ ෂෙඞ් එකේ සතියක් පෙට්‍රල් තිබ්බොත් සතියක් නෑ. පෙට්‍රල් නැති වෙන්නෙත් ගොඩක් වෙලාවට අපිට හයර් තියෙන, වත්තේ අයට පඩි දාන දවස්වලටම තමයි. සමහර විට ඒ පෙට්‍රල් දාගත්තම වීල් එක මිස් කරනවා. නමුත් නුවරඑළියෙන් පෙට්‍රල් ගහගෙන ආවම එහෙම වෙන්නේ නෑ. මේ වගේ දේවල් නිසා අපිට රැකියාව හරියට කරගෙන යන්න බැරි වෙන අවස්ථා තියෙනවා."

සටහන සහ ඡායාරූප

සම්පත් ජයලාල් කඳපොල සමූහ

පළමු ශ්‍රේණියට දරුවන් ඇතුළත් කර ගන්න කාලය වන විට සෑම මව්පියකුම උත්සහ ගන්නේ ජනප්‍රියයැයි සම්මත පාසලකට තම දරුවා ඇතුළත් කර ගැනීමට ය. එහි දී ඇතිවන තරගය නිමා වන්නේ ඇතැම් දරුවකුට පාසලක් අහිමි වීමෙන් බව ද බොහෝ විට පෙනේ. එකී තත්ත්වයට විසඳුමක් වශයෙන් පන්ති කාමරයක සිටින දරුවන් සංඛ්‍යාව වැඩි කිරීම කෙරෙහි අවධානය යොමුව ඇති නමුත් එම තීරණය සම්බන්ධව ද ඇත්තේ විවාදයකි.අද දේශපාලන කොලෝසියමෙන් අවධානය යොමු වන්නේ ඒ පිළිබදව ය.

තාවකාලිකව හොඳ විසඳුමක්

කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ සමාජ විද්‍යා අධ්‍යාපන අධ්‍යයනාංශයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය එස්. ගලගම

පන්තියක ළමුන් හතළිහක් දක්වා වැඩි කිරීමට කෙරෙන කතා බහ සිදු කෙරෙන්නේ මොන පදනම මතද කියන එක මම හරියටම දන්නේ නෑ. කෙසේ නමුත් මේ තීරණය ගන්නට ඇත්තේ ජනප්‍රිය පාසල්වලට තියෙන දැඩි ඉල්ලුම නිසා වෙන්න ඇති. ඒ ඉල්ලුමට සැපයීම ලෙස අලුත් පන්ති කාමර ඉඳි කරන්න ඉඩ හෝ වෙනත් හැකියාවන් හා සම්පත් නැති නිසා මේ තීරණය ගන්න ඇති. ජනප්‍රිය පාසල්වලට ළමුන් ඇතුළත් කර ගැනීම, දැවෙන ගැටලුවක් නම් මේ අරගෙන තියෙන තීරණය තාවකාලික වශයෙන් හොඳයි. අයදුම්පත් තුන් හාරදාහක් ලැබෙන පාසල්වල ඇතුළත් කරගන්නේ ළමුන් සීයක් හෝ දෙසීයක් නම් තවත් පන්තියකට දරුවන් පස් දෙනකුට අයදුම්පත් යවන්න පුළුවන්. අනෙක් අතට මේ වෙන කොට පන්ති කාමරයකට සීමා කරලා තියෙන්නේ තිස් පහක් වුණත් අයථා මාර්ගයෙන් ඊට වඩා ඇතුළත් කරනවා. හොර පාරේ කරනවා ට වඩා කියලම කරන එක හොඳයි. එතකොට අයථා නොවන විදියට ඉතිරි පස් දෙනාටත් ඇතුළත් වෙන්න පුළුවන්. විනිවිද පෙනීම හොඳයි.

ජනප්‍රිය පාසල්වල තමයි දක්ෂ ගුරුවරු වැඩිපුර ඉන්නේ. ඒ ගුරුවරු තමයි ටියුෂන් කරන්නෙත්. ගම්වල ඉන්න දුෂ්කර පාසල්වල ගුරුවරුන්ගේ තත්ත්වය මැන බැලෙන ක්‍රමයක් නෑ. ඒ අනුව බැලුවමත් තවත් ළමයි පස් දෙනකුට දක්ෂ ගුරුවරුන්ගේ හෙවණැල්ල වැටීමත් සිද්ධ වෙනවා. ඒකත් හොඳ දෙයක් කියලා කියන්න පුළුවන්.

පන්ති කාමරයක ළමයි වැඩි කිරීම සම්බන්ධයෙන් අමාරුවෙන් හොයා ගන්න හොඳ ටිකක් තමයි මේ විදියට කියන්න පුළුවන් වෙන්නේ. එහෙත් අධ්‍යාපන පීඨයක් විදියට අපට මේ ක්‍රමය දිගුකාලීන වශයෙන් හොඳ ක්‍රමයක් කියලා කියන්න බෑ. පන්තියක ළමයි හතළිහක් පනහක් ඉන්නේ නොදියුණු රටවල. දියුණු රටවල පන්තියක සිටින්නේ ළමුන් විස්සක් විතර ප්‍රමාණයක්. ලංකාවේ ගුරුවරු එක් අයකුට සිටින්නේ ළමුන් 17ක් වැනි ප්‍රමාණයක්. 1:17 අනුපාතය කියන්නේ ඉතාම හොඳ තත්ත්වයක්. නමුත් සම අධ්‍යාපන අයිතීන් නැති නිසා මේ තත්ත්වයෙන් අපට නිසි පල ලබාගන්න බැරි වෙලා තියෙනවා. ගුරුවරයකුට සිටින ළමුන් ගණන අඩු වුණාම දරුවන්ගේ රුචි අරුචිකම්, හැකියාවන් ගැන දැන ගැනීමට ගුරුවරයාට පුළුවන්. ඒ අනුව දරුවන්ගේ හැකියාව උපරිම තලයකට ගෙන ඒමට ගුරුවරයාට පුළුවන්. දරුවන් සංඛ්‍යාව වැඩි වුණොත් ගුරුවරයාට ඒ හැකියාවන් උපරිම තලයකට ගේන්න බෑ. මොකද දරුවන් ගණන වැඩි වුණාම දරුවන්ගේ හැකියා, රුචි අරුචිකම් හඳුනාගන්න ගුරුවරයාට වෙලාවක් නෑ.

ගුරු සහායකයෙක් දානවා කියලා කියන්නේ ඒ නිසා වෙන්න ඇති. නමුත් ගුරු සහායකයා කියන කෙනා කාර්යාල කාර්ය සේවකයෙක් වගේ කෙනෙක් වෙන්න බෑ. ඒ කෙනා ගුරුවරයා වගේම සුදුසුකම් තියෙන කෙනෙක් වෙන්න ඕනේ. ඒ වගේම අවුරුදු දෙක තුනක් ඇතුළත නිසි ගුරු පුහුණුව ලබා දීලා පන්ති කාමරයක් තනිව බාර දෙන්න පුළුවන්කම තියෙන්න ඕනේ. එහෙම නැතිව කිසිම සුදුසුකමක් නැති අයව ගත්තොත් මේක අසාර්ථකයි.

දකුණු පළාතේ හිටපු අධ්‍යාපන අධ්‍යක්ෂවරයෙක් දිනකට පන්තියකට මවුපියන් හතර දෙනෙක් විතර සහයට කැදෙව්වා. නමුත් ඒක අසාර්ථක වුණා. ඒ අසාර්ථකත්වයට හේතුව මවුපියන්ට ඒ කාර්යය කරන්න දැනුමක් නැති වීම. ඒ නිසා ගුරු සහායකයන් බඳවා ගන්නවා නම් සුදුසුකම් ඇති අය බඳවා ගැනීමත් ඒ අයට ගුරු පුහුණුව ලබා දීමත් අත්‍යවශ්‍ය දෙයක්.

අධ්‍යාපනයේ සම සංකල්ප හතරක් තියෙනවා. ඉන් පළමු වැන්න වෙන්නේ දරුවන්ට සම අධ්‍යාපනය ලැබීමට ඇතුළත් වීමේ සමානාත්මතාවයි. හැම ළමයකුට අධ්‍යාපනය ලැබීමට පාසලකට ඇතුළත් වීමේ හැකියාව තියෙන්න ඕනේ. අපේ රටේ නියමිත වෙලාවට පළමු වසරට ඇතුළත්වීමට බැරි වුණ ළමයි ඉන්නවා. ඒ වගේම හය වසරට, උසස් පෙළට‍, විශ්වවිද්‍යාලයට ඇතුළත්වීමට බැරි වුණ ළමයිනුත් ඉන්නවා. මේ විදියට අසමාන වූ අධ්‍යාපනය සම කරන්නට කෙටි කාලීන හා දිගු කාලීන වැඩපිළිවෙළක් දියත් කරන්න ඕනේ.

ඇතුළත් වුණාට පසු සහභාගිත්වයේ සමානාත්මතාව හෙවත් උපයෝජනය ගැනත් අවධානය යොමු කරන්න ඕනේ. ළමයි වැඩි වුණාම මේ සම අවස්ථාව නැති වෙනවා. ඒ කියන්නේ හැම ළමයෙක්ම ජනකවියක් කියන්න ඕනේ කියලා හිතමු. නමුත් ළමයි වැඩි වුණොත් ඒක කරන්න බැරි වෙනවා. එතකොට හැලෙන්නේ ඉස්සරහට එන්නේ නැති දුර්වල, කම්මැලි ළමයි ටික. අධ්‍යාපනයෙන් එළියට ඇදලා ගන්නම ඕනේ ළමයි ටික හැලිලා යනවා. ඒක කොහෙත්ම හොඳ දෙයක් නොවේ.

අධ්‍යාපන සාධනය ඊළඟ කාරණාවයි. ඒ කියන්නේ දරුවන්ගේ හැකියා, රුචි අරුචිකම් අඳුනාගෙන, ඒ දරුවන්ට උපරිමයට එන්න උදව් කිරීමයි. නමුත් ළමයි වැඩි වුණොත් ඒක කරන්නත් බැරි වෙනවා.

හතර වැනි කාරණය පාසලට පරිබාහිරව වෙන දෙයක්. ඉන් අදහස් වෙන්නේ අධ්‍යාපන ප්‍රතිලාබ සමසේ බෙදී යාම. ඒ කියන්නේ අධ්‍යාපනයෙන් පසු රැකියා වෙළෙඳපොළේදී සම අවස්ථා ලැබීම. මේ විදියට කටයුතු සිදුවුණොත් තමයි අධ්‍යාපනයේ සම අවස්ථා ළමුන්ට ලබා දෙන්න පුළුවන් වෙන්නේ. අපි අධ්‍යාපන ප්‍රතිපත්ති හා තීරණ ගත යුතු වෙන්නේ මේ දේවල් වැඩිවර්ධනය වෙන විදියටයි. එසේ නොවුණොත් අධ්‍යාපනයෙන් බලාපොරොත්තු වෙන ප්‍රතිලාබ ලැබෙන්නේ නෑ.

ෆින්ලන්තය, ඩෙන්මාර්කය වැනි රටවල දරුවන්ට අධ්‍යාපනය විනෝදාංශයක්. ඒ රටවල දරුවන්ට අධ්‍යාපනය හිංසාවක් පීඩාවක් නොවෙන නිසා ඉතා කැමැත්තෙන් ඉගෙන ගන්නවා. අපිත් ඒ තත්ත්වයට ළඟාවෙන්න උත්සාහ දරනවා මිස, අධ්‍යාපනයේ ආපස්සට ගමන් කරන තීරණ ගත යුතුයි.

සුමේධා

ප්‍රශ්නය තියෙන්නේ පාසල් හතළිහක

ලංකා ගුරු සංගමයේ ලේකම් ජෝසප් ස්ටාලින්

පාසල්වලට දරුවන් ඇතුළත් කිරීමේ නඩු කිහිපයක් එකතු කරලා 2011 දී ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය මඟින් පාසලක පන්තියක දරුවන් 35 ක් සිටින යුතුයි කියලා තීන්දු කළා. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ඒ තීරණය දෙන්නේ 2016 සිට ක්‍රියාත්මක කරන්න. ඒ තීන්දුව ඒ අවුරුද්දෙම ක්‍රියාත්මක කරන්න නොදුන්නේ ආණ්ඩුවටයි අධ්‍යාපන අමාත්‍යංශයටයි ඒ තීරණයට යන්න අවශ්‍ය කාලය ලබා දෙන්න අවශ්‍ය වුණ හින්දයි. 2016 සිට පන්තියක දරුවන් 40 ක් ඇතුළත් කරන්න 2015 කැබිනට් තිරණය ගත්තා. ඒ සඳහා චක්‍රලේඛනයක් ඉදිරිපත් කරා. අධ්‍යාපන අමාත්‍යංශයෙන් නැවත අමාත්‍ය මණ්ඩල පත්‍රිකාවක් ඔස්සේ 2016 දී පන්තියක දරුවන් 40 ක් දෙනෙක්,2017 දී පන්තියක දරුවන් 39 ක් වගේ ම 2021 දී පන්තියක දරුවන් 35 ක් ඇතුළත් කරන්න ඕන කියන තීරණය කළා.

ඔය තත්ත්වය අනුව පන්තියක දරුවන් 40 කරන්න ගත් තීරණය වැරදියි. ඒක සම්පූර්ණයෙන්ම ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට අපහාස කිරීමක් . අපි සම්පූර්ණයෙන්ම ඒ තීරණයට විරුද්ධයි. මේ තීරණය ගත්තොත් අපි අනිවාර්යයෙන්ම ශේෂ්ඨාධිකරණයට යන්න තීරණය කරනවා.යුනෙසෙෆ් සංවිධානය කියන්නේ ලෝකයේ රටවල එක පන්තියක සිටිය යුත්තේ දරුවන් 20-23 ක් කියලයි. ලංකාවේ පාසලක එක් පන්තියක දරුවන් 40 ක් ඉන්නවා කියලා කියන්නේ යුනෙසෙෆ් සංවිධානයටත් විරුද්ධ වීමක්. අවංකවම කියනවනම් ගුරුවරයෙකුටත් සීමිත දරුවන් සංඛාවකට පමණයි උගන්නන්ට පුළුවන් වෙන්නේ. ළමයි 40 දෙනෙක් ඉන්න පන්තියක ගුරුවරයෙකුට සෑම දරුවකුටම අවබෝධවන ආකාරයකට උගන්වන්න බැහැ. ඒ නිසා දරුවන්ට අසාධාරණයක් වෙනවා.ගුරුවරුන් පංතියේ සෑම දරුවකුටම වැටහෙන්න උගන්වන්න බැරි වෙලා ඒ පංතියේ දරුවන්ගේ ලකුණුවල අඩු වීමක් වුණත් මේ කාරණාව නිසා ඒ ගුරුවරයාට දොස් කියන්න බැහැ. ඒ නිසා පන්තියක ප්‍රමාණය ඉක්මවා දරුවන් සිටීම දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනයට වගේ ම ගුරුවරුන්ගේ මානසික මට්ටමටත් විශාල බලපෑමක් වෙනවා.

ළමයි බොහෝමයක් එකම පාසලකට එකතු වුණහම කුඩා පාසල් වැහෙනවා. ගුරු සහයකයෝ පනස් දහසක් ගන්නවා කියලා ආණ්ඩුව කියනවා.ඒ වුණාට ලංකාවේ තිබෙන පාසල් 10,164 න් දරුවන් 40 ට වැඩි ප්‍රමාණයක් සිටීමේ ගැටලුව පවතින්නේ පාසල් 800 කට වැඩි ප්‍රමාණයකට විතරයි. අනෙක් පාසල්වල පන්තිවල දරුවන් ඉන්නේ 23 වගේ සුළු ප්‍රමාණයක්. එසේ තියෙද්දී ගුරු සහයකවරුන් පනස් දහසක් අරන් දාන්න තැනක් පවා නැති තරම්. ඇත්තටම ඒක අනවශ්‍ය දෙයක්.

2021 දී පන්තියකට ඇතුළත් කරන්නේ දරුවන් 35 දෙනෙක් විතරයි. ඒක පැවති ආණ්ඩුව චක්‍රෙල්ඛන නිකුත් කරලා ක්‍රමානුකූලව ගත්ත තීරණයක්. මේක අධ්‍යාපනය සම්බන්ධව ශේෂ්ඨාධිකරණය ලබා දුන් විප්ලවීය තීන්දුවක්. ලංකාවේ සෑම පාසලක්ම එක සමානව දියුණු කරන්න ඕන. ලංකාවේ දරුවන් 100 කට වඩා අඩු සංඛාවක් සිටින පාසල් 3000 ක් තියනවා. පන්තියකට දරුවන් 40 ක් ඇතුළත් කරන්න ගත්ත තීරණයට වඩා ආණ්ඩුවට කරන්න බොහෝ දේවල් තියනවා. දුෂ්කර පාසල්වලට වගේම නගරබද පාසල්වලටත් පුළුවන් සෑම වේලාවකම නීරීක්ෂකයින් ගිහින් පන්ති නිරීක්ෂණය කරලා නිසි ක්‍රමවේදයක් අරගන්න ඕන. ඒ අකාරයට දරුවන් අඩු සංඛ්‍යාවක් සිටින පාසල් වැඩි දියුණු කිරීමේ වැඩසටහනක් ආරම්භ කරන්න අවශ්‍යයි. එහෙම නැතුව ආණ්ඩුව අනවශ්‍ය දේවල් කිරීම අනුවණ කමක්.

මදාරා

ඉන්න ගුරුවරුන්ගෙන්ම පිළිතුරු සොයන්නපුළුවනි

කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ අධ්‍යාපන පීඨයේ හිටපු මහාචාර්ය ධනාත්මක චින්තන සංවර්ධන  ආයතනයේ අධ්‍යක්ෂ දයාරෝහණ අතුකෝරාල

ලංකාවේ පාසල් හදලා තියෙන්නේ පන්තිවලට යම් කිසි දරුවන් ප්‍රමාණයක් ඇතුළත් කරන්න . ළමයි 40 ක් පන්තියට ඇතුළත් කළහම ළමයින්ට ඒ පිළිබඳව ගැටලුවක් ඇති වෙනවා. පන්ති කාමරයක ගුරුවරියට ගුරු මේසය කළු ලෑල්ල තියා ගන්න, පන්තියේ එහා මෙහා යන්න, අමතර භාණ්ඩයක් ගෙන පෙන්වීමට ඉඩ තියෙන්න ඕන . වර්තමාන ලංකාවේ පන්ති කාමරවල තියෙන ප්‍රමිතිය අනුව පන්තියකට ළමයි 40 ක් දැම්මොත් ඉහත සඳහන් කරපු කිසි දෙයක් කරන්න බැරි වෙනවා. පන්තිවල දරුවන්ව වරින් වර කණ්ඩායම්ගත කරන්න ඕන. ළමයි 40 කළොත් කණ්ඩායම්ගත කරලා කරන ක්‍රියාකාරකම් නිසි පරිදි කරන්න බැරි බැහැ. ඒ නිසා දරුවන්ට සමූහිකව වැඩ කිරීමේ හැකියාව අවම වෙන්න පුළුවන්.

යුනෙස්කෝව සඳහන් කරලා තියෙන්නේ සාමාන්‍යයෙන් පන්ති කාමරයක දරුවන් 27-28 ඉන්න ඕන කියලයි.ඒත් අපේ රටේ සාමාන්‍යයෙන් පාසලක 30-35 අතර ප්‍රමාණයක් ඉන්නවා. මම ඉස්සෙල්ලාම ගුරු පත්වීමක් අරගෙන පාසලකට ගියහම මම තමයි ඒ පාසලට ගිය පළමුවැනි උපාධිධාරියා .අද ඒ පාසලේ උපාධිධාරී ගුරුවරු 26 දෙනෙක් ඉන්නවා. එදා තිබුණු පාසල් වගේ නෙමේ වර්තමාන පාසල්. අද වෙන කොට ප්‍රාථමික සහ ද්විතීයක අධ්‍යාපනය ගොඩාක් දියුණු වෙලා තියනවා.ඒ වාගේම පුහුණු සහ දක්ෂ උපාධිධාරී ගුරුවරු ලංකාවේ සෑම ගමකම ඉන්නවා. ලංකාවේ සෑම පාසලකටම ඒ ගුරුවරු යොදවලා සාමාන්‍ය පන්තියක සිටිය යුතු දරුවන් ප්‍රමාණයට නිසි අධ්‍යාපනය ලබා දෙන එක වඩාත්ම ගුණදායක සහ බුද්ධිමත් තීරණයක්.

පන්තියකට දරුවන් 40 ක් දැම්මොත් සහයක ගුරුවරයකුටවත් ඉන්න ඉඩක් නැති වෙනවා. කොළඹ තියෙන ප්‍රධාන පෙළේ ඇතැම් පාසල්වල දරුවන් ඉන්නේ කොරිඩෝවේ. ඒ ළමයි දිහා ගුරුවරුවන්ට නිසි පරිදි බලන්න බැරි නිසා කොරිඩෝවේ ඉන්න ඉන්න දරුවන් හැම තිස්සෙම අධ්‍යාපන කටයුතුවලට වඩා කරන්නේ සෙල්ලම.ඒ නිසා ඒ දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනය බිඳ වැටෙනවා.

ලංකාවේ එක බාලිකා පාසලක පන්තියක ගුරු මේසය තියෙන්නේ පන්තියෙන් එළියේ .ඒ පන්තියේ දරුවන් වැඩි හින්දා ගුරුවරිය ඉන්නේ එළියෙ .ඒ වගේ වර්තමානයේ තිබෙන ප්‍රධාන පෙළේ ජාතික පාසල්වල පන්තිවල ප්‍රමාණයට වඩා දරුවන් සිටිනවා.

පන්තියක දරුවන් ප්‍රමාණය 40 ක් වුණාම ගුරුවරයාට පන්තියේ දරුවන් පිළිබඳව වෙන වෙනම බලන්න බැරි වෙනවා. පන්තියක සෑම දරුවම එක සමාන ‍ දක්ෂ නැහැ. දක්ෂ දරුවන් කොහොම හරි තමන්ගේ වැඩේ කර ගන්නවා. ඒ වුණත් දුර්වල දරුවන්ට ගුරුවරයාගේ සහය නැතුව වැඩ කර ගන්න අපහසුයි. පන්තිවල දරුවන් ප්‍රමාණය වැඩි කළොත් දුර්වල දරුවන්ටත් විශාල අහිතකර බලපෑමක් වෙනවා. උදාහරණයක් විදිහට කිව්වොත් දුර්වල දරුවන් කොන් වෙනවා.

පාසලේ පන්තිය තුළට ටියුෂන් පන්තිවල සිටින දරුවන් ප්‍රමාණය ඇතුළත් නොකළ යුතුයි. ටියුෂන් පන්තියෙන් කර‍න්නේ විභාගයෙන් සමත් වෙන්න ඉගැන්වීම. පාසල් අධ්‍යාපනයෙන් කරන්නේ දරුවාගේ සමස්ත පෞරුෂය වර්ධනය කිරීම. ක්‍රීඩා , සෞන්දර්ය,ගණිතය, සාහිත්‍ය, භාෂාව යන සියලු අංගයන්ගෙන් දරුවා පෝෂණය වෙන්න ඕන. පන්තියක දරුවන් ප්‍රමාණය වැඩි වුණහම පාසලෙන් ලැබිය යුතු නිසි අධ්‍යාපනය දරුවාට නොලැබී යන්න පුළුවන්.

පන්තිවල දරුවන් ප්‍රමාණය ඉක්මවාලීමෙන් පන්ති කාමර කුකුළ් කූඩු බවට පත් වෙනවා. දරුවන්ට නිසි පරිදි හැසිරෙන්න, ක්‍රියාකාරකම් කරන්න, විනෝද වෙන්න පන්තිකාමරවල ඉඩකඩ තියෙන්න ඕන. දරුවන්ට නිසි ආකාරයට පන්තියේ ඉන්න ඉඩ නැති නිසා දරුවන් සැර පරුෂ වෙන්නත් පුළුවන්. ඒක දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනයටත් බලපාන්න පුළුවන්. වැඩිපුර ප්‍රමාණයක් දරුවන් සිටින පන්තියක ඉගැන්වීම සෑම ගුරුවරයෙකුටම දුෂ්කර කාර්යයක්. වැඩි දරුවන් පිරිසක් සිටින පන්තිවලට සෑම පරිච්ජේදයකම ඉගැන්වීම ගුරුවරුන්ගේ මනසටත් අහිතකරයි. ඒ වගේ වෙලාවට ඇතැම් ගුරුවරුන්ට ගුරු භූමිකාව එපා වෙන්නත් පුළුවන්. ඒකෙනුත් හානි වෙන්නේ දරුවන්ටමයි.

ගමේ දරුවන් කොළඹ ඉස්කෝලවලට ආවොත් ගමේ දරුවන් මෙතෙක් කල් පැවත ආපු ජීවන රටාව වෙනස් වෙනවා. ඒක සමහර වෙලාවට ඒ දරුවන්ට අහිතකර ලෙස බලපාන්න පුළුවන්.පන්තියක දරුවන් 40 දක්වා වැඩි කිරීම හානිකර වැඩක්. මේක අනුමත කරන්න බැරි දෙයක්. පන්තිවල දරුවන් 40 දක්වා වැඩි කිරීම 19 වැනි සියවසේ වැඩක් කියලයි මම හිතන්නේ.

මදාරා මුදලිගේ

ළමයින් වැඩි වූ විට ගුරුවරයාට අපහසුයි

බප/කැල සිවුරළුමුල්ල ප්‍රාථමික විදුහලේ  විදුහල්පති නවීන්ද්‍ර එස් ලියනගේ

පන්ති කාමරයකට ළමුන් හතළිහක් ඇතුළත් කිරීම නිවැරදි තීරණයක් නොවෙයි. දරුවන් වැඩි වූ විට ළමුන්ගේ මානසික මට්ටමත්, අධ්‍යාපන මට්මටත්, සෞඛ්‍ය තත්ත්වයත් පිරිහෙන්න පුළුවන්. ලෝකයේ හොඳම අධ්‍යාපනය තියෙන්නේ ෆින්ලන්තයේ. එවැනි රටකින් අපට ගත හැකි හොඳ ආදර්ශ ගත්තට කමක් නෑ. නමුත් දියුණු රටවල් මේ තරම් දරුවන් පිරිසක් එක පන්ති කාමරයකට ගන්නේ නෑ. සාමාන්‍යයෙන් දියුණු රටවල පන්ති කාමරයක ඉන්නේ උපරිම දරුවන් විසි දෙනයි. ඒ විසි දෙනාට උගන්වන්නත් ගුරුතුමිය වගේම සහාය ගුරුවරයෙකුත් ඉන්නවා. ඒ සහාය ගුරුවරයා හෝ ගුරුවරියන් අට, දහය පාස් කෙනෙක් නොවේ. අනිවාර්යෙන්ම පන්ති කාමරයට එන ගුරුවරයා හා සමානම දැනුමක් හා පුහුණුවක් ඇති කෙනෙක්.අපේ ඇත්තම තත්ත්වය නම් ඇතැම් ගුරුවරුන්ට පවා නිසි පුහුණුවක් නැති වීමයි.

මේ තත්ත්වය මත, පන්ති කාමරයක දරුවන් තිස්පහේ සිට හතළිහ දක්වා වැඩි කිරීමෙන් අධ්‍යාපනයේ මූලික පරමාර්ථ ජය ගැනීම අපහසු වෙනවා. වර්තමානයේ දරුවන්ට උගන්වන්න කියන්නේ වැඩි ක්‍රියාකාරකම් සමඟ. දරුවන් වැඩි වෙද්දී ක්‍රියාකාරකම් කරන්න බැරි වෙනවා. අනික ගුරුවරුන්ට දරුවන් අඳුනාගන්න බැරි වෙනවා. ජෝන්ට ලතින් උගන්වන්න කලින් ජෝන්ව ඉගෙන ගෙන ඉන්න ඕනේ කියලා කතාවක් තියෙනවා. ඒ කියන්නේ දරුවෙක්ව හරියට අධ්‍යයනය කරන්නේ නැතිව දරුවට උගන්වන්න බෑ කියන එකයි. ඒ නිසා මුලින් දරුවා හොඳින් අධ්‍යයනය කරගන්න ගුරුවරයාට පුළුවන් වෙන්න ඕනේ. දරු පිරිස වැඩි නම් ගුරුවරයාට ඒක කරන්න අමාරු වෙනවා.

සමහර පාසල්වල ගුරුවරියට ළමයින්ගේ නම් මතක තියාගන්න බැරි තරම් ළමයි ඉන්නවා. ඇතැම් ජාතික පාසල්වල පන්ති කාමරයක දරුවන් පනහක් විතර ඉන්නවා. ඒ නිසා කාලයක් යනතුරු ගුරුතුමිය ළමයින්ට දීලා තියෙන්නේ අංකයක්. ළමයාට කතා කරන්නේ අංකයකින්. මේ තත්ත්වය තියෙන්නේ හිර ගෙවල්වල මිස පන්ති කාමරයක නොවේ. දරුවන්ට අධ්‍යාපනය ලබා දිය යුත්තේ ඔවුන්ගේ මනස දියුණු වෙන, සැනහෙන අයුරින් මිස, වැනසෙන අයුරින් නොවෙයි.එක් ජාතික පාසලකට ගිය අවස්ථාවේදී මම දැක්කා ළමයි හිටියෙ හරිම තදබදයෙන්. එක පන්ති කාමරයක ළමයි පනහක් හිටියා. මේ තත්ත්වය ළමයින්ගේ අධ්‍යාපනයට වගේම සෞඛ්‍යයටත් තර්ජනයක්.

අනෙක මේ මඟින් කුඩා පාසල් වැසී යාමේ තර්ජනයක් ඇති වෙනවා. මේ පාසල්වලට එන්නේ ආර්ථිකය බොහෝ අවම මට්ටමේ තියෙන දරුවන්. ඒ දරුවන්ට හොඳ පාසලක් ලැබුණත් සමහර විට නගරයේ පාසලට යන්න මුදල් හදල් පහසුකම් නෑ. මේ පාසල් වැසී ගියොත් ඒ දරුවන්ට පාසලක් නැති වෙනවා. ඒ නිසා හැම පාසලකටම සමාන වරප්‍රසාද දෙන ක්‍රමයක් කෙටි කාලීන හා දිගු කාලීන ක්‍රමවේද හරහා සකස් කළ යුතුයි. දැනට පන්ති කාමරයක සිටිය යුත්තේ දරුවන් තිස්පහයි. ඒ ගණන විසි පහ දක්වා හෝ අඩු කරගන්න පුළුවන් වුණොත් තමයි දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනය වැඩි දියුණු කරන්න පහසු වෙන්නේ.

සුමේධා නවරත්න

ගුවන්තොටුපළට පැමිණෙන සියලු මඟීන් වෛද්‍යවරුන් සහ සෞඛ්‍ය කාර්ය  මණ්ඩලය මඟින් පරීක්ෂාවට ලක් කෙරේ. ශරීර  උ ්ණත්වය වැඩි පුද්ගලයන් හඳුනාගෙන ගිලන්රථ මඟින් අංගොඩ උණ රෝහලට සහ නම් කළ සෙසු රෝහල්වලට ඇතුළත් කිරීම සිදු කරයි. මේ සඳහා අවශ්‍ය මානව හාභෞතික සම්පත් ගුවන්තොටු පළේ ස්ථාපිත කර තිබේ. රෝගියකු රෝහලට ඇතුළත් කළ පසුව වෙනමම වාට්ටුවක රැඳවීම සිදු කරන අතර සෙසු රෝගීන් සමඟ  රැඳවීමක් නැත.

කොරෝනා වදන ඇසෙන සැණින් ගතම වෙව්ලන තත්ත්වයක් මේ වන විට උදා වී තිබේ. කොරෝනා යනු වෛරසයකි. මෙම වෛරසය හඳුන්වන නිවැරදි නාමය වනුයේ “නව කොරෝනා වෛරසය 2019“ය. මේ වෛරසයේ උපත චීනයේ වූහාන් ය. ලොව පුරා ව්‍යාප්ත වෙමින් පවතින මාරාන්තික නව කොරෝනා වෛරසය ආරම්භ වූයේ කෙසේද යන්න පරීක්ෂකයින් විසින් මේ වන විට තහවුරු කර තිබේ. ඒ අනුව මීට පෙර සැක පළ කෙරුණු පරිදි චීනයේ වූහාන් ප්‍රදේශයේ පිහිටි වන සතුන් අලෙවි කරන වෙළෙඳසලකින් නව කොරෝනා වෛරසය ආරම්භ වී ඇති බවට තහවුරු කරගෙන තිබේ. මෙම වෛරසය මිනිස් සිරුරට සම්ප්‍රේ‍ෂණය වූයේ කුමන සත්වයාගෙන්දැයි මෙතෙක් තහවුරු කර නොමැත.

මෙම වෛරසය ව්‍යාප්ත වුණේ යැයි කියන වෙළෙඳසල මුහුදු ආහාර අලෙවි සලක් වුවත් එය වන සතුන් සහ වන සතුන්ගේ මාංශ තොග ක්‍රමයට අලෙවි කරන ස්ථානයකි. වන සතුන් වර්ග 112 ක් පමණ එම ස්ථානයේදී අලෙවි කරන අතර සුනඛයන්, ගවයින්, බූරුවන්, මොනරුන්, පැස්බරුන්, ඔටුවන්, මුවන්, නරියන්, හාවුන්, වෘක පැටවුන්, ඉත්තෑවන්, පක්ෂීන්, මීයන්, කිඹුලන්, වවුලන් සහ නාගයින් ද අලෙවි කරන බව වාර්තා වී තිබේ.

උණ, කැස්ස, සෙම්ප්‍රතිශ්‍යාව හා ශ්වසන අපහසුතා යනාදිය මෙම වෛරස රෝගයේ මූලික රෝග ලක්ෂණ වේ. මීට අමතරව ඔක්කාරය, වමනය ,සාමාන්‍ය සීතල, විඩා ගතිය, වෙව්ලීම හා ⁣සෙම ගතිය යනාදි ලක්ෂණ ද දක්නට ලැබේ. මෙය බොහෝදුරට නියුමෝනියා රෝග ලක්ෂණවලට පොදු වන අතර ඇතැම් අවස්ථාවන්හිදි වකුගඩුවලට ද හානි පමුණුවයි. රෝගය වැළැක්වීම සඳහා අවම වශයෙන් දෑත්වල සබන් ගා තත්පර 20ක් පිරිසිදු ජලයෙන් සේදීම, කැස්ස සහ කිවිසුම් යන අවස්ථාවන්හිදී නාසය සහ මුඛය ආවරණය කර ගැනීම සහ ඒ සඳහා භාවත කරන ලේන්සුව හෝ ටිෂූ එක වහාම කුණු බදුනකට දමා අත් සෝදා ගැනීම, දොරගුල වැනි නිතර ස්පර්ශ වන ස්ථානවල විෂබීජ නාසනය සිදු කිරීම, පිරිසිදු නොකළ දෑත්වලින් නාසය, මුඛය හෝ මුහුණ ඇල්ලීමෙන් වැළකීම, රෝගය වැළඳුණු පුද්ගලයන් සමඟ භාණ්ඩ හුවමාරුවෙන් වැළකීම, රෝග ලක්ෂණ පවතින්නේ නම් සෙනඟ ගැවසෙන ස්ථානයන්හි ගැවසීමෙන් වැළකීම, මුඛ ආවරණ පැළඳීම යනාදි පියවර අනුගමනය කළ යුතුය. මෙම රෝග ලක්ෂණයන්ගෙන් පෙළෙන පුද්ගලයන් සඳහා දැනට පවතින ප්‍රතිකාර ⁣ලෙස දියර වර්ග ලබාදීම, ශ්වසන අපහසුතා ඇති අයට ඔක්සිජන් ප්‍රතිකාරය හා වේදනා නාශක ලබාදීම සිදු කරයි.

කොරෝනා වෛරසය රට පුරා ව්‍යාප්ත වීම වැළැක්වීම සඳහා ගත යුතු පියවර රජය මේ වන විටත් ගෙන අවසන් ය. සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය මෙවැනි අවස්ථාවක කටයුතු කරනුයේ ජාත්‍යන්තර සෞඛ්‍ය රෙගුලාසි අනුවය. ගුවන්තොටුපළට පැමිණෙන සියලු මඟීන් වෛද්‍යවරුන් සහ සෞඛ්‍ය කාර්ය මණ්ඩලය මඟින් පරීක්ෂාවට ලක් කෙරේ. ශරීර උෂ්ණත්වය වැඩි පුද්ගලයන් හඳුනාගෙන ගිලන්රථ මඟින් අංගොඩ උණ රෝහලට සහ නම් කළ සෙසු රෝහල්වලට ඇතුළත් කිරීම සිදු කරයි. මේ සඳහා අවශ්‍ය මානව හා භෞතික සම්පත් ගුවන්තොටු පළේ ස්ථාපිත කර තිබේ. රෝගියකු රෝහලට ඇතුළත් කළ පසුව වෙනමම වාට්ටුවක රැඳවීම සිදු කරන අතර සෙසු රෝගීන් සමඟ රැඳවීමක් නැත. රෝගයෙන් රෝහල් කාර්ය මණ්ඩලයට ආරක්ෂා වීම සඳහා අවශ්‍ය කටයුතු ද සම්පාදනය කර දී තිබේ. විශේෂඥවරුන්ගේ උපදෙස් මත මේ වෛරසය මර්දනය කිරීමට අවශ්‍ය පියවර ගැනීම සිදු කරයි. වෛරසය මර්දනය කිරීම සදහා අවශ්‍ය පියවර ගැනීමට ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ උපදෙස් මත ජාතික ක්‍රියාකාරී කමිටුවක් පත් කර තිබේ. බස්නාහිර පළාත් ආණ්ඩුකාර වෛද්‍ය සීතා අරඹේපොල, ජනාධිපති අතිරේක ලේකම් රියර් අද්මිරාල් ජයනාත් කොළඹගේ, ශ්‍රී ලංකා යුද හමුදා රෝහලේ අධ්‍යක්ෂ බ්‍රිගේඩියර් වෛද්‍ය ක්‍රිශාන්ත ප්‍රනාන්දු, ශ්‍රී ලංකා රූපවාහිනි සංස්ථාවේ සභාපති වෛද්‍ය නිහාල් ජයතිලක, බණ්ඩාරනායක ගුවන්තොටුපොළ සමාගමේ සභාපති ජනරාල් ජී.ඒ. චන්ද්‍රසිරි, ආගමන හා විගමන දෙපාර්තමේන්තුවේ පාලක ජනරාල් පසන් රත්නායක, ශ්‍රී ලංකා නැනෝ තාක්ෂණ ආයතනයේ අධ්‍යක්ෂ හා ජ්‍යෙෂ්ඨ පරීක්ෂණ විද්‍යාඥ මංජු ගුණවර්ධන, ක්ෂුද්‍ර ජීව විද්‍යාඥ ආචාර්ය ජීවක ප්‍රේමරාජ, වරාය අධිකාරියේ සභාපති මේජර් ජනරාල් දයා රත්නායක, සෞඛ්‍ය හා දේශීය වෛද්‍ය අමාත්‍යාංශයේ ලේකම් භද්‍රානි ජයවර්ධන, සෞඛ්‍ය සේවා අධ්‍යක්ෂ ජනරාල් විශේෂඥ වෛද්‍ය අනිල් ජාසිංහ, සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ අතිරේක ලේකම් (වෛද්‍ය සේවා) වෛද්‍ය සුනිල් ද අල්විස්, සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ අතිරේක ලේකම් (මහජන සෞඛ්‍ය සේවා) වෛද්‍ය ලක්ෂ්මි සෝමතුංග, ළමා රෝග විශේෂඥ වෛද්‍ය අනුරුද්ධ පාදෙනිය, ඖෂධ සංස්ථාවේ සභාපති විශේෂඥ වෛද්‍ය ප්‍රසන්න ගුණසිංහ, වසංගත රෝග විද්‍යා අංශයේ අධ්‍යක්ෂ විශේෂඥ වෛද්‍ය සුදත් සමරවීර, නියෝජ්‍ය අධ්‍යක්ෂ ජනරාල් (මහජන සෞඛ්‍ය සේවා) වෛද්‍ය පබා පලිහවඩන, වෛද්‍ය පර්යේෂණ ආයතනයේ අධ්‍යක්ෂ වෛද්‍ය ජයරුවන් බණ්ඩාර යන මහත්ම මහත්වරුන්ගෙන් මෙම කමිටුව සමන්විත වේ. මෙම කමිටුව දිනපතා රැස්වෙමින් මේ තත්ත්වයෙන් රට මුදා ගැනීම සදහා ගත හැකි සෑම පියවරක්ම ගැනීමට කටයුතු කරයි. රෝග නිරෝධායන ඒකකයේ සිටින විශේෂඥවරුන් ද, වසංගත රෝග විද්‍යා අංශයේ විශේෂඥවරුන් ද සම්බන්ධ කර ගනිමින් වෛරසය පාලනය කිරීමට අවශ්‍ය සියලු පහසුකම් ලබාදී තිබේ.

චීනයේ වූහාන් ප්‍රාන්තයේ සිට ගෙන්වා ගන්නා මෙරට සිසුන් දියතලාවේ හමුදා කඳවුරේ වෙන වෙනම කාමරයන්හි නේවාසිකව තබා නව කොරෝනා වෛරසය ශරීරගතව ඇත්ද පරීක්ෂණ කටයුතු සිදු කිරීමට රජය තීරණය කර තිබේ. මෙම සිසුන් සති දෙකක කාලයක් එම කඳවුරේ නේවාසිකව තබයි. ඉගෙනුම් කටයුතු සඳහා මෙරටින් චීනයට ගොස් සිටින දරුවන්ට මෙම වෛරසය ආසාදනය වී ඇත්දැයි යන සැකය නිසා මෙසේ නේවාසිකව තබා පරීක්ෂණ කටයුතු සිදු කරන අතර මෙම වෛරසය ශරීරගත වී දින 14 ක් ගත වන තෙක් රෝග ලක්ෂණ නොපෙන්වන නිසා මේ පියවර ගැනීමට රජය තීරණය කර ඇත. වෛරසය ශරීරගත වූ බවට සැක කරන රෝගීන් ඇතුළත් කර ප්‍රතිකාර කිරීම සඳහා අංගොඩ අයි.ඩී.එච්. රෝහල සහ තවත් රෝහල් 12 ක් ප්‍රකාශයට පත් කිරීමට ද රජය තීරණය කර තිබේ. රාගම, මහනුවර, කරාපිටිය, අනුරාධපුර, යාපනය, කුරුණෑගල, මඩකලපුව ශික්ෂණ රෝහල් ද, බදුල්ල, රත්නපුර පළාත් රෝහල් ද, ගම්පහ, මීගමුව දිස්ත්‍රික් රෝහල් ද කොරෝනා වෛරසය ආසාදනය වූවන්ට ප්‍රතිකාර ලබාදෙන රෝහල් ලෙස මේ වන විට ප්‍රකාශයට පත් කර තිබේ.

කොරෝනා වෛරසය වැළදී ඇතැයි සැක කරන පුද්ගලයකු පිළිබඳ දැනගැනීමට හෝ රෝගය සම්බන්ධයෙන් යමක් දැන ගැනීමට අවශ්‍ය වන්නේ නම් 0710107107, 0113071073 ක්ෂණික දුරකතන අංකවලට කතා කිරීමට හැකිය. සැකකටයුතු රෝගීන්ගෙන් සියයට 90 කටම කොරෝනා වෛරසය වැළඳී නැතත් පෙර සූදානමක් ලෙස සහ කොළඹින් පිටත වෙනත් ප්‍රදේශවලින් රෝගීන් වාර්තා විය හැකි නිසාත් සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය මෙම තීරණය ගෙන තිබේ. මුලතිව්, මහනුවර, වාද්දූව ප්‍රදේශවලින් මේ වන විට රෝගීන් වාර්තා වී ඇති අතර කොළඹින් පිටත ප්‍රදේශවලින් රෝගීන් වාර්තා වීමේදී කොළඹින් පිටත රෝහල් ප්‍රකාශයට පත් කිරීම වැදගත් බව අමාත්‍යාංශයේ අදහස වී ඇත. කොරෝනා වෛරසය සම්බන්ධයෙන් ගත යුතු පියවර ගැන දැනුවත් කරමින් රෝහල් ඇතුළු සෞඛ්‍ය ආයතනවලට චක්‍රලේඛයක් නිකුත් කර තිබේ. සෞඛ්‍ය කාර්ය මණ්ඩල මෙම වෛරසයෙන් ආරක්ෂා කිරීම සඳහා ගත යුතු ආරක්ෂිත පියවර සම්බන්ධයෙන් ඔවුන් දැනුවත් කිරීමට ද අමාත්‍යාංශය පියවර ගෙන ඇත.

නව කොරෝනා වෛරසය රට තුළ ව්‍යාප්ත වීම වැළැක්වීම සඳහා රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමය කරුණු හතකින් යුක්ත යෝජනාවලියක් සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයට ඉදිරිපත් කර ඇත.ගුවන් තොටුපළේ සෞඛ්‍ය ඒකකයේ රෝගීන් වෙන් කර තැබීමේ පහසුකම් ඇතුළු භෞතික පහසුකම් වහාම වැඩිදියුණු කිරීම, ගුවන් තොටුපළ සෞඛ්‍ය ඒකකය පැය 24 පුරාම සක්‍රීය කර හා කාර්යක්ෂම ලෙස ක්‍රියාත්මක කිරීමට වෛද්‍යවරුන් හා කාර්ය මණ්ඩලය අනුයුක්ත කිරීම හා ඒ හරහා අවම වශයෙන් අධි අවදානම් ප්‍රදේශවල සිට පැමිණෙන සියලුදෙනා වෙන් වෙන් වශයෙන් පරීක්ෂාවට ලක් කිරීම, සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ නිරෝධායන අධ්‍යක්ෂ ඇතුළු අධීක්ෂණ නිලධාරීන්ට, ගුවන්තොටුපළ සෞඛ්‍ය ඒකකයට අනවශ්‍ය බාධා කිරීම්වලින් තොරව ළඟා වීමට ගැළපෙන ක්‍රමවේදයක් වහාම ස්ථාපිත කිරීම, වාර්තා වන රෝගීන්ගේ හා සැක සහිත රෝගීන් සමඟ ගනුදෙනු කරන වෛද්‍යවරුන් ඇතුළු සෞඛ්‍ය කාර්ය මණ්ඩලයට ඇති අනතුරු සහගත තත්ත්වයන් අවම වන පරිදි විශ්ව ආරක්ෂා ක්‍රම අනුගමනය කිරීමට අවශ්‍ය පහසුකම් වහාම ස්ථාපිත කිරීම සහ එම සැපයුම් අඛණ්ඩව හිඟයකින් තොරව පවත්වාගෙන යාම, සැක සහිත රෝගීන්ගේ ජීව සාම්පල් පරීක්ෂාවට ලක් කරන රසායනාගාරයක් ජාත්‍යන්තර ප්‍රමිතීන්ට අනුව උසස් කිරීමට හැකි ප්‍රායෝගික වැඩපිළිවෙළකට අවතීර්ණ වීම, අංගොඩ උණ රෝහල ආශ්‍රිත රෝගීන් වෙන් කර තැබීමේ පහසුකම් ජාත්‍යන්තර ප්‍රමිතීන්ට අනුකූල වන පරිදි උසස් කිරීමට ඇති ප්‍රායෝගික වැඩපිළිවෙළක් සකස් කිරීම, චීනයේ දැඩි අවදානම් ප්‍රදේශවල සිට පැමිණෙන පිරිස් තාක්ෂණික මාර්ගෝපදේශයන් ද සැලකිල්ලට ගෙන සිය නිවෙස්වලට යොමු කිරීමට වඩා ආයතනයක් තුළ වෙන් කර නිරෝධායනය කිරීමට කටයුතු කිරීම සහ ඒ ඔස්සේ සමාජය තුළ රෝගය ව්‍යාප්ත වීමට ඇති ඉඩකඩ අවම කිරීම යන කරුණු හතෙන් යුක්ත යෝජනා සංගමය විසින් ඉදිරිපත් කර ඇත. මෙම යෝජනාවන් පිළිබඳ සියලු බලධාරීන් මේ වන විටත් දැනුවත් කර ඇති අතර ක්ෂණික මැදිහත් වීම තුළින් අනාගතයට විය හැකි අවදානම වළක්වා ගත හැකි බව සංගමයේ අදහස වී ඇත.

නළු භුමිකාව දේශපාලනයට යොදා ගන්නට ගොස් ඔහුට සියල්ල පැටලුණි. ඔහු තවත් බොහෝ අයද පැටලුවේය.මෙම තත්ත්වය වඩාත් කැපී පෙනෙන්නේ රන්ජන් පාර්ලිමේන්තුවේදී කළ කතාව කෙරෙහි අවධානය යොමු කරන විටදීය. එහිදී රංජන්ට අවශ්‍ය වූයේ තම වරද සාධාරණීකරණය කර ගැනීම ය. නමුදු සිදු වූයේ පැටලුම ලිහෙනු වෙනුවට තව තවත් පැටලීමය.

මෙම පින් බිමට සාමයේ අරුණලූ කැඳවූ ත්‍රිවිධ හමුදාව සහ පොලිසියේ සාමාජිකයින්ට ගෙවුණු යහපාලන ආණ්ඩු කාල සමය තුළදී උදා වූයේ සෙනසුරු මහ දසාවය. විවිධ පදනම් විරහිත අභූත චෝදනා එල්ල කරමින් රණවිරුවන් බොහෝ දෙනකු සිපිරිගෙට යැවීමට ඔවුහු ක්‍රියා කළහ. ඒවා හුදෙක් හුදකලා සිද්ධීන් නොවීය. එනම් බටහිර කඳවුරේ ඇතැම් රාජ්‍යයන්ට සහ දෙමළ ඩයස්පෝරාවට අවශ්‍ය වන පරිදි එකී රණවිරු දඩයම සිදු විය. 

පසුගිය දින කිහිපය පුරාවටම දේශපාලන කරළිය තුළ වඩාත්ම කතාබහට ලක් වූ මාතෘකාව වූයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී රන්ජන් රාමනායකගේ හඬපට පිළිබඳවය. රන්ජන් තමා සමඟ දුරකතන සංවාද පවත්වන සෑම අයකුගේම හඬ පටිගත කොට තිබිණි. ඒ අතර වඩාත් ආන්දෝළනයට ලක් වූයේ අධිකරණයේ විනිසුරුවන් සමඟ පවත්වන්නට යෙදුණු සංවාද ය. පොලිස් නිලධාරීන්, දේශපාලනඥයන්, රජයේ ඉහළ නිලධාරීන්, රංගන ශිල්පිනියන්, මෝස්තර නිරූපිකාවන්, ගණිකාවන් සමඟ ද වන සංවාද මාධ්‍යය මගින් ප්‍රචාරය විය. මේ වන විට රන්ජන් රාමනායක මෙම සිද්ධීත්ට අදාළව රක්ෂිත බන්ධනාගාරගතව සිටී.

මෙකී හඬපට සම්බන්ධයෙන් රන්ජන් රාමනායක පාර්ලිමේන්තුව අමතා පසුගිය ජනවාරි 21 වන දින ප්‍රකාශයක් මුල්වරට කළේය. එහිදී ඔහු ප්‍රකාශ කර සිටියේ තමන් සතුව තවත් හඬපට 15000 කට වඩා ඇති බව ය. තමන් සමඟ විවිධ දේශපාලනඥයන්, අග්‍ර විනිශ්චයකාරවරුන්, විනිශ්චකාරවරුන්, පොලිස් නිලධාරීන්, රජයේ ඉහළ පෙළේ නිලධාරීන් සංවාදයේ යෙදුණු බවය. එකී සංවාද ඇතුළත් සියලු හඬපට සාක්ෂි වශයෙන් පාර්ලිමේන්තුවේ නිර්භීතව සභාගත කරන බවය. ඒ අනුවත් ඊට පසු දිනයන්හි දී පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරු රන්ජන් රාමනායක එවන් ආකාරයේ හඬපට පාර්ලිමේන්තුවේ සභාගත කර ඇතිද යන්න කථානායකවරයාගෙන් විමසා සිටියහ. කතානායකවරයා ඉතා පැහැදිලිව කියා සිටියේ හඬපට සභාගත කිරීමක් සිදුවී නොමැති බවය.

බරපතළකම වන්නේ ඔහු විසින් පාර්ලිමේන්තුවේ කරනු ලැබූ ප්‍රකාශය තුළදී විවිධ පුද්ගලයන්ගේ නම් සඳහන් කරමින් තමන් ළඟ සාක්ෂි ඇති බව පාරම්බාමින් චෝදනාත්මකව යම් යම් කරුණු කියා පෑමය. ඒ අතර අග්‍රාමාත්‍ය මහින්ද රාජපක්ෂ ද තමන් සමග සංවාදයේ යෙදුණු බව ප්‍රකාශ කළේය. නමුදු ඔහු ඊට අදාළ සාක්ෂි ඉදිරිපත් කළේ නැත. පාර්ලිමේන්තු වරප්‍රසාදවලට මුවා වී ඔහු කළ ප්‍රකාශ හේතුවෙන් විවිධ පුද්ගලයන්ගේ කීර්ති නාමයට කැළලක් වී හමාරය. එය ආපස්සට ඇඳිය නොහැකි ය

වන්ෂොට්ගේ රංගනය

රන්ජන් නළුකමට සාපේක්ෂව දේශපාලනයට ආධුනිකය. ඔහු රිදී තිරයේ "වන්ෂොට්"විය. වරෙක "ලීඩර්"විය. තවත් විටෙක "මායා"විය. ඔහුගේ පෞරුෂය ඉලිප්පෙන ආකාරයේ රංගන චිත්‍රපට තුළින් ඉදිරිපත් කෙරුණි. එබැවින් ඔහු රිදී සිනමාවේ ජනප්‍රිය තාරකාවට හිමි සම්මානය කිහිපවිටක්ම දිනාගනු ලැබීය. නළු භුමිකාව දේශපාලනයට යොදා ගන්නට ගොස් ඔහුට සියල්ල පැටලුණි. ඔහු තවත් බොහෝ අයද පැටලුවේය.මෙම තත්ත්වය වඩාත් කැපී පෙනෙන්නේ රන්ජන් පාර්ලිමේන්තුවේදී කළ කතාව කෙරෙහි අවධානය යොමු කරන විටදීය. එහිදී රන්ජන්ට අවශ්‍ය වූයේ තම වරද සාධාරණීකරණය කර ගැනීම ය. නමුදු සිදු වූයේ පැටලුම ලිහෙනු වෙනුවට තව තවත් පැටලීමය. ඔහු කියා සිටියේ තමන් තමන් සංවාද පටිගත කර ගනු ලබන්නේ රට තුළ සිදුවන දූෂණ, වංචා, අක්‍රමිකතා සෙවීමට බව ය. නමුත් මෙතෙක් අනාවරණය වූ හඬපට තුළින් ඔහු හොරු ඇල්ලීමේ කටයුත්තට අදාළව කිසිදු සාකච්ඡාවක් පවත්වා නොමැති බව පෙනේ. ඔහුට අවශ්‍ය හොරු ඇල්ලීමට නම් ඔහු මෙම හඬපට ඉදිරිපත් කළ යුතු ව පැවතියේ ඔහු අමාත්‍ය ධුරයක් දැරූ යහපාලන ආණ්ඩුව පැවති සමයේය. මෙම අවස්ථාවේදී ඔහු හඬපට ඉදිරිපත් කළේ නැත. එබැවින් නීතියේ ක්‍රියාත්මක වීම කෙරෙහි ද ඔහුට සැකයක් තබා ගැනීමේ අවකාශයක් නොවීය.

හඬපටවලින් ඉස්මතු වූ ප්‍රබලතම කාරණය වන්නේ ප්‍රතිවාදී දේශපාලන අදහස් දරන පිරිස් මර්දනය කිරීමට ඔහු සිය දේශපාලන බලය භාවිත කොට ඇති බව ය. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් වන නාමල් රාජපක්ෂ, ජොන්ස්ටන් ප්‍රනාන්දු, උදය ගම්මන්පිල මහින්දානන්ද අලුත්ගමගේ ඇතුළු එවක විපක්ෂයේ මන්ත්‍රීවරු සිරගත කරන ලෙසට ඔහු විවිධ තැනැත්තන්ගෙන් ඉල්ලිම් කරනු පෙනේ. ඒ සඳහා ඔහු අධිකරණයේ විනිශ්චයකාරවරුන් සහ පොලිස් නිලධාරීන් වෙත ද බලපෑම් කරනු දක්නට ලැබේ.

අධිකරණයට කළ බලපෑම

අධිකරණය යනු නීතියේ රන් දෙවොල නමුදු අද වන විට එම රන්දෙවොලෙන් යුක්තිය, ආරක්ෂාව පතන පිරිස්වලට සමස්ත අධිකරණ ක්‍රියාවලිය කෙරෙහිම විශ්වාසය බිඳ වැටි ඇත. මේ වන විට හිටපු කොළඹ මහාධිකරණ විනිසුරු පද්මිණී රණවක, ඇඹිලිපිටිය මහාධිකරණ විනිසුරු ගිහාන් පිලපිටිය සහ ධම්මික හේමපාල යන අය වැඩ තහනමට ලක්ව ඇත. නීතිපතිගේ උපදෙස් මත කොළඹ අපරාධ කොට්ඨාසය විසින් මෙම විනිශ්චයකාරවරුන්ගෙන් ප්‍රකාශ ද සටහන් කරගන්නා ලදී. මෙම විමර්ශන සඳහා රජය කිසිදු ආකාරයක දේශපාලන අත පෙවිමක් නොකිරීම පැසසිය යුත්තකි. මේ සම්බන්ධයෙන් පසුගිය සතියේදී විද්‍යුත් මාධ්‍ය ප්‍රධානීන් හමුවු අවස්ථාවේදී අග්‍රාමාත්‍යවරයා සිය අදහස් පළ කළ සිටියේය. මෙහිදී මාධ්‍යවේදීන් විමසා සිටියේ "අධිකරණය පිළිබඳව ජනතාවට විශාල අවිශ්වාසයක් ඇති වී තිබෙනවා. ඒ සඳහා රජය විදියට ගන්නා ක්‍රියාමාර්ග කවරේද"යන්නය. අග්‍රමාත්‍යවරයා ප්‍රකාශ කර සිටියේ අග්‍රවිනිශ්චයකාරවරයා ඒ සඳහා පියවරක් ගත යුතු බවයි. ඒ සම්බන්ධයෙන් ක්‍රියා ක්‍රියාකිරීමට රජය යොමු වුවහොත් රජය සහ අධිකරණය අතර ගැටුමක් නිර්මාණය වීමට ඉඩ පවතිනවාය"යන්නය. රජය මේ ආකාරයෙන් ස්වාධීනව කටයුතු කළද රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණය තුළ අදටත් ක්‍රියාත්මක වන්නේ පසුගිය රජය විසින් සිය දේශපාලන හිත්වත්කම් මත පත් කළ නිලධාරීන්මය. මෙහිදි වඩාත් කැපී පෙනන අවස්ථාවක් විමල් වීරවංශ අමාත්‍යවරයා විසින් පාර්ලිමේන්තුව අමතා කරනු ලැබූ කතාවේදී මතුවිය. ඔහු රජයේ නීතිපතිවරයාගේ කාර්යභාරය දැඩි ලෙස විවේචනය කළේය. ඊට මූලික හේතුවක් වුයේ ගිහාන් පිලපිටිය මහාධිකරණ විනිශ්චයකාරවරයා අත්අඩංගුවට ගැනීම සඳහා වරෙන්තුවක් ලබා ගන්නා ලෙසට නීතිපතිවරයා විසින් කොළඹ අපරාධ කොට්ඨාසයට නියෝග කිරිමය. ගිහාන් පිලපිටිය විනිශ්චකාරවරයා රන්ජන්ගේ දුරකථන ඇමතුම් පිළිබඳ අධිකරණ සේවා කොමිෂන් සභාව වෙත ලිඛිතව පැමිණිලි කර තිබිණි. එවැනි විටකදී පැමිණිලිකරු අත්අඩංගුවට ගැනීමේ නියමය කුමක් ද යන්න අමාත්‍යවරයා විමසා සිටියේ ය. නමුදු මෙහිදී මතුවන ප්‍රධානතම ගැටලුව වන්නේ රන්ජන් සමග සංවාදයේ යෙදුණේ ගිහාන් පිලපිටිය විනිශ්චයකාරවරයා පමණක් නොවිමය. එසේ තිබියදී ගිහාන් පිලපිටිය විනිසුරු පමණක් අත්අඩංගුවට ගැනීමට නියම කිරීම ජනතාවට ද ප්‍රශ්නකාරී විය. එබැවින් නීතිපතිවරයාගේ ක්‍රියාකාරකම්වලට එරෙහිව පසුගිය සතියේදී නීතිඥවරු පිරිසක් විරෝධතාවය දක්වමින් උද්ඝෝෂණයක් ද පැවැත්වූහ.

රන්ජන් සංවාද පටිගත කිරීම කිසිසේත් අනුමත කළ නොහැකි නමුදු එකී හඬපට නිසාවෙන් සිදු වූ අහඹු වාසියක් ද තිබේ. එනම් මෙරට යහපාලන ආණ්ඩු කාලසීමාව තුළ ජරාජීර්ණ වූ උසාවිය, පොලීසිය සහ රාජ්‍ය ආයතනවල සහ නිලධාරීන්ගේ ක්‍රියා ක්‍රියාකලාප කරළියට පැමිණීමය. එය රන්ජන් වීරයකු කිරීමට වලිකන බොහෝ පිරිසකගේ ද තර්කයයි. නමුදු ඔවුනටද අමතක වූ සත්‍යය රන්ජන් මෙම හඬපට අදාළ ආයතන වෙත ලබා දී එකී ආයතන ක්‍රියාත්මක වී දූෂිත ආයතන සහ නිලධාරීන් හසුවීමක් සිදු නොවුණ බවය. රන්ජන් යනු හුදු දේශපාලන රූකඩයන් පමණි. මහින්දානන්ද මන්ත්‍රීවරයා කියන්නේ මේ පිටුපස හිටපු අග්‍රාමාත්‍යවරයා ඇතුළු රජයේ ප්‍රබල අමාත්‍යවරුන්ගේ ද ආශිර්වාදය සහ අනුග්‍රහය පවතින බවය.

ආගම් හෑල්ලූ කිරිම

"යශෝධරාව ශත පහකට විශ්වාස කරන්න එපා", අපේ ආගමේ තියනවා. මම ආගම අදහන්නේ නෑ. ඒන්ජල් කෙනෙක් එනවා. ජනේලයෙන් ඇවිල්ලා. මරියා මවුතුමිය ප්‍රෙග්නන්ට් වෙනවා". මේ රන්ජන්ගේ එක් හඬපටයක පවතින දෙබස් කණ්ඩයන්ය. සකල ලෝකවාසී බෞද්ධ ජනතාවට සහ කතෝලික ජනතාවට ඔහු අවමන් කර ඇත්තේ මේ ආකාරයෙනි. හොරු ඇල්ලීමේ ක්‍රියාවලිය සඳහා මෙය බලපාන්නේ කෙලෙසද යන්න දන්නේ ඔහුම පමණි.

හිරුණිකාගේ තරම

රන්ජන්ගේ හඬපටත් සමඟ මේ දිනවල වඩාත් කතා බහට ලක් වුණු අනෙත් චරිතය පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීනි හිරුණිකා ප්‍රේමචන්ද්‍ර ය. මෙම සංවාද නම් හොරු ඇල්ලීම පිළිබඳව කතා නොවේ .ඇතැම් විට ඔවුන් අතර සිදුවන දෙබස් ජනමාධ්‍ය මගින් ප්‍රචාරණය කිරීමට නොහැකි තරම් නොවටිනා අශික්ෂිත වූ දේවල්ය. හිරුණිකා ප්‍රේමචන්ද්‍ර මන්ත්‍රීවරිය සඳහන් කරනුයේ එකී හඬපට ඇතැම් ඒවා සංස්කරණය කර ඇති බවය. එය එසේ නම් හිරුණිකා ප්‍රේමචන්ද්‍රට නීතියේ සහාය පැතීමට හැකිය. අධිකරණ ක්‍රියාමාර්ග ගැනීමට ද හැකිය. සැබැවින්ම රන්ජන් සහ හිරුණිකා අතර සිදුවන්නේ වැඩි වශයෙන් ඔවුන්ගේ පෞද්ගලික ජිවිතයට අදාළ කරුණු ය. ඔවුන් කවරාකාරයෙන් සංවාදයක නිරත වුවද ජනතාවට කමක් නැත. ඒවා අසා සිටීමෙන් ජනතාවට වන පලක් ද නොමැත. එය ඔවුන්ගේ මානසික පරිමාවේ දිග පළල පෙන්නුම් කරන්නක් පමණි. එකී තත්ත්වය ජනතාවට අදාළ වන්නේ ජනතාව වෙනුවෙන් තීන්දු තීරණ ගන්නා රට කරවන පාර්ලිමේන්තුව තුළදී ඔවුන් විසින් ජනතාව වෙනුවෙන් ගන්නා වූ ක්‍රියා මාර්ග අවුල් වන විටදීය. අවසානයේදී මෙවැනි අශිෂ්ට ක්‍රියාවන්හි අහිතකර ප්‍රතිඵල අත්විඳීමට සිදු වන්නේ ද ජනතාවටමය. ජනතාව ද ඊට සෘජු ලෙසම වගකිව යුතුය. මන්ද යත්, පාර්ලිමේන්තුව ජනතා නියෝජිතයන් තෝරා පත් කර හරින්නේද ජනතාවම බැවිනි. ගිය නුවණ ඇතුන් ලවා වත් අද්දවා ගත නොහැකිය. නමුදු තමන්ට සිදුවූ අත්වැරදිම හරිගස්සවා ගැනීමේ වරම ඉදිරි අප්‍රේල් මාසයේ දී පැවැත්විමට නියමිත මහමැතිවරණයේදී ජනතාවට උදා වේ. දැනටමත් ජනතාව ඉදිරි 05 වසර සඳහා රාජ්‍ය නායකයකු තෝරා පත් කරගෙන ඇත. එකී රාජ්‍ය නායකයාගේ අභිලාසයන් නිසි ආකාරයෙන් ක්‍රියාත්මක කළ හැකි දක්ෂ, අවංක, උගත් සහ රටට ආදරය කරන මහජන නියෝජිතයන් සෑම පක්ෂයකින්ම තෝරා පත් කර එවීම සඳහා ජනතාවට කඩ කළ නොහැකි ජාතික වගකීමක් පවතී.

රණවිරු දඩයම

කොටි ත්‍රස්තවාදීන් විසින් උතුරු නැගෙනහිර ඊළම මුල් කරගෙන ක්‍රියාත්මක කෙරුණු බිහිසුණු යුද්ධය නිමාවී මේ වනවිට වසර 10ක් ගත වී ඇත. එකී යුදමය කාලසීමාවේදී ජාතියට නිදහසත් ජනතාවට සාමයත් ළඟා කරවීම සඳහා අපගේ වීරෝදාර ත්‍රිවිධ හමුදාව කළ කැපකිරීම් අපට කිසිසේත්ම අමතක කළ නොහැකිය. නමුදු මෙම පින් බිමට සාමයේ අරුණලූ කැඳවූ ත්‍රිවිධ හමුදාව සහ පොලිසියේ සාමාජිකයින්ට ගෙවුණු යහපාලන ආණ්ඩු කාල සමය තුළදී උදා වූයේ සෙනසුරු මහ දසාවය. විවිධ පදනම් විරහිත අභූත චෝදනා එල්ල කරමින් රණවිරුවන් බොහෝ දෙනකු සිපිරිගෙට යැවීමට ඔවුහු ක්‍රියා කළහ. ඒවා හුදෙක් හුදකලා සිද්ධීන් නොවීය. එනම් බටහිර කඳවුරේ ඇතැම් රාජ්‍යයන්ට සහ දෙමළ ඩයස්පෝරාවට අවශ්‍ය වන පරිදි එකී රණවිරු දඩයම සිදු විය. එකී රණවිරු දඩයම සාධාරණීයකරණය කිරීම සඳහා ඔවුන් යොදාගත් වචනයන් වූයේ සහජීවනය සහ සංහිඳියාවය. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී රවිරාජ් ඝාතනය කළා යැයි කියමින් නාවික හමුදා බුද්ධි අංශ නිලධාරීන් තිදෙනකු සිරගත කිරීම, කෝප්‍රල් සුනිල් රත්නායකට මරණ දඬුවම ලබා දීම, ලසන්ත වික්‍රමතුංග ඝාතනයට යුද හමුදා සන්නද්ධ බුද්ධි බළකායේ මේජර් සිවලී ඇතුළු රණවිරුවන් 7 දෙනකු සිරගත කිරීම, කොළඹ වැල්ලවත්තේ දී තරුණයන් දෙදෙනකු ඇතුළු පුද්ගලයන් 11 දෙනකු පැහැර ගත් බවට චෝදනා නගමින් නාවික හමුදාවේ යානා ප්‍රහාරක බළකායට අණදුන් හිටපු නාවික හමුදා මාධ්‍ය ප්‍රකාශක කමාන්ඩර් ඩී. කේ. පී දසනායක සහ නාවික හමුදා බුද්ධි අංශ ප්‍රධානී සුමිත් රණසිංහ ඇතුළු නාවික හමුදා නිලධාරීන් පිරිසක් සිරගත කිරීම, මේජර් ජනරාල් අමල් කරුණාරත්න සිරගත කිරීම පසුගිය රජය සමයේ සිදුවු සිදුවීම්වලින් කිහිපයකි.

යහපාලන ආණ්ඩු සමයේ දී සිදු වූ දේශද්‍රෝහී හමුදා දඩයම මේ රටට ආදරය කරන ජාතියේ සුජාත දූපුතුන් එකහෙළාම ප්‍රතික්ෂේප කළේය. ඒ සඳහා පාට පක්ෂ, ජාති, ආගම් භේද නොවීය. මෙවර ජනාධිපතිවරණයේ දී ශ්‍රී ලංකා පොදු ජන පෙරමුණේ මූලිකම පොරොන්දුවක් වූයේ ද රණවිරු දඩයමට තිත තබන බවටය. එකී පොරොන්දුව මල්ඵල ගන්වමින් පසුගිය සතියේදී ජනාධිපතිවරයා 2015.01. 16 සිට 2019.11.16 දින දක්වා වූ කාලසීමාව තුළ හමුදා නිලධාරීන් යම් දේශපාලන පළිගැනීමට ලක් තිබෙනවාද යන්න සොයා බැලීම සඳහා ජනාධිපති කොමිසමක් පත් කරනු ලැබීය. සැබවින්ම මෙය පැසසිය යුතු ක්‍රියාවලියකි. එක් අතකින් මෙය පසුගිය පාලන සමයේදී හමුදා විරුවන්ගේ අතපය බැඳ දමා රටේ ආරක්ෂාව බිඳ දැමීමට ගත් කුමන්ත්‍රණකාරී ක්‍රියාමාර්ගය ආපස්සට හැරවීමකි. අනෙක් අතට රටේ ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් ක්‍රියාකරන විරෝදාර රණවිරුවන්ට ද තමන්ගේ ආරක්ෂාව සම්බන්ධයෙන් වන සහතිකයකි. මෙම ක්‍රියාමාර්ගය රටේ ජාතික ආරක්ෂාව සම්බන්ධයෙන් වන සාධනීය පියවරක් ලෙස විවිධ වියත්හූ පෙන්වා දෙති.

සබිතාගේ බිල්ඩිම

පාලකයන්ට ගොවි ජනතාවගේ ගැටලු කෙරෙහි වගේ වගක් නැත. ඔවුන් ඒ සඳහා විසඳුම් ලබා දෙන්නේ මහදැන මුත්තාගේ ක්‍රමයට ය .මෙහෙම කියනවාත් සමග ජනතාවගේ මතකයට නැගෙනුයේ කෘෂිකර්ම අමාත්‍යාංශය සඳහා පසුගිය යහපාලනය ආණ්ඩුව විසින් මිලයට ගනු ලැබු සබීතාගේ ගොඩනැගිල්ල ගැනය. එම ගොඩනැගිල්ල අයත් වන්නේ ජනප්‍රිය සිනමා නිළි සබීතා පෙරේරාගේ ස්වාමි පුරුෂයාටය. ඒ සඳහා රජය මසකට රුපියල් දෙකෝටි දසලක්ෂයක මුදලක් ගෙවනු ලැබීය. එලෙස කුලියට ගනු ලැබූවද වසර 04ක් ගත වනතෙක්ම එකී ගොඩනැගිල්ල වෙත පරිපාලන කටයුතු මාරු වීමක් සිදු නොවිණි. නමුත් රජය එම ගොඩනැගිල්ල සඳහා කුලී මුදල් ගෙවනු ලැබුණි. ඒ සදහා වැය කරනු ලැබුයේ ජනතාවගේ බදු මුදල්ය. එය අහස පොළොව නුහුලනා අපරාධයකි.

නව කැබිනට් තීරණය

යහපාලන රජය විසින් ගෙන තිබූ එකී අදූරදර්ශී සහ අක්‍රමවත් තීරණය මෙම නව ජනපති බලයට පත්වීමත් සමගම කැබිනට් තීරණයක් මගින් නතර කෙරුණි. නැවත කෘෂිකර්ම අමාත්‍යංශය ගොවිජන සේවා මන්දිරය වෙත යායුතු බවට තීරණය විය. එකී කැබිනට් තීරණය අනුව යමින් කෘෂිකර්ම රාජ්‍ය අමාත්‍ය විදුර වික්‍රමනායක සිය නිල රාජකාරි ස්ථානය නැවත ගොවිජන සේවා මන්දිරය වෙත රැගෙන යාමට පසුගිය සතියේ ක්‍රියා කළේය. ජනතා මුදල් කාබාසිනියා කරන වැඩ නව රජය නතර කරනු ඇතැයි ජනතාව අපේක්ෂා කරති.

එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ අර්බුදය

එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ආරම්භය සනිටුහන් වන්නේ 1947 වර්ෂයේදීය. එනම් මීට වර්ෂ 73 පෙරය. වර්තමාන නායක රනිල් වික්‍රමසිංහ එහි නායකත්වයට පත් වන්නේ 1994 වර්ෂයේ දී ය. එනම් මීට වසර 26 කට පෙරය. එක්සත් ජාතික පක්ෂ තුළ දීර්ඝතම කාලයක් නායකත්වය දරනු ලැබුවේ ද රනිල් වික්‍රමසිංහය. ඔහුගේ නායකත්වය යටතේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයට ජනාධිපතිවරයකු තෝරා පත් කර ගැනීමට නොහැකි නමුදු 2001 සහ 2015 දී ආණ්ඩු බලය ලබාගැනීමට ඔවුනට හැකියාව ලැබිණි. වික්‍රමසිංහ පක්ෂයට ජයග්‍රහණය වෙනුවට වඩාත් උරුම කර දුන්නේ පරාජයන්‍ ය. ඔහු නායකත්වයෙන් ඉවත් වීමේ සුදානමක් නොමැති බව මේ වන විට පෙනී යන කරුණකි. පසුගිය සතිය වන විට එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ නායකත්වය පිළිබඳ අර්බුදය තවත් උග්‍ර අතට හැරෙමින් පැවතිණි. ඊට මුලිකතම හේතුව වන්නේ සජිත් ප්‍රේමදාස පිල එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ නායකත්වයේ වෙනසක් අවශ්‍ය බව කියා සිටීමය. පසුගිය සතියේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ නායකයන් අතර ඒ පිළිබඳව සාකච්ඡා වට කිහිපයක් පැවැත්විණි. වික්‍රමසිංහ පවසා සිටියේ මහ මැතිවරණයෙන් පසුව නායකත්වයේ වෙනස් වීම වන කරුණු සලකා බැලිය හැකි බවය.

ඕනෑම ප්‍රශ්නයක් කල්මැරීමට වික්‍රමසිංහ දක්වන්නේ විස්මිත හැකියාවකි. කාලයට ඉඩදී බලා සිටිම ඔහුගේ සිරිතයි. මෙම අවස්ථාවේදී ද ඔහු අනුගමනය කරන්නේ එම උපාය මාර්ගයයි. නමුත් ගැටලුව වී ඇත්තේ වික්‍රමසිංහ නායකත්වයෙන් ඉවත් කර නායකත්වයට පත් කර ගන්නේ කවුරුන්ද යන්නයි. ඔවුන්ගේ ඊළඟ විකල්පය වන්නේ සජිත් ප්‍රේමදාස ය. නමුදු පක්ෂ නායකයකු ලෙස සජිත්ගේ භූමිකාව කොතරම් පරිණත වේද යන්න පිළිබඳව පාක්ෂිකයන්ට ඇත්තේ කුතුහලයකි. සජිත්ගේ ගෝලබාලයින් මන්ත්‍රී කණ්ඩායම් තුළදී ඒ පිළිබඳව කෑමොර දුන්නද වික්‍රමසිංහ හමුවේ දක්වන්නේ දියාරු වූ වැනෙනසුලු ප්‍රතිපත්තියකි. නමුත් ඒ දෙපිරිසම මාධ්‍ය තුළදී නම් එකිනෙකාව ප්‍රසිද්ධියේ විවේචනය කර ගනිති. තත්ත්වය වඩාත් නරක අතට පත්ව ඇති බැවින් ඒ සම්බන්ධයෙන් විසදුමක් ලබාදීම සඳහා වන මැදිහත් පාර්ශ්වකරුවකු ලෙස කරු ජයසූරිය ඉදිරිපත්ව සිටී. කරූ ද වරෙක මන්ත්‍රීවරු 17 දෙනෙකු සමග පක්ෂය කඩා එළියට ගිය අයෙකි. පාක්ෂිකයන් චෝදනා කරන්නේ කරුට ඇත්තේද පෞද්ගලික න්‍යාය පත්‍රයක් බවය. ඇතැමෙක් පෙන්වා දෙන්නේ ඔහු උත්සාහ දරන්නේ තාවකාලිකව පක්ෂ නායකත්වය තමන් නතු කරගෙන තමන්ගෙන් පසුව එහි නායකත්වය තම බෑනා නවීන් දිසානායක වෙත පැවරීමට බව ය. සජිත් ප්‍රේමදාස මෙය නොදන්නවා විය නොහැකිය. එබැවින් සජිත් පිලේ අයද නායකත්වය සටන අත්හරින පාටක් නොමැත. මෙහිදී අනිකුත් පක්ෂ සමඟ එකතුව ගොඩනැගුණු සන්ධානයේ නායකත්වය සජිත් ප්‍රේමදාසට දී පක්ෂ නායකත්වයේ තවදුරටත් රනිල් වික්‍රමසිංහ රැඳී සිටීම සඳහා වන යෝජනාවක් ද ඉදිරිපත් විය.

ඉදිරි මහමැතිවරණයේදී බොහෝ විට බලය යන්නේ ජනාධිපතිවරයා තේරි පත්වූ පක්ෂය වෙතය. අත්දැකිම් ඇති දේශපාලන නායකයකු වන වික්‍රමසිංහ ඒ බව හොඳින් අවබෝධ කරගෙන ඇත. එබැවින් ඔහු ජනාධිපතිවරණයේදී මෙන්ම මහ මැතිවරණයේදීද සජිත්ව දේශපාලන බිල්ලට තබනු නොඅනුමානය. අද වන වන විට එක්සත් ජාතික පක්ෂය විපක්ෂයේ කාර්යභාරය ද අමතකව ගොස් ඇත. ඔවුනට ඊට වඩා ඔවුන්ගේ පක්ෂ අභ්‍යන්තරයේ පවතින අර්බුදය විසඳා ගැනීමට සිදුවී ඇත. ජනතාව මේ සියල්ල නිරීක්ෂණය කරමින් සිටිති. පරමාධිපත්‍යයේ මුදුන් මල් කඩ වන්නේ ජනතාවය. එබැවින් ඉදිරියට පැවැත්වීමට නියමිත මහ මැතිවරණයේ දී ආණ්ඩුවේ මෙන්ම විපක්යේද කාර්යභාරය කෙරෙහි ජනතාව නිසි පිළිතුරු ලබා දෙනු ඇත.

රටක් ආර්ථික වශයෙන් සහ අනෙකුත් අංශවලින් ඉදිරියට ගමන් කිරීමේදී කලාපීය මෙන්ම අන්තර්ජාතික සබඳතා පවත්වාගැනීම අතිශය වැදගත් ය. මධ්‍ය මට්ටමේ ආදායම් ලබන රටක් වන ශ්‍රී ලංකාව ඉදිරියේදී සිය විදේශ ප්‍රතිපත්තියට අනුව විදෙස් සබඳතා ශක්තිමත් කර ගන්නා ආකාරය, තානාපති සේවය නවීකරණය කිරීම මෙන්ම වත්මන් දේශපාලන තත්ත්වය සහ නව රජ‍යේ ඉදිරි සැලසුම් සම්බන්ධයෙන් ජාත්‍යන්තර සහයෝගීතා රාජ්‍ය ඇමැති සුසිල් ප්‍රේමජයන්ත මහතා සමඟ ‘දිනමිණ’ කළ සංවාදයකි.

- මහමැතිවරණයේ ජයග්‍රහණය ස්ථිරයි 
- තානාපතිවරු තෝරන්නෙ කමිටුවක් මඟින් 
- ජිනීවා ප්‍රශ්නයට මුහුණදීමට සූදානම් 
- ජනපතිට අවශ්‍ය පිරිස මැතිසබයට යවන්න 
- ව්‍යවස්ථාවේ බාධා නිරවුල් වෙන්න ඕන 
- සාකච්ඡා නොකර ජාත්‍යන්තර ගිවිසුම් නැහැ

මධ්‍ය මට්ටමේ ආදායම් ලබන ශ්‍රී ලංකාව වැනි රටකට කලාපීය රටවල් මෙන්ම වෙනත් රටවල් සමඟ සබඳතා පවත්වාගැනීම අතිශය වැදගත්. ඒ තත්ත්වය තුළ විදෙස් සමඟ සහයෝගීතාව වර්ධනය කර ගැනීම වෙනුවෙන් නව රජයේ වැඩපිළිවෙළ කුමක් ද?

පසුගිය ජනාධිපතිවරණයේදී ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශනයේ අපි කිසිඳු බල කඳවුරකට සම්බන්ධ නොවන මධ්‍යස්ථ විදේශ ප්‍රතිපත්තියක් අනුගමනය කරන්නේ කියලා පැහැදිලිව සඳහන් වෙලා තිබෙනවා. මේ ප්‍රතිපත්තිය තමයි අපේ රජය අනුගමනය කරන්නේ.

අපේ රටේ රාජ්‍ය නායකයකු බලයට පැමිණි පසුව අසල්වැසි ඉන්දියාවේ සංචාරය කරනවා. ඒ අනුව ඉන්දීය අගමැති නරේන්ද්‍ර මෝදි මහතාගේ ආරාධනයකට අනුව ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ඉන්දියාවේ සංචාරය කළා. එය අපේ ර‍ටට බෙහෙවින්ම ඵලදායී සංචාරයක්. එහිදී ජනාධිපතිවරයා ඉන්දීය අගමැතිවරයා ඇතුළු ඉහළ පෙළේ රාජ්‍යතාන්ත්‍රිකයන් මුණගැසී සාකච්ඡා කළා. එම සාකච්ඡා දෙරටටම ඵලදායී වුණා.

ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ සංචාරයෙන් පසුව විදේශ සබඳතා ඇමැති දිනේෂ් ගුණවර්ධන මහතා ඉන්දියාවේ සංචාරයක නිරත වුණා. එහිදී ඇමැතිවරයා ඉන්දීය විදේශ කටයුතු ඇමැති ආචාර්ය සුබ්‍රමනියම් ජයශංකර් මහතා ඇතුළු එරට රජයේ ඉහළ පෙළේ සාමාජිකයන් සමඟ සාකච්ඡා පැවැත්වූවා. ඒ වගේම අගමැති මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා ලබන මාසයේ ඉන්දියාවේ සංචාරයක නිරතවීමට නියමිතව තිබෙනවා. කලාපීය වශයෙන් අපේ රට ඉන්දියාව, පාකිස්ථානය, සාර්ක් කලාපයේ අනෙකුත් රටවල් සමඟ වගේම ජාත්‍යන්තර වශයෙන් සියලු රටවල් සමඟ මධ්‍යස්ථ විදේශ ප්‍රතිපත්තියට අනුව සහයෝගයෙන් කටයුතු කරනවා.

කලාපීය සබඳතා ශක්තිමත් කරගන්නා අතර, ලෝක බලවතුන් සම්බන්ධයෙනුත් මධ්‍යස්ථ ප්‍රතිපත්තියක් අනුගමනය කරනවා. චීනය සහ ඉන්දියාව සමඟත් අපේ සබඳතා පළුදු නොවී තබාගන්නවා. චීනය සමඟ බොහෝ වාණිජ්‍ය කටයුතු කෙරෙනවා. ඉන්දියාව සමඟ සංස්කෘතික හා ආගමික බැඳීම් පවතිනවා. අපි ඒ සබඳතාවයන් එලෙසින්ම පවත්වාගෙන යනවා.

පසුගිය ආණ්ඩුව ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදයත් සමඟ මිලේනියම් චැලෙන්ජ් කෝපරේෂන් (MCC) ගිවිසුමට අත්සන් කිරීමට උත්සාහ කළා. මේ ගිවිසුම සම්බන්ධයෙන් විවිධ පාර්ශ්වයන්ගේ විරෝධතා තිබෙනවා. වත්මන් ආණ්ඩුව මේ ගිවිසුම අත්සන් කිරීමට පියවර ගන්නවා ද?

එම්. සී. සී. ගිවිසුම සහ ඊට ආනුශාංග තව ගිවිසුම් දෙකක් තිබෙනවා. මේ සම්බන්ධයෙන් විවිධ පාර්ශ්වයන් තමන්ගේ අදහස්, මත ඉදිරිපත් කර තිබුණා. අපි විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශය හැටියට දැනට මේ සම්බන්ධයෙන් අවසන් තීන්දුවක් අරගෙන නැහැ. නමුත් රජය ලෙස කමිටුවක් පත්කොට එම්. සී. සී. ගිවිසුමේ කරුණු හදාරමින් ඉන්නවා. මේ අතරතුර නීතිඥ සංගමය සහ වෙනත් පාර්ශවයක් විසින් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ නඩු පවරා තිබෙනවා. දැන් විනිසුරුවරුන් පස්දෙනෙකුගෙන් සමන්විත පූර්ණ විනිශ්චය මණ්ඩලයක් විසින් ඒ පෙත්සම් සලකා බලමින් පවතිනවා.

වත්මන් ආණ්ඩුව ඉදිරියේදී ජාත්‍යන්තර මට්ටමේ ගිවිසුම්වලට එළඹීමට අපේක්ෂා කරෙනවා ද?

ජාත්‍යන්තර මට්ටමින් ගිවිසුම් අත්සන් කිරීමට පෙර අපි ඒවා අපේ රට තුළත් අමාත්‍ය මණ්ඩලයේත් සාකච්ඡා කරනවා. අවශ්‍ය නම් පාර්ලිමේන්තුවේත් සාකච්ඡා කරලා තමයි එවැනි ගිවිසුම්වලට එළඹෙන්නේ. එසේ නොමැතිව හුදෙක් යම් පුද්ගලයින්ගේ අවශ්‍යතාවය පරිදි ගිවිසුම්වලට එළඹෙන්නේ නැහැ. මොකද ඒවා ජාතික වැදගත්කමින් යුතු ගිවිසුම් නිසා.

වෙළෙඳ ගිවිසුම් වුණත් අපි පූර්ණ වශයෙන් අධ්‍යනය කරනවා. සිංගප්පූරු වෙළෙඳ ගිවිසුම වැනි ගිවිසුම් ගණනාවක් තිබෙනවා. යෝජනා පැමිණියාට ඇතැම් ගිවිසුම් අපි අත්සන් කළේ නැහැ. නමුත් පසුගිය යහපාලන ආණ්ඩුව කිසිදු වග විභාගයක් නොමැතිව අත්සන් කරන්න පටන්ගත්තා. ගිවිසුම්වලදී ප්‍රතිපත්තියක් තිබෙන්න ඕන. වැඩපිළිවෙළක් තිබෙන්න ඕන. අපිට තිබෙන වාසි, අවාසි මොනවාද කියා බලන්නේ නැතිවයි යහපාලනය ඒවාට අත්සන් කර තිබෙන්නේ. ඒ නිසා අපි ඒවා පිළිබඳව වෙනම අධ්‍යනය කරලා හොඳ සහ අපේ රටට ගැළපෙන ගිවිසුම්වලට පමණක් එළඹෙන්න අපි අපේක්ෂා කරනවා.

කොළඹ බේරේ වැව ආසන්නයේ ඉඩමක් බදු පදනම මත ලබාදෙමින් ආයෝජනයක් සිදු කිරීමට රජය පියවර ගෙන තිබෙනවා. මෙය සින්නක්කරවම ලබා දී තිබෙන බවට චෝදනා එල්ල වෙනවා නේද?

මෙය කොහෙත්ම සින්නක්කර පැවරීමක් නැහැ. දීර්ඝකාලීන බදු දීමක් වෙන්නේ. ඒ මුළු ප්‍රදේශයම මේ වනවිට ආයෝජන කලාපයක් වී තිබෙනවා. පැවැති රජයෙන් ආරම්භ කරන ලද වැඩපිළිවෙළක් තමයි තාම යන්නේ. පසුගිය රජයට කිසිදු ව්‍යාපෘතියක් පටන් ගන්න නොහැකි වුණා. එතන සම්පූර්ණ සංචාරක කලාපයක්, අග නගරය වාණිජ නගරයක් බවට පරිවර්තනය වෙනවා. කොළඹ වරාය නගරය එක් පැත්තකින් ඉදිවෙනවා. ඒ නිසා ඉදිරි අවුරුදු හතර, පහ තුළ අපි නොසිතන මට්ටමින් සංවර්ධනයක් ඒ ප්‍රදේශයට ළඟාකරගන්න පුළුවන්. මේ ඉඩම ආණ්ඩුව තියාගෙන සිටියා කියා ඵලක් නැහැ. එය සම්පූර්ණයෙන් වාණිජ නගරයක්. ආණ්ඩුවේ කාර්යාල සියල්ල අපි ජයවර්ධනපුරට ගේනවා.

ලොව බලවත් රටවල් හතරක ප්‍රබල රාජ්‍යතාන්ත්‍රිකයන් පිරිසක් මෑතකදී ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණියා. මෙය අපේ රටේ අනාගතයට කුමන ආකාරයේ වැදගත්කමක් ගෙන දෙනවා ද?

මෙය ඉතාම හොඳ ලක්ෂණයක්, පැහැදිලිවම ලෝකය වුණත් පිළිගන්නවා අපේ රටේ ජනතාව පසුගිය ජනාධිපතිවරණයේදී ලබාදුන් ජනවරමත් සමඟ ප්‍රතිපත්තිවල යම් යම් වෙනස්කම් වෙනවා. කලින් ආණ්ඩුවේ ප්‍රතිපත්ති නෙවෙයි මේ ආණ්ඩුව ක්‍රියාත්මක කරන්නේ. ඒ නිසා ලෝකයේ එක් එක් රටවල් උනන්දුවක් දක්වනවා. අපේ රටේ නායකයන් සමඟ සාකච්ඡා කරලා ඊළඟ අවුරුදු පහේදී ගන්නා ක්‍රියාමාර්ග සම්බන්ධයෙන් දැනුමක් ඇතිකරගන්න සහ සුහදතාවය වර්ධනය කර ගන්න. ඒක තමයි ඔවුන්ගේ පැමිණීමේ ප්‍රධාන අරමුණ.

චීන විදේශ කටයුතු ඇමැතිවරයා, රුසියානු විදේශ කටයුතු ඇමැතිවරයා හා ජපාන ඇමැතිවරයෙක් මෙන්ම ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදයේ සහකාර රාජ්‍ය ලේකම්වරියක් පසුගියදා ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණියා. ඔවුන් ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ, අගමැති මහින්ද රාජපක්ෂ සහ විදේශ සබඳතා ඇමැති දිනේෂ් ගුණවර්ධන මහත්වරු හමුවී සාකච්ඡා කළා. මොවුන්ගේ පැමිණීම අපේ රටට ඉතාම වැදගත්.

ලබන මාර්තු මාසයේ ජිනීවා මානවහිමිකම් කවුන්සල සැසිවාරයට ශ්‍රී ලංකාව සම්බන්ධයෙන් වාර්තාවක් ඉදිරිපත් වීමට නියමිතව තිබෙනවා. මෙහිදී රජය ගන්නා ක්‍රියාමාර්ගය කුමක් ද?

එතනදී වෙන්නේ සාමාන්‍යයෙන් වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කිරීම. නමුත් එයින් ඔබ්බට කොතරම් දුරට යන්නේ ද කියා අපි දන්නේ නැහැ. ඒ සම්බන්ධයෙන් අමාත්‍යාංශය මට්ටමින් සූදානමින් සිටිනවා. අපි කිසිඳු ආකාරයකට මේවා සංශෝධනය කරන්න කියා කියලා නැහැ. මොකද 30/1 යෝජනාවට සම අනුග්‍රහය දැක්වූ අවස්ථාවේම අපි විරුද්ධ වුණා. ඒ විරෝධතාවය අදටත් එලෙසම තිබෙනවා. ඒකේ වෙනසක් වෙන්නේ නැහැ.

පසුගිය රජයට දුන් ජනවරම නොවෙයි මේ ආණ්ඩුවට දී තිබෙන්නේ. පසුගිය ආණ්ඩුව කළ දේ වැරැදියි කියා තීන්දු කරලා තමයි ජනතාව මේ නව ජනවරමක් දී තිබෙන‍්නේ. ඒ නිසා අපි ජාත්‍යන්තරයට කියන්න ඕන පසුගිය රජයේ ජනවරමට ඒ අය ඒවා කළාට ඒක ඒ ආකාරයෙන්ම පිළිගන්න අපිට පුළුවන්කමක් නැහැ. ඒ නිසා තමයි ජනතාව ඒ ආණ්ඩුව වෙනස් කළේ. සංශෝධන සම්බන්ධයෙන් අපි කතා කර නැහැ. අපි එදා සිටම 30/1 යෝජනාවට විරුද්ධයි.

පසුගිය ආණ්ඩුව විසින් දේශපාලන හිතවත්කම් මත පත්කළ තානාපතිවරුන් යළි කැඳවීමට තීරණය කර තිබෙනවා. ඔවුන් මේ වනවිට පැමිණ තිබෙනවා ද? එසේ නොමැති නම් ගන්නා ක්‍රියාමාර්ගය කුමක් ද?

පිරිසක් මේ වනවිට පැමිණ තිබෙනවා. තවත් පිරිසක් කල් ඉල්ලා තිබෙනවා. කෙසේ නමුත් මේ මාසය අවසන්වීමට පෙර පැමිණෙන්න ඕන. දැනට විදේශ සේවාවේ සිටින නිලධාරින් ඒ වැඩකටයුතු ආවරණය කරනවා. ඉදිරියේදී පුරප්පාඩුවන තානාපති තනතුරු සඳහා කමිටුවක් මඟින් තෝරාගෙන පාර්ලිමේන්තුවේ උසස් නිලතල පිළිබඳ කාරක සභාවේ අනුමැතිය සහිතව ඒ ඒ රටවල එකඟතාවය අනුව අදාළ පත්කිරීම් සිදු කරනවා. සාමාන්‍යයෙන් මාස තුන හතරක් යනවා තානාපතිවර‍යෙක් පත්කරන්න.

පසුගිය ජනාධිපතිවරණයේදී ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ සහ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය ඒකාබද්ධව තරග කළා. ඉදිරි මහා මැතිවරණයේදීත් එලෙසම කටයුතු කරනවා ද? වෙන් වෙන් වශයෙන් තරග කරනවා ද?

ජනාධිපතිවරණයට පෙරාතුව අපේ පක්ෂ දෙක අතර යම් එකඟතාවක් ඇතිවුණා. ඒ සඳහා අත්සන් කරන ලද පාර්ශ්වයන් ඒ පිළිබඳව සාකච්ඡා කර මැතිවරණයට පෙර තීන්දුවක් ගනීවි. එළැඹෙන පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණය ජයග්‍රහණය කිරීම සම්බන්ධයෙන් අපිට කිසිඳු ගැටලුවක් නැහැ. මොකද අද විපක්ෂය දෙකට බෙදිලා. තව තව කුමක් සිදුවේවි ද කියා කියන්න දන්නේ නැහැ. නමුත් ඒකම හේතුව නොවෙයි, ඊට වඩා පසුගිය මාස එකහමාර තුළ ජනාධිපතිවරණයෙන් පස්සේ ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා සහ ආණ්ඩුව ජනතා හිතවාදී ලෙස තීන්දු අරගෙන තිබෙනවා. ඒ නිසා ඒ වැඩපිළිවෙළ ඉදිරියට ගෙනයන්න නම් ශක්තිමත් පාර්ලිමේන්තුවක් අවශ්‍යයි කියලා ජනතාව අපේක්ෂා කරනවා.

රන්ජන් රාමනායක මන්ත්‍රීවරයා සම්බන්ධයෙන් මේ දිනවල රටේම කතාබහක් ඇතිවී තිබෙනවා. හඬපට නිකුත්වීමෙන් විවිධ පාර්ශ්වයන් සමඟ ඔහු ගනුදෙනු කළ ආකාරය හෙළිවෙමින් තිබෙනවා. නමුත් මෙය ආණ්ඩුවේ උවමනාවට මාධ්‍ය මඟින් ප්‍රචාරය කරන බවට එල්ලවන චෝදනාවල සත්‍ය අසත්‍යතාව කුමක් ද?

හඬපට ආණ්ඩුවෙන් නිකුත් කරලා නැහැ. නමුත් විවිධ මාධ්‍ය මඟින් පැමිණ තිබෙනවා. දේශපාලනඥයෙක් වුණත් කවුරු වුණත් තාක්ෂණය යොදාගන්න කොට පෞද්ගලිකත්වය ආරක්ෂ වන ආකාරයෙන් කටයුතු කරන්න දැනගත යුතුයි. ඉතිං මේ වගේ අඥාන මිනිස්සු පාර්ලිමේන්තුවට එවපු පක්ෂයි ඒ අය පත්කළ අයයි මේ ගැන හිතන්න ඕන. ඊළඟ මැතිවර‍ණයේදී මේක හොඳ උදාහරණයකට ගනීවි මේ වගේ අඥාන මිනිසුන්ගෙන් තොරව බුද්ධියක් ඇති පිරිසක් පාර්ලිමේන්තුවට එවන්න.

අද ශ්‍රී ලංකාව පවතින තත්ත්වයෙන් ගොඩගනිමින් ඉදිරියට ගමන් කිරීම සඳහා වත්මන් ආණ්ඩුවේ සැලසුම් මොනවා ද? 

ඇත්තටම මේ වනවිට ශ්‍රී ලංකාවේ තිබෙන්නේ අන්තර්කාලීන ආණ්ඩුවක්. අමාත්‍ය මණ්ඩලය 15ට අඩුකර තිබෙනවා. ලබන මාර්තු මුල් සතිය වනවිට පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හරී. අප්‍රේල් අග වනවිට මැතිවරණය පවත්වයි. ඒ අනුව අලුතින් පත්වන ආණ්ඩුවට තමයි අයවැ‍යක් ඉදිරිපත් කරලා ප්‍රාග්ධන වෙන් කිරීම් කරලා ඉදිරියට යන්න පුළුවන්කම ලැබෙන්නේ. ඒ අතරතුර ගත හැකි පියවර ගන්නවා. නමුත් ආණ්ඩුවේ ප්‍රතිපත්ති පොරොන්දු වූ ආකාරයෙන් ක්‍රියාත්මක කරන්න නම් පාර්ලිමේන්තුවේ බලය අවශ්‍යයි.

ඕනෑම හොඳ යෝජනාවක් ගේන්න අපි සහාය දෙන බවට විපක්ෂ නායකවරයා ප්‍රකාශ කර තිබෙනවා. එසේ කිය කිය සිටිය යුතු නැහැ. එතුමාට කියන්න තිබෙන්නේ තුනෙන් දෙක අපිට දැන් දෙන්න අපි දැන් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවලා මැතිවරණයකට යමු. මිනිසුන්ගේ සහාය ගන්න තිබියදී ඇයි අපිට ඒ අයගේ සහාය. මහා මැතිවරණයෙන් පස්සේ අනිවාර්යයෙන් අයවැයක් ඉදිරිපත් වෙනවා. එයින් තමයි ඉදිරි කාලය සඳහා ප්‍රාග්ධන වෙන්කිරීම් සහ අනෙකුත් පුනරාවර්තන වියදම් වැඩිකරන්න පුළුවන්කම ‍ලැබෙන්නේ.

ඊළඟ පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණය වැදගත් වෙනවා. ව්‍යවස්ථාවේ තිබෙන විකෘති තත්ත්වයන් ප්‍රකෘති කරන්න නම් ඒ සඳහා බහුතරයක් පාර්ලිමේන්තුවේ අවශ්‍ය වෙනවා. එවැනි වැඩපිළිවෙළක් සමඟ ‍යන්න පුළුවන් පිරිසක් පාර්ලිමේන්තුවට පැමිණිය යුතු වෙනවා. විවිධ විෂය ක්ෂේත්‍රයන්හි අය ඉන්නවා. උගතුන්, බුද්ධිමතුන්, පළපුරුදු අය ඉන්නවා. ඔය හැමෝගේම සංකලනයක් පාර්ලිමේන්තුවට අවශ්‍යයි. ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා මැතිවරණයට පෙර ලබාදුන් ප්‍රකාශනයේ සඳහන් ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාත්මක කරන්න අවශ්‍ය පිරිස මේ පාර්ලිමේන්තුවට එවීමේ වගකීම තමයි ජනතාවට තිබෙන්නේ.

ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව සම්බන්ධයෙන් බොහෝ පිරිස් විවිධ මත ඉදිරිපත් කරනවා. වත්මන් ආණ්ඩුව නව ව්‍යවස්ථාවක් ගෙන එන්නට අපේක්ෂා කරනවා ද? පවතින ව්‍යවස්ථාව සංශෝධනය කරනවා ද?

ඒ සම්බන්ධයෙන් තවම ප්‍රකාශ වී නැහැ. නමුත් දැනට යම් යම් බාධක තිබෙන තැන් නිරවුල් කර ගන්න අවශ්‍යයි. අද වනවිට බල‍කේන්ද්‍ර තුනක් නිර්මාණය වී තිබෙනවා. ජනාධිපති ඉන්නවා, පාර්ලිමේන්තුව තිබෙනවා අගමැති සමඟ. අනෙක් පැත්තෙන් කතානායකතුමන් ප්‍රධාන තනතුරුවලට පත්කිරීම් කරනවා. ඒකේ ප්‍රතිඵල අපි දැක්කා. පොලිස්පති පත්කළා. දැන් පොලිස්පති රිමාන්ඩ්. ආරක්ෂක ලේකම් රිමාන්ඩ්. ඊළඟට නඩුකාරයත් පත්කරනවිට පන්නලා පත්කළා. අතෘප්තියට පත් වූ අය නළුවන් සමඟ දුරකථ‍නයෙන් කතා කරනවා. මේ සියල්ල සිදුවුණේ පිළිගත් සම්ප්‍රදාය සහ වැඩපිළිවෙළ සමඟ ඉදිරියට නොයාම නිසයි.

ඒක කළේ ව්‍යවස්ථාදායක සභාව. මහාධිකරණයෙන් අභියාචනාධිකරණයට විනිසුරුවන් යද්දී පුරප්පාඩු ආවාම ඉහළට ආපු නඩුකාරයින්ගෙන් ඒකත් පුරවනවා. මහේස්ත්‍රාත්, දිස්ත්‍රික් ආකාරයෙන්. ඊළඟ එක නීතිපති එකට දෙනවා. එහෙම මාරුවෙන් මාරුවට දුන්නේ. නමුත් මේ අය එක දිගටම නීතිපතිගෙන් හා අදාළ ඒවාගෙන් දෙන්න පටන්ගත්තා. තමුන්ට හිතවත් අය, පහළ සිටි අය ඉහළට දැම්මා. ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය අතින් ඉහළින් සිටි අය නිකම්ම විශ්‍රාම ගියා. අඬ අඬා කියන්නේ ඒක තමයි.

මේ වගේ තත්ත්වයට ඇතැම් අධිකරණ නිලධාරීන් පත්වීම සම්බන්ධයෙන් මම ඉතාම කනගාටු වෙනවා. අපි කිසිදාක එවැන්නක් අහලා නැහැ. මම අවුරුදු 35ක් නීතිඥ වෘත්තියේ ඉන්නවා. ඔය වගේ ප්‍රශ්නයකට කිසිම දවසක නඩුකාරයන් සමඟ දුරකථනයෙන් කතාකර නැහැ.

මහින්ද අලුත්ගෙදර 
සඳුනි රණසිංහ

රට පුරා දිනෙන් දින මහමගදී අනතුරුවලට ලක්වන මිනිස් ජීවිත ප්‍රමාණය අති මහත්ය. සතා සිව්පාවා ගණයට වැටෙන තරමට මිනිස් ජීවිතවලට තර්ජනයක් එල්ල වී තිබේ.

එදා මේ රටේ මිනිසුන් තම ජීවිත පූජා කළේ උදාර අරමුණු පෙරදැරි කරගෙනය. වසර 30ක අමිහිරි අතීතයේ රට ජාතිය බේරා ගැනීමට මිනිසුන් තම ජීවිතය පූජා කළහ.එහෙත් අද දවසේ අපගේ ජනතාව තම ජීවිත මහ මගට පූජා කරන්නේ රුදුරු මරුවා පිනවීමට විනා අන් කවර උතුම් අරමුණක් වෙනුවෙන්ද? සංඛ්‍යාලේඛන වලට අනුව දිනකට අප රට තුළ මහ මඟ තුළ ජීවිත හැර යන පිරිස දස දෙනෙකු පමණ ඉහළ අගයක් ගනී.

මෙකී සියලු ජීවිත අපට රැක ගැනීමට ගත හැකි සරල ක්‍රියාමාර්ග මෙන්ම දිගුකාලීන වශයෙන් මගී ජීවිත රැකගැනීමේ නිර්මාණශීලි සංවර්ධන වැඩපිළිවෙළකට අප ගමන් කළ යුතුය.

දැනට අප‍ රට තුළ සිදුවෙන මාරක රිය අනතුරු වලින් සියයට අසූවක්ම පමණ වළක්වා ගත හැකි අනතුරු ගණයට වැටෙයි.ඒ කෙසේද යත් මගී ජනතාවද කිසිඳු මාර්ග නීතියක් මායිම් නොකර හිතුමතේ මාර්ගවල නගරවල එහා මෙහා ගමන් කිරීමයි.

එසේම මෙම පිරිස ජංගම දුරකථන භාවිතා කරමින් පාරේ ගමන් කිරීම මෙන්ම කහ ඉර මායිම් නොකර පාර මාරුවීම තුළ බොහෝ රිය අනතුරු සිදුවේ. එසේම රියදුරන් අතින් වන මාරක රිය අනතුරුද සිදුවන්නේ බොහෝ විට ඔවුන්ගේ නොසැලකිල්ල නිසාය. බොහෝ රියදුරන් කහ ඉර තඹ සතයකට මායිම් නොකරන අතර වේග සීමාද ඉක්මවා තම රථ වාහන ධාවනය කරයි. එසේම රිය ධාවනය කරන අතරතුර ජංගම දුරකථන භාවිතයද ඉහල අගයක් ගනී.

සංකීර්ණ ගැටලුවක් වන මෙම ප්‍රශ්නය විසඳීමට මගී ජනතාව පැත්තෙන් සහ රියදුරු මහතුන්ගේ පැත්තෙන් බලා ගත හැකි එකම විසඳුම ගුවන් පාලම් සංකල්ප ක්‍රියාවට නැංවීමය.

රථ වාහන තදබදය සහ මගී ජනතාව වැඩියෙන් ගැවසෙන ස්ථාන ඉලක්ක කර ගුවන් පාලම් ඉදිකිරීම මඟින් ගැටලුවට යම් විසඳුමක් ලැබෙනු ඇත. එසේ නොමැතිව දඩ මුදල් වැඩිකර මෙම ගැටලුව විසඳීම ඉතාම අපහසු බව සැවොම අවබෝධ කර ගත යුතුය.

ඩබ්. කේ. මොහාන් - මහවැලි සී. කලාපය

රට වර්ධනීය තලයට ප්‍රවේශවන්නේ පාලකයන්ගේ තුලනාත්මක සමාජ චින්තනය මතය. මහජනතාව අපේක්ෂා කරන්නේත් එයයි. විවිධ සම්බාධකවලින් මිදී නිදහස් නිවහල් පරිශ්‍රයක දිවිගෙවීම ජනතාව නිතරම සිතන පතන දෙයකි. මේ යථාර්ථය පාලක පක්ෂය මනාව තේරුම්ගත යුතුය.

කාලීන අවශ්‍යතා සපුරාලන්නට බිහිවූ ජන නායකයෙක් ලෙස වත්මන් ජනපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ හැඳින්විය හැකිය. බලයට පැමිණීමෙන් පසු ඉතාම කෙටි කාල පරාසයකදී ඔහු අනුගමනය කළ පිළිවෙත් මත රටේ නියත ව‍ශයෙන්ම සමාජ පෙරළියක් ඇතිවන්නේය. එම පෙරළිය රටේ සමාජ සංවර්ධන පෙරළියකි.ඒකාකාර සංවර්ධන තලයෙන් නික්ම ගොස් සමාජ සංරක්ෂණයට අවශ්‍ය විවිධ පැතිකඩ ඔස්සේ ඔහු ස්වකීය විඥානය විහිදවීම අතිශය යුගකාරක කටයුත්තකි.නාගරික සංවර්ධනය මෙන් ග්‍රාමීය සංවර්ධනය සමගාමී තත්ත්වයට ගෙන යා යුතු යුතුය. මෙතෙක් සිදුවූයේ නාගරික සංවර්ධනය පමණි. ග්‍රාමීය සංවර්ධනය කෙරෙහි පටු දෘෂ්ටියක් මෙහෙයවීම මත කෙමෙන් ග්‍රාමීය සංවර්ධනය පරිහානියට පත්විය.

ග්‍රාමීය සංවර්ධනයේදී විශේෂයෙන් දෘෂ්ටිය යොමු කළ යුත්තේ කෘෂිකර්මාන්තය උදෙසාය. ජනතාවට අවශ්‍ය පාරිභෝගික ද්‍රව්‍ය නිපදවන්නේ ග්‍රාමීය ක්ෂේත්‍රයෙනි. මේ යථාර්ථය ජනාධිපති මනාව තේරුම් ගෙන ඇත. එය ගමේ ප්‍රවර්ධනයට අතිශය අනුබලයකි.

ගම මෙන්ම නගරය සංවර්ධනයේදී සමතුලිත බවක් ඇති විය යුතුය. නගරය සංවර්ධනය කර ගම අමතක කිරීම ප්‍රායෝගික කාර්යයක් නොවේ.

අද්‍යතන අවදියේ ගම්බද රැකියා නොමැති අ‍යගේ ප්‍රමාණය අප්‍රමාණය. මේ අය කෙරෙහිද ජනාධිපතිගේ දෘෂ්ටිය යොමුවී තිබීම අතිශය භාග්‍යයකි. ඒ අනුව රැකියා නොමැති ගම්බද අයට රැකියා ලබාදීමට ද සැලැසුම් කොට තිබීමද අතිශය ප්‍රසාදයට පාත්‍රවන්නකි.රටේ සංවර්ධනයට අනවරතයෙන්ම බලපාන්නේ උගතුන්ය. උගතුන් කොන්කොට අනුවණයන් ඒ කාර්ය සඳහා යොදාගැනීම රට තවත් අවරට යවන්නකි. ජනපති ගෝඨාභය භාෂා ඥානය, විෂය ඥානය, පරිචය, ප්‍රාගුන්‍ය හා ප්‍රවීණත්වයෙන් පිරිපුන් අයගෙන් උපරිම ඵල නෙළාගැනීමට සැලැසුම් කොට තිබීමත් රටේ භාග්‍යයකි.ලොව දියුණු රටවල් උගතුන්ගෙන් නිසි ඵල නෙළා ෙගන ඇත. එම රටවල් කෙමෙන් ඉදිරියට ගියේ ඒ මතය. විදෙස් රටවල්වලින් ආභාසය ලත් ජනපති ඒ තත්ත්වය ශ්‍රී ලංකාවටත් ආරෝපණය කරන්නට උත්සාහ දරා ඇත.

තවද නීතිය කරට නොගෙන සංරක්ෂණයට හේතූභූතවන දෑ කෙරෙහි අවධානය යොමුකරන මෙන්ද ජනපතිවරයා දන්වා තිබේ. නීතිය කරට ගෙන කටයුතු කිරීමෙන් බොහෝ සුබදායක කාර්යයන් අවරට ගොස් ඇත.

ජනතාවගේ සිත් සතන් නොතලා සතුටුදායක ඉසව්වකට ගෙනයාම රාජ්‍ය නායකයාගේ කාර්යභාරයයි. මේ ස්වරූපයද ජනාධිපති මැනවින් තේරුම්ගෙන ඇත.විශ්වවිද්‍යාල පද්ධතිය ප්‍රවර්ධිත තලයකට ගෙන යන්නට කටයුතු කිරීමද කාලීන අවශ්‍යතාවකි. විශ්වවිද්‍යාලවලින් ලබන ඥානය රටේ ප්‍රගතියට යොදාගත යුතුය. එහෙත් මේ වනවිට බොහෝ පිරිසක් අනාථ වී ඇත. විශ්වවිද්‍යාලවලින් උපාධි ලැබුවත් ඒ අයගේ ප්‍රඥාව රටේ ප්‍රගතියට යොදාගෙන නැත. ජනාධිපතිවරයා මේ කෙරෙහිද අවධානය යොමුකොට ඇත. සියලුම උපාධිධරයන්ගේ ඥානය රටේ ප්‍රගතියට යොදාගන්නා බවද අවධාරණය කොට ඇත. මෙය රටේත් උපාධිලත් අයටත් සුබවාදී දෙයකි.

දේශපාලනයේ අභිප්‍රාය විය යුත්තේ බලය ලබාගැනීම නොව ලත් බලයෙන් උපරිම මෙහෙවරක් රටටත් ජන සමාජයටත් ඉටුකිරීමය. මෙතෙක් සිදුවූයේ එහි අනෙක් පැත්තය. ජනතාවගේ බලයෙන් ජයලබාගෙන තමන් පමණක් පෝෂණය වීමට කටයුතු කිරීම ආත්මාර්ථකාමිත්වයකි.

සමහර දරුවන් ඉගෙන ගත්තත් විනය අතින් ඉතා දුර්වල තත්ත්වයක සිටින බව පෙනේ. බසයේ, දුම්රියේ මහමඟ යන ගමන් විනයක් නැතිව හැසිරෙන ආකාරය අප්‍රසන්නය. ප්‍රඥාව සමඟම දිවියට විනයත් මානවවාදී ස්වරූපයත් එක්විය යුතුය. දිවිය වඩාත් ඔපවත් වන්නේ එවිටය. එමෙන්ම දිවිය සමාජයට බලපාන මහා පාඩම් පොතක් බවටද පත්විය යුතුය.

විශ්වවිද්‍යාල අමානුෂික ‘නවක වදය’ මුළුමනින්ම දුරලීමටද කටයුතු යෙදීම කාලීන අවශ්‍යතාවයකි. නවක වදය හේතුකොටගෙන සමහර සිසු සිසුවියන් විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපන අතහැර ගොස් ඇත. සමහරුන්ට දිවි එපා වී ඇත. මෙය විශ්වවිද්‍යාලයට සිදුකරන අවමානයකි. විදෙස් විශ්වවිද්‍යාලවල මෙබඳු අමානුෂික නවක වදය නොමැත. මේ තත්ත්වය හේතුකොටගෙන විශ්වවිද්‍යාල පද්ධතියේ නවක වදය මුළුමනින්ම දුරලීමට ද කටයුතු යෙදීම කාලීන අවශ්‍යතාවකි. මත්කුඩු මත්පෙති භාවිතයෙන් දරුවන් කොතරම් දුරට දුක්ඛදායක තත්ත්වයට පත්ව තිබේද. මත්ද්‍රව්‍ය තුරන් කිරීමේ ජනපතිගේ වැඩපිළිවෙළ රටට වැදගත් වන්නේ මේ තත්ත්වය තුළය.

යහපත් දිවිය මත් පෙති, මත් කුඩු භාවිතයෙන් විනාශයට පත්වීම කෙරෙහි ජනාධිපතිවරයාගේ අවධානය යොමුවී ඇත. මත් මර්දනය වචනවලට සීමා නොකොට ප්‍රායෝගික තලයට ගෙන ඒමට විධිවිධාන යොදා තිබීමද යුගකාරක කටයුත්තකි.

පරිභෝජනයට ගනු ලබන භාණ්ඩවල මිල සිතුමනාපයට වැඩිකරන අයට ‍දැඩි දඬුවම් දීමටද කටයුතු යෙදීම කෙරෙහි අවධානය යොමුකරවීමද යහපත් පිළිවෙතකි. තම තමන්ට රුචි පරිදි එදිනෙදා අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ විකිණීම අසාධාරණ පිළිවෙතකි. මේ කෙරෙහිද ජනපති අවධානය යොමුකොට ඇත.අප මෙතෙක් නොඇසු සිදුනොවූ දෑ කෙරෙහි ජනපති ස්වකීය අවධානය යොමුකිරීම අතිශය අගය කළ යුතු කාරියකි.ඒ හේතුවෙන් සමාජාභිවර්ධනය අරබයා ගනු ලබන තීරණ ඵලදායි තලයකට පිවිසෙන්නේය. මෙයට පෙරාතුව අප නුදුටු නොඇසූ දේ කෙරෙහි අවධානය යොමුකොට සමාජය, රට නව පෙරළියකට පිවිසවීමට කටයුතු කිරීමට පුළුල් විෂය ක්ෂේත්‍රයක් නිර්මාණය කිරීමෙන් ජනපතිගේ සමාජ විඥානය කොතරම් ප්‍රබලද යන්න තේරුම්ගත හැකිය.

තුලනාත්මක සමාජ විඥානයක් නැත්නම් රට පෙරට ගෙනයන්නට නොහැකිය‍. ජනපති මෙතෙක් පැමිණි ගමන් මගෙන් ගත් අත්දැකීම් හේතුකොටගෙන රට පෙරට ගෙනයන්නටත්, සමාජ පෙරළියක් ජනිත කිරීමටත් ගන්නා තැත කෙරෙහි අතිශය කෘතඥතාව පළ කළ යුතුය.ඉතාම කෙටි කාලපරාසයකදී මෙබඳු වර්ධනයක් සිදුවූයේ නම් වසර හතරක් ගෙවී යන තැන කොතරම් වර්ධනයක් රටේ ඇති වන්නේද යන්න අපට නිසැකයෙන්ම තේරුම්ගත හැකිය.

සමාජභාවය මත රැඳෙන රටේ සංවර්ධනය කිසිදු බේදයකින් තොරව සිදුවන්නකි. දේශපාලනය - ආගමික න්‍යායයන් පන්ති පරතරය එයට බලපාන්නේ නැත. පොදු සමාජභාවය මත රැඳෙන රටේ සංවර්ධනය මත ජනතාවට අතිශය සතුටක් ඇති කර ගත හැකිය.ජනතාව අ‍ෙප්ක්ෂා කරන දේ නොලැබී ගිය කළ ඔවුන් තුළ ‍ජනිතවන්නේ කළකිරීමකි. නව ජනපති රට මෙවන් තත්ත්වයකට පත්කරන්නේ නැති බව අපට විශ්වාසය. ඔහුගේ ගමන් මඟ අතිශය ක්‍රමවත්ය. පුළුල් වූ දෘෂ්ටි කෝණයක පිහිටා ක්‍රියාකරන්නෙකි. පටු පරමාර්ථ සාධනය බැහැර කොට පුළුල් වූ පරමාර්ථ සාධනයට පිවිස ඇත.ලොව සෙසු රටවල් සමඟ සමගාමී භූමිකාවකට පිවිසීම ජනපතිගේ අරමුණයි. ඒ සම්බන්ධයෙන් ඒ ඒ රටවල්වලින්ද ආභාසය ලබාගෙන ශ්‍රී ලංකාවේ සමාජ පෙරළියක් සිදුකිරීමට මුළුමනින්ම සිතට ගෙන ඇත. ඔහු අනුගමනය කරන පිළිවෙත ක්‍රියාකලාපය පාලන තන්ත්‍රයේ සෙසු අයටද පරම ආදර්ශයකි.

ජනාධිපති දේශපාලන වේදිකාවේදී අප සිතූ සියල්ල වෙනතකට පෙරළී ඇත. සත්‍යය හා අවංකභාවයත් රට ගැන තිබෙන හැඟීමත් කොතරම් ද යන්න ජනාධිපති පදවියට පත්වීමෙන් පසු අපට තේරුම්ගත හැකිය.සමාජ සංරක්ෂණයට මංපාදන ජනපති ගමන් මඟ ඉතාම පැහැදිලි වූවකි. එහි මායාව හා මිථ්‍යාව නැත. පරම සත්‍යය මත පිහිටා කටයුතු කරන ආකාරය අපට මනාව අවබෝධ වෙයි.සමාජය පෙරට වඩා සංකීර්ණ තලයකට පිවිස ඇති බැවින් ඒ අනුව ක්‍රියාකිරීම, තීරණ ගැනීම ජනපතිගේ පිළිවෙතයි. රටට ගැළපෙන, කාලීන අවශ්‍යතා සපුරාලන්නට ශක්තිය විඥානය ඇති ජනනායකයෙක් පහළවීම ‍සොබාද‍හමෙන් ඉටුකළ මෙහෙවරක් යැයි මම සිතමි.

ආචාර්ය රංජිත් ඇල්. අබේවික්‍රම

මහජන සේවා කළමනාකරණ අධිකාරිය නමින් රාජ්‍ය ආයතනයක් ස්ථාපිත කිරීමට අගමැති මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ අවධානය යොමුව ඇති බවට,අභ්‍යන්තර සහ ස්වදේශකටයුතු සහ පළාත් සභාහා පළාත්පාලන අමාත්‍යවරයා දැක්වූ අදහස් ‘දිනමිණ, පුවත්පත මගින් පසු ගිය 21 වන දින අනාවරණය කර තිබුණි.

එවැනි ආයතනයක අවශ්‍යතාවය වර්තමානයේ ජනතාවට තදින්ම දැනෙන කරුණක් බව මෙහිදී සදහන් කරනු කැමැත්තෙමි.අගමැතිවරයා දැක්වූ මෙම ආයතනය ඇති කිරීම කලීන අවශ්‍යතාවයකි.

ජනතා ගැටලු සහ අභියෝග විසදීමට දැනට පවතින ආයතන සහ නිලධාරීන් සංඛ්‍යාව ගම් මට්ටටම විශ්ලේෂණය කර බලන්නේ නම් ඉතා විශාල පිරිසක් සිටින බවමනාව පැහැදිලි වන කරුණකි.

ප්‍රාදේශීය ලේකම් කාර්යාල තුළ සේවයට අනුයුක්ත නිලධාරී පිරිස් බොහෝය.සමහර කාර්යාලවල එම නිලධාරීන්ට ජනතා සේවය සැලසීමට අවශ්‍ය පහසුකම් නොමැති ස්ථාන ගැනද මාධ්‍ය මගින් හෙලිදරව් කර තිබේ.

මෙවැනි තත්වයක් තුළ සමහර ප්‍රදේශවල හාමතේ සහ මන්දපෝෂණයෙන් මියයන බිළිදුන් ගැනද අසන්නට ලැබේ.

මෙවැනි සිද්ධීන් සදහා කිසියම් සාධක පැවැතීම ගැන විමසා බැලීමද යෝජිත මහජන සේවා අධිකාරියේ අරමුණ විය හැකි බව මම විශ්වාස කරමි.

මහජන සේවාවන් සදහා රජයේ නිළධාරීන් දක්වන උදාසීන ආකල්පයන්,මගහැරීම්, ජනතාව නොසලකා හැරීම්,තම අභිමතය නීත්‍යානුකූල නොවන ලෙස භාවිත කරමින් නිලධාරීන්ගේ මනෝ භාවයන් මත රාජකාරි කිරීම්, අල්ලසට,හිතවත්කමට,ඥාති සබදතාවලට, නීතිය නැවීම අද රාජ්‍ය සේවය තුළ නිතර අසන්නට දකින්නට ඇති කාරණු වෙති. දුබලයා මැඩගෙන බලවතා ඉදිරියට එන රාජකාරි පරිසරයක් නිර්මාණය වෙමින් ඇත. මේ සදහා හොදම නිදසුන ප්‍රාදේශීය ලේකම් කාර්යාල වෙත සතිපතා රොක්වන ජනතාවය. සමෘද්ධිය,ඉඩම් හිමිකම හෝ ගැටලුව,මහජනාධාර, හා බලපත්‍ර සේවාවන් වැනි රාජකාරි පිණිස එන අය බලවත් අපහසුතාවලට මුහුණ දෙති.

යොජිත මහජන සේවා අධිකාරිය සමග රාජ්‍ය නිලධාරී සේවා විමර්ශණයට ඔත්තුසේවා නිලධාරී සේවයක් රාජ්‍ය ආයතන වෙතද ඇතුළත් කරන්නේනම්,රාජ්‍ය සේවයේ ගුණාත්මක බව සහ කාර්‍ය්‍යාක්ෂමතාවය ඇති කළ හැකි බව මගේ විශ්වාසයයි.රාජ්‍ය සේවයේදී මහජනතාව අත්විදින අසාධාරණ අයුක්ති සහගත සිදුවීම් ගැන පැමිණිලි කිරීමටත්,එම පැමිණිලි ගැන අපක්ෂපාතී විමර්ෂණයක් කර චූදිත නිළධාරියාට විනය ක්‍රියා මාර්ග ගැනීමත් අධිකරණය ඉදිරියට පැමිණවීමේ හැකියාව ඇති කිරීමත් කළහැකි බලතල යෝජිත මහජන සේවා අධිකාරියට ආරෝපණය කළ යුතු බව, අගමැතිතුමාගේ අවධානය පිණිස සදහන් කරනු කැමැත්තෙමි.

පියසේන මද්දුමගේ 
මාවරල

පුත්තලම් දුම්රිය මාර්ගයේ දුම්රිය ධාවනයේදී සෙසු දුම්රිය මාර්ග හා සාපේක්ෂව කිසියම් අඩු සැලකිල්ලක් දක්වන්නේ දැයි අපට හැ‍ඟේ. මෙම මාර්ගයේ ධාවනය වන දුම්රිය අතර බහුතරයක් අඩු පහසුකම් සහිත දුම්රිය මැදිරි වලින් සමන්විත බවක් දක්නට ඇත.දුම්රිය මගී ජනතාවගෙන් අඩුවක් දක්නට නොමැති මෙම දුම්රිය මාර්ගයට, වෙනත් මාර්ග සඳහා යොදා ඇති නවීන පහසුකම් සහිත දුම්රිය එන්ජින් හෝ මැදිරි එකක් හෝ යොදා නොමැති බව පෙන්වා දිය යුතුය.දුම්රිය ධාවනයේ අඩුවක්ද සංඛ්‍යාත්මකව පෙනෙන්නට ඇත. උ‍ෙද් හවස කාර්යාල දුම්රිය වල දුම්රිය මගීහු ඉමහත් අසීරුවට පත් වෙති. දුම්රිය මගී ජනතාවගේ සංඛ්‍යාවට කිසිසේත් ප්‍රමාණවත් නොවන එවන් දුම්රිය තුළ විශාල තදබදයකට දුම්රිය මගීන් හසුවන තත්ත්වයක් පවතී.එහෙයින් අප පෙන්වා දෙනුයේ, සෙසු සමහර දුම්රිය මාර්ග වලට යොදා ඇති නවීන, පහසුකම් සහිත දුම්රිය මැදිරි යෙදීම කෙරෙහි බලධාරීන්ගේ අවධානය යොමු කරන ලෙසය.

මෙම දුම්රිය මාර්ගයෙන් කොළඹ කාර්යාල කරා සේවයට පැමිණෙන වාර ප්‍රවේශපත් ලබාගත් දුම්රිය මගීන් විශාල සංඛ්‍යාවක් ද සිටින බව රහසක් නොවේ.මේ පිළිබඳව සලකා බලා පුත්තලම් දුම්රිය මාර්ගයට ද උතුරු හා දකුණු දුම්රිය මාර්ග වලට මෙන් දුම්රිය මගී පහසුකම් සහිත නවීන පන්නයේ දුම්රිය ධාවනයට යොදවන ලෙස පුත්තලම් දුම්රිය මාර්ගයේ අති විශාල දුම්රිය මගී ජනතාව වෙනුවෙන් ප්‍රවාහන ඇමැතිවරයාගෙනුත්, දුම්රිය සාමාන්‍යාධිකාරීවරයාගෙනුත් ඉල්ලා සිටිමි.

ඩික්සන් කොංගනීගේ 
රාගම

2020 මහ මැතිවරණය අප්‍රේල් මස 25 වැනි සෙනසුරාදා පැවැත්වීමට යෝජනා කර ඇති බවට පුවත් මගින් දැනගන්නට ලැබිණි. එදින මුස්ලිම්වරුන්ගේ රාමසාන් උපවාසය ආරම්භ වන දිනයයි. එය පුරා මාසයක් උපවාසයේ සිට මැයි මස 25 දින රාමසාන් උත්සවය සියලුම මුස්ලිම් ජාතිකයින් සමරති. ඉස්ලාමික ආගමික ධර්මයේ සඳහන් පරිදි මුස්ලිම් ජාතිකයින් අනිවාර්යයෙන්ම පිළිපැදිය යුතු ඇදහිය යුතු වගන්ති පහක් ඇත. ඉන් හතරවැනි වගන්තිය වශයෙන් නම්කර ඇත්තේ සෑම ඉස්ලාමික මුස්ලිම් ජාතිකයකුම අවුරුද්දකට එක් මාසයක් එනම් ඉස්ලාමීය මාසයන් 12න් 9 වැනි මාසයේ නම්කර ඇති ‘රමලාන්’ මාසය පුරා මාසයක්ම උපවාසයේ යෙදී සිටීමය. එම කාලය තුළදී උපවාසය ආරම්භ කරනු ලබන්නේ අලුයම 4.30 පැයට කලින් කුසයට ආහාරය ගෙන කාබී අවසන් කළයුතුය. උපවාසය අවසන් වන්නේ පසුදා ඉර බසින සන්ධ්‍යා සමයේදීය. ඒ කාලය අතර වේලාවන්හිදී ජලය උගුරක්වත් නොබී උපවාසය ආරක්ෂා කළයුතුය. මෙය ජනවහරයේ ව්‍යවහාර වන්නේ නෝම්බි මාසය යනුවෙනි.

රාජ්‍ය සංස්ථා මණ්ඩල නීතිය අනුව සියලුම රාජ්‍ය හා සංස්ථාවල සේවය කරන මහත්ම මහත්මීන් මැතිවරණ රාජකාරියේ අනිවාර්යෙන්ම නිරතවිය යුතුය. විශේෂයෙන්ම වැඩි ජනගහනයක් ඇති උතුරු - නැ‍ඟෙනහිර ප්‍රදේශවල වෙසෙන මුස්ලිම් ජාතිකයින් බොහෝ පිරිසක් රජයේ රැකියාවල සේවය කරනු ලබන අයයි. ඒ වගේම අනෙකුත් දිස්ත්‍රික්කවල මුස්ලිම් ජාතිකයින්ද රජයේ රැකියාවල සේවය කරන අතර, ඔවුන් සියලු දෙනාමද මැතිවරණ දිනයේදී මැතිවරණ රාජකාරිවල සේවය කිරීමට බැඳී සිටිය යුතු වන්නේය.

අප්‍රේල් මස 25 දින මහමැතිවරණය පැවැත්වීමට දින නියම කළහොත් මැතිවරණ රාජකාරියේ යෙදී සිටින මුස්ලිම් ජාතිකයන්ට රාමසාන් උපවාසයේ යෙදීමට ඒ සඳහා පහසුකම් ලැබෙන්නේ නැත. ඒ නිසා සෑම මුස්ලිම් ජාතිකයකුටම රාමසාන් උපවාසය ආරම්භ වන දිනයේදීම උපවාසයේ යෙදීමට නොහැකිවීම ගැන ඉමහත් කනගාටුවට පත්වනු ඇත.

ජනාධිපතිතුමනි, මැතිවරණ කොමසාරිස් තුමනි, මැතිවරණය පැවැත්වීමට යෝජිත අප්‍රේල් මස 25 දින එයට දින 02ක් ඉදිරියට ගෙන අප්‍රේල් මස 23 දින බ්‍රහස්පතින්දාට දින නියම කළානම් රාමසාන් උපවාසයට බාධාවක් නොවනු ඇත.

අල්හාජ් එම්. එස්. එම්. මෂූර් 
කඹුරුපිටිය පාර කිරින්ද, පුහුල්වැල්ල